Prinses Juliana verloofd Prins Bcrnhard Den Haag bejubelt het jonge paar Holland's Bruidspaar Heel Den Haag qp de been Welkom Prins Woensdag 9 September 1936. SCHAGER COURANT. Tweede blad. No. 10059 met von Lippe - Biesterfeld Koningin voor de microfoon Prinses Juliana J Het geheel bij verrassing komende nieuws van de verloving van H. K. H. Prinses Ju liana met Prins Bernhard von Lippe-Biester- feld, konden wij gisteren nog in vrijwel onze geheele oplaag afdrukken, daarmee een van (je eerste zijnde, die deze heugelijke bood schap kon meedeelen. Het bericht kwam wel heel onverwacht en het heeft wel eenigen tijd geduurd alvo rens het in breeden kring bekend was. Zelfs in de groote steden, aldus melden de be richten, bleef het bericht geruimen tijd door het groote publiek nog onopgemerkt. Zeer zeker ook hierdoor dat op dit uur alles en iedereen aan den arbeid was. Toen het middaguur echter was aangebroken, toen van alle gebouwen en huizen de driekleur in de vroolijke herfstzon wapperde, drong tot in alle hoeken het nieuws door en hoorde men overal spreken over de intrede van deze nieuwe periode in de geschiedenis van ons vorstenhuis. Straks zullen de klokken luiden voor Oranje's bruid, voor Haar en voor Hem, den vorstenzoon, die van cïicht aan onze grenzen tot ons kwam om Oranje's jongste telg de hand ter trouwe te reiken. Om het verbond, dat nu gesloten wordt tusschen onze Prinses, onze troonopvolgster, en Hem, die naar de lage landen aan de zee kwam, om een der onzen te worden, om de ze beide vorstenkinderen weven zich thans de gedachten van een heel volk, dat zich in dagen als deze één voelt met zijn geliefd vorstenhuis, dat zich op zijn beurt gedragen weet door cle genegenheid van dat volk. Wij weten ons zeker, dat bij gebeurtenissen als deze de rust en de vrede in onze natie versterkt wordt, het gevoel van saamhoorig- heid zich in zulke oogenblikken meer dan ooit aan ons opdringt en het volk ten zege kan zijn. Men schreef ons gisteravond uit Den Haag: Als een loopend vuurtje ging het vanmiddag door de stad: Prinses Juliana en Prins Bernhard worden omstreeks G uur in het paleis Noordeinde verwacht. En dit is geen loos gerucht gebleken, want omstreeks 6. uur is het jonge paar inderdaad aan het paleis Noordeinde aangekomen, waar het een langdurige en ovationeele bejubeling is ten deel gevallen. De belangstelling van de bevolking was enorm. Duizenden en duizenden waren in dit late middag uur voor het paleis en in de naaste omgeving bijeen, óm te getuigen van hun gevoelens van verknocht heid jegens ónze kroonprinses en haar huis. Er was politie te paard, te voet en per motor, die voor een afzetting gezorgd had, welke hoe begrijpelijk op dezen blijden dag door de enthousiaste menigte is verbroken. De meeste toeschouwers waren met Oran je getooid en de kinderen droegen oranje sjerpen. Den geheelcn middag werden prachtige bloemen manden ten paleize bezorgd. Er was één stuk bij, dat de leden van de hofhouding het prinselijk paar hébben aangeboden en dat van een enormen om vang was. Het viel. bij het publiek-blijkens zijn kre ten van bewondering, bijzonder in den smaak. De bestelers van de posterijen en telegrafie gingen in en uit: ontelbare schriftelijke gelukwenschen zijn op den dag van heden ten paleize Noordeinde afgegeven. Omstreeks 5 uur werden ecnige tapijten over de leuning van het balkon van het paleis gehangen- Een uur later voelde de menigte, dat het jonge paar in aantocht was en een luid ge juich steeg op. Eenige seconden later kwa men prinses Juliana en prins Bernhard aanrijden. Het paar had plaats genomen in de eigen auto van den prins: een 8-cylinder Ford Cabriolet. De prins chauffeerde zelf en was blootshoofds. Hij maakt een bijzon der sportieven, eenvoudigen en innemenden indruk. De prinses droeg een grooten witten hoed en had een bouquet rose anjers in de hand. Het is van den prins bekend, dat hij een uitstekend chauffeur is en gewend aan het rijden van groote afstanden. De radiator van de grijsgclakte cabriolet is van vele emblemen van automobiclclubs voorzien. Ook die van de K.N.A.C. en van den A.N.W.B. ontbreken niet. De wagen draagt een Duitsch nummer, name lijk I. A. 1051 OS. Als de auto voor het bordes van het paleis stopt, komt H. M. de Koningin naar buiten. Hare Majes teit begroet haar toekomstigen schoonzoon, die een diepe buiging voof haar maakt en omhelst de prin ses. Dan kent het enthousiasme van de juichende menigte geen grenzen meer. De politieafzetting wordt verbroken. Fotografen en journalisten rennen vooruit. Het is een bijzondere manifestatie gewor den van warme hulde aan het jonge paar. Zoowel prinses Juliana als prins Bernhard dan ken lachende voor dit grenzenlooze enthousiasme. Na enkele minuten verlaten de vorstelijke perso nen het balkon, om nog even voor een venster toe te kijken. Dan trekken zij zich terug en ook de me nigte keert dan huiswaarts, innig verheugd, ge tuige te zijn geweest van deze aankomst, die allen bij zal blijven als een onvergetelijke betuiging van warme hulde aan onze geliefde koningin, prinses en haar toekomstigen gemaal. OOK 'S-AVONDS JUICHT EEN DUIZEND KOPPIGE MENIGTE KONINGIN EN VERLOOFD PAAR TOE. POLITIE BLIJKT NIET BIJ MACHTE HET GE WELDIGE ENTHOUSIASME TE STUI TEN. Ook des avonds hebben de inwoners van de resi dentie op ondubbelzinnige wijze van hun belang stelling en vreugde over de verloving van onze prin ses met prins Bernhard blijk gegeven. Duizenden en duizenden Hagenaars zijn langs het koninklijk pa leis aan het noordeinde getrokken om H. M. de konin gin, prinses Juliana en prins Bernhard hartelijk toe te juichen. Van de binnenstad uit trokken zij, voorzien van een oranjestrikje, speldje of bloem, naar het paleis aan het Noordeinde. Op het ruime plein zochten de velen een goed plaatsje, in afwachting van de din gen, die zouden gebeuren. En met de drukte, want onafgebroken hield de stroom van belangstellenden aan, steeg de spanning. Ook het voorplein vulde zich geleidelijk met jong en oud. Om goed half negen, toen eerst de koningin, en even later de prinses met haar verloofde zich voor de verlichte vensters vertoonden, steeg uit de compacte menigte een machtig gejuich op, dat aanzwol tot een ovatie. Men wilde steeds meer naar voren dringen, en de politie, die in groote getalsterkte onder leiding van den hoofdcommissaris aanwezig was, had de groot- ste moeite de massa tegen te houden. Peins Bernhard Naar wij vernemen, heeft H. M. de Koningin het voornemen, heden (Woensdag) te 12.45 uur door de radio een woord te richten, zoowel tot de bevolking van Nederland als van de doelen van het rijk over zee. De uitzending hier te lande zal over de beide zenders geschieden. En terwijl in de verte muziek weerklonk, versche nen de vorstelijke personen op het balcon. Het enthou siasme steeg ten top en spontaan werd het Wilhel mus en daarna „Lang zullen ze leven", gezongen. Op hetzelfde oogenblik verscheen de kop van den stoet van de duizenden, die gevolg hadden gegeven aan den oproep van de afdeeling Den Haag van het Nationaal Jongeren Verbond om in optocht met fakkels langs het paleis te trekken. Het muziekkorps van de huzaren stelde zich op het Voorplein op en bracht van tijd tot tijd vader- landsche liederen ten gehoore, terwijl de feestgan gers juichend en jubelend, in dichte rijen van 8 en 10, voorbij- trokken. Hartelijk wuifden de beide verloofden, die er zeer opgewekt uitzagen, den Hagenaars toe. Ook H.M. de Koningin wuifde hartelijk. Om goed half tien, dus bijna reeds een uur lang, had het voorbijtrekken van den stoet geduurd, en nog steeds was het einde niet in zicht. Zoover men zien kon, het was overal zwart van de menschen. De bedoeling was, dat achter het bestuur de ver schillende vercenigingen. die aan dit défilé deelna men, zouden aansluiten. De enorme belangstelling langs den weg, dien de stoet volgde was oorzaak, dat dit plan spaak liep. Want de duizenden, die langs den weg stonden geschaard, sloten voor de ver- eenigingen bij den stoet aan, zoodat eerst ruim een uur, nadat de eersten langs het paleis waren ge trokken, de vereenigingen aan de beurt kwamen. De politie bleek in dit geval niet bij machte het gewel dige enthousiasme te stuiten. Omstreeks elf uur heeft de politie aan deze spon tane betooging een einde gemaakt. Ter hoogte van de Oranjestraat vormde zij een cordon, waardoor de stoet, waarvan het einde nog niet in het zicht was, werd ontbonden. Het muziekkorps der huzaren speel de het Wilhelmus. Allen zongen het volkslied uit volle borst mede. Nog eenmaal bracht de menigte de koningin en het jonge paar een langdurige ovatie en weerklonk luide: Leve de prinses, leve de Ko ningin en in spreekkoor: Benno. Hierna trokken de vorstelijke personen zich terug. Ook prins Bernhard heeft op het paleis zijn intrek genomen. Voorafgegaan door de verschillende muziekkorp sen, verspreidde de menigte zich. Zeer velen trokken dansende en zingende naar de binnenstad, waar de café's en restaurants goede zaken maakten. Slechts met moeite kon men op de terrassen op 't Buitenhof qen plaatsje krijgen. Den Haag vierde tot zeer laat de verloving van onze kroonprinses. Amateur-muzikanten, van wie zich velen in een kleurrijk en ongebruikelijk kleed hadden gestoken, musiceerden er lustig op los. Nog geruimen tijd bood de anders zoo rustige hofstad een ongewonen aan blik. IN DE HOOFDSTAD. Gisteravond uit Amsterdam: Terwijl op dezen zoelen Septemberavond, die, wat de milddadige bui van de natuur betrof, wel heel gunstig afstak bij zijn voorganger, in de buiten wijken der stad cle van tal van huizen uitgestoken driekleur of het warme oranje de eenige uiterlijke lcenteekenen waren van het medeleven der Amster- damsche bevolking met het blijde nieuws van de verloving onzer prinses, vertoonde de binnenstad zij het ook dat verschillen te constateeren vielen een herhaling van het beeld, dat zij nog slechts ruim een week geleden, op den verjaardag van de landsvrouwe, te aanschouwen had gegeven. De in de avondbladen aangekondigde mededeeling, dat de Dat was wel een blijde tijding. Zeer spontaan en onverwacht. Die ons zóó maar in den morgen. Heel eenvoudig werd gebracht. En er gaat door onze natie, Blijdschap, naar d' alouden trant. En we zeggen vol vertrouwen: Welkom, Prins, in Nederland.! Deze vorsVlijke verloving. Schept weer vreugde in 't Paleis, Daar zingt nu door de vertrekken 'n Nieuwe lichte levens-wijs! Daar gaat nu weer door de gangen 'n Frissche, opgeruimde lach. Als er jonge stemmen klinken, Op een feestelijken dag! Prins, we brengen U als natie Dus een blijden welkomstgroet, Wees voor Neerlands Juliana Zorgzaam, liefdevol en goed. Geef Haar het geluk in t leven. Door ons volk Haar toebedacht. Maak. dat aan Haar levenshemel, 't Zonnetje steeds stralend lacht! Zóó verovert Ge een plaatsje In ons Nederlandsch gezin. Ook al staat Ge nu wat vreemd nog Aan een onbekend begin. Want 'ook Uwe Juliana, Bij Haar vreugde en Haar smart. Heeft alreeds zoo lange jaren, 'n Plaatsje in zoo veler hart! En er gaat weer door ons denken Iets uit onze verre jeugd. Toen alom de klokken luidden, Vol van Juliana-vreugd! 't Zelfde, wat toen Haar geboorte Aan Haar volk gegeven heeft, Deze zonnige gedachte: Neerland weet! ORANJE LEEFT!! 8 September 1936. KROES (Naruk verboden) café's tot twee uur 's nachts geopend mochten blij ven, zoomede het feit, dat de verordeningen ten aanzien van het maken van muziek op straat en in openbare gelegenheden voor eenige uren terzijde werden gesteld, had haar effect niet gemist. Het meerendeel der stadgenooten laat nu een maal de gelegenheid om de zorgen \foor een wijle te vergeten en de bloemetjes buiten te zetten, niet gaarne voorbijgaan en waar ditmaal die gelegen heid haar oorzaak vond in een zoo belangrijke, tot groote blijdschap stemmende geheurtenis in de ge schiedenis van ons vorstenhuis, heerschte er in het stadscentrum al spoedig een vreugdevolle en hier en daar zelfs uitgelaten stemming. Met dat al heeft de hoofdstad op spontane wijze blijk gegeven hoe zij deelt in het geluk van het ko ninklijk gezin en het is mede daarom allerminst te veel gezegd, dat zij in spanning het oogenblik ver beidt, dat zij dit de kroonprinses en den toekomsti gen prins-gemaal op grootsche wijze zal kunnen toonen. Feestelijkheden te Den Helder. Den Helder. De blijde mare van de verloving van Prinses Juliana is door den Helder de oude

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1936 | | pagina 5