Duizenden paardekrachten
trekken aan de „Sirenes"
Wie zal
hei winnen?
Zaterdag 19 September 1936.
SCHAGER COURANT.
Tweede Blad. No. 10066
Protest tegen gewijzigde
steunregeling
Bijeenkomst Engelsche
ministers
Het strand houdt zijn
prooi vast.
Het vergaan van den Vlaar-
dingschen motorlogger Thor.
Vs-Gravenhage De afdeelinp Hillegers-
berg der R. K. staatspartij heeft zich tele
grafisch tot de Roomsch Katholieke tweede
kamerfractie gewend om instemming te
betuigen met de motie der Roomsch-Katho-
lieke leden der Eerste Kamer. Dringend
wordt verzocht tegen de reeds in werking
getreden maatregelen met kracht te verzet
ten. Naar het afdeelingsbestuur opmerkt
zullen voor de geheele bevolking catastro
fale gevolgen uit deze wijziginnaen voort
vloeien.
ibracht? nu echter met 20 vaam ankerketting van de
VL 20, waarop 2 staaltrossen van de Esquimaux be
vestigd zouden worden. Terwijl wij hiermede bezig
waren geraakte één der trossen in de schroef van
den treiler, zoodat beide schepen hulpeloos lagen
en door de zwaarte van de bocht van deze anker
ketting kwamen beide schepen met bakboordzijide
tegen elkaar te liggen, waardoor een vreeselijk ge-
bots en gekraak ontstond op de VL 20. Zoodra de
tros uit de schroef van de Esquimaux verwijderd
was, zijn wij wederom met sleepen begonnen.
Vermoedelijk door te sterk aanzetten is de anker
ketting dadelijk gebroken en daar het jntusschen
donker geworden was, moesten verdere pogingen,
mede door te hooge zee, gestaakt worden. Schipper
Struis heeft toen den stuurman order gegeven een
wit licht op te zetten, teneinde de VL 20 met donker
in het oog te kunnen houden. Wij bleven vlakbij
drijven, zoodat het witte licht goed te zien was,
doch om c.a. 1 uur in den nacht van Zaterdag op
Zondag verdween het licht, zoodat toen ons schip
vermoedelijk is gezonken. Wij bleven echter op de
zelfde plaats drijven tot 's morgens 7 uur en daar
wij ook toen niets meer zagen bleek ons vermoeden
wel bewaarheid. Ons mooie schip, de VL 20, was in
de diepte verdwenen.
Vervolgens is de Esquimaux zijn koers gaan zet
ten naar Huil, waar wij om 6 uur behouden aan
kwamen. De schipper had reeds naar Huil geseind,
zoodat een autobus voor ons klaar stond, die ons
naar het Zeemanshuis bracht, waar wij met zeer
veel liefde werden opgenomen en het bijzonder goed
hebben gehad. Per Hull-boot zijn wij te Rotterdam
aangekomen.
Op onze vraag of men nog iets had kunnen red
den, antwoordde de schipper ons, dat hij alleen zijn
scheepspapieren in veiligheid had kunnen brengen
Noch hijzelf, noch zijn bemanning hebben iets van
hun eigen goed in veiligheid kunnen brengen.
Bespreking over den toestand
in Palestina.
Londen 18 Sept (Reuter-A.N.P.)De gis
terochtend gehouden bespreking der ministers
aangaande den toestand in Palestina werd bij
gewoond door de ministers van binnenlandsche
zaken, koloniën, buitenlandsche zaken, oorlog,
coördinatie der diensten de landsverdediging be
treffende openbare werken.
Sir Terence o.Gonnor, de minister van Justi
tie en Ellington, de chef van den generalen staf
van de luchtstrijdkrachten waren mede aanwe
zig. O.m. zou beraadslaagd zijn over de vraag
of in zekere districten van Palestina de staat
van beleg al dan niet zal worden afgekondigd
terwijl het zeer wel mogelijk is. dat gister nog
belangrijke beslissingen zullen worden genomen.
Er is nog geen enkele aanwijzing of het beroep
der Palestijnsche regeering op de Arabische
hoofden gevolg heeft gehad en er een einde
komt aan de staking en de ongeregeldheden.
Patrouille overvallen.
Jeruzalem Een patrouille Britsohe militai
ren werd gisternacht aangevallen tusschen Na
bloes en Jenin. Zij hebben de aanvallers afge
slagen. waarbij zij geen slachtoffers te betreu
ren hebben.
AÜTO's MET OUDEN VAN DAGEN
DOOR DE TRAM AANGEREDEN
Donderdagmiddag werd voor de tiende maal
te Leeuwarden een autotocht voor ouden van
dagen naar Olterterp georganiseerd. Toen
men vandaar zo.u vertrekken en de .stoet zich
opstelde op den weg waarlangs de trambaan
loopt, kwam met een flinke vaart een goederen
tram aanrijden. Toen de tram een 15-tal auto's
was gepasseerd, reed een der goederenwagens
niet minder dan 6 van de auto's waarin de
oudjes al hadden plaats genomen aan. De
auto's werden min of meer ernstig beschadigd.
Persoonlijke ongelukken hadden gelukkig niet
plaats. De machinist van de tram was ge
waarschuwd dat de auto's dioht bij de tram
baan stonden opgesteld.
Arbeider by twist met
mes gestoken
Gistermorgen ontstond in het stadspark, achter het
gemeentehuis te Oss, twist tusschen eenige arbeiders
over de achterstallige huur, welke de arbeider S. nog
aan den arbeider B. schuldig was. De twist liep wel
dra zoo hoog, dat S. een mes trok en daarmede B.
eenige vrij ernstige steken aan hals en arm toebracht.
De gemeentepolitie, die direct ter plaatse verschoen,
arresteerde S., terwijl B. naar zijn huis werd vervoerd.
Het mes is later, op aanwijzing van S. in een struik
in het park gevonden.
De verwondingen van B. zijn, hoewel ernstig, niet
levensgevaarlijk.
Nog gistermiddag is S. op transport naar 's-Herto-
1 genbosch gesteld.
TER, ZICH AAN DE ZIJDE DER
BERGERS SCHAREN, DAN IS
'HET PLEIT SPOEDIG BESLIST
S,S. „SIRENES".
Nacht van Woensdag opDonderdag.
Nog altijd waait de wind uit oostelijke richting en
de zee vertoont steeds dezelfde vlakke spiegel. De
lucht is helder en de sterren schitteren aan den he
mel en er is juist voldoende licht, het is vijf uur, om
,van de brug af het geheele schip, zij het dan ook
vaag, te overzien. Ook de duinenrij is als een don
kere silhouet waarneembaar en ofschoon de juiste
vorm van de sleepbooten niet is te onderscheiden,
worden hunne plaatsen aangegeven door donkere
plekken, waarboven een groote, nog donkerder, aan
de randen venvazende vlek hangt, veroorzaakt door
de rookpluimen, die bij het opstoken der vuren uit
den schoorsteen worden gestooten. Daar tusschen
schijnen de groote electrische lichten op het achter
dek van elke sleepboot, wegens de stille zee bewe
gingloos en de indruk makend van laag aan den
horizon staande planeten. Er zijn thans 4 sleepboo
ten in actie, daar ook de „Utrecht" vanuit Den Hel
der haar zusters is te hulp gekomen. We weet of
het extra toegevoegde aantal paardekrachten ook niet
het extra stootje, in dit geval trekje, zal geven wat
noodig is. Ze heeft verbinding gemaakt met de „Hol
land" en aldus trekken nu vier booten twee aan
twee voor elkaar gespannen aan twee trossen, de
„Holland" en „Utrecht" het meest noordelijk, „Hec-
tor" en „Nestor" iets zuidelijker en daarachter weer
de ankerkabels, waarop de winches werken. We na
deren het tijdstip waarop de vloed het water het
hoogst zal opstuwen en ook de winches worden in
het werk gesteld en de zware trossen knarsen en
piepen en langzaam, heel langzaam zien we de ge
weldige blokken elkaar naderen. Angstig stijf als
massieve staven staan de kabels, en enorm moet de
trekkracht zijn die op deze wijze wordt ontwikkeld.
Ook de schroef van de „Sirenes" mengt zich in den
strijd en werkt afwisselend voor- en achteruit. Het
water rond het achterschip kookt en bruist en tracht
naar alle kanten het zand weg te spoelen, dat
krampachtig zijn prooi blijft vasthouden. Wie zal
het spel winnen, en hoe lang zal het duren voor het
pleit wordt beslecht. De bergers weten van geen op
geven en tenslotte zal het oogenblik komen dat het
strand zijn prooi zal moeten prijsgeven.
Inmiddels breekt een nieuwe dag aan. De lucht
begint zich in het oosten bloedrood te tinten. Wat zal
dat beduiden? Het gezicht ervan ontlokt den kapi
tein het citeeren van het Engelsche spreekwoord:
„Red in morning a captains warning, red at night
a captains delight" De Duitscher zou zeggen: „Abend-
rot gut Wetter bot, Morgenrot mit Regen droht",
wat zoowat op hetzelfde neerkomt. Typisch dat nu
de vervuiling van die dreigementen lang niet on
welkom is.
Het wordt al lichter en lichter en alles neemt dui
delijker vormen aan. De duintoppen omlijnen zich
scherper en de torens en het kerktorentje en daken
der Callantsooger huizen, die daarmede zooeven nog
één wazige lijn vormden, die de kust aangaf, springen
tegen den rooden achtergrond daaruit te voorschijn
en ook de afscheiding van zee en strand wordt dui
delijker waarneembaar.
Vol belangstelling wordt gekeken of het laatste tij
nog wat meer water gebracht had, doch spoedig
bleek dit niet het geval te zijn en men zich van het
resultaat van het nachtwerk geen te groote illusies
maken moest.
Duidelijk bleek, dat het getij zijn keerpunt reeds
had bereikt en het water al begon te vallen en bulde
rend geeft de zware stoomfluit van de „Sirenes" met
twee lange, een korte en een lange stoot, aan de
sleepbooten order voorloopig weer met trekken te
stoppen. Toch is het duidelijk geworden, dat al heeft
men geen reuzevordering gemaakt vannacht, de po
sitie van het schip zoodanig is, dat er niet de min
ste reden bestaat om pessimistisch te zijn, integen
deel er zijn lichtpunten genoeg en al gaat alles nu
niet precies in een snel tempo, men is vol goeden
moed en het is slechts een kwestie van „wat geduld
beoefenen."
Op het schip is intusschen de rust weer terugge
keerd, alles wat geen directe bezigheden meer heeft,
is naar kooi gegaan en vanmiddag wordt de strijd
opnieuw aangebonden.
Wie zal het winnen?
Natuurlijk de bergers en eens komt het oogenblik
dat het zand zijn prooi zal moeten prijsgeven, het is
maar uitstel van executie;
De wind toont neiging tot draaien, de barometer
tot dalen en als de weersomstandigheden voor de
berging gunstiger worden en de zoo lang verbeide
bondgenooten, westelijk wind en hoog water, zich
aan de zijde der bergers scharen, dan is de beslissing
er spoedig. Maar wanneer?
Quien sabel
(Zie voor het laatste bericht elders in dit nummer.)
Een onderhoud met schipper Struis.
Donderdagmiddag te ruim half drie is de beman
ning van den Vlaardingschen motorharinglogger
Thor, VI. 20, van de Visscherij Mij. Mercurius, die
onder Engeland is gezonken, behouden te Vlaardin-
gen aangekomen en om 3 uur zaten wij reeds in de
woning van schipper Struis om hem geluk te wen-
schen met zijn behouden thuiskomst, aldus de N.R.
Ct. Dadelijk vonden wij hem bereid ons zijn erva
ringen mede te deelen.
Schipper Struis vertelde, dat hij zich Zaterdagmid
dag 12 September om kwart over vijf met zijn schip
bevond op 55 gr. 34 min. N.B. en 0 gr. 7 min. W.L.
Er was een stijve bries en de see was hoog, doch het
zicht uitstekend. Wij voeren met den koers Z.O. ten
O. en de wachtsmun zag in het Noorden van ons een
schip op 3 a 4 mijl afstand, die volgens ons kompas
met den koers Zuid-voor kwam stoomen. Toen het
schip op ongeveer VA scheepslengte bij ons vandaan
was, heeft de wachtsman de telegraaf op „volle
kracht vooruit" gezet, teneinde nog wat ruimte te
geven, daar hij bemerkte, dat het schip, hetwelk een
groote treiler bleek te zijn, weinig of niets van koers
veranderde.
Op deze wijze trachtte hij nog voor den treiler
voorbij te varen, doch daar dit schip met een vaart
van ca. 12 mijl aan kwam stoomen, was de botsing
reeds geschied, vóór onze motor volle kracht werkte,
zoodat de treiler, die bleek te zijn de Asquimaux,
gemerkt H (uil) 22, reeds met volle kracht op ons
schip voer, 3 a 4 meter achter de midscheeps. Dus
kreeg ons schip een gat in het dek van ongeveer
één meter lengte en daar de treiler min of meer een
schuine steven had, was deze zoover in onze brug
gedrongen, dat de spaken van het stuurrad aan bak
boord stuk waren.
Voor echter de aanvaring plaats had, schreeuwde
een der leden van onze bemanning achterin, waar ik
mij met den stuurman en den machinist bevond,
dat een aanvaring zou plaats vinden, doch eer wij
gelegenheid hadiden naar boven te komen, was de
botsing reeds geschied, 't Was een hevige schok,
dadelijk gevolgd oor 'n tweede. Toen ik boven kwam
zag ik, dat reeds 7 leden van onze bemanning op de
Esquimaux waren overgesprongen. Dadelijk liet ik
onze motor, die nog werkte, stopzetten en ben toen
met de overige leden der bemanning, 9 in getal,
waaronder 4 jongens, onze reddingsboot buiten
boord gaan zetten, wat ons ook gelukte. Zoodra wij
in de boot hadden plaats genomen, zijn wij naar den
treiler geroeid.
Toen wij echter zagen, dat ons schip niet dadelijk
zonk, heb ik den schipper van de Esquimaux ge
raadpleegd om het schip in de naastbij gelegen ha
ven, in dit geval Shields, binnen te sleepen. Vier
leden van onze bemanning zijn dadelijk met onze
boot teruggegaan en hebben door middel van een
staaltros de VL 20 met de Esquimaux verbonden,
doch nadat wij 5 a 8 mijl gesleept hadden, brak de
tros. Andermaal werd de verbinding tot stand ge-
WANNEER BE ZOO LANG VER
BEIDE BONDGENOOTENWES
TELIJKE WIND EN HOOG WA-
Aan den zeekant liggen de machtige sleepbooten. De zee is kalm. Men hoort
het rhytmisch dreunen der zware machines, die met hun duizenden paar
dekrachten aan de op het strand geloopen kolos trekken. Strak spannen
zich de geweldige sleeptrossen onder zulk een enorme kracht, welke echter
tot nu toe niet in staat bleek te zijn voldoende beweging in het schip te
brengen, zoodat het in open water kwam. Zelfs met eigen hulp van het schip
men ziet op de foto hierboven het opgegooide water van de schroef, die
met volle kracht achteruit slaat mocht het niet gelukken het gewensch-
te resultaat te bereiken.
