et huis
De Langendijker Groentenveilingen.
»iji
met de
Huldiging van Sir
Henry Deterding
N»S.B*-vergadering in
den Dierentuin
Herdenking van Verdun.
Eindelijk regen en af
koeling in Amerika
De toestand op de veilingen wijst nog
niet naar normale verhoudingen aard
appels voor een groot deel onverkoop
baar Argentinië nam veel af. ach
teruitgang achteruitloopende prijzen
voor aardappelen, ook voor Eigenheimers
en Schoolmeesters tomaten handhaaf
den zich vrijwel op peil eind vorige
week wortelen brachten goede prij
zen op aanvoer bloemkool, afwisse
lende redelijke prijs roode kool lager
aanvoer van gele en witte kool lage
prijzen de eerste slaboonen en snij-
boonen verschenen de eerste duurder
dan de laatste tuinboonen laag
zilveruien en nep idem geringe aan.
voer druiven.
Volgens dr. Colijn op het Middenstandscongres is
de schemering in den dageraad merkbaar. Of onze
Langendijker tuinders van die schemering al veel
bemerken, wagen we te betwijfelen. De laatste
week heeft de toestand op onze veilingen daartoe
weinig aanleiding gegeven. De bewegingsvrijheid
onzer tuinders wordt nog in die mate belemmerd,
dat er ook nog geen glimp wordt bespeurd van
den lichtenden dageraad, die de volle bewegings
vrijheid aankondigt. Bijna alles wordt nog be-
heerscht door reglementen. Principieel zijn de tuin
ders daarmee niet ingenomen. Aan regeeringsbe-
moeiing hebben ze over t' algemeen een broertje
dood. Toch zullen zij, in zake de vroege aardappelen,
er wel niet te veel op tegen hebben, dat de Ned.
Groenten- en Fruitcentrale de niet verkochte aard
appels voor haar rekening laat inkuilen. Het zou
ongetwijfeld een rare boel geworden zijn, als er geen
uitweg was gevonden voor al die aardappelen. Want
het ging daarmee slecht. Vooral de vrees, dat de
ziekte, welke in de aardappelen was gesignaleerd,
tot catastrophale gevolgen zou kunnen leiden bij
den export, maakte de exporteurs buitengewoont
voorzichtig. Voor het buitenland durfden ze bijna
niet te koopen, met het gevolg, dat de aardappelen
voor het grootste deel onverkoopbaar waren en
door de Ned. Groenten- en Fruitcentrale werden in
genomen, met welk doel de bouwers ze weer naar
de akkers brachten en ze daar inkuilden. Den laat-
sten tijd was heel wat voor Argentinië gekocht. Dat
veranderde nu en men bleef met honderden wagons
aardappelen zitten. De Ned. Groenten- en Fruit
centrale heeft nu bepaald, dat het risico van het rot
worden der in te kuilen aardappelen voor rekening
van den teler is. Sproeien en nog eens sproeien, zij
dus het parool voor dezen. Dit kost echter moeite en
geld. En als straks onverhoopt toch een deel van
de aardappels rot zou blijken te zijn, dan is de
schade voor den tuinder. Het is maar te hopen, dat
het rot worden in de kuilen tot een minimum be
perkt zal blijven en dat de Ned. Gr. en Fruitcentrale
binnen niet al te langen tijd in de gelegenheid zal
zijn, de ingekuilde aardappelen te plaatsen.
De aanvoer van vroege aardappelen was in de af-
geloopen week weer groot. Noordscharwoude begint
Broek naar de kroon te steken. Aan de eerste vei
ling komen er de laatste dagen al meer dan 30
spoorwagen, te Broek gemiddeld 35. Veel er van
draaide door: zij konden noch den minimumprijs
voor het binnenland, noch dien voor het buitenland
opbrengen. En dus werden ze ingekuild. Het bin
nenland kon blijkbaar maar weinig gebruiken. Voor
groote aardappelen, bestemd voor het binnenland
werd f3.50 a f3.60 betaald, enkele partijen brach
ten 2 a 3 dubbeltjes meer op. Voor export werd
f2.50 of iets meer besteed. Bonken, de allergrootste,
werden voor f2.50 a f2.60 verkocht. Voor drielingen
weed aanvankelijk nog f2 tot ruim f3 betaald, later
1212.50, hoogop f2.80. Voor kleine werd flfl.40
betaald, soms iets meer in verband met de kwali
teit. Verschillende partijen blauwe Eigenheimers
kwamen reeds aan de veilingen. Aanvankelijk
brachten ze nog f 4.50— f5.50 op, doch later liep de
prijs tot f3.90 a f4.60 terug. Er zijn er zelfs nog
voor f3.50 a f3.60 verkocht. Schoolmeesters waren
ook aanvankelijk lager in prijs dan de vorige
week; ze golden nu f3.50—f3.90. Eigenheimers
brachten f4 op.
De verbetering, die in het laatst der vorige week
voor de tomaten was ingetreden, bleef deze week
vrijwel gehandhaafd. Voor de A-sorteering werd
aanvankelijk f 11 tot f 12 betaald, later f9f 10.50. B.
bracht in het begin der week ongeveer f 12 op, op
het laatst f 10.60—f 11.60. Voor C, die aanvankelijk
f 9.20f 10.40 opbracht, werd later f 8.50f 9.50 be
steed. CC. handhaafde zich vrijwel op f4 tot ruim
f5. De aanvoer beliep ongeveer 83000 K.G.
Voor wortelen werden ook deze week weer goede
prijzen besteed. Er schijnt goede vraag uit Engeland
H FEUILLETON
Naar het Engelsch
door
A. E. W. Mason
39.
Zonder het antwoord van hét meisje af te
wachten, was hij met de doos naar het venster
gegaan.
„Ziet u dit, mijnheer Frobisher?" riep hij
luid, en Jim voegde zich bij hem.
De doos bevatte een hanger van goud en
onex en andere doorschijnende steenen, be
werkt door Benvenuto Cellini. Jim moest er
kennen, nimmer zulk een fijn en fraai meester
werk te hebben gezien, doch niettemin kookte
hij inwendig, omdat Hanaud zoo ver van de
eigenlijke zaak afdwaalde.
„Men zou een geheelen dag in deze kamer
kunnen doorbrengen", riep de detectóeve uit,
„alleen om de schatten die zij bevat te bewon
deren".
„Dat betwijfel ik niet", merkte Jim droogjes
op. „Doch ik meende, dat wij hier een middag
zouden doorbrengen met het zoeken naar een
Pijl".
Hanaud lachte.
„Mijn vriend, gij herinnert mii aan mijn plicht
hij wierp nogmaals een blik op het kleinood en
zuchtte. „Ja, zooals u opmerkt, zijn wij hier
geen bezoekers voor ons genoegen".
Hij bracht de doos weer naar den schoorsteen
te zijn. De laagste noteering gold in het midden
der week, toen bij een geringen aanvoer slechts
f2.70—f4 werd betaald. Aanvankelijk brachten ze
echter f 4.70—f 6.90 op, en op het eind der week niet
minder dan f6.20—f7. Dat is een beste prijs.
De meeste bloemkool werd deze week aangevoerd
aan de Broeker veiling. De prijzen liepen nogal uit
een.
Op den eersten marktdag b.v. werd voor eerste
soort f 8.70—12.50 besteed, en den volgenden dag
bracht ze slechts f 3.50—5.90 op. Later liepen de no
teeringen weer in de richting van de hoogere prijzen,
zoodat voor de mooiste van de eerste soort tot f 10 a
f 11, voor de kleinere ongeveer f 6 a f 7 werd betaald.
Voor tweede soort was maar weinig belangstelling:
ze bracht f 1.503 op.
Roode kool kwam er aan de veiling van de L.G.C.
al heel wat. De prijzen, die de vorige week bevredi
gend waren, liepen nu sterk achteruit. Dit verschijn
sel komt echter vaak voor. De mooiste brachten on
geveer f 4, de minder gezochte f 2.80—3.30 op.
Deze week kwam er ook gele kool aan de veiling.
Er werd aanvankelijk f 5.10 voor besteed. Later lie
pen de prijzen wat achteruit, ofschoon weinig. De
meeste werd voor f 4.70—5 verkocht.
Als nieuw product kregen we ook witte kool. De
kwaliteit was prachtig, de prijs niet hoog. Er werd
f 3.404 voor betaald.
Slaboonen verschenen ook aan beide veilingen, al
is het nog in kleine hoeveelheden. De eerste aange
boden partij bracht f 25.1026.10 op. Later liepen
ze tot f 23 en f 16.80 terug.
De eerste snijbooncn, ook in kleine hoeveelheid
aanwezig, werden eerst voor f 17 verkocht en brach
ten later f 18 en f 21.50 op.
De eerste tuinboonen brachten ook geen hoogen
prijs op, n.1. f 2.20.
Voor zilveruien was ook maar matige belangstel
ling: ze werden voor f 2 verkocht. Zilvernep ging
voor prijzen van de hand, die ver bleven beneden
die, welke meermalen voor eerste aanvoeren werden
betaald: ze bracht aanvankelijk f 8.108.90 op, later
f 6—6.80.
Wat de druiven betreft, voor Alicante werd f 30.10
en voor Frankenthaler f 34 betaald.
Zoo is het aantal producten, dat thans weer aan
de veilingen wordt aangevoerd, groeiende. De hoe
veelheden van de meeste zijn nog klein. Wat zal het
straks worden, als deze groot zullen zijn geworden?
's-Gravenhage. Zondagavond heeft in Kasteel
Oud-Wassenaar een diner plaats gehad van de bui-
tenlandsche vertegenwoordigers van de Koninklijke,
dat dit jaar wel een bijzonder karakter droeg, om
dat Sir Henry Deterding als eeregast mede aanzat.
Een zestigtal personen vertegenwoordigers uit
verschillende landen met hun dames had plaats
genomen aan de smaakvol versierde tafel, waarop
de vlaggen der verschillende nationaliteiten prijk
ten. De geheele versiering was gehouden in de
Shell-kleuren: rood en geel.
Voor Sir Henry lag de vlag van de Koninklijke
uitgespreid, waarop een gouden kroon was geplaatst.
Op het kasteel wapperde de vlag van de Koninklijke,
des avonds verlicht door schijnwerpers, welke ook
een gedeelte van den tuin een tooverachtigen aan
blik gaven.
Het diner werd opgeluisterd door orkestmuziek.
Onthulling borstbeeld Sir Henry Deterding.
Gisterochtend had in het Beukenbosch van het
Clubhuis „te Werve" te Rijswijk, het sportveld van
het personeel der Bataafsche Petroleum Maatschap
pij, de onthulling plaats van een borstbeeld van
Dr. H. W. A. Deterding, die, zooals bekend, op 19
April zijn 70sten verjaardag heeft gevierd.
Bij die gelegenheid heeft het personeel der. Ko
ninklijke Shell-groep, op initiatief van ir. Sluyter-
man van Loo, als oudste employe der Koninklijke,
gelden bij elkaar gebracht voor het vervaardigen
van een borstbeeld van den schepper dezer wereld
maatschappij, te plaatsen in het hoofdgebouw aan
de Carel van Bylandtlaan.
Gister, de dag, dat Dr. Deterding voor 40 jaar bij
de Koninklijke in dienst trad, heeft de onthulling
plaats gehad.
De plechtigheid werd ingeleid door een groot inter
nationaal sportfeest qp „te Werve", in den geest van
de bekende Olie-Olvmpiade, zooals deze afwisselend
in Lansbury (Eng.) en op „te Werve' wordt gehou
den.
,en zette haar op haar plaats. Toen veranderde
eensklaps zijn geheele manier van doen. Hij
stond voorover geleund, de handen nog om de
glazen doos. Doch zijn blik was naar omlaag
gericht. De eigenlijke vuurhaard was van de ka
mer uit voor het gezicht verborgen door een laag
scherm van een blauw lakwerk; en van uit den
stand, dien hij innam, kon Hanaud over het
scherm heen. op het rooster van den haard zien
„Wat zie ik daar?" zeide hii.
Hij nam het scherm in de handen en plaatste
het voorzichtig ter zijde. En thans werd hetgeen
hem zoo verrast had, voor allen zichtbaar een
hoopje witte asch op het rooster.
Hanaud liet zich op zijn knieën zakken, en de
de kolenschop uit het haarstel nemende, woelde
hij daarmede tusschen de roosterstaven en trok
haar terug met een weinig asch er op. Deze was
spierwit en tot een fijn poeder geworden. Er was
geen deeltje bij, zóó groot, dat het een vinger
nagel had kunnen bedekken.
Hanaud raakte de asch voorzichtig aan, als
verwachtte hij deze gloeiend heet te vinden.
„Deze kamer werd Zondagmorgen verzegeld,
en nu hebben wij Donderdagmiddag", merkte
Jim Frobisher schamper op. „Asch blijft in den
regel niet langer dan drie dagen warm, mijnheer
Hanaud",
Maurice Thevenet verwaardigde zich een ver
ontwaardigden blik op Frobisher te werpen. Hii
durfde Hanaud in een bespottelijk daglicht te
stellen! Hii behandelde de Su reté met niet meer
eerbied, dan men, nu, zeg bijvoorbeeld Scot-
land Yard, zou behandelen.
Zelfs monsieur Bex verheelde zijn misnoegen
niet. Voor een lid van de firma Frobisher
Haslitt gedroeg deze heer zich zeker niet naar
behooren. Hanaud daarentegen was zoo zacht
als een lam.
„Dat heb ik ookwel eens opgemerkt", ant
woordde hij minzaam, en hij ging op zijn hur
ken zitten, de kolenschop nog steeds op zijn
Honderden buitenlandsche gasten en duizenden
employé's uit Nederland woonden de plechtigheid
bij.
Om half twaalf kwam de heer Deterding op het
landgoed aan, toegejuicht door de duizenden aanwe
zigen en nam hij plaats tegenover het podium, waar
het door een vlag van de Koninklijke omhulde
borstbeeld was opgesteld, geflankeerd door twee
jonge dames, van de B.P.M. en de B.I.M.
Achtereenvolgens werd het woord gevoerd door
den heer ir. Sluijterman van Loo, in de Engelsche
taal, door den heer A. de Jongh, in de Duitsche taal
door den heer Desmet.
Na deze redevoeringen vond de onthulling plaats
onder de toonen van Grieg's Huldigingsmarsch,
uitgevoerd door de Postharmonie.
Sir Henry betrad hierna het podium om alle aan
wezigen hartelijk dank te zeggen voor dit hulde
blijk. Hij wees er op, dat het grootste geluk voor
den mensch in deze wereld is, te kunnen werken.
Bij de Koninklijke Shell wordt hard gewerkt en
typeerend is daarbij de onderlinge goede verstand
houding tusschen het personeel van de verschillende
natiën.
Hierna defileerden de duizenden langs het pas
onthulde borstbeeld. Achttien verschillende natiën
namen aan dit défilé deel.
Vervolgens werd de finale van de atletiekwed
strijden gehouden, gevolgd door een speciale hulde
voor sir Henry, bestaande uit een vaandel-defilé,
waarbij de verschillende landen die aan het défilé
voor het borstbeeld hadden deelgenomen met de vlag
vooropgingen.
Hierna vormden de athleten een halven cirkel en
groepeerden zij zich zoodanig, dat zij tezamen het
woord „Deterding" vormden.
Herdenking van den Guldensporenslag.
De Nationaal-socialistische beweging in Nederland
heeft Zaterdagavond, ter herdenking van den Gul
densporenslag, in den Dierentuin, Den Haag, een
druk bezochte bijeenkomst gehouden, waarop de
leider, ir. A. A. Mussert, een rede heeft gehouden
over het onderwerp: „Volk in gevaar".
De avond werd opgeluisterd door een spreekora-
torium en declamatie, terwijl voorts de heer Nije een
rede hield.
Deze herinnerde aan de overwinningen van de
Vlamingen in 1302. Wanneer zij toen verslagen wa
ren, zou er thans geen Nederlandsche cultuur zijn.
Wij, nationaal-socialisten zijn, vervolgde spreker,
bereid, om als het moet, dezelfde offers voor ons
land te brengen, als de Vlamingen vroeger gedaan
hebben. Wij hebben in Nederland den plicht, om ons
land, onze taal en onze cultuur te zuiveren van al
het vreemde, dat daarin niet thuishoort. Daarvoor
moeten we waakzaam zijn, opdat er kome één volk
van Nederland (Applaus).
Voor de pauze zongen allen staande met gestrek-
ten arm het eerste couplet van den Vlaainschen
leeuw, gevolgd door hou-zee-geroep.
Daarna was het woord aan den heer Mussert, die
bij zijn verschijnen op het podium met luide hou-
zee's werd begroet.
De heer Mussert constateerde, dat we niets kun
nen beginnen, wanneer we niet in een volk leven.
Wij zijn groot geworden door onze voorouders, die er
voor gezorgd hebben, dat wij vrij zijn geworden en
thans een vaderland hebben. Ook nu leven wij in
een tijdperk, waarin ons volk in groot gevaar ver
keert.
In dit verband wees spr. op de naturalisatie van
dr. Mannheimer, waartegen in de Tweede Kamer
de S.D.A.P. zelfs geen bezwaar had, misschien, om
dat zij zoo democratisch is. (Gelach).
Ons volk moet worden wakker geschud. Onder
luid applaus merkte spr. voorts op, dat zij, die
thans den moed hebben om ons zonder noodzaak te
terroriseeren, daarvan later de gevolgen zullen on
dervinden.
Spr. critiseerde verder het bijna weggeven van
onzen boter aan Engeland ten koste van ons eigen
volk. (Geroep: foei).
Ook protesteerde spr. tegen de toepassing van de
sancties en de schijnvertooning van onzedeelneming
aan den Volkenbond. De N.S.B. wenscht aan het
volk te bouwen zoolang tot haar taak zal zijn ver
vuld: één sterk volk van Nederland. Daarbij is het
noodig, dat zij zich richt tegen de politieke partijen,
welke verwijdering en haat onder ons volk brengen.
Wij worden, aldus spr., thans gehaat door de poli
tieke partijen. Dat is goed, maar wij moeten krijgen
de liefde van ons volk en in dat opzicht hebben
we nog veel te doen. Er moet hard gewerkt worden
om het gevaar dat ons dreigt, te keeren, en verder
onze jonge mannen en vrouwen weer een toekomst
te geven en aan de natie hoop en vertrouwen in die
toekomst.
Met het zingen van het Wilhelmus werd de bij
eenkomst gesloten.
hand wiegende.
„Mademoiselle!" riep hij; waarop Betty naar
voren kwam en naast hem tegen den schoorsteen
mantel ging leunen. „Door wie werden deze
papieren met zooveel zorg verbrand?" vroeg hij
„Door mii", gaf Betty ten antwoord.
„En wanneer?"
„Zaterdagavond verbrandde ik er een paar en
de rest Zondagmorgen, vóór de komst van den
Commissaris.
„En wat waren het voor papieren, mademoi
selle?"
„Brieven mijnheer".
Hanaud sloeg snel zijn oogen naar haar op.
„Hoho! zeide hij zachtjes. „Brieven! Jawel!
En wat voor brieven, zou ik gaarne van u ver
nemen?"
Jim Frobisher had uit wanhoop zijn handen
in de lucht kunnen werpen. Watin 's hemels
naam, mankeerde Hanaud nu! Het eene oogen-
blik verloor hij geheel uit het oog voor welke
zaak hii hier was gekomen, en bewonderde hij
op zijn gemak de verzameling van Simon Har-
lowe. En het volgende, had hij weer voor niets
anders oogen en horen dan ziin dolle jacht naar
anonieme brieven. Jim kon niet twijfelen, of
aan deze dacht hij ook nu. Het woord „brieven"
behoefde slechts te worden uitgesproken, en hij
was terstond op een zijspoor gebracht, en ge
reed, iedereen van het schriiven van deze te
beschuldigen.
„Het waren eenvoudig particuliere brieven",
antwoordde Betty, terwijl een blos langzaam
haar wangen kleurde „Zij zullen u niets wijzer
maken".
„Dat zie ik ook", hernam Hanaud met een
weinig sarcasme in ziin stem, terwiil hii de schop
omkeerde en de asch weer in het rooster stortte
„Doch ik vroeg u, mademoiselle, welke soort
van brieven het waren".
Betty bleef het antwoord schuldig. Zij keek
verlegen naar den vloer en van den vloer naar
GROOTSCHE PLECHTIGHEID OP HET
SLAGVELD.
Verdun. eTrh erdenking van den 20-sten ver
jaardag van den strijd om Verdun verzamelden zich,
Zondag op de hoogten van Douaumont de vertegen
woordigers van de oud-strijders van bijna alle lan
den, die aan den oorlog deelnamen.
30.000 Fransche oud-strijders waren gekomen, be
nevens 500 Duitschers, verder Engelschen, Belgen,
Italianen, Amerikanen, Grieken, Polen, Portugeezen,
Roemenen, Tsjechen, Russen en Joego-Slaven.
De Franschen voerden een fakkel mede, welke ont
stoken was op het graf van den Onbekenden Sol
daat te Parijs, welke werd gebracht naar het mili
taire kerkhof van Verdun.
Het hoogtepunt van de plechtigheid op het slag
veld van Verdun was de eedsaflegging door ruim
100.000 oud-strijders uit zestien verschillende landen.
Dit geschiedde op het kerkhof van Douaumont nabij
Verdun, waar ongeveer een millioen soldaten be
graven liggen. Bij de plechtigheid waren ook 500
Duitsche Verdun-strijders aanwezig. Zij waren des
middags met een extra-trein aangekomen en door
de Fransche bevolking hartelijk begroet. De Fran
sche oud-frontstrijders verdrongen zich om de
Duitsche gasten te verwelkomen. In den namiddag
kwam de Zaterdagavond aan den Are de Triomphe
te Parijs ontstoken fakkel op het kerkhof van Dou«
aumont aan. Talrijke autoriteiten, o.a. de minister
voor de pensioenen, waren aanwezig bij de oven.
handiging van de fakkel aan een der vier jeugdige
soldaten, die onbeweeglijk stonden opgesteld voor
het monument dat de lijken van zeven onbekende
soldaten bevat. Vervolgens werden de vier toortsen
rondom het monument ontstoken, hetgeen geschied1-
de door een oorlogsweduwe, door een moeder, door
een kind en door een zwaargewonde.
Driemaal herhaalden daarna de oud-frontstrijders
de woorden ,voor den wereldvrede", waarna een
oorlogsinvalide de volgende eedsformule uitsprakj
„Omdat zij die hier en elders rusten, slechts de
eeuwige rust zijn ingegaan om den vrede te be
vestigen, en omdat het van ons een heiligschennis
zou zijn in de toekomst te aanvaarden, wat de
dooden hebben veracht, daarom zweren wij te ver
langen en te waarborgen den vrede welken wij aan
hun offer verschuldigd zijn".
De formule werd in de zestien talen der aanwezi
gen herhaald. De plechtigheid werd door een aan
zienlijke menigte bijgewoond. Een militair eskader
bracht door middel van vuurpijlen den groet van
het leger aan de dooden over. Vervolgens
verspreidden de deelnemers zich om den
nacht door te brengen in de enorme kampen, welke
in de omgeving van Verdun waren ingericht.
DE HARINGWEEK INGELUID.
Gistermorgen is de haringweek ingeluid. Er zijn
twee versierde visscherijwagens van Scheveningen
vertrokken. De eene ging met bestemming naar
Steenwijk. De andere bezoekt Den Haag en omlig
gende plaatsen. Aan verschillende departementen
en aan het hoofdbureau van politie is gistermorgen
haring aangeboden.
Soortgelijke wagens zijn van Vlaardingen en Kat
wijk aan Zee vertrokken, met bestemming naar het
Noorden en het Zuiden van ons land.
Aantal dooden reeds over de 1000
New York Voor de eerste maal in zes we
ken zijn Zondag in de door hitte en droogte ge
teisterde Amerikaansche Staten de regenbuien
overvloedig losgebarsten en is de temperatuur
aanzienlijk gedaald. Een uitgestrekt gebied van
lagen druk beweegt zich snel naar de Oostelijke
Staten, waar nog steeeds record temperaturen
heerschen. Het aantal dooden tengevolge van de
hittegolf is Zondagavond opgeloopen tot over de
duizend. In de groote steden werden de slacht
offers meerendeels op straat door een beroerte
getroffen en overleden zij nog voordat medische
hulp kon worden geboden.
De boeren hopen, indien de regen aanhoudt,
een deel van hun vee te kunnen redden en op de
verdroogde akkers nog veevoeder te kunnen
aanplanten.
de vensters; en met een gewaarwording van
medelijden zag Jim, dat haar oogen van tra
nen glinsterden.
„Ik geloof, mijnheer Hanaud. dat wij hier
aan een punt gekomen zijn, waar mademoisel
le mijn advies zal vullen inwinnen", viel hij in
„Daartoe heeft mademoiselle zeer zeker het
recht", bemoeide monsieur Bex zich met het
geval.
Doch met een licht schouderophalen gaf ma
demoiselle te kennen dat zij van dit recht af
zag.
„Zooals u wilt dan".
Zij keerde thans haar volle gelaat naar de
anderen, de tranen nog in haar wimpers, en
schonk Jim een kort hoofdknikje tot dank en
erkenning.
„U zult uw antwoord hebben, mijnheer Ha
naud", zeide zij met een brok in de keel. „Het
schijnt, dat alles, hoe heilig ook, er met de ha
ren bij gesleept moet worden. Doch ik zeg u
nog eens, dat deze brieven u niets wijzer zullen
maken".
Met de oogen zocht zij haar notaris.
„Monsieur Bex". verzocht zii, en plaatste zich
aan de ander zeide van Hanaud.
„In de slaapkamer van mevrouw stond tus
schen haar bed en de deur van de badkamer
een klein kastje waarin zij een massa papieren
bewaarde, die van geen belang waren, zooals
oude kwitanties, doch die het niet verstandig
zou geweest ziin, te vernietigen. Dit kastje nam
ik na den dood van mevrouw naar mijn kantoor
mede, met goedvinden van mademoiselle na
tuurlijk, met de bedoeling, deze papieren op mijn
gemak te ziften, en aan te raden, al die, welke
niet bewaard behoefden te blijven, te vernieti
gen. Zooals ik u evenwel reeds heb medegedeeld,
was mijn tijd zeer bezet, en niet vóór Vrijdag
t den 6en Mei, kreeg ik gelegenheid, eens
naar het kastje om te zien.
(Wordt Vervolgd)*
