Veiligheid in de Woestijn
De diefstal te
Rotterdam
Verradelijke
vingerafdrukken
Donderdag 15 October 1936
Derde blad
Behalve de roovers
is er het gevaar van
de woestijn zelf
VAN ELKE AUTOMOBIEL, DIE DE
WOESTIJN INTREKT, WORDT
AANTEEKENING GEHOUDEN.
KOMT DEZE BINNEN DEN BE
PAALDEN TIJD NIET OP ZIJN
PLAATS VAN BESTEMMING AAN,
DAN WEET MEN DAT MENSCHEN
VAN DORST DREIGEN OM TE
KOMEN.
Gieren hoog speurend
in de lucht
BAGDAD. In October.
VEEL ïs er ïn het half dozijn Jaren,
dat ik deze streken ken, reeds ver
anderd en verbeterd, doch nog
steeds is gebleven de bepaling, dat
slechts twee maal per week, 's Dinsdags en
's Vrijdags, automobielen aan de woestijn-
posten van Syrië en Irak mogen worden
doorgelaten om den tocht van Damascus
naar Bagdad of andersom te ondernemen.
Op deze „convooi dagen" heeft een bijzon
dere bewaking van het gebied tusschen bei
de genoemde steden plaats. Gepantserde
en met mitrailleurs bewapende auto's pa
trouilleeren dan noordelijk en zuidelijk der
ikaravaansporen, kleine groepjes „mcharis-
ten" (op kameelcn bereden gendarmen)
nemen zoowel van Syrische als Iraksche
zijde aan deze veiligheidsmaatregelen deel
en nu en dan komt hoog uit de lucht ook
een militair vliegtuig do woestijn contro
leeren. Er is en wordt alles gedaan om de
veiligheid van het verkeer te verzekeren,
doch steeds blijft de mogelijkheid bestaan,
dat van achter de verre woestijnhorizonten
eensklaps een bende bewapende Bedoeïnen
komt opdagen, die zich gemakkelijk buit
hoopt te veroveren. Buiten de karavaan
sporen zijn immers de Bedoeïnen nog im
mers volkomen zonder toezicht of controle
in de uitgestrekte, droge, moeilijk toegan
kelijke gebieden.
Behalve het (op andere dan „convooi-
rdagen) volstrekt niet denkbeeldige gevaar
voor roovers is er nog steeds een ander
gevaar, dat van de woestijn zelve. Onbere
kenbaar als de zee is de woestijn. Ook zij
heeft haar plotseling opkomende stormen..
Dan jaagt de wind het zand honderden
meters hoog, er is geen uitzicht, de kara-
yaansporen worden onherkenbaar en zelfs,
indien de - chaufeur, zich houdend aan
een compas ongeveer de goede richting kan
bewaren, is gevaar niet buitengesloten. Het
terrein is niet steeds gelijk; er zijn soms
diepe kuilen en gaten. Nog geen week ge
leden is in de woestijn een automobiel in
een van zulke kuilen gestort, doordat de
kuil voor den chauffeur onzichtbaar was
geworden tengevolge van het door een an
dere automobiel opgewaaide stof. Enkele
inzittenden werden daarbij gewond, doch
daar het ongeluk door anderen was gezien,
kon spoedig hulp worden gebracht. Hoewel
aan de grensposten alleen ervaren woestijn
chauffeurs worden doorgelaten en andere
chauffeurs alleen onder geleide van een er
varen beroepsgenoot den tocht door de
woestijn mogen aanvaarden, komt het nog
steeds wel eens voor, dat een chauffeur af
dwaalt, vooral kort na een zandstorm, als
de bodem een geheel veranderd aanzien
heeft gekregen. Geraakt dan de benzine
voorraad uitgeput, dan blijft er slechts één
mogelijkheid over: rustig- afwachten.
Op de „convooidag'en" wordt aan elke
grenspost nauwkeurig aanteekening ge
houden van eiken automobiel, van alle
chauffeurs en van alle reizigers. Deze aan-
teekeningen worden telegrafisch doorgege
ven aan de grenspost aan de andere zijde
der woestijn. Komt een der voor een woes-
tijntocht vertrokken automobielen niet bin
nen twee dagen aan bij den anderen grens
post, dan worden hulpautomobielen en zoo
noodig ook vliegmachines uitgezonden om
den verloren automobiel op te sporen. Nog
slechts twee weken geleden is van zoo'n
verdwaalden automobiel, die zonder benzine
in de eindelooze zandvlakte was blijven
steken, de chauffeur er dommerwijze opuit
getrokken om hulp te halen. Na drie dagen
is de automobiel gevonden, maar niet de
chauffeur.
Deze is den ellendigen dorstdood gestorven
en zijn lijk is reeds lang ontvleeschd door
de gieren, die steeds hoog in de lucht speu
rend boven de woestijn zwerven. Voor de
lichamen van gestorven menschen en die
ren hebben deze groote vogels een bijzon
der scherpen neus. Zulke lichamen ruiken
ze reeds op kilometers afstand.
Laat ik bekennen, dat wij in den prach-
tlgen autobus met de gemakkelijke stoelen
aan al deze tragische dingen niet dachten.
Alle plaatsen w-aren bezet en er heerschte
een gemoedelijke stemming. De reizigers
deelden elkander sigaretten uit, boden el
kander vruchten of een slok bier of wijn
aan en voerden gesprekken in vele talen,
waarvan de overheerschende het Arabisch
uit deze streken was.
Nadat we het Syrische grenspostje Aboe
Sjamat reeds lang achter ons hadden en
alleen de woestijnhorizont ons omgaf, za
gen we telkens toch nog een machtige stof
wolk. Daar reed een andere automobiel, zoo
wisten we, en deze wetenschap was tevens
zooiets als een geruststelling.
In den aanvang van den woestijntocht
was het nog vrij koel, maar later werd het
anders. Felle warmte laaide over de woes
tijn, maar met de geopende venstertjes
bleef het toch nog wel uit te houden in
den autobus. Bij de toenemende hitte zag
ik weder de „woestijnduivels", die ik
Afrika en Azië reeds zoo dikwijls heb aan
schouwd. Deze „woestijnduivels" zijn hon
derden meters hooge zandhoozenj die door
de woestijn schijnen te zwerven. Soms ziet
men ze van verre aankomeh, maar soms
ook ziet men ze als het ware eensklaps
uit den grond verrijzen, om dan een verren
tocht met. onbekende bestemming te onder
nemen. Ook was er aan den horizont vaak
het lokkende blauw van een meer, dat in
werkelijkheid niet bestond en als men het
naderde, plotseling vervaagde, zoodat er
niets meer bleef, dan, de leege gezichts
einder.
Twee voor mij nieuwe dingen kreeg ik in
de woestijn te zien. Nog op Syrisch gebied
was een nieuw gebouwtje verrezen met erbij
de hooge antennes voor draadlooze tele
grafie. Dit gebouwtje was, evenals de grens
posten aan Syrische en Iraksche zijde na
tuurlijk ingericht als fortje met hooge wal
len, een stevige poort en draadversperrin
gen, want even onberekenbaar als de woes
tijn zijn haar bewoners, de Bedoeïnen. Dit
radio-station is tevens zooiets als een red
dingsstation, waar steeds verbandmiddelen,
geneesmiddelen, water, voedsel en benzine
voorradig zijn. Later ontwaardde ik, dicht
bij het voornaamste automobielspoor twee
steenen kolommen, di-e ik vroeger nimmer
had gezien. Dat zijn nieuw opgerichte grens
steenen tusschen Syrië en Irak.
Tegen het vallen van den avond kwamen
we aan te Roetba, het Iraksche grensfortje
met erbij eenige huisjes en zelfs een mos
kee, echter zonder minaret: het begin van
een dorp. In het fortje zelf, binnen de hoo
ge wallen en achter de stevige poort, die
's nachts wordt gesloten, is een restaurant
je en zelfs een hotel. Hier konden wè eten
en ons sterken voor den nachtelijken woes
tijntocht, die ons wachtte.
Na een goed half uur trokken we verder.
De zon was reeds ondergegaan, maar hoog
boven de duisternis der woestijn hing bleek
de zilveren maan. Een enkele maal ont
waardde ik in het schijnsel der automobiel
lantaarns een karavaan kameelcn, die lang
zaam en statig voortschreden. Later waren
er ergehs eenige rood-gloeiende vuurtjes
van kameelmest. Daar hield een karavaan
rust.
Toen ben ik in mijn gemakkelijken stoel
ingedut, tot we bij het eerste gloren van
den 'dageraad Ramadi bereikten, eenige
huizen, een groote poort, waar de automo
bielen onderdoor reizen. Hier bevindt zich
hét kantoor, waar de paspoorten worden
nagezien en tevens is er een restaurant,
waar men eten kan. Er waren eenige men
schen, die me herkenden van vroeger en
de hand kwamen reiken ter begroeting, al
kon ik me de meestcn hunner in het minst
niet meer herinneren.
Verder ging weder de tocht, nu door meer
bewoond gebied. We'bevonden ons in de
nabijheid van den Euphraat., welks water
hier door een uitgebreid bevloeiingsstelsel
vruchtbaarheid brengt. Er zijn hier enkele
dorpjes, bebouwde velden. Het landschap is
niet meer zoo hopeloos verlaten.
We reden over de Euphraat-brug en kwa
men weder in de woestijn over een afstand
van enkele tientallen kilometers, die voor
een automobiel niets, maar voor een ka
meelkaravaan meer dan een dagmarsch
beduiden.
Dan eindelijk, tegen acht uur 's morgens,
lag voor ons de oude Khalifenstad Bagdad,
de stad der Abassieden én dus van den
grooten Khalief Haroen al Rasjid, Haroen
de Wijze, die tot dit huis behoorde.
Ik vond de stad terug zooals ik haar had
gekend: levendig, woelig, een beetje rom
melig, maar toen ik 's avonds aan de an
dere zijde van den Tigris ging wandelen,
bemerkte ik iets vreemds.
Aan de andere zijde van de breede rivier
zijn tusschen groen en onder palmen vele
koffietuinen, die vroeger 's avonds steeds
vol bezet waren. Nu waren ze bijna geheel
verlaten. Ik vroeg naar de oorzaak en we
der stuitte ik op het Palestina-vraagstuk,
op de tegenstelling tusschen Joden en Ara
bieren. De goden, die in de koffietuinen aan
de andere zijde van den Tigris steeds de
beste klanten waren, wagen zich 's avonds
liever niet meer buiten, daar zij den haat
der Arabieren vreezen.
Het gekste is, dat de bezitters der koffie
tuinen, die het zwaarste onder deze tegen
stelling tusschen Joden en Arabieren heb
ben te lijden, zelf Arabieren zijn.
Het Palestina-vraagstuk doet zijn nood-
lottigen invloed gelden in alle landen, waar
Arabieren wonen,
J. K. BREDERODE.
DE 7500 GULDEN NOG NIET
GEVONDEN
In den middag van 1 October is zooals
bekend, op het terrein van de Gemeen
telijke handelsinrichtingen aan de Stielt
jesstraat te Rotterdam een brutale diefstal
gepleegd.
Een postrijtuig van de Rotterdamsche
tramweg maatschappij, werd opengebroken
en de dieven hebben daaruit een kist met
een geldzending, waarin zich een zeer
groot bedrag aan specie bevond, gestolen.
In verband hiermede werden drie ver
dachten in.hét huis van bewaring ingeslo
ten. De Justitieele dienst van de afdeeling
Zuid heeft spoedig na het bekend worden
van den diefstal, den 35-jarigen loswerk-
man, J. J. E. van B. die op den dag van
den diefstal op het terrein was gezien, ge
arresteerd. Hij gaf voor, een fiets te heb
ben willen leenen van den arbeider A. van
der E. die in dienst is bij de R.T. M.. De ge
arresteerde moest echter wegens gebrek
aan bewijs worden vrijgelaten. Van der E.
vertelde, dat van B. inderdaad op dien dag
bij hem is gekomen om een fiets te lee
nen. Daar de aanwijzingen tegen van B.
sterker werden, werd hij voor de tweede
maal aangehouden.
De zwaarte van de kist deed al dadelijk
vermoeden, dat de dieven over een trans
portmiddel de beschikking hadden gehad
en in verband hiermede werd een uitge
breid onderzoek ingesteld bij alle verhuur
ders van handwagens, bakfietsen e.d. te
Rotterdam. Uit dit onderzoek bleek, dat op
1 October de 37-jarige loswerkman C. B.
uit de Kamperfoeliestraat een bakfiets had
gehuurd van een verhuurder in de Zweder-
straat. Voorts bleek, dat deze B. 'n zwager
is van den reeds eerder genoemde van B.
Bij het verdere onderzoek kwam aan het
licht, dat buren van B. hém op den lsten
VRIJDAG 16 OCTOBER.
HILVERSUM H
Orkest Concerten
Omroeporkest
Utrechts Strijkkwart.
Utrechts Strijkkwart.
Nieuwsberichten
Gramofóonmuziek
Lichte Muze
Lyra Trio
Melody Circle
De Flierefluiters
Orgelbespelingen
Pierre Palla
Godsdienstige Uitz.
Morgenwijding
Jeugd en Godsdienst
Avondwijding
Dansmuziek
AVRO dansorkest
Lezingen
De mensch
Zondagschoolwerk
Opvoeding v. d. rrjpere
jeugd
Voor de jeugd
Na Schooltijd
Solisten-concert
Omroeporkest, fluit
en altviool
Diversen
Het Plan v. d. Arbeid
T3
a
v
1
T3
2
•o
O
O
3
12.30
8.30
9.30
7.50
11.00
8.00
4.05
11.30
10.35
11.20
2.00
5.30
7.20
12.00
10,00
9.00
10.40
3.15
8.05
10.00
11.05
5.00
2.45
7.00
HILVERSUM I
Orkest Concerten
Kamermuziek
KRO-Orkest
KRO-Orkest
KRO-Orkest
Nieuwsberichten
Gramofoonmuziek
Lichte Muze
KRO-Melodisten
KRO-Melodisten
Orgelbespelingen
E. Haak
Lezingen
Voor zieken en ouden
van dagen
Land- en tuinbouw-
causerie
Solisten-concert
Sted. Orkest v. Maas
tricht met Wiener
Sangerknaben
Idem
12.15
1.20
4.15
5.15
8.00
10.30
7.35
10.00
11.05
8.15
9.15
ALS HERFSTSTORMEN IN AANTOCHT ZIJNt
October hadden gezien, toen hij bezig was
een zwaar voorwerp van een carrier te la
den, daarbij geholpen door van B. Het
voorwerp was de woning van B. binnen
gedragen.
B. ontkende aanvankelijk, iets met de
zaak uitstaande te hebben. Hij had geen
zwaar voorwerp in huis gehad, was niet
met een carrier in de Kamperfoeliestraat
jeweest en had nooit een bakfiets gehuurd.
Later heet hij echter zijn aanvankelijke le
zing herroepen. Hij deelde toen mede, voor
van B. op den lsten October ©en kist met
een voor hem onbekenden inhoud te heb
ben vervoerd van den Breede Hilledijk
naar zijn woning. Toen van B. en hij de
kist eenmaal boven hadden, is de reeds ge
noemde spoorwegarbeider van der E. ge
komen en met z'n drieën hebben zij de kist
open gemaakt, welke een groote partij zak
jes met guldens en .rijksdaalders bleek te
bevatten. Hij verklaarde, dat hij toen pas
heeft begrepen, dat er iets niet in orde was.
Hij heeft daarop van B. en van der E. de
deur uitgezet, echter nadat deze twee de
buit hadden verdeeld. B. heeft, volgens zijn
verklaring, niets gekregen.
Naar aanleiding van deze verklaringen
en in verband met nog enkele andere aan
wijzingen, zijn B., van B., en van der E. in
bewaring gesteld.
Deze laatste ontkennen pertinent, iets
met de zaak uitstaand te hebben. Van B.
wordt van den diefstal, van der E. van me
deplichtigheid en B. van heling verdacht.
De kist bevatte een bedrag van 7500 gul
den aan specie. De incassobank te Rotter
dam had het bedrag afgezonden naar de
Beetwortelsuikerfabriek te Puttershoek.
Het geld is tot op heden nog niet terug
gevonden.
De commissaris van politie, afdeeling
Zuid, heeft zooals bekend een belooning
uitgeloofd voor diegenen, die het bedrag
geheel of gedeeltelijk terugbrengen of aan
wijzingen tot het terugbrengen kunnen ge
ven.
Gemeentelijk crisisbureau te
Eindhoven benadeeld
Penningmeester gearresteerd.
Het gemeentelijk crisisbureau te Eindho
ven heeft bij de recherche aangifte gedaan,
dat deze instelling gedurende 1936 voor
verschillende bedragen is benadeeld.
Uit het onderzoek van de recherche
bleek, dat de heer P. W. T. uit Woensel,
penningmeester der landelijke vereeniging
tot verzekering tegen de nadeelige gevolgen
van ziekte en werkloosheid, aan de werk-
loozen, die van deze vereeniging kasgelden
trokken, mededeelde, dat zij uitgetrokken
waren.
Dit was echter niet het geval. Door het
plaatsen van valsche handteekeningen, heeft
T. zich op deze wijze vele bedragen toege-
eigend. Hij is gisterenmorgen gearresteerd.
Voor welke bedragen het gemeentelijk cri
sisbureau op deze wijze is benadeeld, is nog
niet bekend.
ERNSTIG MOTOR ONGELUK ONDER
HELVOIRT.
Duorijdster overleden.
Dinsdagavond tusschen 9 en 10 uur is 'n
motorrijder, afkomstig uit Meyl (L.) tenge
volge van slippen tegen een stilstaanden
kermiswagen gereden op den rijksweg
's-HertogenboschTilburg, onder de gemeen
te Helvoirt.
De motorrijder bekwam slechts eenige
ontvellingen. Zijn verloofde, mejuffrouw J.
Z., afkomstig uit Terheyden (N.Br.) die op
de duo zat, werd echter zeer ernstig ge
wond.
Nadat Dr. van Oirschot uit Helvoirt ge
neeskundige hulp had verleend is zij naar
het Grootziekengasthuis te 's-Hertogenbosch
vervoerd, waar zij kort na aankomst is over
leden»
Veilig verkeer in het
natte seizoen
Herfst zorg voor remmen,
verlichting, en witte spatborden.
Deze wel zeer beachtenswaardige wenk is
de leuze, waaronder de Vereeniging voor
Veilig Verkeer Amsterdam op 16 dezer haar
veilgheidsweek 1936 in de hoofdstad zal in
zetten. Honderden voertuigen zullen, voor
zien van een sprekend affiche, deze tekst
onder het weggebruikend publiek uitdragen
in de hoop, dat deze wenk ook ter harte zal
worden genomen. Juist in het herfstseizoen
waarin de steeds vroeger invallende duister
nis, regenbuien en vallende bladeren het
wegverkeer, speciaal op het asphalt, dubbel
gevaarlijk maken, wint de waarschuwing
van veilig verkeer aan beteekenis. Op alle
hoeken loert de dood langs den weg, en
het is dan ook niet zonder reden, dat juist
in deze veiligheidsweek in het Roxy-theater
de Paramount-film van dien naam zal
worden vertoond. Bijzonder van pas komt
ook de door Veilig Verkeer weer georgani
seerde rèmmencontrole op het controlesta
tion van het. Scheldeplein, waar automobilis
ten gratis de remmen van hun automobie
len op hun deugdelijkheid mechanisch kun
nen doen testen.
De „geslaagden" wordt een z.g. veiligheids
zegel uitgereikt waarop de toestand van
de remmen is aangegeven. Veilig verkeer
heeft bovendiendeze veiligheidsweek aan
gegrepen als een goede gelegenheid om een
aantal der nieuwe verkeersvoorschriften
van het motor- en rijwielreglement, welke
binnenkort van kracht zullen worden, onder
de aandacht van de burgerij te brengen. In
een handig foldertje, dat. in duizenden
exemplaren gratis zal worden verspreid,
zijn de voornaamste dier nieuwe verkeers-
bepalingen opgenomen.
EEN BEKENTENIS DER ZITTING
Een nog jonge man heeft zich gisteren
voor de Rechtbank te verantwoorden gehad
Diefstal is hem ten laste gelegd.
Het is een eenvoudige zaak, die de aan
dacht van het rechterlijke college vraagt,
doch duidelijk blijkt er het groote nut uit
van de. dactyloscopie, het systeem om door
middel van vingerafdrukken den misdadi
ger te identificeeren.
De jongen hij is sedert geruimen tijd
werkloos wordt ervan beschuldigd in
een pension op den Achterburgwal een
muntmeter te hebben opengebroken. Van de
ruim f 30. had hij zich'18 toegeëigend. Een
bescheiden dief, gedreven door den nood
van het oogenblik.
Tegenover politie en rechter-commissaris
hield hij pertinent vol onschuldig te zijn.
Niemand immers had hem bij zijn duister
werk gezien. De „stille getuigen" zouden
hem noodlottig worden. De dactvloscopi-
sche dienst trof achter op den meter twee
vingerdrukken aan. Er zijn punten van
overeenkomst te over en het staat onom-
stootelijk vast, dat het deze verdachte is,
die ze daar heeft achtergelaten.
De president van de rechtbank houdt
hem dit feit voor. „Zou je nu niet liever
bekennen. Je vingerafdrukken zijn immers
gevonden
De jonge man in de verdachtenbank aar
zelt even. Ook tegenover zijn verdediger,
die hem in het huis van bewaring had op
gezocht, had hij zijn onschuld volgehouden
Thans, in de rechtszaal, aarzelt hij en
bekent.
„Ja, ik heb het gedaan, ik had honger
en nam het geld".
De officier vorderde een gevangenisstraf
van zes maanden.
De verdediger mr. M. van Voolen, bepleitte
clementie. Vonnis 27 October.
