Vreemde dip gebeuren in Ethiopië
liet huis
»>ji
Kantongerecht te Alkmaar.
met de
Die niet veel goeds
voorspellen voor de
Italianen.
Djibouti, 10 Juli.
ER schijnen vreemde dingen te gebeuren in
Ethiopië, dingen, die voor de Italianen niet
veel goeds voorspellen. Vele geruchten doen
do ronde over kleine gevechten, door Ethiopiërs ge
logde hinderlagen, waarbij Italianen de slachtoffers
werden.
Tegenover dergelijke geruchten begin ik steeds
met de grootste achterdocht te staan, want meestal
zijn ze oncontroleerbaar.
Reeds eenigen tijd geleden, nog voordat de groote
regentijd in Ethiopië goed had ingezet, hoorde ik
van een overval tusschen Addis Abeba en Dessié,
dus op den belangrijksten, door den regen thans on
bruikbaar geworden verbindingsweg der Italianen
over eigen gebied. Ruim een dozijn Italiaansche avia^
teurs, die naar hun vaderland zouden terugreizen,
en den tocht naar het Italiaansche gebied Erythrea
per automobiel maakten, zouden onderweg allen zijn
nedergeschoten door Ethiopiërs. _Dit gerucht hoorde
ik niet van Ethiopische, noch van Italiaansche, doch
van andere zijde. Daar ik aan de waarheid van dit
gerucht sterk twijfelde, heb ik er geen melding van
gemaakt. Welbewapend en welgemoed waren de avia-
teurs van Addis Abeba vertrokken, doch toen ze da
gen later nog niet te Dessié waren aangekomen,
begon men zich ongerust te maken. Vliegmachines
werden uitgezonden, die vanuit de hoogte de ver
brande automobielen zagen. Een nader onderzoek
bracht uit, dat alle aviateurs onder geweerkogels
waren gevallen.
Do Ethiopische consul te Djibouti. Ato Andargué,
vertelde me korten tijd later, dat de Italianen door
Ethiopische krijgslieden uit Dessié waren verdreven,
en d. t dit stadje weder door de Ethiopiërs was be
zet. Met vijf-en-twintig vliegmachines hadden de
Italianen daarop Dessié gebombardeerd, echter zon
der veel resultaat.
Was dit bericht waar? Vanuit Djibouti was dit
onmogelijk te controleeren. In elk geval kwam het
me ho jgst onwaarschijnlijk voor. Te Dessié hebben
de It .lianen een groot vliegveld aangelegd en boven
dien is Dessié een der middelpunten van het groote
werk van wegen-aanleg, waardoor er zich vele dui
zenden (gewapende) Italiaansche arbeiders bevinden.
Aan te nemen is, dat dit plaatsje ook een sterk gar
nizoen heeft, zoodat een overval er niet gemakkelijk
is uit te voeren.
Dan, slechts enkele dagen- geleden, vertelde men,
dat het spoorwegverkeer tusschen Djibouti en Addis
Abeba zou zijn onderbroken. Tusschen Awasj en
Addis Abeba zouden de Ethiopiërs een brug met
dynamiet in de lucht hebben laten springen en zou
den ze op twee plaatsen de spoorlijn over betrek
kelijk grooten afstand onbruikbaar hebben ge
maakt.
Dit bericht was te Djibouti te controleeren. Inder
daad bleek het, dat het spoorwegverkeer tusschen
Awasj en Addis Abeba was onderbroken, „tenge
volge van de heftige regens",, die kunstwerken zou
den hebben beschadigd, zoo werd me van Italiaan
sche zijde verteld, doch iemand van den spoorweg
fluisterde me in het oor, dat de schade aan den
spoorweg niet het werk was van de regens, doch van
Ethiopiërs, die er met dynamiet hadden gewerkt.
Dat klonk eenigszins vreemd, daar de Ethiopiërs
niet met dynamiet weten om te gaan. Bij deze
Ethiopiërs moesten zich dus Europeanen hebben
bevonden. En dan: welke Ethiopiërs waren het, die
dezen wel overlegden aanslag op den spoorweg had
den gepleegd? Zooals ik reeds vroeger schreef, be
vindt zich nog een vrij aanzienlijk leger onder raz
FEUILLETON
Naar het Engelsch
door
A. E. W. Mason
43.
s,Mijnheer, er zal geen woord over mijn lip
pen komen", riep Francine uit.
„Fn hoe verstandig zou dat van je zijn, Fran-
cine-lief!" ITanaud ging voort, als sprak hij
tot een ondeugend kind. „Want o. die Hanautl
kan, als hij wil, zulk een echte boeman zijn
voor stoute meisjes die praatjes rondstrooien.
Ohé ja! Hij neemt ze stevig vast zoo en
liet kan dan o zoo lang duren, vóór hij zegt
t,zoo is het genoeg"!
Hij besloot zijn bedreigingen met een vrien
delijk lachje en duwde Francine de kamer uit.
Vervolgens keerde hij terug tot Betty. die het
binnenvak uit de doos had gelicht en bozig was
een paar kleinere doosjes te openen, die op den
bodem van het kistje hadden gelegen. Het licht
liet een armband, een gesp en een ring schitte
ren, doch Betty zette het onderzoek nog steeds
voort.
„Mist u iets, mademoiselle?"
„.Ta"
„Eigenlijk, was dat vooruit te zeggen gineHa-
naud voort. „Indien moordenaars de hand in het
spel hebben gehad, moet er een aanleiding tot
Tajè in het veld, doch dit staat ver in het westen,
op vele honderden kilometers van den spoorweg.
Er zwerven hier en daar, naar mij bekend is, nog
wel kleinere groepen Ethiopische krijgslieden rond,
doch dezen staan niet onder bijzonder goede leiding
en van hen kan men zoo'n welberekenden aanslag
op den spoorweg niet verwachten, te minder, daar
zich bij hen geen Europeanen bevonden en de Ethio
piërs niet met dynamiet weten om te gaan.
Men moet wel inzien, wat thans, in dezen tijd
van het jaar, zoo'n geslaagden aanslag op den
spoonveg beteckent.
De regens hebben het transport van levensmidde
len voor het Italiaansche leger per vrachtautomo
bielen vanuit Erythrea en Italiaansch Somaliland
volkomen onmogelijk gemaakt .Voor de levensmid
delenvoorziening is het Italiaansche leger (en zijn
ook de bewoners van Addis Abeba) uitsluitend aan
gewezen op den spoorweg. Deze levensmiddelen ko
men thans per schip aan te Djibouti en worden van
daar per spoorweg verder verzondon.
Een eenigszins langdurige of vaak herhaalde on
derbreking van het spoorwegverkeer zou daardoor
voor de Italianen (en tevens voor de bewoners van
Addis Abeba) een ernstige ramp kunnen worden.
Een afdoende bewaking van den spoorweg (zeven
honderd kilometer op Ethiopisch gebied) is voor de
Italianen uiterst moeilijk.
Maar wie was dan toch de Ethiopische aanvoerder,
die met zijn troepen den welgeslaagden aanslag had
gepleegd?
Het mij herhaaldelijk gunstige toeval kwam me
weder te hulp. Ik ontmoette den meest aangewezen
man om mij inlichtingen te geven. Laat ik niet te
veel van hem vertellen, Het zou hem het leven kun
nen kosten. Hij is geen Ethiopiër, al zou hij door zijn
gelaatskleur ervoor door kunnen gaan en al heeft
hij onder andere (men lette op dit „onder andere")
een Ethiopische paspoort. Ik geloof niet mis te ra
den, als ik aanneem, dat hij in dienst staat van een
mogendheid, die de aanwezigheid van Italiaansche
troepen in Ethiopië met bijzonder weinig genoegen
aanziet.
Hij is korten tijd geleden uit Ethiopië gekomen,
waarheen hij binnen eenige weken weder terugkeert,
„met of zonder goedvinden der Italianen", zooals hij
lachend opmerkte. Hij vertelde me, dat raz Imroe
in het veld staat met een leger van tienduizenden,
allen mannen, die gezworen hebben niet naar huis
terug te keeren voordat de Italianen verdreven zijn.
Veertien dagen geleden is mijn zegsman bij raz Im
roe in het veld geweest en heeft hem radio-
zend-toestellen gebracht, kleine toestellen met een
werkingskring van zeshonderd kilometer. Het trans
port had plaats per automobiel en de geheimzinnige
kerel heeft me ook verteld welke list hij had toe
gepast om ongehinderd door de Italiaansche linies te
komen, maar deze list kan ik hier niet verder ver
tellen.
De Ethiopiërs, die thans hebben ingezien welke
fouten ze vroeger maakten, hebben allen thans raz
Imroe als opperbevelhebber erkend. Ook raz Tajè
die eveneens in het bezit is van radio-toestellen, ge
hoorzaamt aan zijn bevelen. Ik merkte op, dat de
Ethiopiërs toch niet met radio-toestellen weten om
te gaan en het antwoord luidde: „Er zijn verschei
den Europee'sche officieren zoowel bij raz Tajè als
bij raz Imroe, Duitschers, Engelschen, Oostenrij
kers, die thans o.a. den Ethiopiërs het gebruik van
radiotoestellen bijbrengen". Deze mededeeling gaf
mij plotseling een middel aan de hand om de waar
heid van de mij verstrekte inlichtingen te controlee
ren. Gedurende den oorlog heb ik eenige malen ont
moet een zeer sympathieken, zeer ondernemenden
Duitschen luitenant. Toen in Ethiopië alles mis
liep, heb ik naar hem uitgekeken, maar hem ner
gens gezien en niemand had me met eenige zeker
heid iets mede kunnen deelen over zijn lot. Zijn por
tret heb ik onder mijn oorlogsherinneringen 'en ik
het misdrijf bestaan hebben. Ik wil zelfs zoo ver
gaan te raden, dat het vermiste van aanzienlijke
waarde moet zijn.'
„Dat is ook zoo", gaf Betty toe. Doch het is
ook mogelijk, dat het vermiste op een verkeerde
plaats gelegd is. ergens in een laadje of zoo'" Zij
had op geruststellenden toon gesproken met
iets in haar stem als ware het haar het liefste,
dat er niet verder op de zaak werd ingegaan.
„In ieder geval, wat er ook vermist wordt, het
behoort mij niet waar? En het voorbeeld van
monsieur Boris zal door mij niet worden ge
volgd. Ik zal geen aanklacht indienen".
Hanaud schudde het hoofd.
„U is wel goed. mademoiselle. Doch helaas*, in
dit geval kunnen wü niet zeggen „zoo is het ge
noeg". Jim vond het zeer zonderling, dat hij
zoo aan die gefluisterde woorden bleef hangen.
„Het geldt hier geen geval van diefstal, doch een
geval van moord. Wij moeten verder gaan. Wat
vermist u eigenlijk?"
„Een parelen halssnoer", antwoordde Betty
met tegenzin.
„Een groot"?
Het was duidelijk te zïen, 'dat de tegenzin van
Betty ver meerderde, Hanaud was bevelender
en zakelijker geworden.
„Niet zoo bijzonder!"
„Geeft u mij er eens een beschrijving van,
mademoiselle!"
Betty weifelde. Met betrokken gelaat stond zij
in de tuin te zien. Daarop dwong zij zich te ge
hoorzamen.
„Het bestaat uit vijf en dertig paarlen, niet
van een buitengewone grootte, doen zij waren
als druppels water aan elkander gelijk en prach
tig rose. Mün oom heeft zich jaren lang veel
moeite getroost ze bij elkander te krijgen. Mijn
tante heeft mü zelve verteld, dat zij hem op
ongeveer honderd duizend pond zijn te staan ge
toonde dit portret aan mijn geheimzinnigen zegsman,
die den luitenant dadelijk herkende en hem bij na
me noemde. Hij voegde er aan toe: „Deze officier
(om begrijpelijke redenen verzwijg ik zijn naam)
^evindt zich thans als raadsman bij raz Imroe. Veer
tien dagen geleden heb ik hem nog gesproken en
over enkele weken spreek ik hem weder".
Toen ik er mijn verbazing over uitsprak, dat de
Italiaansche aviateurs dit toch tienduizenden man
nen sterke leger nog niet hadden opgemerkt, zeide
de avontuurlijke kerel: „Aviateurs kunnen dit le
ger niet zien. Toen ik bij raz Imroe was, scheen het
landschap om ons volkomen verlaten, zoo goed als
zonder levende ziel. De mannen lagen verspreid in
kleine groepjes van hoogstens drie, verborgen tus
schen steenen of onder struiken. In enkele grotten
waren eenige honderden tezamen. Op een enkel sein,
overdag rook, 's nachts vuur, verrees daar als het
ware een leger uit den grond, een voor aviateurs
onzichtbaar leger".
Ik merkte op (zooals ik vroeger schreef), dat de
Ethiopiër voor den guerilla-oorlog weinig geschikt
is. Mijn zegsman zeide, dat hij dit onderwerp ook
met raz Imroe had behandeld, doch raz Imroe had
geantwoord: „Mijn mannen hebben den guerilla-oor
log thans in de practiek geleerd en leeren hem el-
ken dag beter. Wij zullen niet rusten voor de Ita
lianen uit het land zijn verdreven."
Dit alles ziet er voor de Italianen buitengewoon
ongunstig uit.
J. K. BREDERODE.
Zitting van Vrijdag 17 Juli.
Alkmaar.
GEMAK DIENT DEN MENSCH, MAAR HEEFT
OOK ZIJN BEZWAREN.
De groentenboer B. J. Geels te Alkmaar bedient
zich van een stevigen hond met een reuze grooten
bek om zich bij hot voort stuiven van zijn ouderwet-
schen door handkracht gedreven groentekar te as-
sisteeren. De wet is echter heel wat sikeneurigcr en
eischt veel meer formaliteiten dan voorheen cn is
nu ook een bord voorgeschreven, met het opschrift
„hondenkar", dat aan den wagen was bevestigd. Nu
was op 11 Juli dat visitekaartje niet aanwezig en
werd de heer Geels met de gebruikelijke bekeuring
vereerd. Hij moest thans voor den wijzen kamer ver
schijnen en was zoo attent om in persoon te compa-
rceren, teneinde den kantonrechter inede te deelen,
dat zijn wagen destijds werd opgeknapt en ook het
bordje een beurt had gekregen. De ambtenaar, ver
tegenwoordigd door Mr. de Groot, die in zijn prij
zenswaardige ambitie soms ook nog voor kantonrech
ter speelt, merkte hem echter op, dat hij reeds in
Mei was gewaarschuwd en dus toch wel had kun
nen zorgen, dat het bord twee maanden later in orde
was.
Gevorderd werd f 2 boete of 1 dag, het. vonnis gaf
50 procent reductie en werd direct afgetikt.
Bergen.
DE KNECHT REED DEN BAAS ZELF IN DE SOEP.
De aannemer Dissel te Bergen, die als zandrijder,
met eigen spul, ook had gehuurd den chauffeur A.
de Munck, kreeg op 7 April, toen beiden elkaar nabij
den Koogendijk en Oosterweg met een zandauto pas
seerden, een optater met het vehikel van zijn eigen
„huurling", waardoor baas Dissel's wagen tamelijk
werd beschadigd. De verzekering „Allrisk" van de
Munck kwam zeker niet spoedig genoeg met de
looddeelen over de brug, dus nu werd de kantonrech
ter er bij gesleept. De waarnemende ambtenaar, Mr.
C. A. de Groot, behalve een gerenommeerd advocaat
ook nog een verwoed automobilist en een ambitieus
waarnemend kantongerechtsmagistraat, bekeek het
geval door een geweldig zwarten bril en requireerde
tegen den roekeloozen zandrijder niet alleen 20 pop
boete of 10 dagen, maar ook nog drie maanden ont
zegging rijbevoegdheid.
Over een dergelijk gewichtig besluit waaraan het
tijdelijk verlies van een broodwinning soms vast kan
zitten, moest de kantonrechter evenwel eens rijpelijk
praktiseeren en werd alzoo het vonnis bepaald op
a.s. week.
St. Maarten.
VAN EEN BOERTJE, DAT IN EEN ACROBAAT
VERANDERDE.
De agrariër Kees Bleeker uit Harencarspel, peddel
de op 18 April op de Stroet onder St. Maarten, zijn
ziel was rein en hij reed behoorlijk rechts van den
weg, dus wat onheil kon hem gebeuren. Echter werd
zijn vertrouwen in niet geringe mate .geschokt door
komen. Thans bezitten zij zelfs een nog grooteve
waarde"
„Een vermogen dus", riep Hanaud uit.
Er was niemand in de kamer, die geloofde,
dat het parelsnoer ergens zou worden gevonden,
of bij vergissing op een verkeerde plaats was ge
borgen. Het gebouw, door Hanaud opgetrokken,
vorderde gestadig van zelf. Dezen middag was
er een nieuwe verdieping aan toegevoegd. Deze
of gene proefneming mocht mislukken. Wat deed
dat er toe? Thans was een beweegreden voor den
moord aan het licht gekomen. Jim had een voor
gevoel dat niets thans een eindgevolgtrekken kon
stuiten; dat de waarheid als een straal licht,
die een millioen jaren onderweg geweest is. ein
delijk op een donker plekje neer zou vallen, en
dat iemand, hulpeloos en verblindde mis
dadiger daar staan zou.
„Wie wist van dit parelsnoer af, behalve u,
mademoiselle?" was de vraag die Hanaud tot
Betty richtte.
„Iedereen in huis. mijnheer. Mijn tante droeg
het bijna altüd."
„Den dag van haar dood moet zij het dus
ook gedragen hebben?"
„Ja.ikving Betty aan, en zii wendde
zich tot Ann. om een bevestiging van haar woor
den. waarna zij zich snel weer omkeerde. „Tk
gelo f het wel".
„Ik weet het zeker", verklaarde Ann met over
tuiging, hoewel haar wangen eenigszins bleek
waren geworden en haar oogen onrustig stonden
„Hoe lang is Francine Rollard reeds bij u
in betrekking?" vroeg Hanaud aan Betty.
„Drie jaren. Neen, iéts langer. Zij is de eenige
kamenier, die ik ooit gehad heb", verklaarde
Betty. met een lachje.
„Het wordt mij duideÜik". zeide Hanaud in ge
dachten: en het kwam Jim Froblsher voor, dat
hetgeen Hanaud duidelijk werd, eveneens duide
DINDSDAG 21 JULI.
HILVERSUM (1875 M.)
AVRO-uitzcnding. 6.30-7.00 R.V.U. S.00 Grampl;
10.00 Morgenwijding; Grampl; 10.30 De Octophonikers
11.00 Huish. wenken; 11.30 Vervolg concert; 12.30 Or
gelspel; 1.00 Grampl; 1.15 Omroeporkest; In de pau
ze: Declamatie; 3.15 Grampl; 4.05 Pianorecital; 4.30
Radio-kinderkoorzang; 5.00 Kinderhalfuur; 5.30 Het
AVRO-Aeolian-orkest6.30 Vliegles; 7.00 Dansmuziek
7.45 Per fiets door Nederland; 8.00 Berichten A.N.P.
Mededeelingcn; 8.15 Gevar. programma mmv. orkest
en solisten; 10.30 Grampl; 11.00 Berichten A.N.P.J
11.1012.00 Dansmuziek.
KRO-uitzending; 4.00—5.10 H.I.R.O. 8.00—9.15 en
10.00 Grampl; 11.30—12.00 Godsd. halfuur; 12.15 Gr.
pl; 2.00 Vrouwenuur; 3.00 KRO-Orkest; 4.00 HIRO;
5.10 KRO-orkest; 5.45 Felicitatiebezoek; 6.00 KRO-
Melodisten; 7.00 Berichten; 7.15 Causerie over
luchtbescherming; 7.35 Sporthalfuur; 8.00 Berichten
A.N.P.; Mededeelingcn; 8.10 Grampl; 10.00 Sted.
orkest Maastricht; 10.30 Berichten A.N.P.; 10.35 Gr.
pl; 10.40 Sted. Orkest Maastricht; 11.1512.00 Gr.pL
DROITWICH (1500 M.)
11.20 Orgelspel; 11.50 Grampl; 12.35 BBC-Northern-
orkest en soliste; 1.50 Het Frank Waller Octet; 2.35
Grampl; 3.20 Jack Wilson's kwintet; 4.05 Grampl;
4.50 Het Hungaria Zigeuner-orkest,; 5.35 John Reyn-
dors' orkest; 6.20 Berichten; 6.50 Orgelspel; 7.30
Voordracht; 7.45 Revue-programa; 8.20 Bruckner-con-
cert; 10.05 Berichten; 10.35 Leslie Bridgewater's kwin
tet met soliste; 11.3512.20 Dansmuziek.
RADIO-PARIS (1648 M.)
7.20 en 8.20 Grampl; 11.20 Orkestconcert; 2.50 Gram.
pl; 5.50 Orkestconcert; 9.05 Radiotooneel met muziek
11.0512 35 Dansmuziek en populair concert.
KEULEN (456 M.)
6.20 Populair concert; 8.20 Blaasconcert; 9.20 Gram.
pi; 10.20 Ferdy Kauffmann's orkest; 11.20 Kamer
muziek; 12.20 Hans Bund's orkest en solisten; 2.20
Gevar. concert; 3.20 Kamermuziek; 4.20 Grampl;
5.20 Populair concert en dansmuziek; 6.50 Pianorcci
tal; 7.20 Blaasconcert; 8.30—1.15 Zie Deutschland-
sender.
BRUSSEL (322 en 484 M.)
322 M.: 9.20 Grampl; 11.35 Salonorkest; 12.20 Dans
muziek; 1.30 Omroeporkest; 2.20 Max Alexys' orkest;
3.50 P. Godvvin's orkest; 4.50 Zang; 5.20 Omroepor
kest; 6.20 Grampl; 7.20 Zang; S.20 Hoorspel; 9.20
Symphonieconcert; 11.00 Grampl; 11.20—12.20 Dans
muziek; 484 M.: 9.20 Grampl.; 10.20 Salonorkest;
11.20 Grampl; 12.20 Omroeporkest; 1.30 Omrocpdans
orkest; 2.20 Grampl; 3.20 Orgelconcert; 3.50 Gram
pl; 4.35 Salonorkest; 5.20 Dansmuziek; 6.20 Sona-
tenconcert; 7.20 Grampl; 8.20 Radiotooneel; 9.20
Symphonic-orkest; 11.00 Grampl; 11.20—12.20 Dans
muziek:
DEUTSCHLANDSENDER (1571 M.)
8.30 Het Omroep-Amusementsorkest met solisten;
9.20 Het groote Omroeporkest; 10.20 Berichten;
10.35 Olympisch nieuws; 10.501.15 Dansmuziek en
populair concert.
den chauffeur Cornelis Sneekes uit de Zijpe, die
achter Bleeker reed met een auto en hem op zoo on
handige manier voorbij stoetelde, dat de fiets van
Bleeker een oplawaai kreeg tegen het achlerwiel en
Kees met fiets en al, met de vaardigheid van een
Sarasaniacrobaat, hals over kop van den dijk tuimel
de. Gelukkig kwam deze athleet tegen wil en dank,
er zonder training, er nog goed af, doch zijn fiets was
zoo goed als in barrelen.
De heer Sneekes scheen de schuld van zich af te
willen schuiven, vermeende dat hij behoorlijk „sich-
naal" had gegeven, deed zich voor of hij als knecht
niets te zeggen had, wat betrof de schaderegeling en
al zulke vieren en vijven meer. In ieder geval, het
leek er naar dat Kees Bleeker op een houtje zou bij
ten, hoewel hij met de verzekering van Sneekes had
geaccordeerd met 12 gulden schadevergoeding genoe
gen te zullen nemen. Dus broeide ook hier een zaak
uit voor den kantonrechter, en stond de heer Sneekes
thans met de ezelsmuts op.
Hij had nogal tamelijk wat af te dingen op de
verklaring van Bleeker en beweerde dat deze, hoe
wel er behoorlijk signaal was gegeven, eensklaps
voor zijn auto was gereden.
Het proces werd ten slotte op vreedzame wijze be
ëindigd cn verdachte veroordeeld tot f 12 boete of 8
dagen, plus betaling der aangerichte schade ten be
drage van 12 gulden.
Egmond a. Zee.
ER ZIJN NOG RIJWIELBEWAARDERS!
Als laatste der vrouwelijke verdachten, kwam ver
volgens de 19-jarige Spanbroeker schoone Aagje Ko
nijn ten tooneele, daar zij op 5 Juli een fiets had ge
plaatst op 't Egmonder strand. Het zaakje werd in
recordtijd afgehandeld en luidde eisch en uitspraak
f 1 of 1 dag.
lijk werd voor iedereen in de kamer Want nie
mand'durfde den kant uit te zien, waar Ann
Upcott stond Personeel, dat lang in dienst is,
steelt geen kostbare-halssnoeren: Ann Upcott en
Jeanne Baudin de verpleegster waren de eenige
nieuw aangekoinenen in Maison Grenelle tijdens
de laatste jaren; en Jeanne Baudin had de beste
getuigschriften overgelegd. Ofschoon niemand
het in worden had uitgedrukt scheen
het argument toch doel te hebben getroffen.
Hanaud schonk zijn oplettendheid aan het
slot van de kast. en schudde het hoofd er over
Vervolgens trad hij toe op de toilet-tafel cn het
marokijnen lederen kistje.
„Haha!" riep hij met levendige belangstelling
„Dit is heel wat anders", en hij bukte zich diep
er overheen.
Het kistje werd in het geheel niet met een
sleutel gesloten. Aan de voorzijde van het kistje
waren drie vergulde knoppen aangebracht, en
het openen werd geregeld door het aantal malen
dat iedere knop werd omgedraaid. Dit aantal
was natuurlijk bij iedere knop versehilleud. en
moest bekend zijn aan dengene, die het kistje
wilde openen de juweelen van mevrouw Har-
lowe werden bewaard achter een soort van let
terslot.
„Hierbij is geen geweld gebruikt", merkte Ha
naud op, zich weer oprichtende.
„Het is mogelijk, dat mijn tante vergeten heeft
de knoppen dicht te draaien', opperde Betty.
„Dat kan natuurlijk" gaf Hanaud toe.
„En het is ook een feit, dat in den ti.kl tus
schen de begrafenis van mijn tante en Zondag
morgen. iedereen deze kamer vrij in- en uit kon
loopen, want eerst Zondagmorgen werden de
vertrekken verzegeld".
„Zoo goed als een week lang en dan
Boris Waberski in huis", meende Hanaud.
(Wordt Vervolgd).
