Hoe de „Sirenes" vlot
werd gebracht
dagblad
De nieuwe brug bij Stolpen
I October in gebruik
r
Nieuwe malversaties
te Vlissingen
De extra f 2.50
voor werkloozen
De Schager Courant
Elke golf bracht
ons dichter naar
het einddoel
Een knap stuk
bergingswerk
Woensdag 23 September 1936
Postrekening
No. 23330
SCHAGER
79ste Jaargang. No. 10069
COURANT.
Int. Telef.
No. 20
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Vrijdags. Bij inzending tot
*s morgens 8 uur, worden Advertentiën nog zooveel mogelijk in het
eerstuitkomend nummer geplaatst.
Uitgave der N.V. v.h. P. Trapman Co., Schagen
12 P AGINA'S.
Prijs per 3 maanden 1.80. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN-
TIëN van 1 tot 5 regels f0.85, iedere regel meer 15 cent (bewijsno.
inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Nadat de „Sirenes" gistermorgen om half
negen was vlot gekomen is 't schip naar Am
sterdam gesleept en sedert gistermiddag vijf
uur ligt de Noorsche vrachtboot thans in dok
3 van de Nederlandsche Dokmaatschappij.
Over het bergingswerk, dat Maandagavond
met een nieuwe poging werd ingezet, schrijft
onze correspondent, die zich aan boord be
vond, nog het volgende:
De algemeene spanning was duidelijk merkbaar,
in de verwachting dat er vanavond (Maandagavond)
wel iets kon gebeuren.
Ik kijk aan de zeezijde over de verschansing. Wat
een verschil bij de laatste dagen der vorige week.
De vlakke zee is veranderd in aanrollende wit ge
kopte zeeën, zooals we sedert de stranding van de
„Sirenes" niet meer gezien hebben. Het is nog laag
water, docli men veiwacht, dat dit niet alleen hoo-
ger zal opkomen, dan op een der dagen van de vo
rige week het geval geweest is, doch met den vloed
zullen de aanrollende golven ongetwijfeld in grootheid
en kracht toenemen en dit is een belangrijke factor
ten gunste. Een laatste bezoeker klautert middels de
stormleer nog aan boord, waarna deze wordt inge
haald.
Op het achterschip is alles klaargemaakt en ieder
staat op zijn post, wachtend op het commando tot
den aanval. Het is zoowat tegen zes uur als dit over
het achterschip weerklinkt.
In het schip is, ofschoon het water nog een gerui-
men tijd wassen zal, al leven gekomen. Korte tril
lingen, en af en toe een stoot zijn duidelijk waar te
nemen en het gaat nu ernst worden.
De belangstelling aan den wal neemt ook nog toe.
Op de pier, op het strand en op de duinen zien we
groepjes menschen bijeenscholen, armen zwaaien en
wij aan boord wuiven terug, hoewel we meestal
geen kennis meer zien, nu de duisternisbegint in te
treden. Het schuimende watervlak tusschen schip
en strand wordt breeder en breeder.
Zeetjes beginnen het schip aan de zeezijde te beu
ken en om de zooveelste, als een extra hooge golf
zich tegen de stalen romp te pletter slaat, spat het
bruiswater hoog over de verschansing en sta ik een
oogenblik in eenwolk van verstoven zeewater, dat
mij noopt, in mijn hut te schieten en in mijn leeren
jas te duiken, waarna ik vlug weer aan dek ga, want
niets wil ik missen van de algemeen gedeelde
vreugde, dat de „Sirenes" zich langzaam maar zeker
met het achterschip zeewaarts begeeft en tevens voet
en voet achterwaarts en zienderoogen verwijdert zich
de boeg van de pier af. Het hieuwen der windsen ge
schiedt regelmatiger dan ooit. De tusschenpoozen
waarop ze stoppen, worden zeldzamer en korter en
fle zware tros loopt met onafgebroken geknars door
de blokken en het is mij als leek duidelijk, dat heden
èen groote winst zal verkregen worden dan tot nog
toe op de andere dagen werd bereikt. Dichter en
dichter naderen de groote blokken elkaar, zoowel aan
bak- als aan stuurboordzijde. Zullen ze elkaar nog
dit tij naderen, dan moet minstens een meter of vijf
tien gewonnen zijn.
Het oogenblik van vol vloed is al voorbij en nog
immer gaat het wérk door, het wordt donker, de
kust teekent zich tegen de witte aanloopcnde golven
zwart af en hier en daar slaag ik er in nog groepjes
menschen'te onderscheiden, maar terwijl ik naar hen
sta te turen, lossen ze zich in de kustlijn op. Voor de
toeschouwers aan land moet de vordering, die het
schip maakt, ook heel duidelijk merkbaar zijn en
ik kan me voorstellen, dat ondanks de stevige Zuid
westen wind, die hen in het gezicht moet slaan, ze
noode hun observatie-plaats verlaten willen, want
kunnen ze niet elk oogenblik getuige zijn van het
feit dat het zand, dat de „Sirenes" nu bijna twee
weken heeft vastgehouden, het vaartuig moet opge
ven, een gebeurtenis, die ze zoo graag met eigen
oogen willen aanschouwen. Het zou kunnen natuur
lijk, doch te oordeelen naar hetgeen ik zoo hier en
daar weet op te vangen, zal het wellicht vanavond
nog niet zoo ver komen, maar het getij van morgen
zal ongetwijfeld den bergers een goede kans geven
en dat zullen we hopen.
Het is inmiddels half tien geworden, en nog altijd
gaat men door met werken.
Als we morgen nog niet vlot zijn, hoop ik de ge
legenheid te hebben dit verslag nog op een of andere
wijze aan den wal te krijgen. Misschien dat ik het
net als vanmiddag door middel van een zwaar voor
werp op de pier kan werpen, ofschoon de afstand
'tusschen boeg en pier al een groote afmeting gaat
aannemen.
Nu is er weer een uur voorbijgegaan en het schip
is een belangrijk eind naar achter en naar zee ge
komen. De eb is nu evenwel ingevallen en ik hoor
zoojuist dat voor hedenavond het werk wel spoedig
beëindigd zal worden. Het. is inderdaad zoo, de
fluit geeft het. mij nu wel bekende signaal daartoe
en om half elf wordt met trekken en hieuwen.ge
stopt. Ik ben erg benieuwd naar het resultaat en als
ik mij daartoe wendt tot. een deskundige, verneem
ik dat de „Sirenes" van 20 tot 25 meter achteruit is
gekomen en een streek zeewaarts, een resultaat dat
alle hoop rechtvaardigt op een eindspurt op Dinsdag
morgen. In de salon van den kapitein luister ik nog
een oogenblik naar de radio. De weerberichten, dooi
de verschillende stations uitgezonden luidden gunstig
Ik ga dan spoedig naar mijn kooi, want morgen
is het weer vroeg dag.
DE ..SIRENES" VLOT.
Ruim half negen klinkt het sein:
„Schip vlot",
S.S. „SIRENES". Dinsdagmorgen.
Voor de zooveelste maal doet het geratel der wind
sen mij ontwaken Hoeveel keer nog zal dit gebeuren
of zou het de laatste maal zijn, dat daarbij mijn eer
ste blik rust op het thans zoo bekende interieur der
ziekenboek van de „Sirenes". Ik weet zeker, dat la
ter, wanneer het schip wie weet op hoeveel duizenden
mijlen afstand de golven klieft, op weg naar zijn be
stemmingshaven, ik nog wel eens in mijn gedachten
zal ontwaken op haar gastvrije bodem, en dat ik in
een half-slapende, half-wakende toestand, het dag
licht in mijn verbeelding zie binnendringen door het
ronde patrijspoortje,e en rond-omlijst schilderijtje van
Callantsoog,hangend boven de kooi van mijn sla
pende hutgenoot, die 's nachts weer de wacht heeft
gehad en nu wellicht droomt van de fjorden van zijn
vaderland of van de Callantsoogsche schoonen.
Om hem niet te wekken, werk ik me zoo stil mo
gelijk uit mijn kooi. Mij aankleeden is het werk yan
een oogenblik en ik sta weer aan dek.
De drie booten werpen groote rookpluimen de lucht
in. Het legertje op het achterschip werkt in een ra
zend tempo, het schip is onafgebroken in beweging
en het is een kwestie om het nu gaande te houden.
Alles wijst er op, dat de eindspurt is ingezet en in
vervoering mompel ik in mezelf: „Zet hem op, jon
gens!"
En dan plotseling gebeurt het. Een lichte
trilling doorvaart het schip en het groote
oogenblik is daar. Het trillen houdt op en in
de plaats daarvan voelen we de soepele, wie
gende beweging van een drijvend schip. „Ze
is vlot!", klinkt het van voor tot achter, en
de spanning waarin allen hebben verkeerd,
wordt nu plotseling weggenomen en demon
streert zich op ieders gezicht en zeker niet het
minst op dat van den kapitein, wiens schip
van de knellende banden bevrijd, nu weer
zacht ligt te deinen op de golven van de
Noordzee, dezelfde golven die het kort geleden
zoo verraderlijk op de kust wierpen.
Voldoening teekent zich ook af op de gezichten
dei" leiders van de berging en geen wonder.
„Well dorie" mannen! De kroon is op een knap
stuk werk gezet en we wenschen U allen van harte
geluk met dit volledige en zoo snel behaalde succes!
Een knap stuk werk inderdaad. Precies veertien
dagen en één uur nadat de plotseling opgekomen
storm het schip op onze kust geworpen had, zich met
de boeg borend in een der strekdammen van Cal
lantsoog, heeft men het de vrijheid kunnen weerge
ven. Knap en vlug werk mag het genoemd worden,
maar er is ook geen minuut, geen seconde verspild.
Nauwelijks was het werk aan de bergers, bureau
Wijsmüller te IJmuiden en Doeksen te Terschelling
opgedragen, of met man en macht werd aangepakt.
Vanaf datzelfde oogenblik is elke minuut benut, van
elke gunstige omstandigheid partij getrokken en de
aanwezigheid van het bergingsmateriaal, en wat een
materiaal, tot een maximum uitgebuit, en men kan
slechts bewondering voelen voor de ervaring en het
inzicht van de bergingsleiders. Ik heb mij den eer
sten dag verbaasd over de geweldige hoeveelheid ma
teriaal, die aan boord van de „Sirenes" werd ge
bracht, het gehcele achterschip in een korten tijd
met een berg trossen, blokken, slangen, pompen en
diverse andere gereedschappen bedekkend en ik
heb me afgevraagd hoe ze uit die chaos wijs zouden
kunnen worden. De heer Sieuwertsen en zijn staf hel
pers wisten er raad mee. Systematisch werd elke
tros, elke pomp gebracht waar het te pas zou kun
nen komen, en hoe goed de zaak georganiseerd was,
bleek later toen alles wat plotseling noodig was, ter
juister plaatse aanwezig was. Er moge eenige da
gen geleden in een der groote bladen een berichtje
gelanceerd zijn, dat de berging van de „Six-enes" niet
zoo moeilijk zou zijn als b.v. van de onlangs bij Eg-
mond gestrande „Kerkplein" maar als men zag hoe
men bij laag water op pantoffels naar het schip
kon wandelen, waar de kimkielen onder een zand
bank zaten bedolven, hoe het voorschip zich in het
hoofdje had geboord, zoodat de steenen zich om de
boeg opgestapeld hadden, wat een pessimistische toe
schouwer de meening deed verkondigen, „die heb
ben ze er nog lang niet af", dan werd hier weer zeer
zeker een keurig staaltje van bergingswerk gede
monstreerd en ik en met mij zullen velen hun pet
afnemen voor hetgeen de leiders, wier ervaring en
technische bekwaamheid alle moeilijkheden wisten
te overwinnen en het werk in zoo'n korten tijd tot
zulk een schitterend einde wisten te brengen.
Hetmoge dan voor hen uit een zakelijk oogpunt
verblijdend zijn, ik besef dat daax-boven door hen een
groote voldoening zal worden gevoeld, waarin ik,
die het voorrecht heb gehad, alles van begin tot
eind mee te kunnen maken, van harte deel en dat
ze weer iets hebben gepresteerd waar zij met recht
.trotsch op mogen zijn. Het is al weer bewezen, dat
al levert onze kust voor de scheepvaart ook veel
gevaar op en al wordt af en toe het een of ander
schip daarvan het slachtoffer, er bergingsmaatschap-
Naar ons van niet-officieele
zijde werd medegedeeld, zou
het in de bedoeling liggen de
nieuwe brug over het Noord-
hollandsch Kanaal met ingang
van 1 October a.s. in dienst
te stellen.
pijen zijn, die over prima materieel beschikken en
over uiterst bekwame vaklui, die dag en nacht ge
reed staan om op het eerste sein te hulp te snellen
en al datgene te doen, wat menschelijkerwijze ge
daan kan worden, om dat slachtoffer uit zijn benar
de positie te redden.
DE REIS NAAR AMSTERDAM.
Aan boord s.s. „Sirenes".
En zoo zit uw verslaggever dan op de nu varende
„Sirenes", want wel sleepen booten het vaartuig,
maar ook de eigen schroef stuwt haar in de richting
van IJmuidenAmsterdam.
Achter me zie ik Callantsoog langzaam vervagen.
De zee is weer kalm, het is prachtig weer. Het is
alsof ze de stille bede heeft willen verhooren, en,
na ons gisteren juist de deining gegeven te hebben,
dié noodig was, thans weer in de vorige staat is te-
ruggekeerd.
Langzaam glijdt de sleep de kustlijn langs, Cal
lantsoog is uit het zicht verdwenen. We zien Petten,
het Vacantiehuis van Trein 8.28, dan de hooge dui
nen van Camperduin, vervolgens Bergen aan Zee.
Egmond, de plek waar nog niet lang geleden een
;sister in distress" baar onvrijwillige ligplaats had
gevonden, gaat ook langzaam voorbij.
Nog een uurtje en IJmuiden komt in zicht. De
loods komt aan boord om ons naar binnen te bren
gen. We hebben juist tijd om te eten en dan is IJ
muiden bereikt. In de groote Noordersluis wordt
geschut. Bekenden staan aan den wal en ik krijg
de gelegenheid om mijn uitvoerig' vei'slag van het
vlotbrengen pér expresse naar de redactie te ver
zenden. Een korte pauze en dan varen we door het
Noordzeekanaal langs de groote papierfabriek van
Van Gelder, langs het Velserpont. waar we zoo
dikwijls moeten wachten, naar Amsterdam, waar de
„Sirenes" de noodige reparaties zal ondei'gaan in
oen der dokken van de Nederlandsche Droogdok
maatschappij.
Het was een prettig reisje en ik ben zeer dankbaar
in de gelegenheid te zijn geweest deze geheele ber
ging enz. te kunnen meemaken van dichtbij. Dank
voor de gastvrijheid, kapitein; dank voor de goede
zorgen, steward. Kortom, alle bekenden van de „Si
renes", het beste!!!
ONDERZOEK VAN JUSTITIE EN POLITIE
TE VLISSINGEN EN DEN HAAG
Bij den Bijz.
Vrijw. Landstorm
Vlissingen 22 September Reeds eeni-
gen tijd liepen in Vlissingen geruchten,
dat er fraude zou zijn gepleegd bij het ge
mest Zeeland van den bijzonderen vrijwil-
ligen landstorm. Eet is thans geblekendai
de heer P.G.L. die als oud-wethouder van
Vlissingen reeds betrokken was bij de mal
versaties bij het plaatselijk crisis-comité en
maatschappelijk hulpbetoonzich ook op
ander terrein aan fraude heeft schuldig
gemaakt.
Hij is n.1. secretaris van het gewest Zeeland
van den bijzonderen vrijwilligen landstorm en
heeft in deze functie jarenlang geknoeid met
blanco kwitanties, die hem ter hand waren ge
steld, terwijl het ook enkele malen is voorgeko
men, dat hij onder kwitanties valsche handtee-
keningen had gezet. De administratie door hem
gevoerd verkeert in groote wanorde, zoodat het
onderzoek, dat de Justitie thans instelt wel ge-
ruimen tijd zal vorderen. Het is op het oogen
blik met geen mogelijkheid te benaderen voor
welke bedragen de B. V. L. is benadeeld. Te
meer gaat dit onderzoek met moeilijkheden ge
paard, daar de B.V.L. in Zeeland ca. 80 afdee-
lingen telt. waarvan de administratie stuk voor
stuk wordt onderzocht
Bij den heer L. is de vorige week huiszoeking
gedaan waar hij verschillende bescheiden op
last van de Justitie in beslag zijn genomen.
Ook bij het hoofdkwartier van den B.V.L. in den
Haag en op het departement van binnenland-
sche zaken zijn stukken in beslag genomen.
Men krijgt den indruk, dat het hier een soort
gelijk geval van fraude betreft, als die, welke
eenigen tijd in Zuid-Limburg bij dezelfde orga
nisatie is ontdekt.
Komt geheel ten laste van het
Rijk, behalve die voor armlas
tigen.
Ook uitkeering aan dienstplichtigen
's-Gravenhage De minister van sociale
zaken deelt mede, dat de regeering heeft
besloten de extra-uitkeering van 'f 2.50
welke in verband met de verloving van H.-
K.H. de prinses door de gemeentebesturen
aan ondersteunde en bij een werkverschaf
fing geplaatste arbeiders is verstrekt, ge
heel voor rekening van het rijk te nemen.
Ter voorkoming van misverstand wordt er de
aandacht op gevestigd, dat de kosten van even-
tueele aan armlastigen verstrekte extrauitkee-
ringen, evenals de gewone kosten van armen
zorg, ten laste der gemeenten komen
Voorts heeft de regeering besloten de extra-
uitkeering van f 2.50 eveneens te verstrekken
aan die dienstplichtigen, die op dit oogenblik
voor herhalingsoefeningen in werkelijken dienst
zijn en die zoowel in de laatste week voor als
in de eerste week na de herhalingsoefeningen
in de steunregeling waren of zullen zijn opge
nomen en bij de werkverschaffing waren en zul
len zijn geplaatst.
Die extra-uitkeering zal aan deze personen
worden verstrekt over de week, volgende op
hun terugkeer van herhalingsoefeningen.
De wereld is klein!
Niemand beter dan de krantenman kan
dit beamen.
Radiografische Heli-machines, telex en
andere vindingen dezer eeuw doen de be
richten uit alle werelddeelen in ongeloof
lijk korten tijd op de redactiebureaux
binnenstroomen.
Maar hoe zich ook door de wonderen
der techniek het gezichtsveld van den mo
dernen mensch verruimt, de belangstel
ling voor eigen streek, eigen plaats van
inwoning blijft domineeren.
Dit weten wij en daarop is het sucees
der Schager Courant gebaseerd.
Naast een uitmuntend overzicht van
het wereldgebeuren en beschouwingen
over vragen van cultuur en politiek,
tracht de Schager een zoo ruim moge
lijk beeld te geven van alles wat in ons
eigen district plaats vindt.
Daarom is de „Schager" verankert in
den eigen bodem van het Noordholland-
sche platteland en kan zij zich thans
noemen HET GROOTSTE ZUIVER
PLATTELANDS-DAGBLAD VAN NRD.-
HOLLAND.
In de komende wintermaanden vragen
weer vele eminente medewerkers om
Uw aandacht en alles zal worden ge
daan om het peil van de „Schager" zoo
hoog mogelijk op te voeren.
Voor slechts f 1.90 per kwartaal, bij
vooruitbetaling te voldoen, ontvangt men
thans dagelijks de populaire en steeds
snelle „Schager". Wie zich thans abon
neert ontvangt de nummers tot 1 October
gratis.