elrose's Vergelding
l\[fZl\LEN
/TUKKIN
Arrondissements-Rechtbank
te Alkmaar.
SADIfi
Feu illeton
DE ZIEKENFONDSKWESTIE.
M. de Red.,
Nu de polemiek tusschen H.H. Doktoren en den
heer Haringhuizen is afgeloopen, verzoek ik U be
leefd mij over bovenstaande kwestie nog eenige
ruimte in Uw blad toe te staan.
Door genoemde heeren is veel cijfermateriaal naar
voren gebracht, cijfers, die voor velen moeilijk ver
werkt kunnen worden. Toch zal bij aandachtige le
zing den leden wel duidelijk zijn geworden, dat de
crisisslachtoffers bij een regeling zooals die door het
Ziekenfonds wordt voorgesteld, veel en veel meer zijn
gebaat dan door een regeling zooals de heer Ha
ringhuizen die in zijn ingezonden stukken naar
voren heeft gebracht, immers dan kan deze gi'oep
volstaan met slechts 1/3 van de premie te betalen.
Dat de normale premie, voor deze groep te hoog
is, daarvan zijn zoowel de artsen als de verzeker
den reeds lang overtuigd, het heeft dan ook geen
zin meer, dat de heer H. dit algemeen erkende feit
nog eens aan een commissie en een accountant gaat
bewijzen, dit kan alleen de invoering van een cri
sisregeling maar vertragen en daarmede zijn de
crisisslachtoffers niet gebaat.
Ik hoop dan ook dat de gemeenten, die nog geen
regeling met het Zieken fonds hebben getroffen, het
nut van deze. regeling zullen inzien en wanneer
straks een verzoek daartoe bij hunne besturen aan
hangig wordt gemaakt, hierop goedgunstig zullen
beschikken.
De gemeentebesturen moeten niet uit het oog ver
liezen, dat wanneer een crisisslachtoffer niet meer
bij machte is om zijn contributie voor het Zieken
fonds te betalen bij ziekte, de kosten geheel voor re
kening van de gemeente komen en hoe hoog die
kosten kunnen oploopen wanneer daar specialisti
sche hulp bij te pas komt, kunnen zij het beste be-
oordeelen, die daarmede al eens kennis gemaakt
hebben.
U, Mijnheer de Redacteur, dankend voor de ver
leende plaatsruimte,
Hoogachtend,
Schagcn. G. BACKER.
Vertegenw. der verzekerden.
Anna Paulowna, 2 Mei 1930.
Mijnheer de* Redacteur,
In de nummers van Uw blad van Woensdag 29 en
van Donderdag 30 April jl. komt een advertentie
voor van het bestuur van het A.A.Z.Ak. (Algemeen
Afdeelings Ziekenfonds Alkmaar), waarin bedoeld
bestuur wel zoo goed is aan de inwoners van onze
gemeente medo te deelen, dat de leden van „Zieken
zorg" lid kunnen worden van het A.A.Z.Ak. en dade
lijk in alle rechten treden, zonder daarbij inleggeld
te behoeven te betalen. Zij zullen dan bovendien vrij
zijn in de keuze hunner huisarts en zich dus zoowel
bij den nieuw te vestigen geneesheer Dr. Veenis als
bij Dr. Olree hiervoor kunnen aanmelden.
Het is naar aanleiding van deze bij herhaling ge
plaatste advertentie, dat wij U gaarne zouden wil
len verzoeken, het volgende in Uwe kolommen te wil
len opnemen.
Ofschoon wij het bestuur van het A.A.Z.Ak. zeer
erkentelijk zijn voor de bereidwilligheid, hiermee te
genover de leden van „Ziekenzorg" aan den dag ge
legd, kunnen wij toch de thans door hen gevolgde
geste niet bewonderen. Reeds gedurende twintig
jaar heeft het bestuur van „Ziekenzorg", ondanks het
verschil in standpunt tusschen deze vereeniging: en
liet A.A.Z.Ak., met den hier ge vestigden geneesheer
Dr. Olree, in zeer goede verstandhouding gestaan en
op gemoedelijke wijze samengewerkt en het had ge
hoopt, dat deze goede verstandhouding, voor beide
partijen toch wel de meest wcnschelijke, nog gerui-
raen tijd had kunnen voortduren. Ook met Dr. Vee
nis, die zich hier binnen enkele dagen zal vestigen,
hoopte het eenzelfde rustige verdraagzaamheid te
kunnen bereiken. Niets zou ons liever zijn geweest,
dan hiervan spoedig zekerheid te hebben verkregen.
Lezen we echter de hierbedoelde advertentie goed
en wij meenen reden te hebben, om te veronder
stellen, dat zulks het geval is, dan strookt een
dergelijke vreedzame oplossing geenszins met de
meening van het bestuur van het A.A.Z.Ak, en wil
het, nu er binnen enkele dagen twee dokters in
Anna Paulowna zullen zijn, trachten, verwarring
onder de leden van „Ziekenzorg" te stichten.
Het zal daarom niemand verwonderen, dat wij ons
afvragen: „Wat wil het bestuur van 't A.A.Z.Ak. nu
eigenlijk? Meent het thans een gunstige gelegenheid
ie hebben gevonden, om te trachten geleidelijk ver
zekerden van „Ziekenzorg" naar het eigen fonds
over te hevelen? En leeft het misschien in de ver
wachting, dat het haar op deze wijze zal gelukken
„Ziekenzorg" geleidelijk leeg te pompen, althans het
volgens eigen verlangen den wet te kunnen voor
schrijven?"
Mocht het deze illussie zijn, die bij heeren bestuur
ders van het A.A.Z.Ak. leeft, dan willen wij hen
hierbij wel verklappen, dat zij hunne verwachtin
gen wel wat al te hooq hebben gesteld.
In de eei-ste plaats is „Ziekenzorg" niet een ver
eeniging, die slechts bestaat uit een groepje los bij
eengeraapte personen, die hebben gemeend ook maar
eens vereenigingetje te moeten spelen, doch het be
staat uit een kern van menschen, die zich door een
ideëelen band gebonden voelen, deze nl., dat 'het be
heer van hun fonds behoort te berusten in handen
van een bestuur, uit en door de verzekerden zelve
gekozen. Zeker, in dat bestuur kan ook een dokter
worden gekozen en bet tegenwoordige bestuur zou
er zelfs prijs op stellen, een medicus in haar midden
te hebben, die in medische aangelegenheden zijn
waardevol advies zou kunnen verstrekken, doch de
verantwoordelijkheid voor de vereeniging behoort te
blijven berusten bij de uit en door de verzekerden
gekozenen en het Dagelijksch Bestuur dient dus uit
deze laats ten te zijn samengesteld. Wanneer het be
stuur van het A.A.Z.Ak. zich dit leidend beginsel
van „Ziekenzorg" even duidelijk voor oogen zou wil
len stellen, zou het kunnen begrijpen, dat van een
ledenafval van „Ziekenzorg" geen of althans in zéér
minieme mate sprake kan zijn.
In de tweede plaats zouden wij er op willen wij
zen, dat al leeft „Ziekenzorg" liefst in vrede met de
heeren dokters, dat volstrekt niet wil zeggen, dat het
indien zulks noodig zou blijken, strijd vreest. Mocht
het bestuur van het A.A.Z.Ak., door oen dergelijken
waan zijn bevangen, dan willen wij omtrent de po
sitie van „Ziekenzorg" naast al baar overige tegen
over de leden aangegane verplichtingen (en A.A.Z.
Ak, weet zéér goed, dat dit er nog méér zijn, dan
die welke Zi| aan haar verzekerden biedt) zonder
bezwaar mogelijk een eigen apotheek-houdend ge
neesheer aan te stellen. „Ziekenzorg" verkeert dus
volstrekt niet in de noodzakelijkheid, gebruik te
moeten maken, van de hulp van heeren doktoren,
welke lid zijn van het A.A.ZAk.., doch kan zichzelf
volkomen redden.
Daarnaast heeft „Ziekenzorg" ook nog iets geleerd
uit 'den strijd, 'die zij, voor ongeveer twintig Jaren
terug met de dokters-organisatie heeft moeten voe
ren en zij heeft daaruit haar consequenties getrok
ken. Toen was er nog géén reserve aanwezig, maar
heeft zij zich, ondanks alle haar in den weg gelegde
moeilijkheden, toch weten te handhaven. Het be
stuur heeft toen echter begrepen, dat het in de toe
komst wel eens nuttig kon zijn, een stevige reserve
te bezitten en wij kunnen de heeren van het A.A.Z.
Ak. nu de verzekering wel geven, dat die stevige
reserve thans aanwezig is.
Ondanks deze veilige positie blijft het bestuur
van „Ziekenzorg" echter bereid tot een vreedzaam
naast elkaar voortvverken, doch dan zal het bestuur
van het A.A.Z.Ak. haar deze week aangevangen po
gingen, om „Ziekenzorg" leden afhandig te maken,
dienen te staken. Doet het dat niet, dan zou het
wel eens kunnen zijn, dat „Ziekenzorg" hiertegen
over tegenmaatregelen nam. Of dit dan voor het
A.A.Z.Ak. winst zal beteekenen, valt wel sterk te
betwijfelen.
Onze vraag is dus nu: Wensclit het bestuur van
het A.A.Z.Ak. het op een conflict aan te sturen? Of
ligt zulks niet in haar bedoeling? Wij zouden gaar
ne zien, dat zij hiermee dan openlijk voor den dag
kwam.
Mocht echter het bestuur van het A.A.Z.Ak. het,
na deze uiteenzetting, werkelijk op een conflict wil
len laten aankomen, dan een ieder zal dit reeds
hebben begrepen is dat ons wèl. Wij hebben reeds
aangetoond, dat wij niemand naar de oogen hebben
te zien en, (wanneer zulks noodig mocht zijn) zelf
onze eigen boontjes best verder kunnen doppen.
Maar in dat geval zal de strijd voor de vrije Zieken
fondsen, waarvan de besturen uit en door de ver
zekerden zelf worden gevormd, er niet minder op
worden. Integendeel, deze strijd zal dan door ons
met hernieuwde kracht worden ter hand genomen en
voortgezet.
De heeren hebben het dus maar voor het kiezen!
Aan U, Mijnheer de Redacteur, beleefdelijk dank
zeggend voor de plaatsing,
Het Bestuur der Vereen. „Ziekenzorg"
te Anna Paulowna,
K. KEURIS Az., Voorzitter.
P. J. CRUM, Secretaris.
VOOR DEN POLITIERECHTER.
Zitting van Maandag 4 Mei.
Alkmaar.
VOORARREST AFGETROKKEN!
Op 9 Maart was de vertegenwoordiger Evert Jan
Karssen bij verstek veroordeeld tot 3 mnd. gev.-
straf wegens oplichting. Van dit vonnis was verd.
op 3 Maart in verzet gekomen, maar raakte van de
wal in de sloot, daar hij toen onmiddellijk gevan
gen werd genomen en werd de zaak aangehouden,
tot heden 4 Mei, om den heer Wiggers een reclas-
sceringsrapport te laten uitbrengen.
Dit rapport luidde verre van gunstig voor ver
dachte, die als 'n zorgeloos, slap, onbetrouwbaar
type werd gekenschetst en zich bovendien met veel
meisjes en vrouwen inlaat. De Officier vond dan ook
geen termen aanwezig, verzachtende omstandighe
den te laten golden en eischte bekrachtiging van 't
vonnis. Verd. vroeg om vermindering van 't voor
arrest en had in zoovere succes, dat de Politierech
ter hierop inging. Uitspraak alzoo 3 mnd. met aftrek
van het voorarrest.
K o e d ij k.
VAN JE FAMILIE MOET JE 'T MAAR HEBBEN.
Op 19 Februari kreeg de 69-jarige wed. Visser te
Koedijk bezoek van haar 19-jarige neef Pieter Rij
der. Het bezoek bracht haar geen voordeelen op,
want toen zij zich even had verwijderd, nam neefje
lief de gelegenheid te baat, 'n portemonnaie, inhou
dende f56, weg te pakken en kon hiervoor een mooi
pakkie koopen, om alzoo netjes in de kleeren bij
zijn meisje te verschijnen. Tante werd heden als
getuige gehoord en .die zeide, dat zij zooiets van
haar neef nooit had verwacht. De Officier, die ook
nog den heer Wiggers had gehoord, wilde, daar
verd. overigens zeer gunstig staat aangeschreven,
maar door werkloosheid uit 't evenwicht is geraakt,
'n voorwaardelijke gevangenisstraf eischen voor den
tijd van 3 maanden met 3 proefjaren. Uitspraak
conform.
Stompetoren.
EEN INTERNATIONALE VECHTPARTIJ.
In het bekende café Renses te Stompetoren, was
op 16 Februari dansen, waarbij de verschillende
stammen van naburige staten waren vertegenwoor
digd. Zoo was er de stam St. Pancras, Koedijk, Ber-
gineezen, Schermerhorineezen, Oterleekers en nog
veel meer uit omliggende landen. Juist toen de
gezelligheid z'n hoogtepunt zou bereiken, werd de
vreugde verstoord door 2 vechtenden, die eindigde
in 'n bloedneus voor Wietse Butter van Koedijk,
maar die als verdachte terecht moest staan, daar hij
zelf de eerste klap had gegeven, die dan blijkbaar
geen daalder waard was. Oorzaak van deze onlus
ten was natuurlijk 'n meisje en nog wel 'n meisje
van 'n bevriende staat. Verd. ontkende te zijn be
gonnen, maar had zich enkel maar verdedigd. De
getuige en tevens getroffene Simon Brak en Corne-
lisv an Leijen, verklaarden onder eede het tegenover
gestelde. De Officier eischte tenslotte f 15 of 10 d.
Uitspraak f 10 of 5 dagen.
Enkhuizen.
EEN LASTIG EN EIGENWIJS HEERSCHAP.
Op 27 Maart zou de verd. Tongert van Rijn, 30
jaar, timmerman te Enkhuizen, z'n van hem weg-
geloopen vrouw en kinderen met 'n bezoek gaan
vereeren. Dit bezoek werd door verd.'s zwager,
Brouwer, bij wien de menschen onderdak waren,
niet toegestaan. Brouwer, 'n klein kereltje met 'n
lichaamsgebrek, werd toen door verd. 'n oplawaaier
tegen de borstkas verstrekt, die zeer pijnlijk aan
kwam. Natuurlijk werd 't heele familiezaakje uit
gepluisd, tot op 'n gegeven moment de verd. tegen
den Politierechter zei: maar dit raakt toch de zaak
niet en wij toen van de verdere huiselijke drama's
afstapten, om de klap of stomp nader uit te werken.
Verd. stelde zich zeer vlegelachtig aan en was al
meter voor 'n dergelijk feit gevonnist. Eisch f25 of
15 dg. Verd. zegt de geldboete niet te kunnen be
talen en 't gevang aldus automatisch voor hem
openstaat. Uitspraak f20 of 10 dagen. Imtcerend
groetende verdwijnt hierna verdachte.
Alkmaar.
HIJ NAM DE VERKOOP MAAR ALS PROVISIE.
Eenigcn tijd geleden liep in Alkmaar een foto
graaf rond, die u geheel onverwachts kiekte en de
foto kon men dan eenige dagen later bekomen.
Teneinde de verkoop te bespoedigen, had de man
eenige werklooze jongelui tegen provisie in dienst
genomen, waarbij ook de verdachte in deze zaak,
I-Iendrikus Peereboom, 22 jaar, meer populair bekend
als Alkmaar's trottoirkoning. De gelden die deze
jongeling voor de verkochte foto's ontving, verzuim
de hij echter af te dragen, kocht er althans een mooi
overhemd voor. Verd. ontkende de grootte van 't
bedrag, want dit was niet f3.27, maar f 1.50, doch uit
DONDERDAG 7 MEI.
HILVERSUM (1875 M.)
8.00-9.15 KRO, 10.00 NCRV, 11.00 KRO, 2.00 NCRV,
s.00—9.15 en 10.00 Grampl; 10.30 Morgendienst;
10.45 Grampl; 11.30—12.00 Godsd. halfuur; 12.15 Gr.
pl. en KRO-orkest; 2.00 Handwerkcursus; 3.00 Gram.
pl; 3.15—3.45 Voor de vrouw; 4.00 Bijbellezing; 5.00
Handenarbeid voor de jeugd; 5.30 Orgelspel; 6.30
Grampl; 6.45 Causerie vanwege het Chr. Nat. Vak
verbond; 7.00 Berichten; 7.15 Reportage; 7.30 Journ.
weekoverzicht; 8.00 Berichten; 8.15 Chr. Zangvereen,
„Excelsior", solisten en de Haarl. Orkestvereen. (Van
9.25—9.40 Grampl.); 10.40 Berichten; 10.45—11.30 Gr.
platen.
HILVERSUM (301 M.)
AVRO-uitzending. 8.00 Grampl; 9.00 Ensemble
J. Kroon; 10.00 Morgenwijding; Grampl; 10.30 En
semble J. Kroon; 11.00 Knipcursus; 11.30 Lyra-Trio?
12.15 Cantabilé-orkest en Grampl; 2.15 Voordracht
over Landverhuizing; 2.35 Cello en piano; 3.00 Knip
cursus; 3.45 Grampl; 4.00 Voor zieleen; 4.30 Grampll;
4.45 Voor de kinderen; 5.15 Grampl; 5.30 De Octo-
phonikers; 6.30 Sportpraatje; 7.00 Voor de kinderen;
7.05 Grampl; 7.30 Engelsche les; 8.00 Berichten; 8.10
Omroeporkest en solisten; 9.25 Radiotooneel; 10.00
Omroeporkest; 11.00 Berichten; 11.1012.00 Dansmu-
DROITWICH (1500 M.)
10.2510.50 Orgelspel; 11.10 Trocadero Cinema-orkest;
12.10 Gi'ampl; 12.35 B. Wilson's orkest en soliste;
2.20 Vesper; 3.10 Causerie over Arbeidsbemiddeling;
3.30 Grampl; 4.05 Het Harp-trio; 4.35 Dansmuziek;
5.20 Berichten; 5.50 Beethovenconcert; 6.15 Spaansche
les; 7.20 Revue-programma mrav. solisten en orkest;
8.20 Piano-recital; S.50 Berichten; 9.25 Opera-uitzen
ding; 9.55 L. Bridgewater's kwintet; 10.3511.20
Dansmuziek.
RADIO-PARIS (1648 M.)
6.05 en 7.40 Grampl; 10.20 Omroeporkest; 1.50 Grampl.,
3.20 Orkestconcert; 6.20 Grampl; 7.20 Piano en zang;
8.05 Nationaal orkest en Raugelkoor; 10.0511.35
Dansmuziek en Populair concert.
KEULEN (456 M.)
5.50 Orkestconcert; 11.20 Populair concert; 12.35 Om-
roep-Amusementsorkest; 1.35 Gevar. concert; 3.20
Dansmuziek; 4.45 Viool en piano; 5.20 Omroeporkest;
7.30 Kwintetconcert; 8.20 Gevar. programma; 9.50
11.20 Omroeporkest en solist.
BRUSSEL (322 en 484 M.)
322 M.: 11.20 Grampl; 11.50 Kleinorkest; 12.50—1.20
Grampl; 4.20 Dansmuziek; 5.50 en .20 Grampl; 7.20
Symphonieconcert en radiotooneel; 9.3010.20 Dans
muziek; 4-84 M.: 11.20 Grampl; 11.50 Dansmuziek;
12.50—1.20 Grampl; 4.20 Kleinorkest; 5.35 en 6.35
Grampl; 7.20 Omroeporkest en Zang; 7.50 Cabaret;
8.35 Omroeporkest en zang; 9.3010.20 Grampl.
DEUTSCHLANDSENDER (1571 M.,
7.30 Ilja Livschakoff's orkest; 8.20 Maandoverzicht;
„Mai"; 9.20 Berichten; 9.50 Grampl; 10.05 Weerbe
richt; 10.2011.20 Grampl.
he getuigenverhoor van den fotograaf, die zelf we
gens verduistering te Den Haag ingerekend is, bleek
anders. Eisch f 20 of 10 dagen. Uitspraak zeer
mild en humaan, slechts f5 of 1 dag. Verd. was
hiermede zeer in z'n schik.
Schoorl.
ONAANGENAME OMGANGSMANIEREN.
Op 19 Maart ontstond er te Schoorl een woorden
wisseling tusschen Jacob Hart van Koedijk en Pieter.
Booij van Sint Pancras, die eindigde met 'n vecht
partij, waarbij Hart met 'n broodtrommel Booij's ge-<
laat bloedend verwondde, 't Oude heertje, wiens
voornaamste verdediging bestond in 't schermen van
Edelachtbare voor en Edelachtbare na, voelde zich
diep teleurgesteld, toen de Officier hem f 15 of 10
dg. wilde opleggen en viel zelfs den Officier meer
dere malen in de rede De Politierechter, inziende
dat van 'n kaal geplukte kip geen veeren meer te
halen zijn, verdachte is geschorst voor de werkver
schaffing, gaf den man f5 of 2 dg. plus 2 maanden
gev. woonv. met 3 proefjaren. 1
H e i 1 o o.
VOOR DE ZOOVEELSTE KEER WEER DE
WINKELDIEFSTALLEN.
Op 20 April werd Vrouwtje Tak, echtgenoote van!
Wouter van Dijk, wonende te Heiloo, bij verstek
veroordeeld tot 1 maanden gev.-straf, voor 't ple-?
gen van winkeldiefstallen bij V. en D. en 't Alk-
maarsch Warenhuis op 29 en 30 Nov. Deze zaak,
al ettelijke malen uitgesteld wegens ziekte van ver
dachte, werd nu wederom uitgesteld om den heer
Wiggers een reclasseeringsrapport te laten opmaken,
Aanhouding van deze zaak tot 25 Mei.
n
Oorspronkelijke Roman
door
ARTHUR E. STRATTON
73.
Iedereen in Painswick wist, dat Sherman,
door uiterst sober te leven, wat geld opzij had
weten te leggen en ik, notaris Ellington, be
heerde dat sommetje zoo goed mogelijk voor
hem, want 't was z'n vurige hoop, de timmer
manszaak van Samuel Warnick, bij wien hij
al jaren in dienst was, eenmaal te kunnen
overnemen. Zijn hoop werd in het begin van
1906 verwezenlijkt en wel op een onverwachte
wijze: de oude Warnick werd plotseling door
een beroerte getroffen en bleek aan de rech
terzijde totaal verlamd te zijn. Het ontbreken
de kapitaal schoot ik David Sherman voor.
„In dezelfde maand van dat jaar trouwden
hij en Jane; het meisje had er van haar kant
den noodigen spoed achter gezet, om zeer be
grijpelijke redenen. Want zij was er voor be
vreesd, dat Sherman vóór zijn huwelijk haar
vroegere gedrag in Gloucester te weten zou
komen. De eerste maanden van hun huwelijk
verliepen uitstekend en David scheen in den
zevenden hemel te leven. Maar aldra doken er
geruchten op. Een zekere Jack Derrick, een
jeugdige losbol met veel geld, met wien Jane
meermalen in Gloucester uit was geweest, ver
scheen herhaaldelijk in Painswick en bracht
haar dan bezoek, wanneer David van huis
was. Niemand evenwel durfde hem waarschu
wen, want Sherman was zeer opvliegend van
aard en wilde geen kwaad woord van zijn
vrouw hooren. Toch moet hem langzamerhand
wel 't één en ander, ter oore gekomen zijn want
de verstandhouding tusschen de echtgenooten
werd gaandeweg minder goed en het was zelfs
weldra geen zeldzaamheid meer, als in het huis
van David Sherman werd getwist.
„Toen kwam, ruim een jaar na hun huwe
lijk, het kind. Nieuwe hoop bezielde Sherman
dat, nu Jane moeder was geworden, zij, beter
dan voorheen, naar plichten óók als echtgenoo
te zou vervullen. En weder ging het inderdaad
een tijdlang goed. David Sherman leefde op,
zijn zaak marcheerde uitstekend en hij was in
staat, na twee jaar een gedeelte van de som
af te doen, welke hij bij mij had geleend. Maar
op het onverwachtst kwam de catastrophe.
David kwam thuis op een ongewoon uur! een
karwei, dat hij even hui ten Painswick had
moeten opknappen, was door onvoorziene om
standigheden een paar dagen uitgesteld. In de
huiskamer trof hij zijn vrouw aan in gezel
schap van Jack Derrick. Ik heb al medegedeeld
dat Sherman een opvliegend persoontje was.
Hij was bovendien bijzonder sterk. Hij ge
bruikte niet veel woorden, pakte Derrick bij
zijn kraag en smeet hem zonder eenigen om
haal de straat op. Sherman was buiten zich
zelf van drift en, omdat dit relaas volkomen
met de waarheid moet overeenstemmen, voeg
ik er aan, dat David daarna een groote font
beging: hij ranselde zijn vrouw onbarmhartig
af. Hij zelf heeft het mij verteld, toen hij mij
zijn ellende opbiechte Ik had met hem te doen:
ik had de misère zien aankomen, maar toch
onderhield ik hem en zei, dat een man, die
zijn vrouw mishandelde, onverschillig wat ze
gedaan had, een minderwaardig sujet moest
zijn. Nog zie ik den blik, waarmede David
Sherman mij toen aanzag; het was de blik van
een doodelijk gewond dier. Hij erkende, dat ik
gelijk had, drukte mij de hand en verdween.
Nog eenmaal zou.ik hem in dit leven weerzien.
Ik zeg met opzet: in dit leven. Want ik geloof
niet, dat God de misdaad, welke David Sher
man pleegde, hem zóó zwaar zal aangerekend
hebben, als de menschen het deden, de men
schen, die zijn rechters waren, wel te verstaan
„Drie dagen na het gebeurde, waarvan ik
boven melding maakte, was Jane verdwenen.
Zij had voor haar man een briefje achterge
laten, waarin zij hem mededeelde, dat zij er
genoeg van had, de slavin van een bruut te
zijn, en dat zij naar Londen was gegaan met
Jack Derrick, den'man, die haar begreep en
haar geven kon, wat haar hart verlangde. Het
oude, dwaze smoesje van een vrouw, die be
driegt, en niet inziet, of niet inzien wil, dat
zij zelf op haar beurt bedrogen worden zal.
De fout van Jane was, dat zij haar man op de
hoogte stelde, waarheen zij met haar min
naar vertrokken was. Vermoedelijk gingen zij
en Derrick van de veronderstelling uit, dat
Londen zoo'n groote stad is, dat David hen oii-
mogelijk daar zou kunnen vinden, aan geno
men al, dat hij neiging zou gevoelen, zijn
vrouw en haar minnaar te volgen.
„Maar Sherman deed het. De wegen der
Voorzienigheid zijn ondoorgrondelijk en wij,
menschen, hebben er ons bij neergelegd, wal
God over ons beschikt. Zijn wil is wijs en hei-
lig. David was nog maar twee dagen in Londen
toen hij zijn vrouw en Derrick op Travalgar
Square zag. Hij volgde het paar onopgemerkt'
uur na uur, totdat zij eindelijk een bescheiden,
logement in Soho opzochten. Terwijl Derrick
met een kelner stond te praten, schoot Sher-*
man hem met den eersten den besten kogel uit'
zijn revolver morsdood.
„In de verwarring, welke het drama ver
wekte. nam hij de vlucht en hij wist Painswick
te bereiken. Hij kwam naar mij toe en nam me
geheel en al in zijn vertrouwen. Sherman ver
zekerde mij, dat hij naar zijn overtuiging rechf
had gedaan; het mocht dan voor de wet al een
misdaad zijn, dat hij een schurk als Jack Der
rick ik moet hieraan toevoegen, dat Jane
niet zijn eerste slachtoffer was uit de wereld
had geruimd, hij voor zich geloofde vast en
zeker, dat God voor zijn daad verzachtende
omstandigheden in aanmerking nemen zou.
Het oordeel der menschen liet hem koud. Sher
man ging naar huis, haalde zijn dochtertje
het kind was toen drie jaar oud en ver
trouwde mij de kleine Cicely toe. „Totdat de
moeder, zoo ze door het gebeurde tot inkeer is
gekomen, haar komt halen", zei hij eenvoudig
Het was voor mij een lastig geval, want het
huishouden van een vrijgezel is er niet op in
gericht, zoo maar één-twee-drie een kind ih
ontvangst te nemen. Betty, mijn trouwe huis
houdster, deed evenwel wonderen. Nogmaals
drukte Sherman mij de hand het zou dd
laatste maal zijn verontschuldigde zich voor
den overlast, dien hij mij had aangedaan en
ging naar de politie, om aangifte te doen van
de misdaad, welke hij in Londen had gepleegd
Wordt vervolgd?
