kisseirats-Recital*
TROOPER
AKKERTJES
te Alkmaar.
Voor Vrouwen vooral
Feuilleton
MEERVOUDIGE STRAFKAMER.
Zitting van Dinsdag 8 September.
HET JUSTITIE APPARAAT WERKT WEER OP
DE HOOGSTE VERSNELLING, DOCH GELUID
VERSTERKER DRINGEND NOODIG.
Na ruim twee maanden vacantie, heeft het rechts
college toga en bef weer omgehangen, om de vele
wachtende justitiabelen te beduiden, dat uitstel
geen afstel is geweest.
Overigens is de taak der persmuskieten er niet
gemakkelijker op geworden. Kloppende, zagende en
vijlende Rechtspaleis-restaurateurs en rammelende
ventilatoren, de min of meer verdoffendc stem van
den overigens nog kwieken president, maken het de
persmuskietcn op hun afgelegen plaats zeer moeilijk,
het verhandelde van de groene tafel met de ver-
eischte juistheid te kunnen volgen en het is voor
zeker wel gewenscht. dat de president in 't vervolg
gebruik gaat maken van een megafoon, of wat nog
beter is, 'n microfoon wordt opgesteld. Niettemin
zullen we trachten van hetgeen we zoo nu en dan
konden opvangen, een dragelijk verslag te geven en
shall we make the best of it..
De eerste verdachte dan, die acte de presence gaf
«p dezen najaarsseizoen-openingszitting was
Bergen.
DE ZWERVER OP DE WOELIGE LEVENSZEE
Cornelis Brouwer, zich noemende auto-expert en
thans gedomicilieerd te Bergen, voorheen te Nieuwe
Niedorp en later te Alkmaar woonachtig.
Deze lieer stond op 28 Januari al in het hoekje,
waar in de rechtszaal gewoonlijk de klappen vallen,
verdacht gelden van ontvangen polissen, die hij als
vertegenwoordiger van de Auto-onderlinge had uit
gereikt. -niet te hebben verantwoord. Mr. Buiskool
van Sehagen was destijds zijn verdediger en deze
handige jurist, die de zwartste zondaar zwaanwit
zou kunnen praten, wist te bereiken dat een reclas-
seeringsrapport zou worden uitgebracht.
Na schorsing der behandeling werd de zaak dan
heden voortgezet, echter zonder mr. Buiskool, die
zich vermoedelijk om deugdelijke redenen scheen
te hebben teruggetrokken.
•Thans was het mijnheer Wiggers, de reclasseerings-
rechercheur, die de leiding had en verklaarde dat
naar zijn psychologische diagnose de heer Brouwer
was 'n slappe figuur, 'n ziel zonder zorg, die on
danks zijn precaire positie maar raak leefde, overi
gens 'n vlotte, gezellige kerel, maar geen object voor
vruchtdragende reclasseeringskansen.
De officier vermeende dus bij dezen voor Brouwer
nadeeligen stand der partij, bij zijn eisch: 3 maan
den in retraite, te moeten persisteeren.
De auto-expert, wel 'n beetje in z'n wiek gescho
ten door het ontmoedigende resultaat, wees er op
dat hij nog nimmer onderstand genoot, nu weer 'n
beetje in de verdiensten kwam en een voorw. straf
.verzocht.
A.s. weck In deze en vele volgende zaken' uit
spraak.
H e i 1 o o.
LANDELIJKE MINIATUUR-APACHEN.
Het edele tweetal, dat thans de bokkebank" tot
sieraad strekte, waren de gezworen kameraden, de
bleekc rossige boerenarbeider Piet Castricum, in 1912
in de kampong der rapenplukkers Heiloo geboren,
alsmede zijn nog jongere boezemvriend, tot zijn
schade! Jacobus Johanncs I-Ioutenbosch, welk
Illuster duo was opgetreden als straatroovers en
zich te Heiloo van 'n uitstalkastje, waarin eenige
horloges en andere snorrepijperijen, hadden meester
gemaakt.
Meneer Piet Castricum, vermoedelijk de ontwer
per van deze schelmerij, was een jammerlijk misluk
te reclassant en bevond zich thans achter slot en
grendel, mede in verband met eenige kruimeldief
stallen, gepleegd op een kermlsbal te Grosthuizen,
gem. Avenhorn, op een natte Julidag.
De veel belovende jongelieden stonden 'bereids
reeds op 20 Maart terecht en was de zaak toen ge
schorst, ten einde een reclasseeringsonderzoek, op
gedragen aan den heer J. Nijsten, 'n candidaat-
notaris aldaar, af te wachten.
Meneer Nijsten, die zich alléén had geïnteres
seerd voor Japie oHutenbosch, want vriend Petrus
kwam al niet meer voor een voorw. veroordeeling
in aanmerking, rapporteerde, dat aan Houtenbosch
een voorw. straf vermoedelijk goed besteed zou zijn
en requireerde de officier aan de hand van deze
profetic, voor-Jaap 6 maanden voorw. met drie proef
jaren enzoovoorts en voor booze Piet, de verleider
1 jaar gcv., wat Petrus in alle bescheidenheid
■deed opmerken, dat ie 't wel wat hoog vond.
De rechtbank zal natuurlijk met deze bescheiden
critiek wel rekening houden en a.s. week haar oor
deel kenbaar maken.
Heiloo.
ME PETRUS CASTRICUM HAD DE RECHTBANK
NOG NIET AFGEREKEND.
Nadat Jaap Houtenbosch was beduid, dat hij af
kon zwaaien, mocht Petrus nog wat blijven om het
te Grosthuizen uitgespookte klussie netjes op te
knappen.
Hot scheen nu dat zijn verdediger van Maatsch.
Hulpbetoon, meer dichterlijk genoemd „Pro Deo",
mr. G. A. de Lange, niet present was, welke gemis
natuurlijk de onvermijdelijke stagnatie verwekte.
Mr. de Lange wordt dan ook aangemaand, in ver
band met het genereuze honorarium, dat de justitie
voor tijdverzuim etc. uitreikt, in 't vervolg op tijd
aanwezig te zijn, anders verliest hij de klandisie!
Het bleek dan, dat de heer Petrus, in het bezit
van eenig verdiend geld, 9 pop, die men beter aan
een fatsoenlijke huisvader had kunnen geven, dan
aan zoo'n boemelende lummel met misdadige nei
gingen, op stap was gegaan naar de kei-mis te Grost
huizen en aldaar in een danszaal een damestaschje,
eigendom van de bekoorlijke danseuse mej. Pietje
Knol, in houdende een portemonnaie met eenig
geld, een poederdoosje, lippenstift en alles wat alzoo
'n tasch van een modern hittepetitje bevat, achter
over wist te drukken, terwijl hij enpassant, ook nog
de dynamo met lamp van een rijwiel, toebehoorendc
aan zekeren heer J. B. Corté, in de wacht sleepte.
De heer Officier had ook hier weer een jaar petoet-
genot klaar, terwijl verdediger met het in hopelooz©
gevallen traditioneele clementieverzoek voor den
dag kwam.
Hierop werd weer een andere plaat uit Heiloo op
de gramofoon gezet en afgedraaid het sensatie
nummer:
DE GEGAPTE TUINSPROEIER VAN SINT
W1LLEBRORDU S
niet bestaande uit 'n soort reliqui van den Heiligen
Willebrordus, want die wandelde met een b/onwa-
terverwekkende wonderstaf en niet met een tuin-
sproeier, end eze tuinsproeier zou dan ontvreemd
zijn door den welbekenden heer Gerard Janson, des
tijds fungeerende als grondwerker in dienst van het
Psychopatengesticht ,St. Willebrordus" aldaar.
Deze zaak had op 26 Mei op het programma ge
staan, doch werd toen uitgesteld omdat verdachte op
zijn ontkentenis terugkwam schandalig dat die
draaitollen altijd de rechtbank voor nieuwe moei
lijkheden plaatsen, ,,'t most niet magge", maar he
laas, ook nu was het weer knudde en kon de ge
tuige, rijksveldwachter Hazelaager, op wien de heer
Janson zich nu weer beriep, niet aanwezig zijn.
Natuurlijk gevolg, alweer uitstel om het herstel
van Hazelaager af te wachten, hopende dat het ten
slotte niet zal uitdraaien op uitstel, wat misschien
wel Janson, maar niet de rechtbank aangenaam zal
zijn.
Hoorn.
HET BRANDENDE NOODLOTSPIEREMENT.
Het beruchte straatorgel van Willem Koster te
Hoorn, dat 'n reuze sensatie verwekte en oorzaak
was, dat de eigenaar de dubieuze eer genoot 9
maandjes te mogen brommen, wegens meineed,
vorderde ook heden weer een belangrijk deel van den
zittingsmorgen. Men had zich nu, nadat was afgere
kend met Willem, die tevergeefs had getracht de
heeren zand in de oogen te strooien, opgemaakt
om zoo mogelijk de orgeldraaier Nicolaas Pieter Wa-
gemaker er wegens opzettelijke brandstichting tus-
schen te krijgen en behalve Willem, die nu oen
snoepreisje mocht maken uit de Haarlemsche „Pa-
rapluie", nog 'n 6-tal andere- getuigen gedagvaard.
Dat pierement had al heel wat justitioneel en
Hoorn's stof doen opwaaien .Heel Hoorn had gehui
verd bij de afschuwelijke klanken die dit monster
voortbracht. Paarden begonnen te stijgeren en ga
ven het een schop en menschen duwden de vingers
in de ooren als de slinger werd omgeslingerd. Men
had het al in den brand willen steken en in de Sin
gel willen rijden, maar het onmuzikale mirakel
scheen onverwoestbaar, tot eindelijk de laatste or
geldraaier, die de rammelkast bediende, de heer
Wagemaker, de stoute schoenen aantrok en het
orgel „confuoco", dat is te zeggen „met vuur" in
den vorm van een brandende sigaret, wat petrole
um of benzine, ten slotte voor goed onschadelijk
wist te maken.
Dat zou nu allemaal niets geweest zijn, maar de
omstandigheid, dat de heer Koster het orgel had
doen verzekeren in een brandassurantie, en men al
verschillende toespelingen had gemaakt, dat de held.
die het lef had om het gehate pierement uit den
weg te ruimen, welk verlies den eigenaar geen
schade zou doen lijden en ook den lefzetter geen
nadeel zou brengen, was oorzaak dat de justitie
zich met het gevalletje ging bemoeien en zooveel
getuigen bijeen wist te scharrelen, dat de heer
Wagemaker,' die verdacht werd het lef te hebben
gehad, in ernstige moeilijkheden dreigde te gera
ken. De heer Koster was dan het eerste slachtoffer
met zijn draaierij, waarop hij later, helaas te laat,
terug kwam en die thans, nu hij opnieuw verzocht
werd onder eede tegen Wagemaker, die zich mees
terlijk van den domme hield, te getuigen, de recht
bank heel wat kopzorg schonk, door persé te wei
geren, opnieuw onder eede te getuigen.
De president toonde zich 'n engel van geduld,
door Willem op zijn onverstandig optreden te wijzen
in zachtmoedige, bijna smeekende bewoordingen,
geaccompagneerd door de rechters mrs. Ubbens en
Krabbe, maar tevergeefs, er was met Willem, de
kroongetuige, niets te beginnen. Eerst toen de Offi
cier met 6 maanden gevangenisstraf begon te drei
gen, werd Willem eindelijk wat wijzer en legde on
willig den gevorderden eed af.
Toen liep het met het verdere getuigenverhoor
van een lijen dakje en werden achtereenvolgens ge
hoord de eigenaar van de garage, waar het orgel
was gestald en waar het vuurwerk was afgestoken,
voorts eenige heeren, die 'n lofwaardige poging had
den gewaagd met het impopulaire pierement een
boterham te verdienen, alsmede een paar dames,
alle tezamen een complex getuigen vormende, die er
zoowat van af wisten van de mogelijkheid om het
orgel zoo veel mogelijk in het voordcel van den eige
naar op te ruimen.
Bij slot van rekening kreeg dan de Officier het
woord en vorderde deze laatste strijder voor de
eer van het zoo smadelijk ten ondergang gebrachte
muziekinstrument, tegen den onaandoenlijken heer
Wagemaker, l jaar gevangenisstraf.
Heel erg sterk leek echter meneer de Officier niet
in zijn betoog en het zal ons meevallen indien een
veroordeeling volgt.
Uitgeest.
DE HAAN VAN PETRUS ZAL NU GEEN BRAND,
MAAR VICTORIE KRAAIEN!
In veel beter conditie dan op 16 Juni verscheen
de heer Petrus Tromp van Uitgeest voor het edel
achtbare meervoudig strafcollege! Toen was hij de
sigaar en van zijn vrijheid beroofd, verdacht in den
nacht van 12 April getracht te hebben een vat Jan
doedel te hebben ontvreemd, ten nadeele van den
grossier Schoenmaker. Thans was Petrus zoo vrij
als een leeuwerik in de lucht, inplaats van een ka
nariepietje in een kooitje en nog in een lecliik kooi
tje! Want daar was verschenen 'n expert, n soort
Dokter v. Ledden Hulsebosch, da super spoorzoeker,
'n zekere heer Viëtor en deze had deskundig uitge
maakt, dat de schoen van Petrus, waarvan Tilstra,
de rijksveldwachter, een gipsafdruk had gemaakt,
niets had te maken met het voetspoor op de plaats
des raisdrijfs gevonden.
En deze conclusie beroofde den ar
men heer Officier van het laatste stukje grond,
zijn "AKKERTJES" een ideaal middel
Hoeveel vervelende kwaaltjes zijn er niet,
die voor vrouwen echte dag-bedervers zijm
een opkomende migraine, zoo'n nare zenuw
hoofdpijn, die U blijft kwellen, telkens
ierugkeerende zenuwpijnen, die maar niet
verdwijnen willen, of andere klachten op
gezette tijden, die U het leven vergallen.
Voor èl die gevallen helpen "AKKERTJES"
wondersnel. Ge zult het zelf ondervinden.
Neemt ze in huis. Misschien kunnen ze U
reeds vannacht goed van pas komen bijt
Hoofdpijn, Kiespijn, Spierpijn,Zenuwpijn,
Rheumatische pijnen, Lendenpijn, Vrou-
wenpijn, Migraine, Onbehaaglijkheid.
Overal verkrijgbaar. Per 12 stuks 52 cent
Volgens recept van Apotheker Dumont
AKKER.CACHETS
waarop zijn dagvaarding was gebouwd en moest hij
met den dood in het hart, vrijspraak vragen wegens
gebrek aan bewijs, tot genoegen van Petrus, wiens
breede borst zwol van trots en van zijn verdediger,
mr. N. van Leeuwen, die wel gedacht zal hebben:.
Die slag is nu weer eens mijn, Edelachtbare!
Z w a a g.
HIER MOEST DE NEUSKNIJPER IN GEBRUIK
WORDEN GESTELD.
De tuinder Cornelis Martinus Kareis uit Zwaag, 'n
lange, slungelachtige verschijning, had zich zedelijk
misdragan op een meer dan schandelijke manier.
Zijn zaak werd met gesloten deuren behandeld na
tuurlijk, dofth gelet op de feiten, omschreven in de
met weerzin en gedempte stem door den Officier
voorgedragen dagvaarding, zal het ons niet verba
zen, indien te^en dezen vuil pruimer een jaar lik-
logies is gerequireerd.
In de namiddagzitting compareerde nog zoon on
smakelijk exemplaar, de besteller Ariën Zaal uit
Hoorn. In dit geval werd o.m. ook de psychiater
Dr. Engelman uit Heilo gehoord.
DE ALKMAARSCHE ZONDAARSBANK GENIET
EEN INTERNATIONALE VERMAARDHEID.
Zelfs in Griekenland is het Alkmaarsche bokke-
bankie populair. Zooals bleek uit het feit dat zekere
Willem Griek, een gunsteling van de reclasseering,
die helaas het pad der zonde weer had betreden
voor de reclas^eringsstroom der genade ten volle
over hem was üUgestort en die thans het zwaard
van Damocies op zijn schuldig hoofd voelde neder-
vallen. Het voorwaardelijk vonnis zal op hem wor
den ten uitvoer gelegd, ter zijner beschaming en
ter waarschuwing van anderen, die onzuiver in de
leer zijn.
Rustenburg.
EEN TWIJFELACHITGE REPRESENTANT DER
BROEDER-, BOKKEM-. BESSEN- EN KRENTE-
BOLLENSTAD.
Iedere boef heeft zoowat zijn speciaal nummer,
waarin hij uitmunt. De een is een model krakies-
maker, de ander een volleerde zwijntjesjager, een
derde 'n gehaaide zakkenroller, maar de kleine
krullebol Joh. Jac. Veer, 'n 22-jarige schildersknecht
te Hoorn, munt uit in het gappen en ledigen van
damestaschjes! Deze kleine schavuit, die reeds als
roover van damestaschjes zijn proefstuk had afge
legd en toen voorwaardelijk was veroordeeld, behoor
de ook tot de mispunten, die het voorrecht van een
dergelijke consideratie, die men 'n 30 jaar terug be
lachelijk en sentimenteel zou hebben gevonden,
hadden verspeeld en door het begaan van een ander
strafbaar feit gedurende hun proeftijd, opnieuw in
de greep der Justitie waren geraakt. Hij bevond
zich thans in voorarrest, als gevolg van een ram-
passerij van verschillende damestaschjes en zich
daarin bevindende portemonnaies, inhoudend pas
munt, gedurende een balavond in het café van den
heer Kok te Rustenburg, waaraan ook deel narpen
Neeltje Bas uit de Blauwe Reigerspolder, Divera
Koopman uit Ursem, Trijntje Zomer uit Stompeto-
ren, Agatha Stroomer uit Ursem, die zich aan de
edele en elegante kunst van de muze Terpsichore
hadden gewijd en voorzien waren van de traditio
neele taschjes, inhoudende neus- en schoonheids-
npparaten, waar ook de landelijke Dulcinea's het
niet meer buiten kunnen stellen. Al deze dametjes
waren het welkome slachtoffer van Jantje de krul
lebol. Hij wist de onbeheerde buit handig weg te
pikken, van den inhoud te ontdoen en de taschjes
uit het openstaande raam van het café te werken,
tot hij eindelijk bij 'n paar danseurs, de landbou
wer Willem Muntjewerf uit de Beemster, de adonis
van Agaat Stroomer en Piet Bakker, 'n Ursemmer
timmerman, de eigolo van Trien Zomer, werd ge
snapt. Willem hield zich toen of hij teut was, maar
zijn comediespel was niet volmaakt en de jongens
lieten zich niet door den snaak om den tuin leiden.
Thans bezetelde hij de zondaarcanapé, zorgvuldig
bewaakt door een geuniformde dienaar der gerech
tigheid en bestaard door den Officier van Justitie,
die hem van haver tot gort kende, zijn smoesjes
nam voor hetgeen ze waard waren en 1 jaar gevan
genisstraf requireerde.
Mr. N. van Leeuwen, verdediger van vingervlugge
Wimple, achtte de voorgewende dronkenschap nog
niet zoo uit de lucht gegrepen en vroeg met een
stalen gezicht het opleggen van een geldboete, een
verzoek, waarom hij zelf inwendig wel zal hebben
gelachen.
Uitspraak bepaald op a.s. Dinsdag.
Voorts de gebruikelijke hamerslag. Sluiting.
NOODWEER TEISTERT VERSCHEIDEN
STREKEN IN TURKIJE
Regen- en hagelstormen hebben in verschei
den streken van Turkije het verkeer onderbro
ken en groote schade aangericht.
foon bijna van hem weg en kirde een klagelijk
„hallo" in de spreekbuis. Mijnbeer Hesse wacht
te geduldig terwijl zij luisterde, en op zijn beurt
verklaarde hij de verzaligde uitdrukking van
haar gezicht verkeerd door te meenen. dat ze
in verband stond met de komst van den gehei
men Morcoviaanschen gezant. Met één slag wer
den zin illusies verstoord.
„Zeker, ik zal er in tien minuten zijn", lispel
de mevrouw Hesse. „Endag.tot dodelijk
Zij plaatste den hoorn weer op het toestel en
wendde zich tot den heer Hesse.
„Dat was die Raith. Zij is er eindelijk toe ge
komen. Zal ik er maar heengaan en haar wat
helpen? Er is zoo veel te beredderen zij wil
me niet graag storen maar in het belang
van de liefdadigheidzal ik maar gaan? Zeg
het nou zelf eens?'
Mevrouw Hesse was natuurlijk al vast be
sloten en verdween in de slaapkamer om uit te
maken, welke van de onlangs aangeschafte Pa-
rijsche gruwelijkheden haar het minst kleedde.
En toen zii dat gedaan had hulde zij zich daarin
om haar debuut te maken bij 'die van Raith',
zonder op het teleurgestelde uiterlijk van haar
echtvriend te letten.
„Maar liefste", pleitte mijnheer Hesse. En
hield toen op. Hii was van plan geweest in het
midden te brengen, dat als hij veertigduizend
pond uitgaf om haar een geschenk te geven
haar tegenwoordigheid bij de aankomst daarvan
niet misplaatst zou zijn Gelukkig besefte hij
nog juist op tijd. dat bij afwezigheid van zijn
vrouw allerlei gezellige mogelijkheden voor hem
openstonden Mevrouw Hesse was geheelont-
houdster en haar echtgenoot ook, uit principe.
van ziin vrouw; dit was een fortuintje, dat hij
zich niet mocht laten ontsnappen.
Zich voelend als iemand, die juist van den
rand van een gapenden afgrond is weggetrok
ken. zag hij zijn vrouw weggaan en drentelde
toen op zijn gemak naar het balcon van hun
suite, vanwaar hij neerkeek in Piccadilly, niet
omdat hij dat zoo graag deed, maar om zeker
te zijn, dat zijn vrouw ook werkelijk het hotel
verliet.
Terwijl hij zün auto stond na te kijken, viel
hem een opmerking in, die vroeger op den dag
door mijnheer Saohs. den juweelenexpert, ge
maakt was en daarna niet lang meer uit de ge
dachten van den millionnair was geweest. Let
terlijk had de Pool gezegd:
„Mijnheer Hesse. u neemt een groot risico op
u. Zegt het u dan zoo weinig, dat de kolonel
terug is en dat hij leeft van het stelen van kost
bare steenen?"
Een eigenaardige waarschuwing, en volgens
mijnheer Hesse's meening volkomen ongegrond.
Toch werd hij er door geïnteresseerd.
Mijnheer Hesse stak een sigaret op en trach-
te den lucifer op den achterband van een voor
bijrijdenden wagen te gooien. Dat lukte hem.
Inderdaad lukte hem altijd alles. Bij welke plei-
zierige overpeinzingen hij zijn schouders op
haalde en zijn gedachten vergenoegd liet ver
wijlen bij de vraag, wat hij den kolonel of een
anderen gemeenen boef, die hem in den weg
kwam. zou doen.
Ziin leven lang had hij vele boeven gekend. In
sommige gevallen waren hun belangen ook de
züne geweest, in andere aan de zijne tegenstrij
dig. Maar dat verschil had geen invloed gehad
op de resultaten. Mijnheer Hesse gebruikte hen,-
zooals hij likdoornmiddeltjes gebruikte, alleen
omdat hij ze noodig had. Die inval vermaakte
hem een poosje. In wachten was mijnheer Hesse
echter niet sterk. Na tien minuten ging hii zit
ten en nam de telefoon op. Hij gaf een nummer,
wachtte een paar seconden en legde toen zün
sigaret weg als voorbereiding om te gaan spre
ken.
(Wordt vervolgd.)
S
goed met veertigduizend pond zou verminde
ren, voelde de heer Hesse al bij voorbaat, dat de
daarvoor verworven stilte de zoetste muziek was
die ooit zijn ooren had gestreeld.
In dien tijd was mevrouw Hesse bezig, zich
langzaam maar zeker den toegang tot de meest
uitgelezen kringen van Londen te koopen. En
ofschoon een paar vestingen der aristocratie
zich nog tegen haar verdedigden, gaf zelfs de
allerondoordringbaarste toch al teekenen, de
valbrug te willen neerlaten. Elk oogenblik zou
de douairière gravin van Raith haar kunnen
uitnoodigen, mee te helpen aan het organiseeren
van haar aanstaande liefdadigheidsbazar, en
de ziel van mevrouw Hesse vloeide ore rvan
vreugde. Zij werd er stil van.
De heer Hesse verkeerde in de meening dat
die goede stemming van ziin vrouw iets had
uit te staan met de smaragden. Het was een
goed voorteeken, dacht hij, en hii keek biina ver
draagzaam, als hij haar door hun suite heen
en weer zag draven. Verdraagzaam, maar niet
waardeerend Zelfs geen japon Worth of Pa-
gun kon het hoekge van mevrouw Hesse's ver
schijning afdoende verzachten.
Vandaag deerde dat den heer Hesse net. Hij
wachtte op het telefoontje, dat de komst van
den miinheer uit Morcovië zou aankondigen, en
was genegen de tekortkomingen van zijn echt-
genoote door de vingers te zien. Gelukkig legde
mevrouw Hesse den zucht van verlichting die
haar heer en gemaal ontsnapte, toen de tele
foon rinkelde, verkeerd uit. Ze griste de tele
Het was mevrouw Hesse's tong, die haar echt
genoot er van overtuigde dat het wel een aardi-
go bezigheid zou zijn, een deel van de Moroo-
viaansche kroonjuweelen te bemachtigen en
•haar die dan aan te bieden. Bij gelegenheid kon
dan, als de prijs hoog genoeg was, met dat
cadeau een tijdelijke verzachting van de dage-
lijksche plagerijen gekocht worden. En hoewel
dit zonderlinge, vredesverdrag Hesse's bankte
