Gevaarlijke beweging Naar Tsjecho-Slowakije Zaterdag 4 Juli 1936. SCHAGER COURANT. Vierde Blad. No. 10011 „En eeuwig zingen de Bosschen" Boekhandel Topman Pe reis cr heen Als de motten Uw goed vernielen Eerlijk is eerlijk 1. 2. 3. is 't best AANKOMST TE KLEIN ISER NA EEN REIS MET EEN HOKKEPUFFEND TANRAD- BAANTJE DAT TEGEN DEN BERG OPSCHOKTE, EN DOOR LANGE STIKDONKERE TUN NELS LAWAAIDE r-, HE T Is reeds door zoovele philosofen en dichters vastgesteld dat het men- schelijke hart ondoorgrondelijk is, dat ik me er verder ook niet over ver- Hazen wil, dat ik zelf niet meer weet waarom ik Tsjecho Slowakije uitkoos bij het opstellen van een zomerprogram. In ieder geval was het niet op grond van prettige herinneringen aan dat land. Integendeel, die waren een beetje wrang en dateerden nog uit mijn schoolbank periode, toen ik eens een proefwerk over Bohemenmoestmaken Door volkomen on voorziene omstandig heden (waarmee iedere H. B. S.er te kampen heeft) wist ik me alleen maar te herinneren, dat in een bepaalde stad glasindustrie ge pleegd moest worden maar aangezien me ook nog de naam van dit oord was ontscho ten, werd m'n papier vrijwel smetteloos blank ingeleverd. M'n schande werd ten aanhoore van de ganscheklasvoorgelezen, ofschoon deze kwelling uit de aard der zaak natuurlijk verrassend snél was afgeloopen, zoo heb ik toch in dat uur President Masarijk met zijn nieuwe ré publiek heel ver weg gewenscht. Men moet echter niet haatdragend zijn en daarom heb ik ook zonder verdere gemoedsbe zwaren getracht inlichtingen in te winnen over het land der Tsjechen en Slowaken. Het is ook vrijwel bij trachten gebleven; schijnbaar is dat land bij ons nog niet erg bekend. Ik las er gens, dat inhet Sub Karpatische gedeelte zóó weinig intellectueelen wonen, dat ze wel samen op één bankje kunnen zitten: bovendien zag ik nog diverse boekjes met Tsjechisch borduur werk; maar deze 2 wetenschappen zijn natuur lijk nog geen voldoende hoeksteenen om een maandenlang verblijf op te bouwen. Voor nadere informaties schreef ik naar de „Verband fur Deutsche Jugendherbergen in Aussig", scherm de een beetje met mijn Hollandsche en Engelsche jeugdherbergervaringen, deed mijn bescheiden talenkennis zoo voordeelig mogelijk uitkomen, tipte nog even het belang van internationaal contact tusschen jeugdgroepen aan en vroeg ten slotte bij m'n neus langs, of ik niet eenigen tijd in één van hun jeugdherbergen als volon taire kon worden opgenomen. Op dit roerende schrijven kreeg ik als antwoord, dat ik kon gaan naar Klein Iser in het Isergebergte, waarna ik contact met de jeugdherberg aldaar zocht. In derdaad kwam er bericht terug, dat ik verwacht werd, dat ik met 't oog op de bergen m'n fiets maar thuis moest laten en verder nog een be schrijving hoe ik moest reizen en waar en door wien ik zou worden afgehaald. En dat was daarmee dus de eigenlijke aanleiding dat ik op een mooien dag in Mei met een rugzak, een kof fer en het portret van een manspersoon in m'n tasch naar Tsjecho Slowakije afreisde. Een bijzondere mede werkster, die een reis naar Tsjecho Slowa kije maakt, zal van dit land, dat een be langrijke plaats on der de mogendheden in Europa is gaan in nemen, in een aantal artikelen haar indruk ken in de Schager Courant weergeven. HANDELSONDERNEMING ARSOL - APELDOORN ZIJ WIL EER EN DEUGD DOOR MIDDEL VAN GEESELSTRAF PROPAGEEREN „BETERT UW LEVENSWANDEL OF WIJ ZULLEN U DOODEN'\ Over de landwegen van het graafschap Colum- bus, in den Amerikaanschen staat Columbia, rennen sinds eenige nachten bereden geheim zinnige personen van, beiderlei geslacht. Ze heb ben hun ezichten, door kapvormige mutsen te dragen, onkenbaar gemaakt. Deze zonderlinge menschen hebben aan allen, dienaar hun opvatting onzedig leven den strijd aangezegd, aldus een bericht van United Press. Het motto dezer „vigilantes", die veel van den Ku Klux Klan weg hebben, luidt: „Betert uw levenswandel, of wij zullen u dooden". Dit geheime genootschap, dat verschillende bewoonde centra en boerenhoeven terroriseert, wordt volgens de bevindingen van de autori teiten door een dorpsdominee uit Clarendon aangevoerd. Hij zou vrouwen van zijn gemeente aange spoord hebben, als „beulen" op te treden. De actie van deze diustere macht kwam toe vallig ter kennis van de autoriteiten. De leden zelf durven geen verraad plegen, wijl daarop de doodstraf staat. Uit het ingestelde onderzoek is gebleken, dat minstens.vijf mannen, vijf vrouwen en een krank zinnig meisje van 14- jaar door de „vigilantes" met roeden zijn gegeeseld om hen daardoor tot een „moreel leven" te bekeeren. De autoriteiten zijn erin geslaagd, elf leden dezer Ku Klux Klan-achtige organisatie, waar onder vier vrouwen, die aan de „moraalkruis- tochten" deelnamen, te identificeeren. Het is interessant te vernemen, op welke wij ze de overheid lucht van de zaak kreeg. Een rechter had namelijk een aanval op een 14-jarig meisje te onderzoeken. Tijdens de onder vraging verzocht hij het meisje haar omhuld hoofd te ontblooten. Het bleek dat haar haren waren afgeknipt. In de hoofdhuid was een roode kruin ingebrand. Het meisje was met haar moeder met ge weld uit haar woning gehaald en door vijftien vermomde personen op een eenzameplaats ge geeseld, terwijl het tweetal de waarschuwing kreeg, haar levenswandel te verbeteren, en de kerk te bezoeken. Personen, die de nachtelijke ruitecns gezien hebben verklaarden later dat de vermomde per sonen, evenals vroeger de Ku Klux Klan, el kaar slechts bij hun nummer noemden. zoomede „WINDEN WAAIEN OM D* ROTSEN" - de twee nieuwe romans van TRYGVE GULBRANSSEN, zijn verkrijgbaar in LAAN SCHAGEN onvergetelijke uitzicht over het Thuringer land schap. Op den terugweg naar de stad kan men dan nog het huis bezichtigen waar de bekende Frits Reuter vele jaren woonde. Al drentelende door de kamers raak je door de vele platen uit zijn boeken en vooral ook door zijn eigen gees tige teekeningetjes steeds meer vertrouwd met het humoristische karakter van dezen plat-duit- schen dichter. In een heel andere stemming brengt je weer het Lutherhuis, waar Luther 3 jaar bij de fa milie Gotha moet hebben gewoond. Nadat ik tenslotte nog het geboortehuis van Bach en het Wagnermuseum had bezocht voelde ik me gerechtigd naar Weimar verder te reizen verzonk daar in de Goethe- en Schillerherinne ringen en stond voor alle handwerkwinkels de fijngeborduurde blouses te bewonderen, om zoo doende het geestelijke evenwicht een beetje te bewaren. In Weimar zijn tenslotte nog de moeite waard de wondermooie parken en de heete worst jes die men overal op de straat kan koopen en ter plaatse meteen verorberen. Als laatste pleisterplaats had ik Dresden ge kozen, alwaar men om gelukkig te kunnen ster ven het Zwinger moet hebben aanschouwd, een gebouw in rijke rococo-stijl, waarbij weelderi ge vruchten, vrouwen in fladderende gewaden en vette engeltjes van de gevels dreigen te bui telen. Er is in Dresden veel te zien op het ge bied van architectuur, maar, behalve enkele kerken, is alles me ontgaan, doordat het beide dagen zoo erg regende, dat ik a.1 den tijd in het Zwinger in het schilderijen museum ben geble ven. Wat de „Nachtwacht" is voor het Rijks museum is de. „Sixtijnsche Madonna" van Ra- fael voor het Zwinger. Geregeld zit daarvoor een groot aantal menschen in eerbiedige aan dacht en fluisteren elkaar toe „herlich" en „wun- dervoll nicht wahr" en hoe laat het is en waar ze straks zullen eten. De eenige sneltrein van Dresden in de rich ting Ober Polaun, het station waar ik uiteinde lijk moest uitstijgen, ging reeds 's morgens om 8 uur. Deze ging evenwel niet verder als Zittau alwaar mij een uur tijd werd geboden om het smerige stationnetje te bezichtigen, daarna ging het verder met een boemeltje tot Reichenberg, alwaar weer een uur werd gepauseerd. Toen ben ik, geloof ik, per vergissing in een veewa gen gestegen, maar aangezien daarin nog meer menschen waren, die alle deden of het een heel comfortabele wagen was, ben ik ook maar blij ven zitten. Ook de conducteur gaf geen bijzon dere teekenen van verwondering, alleen vertelde h«'mij iets in het Tsjechisch dat mij natuurlijk totaal ontging, waarom ik maar zei „ach ja, allright, vielen Dank" maar zekerheidshalve wendde ik me toch tot m'n medepassagiers om nader inlichtingen ,gn vernam toen, dat ik nog eens moest overstappen in een tandradspoor, wat me eerst in extase bracht. Evenwel vernam ik verder dat Klein Iser een paar uur loopen uit de bewoonde wereld lag en omdat het toen juist begon te regenen stemde me dat niet zoo vroolijk; maar het ergste was nog, dat men vroeg, waar ik eigenlijk wilde uitstappen, want dat Polaun 3 stations had.. Ik dacht met schrik aan de manspersoon in m'n' tasch en de moed zakte me werkelijk in de schoenen. De tandrad bracht ook nog een teleurstelling; het was een klein, stinkend puffertje, dat hokkepuf, hokkepuf de berg opschokte, door lange stikdonkere tun nels lawaaide en elke 10 minuten een kwar tier stilstond. Ik besloot obstinaat, tot het bittere einde te blijven zitten, omdat men altijd beter weer naar beneden kan loopen dan bergop waarts. Evenwel, toen ik bij het bittere einde aankwam, bleek ik juist bij het goeie station te zijn uitgestapt, de zon scheen weer en we konden met een auto mee naar boven rijden. Op deze rit zag ik in de verte nog sneeuw op het Reuzengebergte liggen, wel geen eeuwige sneeuw want den volgenden dag was het weer verdwe nen, maar het gaf mij toch een voldoening en toen ik bovendien nog hoorde, dat m'n tijdelijk verblijf plm. 1000 M. hoog lag en m''n bloeds omloop zich eerst bij het bijzondere klimaat zou moeten aanpassen voordat ik me er behagelijk zou voelen, was ik geheel tevreden gesteld en vol verwachting nam ik in Klein Iser mijn in trek. Mart. T.B. Maar niet regelrecht ging ik. Wanneer men minstens 8 dagen in Duitschland verblijft, krijgt men aldaar 60% reductie op z'n spoor kaartje en om deze belangrijke prijsverlaging te benutten, had ik besloten langzaam naar Klein Iser af te zakken en de reis in verschil lende bekende Duitsche plaatsen te onderbreken. Allereerst in Hildeskeim, het oude Saksische stadje, waar in den loop der eeuwen de hout snijders alle huizen van binnen en van buiten vlijtig met hun kunstgewrochten hebben ver sierd. Als gewoon huis, tuin- en keukenmensch begreep ik eerst niet veel van al die legendari sche figuren en symbolen; tot ik een deskundi ge trof die met enkele vreemdelingen een rond gang maakte en alles verklaarde, waardoor die gevels als het ware begonnen te leven, ik uit de vele tafereelen b.v. den heelen levensloop van een graankorrel of een druif e.d. kon lezen vanaf den tijd dat ze worden geplant tot het uur dat ze worden bereid en door de menschen gecon sumeerd, en verder in de figuren ook vele oude bekenden uit de mythologie herkende. Van Hildesheim ging het naar Wernigerode wat op de landkaart maar een wipje is, maar met de Hildesheimer boemelexpres nog altijd eenige uren duurt. Daardoor kwam ik vrij laat en hongerig in de jeugdherberg aan en toen ik, De Australische zwemsters zijn te Berlijn aangekomen en hébben terstond een begin ge maakt met de training voor de Olympiade Hierboven zien wij ze in gezelschap van den Duit- schen torenspringer, Storck. Y er der. van links naar rechts:. Miss NortonMiss Dehasy en Miss Mackaiu vindt U dat zonde. Maar als het door zoogenaamde goedkoope waschmiddelen, door wrijven en boenen vernield wordt Wees verstandig en zuinig. Laat 1.2.3. de wasch doen. Een groot pak kost maar 18 cent. DE WARTBURG na me bij. den Ilerbergsvater te hébben aan gemeld, in aller ijl de eetzaal binnenrende, vond ik mezelf plotseling terug tusschen een groep bruingehemde S.A. mannen, die daar zaten te bierdrinken en naar 'knoflook rooken. Omdat 't nu eenmaal m'n principe is nooit terug keerën en misschien nog meer met 't oog op mijn maag glipte ik naar een open plekje en begon te eten. Hierdoor ontstond spoedig een geanimeerd gesprek over Hollandsche kaas en Duitsche worst, van welk onderwerp we via de Ex-keizer belanden bij de oefeningen die de S.A. in Wer nigerode hield. Van de verschillende plaatsen uit de „Gau" waren de leidende personen hier samengekomen om zich een weeklang in allerlei Nazi-wetensöhappénie'bekwatneüom daarna de nieuw, verworven kennis aan hün afdeelingen verder te dragen. Dat ze deze oefeningen niet licht namen heb ik helaas in de 4 volgende da gen zelf vast kunnen stellen 's Morgens voor dag en dauw waren ze al kuchend en hijgend, in hun hempjë aan het morgengymnastiekeni was je rustig in de waschzaal bezig, dan kwam er plotseling bericht, dat je plaats moest maken voor de „politische Herren", waardoor je van schrik bijna je tandenborstel doorslikte en met een nog half vuil gezicht maar gauw weer naar je eigen apartement verdween; de overige tijd hadden ze of zangoefeningen, of marcheerden met dreunende stappen rond het huis. ïk was. nog niet voldoende verduitscht om de redelijk- heid te kunnen inzien waarom dergelijke groe pen ie een jeugdherberg moeten worden onder gebracht. Wernigerode is een prachtig middelpunt vobr het maken van uitstapjes. Bij de stad zelf is o.a. het mooie kasteel der Stolbergs, waar ook Juliana van Stolberg haar jeugd heeft door gebracht. Het volgende oponthoud maakte ik in Eisen- ach, waar ik als behoorlijk tourist natuurlijk eerst naar den Wartburg ging. Ik kwam daarbij tot de aangename ontdekking, dat dit niet al leen een kwestie is van touristen-traditie, maar dat het werkelijk de moeite waard is dóór de prachtige wandelwegen er heen, het nog hech te slot met zijn fijne hoekjes, zijn schitterende zalen, het nog bijna onveranderde kamertje waar Martin Luther de bijbel vertaalde, en het

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1936 | | pagina 13