1500 Jaren geleden besteeg
Attila den trnon.
et huis
l>iji
Kantonnerecht te Alkmaar.
Uit Bergen.
met de
RADIO.
HET GEHEIM VAN DEN „GEESEL
GODS". INTERESSANTE MEDE-
DEELINGEN VAN PROFESSOR LUD-
WIG LIGETI.
Boedapest, Juli 1936.
Hoewel het slechts 1500 jaren geleden is, dat dé
Hunnenvorst Attila aan de macht kwam, wordt zijn
half legendarische gestalte omgeven door een myste
rieus duister. Juist over dezen man, die in de ge
schiedenis van Europa zoo'n belangrijke rol speelde
en ook over zijn volk is uiterst weinig bekend en
daarom zijn de mededeelingen van den vooraan
staanden kenner van de oude Hongaarsche geschie
denis professor Ludwig Ligeti, die naar aanleiding
van het feit., dat Attila 1500 jaren geleden den troon
besteeg, tegenover eenige journalisten over den
huidigen stand van het Hunnenonderzoek sprak,
van bijzondere beteekenis.
Van Turksch ras.
Professor Ligeti verklaarde, dat men langen tijd
van meening was geweest, dat de „zwarte" of Aziati
sche Hunnen, de „blanke" Hunnen of Eftalieten én
het volk van Attila tot een stam behoorden. Thans
weet men echter, dat de Eftalieten een Indo-Euro-
peesch volk geweest zijn, terwijl de Aziatische Hun
nen en de Hunnen van Attila volkeren van Turksch
ras waren. Slechts den naam hadden deze stemmen
gemeen en aan het onderzoek worden groote moei
lijkheden in den weg gelegd door de omstandigheid,
dat men van de taal van deze volken niets, maar
dan ook niets afweet, terwijl bovendien het ter be
schikking staande anthropologische materiaal als
zeer gebrekkig moet worden beschouwd.
Daarbij komt, dat het vraagstuk van de afkomst
der Hunnen van bijzonder belang voor de weten
schappelijke wereld is. De geografen en historici van
de vijfde en zesde eeuw hebben verondersteld, dat
de Hunnen uit het Noorden gekomen zijn en met
de Sarmaten en Skythen verwand waren. Later, in
de achttiende eeuw, heeft de Fransche geleerde De-
guignes er bewijzen voor ontdekt, dat de Hunnen
met het volk van Hioeng-Noe, dat ten Noorden van
het eigenlijke China woonde, identiek zouden zijn.
Dit volk zou in de tweede eeuw voor Christus op het
toppunt van zijn macht zijn gekomen en het Hemel-
sche Rijk op een dergelijke wijze bedreigd hebben,
dat dit besloot over te gaan tot den bouw van den
beroemden Grooten Muur. Omstreeks het jaar 375
verdween daarop het volk van Hioeng-Noe uit Oost-
Azië en tegelijkertijd doken de eerste voorposten
van de Hunnen in Europa op, overwonnen de Alanen
en brachten de Groote Volksverhuizing aan het rol
len.
Attila persoonlijk.
Wat nu Attila persoonlijk aangaat, zoo verklaar
de professor Ligeti, over zijn voorouders is niets be
kend, daar de in een Hongaarsche kroniek voorko
mende stamboom van den Hunnenvorst apocrief, dus
eerst later samengesteld, bleek te zijn. Men weet ook
van Attila zelf slechts zeer weinig af en ook dit
weinige wordt nog door de onder bijna alle Europee-
sche volken bestaande/talrijke Attila-sagen, die allen
den vorst in een geheel verkeerd daglicht, stellen,
verduisterd. Want hoewel Attila als een soort beest-
mensch en zijn volk als barbaren worden voorgesteld,
mag men niet vergeten, dat overwonnen volken nooit
bijster over de overwinnaars te spreken zijn. Iedere
verovering gaat met gewelddaden gepaard, maar de
Hunnen zijn zeker niet zulke gruwelijke monsters
geweest,'als men meestal gelieft voor te stellen.
Overigens is het thans de taak van de wetenschap,
vast te stellen, wat er voor een cultuur aan het hof
van Attila geheerscht heeft, welke taal er gespro
ken werd en of de Aziatische, of Byzantynsche dan
wel de Gothische invloed overwegend is geweest.
Want het staat buiten twijfel, dat de rol van de
laatste twee aanzienlijk was; reeds de naam „Atti
la" het Gotische woord voor „vadertje" wijst in
deze richting. Ook de namen van andere leiders der
Hunnen zijn Gotisch geweest.
Magyaren geen afstammelingen
der Hunnen.
De Magyaren (Hongaren), zoo verklaarde professor
Ligeti verder, woonden reeds ten tijde van Attila in
den Oostelijken hoek van het Hunnenrijk, doch aan
de veroveringsveldtochten hebben zij niet deelge
nomen, terwijl zij zich eerst later nauwer bij de na
komelingen van de Hunnen aansloten. Na de in
eenstorting van het Hunnenrijk heeft een stam on
der leiding van Irnik, den zoon van Attila, een
nieuw rijk het Boelgaarsch-Turlcsche, gesticht, waar
mede de Magyaren nauwe betrekkingen onderhiel
den. Toendertijd zou men ook zijn overgegaan van
de Finsch-Oegrische tot de Turksche levenswijze,
dus van jacht en visscherij tot ruiterij en veeteelt.
Dat' moet in den loop van de vijfde en zesde eeuw
gebeurd zijn.
De Magyaren zijn dus geen afstammelingen van
de Hunnen, evenmin als de Koemanen.
Tenslotte wees Ligeti er op, dat men aan het rijk
van Attila slechts Europeesche beteekenis kan toe
kennen, daar de Hunnenvorst geenerlei verbinding
met Azië meer heeft onderhouden. De snelle ineen
storting van het rijk was noodzakelijk een derge-
luk proces valt in alle groote nomadenrijken waar te
nemen.
(V.P.B. U.P.)
Zitting van Vrijdag 3 Juli 1936.
Harenkarspel.
EEN BEEST IS SPRAKELOOS EN KAN DUS
NIET PROTESTEEREN.
De stevige tomaatkleurige veehouder Jaap Zwaan
uit Harenkarspel was in het bezit van een kreupel
paard, dat hij voor een met 7 schapen beladen wa
gen had gespannen en waarmee hij naar Schagen
reed. Op de Gedempte Gracht kreeg echter agent
Flapper dit stelletje in de gaten en waar hij meende
dat het paard noodeloos werd gekweld, maakte hij
procesverbaal op en werkte Jaap Zwaan als ver
dachte voor den kantonrechter, ter zake overtreding
artikel 455 2e lid Wetb. v. Strafrecht. De dikke jonge
boer compareerde dan als zoodanig, doch toonde een
brief van den veearts, die bruin onder behande
ling had en de eigenaar had verzocht er eens mee
naar Schagen te komen, opdat hij het resultaat
van zijn behandeling eens kon waarnemen. Voor
het gemak had hoer Jaap nu maar 'n wagen met
7 schapen meegenomen. Waar echter door dat vee-
artselijk epistel niet werd uitgemaakt of het dier
pijn had geleden, hielden de heeren zich aan de
diagnose van papa Flapper en werd Jacob veroor
deeld tot f7.50 boete of 5 dagen.
Als hij 'n volgende keer weer zijn knol moet pre-
senteeren aan den veearts, doet hij wijzer 'n ver
pleegster mee te nemen, den 'n karos met zeuve
scheepe.
Z ij p e.
HONDEN ZONDER MUILKORF VINDEN IN DE
ZIJPE GEEN GOED ONTHAAL.
Het ergerlijk feit, dat tal van schapen worden
verscheurd en verminkt door bloeddorstige en bal
dadige honden, hebben B. en W. van Zijpe er toe
gebracht krachtige beveiligingsmaatregelen te ne-
FEUILLETON
Naar het Engelsch
door
A. E. W. Mason
33.
„Tot drie uur dus," antwoordde zij vroolijk.
Zij sprong van haar stoel, bukte, raapte haar
zakdoek met een snelle en lenige beweging op,
keerde zich op haar hakken om en riep, „kom
dan mede. Ann!"
Het viertal richtte zijn schreden naar het
huis. Betty keek achter zich.
„U heeft uw handschoenen op uw stoel laten
liggen", sprak zij eensklaps tot Hanaud. Hanaud
draaide eveneens het hoofd om.
„Ja, waarlijk, dat heb ik", zeide hij, om ter
stond op een toon van protest te laten volgen;
„Maar o! mademoiselle!"
Want Betty was reeds hard naar den stoel
teruggeloopen, en keerde terug, terwijl zij de
handschoenen in haar hand liet bengelen.
„Mademoiselle, hoe zal ik u danken?" vroeg hij
zijn handschoenen van haar aannemende. Daar
na trok hii een gezicht tegen Jim Frobisher, die
een weinig stijf had staan toekijken.
„Ha! Ha! mijn jonge vriend", zeide hij met
een grijns. „Het bevalt u niet, dat mij zooveel
oplettendheid geschonken wordt. Neen! O! wat
kijk je boos! Je staat alsof je een paal hebt inge
men, worden honden, niet voorzien van muilkor
ven, niet op den openbaren weg geduld en tegen
de geleiders of eigenaars proces-verbaal opgemaakt.
Een van de slachtoffers was heden mej. Maartje
Pastoor te Zijpe, die op 11 Maart 'n gedierte van
het geslacht Conus familions, behoorende aan mon
sieur Tijs Appel, ongemuilkorfd en „losbandig" op
den openbaren Zijper weg, de Grootesloot, had laten
wandelen en thans werd gecorrigeerd met f3 boete
of 3 vacantiedagen in het gastvrije huis van bewa
ring te Alkmaar, in een allersnoezigst boudoir (wit
met goud).
Voorts was daar nog Johannes Petrus Tesselaar,
'n reeds vergrijsde landbouwcrisislijder, die zijn hond
argeloos had laten zwerven op Zijpen's dierbaren
grond, niet wetende, dat in die gemeente 'n muil
korf dwingend was voorgeschreven, terwijl in Ha
renkarspel dat verbod onbekend was.
Z'n onwetendheid kwam zijn portemoijnaie ten
goede en werd hij veroordeeld tot f 1 boete of 1 d
Zijn hond zal hij eenige dagen ter school zenden
bij' circus Strassburg, teneinde hem te leeren waar
hij al dan niet mag muilkorflons wandelen.
Oudkarspel.
'N KIEVITSEITJE STREELT OOK HET RUIGE
BOERENGEHEMELTE.
Zonder daartoe gerechtigd te zijn of daartoe ver
gunning te hebben, hadden eenige minnaars van
bet emotievolle kievitseierenzoeken zich g-ewaagd
in dè Diepsmeer onder de gemeente Oudkarspel en
hadden menig eitje gesnapt, tot zij op hun beurt
ook werden gesnapt en heden twee van die lekker-
Dekken op den bon geplakt werden. In plaats van
'n spiegeleitje werden zij dus onthaald op een be-
kattering en stonden heden respectievelijk terecht
te weten de heer Rijer Beukers, 'n hooidroger uit
YVarmenhuizen en Dirk Koopman, 'n tuinder uit
Oudkarspel, die zijn ylegeljaren reeds lang zoekt in
het grijs verleden. Deze beide liefhebbers werden nu
ieder veroordeeld tot f3 boete of 3 dagen, terwijl het
genot van de kievitseitjes zelfs tegen zulk een
abnormaal hoogen prijs hen werd ontzegd, want die
werden verbeurd verklaard, als zij niet reeds lang
door meneer den ambtenaar met kennelijk welbe
hagen zullen zijn opgeslorpt bij zijn copieus ontbijt.
Egmond.
NA DE KONIJNEN THANS DE MEEUWEN
Het is algemeen bekend, dat de konijnenvangst
in de Provinciale duinen voor de Egmonders niet
loonend meer is en dat de heeren die voor 'n der
gelijk feit veroordeeld worden, van steun zijn uit
gesloten. Doch het stroopen zit de lui nu eenmaal
in 't bloed en is 'n ongeneeslijke kwaal. Thans
hebben de heeren zich geworpen op 't rapen van
meeuweneieren en maken niet alleen hun eigen
dorp, doch zelfs Bergen en Schoorl onveilig. Arie
Zwaan en Philippo Wijker, beiden visschers, wonen
de te Egimond aan Zee en goed thuis in hun dier
bare dorps-moedertaal, waren op heeterdaad respect,
to Bergen en Schoorl betrapt, toen zij zich in de
duinen bevonden met de nog warme eitjes in hun
karakteristieke rooie zakdoeken. De waardeering van
den ambtenaar voor hun duin op en af klimmen
was nu bepaald niet okké, daar ieder f 10 of 10 d.
tegen zich hoorde eischen.
Wij zullen de gedachtengang van dat moment
maar niet op papier zetten, die zal wel beneden
A.P. geweest zijn. De heeren die afzonderlijk tev,
recht stonden, werden broederlijk tot dezelfde straf
veroordeeld door den Kantonrechter, die zich het lot
der beschermde meeuwen zeer aantrok en bepaal
de de straf op f6 of 4 d.
slikt. Doch troost je hiermede; Wat zijn jeugd
en een knap uiterlijk, vergeleken bij Hanaud.
Neen, Jim Frobisher kon Hanaud in het ge
heel niet uitstaan, wanneer dartelheid de over
hand bij dezen verkreeg. En het ergste was, dat
hij er niets op kon antwoorden. Hij kreeg een
kleur als vuur, doch kon werkelijk geen woorden
vinden. Zwijgend wandelden zij naar het huis.
en zijn hoed en stok nemende, nam Hanaud in
den vöortuin bij het hek afscheid. Ann begaf
zich naar de bibliotheek. Jim voelde een aanra
king op zijn arm. Betty stond naast hem, met
een glimlach van vermaak op haar gelaat.
„Je hebt mijn teruggaan om die handschoenen
te halen, toch niet in ernst kwalijk genomen,
Jim?" vroeg zij. „Zeg mij van. niet, Jim!" en
haar vermaak ging over in teederheid. „Ik zou
het voor geen geld van de wereld gedaan hebben
indien ik had kunnen denken, dat je het kwalijk
zoudt nemen'.
Jim's kwade luim verdween als een mist op
een schoonen zomermorgen.
„Kwalijk nemen?" riep hij uit. „Je mag een
roos in zijn knoopsgat steken indien je daar lust
in hebt, en alles wat ik zeggen zou, zou zijn
„Doe het mij ook alsjeblieft!"
Betty lachte en gaf hem een vriendelijk tikje
op den arm.
„Dus we' zijn weer goede vrienden", zeide
zij en het volgende oogenblik stond zij onder het
glazen afdak bij de voordeur.
„Lunch te twee uur, Ann" riep zij uit, „ik
moet eerst eens wat loopen om die muizenissen
van van morgen uit mijn hoofd te verjagen".
Zij was Jim Frobisher te slim en te vlug af,
Zij had iets van Ariel over zich een tenger
wezen van vuur en geest en lucht. Zij was den
voortuin doorgesneld en in de Rue Charles-Ro-
bert uit het gezicht voor hij goed en wel bemerkt
SCHILDERIJEN-TENTOONSTELLING.
Werk van F. Kamstra in het atelier aan
de Princesselaan.
Bij het beoordeelen van een schilderij komt wel
zeer sterk de vraag naar voren, waar men het ziet.
M.a.w. of de plaats, waar het is opgehangen de
juiste is en het doek dus alles geven kan wat er
in zit.
Wij hebben het vorige jaar Kamstra's werk ge
zien in de benedenzaal van het dokter Dekkerhuis,
welke door het slécht invallen van het licht, wel
zéér ongeschikt is voor een expositie. Thans heeft
de kunstenaar zijn achtste jaarlijksche tentoonstel
ling ondergebracht in een ruim atelier aan de Prin
cesselaan, waar het licht door het glazen dak en
het groote raam in overvloed kan hinnenstroomen
en waar Kamstra's werk op z'n allervoordeeligst
uitkomt.
Evenals het jaar tevoren hebben we ons ook nu
weer verbaasd over de veelzijdigheid van dezen
Bergensohen artist. Behalve een groote collectie
schilderijen is er ditmaal een achttal zeer goed ge
slaagde aquarellen aan de expositie toegevoegd.
Een bewijs, dat Kamstra ook op dit gebied iets weet
te presteeren.
Van zijn landschappen noemen we speciaal het
winterlandschap te Bergen, waar de schilder stem
ming in wist te leggen. Let eens op de. somber grijze
luchten en den dikbesneeuwden duintop en ge
komt onder de betoovering van dit doek.
Maar ook het gezicht op Egmond aan Zee met
den hoogoprijzenden vuurtoren op den blonden heu
vel verdient zeker een ernstige bestudeering.
Iets geheel onders is het nieuwe stuk: nlterieur
van de kerk te Edarn; goed van tint en precisieus
van afwerking in den trant van Bosboom's beroem
de kerlc-interieuren.
Op het gebied'van stillevens heeft Kamstra naar
onze meening wel z'n hoogste kunnen bereikt. We
noemen het teere Duindoorntje met citroenen en de
Vuurpijlen.
Tenslotte is Kamstra nog portretschilder ook. Op
dit terrein toont hij zich een scherp opmerker in het
juist weergeven van de gelaatsexpressies. We den
ken aan Kniertje, die in devotie opziet naar haar
God, die haar zoo zwaar bepoefde, maar waaraan
zij zich heeft vastgeklampt in kinderlijke gehecht
heid. Mooi getroffen zijn ook de portretten van de
Italiaansche zangeres, mevr. Paoli, wijlen dr. Wi-
baut en prof. de Louter.
Ongetwijfeld is deze expositie, welke vrij toegan
kelijk is van 's morgens 10 uur tot des avonds 6
uur, de moeite waard om te bezoeken en er gerui-
men tijd te verblijven ook. Men vindt er allicht een
werkje, dat men gaarne bezitten wil en over den
prijs valt met den schilder te praten.
Behalve in de Princesselaan exposeert Kamstra
ook nog in Huize de Vries bij de Ruine en in hotel
Prins Maurits te Bergen aan Zee.
DINSDAG 7 JULI.
HILVERSUM (1875 M.)'
AVRO-uitz., 6.30 RVU. 8.00 Orgelspel; 8.15 Gr.-
pl.; 10.00 Morgenwijding, gr.pl.; 10.45 Voor de vrouw;
11.15 Jaarvergadering Kon. Ned. Middenstandsbond;
12.00 Omroeporkest en gr.pl.; 2.00 Gram.pl. en voor
dracht; 3.00 Het Lyra-trio; 3.45 AVRO-Aeolian-orkest;
4.30 Radio-kinderkoorzang; 5.00 Voor de kinderen;
5.30 Gram.pl.; 5.45 Dansmuziek; 6.30 R.V.U. „Genève
en de intern, toestand"; 7.00 Kinderkoor „zanglust";
7.30 Boekbespreking; 8.00 Ber. ANP; Mededeelingen;
8.10 Gev. progr.; 10.30 Zwitsersche volksmuziek; 11.00
Ber. ANP; 11.10—12.00 Ensemble Pali.
HILVERSUM (301 MJ
KRO-uitz. 8.00—9.15 en 10.00 Gram.pl.; 11.30—12.00
Godsd. halfuur; 12.15 Gram.pl. en KRO-orkest; 6.15
Zwemcursus; 6.30 KRO-orkest; 7.00 Berichten; 7.15
De heilige martelaren van Gorcum; 7.35 Sporthalf-
uur; 8.00 Ber. ANP. Mededeelingen; 8.10 Sted. Or
kest. Maastricht; 9.00 Schaakles; 9.15 KRO-orkest;
10.00 KRO-boys; 10.30 Berichten ANP; 10.35 John
Kristel's orkest; 11.30—12.00 Gram.pl.
DROITWICH (1500 M.)'
11.20 Orgelspel; 11.50 Gram.pl.; 12.35 Het BBC-Schot-
sche orkest; 1.50 Sextet-concert; 2.35 Gram.pl.; 3.20
Kwintetconcert; 4.05 Gram.pl.; 4.35 Soliste en het
British strijkkwartet; 5.35 De Continentals; 6.20 Ber.J
6.50 Het OÏaf-sextet; 7.35 Voordracht; 7.50 Het Van-
couver Boys' orkest; 8.20 Geraldo's orkest en solis
ten; 9.20 Piano-recital; 9.50 Ber.; 10.20 BBC-Midland
orkest; 11.35—>12.20 Dansmuziek.
RADIO-PARIS (1648 M.*
7.20 en 8.20 Gram.pl.; 11.20 Orkestconcert; 2.50 Gr."
pl.; 3.20 Concert; 4.20 Gr.pl.; 5.50 Orkestconcert; 9.05
Vroolijk programma; 11.05—12.35 Dansmuziek eiï
pop. concert.
KEULEN (456 M.),
6.50 en 12.20 Orkestconcert; 1.35 Omroepkleinorkesï
4.20 Literair-muzikaal progr.; 5.20 Gram.pl.; 7.20 Om
roeporkest; 9.20—10.20 Radio-tooneel.
BRUSSEL (322 en 484 M.y
322 M.: 12.20 Gram.pl.; 12.50 Dansmuziek; 1.30 Sa
lon-orkest; 1.50—2.20 Gram.pl.; 5.20 Salon-orkest; 6.501
en 7.20 Gram.pl.; 8.20 Omroeporkest; 10.30—11.20
Gram.pl.
484 M.: 12.20 Gram.pl.; 12.50 Salon-orkest; '1.3CI
Dansmuziek; 1.50—2.20 Gram.pl.; 5.20 Orgelconcert}
6.35 Gram.pl.; 7.30 Reportage; 8.20 Beethoven-Wag-
ner-concert; 10.30—11.20 Gram.pl.;
DEUTSCHLANDSENDER (1571 M.)1
8.30 Dansmuziek; 10.20 Ber.; 10.50 Fluit- en harp-
recital; 11.05 Weerbericht; 11.2012.20 Concert.
had, dat hij alleen stond. In tweestrijd liep hij
door naar de bibliotheek, waar Ann Upcott op
den drempel stond..
„Ik moest haar liever achterna gaan", zeide
hij, naar zijn 'hoed reikende.
Ann glimlachte en schudde wijselijk het hoofd.
„Dat deed ik niet. Ik ken Betty. Zij verlangt
alleen te zijn..
„Meen je dat heusch?"
,.Ik weet het zeker".
Jim draaide zijn hoed in zijn banden rond?
hij was niet zoo zeker van dat feit als zij. Met
een eenigszins spijtig lachje om de lippen, sloeg
Ann hem een paar oogenblikken gade. Het plot
seling opgegevende, haalde zij de schouders op.
„Er is iets, wat je behoorde te doen", zeide zij
„Je moest mijnheer Bex den notaris laten weten
dat de zegels vanmiddag zullen worden verwij
derd. Hij behoort daarbij tegenwoordig te zijn.
Toen zij gelegd werden, was hij er ook bij. En
verder, hij heeft alle sleutels van de laden en
kasten van mevrouw Harlowe".
„Daar heb je gelijk in", riep Jim. „Ik zal dade
lijk gaan Ann gaf hem het adres van Monsieur
Bex op de Place Etienne Dolet. en zag hem
door het venster van de bibliotheek na, toen hii
ziin tocht aanvaard had. Langen tijd nadat hij
uit het oog was verdwenen, bleef zij aan het ven
ster.
HOOFDSTUK XI
Een Nieuwe Verdachte.
Monsieur Bex de notaris kwam Jim in de hal
van zijn huis tegemoet, toen deze zijn kaartje had
afgegeven. Hij was een klein, levendig mannetje
met een geknipt puntbaartje zijn haren en brosse
geknipt, en de punt van zijn servet tusschen zijn
hals en zijn boord gestoken.
LANGEN DIJK
OUDKARSPEL.
Burgerlijke stand over de maand Junk
Geboren: Johannes Petrus, zoon van Jacob Put en
Margaretha Bakker; Gerben, zoon van Gerben Gouds
blom en Maartje Groot; Arie, zoon van Anthoniusf
Kroon en Vrouwtje de Pee.
Ondertrouwd: Petrus Bommer, oud 25 jaar te
Schagen en Maria Hendrika Bruin, oud 25 jaar te
Oudkarspel; Hendrik Aarts, oud 24 jaar te Oudkars
pel en Jacoba Spaansen, oud 24 jaar te Oudkarspel,
Overleden: Janna van den Brink, oud 70 jaar, we
duwe van Jan van Dasier; Jacob Maakal, oud 68
jaar, weduwnaar van Grietje de Ruiter.
Ingekomen personen: Antonia Wilhelmina Wis-
sink van Baarn naar A 7; Cornelis Stokman van;
Barsirigerhorn naar A 272; Willem Cornelis Water
drinker van Heerhugowaard naar D 17b; Jansje
Aagje Dobber van Bergen (N.H.) naar D 17b; Maria;
Weijte van Alkmaar naar A 193; Pieter Veldman;
van Heerhugowaard naar D 30.
BROEK OP LANGENDIJK.
Burgerlijke stand over de maand Junk
Geboren: Geene.
Ondertrouwd: Geene.
Getrouwd: J. Balder, oud 27 jaar en Geertj'e Bal
der, oud 22 jaar;
Overleden: Jan Srpit, oud 66 jaar, echtgenoot van
R. de Boer.
Jim deelde hem mede, dat de zegels van dei
kamers van Maison Grenelle dien middag zou
den worden verwijderd, doch sprak met geen
woord van de nieuwe verwikkelingen, die met de
ontdekking van het boek over de pijlen en aam-
vang hadden genomen.
„Ik heb met de heeren Frobisher Haslitt
in briefwisseling gestaan", riep de kleine man
uit. „Alles is zooveel mogelijk in den vorm ge
schied. Ik acht mij gelukkig, een deelgenoot van'
zulk een voorname firma te mogen ontmoeten
Ja zeker, ik zal mij te drie uur stellig met mijn
sleptels aanmelden, en het einde van dit ellen
dige schandaal bijwonen. Het was een schande!
Zulk een bedaard en voorbeeldig jong meisje!
En dat beest van een Waberski! Doch hem zullen
wij zijn loon geven. Wij hebben nog wetten in
Frankrijk.
Het scheen Jim alsof hij deze woorden sprak
met de overtuiging dat andere landen er geen
wetten op na hielden, en hij liet zijn bezoeker
buigend tot aan de voordeur uit.
Jim keerde terug lans de Rue des Godrans, en
de hoofdstraat van de stad. de Rue de la Liberté
Toen hij het halfrond op de Place d'Arms tegen
over het stadhuis overstak, liep hii bijna in dei
armen van Hanaud, die een sigaar had opge
stoken.
„Hebt gij reeds geluncht? riep hij hem toe.
„Een kwestie van een kwartiertje", antwoord
de Hanaud. met zijn hand wuivende. „En gii?'*
„Te twee uur eerst. Miss Harlowe had be
hoefte aan een wandelingetje'.
Hanaud glimlachte.
„Wat kan ik me dat goed voorstellen! De
eerste wandeling, na zulk en zware beproe
ving"
(Wordt vervolgd?
