Ctrooper
Langendijker Groentenveilingen
OMGEVINGNIEUWS
Feuilleton
Geen opleving in den tuin
bouw steun nog noodig
wordt deze maand nog ver
wacht veel winterkool
geteeld verminderde aan
voer van aardappelen
lage prijzen slecht ging
het met de verschillende
koolsoorten veel gaat
weg voor den minimumprijs
een deel is onverkoopbaar
in t bijzonder van roode
en gele meer aanvoer
van Deensche witte kool
achteruitloopende prijs van
deze groene kool iets be
ter bloemkool matig
te lage prijs voor druiven
tomaten iets beter kleine
aanvoer afwisselende uien
prijs idem voor peen
bieten laag draait gedeel
telijk door groote aanvoer
van andijvie BIJNA AL
LES DRAAIT DOOR aan
voer rammenas.
De gang van zaken aan de Langendijker
Groentenveilingen liet ook in de afgeloo-
pen week buitengewoon veel te wenschen
over. De minder of meerdere opleving, die
in enkele andere takken van bedrijf is op
te merken, blijft voor den tuinbouw helaas
achterwege. Steun blijft daardoor nog al
tijd noodzakelijk. Wat de tuinders kortge
leden aan steunuitkeering hebben ontvan
gen, was maar zeer gering. Verwacht wordt
echter, dat deze maand nog een uitkee-
ring zal volgen, die van iets meer beteeke-
nis zal zijn. Men moet echter zijn verwach
tingen maar niet te hoog spannen; dit is
altijd fotaal uitgekomen. Het Landbouwcri
sisfonds beschikt niet over die middelen,
welke het mogelijk maken, den tuinbouw
met grootere steunbedragen te bedeelen dan
tot nu toe het geval is geweest, wordt ons
meegedeeld. Nu het in de andere agrari
sche bedrijven wat beter begint te gaan,
zou wellicht de mogelijkheid ontstaan, dat
er voor den tuinbouw wat meer beschik
baar kwam. Het is echter de vraag, of de
kleine opleving zich zal voortzetten .Dit
is voor Langendijk op het oogenblik wel
met zekerheid vast te stellen, dat de voor
raad kool dezen winter van dien aard zal
zijn dat, bij het bedingen van eenigszins
redelijke prijzen, de uitkomsten van de
koolbedrijven niet slecht zullen zijn. Het
blijft dus afwachten. De internationale om
standigheden op het gebied van den han
del, het meer of minder in den weg leg
gen van handelsbelemmeringen, zullen in
dezen wel een woordje hebben mee te spre
ken evenals het weer, dat herhaaldelijk van
grooten invloed is geweest op de gang van
zaken in 't Langendijker koolland. Weldra
zal de kool zijn geborgen. Veel grooter zul
len de voorraden zijn dan verleden jaar;
de kwaliteit is goed. We wachten nu op
een gezonden handel.
Deze week was de aanvoer van aardap
pels alweer geringer. Met dezen kleineren
aanvoer gaat blij lebaar een mindere vraag
gepaard. Althans van eenige prijsverbete
ring was geen sprake. Gewone Schotsche
Muizen werden voor 1.701.90 verkocht
met voor enkele partijtjes 1 of 2 dubbel
tjes minder. Bonken brachten 2.802.50
op, drielingen 1.60—2.-. Voor blauwe
Eigenheimers werd de stationaire prijs be
taald van 2.202.50, met voor enkele
uitgezochte partijtjes iets meer; voor
blanke Eigenheimers 1.902.20. Beve
landers deden 1.80, Robijn 1.90, Friso
1.60.
Zeer treurig was het gesteld met de prij
zen van de verschillende koolsoorten. Er
blijkt wel, dat de vraag buitengewoon
slecht is en dat die nog in hoofdzaak uit
het binnenland komt. De hoogste noteering
voor roode kool was 1.80. Verreweg het
meeste werd verkocht voor prijzen tusschen
1.- en 1.60. Het kleinste goed en afwij
kende kwaliteit draaiden voor een belang
rijk deel door of brachten ƒ1.— soms 1.10
op. Bijna nog slechter was het met de
gele kool. De heele week door bepaalde de
noteering zich tot 1.- soms 1.10 en zelden
1.30. Een belangrijk gedeelte draaide door
ging naar de koeien Deensche witte
kool, waarvan de aanvoer deze week vrij
groot was, liep nog in prijs achteruit. In
het begin werd nog de luttele prijs van
1.20 besteed, doch later werd er 80 cent
tot 1.- voor betaald. De kleine sorteering
was onverkoopbaar. Herfstwitte kool werd
voor 0.80 tot 0.90 verkocht.
Aan de Broeker veiling was er nog vrij
groote aanvoer van groene kool. De prijs
was iets beter dan enkele weken geleden.
De kleinste werd voor 80 cent 1.50 ver
kocht, iets grootere voor 2.- 2.50 en
de grootste voor 2.803.20 Met de
bloemkool was het ook maar matig. De
mooiste Lecerf, eerste soort, werd voor
6.507.verkocht; iets minder mooie
maar toch eerste kwaliteit, werd voor 5.-
6.- verhandeld. Reuzen golden 4.20
5.70. Voor tweede soort werd 1.60
2.50 bedongen. De aanvoer van Lecerf
wordt al minder. Die zal spoedig geheel
afgeloopen zijn. De aanvoer van druiven
was niet bijzonder groot, en de prijzen wa
ren te laag. De hoogste prijs was bij den
eersten aanvoer voor Alicante nog 22.40.
later kon als hoogste prijs slechts ruim
20.- worden bedongen. De laagste notee
ring was 17.70.
Voor zoover kassnijboonen werden ver
handeld, brachten ze 27.— op.
Met den handel in tomaten loopt het op
een eind. De prijs was iets beter dan de
voorgaande week. Voor A. kon nu 9.50
worden bedongen terwijl B. 11.30 opbracht
C. werd verkocht voor 6.10—6.80 en C.
C. voor 2.30.
De uienprijzen wisselen nogal af, of
schoon de verschillen niet groot waren.
Voor nep bestond nog de meeste belangstel
ling. Aanvankelijk werd voor nep 5.
5.10 betaald; later steeg de prijs nog iets,
zoodat toen ongeveer 6.- werd gemaakt
Grove uien werden verkocht voor 1.60
1.90, drielingen voor 1.301.70 en
gewone uien wisselden af van 1.502.-
met geringe fluctuaties naar beneden. De
aanvoer was niet groot
De prijs van losse wortelen werd sterk
beinvloed door den aanvoer. Bij geringen
aanvoer werd 1,201.50 besteed; bij
grooteren aanvoer kon slechts 80 cent tot
1.- worden gemaakt Voor kleine werd
50 70 cent betaald.
Van de bieten draait een deel door; ove
rigens wordt voor groote en Modjo 50 cent
betaald. Overigens lagen de noteeringen
tusschen 0.80 en 1.30. Rammenas liep in
't begin der week tot 2.30; later werd ze
opgehouden op 2.terwijl er ook voor
1.1.30 werd geveild.
Groot was de aanvoer van andijvie, doch
klein was de opbrengst ervan. De vraag
is voor de grooten aanvoer veel te gering.
Zelden wordt 1 of 2 dubbeltjes meer ge
maakt. dan de minimumprijs. Wat ver
kocht wordt, brengt 50 cent op. Doch verre
weg het grootste deel bleef onverkocht. Die
wordt nar de belt gebracht en voor men-
schelijk voedsel onbruikbaar gemaakt. Wel
was deze week uitermate slecht
WIERINGEN
Gym.-uit voering in Concordia,
Schitterend werken van Geer
Snooij en Trien de Wit. Suc-
oesvol optreden van mej. Miek
Kort.
Zondagavond werd ln Concordia een
groote non-stop-uitvoering gegeven door de
Gymnastiekvereeniging „Wieringen".
De heer II. Pcnnekamp opende en toonde
zich zeer verheugd over de groote opkomst.
Onder daverend applaus betreedt dan de
conferencier, de heer J. J. Bosker, het too-
neel.
Als eerste gymnastische oefeningen kre-
wij te zien: Vrije oefeningen door meisjes
3 en Brugoefeningen door dames '3.
Vervolgens het optreden van de dames T.
Lont, J. Blaauboer, J. Ruitenburg en B.
Dijkshoorn op een vierpersoons tandem.
Deze dames hadden zeer veel succes.
Dan zagen we Paard dames 2, Knotsoefe
ningen meisjes 2. Ook zeer goed.
Onze aandacht werd daarna verzocht voor
mej. Miek Kort, die zong: „Onder Moeders
vleugels". Het enthousiaste applaus was
zeker verdiend.
Mej. G. Kuut liet daarna vrije oefeningen
zien, die ieders respect afdwongen.
Ook meisjes I met paardoefeningen
brachten het er goed af. Het optreden van
de dames S. Lont J,. Idema, B. Ruitenburg
en A. Dekker was zeer succesvol. Deze da
mes zongen een tweetal liedjes, en wel
„Herinneringen" en „Breng eens een zon
netje".
Keurig werden hierna door mej. T. Wit
vrije oefeningen verricht. Een donderend
applaus was de zeer zeker verdiende be
looning.
Na nog een heel aardige dans van meis
jes I zong mej. M. Kort het liedje „Die
vieze hond", ook al weer met veel succes.
Na de hierop volgende pauze zagen we
brugoefeningen door dames 2. Prima hoor!
Door de dames Geer Snooij en Trien de
Wit werden daarna adembenemende oefe
ningen aan de hoogbrug gedaan. Werke
lijk een toprestatie.
„Het Visschersmeisje", door mej. M. Kort
gezongen, sloeg zeer bij het publiek in,
evenals de dans, uitgevoerd door enkele
dames.
Hierna zong de heer J. Tijsen op ver
dienstelijke wijze een heel aardig lied.
Daarna kwam de hoofdschotel van den
avond, n.1. vrije oefeningen door Geer
Snooij. Een stormachtig applaus was haar
welverdiende loon.
Brugoefeningen door meijses I en paard
door dames werden netjes afgewerkt.
De heer J. Tijsen zong daarna nog zeer
goed een lied, waarna de knotsoefeningen
door dames volgden.
Voor de laatste maal dezen avond trad
daarna op met zeker haar meest succesvolle
liedje „Treur dan maar niet".
Brugoefeningen door dames I en Vrije
oefeningen door meisjes en dames werden
correct uitgevoerd, waarmede tevens het
einde van den avond gekomen was.
De heer Pennekamp bracht in zijn slot
woord allen die medegewerkt hadden tot
dezen avond, dank.
Na nog een kort woord van den heer J.
J. Bosker, namens allen, als dank voor het
vele dat de heer Pennekamp gedaan heeft,
werd met het bal begonnen, dat een waar
dig slot vormde van dezen zoo goed geslaag
den gym-avond.
Hollamdsche Maatschappij van
Landbouw, aid. Wieringen.
Door bovengenoemde vereeniging werd
Zaterdagavond j.1. in Hotel Centraal een
vergadering gehouden, waar gesproken
werd over meer intensief grondonderzoek,
iets wat met het kiezen van de bemesting
en teelt onmisbaar blijkt te zijn.
Te acht uur opende de voorzitter, de
heer O. J. Bosker, de vergadering en heette
alle aanwezigen, leden, gasten en cursisten
of oud-cursisten met den heer v. d .Heerink
welkom. In 't bijzonder verwelkomde spr.
den heer D©gering, Landbouwkundige bij
het Bedrijfsgrondonderzoek in Groningen,
die de spreker van dezen avond was.
Hierna kwam de heer Degering aan het
woord. Op een duidelijke en vlotte wijze
zette spr. het belang van het grondonder
zoek uiteen. Met dit grondonderzoek werd
15 a 16 jaar terug begonnen. In die 15 a 16
jaar is het aantal monsters al aardig toege
nomen, waarom dan ook in 1928 het be-
drijfslaboratorium in Groningen werd op
gericht, daar de proefstations het niet meer
afkonden. Hierdoor is het onderzoek ook
veel goedkooper geworden. In 't vorig jaar
werden 50.000 monsters behandeld. Hoofd
zakelijk worden de monsters onderzocht
voor P. H., d. i. om de zuurgraad van den
grond te kennen. Ook kan de kalkfactor
en het humus-gehalte onderzocht worden;
deze veranderen echter practisch niet. Laat
men b.v. nu het humusgehalte bepalen en
dit is 4 of 5 pet. dan zal het hoogstwaar
schijnlijk over 10 jaar nog zoo zijn; het
zelfde geldt voor de kalkfactor.
Aan de hand van eenige grafieken toonde
spreker ons welke P. H. voor bepaalde ge
wassen gewensoht is, waaruit bleek, dat de
P. H. toch niet beneden 5 mag zijin. Voor
granen en suikerbieten is zelfs 5^ of 6 ge-
we nscht.
Aan de hand van een andere kaart toon
de spr. hoe of de uitslag van het onder
zoek op kaart in kleur wordt gebracht.
He phosphor- en kali-onderzoek kan in
hetzelfde monster van het P. H.-onderzoek
geschieden. De kosten van het P.H.-onder-
zoek zijn 20 cent per monster.
Na' nog de wijze van monsternemen, dat
door eenige daarvoor aangewezen personen
zal geschieden, uiteen gezet te hebben, be
sloot spreker zijn door allen met aandacht
gevolgde rede.
Na een korte pauze werden spreker
eenige vragen gesteld, die door spreker
duidelijk beantwoord werden.
De gelegenheid tot het opgeven voor
grondonderzoek werd hierna gegeven. Vele
landbouwers gaven zich hiervoor op.
De heer O. J. Bosker deelde hierna mede,
dat er gelegenheid bestaat om deel te ne
men aan een excursie onder leiding van
den heer v. d. Heerink naar Staphorst, om
aldaar de hier toch ook zoo gewenschte
ruilverkaveling te bezichtigen.
24 November a.s. komt hier iemand over
ruilverkaveling spreken. De voorzitter
hoopt dat dan evenals nu de zaal overvol
mag zijn.
KOEGRAS
JULIANADORP.
Opening van het oafé «Prins
Hendrik".
Zaterdagavond is het café „Prins Hen
drik", dat thans geëxploiteerd wordt door
den heer Ator. Doorn, onder groote belang
stelling geopend. Het geheele complex ge
bouwen, dat den laatsten tijd geduoht in
verval begon te geraken, is nu dermate
door de verschillende vaklieden onderhan
den genomen, dat men uit het thans gecre-
eerde, het oude niet meer zal herkennen.
Alles is opnieuw ver- en betimmerd, ge
schilderd, behangen enz. enz. en in een
sfeer gebracht, die den bezoeker direct wel
dadig aan moet doen. Het buffet is modern
ingericht, terwijl het tooneel in de groote
zaal in overeenstemming is gebracht met
de eischen die daar in dezen tijd aan ge
steld worden. Het geheel maakt een goeden
indruk en het zal den bezoekers van buiten
zeker bewondering afdwingen, wanneer
men hier zulk een net aangekleede zaal
aantreft.
Zaterdagavond dan hadden vele vereeni-
gingen, firma's of particulieren, hetzij door
hun tegenwoordigheid of door het zenden
van een bloemstuk acte de precénse gege
ven. Vooral bloemen waren er tientallen
aanwezig, en deden met hun natuurlijke
kleuren er het hunne toe bij, nog meer
luister aan een ander bij te zetten.
Het was de heer L. Tigchelaar, die de
aanwezigen het welkom toeroep, en wees
op de reeds door ons gememoreerde ver
andering. In de eerste plaats bracht hij
hulde aan den heer Doorn voor het geno
men initiatief, deze zaak zoo in te richten,
dat nu het denkbeeld om te Julianadorp
een vereenigingslokaal te stichten, wel van
de baan zal zijn. Dank werd gebracht aan
den architect, den heer Kleijn van Sloot-
dorp, den uitvoerder van het werk, den
heer C. Hollander, den heer H. Hardebol
voor het schilderwerk en den heer Q. van
Nuland voor de aangebrachte stoffeering.
Spreker wenscht den ondernemer succes
met deze zaak en verklaart deze voor ge
opend.
Het doek op het tooneel wijkt en de Har
monie „Kunstzin" blaast een pittige ope-
ningsmarsch. Het is de heer I. J. Schroe
vers, die als eere-voorzitter van „Kunstzin"
en namens andere vereenigingen, thans het
woord neemt. Hij wijst er op dat een
mensch na zijn arbeid wel eens naar ont
spanning zoekt, en dat nu zeker hier zal
vinden. Spr. memoreert ook terloops den
vroegeren onihoudibaren toestand, maar
spreekt tevens de hoop uit, dat een en an
der op gepaste wijze gebruikt zal worden,
en haalt deze woorden aan van „een nieu
we herfst, een nieuw geluid". Hij biedt den
heer Doorn zijn beste wenschen aan en
overhandigt hem een keurige bloemenmand.
„Kunstzin" laat nog een paar nummers
hooren, en de heer Tigchelaar dankt voor
de belangstelling en wenscht allen een
genoegelijken avond toe.
NIEUWE NIEDORP
Vrijdagavond had in de Prins Maurits een
ledenvergadering plaats van IJs- en Volks
vermaak. Aanwezig waren 15 leden.
Na opening door den heer v. d. Steen wor
den de notulen en het jaarverslag gelezen,
welke onveranderd onder dank voor de
samenstelling worden goedgekeurd.
Medegedeeld werd dat het secretariaat
der vereeniging van den heer S. v. d. Stok
is overgegaan naar den heer J. Keetman.
Tevens werd medegedeeld dat een afwij
zend antwoord van de ijsclub te Winkel
was ontvangen, op een schrijven am door
samenwerking te komen tot eventueele
stichting van een ijsbaan in verband met
het verlies van de Rijd als ijsbaan tenge
volge van de komende kanalisatie.
Namens de commissie voor het nazien der
rekening brengt de heer Haringhuizen rap
port uit. De ontvangsten hadden bedragen
f369.82, de uitgaven f317.53, batig saldo
f52.29.
In de laatste 2 jaren is f200 schuld af
gelost, doordat er geen ijs is geweest. De
schuld bedraagt thans f 500, zonder ver
plichte aflossing, waartegenover staat als
bezit het clubhuis met materiaal. Alles was
in keurige orde bevonden waarom spr. de
vergadering adviseerde den penningmees
ter te dechargeeren. Onder dank voor het
accurate beheer, wordt de rekening alzoo
goedgekeurd.
Opgemerkt werd, dat. er nog al veel kaar
ten terugkomen als deze ter betaling door
den bode worden aangeboden. Zulke per
sonen worden dan weer lid als het ijs er
weer is. Zij, die lid willen worden als het
ijs er weer is, moeten dubbele contributie
voor dat jaar betalen.
Zij, die vorig jaar hun contributiekaart
hebben geweigerd, kunnen alsnog weer als
lid toetreden voor de gewone contributie,
zulks als amnestie in verband met het 50-
jarig jubileum der vereeniging. Feitelijk
zou de f2.contributieheffing op hen
van toepassing zijn. De gelegenheid wordt
echter opengesteld voor fl.wederom lid
te worden, mits men zich voor Dec. op
geeft.
De heer J. v. d. Stok wordt aangewezen
voor volgend jaar in de commissie voor
het nazien der rekening.
Bij acclamatie wordt de heer J. v. d.
Steen wederom herbenoemd tot bestuurslid.
Het bestuur stelde voor, naast het be
stuur 3 baancommissarissen te benoemen,
waarmede de vergadering accoord ging.
Benoemd werden de heeren N. Davids,
J. v. d. Stok en C. Koorn, die allen hunne
benoeming aannemen.
Bij bespreking te houden wedstrijden
werd voor het a.s. seizoen het. volgende
programma opgemaakt: Wedstrijden voor
schoolkinderen, aangevraagd zijn bij den
K.N.S.B. de wedstrijden hardrijden provin
ciaal kampioenschap voor Noord-Holland,
zulks in verband met het 50-jarig jubileum
der vereeniging.
Verder wedstrijden om de groote en
kleine R ij d - wisse 1 b ek e r en de wisselbeker
voor dames-amat.rices, benevens een wed
strijd voor clubleden.
Als vergaderlokaal voor het a.s. jaar
wordt aangewezen de zaal van den heer
Kossen.
Op voorstel van het bestuur zullen voor
den feestavond in verband met het 50-jarig
bestaan der vereeniging worden uitgenoo-
dtgd de besturen der ijsclubs van Winkel
en Oudkarspel, het Gemeentebestuur en
de Weezen-administratie.
Voor het overige krijgt het bestuur vrij
mandaat.
Er zal aan dezen feestavond medege
werkt worden door het fanfarecorps, de
zangvereeniging en de damesafdeeling der
gymnastiekvereeniging. Bijdragen van le
den op dezen avond, als voordrachten, too-
neelstukjes enz. zullen door het bestuur op
hoogen prijs worden- gesteld.
Men hoopt op een zoo groot mogelijke
medewerking van de leden zelf, tot het wel
slagen van dezen avond.
Circulaires zullen nog rondgaan, om een
zoo groot mogelijke medewerking te ver
krijgen.
Bij de rondvraag zeide de heer Haring
huizen bij de mededeelingen omtrent een
52.
Hij plaatste zijn vuist in het gezicht, dat
het dichtst bg hem was, en zag het met een
pijnlijken schreeuw verdwijnen toen lag hij
ineens op zijn rug onder een regiment tieren
de en klauwende woestelingen. Tenminste,
dat was zijn indruk. In werkelijkheid werd hjj
door zes van de gemeenste vechters van de
Barbican murw geslagen. Deze heeren ken
den menigen belangwekkenden kunstgreep,
in welke wetenschap ze Keating edelmoedig
lieten deelen. Tengevolge daarvan was de
inspecteur na vijf minuten niet veel meer dan
een slappe bundel, die werktuigelijk om zich
heen sloeg, maar zijn slagen waren uiterst
zwak en hadden geen bepaalde richting of
doel meer.
Hij lag nog gaten in de lucht te slaan, na
dat zg'n tegenstanders al lang overeind geko
men waren, en zou er ook niet mee opgehou
den hebben, als hij zich niet vaag bewust ge
worden was, dat ergens een koude, harde
stem aan 't spreken was.
„Verroer een vin en je bent er geweest,"
zei de stem, en Keating opende zgn oogen en
ging rechtop zitten.
De heele knokploeg, en ouwe Lou erbg,
stond op een rijtje tegen den muur, en er
tegenover, op de trap naar den winkel, stond
een lange man in een blauw serge pak, met
een lichtgrijzen slappen hoed over zi]n oogen
en een revolver in de hand. Achter hem ston
den drie stevige Jonge mannen, ook me^
blauwe serge pakken en slappe hoeden. Iets
in hun onbewogen houding, en de zakelijke
blik in hun oogen, stelden Keating's tijdelijk
uitgeschakelde herinnering weer in werking.
„Goeie hemel, Storm," zei hij, en krabbelde
moeilijk op. „Je bent net op tijd man."
Hij liep stijf door het vertrek naar den
langen man met de revolver.
Inspecteur Storm van de Flying Squad
grinnikte.
„We moesten hier een inval doen van
Kaye," legde hij uit. „Hij moest Lou hebben
wegens verduistering onder andere van
jou."
Keating voelde zich op dat oogenblik zeer
verplicht aan Kaye en inspecteur Storm.
„Heb je Chorley niet gezien?" vroeg hg
plotseling.
„Nee, maar iemand is met de lift naar
omlaag gegaan."
„Dat is Chorley geweest," riep Keating.
„Geef me een revolver, iemand van jullie. Ik
moet hem hebben. Als je naar de Yard terug
gaat, Storm, kun je Chorley op sleeptouw
nemen. Laat Lou maar hier, ik moet dadelijk
even met hem praten."
Hg wenkte een van Storm's metgezellen,
ging met hem naar de liftschacht en rukte
aan het touw. Zoodra het platform op gelijke
hoogte gekomen was met den bovensten kel
der, stapte hij er op en liet het weer dalen.
„Houd je dicht tegen den muur," waar
schuwde hij, terwijl het platform omlaag
ging. Na een oogenblik kwam het beneden
tot stilstand, en Keating stapte uit met den
ander vlak op de hielen.
„Je zult je moeten schikken, Chorley," zei
hg, en tuurde in den donkeren kelder. „We
zijn met z'n tweeën. (Wordt vervolgd).
Er kwam geen antwoord, en de inspecteur
bemerkte, dat de kelder verlaten was en
dat het luik open stond.
Keating haalde de schouders op. „Juist iets
voor mij," gromde hij. „Het zou zoo'n aardig
gezicht geweest zijn, Chorley aan het eind
van een touw. We zullen maar weer naar bo
ven gaan en de Waterratten waarschuwen.
Misschien vinden zg iets, wat de visschen
niet lusten."
Toen zij in de bovenkamer terugkwamen,
vonden zg daar alleen nog den ouden Lou en
een man, die hem bewaakte.
„Heb je Chorley niet gevonden?" vroeg
Lou, en de ontzettende angst in £$n oogen
herinnerde Keating aan zijn belofte.
„Neen. Is inspecteur Storm weggegaan met
de rest?" vroeg hij aan zijn ondergeschikte.
„Ja, mijnneer."
„Goed. Ga dan met dezen man het huis
doorzoeken en maak een inventaris op."
De beide mannen salueerden en Keating
wendde zich tot den ouden jood.
„Wg zullen samen een eindje gaan wande
len, Lou," zei hij en nam hem bij den arm.
Hij bracht hem langs de trap naar boven en
vervolgens naar buiten. Er was geen mensch
in de Angels Crescent te zien.
„En nou, scheer je weg," commandeerde
inspecteur Keating.
Het was haast lachwekkend, te zien, hoe
gauw het oude mannetje aan dat bevel ge
hoorzaamde, maar Keating was niet in de
stemming om zich daar nu vroolijk over te
maken. Hg moest een geloofwaardig ver
haaltje samenflansen om Lou's ontsnapping
aan de Ronde Tafel te verklaren, en riep
daartoe de hulp in van een plotselingen aan
val door onbekende personen; op weg naar de
Yard werkte hij dat verhaal tot in alle on
derdeden uit, en toen hij het opdischte, be
schouwde hij het als een volslagen kunst
werk.
Op de Yard vond Keating een telegram.
Hét was niet onderteekend, maar hij wist
toch wel, wie het afgezonden had, al voordat
hij het had geopend. Er was maar één man
bij de Yard, die telegrammen verzond en ze
zonder te blozen door den Dienst liet betalen.
Dit telegram was kort, maar de inhoud ver
baasde Keating. Het luidde: „Larry, voor
gevend, dat hij Kaye is, op Marske House.
Hou je weg van Reigate."
Keating las die regels twee keer en was
gedurende een paar uren gehoorzaam. Maar
den volgenden morgen toog hij op weg naar
Reigate. Hij had geen bijzonder plan en liep
gevaar, Larry te ontmoeten, wat Kaye's be
doelingen natuurlijk in de ware zou sturen,
maar er was iets, dat Keating onweerstaan
baar naar Reigate trok.
Hij begreep, wat dat „iets" geweest was,
toen hg op de markt Barbara Teyst uit haar
wagen zag stappen en dadelijk tot de overtui
ging kwam, dat hij nooit lieflijker verscho
ning had gezien.
„Hallo, vreemdeling," zei ze schertsend en
stak hem haar hand toe, „waar heb je zoo
lang gezeten?"
Hij voelde een lichte versnelling van zijn
pols, toen zij hem met haar stralende blauwe
oogen aankeek.
„Ik heb patience gespeeld in de Barbi
can," lachte hg; en voor de eerste maal in
zijn leven ontsnapte hem een compliment.
„Dat blauw kleedje goed, jonge dame."
„Zoo, grootvader," plaagde zij.
„Zeker," zei Keating.
„Zullen we een eindje gaan wandelen?"
stelde Barbara voor. „Ik kan den wagen hier
wel laten staan. Die meneer met dat vuile
diafragma zal er wel zoolang op passen."
Keating knikte, en zg wenkte een leegloo-
per, die bg het postkantoor stond en niets
ander te doen scheen te hebben dan de onbe
kende afgronden en bergteekenen van zijn
kiezen te exploreeren met behulp van een
lucifer.
Een shilling bewerkte de eene helft van het
wonder en Barbara's glimlach de andere.
Toen gaf zij Keating een arm en wandelde
met hem de High Street op.
Keating, eenigszins bezorgd, dat zij Lany
zouden tegenkomen, trachtte den afstand
tusschen hen en Marske House zoo groot
mogelijk te maken. En tevens trachtte hij
van Barbara eenige inlichtingen te krijgen.
„Jullie hebben bezoek op Marske House, is
het niet?" vroeg hij.
„Ja, je belangwekkende vriend Kaye," ant
woordde Barbara. „Tenslotte heb ik dus ken
nis met hem gemaakt."
„Is hij belangwekkend, zeg je?"
„Ja, maar niet heelemaal, zooals ik 't me
voorgesteld had. Je hadt me niet verteld, dat
hij een baard heeft."
„Keating herinnerde zich juist op tijd, dat
hij voorzichtig moest zijn.
(Wordt vervolgd.)
