Hoe de „Sirenes" vlot werd gebracht dagblad De nieuwe brug bij Stolpen I October in gebruik r Nieuwe malversaties te Vlissingen De extra f 2.50 voor werkloozen De Schager Courant Elke golf bracht ons dichter naar het einddoel Een knap stuk bergingswerk Woensdag 23 September 1936 Postrekening No. 23330 SCHAGER 79ste Jaargang. No. 10069 COURANT. Int. Telef. No. 20 Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Vrijdags. Bij inzending tot *s morgens 8 uur, worden Advertentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst. Uitgave der N.V. v.h. P. Trapman Co., Schagen 12 P AGINA'S. Prijs per 3 maanden 1.80. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN- TIëN van 1 tot 5 regels f0.85, iedere regel meer 15 cent (bewijsno. inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Nadat de „Sirenes" gistermorgen om half negen was vlot gekomen is 't schip naar Am sterdam gesleept en sedert gistermiddag vijf uur ligt de Noorsche vrachtboot thans in dok 3 van de Nederlandsche Dokmaatschappij. Over het bergingswerk, dat Maandagavond met een nieuwe poging werd ingezet, schrijft onze correspondent, die zich aan boord be vond, nog het volgende: De algemeene spanning was duidelijk merkbaar, in de verwachting dat er vanavond (Maandagavond) wel iets kon gebeuren. Ik kijk aan de zeezijde over de verschansing. Wat een verschil bij de laatste dagen der vorige week. De vlakke zee is veranderd in aanrollende wit ge kopte zeeën, zooals we sedert de stranding van de „Sirenes" niet meer gezien hebben. Het is nog laag water, docli men veiwacht, dat dit niet alleen hoo- ger zal opkomen, dan op een der dagen van de vo rige week het geval geweest is, doch met den vloed zullen de aanrollende golven ongetwijfeld in grootheid en kracht toenemen en dit is een belangrijke factor ten gunste. Een laatste bezoeker klautert middels de stormleer nog aan boord, waarna deze wordt inge haald. Op het achterschip is alles klaargemaakt en ieder staat op zijn post, wachtend op het commando tot den aanval. Het is zoowat tegen zes uur als dit over het achterschip weerklinkt. In het schip is, ofschoon het water nog een gerui- men tijd wassen zal, al leven gekomen. Korte tril lingen, en af en toe een stoot zijn duidelijk waar te nemen en het gaat nu ernst worden. De belangstelling aan den wal neemt ook nog toe. Op de pier, op het strand en op de duinen zien we groepjes menschen bijeenscholen, armen zwaaien en wij aan boord wuiven terug, hoewel we meestal geen kennis meer zien, nu de duisternisbegint in te treden. Het schuimende watervlak tusschen schip en strand wordt breeder en breeder. Zeetjes beginnen het schip aan de zeezijde te beu ken en om de zooveelste, als een extra hooge golf zich tegen de stalen romp te pletter slaat, spat het bruiswater hoog over de verschansing en sta ik een oogenblik in eenwolk van verstoven zeewater, dat mij noopt, in mijn hut te schieten en in mijn leeren jas te duiken, waarna ik vlug weer aan dek ga, want niets wil ik missen van de algemeen gedeelde vreugde, dat de „Sirenes" zich langzaam maar zeker met het achterschip zeewaarts begeeft en tevens voet en voet achterwaarts en zienderoogen verwijdert zich de boeg van de pier af. Het hieuwen der windsen ge schiedt regelmatiger dan ooit. De tusschenpoozen waarop ze stoppen, worden zeldzamer en korter en fle zware tros loopt met onafgebroken geknars door de blokken en het is mij als leek duidelijk, dat heden èen groote winst zal verkregen worden dan tot nog toe op de andere dagen werd bereikt. Dichter en dichter naderen de groote blokken elkaar, zoowel aan bak- als aan stuurboordzijde. Zullen ze elkaar nog dit tij naderen, dan moet minstens een meter of vijf tien gewonnen zijn. Het oogenblik van vol vloed is al voorbij en nog immer gaat het wérk door, het wordt donker, de kust teekent zich tegen de witte aanloopcnde golven zwart af en hier en daar slaag ik er in nog groepjes menschen'te onderscheiden, maar terwijl ik naar hen sta te turen, lossen ze zich in de kustlijn op. Voor de toeschouwers aan land moet de vordering, die het schip maakt, ook heel duidelijk merkbaar zijn en ik kan me voorstellen, dat ondanks de stevige Zuid westen wind, die hen in het gezicht moet slaan, ze noode hun observatie-plaats verlaten willen, want kunnen ze niet elk oogenblik getuige zijn van het feit dat het zand, dat de „Sirenes" nu bijna twee weken heeft vastgehouden, het vaartuig moet opge ven, een gebeurtenis, die ze zoo graag met eigen oogen willen aanschouwen. Het zou kunnen natuur lijk, doch te oordeelen naar hetgeen ik zoo hier en daar weet op te vangen, zal het wellicht vanavond nog niet zoo ver komen, maar het getij van morgen zal ongetwijfeld den bergers een goede kans geven en dat zullen we hopen. Het is inmiddels half tien geworden, en nog altijd gaat men door met werken. Als we morgen nog niet vlot zijn, hoop ik de ge legenheid te hebben dit verslag nog op een of andere wijze aan den wal te krijgen. Misschien dat ik het net als vanmiddag door middel van een zwaar voor werp op de pier kan werpen, ofschoon de afstand 'tusschen boeg en pier al een groote afmeting gaat aannemen. Nu is er weer een uur voorbijgegaan en het schip is een belangrijk eind naar achter en naar zee ge komen. De eb is nu evenwel ingevallen en ik hoor zoojuist dat voor hedenavond het werk wel spoedig beëindigd zal worden. Het. is inderdaad zoo, de fluit geeft het. mij nu wel bekende signaal daartoe en om half elf wordt met trekken en hieuwen.ge stopt. Ik ben erg benieuwd naar het resultaat en als ik mij daartoe wendt tot. een deskundige, verneem ik dat de „Sirenes" van 20 tot 25 meter achteruit is gekomen en een streek zeewaarts, een resultaat dat alle hoop rechtvaardigt op een eindspurt op Dinsdag morgen. In de salon van den kapitein luister ik nog een oogenblik naar de radio. De weerberichten, dooi de verschillende stations uitgezonden luidden gunstig Ik ga dan spoedig naar mijn kooi, want morgen is het weer vroeg dag. DE ..SIRENES" VLOT. Ruim half negen klinkt het sein: „Schip vlot", S.S. „SIRENES". Dinsdagmorgen. Voor de zooveelste maal doet het geratel der wind sen mij ontwaken Hoeveel keer nog zal dit gebeuren of zou het de laatste maal zijn, dat daarbij mijn eer ste blik rust op het thans zoo bekende interieur der ziekenboek van de „Sirenes". Ik weet zeker, dat la ter, wanneer het schip wie weet op hoeveel duizenden mijlen afstand de golven klieft, op weg naar zijn be stemmingshaven, ik nog wel eens in mijn gedachten zal ontwaken op haar gastvrije bodem, en dat ik in een half-slapende, half-wakende toestand, het dag licht in mijn verbeelding zie binnendringen door het ronde patrijspoortje,e en rond-omlijst schilderijtje van Callantsoog,hangend boven de kooi van mijn sla pende hutgenoot, die 's nachts weer de wacht heeft gehad en nu wellicht droomt van de fjorden van zijn vaderland of van de Callantsoogsche schoonen. Om hem niet te wekken, werk ik me zoo stil mo gelijk uit mijn kooi. Mij aankleeden is het werk yan een oogenblik en ik sta weer aan dek. De drie booten werpen groote rookpluimen de lucht in. Het legertje op het achterschip werkt in een ra zend tempo, het schip is onafgebroken in beweging en het is een kwestie om het nu gaande te houden. Alles wijst er op, dat de eindspurt is ingezet en in vervoering mompel ik in mezelf: „Zet hem op, jon gens!" En dan plotseling gebeurt het. Een lichte trilling doorvaart het schip en het groote oogenblik is daar. Het trillen houdt op en in de plaats daarvan voelen we de soepele, wie gende beweging van een drijvend schip. „Ze is vlot!", klinkt het van voor tot achter, en de spanning waarin allen hebben verkeerd, wordt nu plotseling weggenomen en demon streert zich op ieders gezicht en zeker niet het minst op dat van den kapitein, wiens schip van de knellende banden bevrijd, nu weer zacht ligt te deinen op de golven van de Noordzee, dezelfde golven die het kort geleden zoo verraderlijk op de kust wierpen. Voldoening teekent zich ook af op de gezichten dei" leiders van de berging en geen wonder. „Well dorie" mannen! De kroon is op een knap stuk werk gezet en we wenschen U allen van harte geluk met dit volledige en zoo snel behaalde succes! Een knap stuk werk inderdaad. Precies veertien dagen en één uur nadat de plotseling opgekomen storm het schip op onze kust geworpen had, zich met de boeg borend in een der strekdammen van Cal lantsoog, heeft men het de vrijheid kunnen weerge ven. Knap en vlug werk mag het genoemd worden, maar er is ook geen minuut, geen seconde verspild. Nauwelijks was het werk aan de bergers, bureau Wijsmüller te IJmuiden en Doeksen te Terschelling opgedragen, of met man en macht werd aangepakt. Vanaf datzelfde oogenblik is elke minuut benut, van elke gunstige omstandigheid partij getrokken en de aanwezigheid van het bergingsmateriaal, en wat een materiaal, tot een maximum uitgebuit, en men kan slechts bewondering voelen voor de ervaring en het inzicht van de bergingsleiders. Ik heb mij den eer sten dag verbaasd over de geweldige hoeveelheid ma teriaal, die aan boord van de „Sirenes" werd ge bracht, het gehcele achterschip in een korten tijd met een berg trossen, blokken, slangen, pompen en diverse andere gereedschappen bedekkend en ik heb me afgevraagd hoe ze uit die chaos wijs zouden kunnen worden. De heer Sieuwertsen en zijn staf hel pers wisten er raad mee. Systematisch werd elke tros, elke pomp gebracht waar het te pas zou kun nen komen, en hoe goed de zaak georganiseerd was, bleek later toen alles wat plotseling noodig was, ter juister plaatse aanwezig was. Er moge eenige da gen geleden in een der groote bladen een berichtje gelanceerd zijn, dat de berging van de „Six-enes" niet zoo moeilijk zou zijn als b.v. van de onlangs bij Eg- mond gestrande „Kerkplein" maar als men zag hoe men bij laag water op pantoffels naar het schip kon wandelen, waar de kimkielen onder een zand bank zaten bedolven, hoe het voorschip zich in het hoofdje had geboord, zoodat de steenen zich om de boeg opgestapeld hadden, wat een pessimistische toe schouwer de meening deed verkondigen, „die heb ben ze er nog lang niet af", dan werd hier weer zeer zeker een keurig staaltje van bergingswerk gede monstreerd en ik en met mij zullen velen hun pet afnemen voor hetgeen de leiders, wier ervaring en technische bekwaamheid alle moeilijkheden wisten te overwinnen en het werk in zoo'n korten tijd tot zulk een schitterend einde wisten te brengen. Hetmoge dan voor hen uit een zakelijk oogpunt verblijdend zijn, ik besef dat daax-boven door hen een groote voldoening zal worden gevoeld, waarin ik, die het voorrecht heb gehad, alles van begin tot eind mee te kunnen maken, van harte deel en dat ze weer iets hebben gepresteerd waar zij met recht .trotsch op mogen zijn. Het is al weer bewezen, dat al levert onze kust voor de scheepvaart ook veel gevaar op en al wordt af en toe het een of ander schip daarvan het slachtoffer, er bergingsmaatschap- Naar ons van niet-officieele zijde werd medegedeeld, zou het in de bedoeling liggen de nieuwe brug over het Noord- hollandsch Kanaal met ingang van 1 October a.s. in dienst te stellen. pijen zijn, die over prima materieel beschikken en over uiterst bekwame vaklui, die dag en nacht ge reed staan om op het eerste sein te hulp te snellen en al datgene te doen, wat menschelijkerwijze ge daan kan worden, om dat slachtoffer uit zijn benar de positie te redden. DE REIS NAAR AMSTERDAM. Aan boord s.s. „Sirenes". En zoo zit uw verslaggever dan op de nu varende „Sirenes", want wel sleepen booten het vaartuig, maar ook de eigen schroef stuwt haar in de richting van IJmuidenAmsterdam. Achter me zie ik Callantsoog langzaam vervagen. De zee is weer kalm, het is prachtig weer. Het is alsof ze de stille bede heeft willen verhooren, en, na ons gisteren juist de deining gegeven te hebben, dié noodig was, thans weer in de vorige staat is te- ruggekeerd. Langzaam glijdt de sleep de kustlijn langs, Cal lantsoog is uit het zicht verdwenen. We zien Petten, het Vacantiehuis van Trein 8.28, dan de hooge dui nen van Camperduin, vervolgens Bergen aan Zee. Egmond, de plek waar nog niet lang geleden een ;sister in distress" baar onvrijwillige ligplaats had gevonden, gaat ook langzaam voorbij. Nog een uurtje en IJmuiden komt in zicht. De loods komt aan boord om ons naar binnen te bren gen. We hebben juist tijd om te eten en dan is IJ muiden bereikt. In de groote Noordersluis wordt geschut. Bekenden staan aan den wal en ik krijg de gelegenheid om mijn uitvoerig' vei'slag van het vlotbrengen pér expresse naar de redactie te ver zenden. Een korte pauze en dan varen we door het Noordzeekanaal langs de groote papierfabriek van Van Gelder, langs het Velserpont. waar we zoo dikwijls moeten wachten, naar Amsterdam, waar de „Sirenes" de noodige reparaties zal ondei'gaan in oen der dokken van de Nederlandsche Droogdok maatschappij. Het was een prettig reisje en ik ben zeer dankbaar in de gelegenheid te zijn geweest deze geheele ber ging enz. te kunnen meemaken van dichtbij. Dank voor de gastvrijheid, kapitein; dank voor de goede zorgen, steward. Kortom, alle bekenden van de „Si renes", het beste!!! ONDERZOEK VAN JUSTITIE EN POLITIE TE VLISSINGEN EN DEN HAAG Bij den Bijz. Vrijw. Landstorm Vlissingen 22 September Reeds eeni- gen tijd liepen in Vlissingen geruchten, dat er fraude zou zijn gepleegd bij het ge mest Zeeland van den bijzonderen vrijwil- ligen landstorm. Eet is thans geblekendai de heer P.G.L. die als oud-wethouder van Vlissingen reeds betrokken was bij de mal versaties bij het plaatselijk crisis-comité en maatschappelijk hulpbetoonzich ook op ander terrein aan fraude heeft schuldig gemaakt. Hij is n.1. secretaris van het gewest Zeeland van den bijzonderen vrijwilligen landstorm en heeft in deze functie jarenlang geknoeid met blanco kwitanties, die hem ter hand waren ge steld, terwijl het ook enkele malen is voorgeko men, dat hij onder kwitanties valsche handtee- keningen had gezet. De administratie door hem gevoerd verkeert in groote wanorde, zoodat het onderzoek, dat de Justitie thans instelt wel ge- ruimen tijd zal vorderen. Het is op het oogen blik met geen mogelijkheid te benaderen voor welke bedragen de B. V. L. is benadeeld. Te meer gaat dit onderzoek met moeilijkheden ge paard, daar de B.V.L. in Zeeland ca. 80 afdee- lingen telt. waarvan de administratie stuk voor stuk wordt onderzocht Bij den heer L. is de vorige week huiszoeking gedaan waar hij verschillende bescheiden op last van de Justitie in beslag zijn genomen. Ook bij het hoofdkwartier van den B.V.L. in den Haag en op het departement van binnenland- sche zaken zijn stukken in beslag genomen. Men krijgt den indruk, dat het hier een soort gelijk geval van fraude betreft, als die, welke eenigen tijd in Zuid-Limburg bij dezelfde orga nisatie is ontdekt. Komt geheel ten laste van het Rijk, behalve die voor armlas tigen. Ook uitkeering aan dienstplichtigen 's-Gravenhage De minister van sociale zaken deelt mede, dat de regeering heeft besloten de extra-uitkeering van 'f 2.50 welke in verband met de verloving van H.- K.H. de prinses door de gemeentebesturen aan ondersteunde en bij een werkverschaf fing geplaatste arbeiders is verstrekt, ge heel voor rekening van het rijk te nemen. Ter voorkoming van misverstand wordt er de aandacht op gevestigd, dat de kosten van even- tueele aan armlastigen verstrekte extrauitkee- ringen, evenals de gewone kosten van armen zorg, ten laste der gemeenten komen Voorts heeft de regeering besloten de extra- uitkeering van f 2.50 eveneens te verstrekken aan die dienstplichtigen, die op dit oogenblik voor herhalingsoefeningen in werkelijken dienst zijn en die zoowel in de laatste week voor als in de eerste week na de herhalingsoefeningen in de steunregeling waren of zullen zijn opge nomen en bij de werkverschaffing waren en zul len zijn geplaatst. Die extra-uitkeering zal aan deze personen worden verstrekt over de week, volgende op hun terugkeer van herhalingsoefeningen. De wereld is klein! Niemand beter dan de krantenman kan dit beamen. Radiografische Heli-machines, telex en andere vindingen dezer eeuw doen de be richten uit alle werelddeelen in ongeloof lijk korten tijd op de redactiebureaux binnenstroomen. Maar hoe zich ook door de wonderen der techniek het gezichtsveld van den mo dernen mensch verruimt, de belangstel ling voor eigen streek, eigen plaats van inwoning blijft domineeren. Dit weten wij en daarop is het sucees der Schager Courant gebaseerd. Naast een uitmuntend overzicht van het wereldgebeuren en beschouwingen over vragen van cultuur en politiek, tracht de Schager een zoo ruim moge lijk beeld te geven van alles wat in ons eigen district plaats vindt. Daarom is de „Schager" verankert in den eigen bodem van het Noordholland- sche platteland en kan zij zich thans noemen HET GROOTSTE ZUIVER PLATTELANDS-DAGBLAD VAN NRD.- HOLLAND. In de komende wintermaanden vragen weer vele eminente medewerkers om Uw aandacht en alles zal worden ge daan om het peil van de „Schager" zoo hoog mogelijk op te voeren. Voor slechts f 1.90 per kwartaal, bij vooruitbetaling te voldoen, ontvangt men thans dagelijks de populaire en steeds snelle „Schager". Wie zich thans abon neert ontvangt de nummers tot 1 October gratis.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1936 | | pagina 1