STROOPER
Uit den Langendijk
Kantongerecht te Witmaar,
ie Ifmuiden
Feuilleton
Geen sleepboothulp bij zwaar
stormweer beschikbaar Het oor
deel van deskundigen.
Had de „Sirenes" wel hulp
kunnen krijgen?
De vraag of, indien de gezagvoerder van
het Dinsdag l.l. bij Callantsoog gestrande
Noorsche stoomschip Sirenessleepboot-
hulp had verzocht, hem deze verleend had
kunnen worden van het in het onderhavi
ge geval dichtstbijzijnde station IJmuiden
werpt een kwestie op, waaraan verschei
dene haken en oogén vastzitten.
De directe beantwoording van deze vraag is
eenvoudig en kan positief ontkennend luiden.
De drie sleepbooten voor werk buitengaats,
waarover IJmuiden op het oogenblik de be
schikking heeft, zijn de „Stentor", „Hector" en
„Nestor" van het bureau Wijsmuller, van wel
ke vaartuigen de eerste twee een vermogen heb
ben van 4-75 I.P.K. en de laatste een van 575
I.P.K. In het zware stormweer van Dinsdag
nacht j.1. zou een dergelijk vaartuig, eenmaal
terechtgekomen in de geweldige zeeën, moeite
genoeg gehad hebben om het zelf behoorlijk te
Jdaren, laat staan dat het in staat geweest zou
zijn, de „Sirenes" te beschermen tegen de ge
weldige krachten, waarmede het schip onver
biddelijk naar de kust gedreven werd. Alleen
Wijsmullers voormalige stoere „Drenthe"
weemoediger gedachtenis met haar vermogen
van 1100 I.P.K. zou van IJmuiden uit den strijd
hebben kunnen aanbinden, doch van haar be
staan, na haar avontuur met de „Kerkplein"
nog slechts enkele relecruienwel beschikt
het bureau Wijsmuller over nog een krachtige
sleepboot, de 700 I.P.K. sterke „Utrecht"
naar men weet is zij de „Sirenes" te hulp ge
komen, doch wegens de starre houding van
den gezagvoerder van den Noorman onver-
richterzake teruggekeerd doch dit vaartuig
is in den Helder gesta.tionneerd hetgëen uit een
oogpunt van nuchter koopmanschap zeer be
grijpelijk is, als men bedenkt, dat de kans op
strandingen op de banken bij de Waddeneilan
den grooter is dan op andere deelen van de Ne-
derlandsche kust.
Met dat al heeft zich echter de vraag voor
gedaan of het wenschelijk, zoo niet noodzakeliik
moet worden geacht dat de voorhaven van de
tweede havenstad van ons land de beschikking
dient te hebben over een of meer sleepbooten,
welke in gevallen, waarvan er zich thans een
met de ,Sirenes" heeft voorgedaan, onmiddel
lijk zee kunnen kiezen, teneinde alles in het
werk te stellen om een mogelijke ramp te voor-,
komen.
Een verslaggever van het A.N.P. heeft in dit
verband te IJmuiden een onderzoek in gesteld
en op zijn vraag, wat de wenschelijkheid betreft,
van de zijde van deskundigen een onomwonden
bevestigend antwoord gekregen. Het feit toch
blijft bestaan zoo zeide men dat indien
een groot zeeschip bij zwaar weer in de nabij
heid van IJmuiden in moeilijkheden komt te
verkeeren, van deze haven uit geen sleepboot-
hulp met kans op succes kan worden verleend
en deze dan dient te komen van de dichtstbij
zijnde stations Hoek van Holland en Den Hel
der Dit laatste beteekent dat deze sleepbooten
dan elk voor zich een kleine 35 mijl af te leggen
hebben, voor er hulp ter plaatse is, hetgeen in
stormweer en al naar gelang van de omstandig
heden. waarmede zij hebben te kampen, eenige
uren varens beteekent. Zoo al de wenschelijk
heid van het ter beschikking hebben van krach
tige sleepbooten te IJmuiden vaststaat, geheel
anders is het antwoord op de vraag of in deze
leemte zonder al te groote bezwaren kan worden
voozien. Want bezwaren zijn er en dan dringt
daarbij in de eerste plaats het kostenvraagstvk
naar voren. Het sleepbootbedrijf toch is er een
van particulier ijiitiatief en het aanschaffen,
uitrusten en bemannen van een sleepboot vau
het type „Drenthe" brengt veel risico met zich
mede. Als het niet over motorvermogen beschikt
moet een dergelijke sleepboot voortdurend onder
stoom liggen om op het eerste sein zee te kun
nen kiezen.
Daarbij komt dat er een bemanning in vasten
dienst moet zijn, voorts dat de boot onderhou
den en dat op gezette tijden onderdeelen ver
nieuwd moeten worden. De in de tijden der
hoogconjuctuur veel voorkomende zeetrans-
sporten belangrijke bijverdienste behoo-
ren grootendeels tot het verleden, zoodat er met
dat al groote sommen verslonden worden alvo
rens er eenig rendement is verkregen. Als
voorbeeld ter zake moge nog dienen dat er zich
in de periode tusschen de stranding van de
„Kerkplein" en van de „Sirenes" geen enkele
gebeurtenis heeft voorgedaan, waarbij sleep-
bootassistentie van IJmuiden uit wenschelijk
zou zijn geweest. Het is dan ook alleszins te
begrijpen zoo zeide men ons dat, indien
an een in nood verkeerend schip hulp wordt
verleend, dit de reederij meestal op een dik ge
peperde rekening te staan komt, aangezien de
sleepbooteigenaren als 't ware het slachtoffer
aangrijpen om hun eigen exploitatiekosten zoo
veel mogelijk te dekken Tevens bracht men ech
ter naar voren dat het op dit punt van de ma
terie wenschelijk is dat om excessen te voor
komen de regeling van de te betalen vergoe
ding voor sleepboothulp aan een arbitragecom
missie wordt opgedragen.
Wat voorts IJmuiden betreft, voor deze ha
ven is mede de exploitatie van kleinere sleep
booten aanzienlijk minder loonend geworden na
de ingebruikneming van 's werelds grootste slui
zen. want in de Noordersluis kan, in tegenstel
ling met de andere, onder alle weersomstndig-
heden worden geschut. Het sleepbootbedrijf van
IJmuiden voert een zwaren strijd om liet be
staan en daarom ook doet zich mede wat de
exploitatie van door hevig stormweer geschikte
sleepbooten betreft, de vraag voor op welke
wijze uit een oogpunt van algemeen belang
door samenwerking van belanghebbenden een
voor Amsterdam's voorhaven waardige regeling
tot stand zal kunnen Avorden gebracht.
Wel moge er nog op worden gewezen, dat uit
het vorenstaande allerminst de conclusie mag
of zelfs kan worden getrokken, dat het met de
sleepboot outillage aan onze kust slecht zou zijn
gesteld. Integendeel, in vergelijking met „ande
re kusten" kunnen wij in vele opzichten tevre
den ziin.
Ten slotte verscheen in deze rubriek de moesjak
Johannes Tesselaar, 'n landbouwertje met 'n sterk
domineerende Adams-appel die niet wees op den
vetten speknek, waarop de boeren in oorlogstijd zich
konden beroemen. Ook dit vruchtbare gezin bestond
uit 10 personen en vader Jan had zijn nog leer
plichtige zoon Simon op het land broodnoodig gehad.
Gesalarieerde assistenten kunnen er niet meer op
overschieten. Maar Jan kwam er het slechtste af
(de Rimboe bracht vandaag toch al zoo Aveinig op)
en veroordeeling tot f 5 boete of 5 dagen Avas het
slot van deze leerplichtwet tragedie.
Alkmaar.
MAG GEEN EEN COMMISSARIS VAN POLITIE
VERZUIMEN TE LEZEN.
De bekende caféhouder Martinus Broers, voor zijn
71-jarigen leeftijd nog 'n kras iemand, moest terecht
staan, daar hij op 30 Augustus, laatste kennis-Zon
dag dus en reuzedruk, dat spreekt vanzelf, 'n zoogen.
zwarte lijster, dat is iemand die in café's niet meer
mag komen, had getapt. Dat kan Avel zijn, Edelacht
bare, maar ik kende den ganschen persobn niet. U
begrijpt wel, met zoo'n drukte en bovendien, hoe
kunnen wij 't nu weten, of die of die wel getapt mo
gen Avorden. En vooraf vragen gaat ook niet, merkte
de kantonrechter lachende op.
De eisch in dit geval was dan ook wel schuldig
verklaring, maar geen straf. Bovendien gaf de Ambte
naar in z'n requisitoir de raad, aan 't politioneel
gezag, van de menschen die op de zwarte lijst staan,
n behoorlijk signalement of portret te verstrekken
aan de caféhouders of nog beter, dat Avanneer de po
litie zóó iemand naar binnen ziet gaan, dat men
dan eerst de kastelein Avaarschuwde. De uitspraak
luidde conform de eisch en viel zéér in den smaak
van den heer Broers.
MALLE GEVALLEN.
Over de zaak raadslid van de gemeente Noord-
scharwoudeambtenaar van de Gemeenschappelijke
Lichtbedrijven is het lezend publiek nu wel voldoen
de ingelicht. Het is niet onze bedoeling, daarop nog
in den breede in te gaan. Alleen willen we meedee-
len, dat in vrijzinnige kringen (en daaronder reke
nen we ook die der s. d. a. p. en moderne vakbe
weging) een begrijpelijke ontstemming bestaat over
de doordrijverij, die van zekere zijde aan den dag
wordt gelegd, om datgene, Avat bet hoogste rechts
college als recht heeft vastgelegd, weer te niet te
doen op een wijze, die ieder weldenkend mensch ver
oordeelt. Van Avelingelichte zijde deelde men ons
nog mee, dat, mocht die zekere zijde zijn zin krijgen,
dit niet zonder protest zal worden gelaten, doch een
actie niet onwaarschijnlijk is, die niet in het belang
van de Lichtbedrijven" kan zijn.
Een ander mal geval doet zich nu weer in Zuid-
scharwoude voor. In het begin van het jaar besloot
de gemeenteraad, in principe het Burgerlijk Arm
bestuur om te zetten in Maatschappelijk Hulpbe
toon. In dezelfde vergadering, Avaarin dit besloten
werd, werd een voorstel verworpen, om een defini
tieve beslissing tot op het eind van het jaar uit te
stellen B. en W. uit te noodigen intusschen een
onderzoek in te stellen naar de werking van een
dergelijk instituut in andere kleine gemeenten. Mot
4 tegen 3 stemmen werd aangenomen, dat B. en W.
met voorstellen zouden komen in zake samenstel
ling van een reglement.
Uit de gehouden discussies is indertijd wel ge
bleken, dat de meerderheid van B. en W. tegen
Maatschappelijk Hulpbetoon is. Niettemin zou men
mogen verwachten, dat dit college ter zake het
aangenomen voorstel met ovorstellen voor het Re
glement zou komen.
Het raadslid Bakker vroeg daar de laatste raads
vergadering naar. Het antwoord was maar Aveinig
bemoedigend. We vernemen nu, dat mocht a'oor de
volgende raadsvergadering geen behandeling van
deze zaak als punt op de agenda zijn geplaatst,
er maatregelen door raadsleden zullen worden ge
nomen, waarbij getracht, zal worden te bereiken,
dat de beslissing van den raad ten spoedigste zal
worden uitgevoerd.
De Ned. Sierteeltcentrale heeft bekend gemaakt,
dat bloembollenkAveekers, die in het plantjaar 1935
1936 te veel geteeld blijken te hebben, de gelegen
heid zullen krijgen, over de te veel beteelde opper
vlakten bloembollen ter vernietiging in te leveren.
Wordt van de geboden gelegenheid tot inlevering
gebruik gemaakt, dan zal dit de vervolging mis
schien niet geheel doen vervallen, doch avcI in zeer
sterke mate door de gerechtelijke instantie met een
en ander rekening zal worden gehouden.
(Zitting van Vrijdag 11 September.)
IIET VERLOOFDE PAAR WAS NATUURLIJK
DE INZET.
Het was vandaag Conditio Siniqua non, dat de
zitting aanving met een hartelijk Avoord van mr.
Boerrigter aan het adres van het Vorstelijk Verloofde
paar, de Kantonrechter vermeende dat zulks een
juiste geste zou zijn bij den aanvang der zitting en
hoopte dat het een ideaal huwelijk mocht zijn tot
heil van den Nederl. Staat en geluk van de jongge
huwden, die met zooveel blijdschap en innige liefde
den huAvelijksstaat tegemoet gingen.
Mr. C. A. de Groot ,als vertegcnAvoordiger van het
openbaar ministerie, bleef natuurlijk niet achter en
sloot zich van harte gaanie met verheugenis aan
bij die vriendelijke woorden van den geachten kan
tonrechter.
H e i 1 o o.
'N RAAR BROKJE SHELRIJDER.
De chauffeur W. J. Kool, in dienst van de Shell,
maakte op 24 Juli te Alkmaar ih de Langestraat
met zijn geel Shell-veliikel zoo n Avonderlijke schui
ver, dat de heer H. Jonker, die naast zijn fiets rechts
ter hoogte van den sigarenhandel Scheepsmaker met
'n andere kletskous stond te smoezen, bijna de pisang
was geworden. Zijn fiets werd in de soep gereden,
doch gelukkig zonder kluiven, zoodat hij heden, toen
de afwezig gebleven Shellist moest terecht staan,
als kroongetuige kon fungeeren.
Mr. de Groot, de Avaarnemcnd ambtenaar, die lang
niet lekker is in die kwaliteit, bovendien kundig en
ervaren automobilist, zooals meermalen in rechts
zaken naar voren komt, was heftig verstoord op deze
koekebakker en vorderde niet minder dan 25 piek
boete of 20 dagen, benevens 3 maanden ontzegging
rijbevoegdheid, Avat voor dezen beroepschaufeur 'n
leelijke nekslag kan beteekenen.
Den kantonrechter was deze hap ineens dan ook
Avel Avat groot en nam Z.Ed. 'n week tijd om zich
terdege te bei'aden. A.s. week vonnis!
Har en karspel.
HARENKARSPEL IS NIET HET UITVERKOREN
LUSTOORD VAN MINISTER SLOTEMAKER
DE BRUÏNE.
We kunnen minister Slotemaker niet adviseeren
zijn vacantiedagen te gaan doorbrengen in Kerke-
buurt of Tuitjenhom, Avant hij zou zich zoo boven
matig er geven, dat hij meer afgemat dan verkwikt
in de residentie zou Avederkeeren.
Deze binnenlanden toch zijn bevolkt met inlanders
die slechts 'n zeer matige appresiatie betoonen in de
onvolprezen leerplichtwet, die al reeds zoo veel jonge
geniën aan ons volk heeft geschonken.
Het is echter 'n door het kantongerecht uitgemaakt
feit, dat de volksgenooten uit Kerkbuurt, Tuitjenhorn
en cnvirons niet uitblinken in groote appreciatie
van deze zegenrijke wetsverplichting, hun telgen in
Avijsheid en Avetenschappelijke ontwikkeling op te
voeden en heden verschenen dan ook weer 'n drietal
delinquenten, 1 opvoedster en tAvee opvoeders, die
hadden verzuimd hun leerplichtige nakomelingen ge-
trouAvelijk naar de bijz. R.K. school te zenden.
Honeur au dame, werd allereerst opgeroepen ma
dame Catharina Pronk, huisvrouw S. Commandeur,
die haar in 1922 geboren hartlap Theodorus in de
maanden Juni en Juli niet geregeld had doen pro-
fiteeren van het bijz. onderAvijs.
Zij erkende deze ten laste legging, doch beweerde
dat Theodorus souffreerde aan 'n soort eczeem en zij
daarom het knaapje had thuis gehouden. Or. Groen-
hart, de schoolarts, mocht dan gezegd hebben, dat
deze aandoening voor geregeld schoolbezoek geen
bezwaar opleverde, haar huisarts Dr .v. Hesteren uit
Warmenhuizen scheen 'n andere medische meening
(de geneesheeren spelen ook niet steeds het spellejte
van 2 handen op 1. buik) te zijn toegedaan en deze
medicus had zich volgens moeder ïrijn bereid ver
klaard dienaangaande een attest af te geven. Dit at
test was echter tot dusverre niet geschreven en kon
dus niet als bewijsstuk overlegd worden. Wel was
den kantonrechter uit het dossier bekend, dat mej.
Pronk, echtgenoote Commandeur, van omvil en on
verschilligheid werd verdacht, Avaarop, na een eisch
van den fung. ambtenaar f 6 boete of G dagen, ver
oordeeling van mama Commandeur volgde tot f 4
boete of 4 dagen. Wil zij dan nog verdere sporreling
maken, dan slaat hooger beroep haar ten dienste.
Vervolgens trad voor het front van de troepen, de
poepemuize grabbelaar Gerrit Hof, die zijn 13-jarige
dochter Alida niet geregeld naar de bijz. academie
had gezonden. Nu, daar aa'as toch wel eenige geldige
reden voor! Het huisgezin is met vader en moeder
mee 10 man sterk, Alida is flink uit de kluiten ge
schoten en heeft zoo goed als alle klassen doorloo-
pen, is dus wetenschappedijk goed afgericht en kan
in de huishouding best gebruikt worden. Ook Mr. de
Groot vermeende dan toch, dat 'n groote tegemoetko
ming hier niet misplaatst zou zijn. Omstandigheden
vormen den mensch, doceerde de plaatsvervanger
van mr. Tack aan de hand van Ernstein en werd
dus gevorderd tegen den braven Gerrit 1 pegel boete
of 1 dag, met welke straf ook de kantonrechter
zich kon vereenigen.
„Die kat van Raith" beet mevrouAv Hesse hem
toe, zonder zijn zucht van opluchting; op te
merken. „?e zegt, dat ze mij niet heeft opge
beld en dat ze niet naar mijn bezoek verlangde
Ik geloof, dat zij het op de zenuwen heeft. Als
dat haar manier is van grappig te ziin neem
me niet kwalijk, maar dat vind ik heelem'aal
niet om te lachen! Ze noemde mii een in
dringster en zei tegen haar vetzak van een but
ler: „Laat dit mensch uit" Dit mensch! een too-
nv, T-A/.T, ;lr Irloor.
ik haar leelijk gezicht zo toetakelen dat de lui
die het Aveer moeten opknappen, gillen van lol"
„Dat is werkelijk zonderling. De gravin heeft
anders d ennaain. bijzonder gastvrij te zijn,
maar dat is moeilijk met deze houding te ver
eenigen", betreurde mijnheer Sachs.
„Zonderling? Dat zou ik ook meenen"
Den Pool nog altijd vasthoudend stak met me-
vrouAv Hesse het trottoir over en begon het
bordes van het hotel te bestijgen. Mijnheer Sachs
ging noodgedwongen mee.
„Zijn de smaragden nog gekomen?" vroeg zu
in de hall.
„Welzeker, mevrouAv. Uw man heeft ze in de
hotelsafe ge,deponeerd, voordat hii uitging"
.Uitging?"
Haar toon vervulde den heer Sachs van vu
rige dankbaarheid, dat hij niet mijnheer Hesse
Avas!
„Zeker, mevrouAv. Hij is met baron d'Essinger
naar de bank".
„O. goed Ga mee naar boven en laat mii die
smaragden eens zien.
„Ik had gehoopt, dat u mii zoudt AAdllen ver
ontschuldigen, mevrouAv. Ik zou graag.."
„Mijn smaragden zien. Dat AA^eet ik."
Daar was mijnheer Sachs niet tegen opgewas
sen.
Hij liet zich naar het kantoor van den direc
teur brengen en zoodra mevrouAv Hesse het ma
rokijn doos. .e haar bezit had voolgde h' haar be
drukt naar haar suite, nog altijd bedacht op
een hoffelijke, maar snelle vlucht. Maar dat be
hoorde niet tot mevrouAv Hesse's plannen. Haas
i;~ -p v.nf ótni Vninto do bracelet om
haar pols en Avendde zich tot den Pool.
„Nou hoe staat het me?"
„Charmant, mevrouw. Verrukkelijk. Zulke
steenen zouden de schoonheid van menige
vrouAV verhoogen, maar bij u krijgen de steenen
een grooteren luister door de schoonheid van
de draagster! Mevrouw veroorlooft?"
Hij nam haar pols tusschen de vingers en be
studeerde de bracelet.
„Ik zal die kat van Rüaith beroerd maken
van nijd" zei mevrouAv Hesse.
Mijnheer Sachs glimlachte plotseling.
„Wonderlijk! MevrouAv is. als ik het zoo zeg
gen mag, even verstandig als schoon. De Ameri
kanen hebben de reputatie, voorzichtig te zijn,
is het niet? De origineele steenen ziin, vertroinv
ik, nog veilig in de hotelsafe"?
Iets huiverigs verspreidde zich door de at
mosfeer.
„Zeg hou je me voor den gek, of Avat bezielt
je?" vroeg mevrouAv Hesse, en in die seconde
kAvam de Pool tot besef van de Avaarheid. Hij
liet een gejank hooren en greep zoo plotseling
met zijn handen naar het hoofd, dat zij hem
bezorgd aankeek.
„Ben je ziek?" vroeg zij.
„Ziek? Neen, mevrouAv. Maar die armband,
die smaragden., ze zijn valsch! Goed nage
maakt, ja maar ze zijn niet echt!"
III
Toen de Scruad, de Vliegende Brigade, naar
aanleiding van een anonieme telefonische bood
schap, Arthur Somerville vond, lag deze op
zijn rug in een kelder van een onbeAvoond huis
in Kensington, en hem ontbraken jas vest, broek
en schoenen. Zijn handen Avaren op zijn rug
samengebonden met zijn das. en zijn bretels be-
AA-ezen een gelijken dienst voor zijn voeten. Toen
hij bevrijd Avas, scheen hij een klein beetje in de
war met de opeenvolging van de gebeurtenissen
die hem in zijn tegemvoordigen toestand ge
bracht hadden. Maar hii herhaalde telkens, dat
hij kellner Avas. bet laatst in bet Riviera HAiol
in Mentone, en een betrekking had gekregen !n
het Plaza Hotel in Londen. Daarheen Avas hij
op Aveg geweest. Verder kon hoofdinspecteur
Storm niets uit hem krijgen gedurende de eerste
oogenblikken. Maar de volgende tien minuten
brachten aan het licht, dat Ar.thur Somerville
veertien dagen geleden in Engeland Avas ge
komen en dat de eerste nacht in Londen hem
in aanraking gebracht had met iemand, die de
drie attributen van een gentleman bezat: ver
achting voor de bestaande regeering. witte
slobkousen en een bijna onvergételijken dorst.
Op voorstel van dien gentleman hadden zij sa
men een zekere bar in de omgeving van Cha-
ring Cross bezocht, waar Somerville meer had
ingenomen dan goed voor hem was' geAA'eest.
Daarna Averden zijn herinneringen vaag. Een
redelijke verklarinz z'n aamvezigheid in kelder
van dit leegstaande huis kon hii niet geven. I11
de A7eertien dagen, dat hii daar gelegen had,
zoo verklaarde hij. had hij driemaal per dag
bezoek ontvangen van een man. die hem voedsel
bracht. Die man had telkens bemoedigend ge
glimlacht, maar overigens een opmerkelijke te
rughoudendheid betoond. Toen hij zoo ver ge
komen Avas met zijn verhaal, bleek Arthur So
merville een sterke neiging te krijgen, terug te
komen op zijn vorige beAveringen aangaande
het Riviera Hotel en inspecteur Storm maakte
zijn rapport op. Dit stuurde hij rond naar alle
pasten, met de opmerking, dat hij alleen kon
beA'estigen, dat Arthur Somerville te eeniger tijd
te veel gedronken moest hébben. Heel toevallig
kreeg inspecteur Keating dat rapport ook in
handen. Het Avekte zijn bijzondere belangstelling
op, toen hij opmerkte, dat Somerville voorne
mens Avas geweest, naar het Plaza Hotel te gaan
als kellner. Want het viel hem dadelijk in, dat
baron d'Essinger. die onlangs de bescherming
van de politie had ingeroepen, van plan was
geweest, dienzelfden namiddag den heer J. Ben
ton Hesse in het Plaza Hotel te bezoeken 0111
hem een smaragden armband te verkoopen.
("Wordt vervolgd.)
