TROOPER Langendijker Groentenveilingen Lli OMGEVINGNIEUWS Feuilleton Nog drukte met koolhalen hoe groot zal de verwachte steun zijn? groote voorra den stapelproducten ver wacht maar de export... weinig aanvoer aardappels zelfde prijzen roodc kool iets beter gele kool buitengewoon slecht veel draait door witte kool minimumprijs en doordraai en groene kool redelijk geringe verbetering voor uien - geringe aanvoer iets minder lage noteering voor peen bieten ongeveer het zelfde druiven duurder tomaten lager bloemkool vrij stationnair rammenas afwisselend andijvie slecht bijna alles draait door. Door het voortdurende ongunstige weer is alle winterkool nog niet binnen. Zoo vaak het weer het echter toeliet, was men met het binnenhalen der kool bezig. Veel gelegenheid om ander werk te doen bleef er alzoo niet over. Niettemin moest geveild worden, wat geen uit9tel duldde en meer malen zal het ook wel voorgekomen zijn, dat men naar de veiling moest, om wat geld om handen te hebben. Want de groote steunuitkeering laat nog wel een poosje op zich wachten, al rekent men er op, dat zij eerstdaags zal plaats vinden. Of er voor Langendijk een belangrijk bedrag zal zijn uitgetrokken, is ons nog niet bekend. Het is te hopen van wel. De tuinders spannen hun verwachtingen al niet zoo hoog meer, want dat pakt altijd verkeerd uit. De be dragen welke voor de verschillende produc ten zullen worden uitgekeerd en over welke tijdvakken, zijn echter niet bij de bouwers bekend, zoodat ze nog niet kunnen nagaan, hoe groot hun uit keering zal zijn. Velen zijn er alweer, die zich de vraag stellen, hoe het in den komenden winter met de stapelproducten zal gaan. Dit is wel zeker, dat de voorraden vrij groot zijn, veel grooter dan het vorige jaar. Over de kwali teit valt ook niet te klagen, zoodat, als het weer wat meeloopt, er enkele factoren aan wezig zijn, die voor het verkrijgen van een goede uitkomst, maar slecht kunnen wor den gemist. De groote vraag is het echter, hoe het met don export zal loopen. 'Over 't algemeen is men daarover niet zoo erg ge rust. De economische vrede is nog op verre na niet geteekend. Als men zoo nagaat, wat er in Duitschland en ook wel in Engeland, onze voornaamste afzetgebieden in Novem- bertijd, wordt gedaan kan men niet al te gerust zijn. Vooral in Duitschland is het streven naar zelfvoorziening nog krachtig, zoodat alleen in den grootsten noodzaak eèn beroep op buitenlandsche producten wordt gedaan. Dat blijft voor Langendijk het cardinale punt. Het verloop aan de beide veilingen was ook dezo week weer weinig bemoedigend. Zoo goed als alle producten waren spotgoed koop Aardappelen kwamen er maar wei nig meer; op sommige dagen kwam er van dit artikel zelfs niets aan de markt. Schotsche muizen, middelbare grootte brach ten f 1.70 f 1.80 op, grove f 2.30. Blau we aardappelen werden voor f 1.60 tot fl.80 verhandeld, Red Star voor f 1.80 en Beve landers ook. Blauwe Eigenheimers brachten f 1.50 f 2.80 met voor enkele partijtjes 1 of 2 dubbeltjes minder. Met de roode kool liep 't een weinig beter 58. „Verstandig jij! Ja, maar toch niet zoo verstandig, dat je aan je graf zult ontsnap pen. Ja, je graf! Ik heb het voor superinten dant Kaye gegraven, en superintendant Kaye moet er in zy aan zjj met Larry Wade! Een ongelukkige jonge man was dat! Hij wou zich voordoen als superintendant Kaye en dat is zijn dood geweest. Als ik me had kunnen herinneren, waar ik zijn oogen tevo ren had gezien zou ik hem hebben laten ontsnappen." dan de laatste weken. Toch draaide afwij kende kwaliteit nog gedeeltelijk door. De hoogste noteering voor het mooiste goed was f 2.20 welke prijs later weer daalde tot f 2.- en f 1.80. Groote kool en afwijkende kleinere werd voor f 1.- of iets meer ver kocht. Nog altijd ging, het buitengewoon slecht met de gele kool. Ofschoon de aan voeren toch niet bovenmate groot zijn, kan er maar weinig van worden verkocht. Het grootste gedeelte draaide weer door, zoodat dit naar de koeien ging. Wat verkocht werd, bracht f 1.- of soms f 1.10 op. Dat dit verre beneden den productieprijs is, is wel te begrijpen. De aanvoer van gewone witte kool heeft niet zoo heel veel meer te betcekenen. In de plaats daarvan treedt de Deensche witte. Daar de gewone witte bestemd is voor zuurkool, en de zouters groote Deensche wit te hiervoor prefereeren, draait een deel van de eerste door. Het verkochte bracht 80 ct. op, den minimumprijs. Deensche witte werd verkocht voor 80 a 90 cent, maar de lich tere sorteering was ook onverkoopbaar, zoo dat ook van de witte kool een deel als veevoeder werd gebruikt. Aan de veiling van de Langendijker Groentencentralc werden eiken dag partij en groene kool aangevoerd. Voor de groot ste werd f 2.- tot f 3.- besteed, kleinere brachten f 1.-40 f 1.60 op, afwijkende f 1.10 f 1.30. Ongetwijfeld als gevolg van de drukte met het binnenhalen der kool is de aanvoer van uien nog gering; de tijd voor uitzoe ken en aanvoeren ontbreekt. Dit is mis- W1NKEL Op Zondag 15 November gaf Winkel's Tooneelclub in het lokaal van den heer R. Laan een uitvoering van het blijspel „Broe ders Vrijmetselaars", onder regie van den heer H. Slikker. De zaal was matig bezet, wat vermoedelijk wel zijn oorzaak vond in het buitengewoon slechte weer en mede het feit, dat bovenbedoelde vereeniging op Dins dagavond a.s. nog een uitvoering geeft. Max Broks is sedert eenige weken on bestorven weduwnaar daar zijn vrouw op reis is en maakt van haar afwezigheid ge- (mis)bruik om met zijn vriend Frans de bloemetjes eens flink buiten te zetten, zeer tot ergernis van het oude familiestuk, de dienstbode die haar meening over meneer niet onder stoelen en banken steekt. Een telegram, dat mevrouw Broks weer terug komt, brengt Max tot wanhoop daar hij haar beloofd heeft tijdens haar afwezig heid als broeder-vrijmetselaar tot de loge toe te treden waar echter niets van geko men is. Vriend Frans brengt uitkomst met een plan en als de vrouw, Carolina, thuis komt, vertelt Max haar tot haar groote vreugde, dat hij tot de loge is gaan behoo- ren en als zij het een en ander daar van wil weten beroept hij zich op zijn broeder schapsgeheim. Als het bericht komt, dat de schoonouders van Max op komst zijn en Max bekend is dat schoonpapa grootmees ter van de orde is, is hij radeloos en weer is het vriend Frans die uitkomst brengt. Als de familie gearriveerd is, zien we Frans als een knappe jongedame, waarmede schoonpapa het weet aan te leggen en tij dens een onderhoud weet Frans, nu Frans je, schoonpapa te overtuigen, dat hij zijn dochter is van voor zijn huwelijk. Om kort te gaan, het is Max om f12000 te doen voor uitbreiding van zijn fabrieic, waaraan zijn schoonvader hem helpen zal, maar voor het zoover is, gebeuren er nog vele onaangename dingen, temeer, daar de schoonvader evenmin vrijmetselaar is, maar deze omstandigheid als camouflage ge bruikt voor een wekelijksche uitgaansavond. Bepaald oerkomisch is het als zij elkaar op de gewaande manier van begroeting van Zij zweeg even en staarde door het raam. „Het graf," fluisterde ze. „En niemand zal het ooit weten, Kaye. Geen hulp van al die gezonde menschen met hun garnalenhersens zal je baten. Jan ligt hulpeloos boven, her senschudding die prachtige gezonde her sens! Juffrouw Greer, met haar vuile ziel, heb ik aan haar bed gebonden, waar ze voor myn part mag verrotten en die verstan dige intrigeerende Larry ligt te sterven." Zij keek naar op den bewusteloozen Larry en gaf hem een schop. Een zwak gekreun ontsnapte den gewonde en de schrikkelijke gfjns verscheen weer op haar gezicht. „Daar heb je nou jullie verstandige men schen! Jan, die altyd hier in de kamer plan netjes zat te maken die stommeling! Zou hij het ook gedaan hebben, als hy geweten had, dat ik in de garage aan mijn dictograaf al zjjn samenzweringen kon afluisteren? Zelfs nu weet hij nog niet, hoe ik Clem vóór kon z\jn, toen die Larry's flat wou overvallen." Die herinnering scheen haar pleizier te doen, want ze lachte stilletjes. „Ik heb alles gehoord, Kaye, aan mijn dic tograaf die heeft mij een hoop verteld. Zoo kon ik vóór Clem op Larry's flat zijn, maar ik vond zijn strookje niet. Hij was verstan dig, die en ik kon niet lang zoeken, omdat je dikkoppige Keating met Clem naar boven kwam ik vraag me af, hoe die verliefde suffer mfj herkende? Maar hij heeft er voor betaald, voor zijn ontdekking! Ik heb hem neergeschoten, Kaye ben er vandoor gegaan door de deur van de flat er tegen over." Kaye luisterde met aandacht, hoewel hy schien nog maar gelukkig, daar anders te verwachten was, dat de prijzen nog slech ter zouden zijn. Met de nep liep hot nog al, doch daarvan kwam al heel weinig. Er werd f5.f 6.40 voor besteed, al naar gelang van kwaliteit. Middelbare uien wer den verkocht voor f 1.50 f 1.70, drielin gen voor f 1.40 f 1.70 met kleine afwij kingen, grove voor f 1.70 f 2.-, wat dus een geringe verbetering beteekende. De vraag uit het buitenland is gelukkig nog bevredigend. Voor wortelen was iets meer belangstel ling. Groote werden aan de Broeker veiling verkocht voor f 1.30 f 1.50, enkele par tijen liepen zelfs tot f 1.70. Kleine brachten meestal 50 tot 60 cent op, al werd een enke le maal iets meer besteed. Mooie kleine bieten brachten tot f 1.50 op, groote door gaans 50 80 cent, wat dus iets meer is dan den laatsten tijd werd besteed. Tomaten waren iets lager in prijs. De A sorteering bracht f 8.S0 op, B f i0.70, C. f 5.10 f 5.60 en C.C. f 2.- f 2.70 De aanvoer van druiven was ook niet groot. Dit was wel jammer, daar de prijzen sterk op liepen. Voor Alicante werd zelfs tot ruim f 40.- betaald. De laagste noteering was f 23.10 Een enkel partijtje kassnijboonen deed f 27.- De mooiste bloemkool Lecerf werd voor f 4.80 f 7.- verkocht: de aan voer hiervan wordt al kleiner. Lecerf bracht f 5.10 f 10.40 op. Tweede soort werd voor f 1.60 f 2.90 verhandeld. Er is rammenas voor 40 90 cent ver kocht Echter werd ook f 1.90 f 2.20 be steed, in ieder geval een veel te lage prijs. Tenslotte hadden we nog de andijvie, die nu in kisten of manden werden aangevoerd, netjes schoongemaakt. Al zag ze er appetij- telijker uit, er werd slechts 50. of zelden 60 cent voor betaald, terwijl zeer veel door draaide. vrijmetselaars ontmoeten, zoodat de eene verwarring op de andere volgt. Het slot behandelt de ontknooping, welke eindigt met een stuk of wat verlovingen. Het aanwezige publiek heeft onverdeeld genoten van dit stuk en is zeer geschikt om eens gezond te laten lachen. Over de spelers kunnen we kort zijn; de heer H. Slikker beeldde op waarachtige wijze de jichtige oude schoonvader uit, die echter nog verzot op een groen blaadje is en we zien direct, dat we met een doorge- winterden tooneelspeler te doen hebben. Mevrouw Kooij—Boogaardt was als schoon moeder, die de puntjes op de i's zet, een partneres, die zich wonderwel bij de figuur van schoonvader aanpaste. Een zeer dank bare rol had de heer K. Leguit. vooral als jongejuffrouw Fransje, waar hij een groot succes mee had. De heer Honingh speelde de moeilijke en ingewikkelde rol van Max goed en in dit soort rollen is hij steeds goed te noemen, evenals Mevr. BartHol- lenberg in haar rol van Barbara, de wan trouwige bijgeloovige dienstbode. De heer Werner-Christoph mócht er als vervelende dwarskijker zijn,' evenals "de andere -mede- spelenden, waarvan we vooral mej. A. Wit niet mogen vergeten als de vrouw van Max. Twee jongedames debuteerden in dit stuk en wel N. de Bruijn en G. Kollenberg, die van hun meer ondergeschikte rol gemaakt hebben wat er van hen verwacht mag wor den en we twijfelen niet, of ook zij zullen tot zeer bruikbare krachten gaan behooren, hoewel zij nu in hun rol nog iets teveel zich zelven waren. Over 't algemeen waren de spelenden goed rolvast, wat het stuk vooral zeer ten goede kwam. De grimage van den heer E. Kasten was bijzonder goed, zoodat alles mooi ge- tvoeerd was. Niet weinig zal de uitbreiding van de collectie pruiken hier toe bijgedra gen hebben. Voor de uitvoering op heden Dinsdag, kun nen we een bezoek warm aanbevelen, mede omdat de opbrengst van deze uitvoering ten goede komt aan het Genootschap, voor uitzending van zwakke kinderen naar her- stellings- en vacantie-oorden. De heer K. Leguit alhier is bereid gevon den het muzikale gedeelte van dezen avond te verzorgen met de nieuwste Philips radio toestellen. zorgvuldig elk teeken van belangstelling ver meed. Het geluk was met onzen Clem," vervolg de Barbara peinzend. „Hij was niet dadelijk dood. Maar hij was zoo dwaas om terug te lceeren naar Reigate die gek! Hij wist, wie ik was en toch keerde hij terug. Mis schien om Jan te waarschuwen. Was dat loyauteit van hem? In dat geval heeft hij het duur genoeg betaald. Ik wachtte hem op, en hoewel hy achterlangs kwam, zag ik hem den tuin in wankelen. Ik was het, die de beestachtige Alice Greer knevelde en .die Clem den tweeden kogel gaf, om zeker te zijn, dat hij me niet meer voor de voeten zou loopen!" Ze begon weer luid te lachen en schudde van pleizier. „Jan heeft nooit geweten, wat 't me kostte om me slapend te houden, toen hy mij met alle geweld wakker wou maken. Hij is niet erg snugger. Hij dacht zelfs, dat er twee poeiers in mijn slaapdrankje gedaan waren en dat was ook zoo, maar ik heb het niet uitgedronken, o neen! Ik liet hem net naar mijn pijpen dansen als ik verkoos als de poppen in een poppenkast, en ik trok aan de draadjes. Je zei, dat myn moeders familie aanleg hadden voor krankzinnigheid, maar ze heeft ook een groote beroemde tooneelspeel- ster voortgebracht mijn moeder, en een nog grootere onbekende tooneelspeelster myzelf." Die inval verschafte haar veel genoegen, en het krankzinnige licht in haar oogen vlamde op, toen zij 't over haar eigen ver nuft had. Jij bent het geweest, die Clem gevonden heeft, is 't niet, bemoeial? Je vond hem, waar Jan hem had neergegooid, en met mijn wagen heengebracht. Hij dacht, dat ik dat niet wist en 's morgens wilde hij doen, alsof er niets gebeurd was. Maar jij wist 't, is 't niet, mijnheer de detective? O ja jy wist alles ik verwonder me, dat ik je niet eer door heb gehad!" NIEUWE NIEDORP In de bovenzaal van de Prins Maurits hield de heer Molenkamp een rede voor de hier voor korten tijd terug opgerichte af- deeling van het N.A.S., over de devaluatie en haar gevolgen voor de arbeidersklasse. De vergadering was slecbts matig be zocht. Spr. verklaart, dat wanneer het van Minister Colijn afhing, de gulden nog de waarde zou hebben van voorheen. Op in ternationaal terrein zijn krachten aan het werk geweest, die de Nederlandsche regee ring tot deze devaluatie hebben gedwongen. De Ned. regeering stond op hel standpunt den kostprijs in verhouding tot het geheel te maken en door die aanpassing en het naar beneden brengen van het levenspeil der arbeidende klasse de gevolgen van de crisis te ondervangen om alzoo weer met andere naties op de wereldmarkt te kun nen concurreeren. De Regeering kan echter niet met succes de crisis het hoofd bieden want de crisis is een internationaal verschijnsel. Zonder en met de gedevalueerde gulden kunnm we onze goederen toch niet op de buiten landsche markt brengen vanwege het tol- murensysteem. Duitschland zal probeeren zich van alle invoer onafhankelijk te ma ken want door haar afhankelijkheid heeft ze den oorlog van 19141918 verloren. Nu onze munt is gedevalueerd is er geen hin derpaal meer om de Ned. bezittende klasse vast te koppelen aan het Engelsch en Amerikaansch kapitalisme. Zitten we eco nomisch aan dat bloc vast dan zitten we er politiek ook aan vast en barst de nieu we wereldoorlog uit dan staan we hierdoor aan den kant van Engeland-Amerika-Frank rijk. Zoo heeft de arbeidende klasse geen voordeel, maar schade van de devaluatie. In de pogingen van de kapitalistische klasse om aan de crisis te ontkomen, gaat ze overal allerlei fascistische maatregelen toepassen. De wapenen waarover het prole tariaat voorheen beschikte, worden haar ge leidelijk ontnomen. De vakvereenigingen en politieke partijen zullen daartoe kapot ge maakt worden. De rechten van den burger worden ingeperkt. Duitschland en Oosten rijk zijn ons voor gegaan. Wanneer wij niet waakzaam zijn, kunnen we kalm en gelaten in denzelfden toestand komen als daar. Er is slechts te kiezen volgens spr. tusschen 2 alternatieven: ondergang of so cialisme. Treedt men niet .daadwerkelijk tegen het kapitalistische stelsel op, dan gaat de arbeidende klasse met en zonder devaluatie naar den kelder. Van de gelegenheid tot het stellen van vragen werd door één persoon gebruik ge maakt. Hierna sluiting. HARENKARSPEL Algemeene Vergadering van het onder linge Veefonds te Harenkarspel op Zater dag 14 November 1936, des morgens 9% uur bij- den heer P. Pijper te Dirkshorn. Aanwe zig waren met het bestuur 19 leden. De heer N. Groot de Directeur opent te ongeveer 10 uur de vergadering, heet de aanwezigen hartelijk welkom, hoopt voorts dat dc besprekingen in het belang van ons fonds mogen zijn en verzoekt voorts de boekhouder do notulen te lezen van de vori ge algemeene vergadering, die zonder 'Aan merking worden goedgekeurd. Hierna wordt door de boekhouder een ovei'zicht gegeven van de rekening over het afgeloopen jaar en dan waren verzekerd over de maand November '35 1215 koeien en 12S pinken; December 1233—136; Januari ,36 1230138; Februari 1192135; Maart 1173—134; April 1157—135; Mei 1052—159; Juni 977—164; Juli 974—164; Aug. 1074-91; September 109293; October 1145—112 stuks vee. De omslag over die maanden was als volgt: Nov. f 0.35; Dec. f 0.40 Januari ,36 f 0.30; Februari f 0.40; Maart f 0.40; April f 0.50; Mei f 0.50; Juni f 0.60; Juli f 0.30; Augustus f 0.40; September f 0.30; October f 0.30; Totaal f 4.60 per stuk. Aan verloren vee was uitbetaald: le kwar taal 15 stuks'f 774.25; 2e kwartaal 23 stuks f 1286.37; 3e kwartaal 19 stuks f 1227,12; 4e kwartaal 10 stuks f 689.50. Geeft een totaal verlies aan van f 3977.24. Aan rekeningen veeartsen f 257.00. Brand verzekering f 138,87; rente Boerenleenbank Kaye glimlachte vergenoegd. Dat was niet verstandig van hem; .het wakkerde haar woede alleen maar aan. „Ja, jy hebt me bang gemaakt, maar toch niet zoo als Larry. Want voor mij was hij superintendant Kaye, de scherpste kop van de Ronde Tafel, die verzameling van onbarm hartige duivels, waar Keating 't zoo dikwijls over had. Ja, ik geef toe, je naam maakte me bang. Ik zond telegrammen aan Larry, dien ik voor Kaye hield, om hem weg te krijgen, maar hij trok er zich niets van aan. Hij zou beter gedaan hebbe, als hy maar ge gaan was. Dat hij zich jouw naam aan matigde, is zijn ongeluk geweest. Hij heeft nooit geweten, of zelfs maar vermoed, wie ik was, maar Keating liet zich ontvallen, dat Kaye de identiteit van den Strooper kende. Dat bezegelde Larry's noodlot." Kaye keek haar onverstoorbaar aan, eri wilde zelfs het gevaar loopen, haar nog meer te prikkelen, om opheldering te krygen over eenige ondergeschikte punten, waarover hy zelf geen zekerheid had. „Dus jij hebt op Larry geschoten, dezer dagen?" vroeg hy. „Ja, ik, maar ik miste hem. Ik kon niet blijven, omdat Jan naar beneden kwam, maar hoe weet je dat, duivel?" „Ik zag je naar de slaapkamer terugkeeren. Kort daarna kwam je weer te voorschyn, en je deed alsof je pas wakker was om naar de oorzaak van het gerucht te vragen.' „Zoo sluw was ik door myn krankzinnig heid," zei ze, en haar stem daalde tot een sluw gefluister. „Krankzinnigheid, die ik door mijn aderen voelde sluipen als vuur. En was ik uitwendig niet een aantrekkelijk meisje? En inwendig een ding, dat men in steenen cellen opsluit, en schuwt?" Kaye zei niets en was te verstandig om zich te bewegen. „Nee, je wilt niet spreken, en spoedig zul je het niet meer kunnen. Je wilt me opslui ten in een steenen cel als een krank zinnige! dat wil je." f 33.44; aan drukwerk f 19.40; aan kleine rekeningen waaronder vergaderkosten en verschotten enz. f 109.21; Salaris bestuur f 787.50. Op verzoek van de directeur zegt dc -heer Rentenaar namens de commissie dat de rekening door hun volmaakt in orde is bevonden. De directeur dankt hier na de commissie voor hun moeite en de boekhouder voor zijn keurig beheer. Hierna volgt benoeming' commissie voor het nazien der rekening 1936'37. Hier voor werden aangewezen de zittende leden K. Oudeman en S. Veter en als nieuw de heer Joh. Roos te Tolke, aller deze hoeren verklaarden deze benoeming aan te nemen, Als nu is aan de orde verkiezing com missarissen per aftr. de lieeren A. Wink Cz. en S. de Vet. Beide heeren werden met algemeene stemmen herkozen en verklaar den desgevraagd die herbenoeming aan te nemen, waarna felicitatie door den direc teur volgt. Vervolgens is aan de orde de wijziging van enkele artikelen in het reglement, n.1. art, 8 waarin ieder deelhebber verplicht is om bij aankoop of verkoop van hun vee, dit schriftelijk aan zijn commissaris mede te deelen. Vervolgens artikel 13, alinea 2 te bepalen dat voor koeien of pinken gekocht met een gat in het linkeroor, deze dieren met 50% zullen worden uitbetaald wanneer zij voor T.B.C. worden afgekeurd. Vervolgens art. 15 alinea 3 te bepalen dat vee, hetwelk door brand of bliksem wordt verloren zal indien het niet in een ander fonds of assu rantie is verzekerd, voor de volle 100% worden uitbetaald. Voorts art. 22 te wijzigen als volgt: De jaarwedde van het bestuur en den secreta ris-boekhouder zal om de drie jaren op nieuw door de deelhebbers worden vastge steld in de algemeene vergadering bij art, 21 genoemd. Bij rondvraag, die geen bijzonders ople vert, zegt de directeur dat de secretaris voor nieuwe reglementen zal zorg dragen en deelhebbers een nieuw exemplaar zal worden toegezonden. Hij dankt voorts de aanwezigen voor de opkomst en de prettige besprekingen en sluit de vergadering. Naar ons werd medegedeeld heeft de heer C. Broersen te Ivalverdijk zijn café met an nex kruidenierswinkel verkocht aan den heer H. Tiebie te Kerkebuurt, alhier. SCHOORL „Polly Perkins". Ons Genoegen van Schoorldani gaf Zondag avond in de zaal van den heer P. Mantel „Polly Perkins". Daar dit stuk reeds op ver schillende plaatsen werd gespeeld, zullen wij bij de beoordeeling niet. in de finesses treden. Ons Genoegen heeft een pluim verdiend voor de vertolking van dit stuk. Elke rol lag den speler en dit is reeds een groot. ding. Van Stompetorcn, 't Zand en Alkmaar wa ren deputaties om het stuk te zien en deze. deskundigen waren enthousiast over dc ver tolking. Stompetoren bracht na afloop een speech uit op de vereeniging en hoopte dat „Polly Perkins" ook in Stompetoren een suc ces zou worden. Het was zeer jammer dat de zaal niet be ter was bezet.. Waar blijven de donateurs?, „Ons Genoegen" verdient meer belangstel ling. Loterijvereeniging S.O.S, Bovengenoemde vereeniging hield Zondag morgen in het café van den heer Schuijt haar jaarvei'gadering. Te 11 uur opende de voorzitter met een woord van welkom, waar na de 2e secretaris de notulen leest, welke werden goedgekeurd. Uit het jaarverslag van den penningmeester blijkt, dat nog een saldo van 7 cent over is. Het bestuur werd in zijn geheel bij acclamatie herkozen. De samensteling zal zijn: Jb. Kuiper, secr., A« Bakker, penningm., N. Schuijt, 2e secr., N« Haasbroek, 2e penningm., en D. Groen, voorzitter. Besloten werd om met de komende trek king 4 tientjes te spelen. Bij eventueel voor komende feestjes zal de leden eens iets an ders dan een taart worden gegeven. Be krachtigd wordt een voorstel in de vorige vergadering gedaan om een boete stellen bij het niet ter vergadering komen. Hiervan zulen de leden in kennis worden gesteld. Te pl. rn. 1 uur sluit de voorzitter deze zeer geanimeerde vergadering. Ze kneep haar oogen half dicht. „Maar ik laat me niet opsluiten! Hoor je? Onder den grond denk eens, Kaye wat zullen de wormen vreten aan je vet karkas." Kaye waagde een blik op de klok en vroeg zich af, hoe lartg 't nog zou duren, voor Keating kwam. „En als jy weg bent, Kaye, is de weg mij vry. Ik win! Verstand, bah! Het heeft jou in je dood gedreven, en mij brengt mijn onver stand succes. Wat het zoo krankzinnig van my, dat ik anderen het werk liet doen, en er zelf met den buit tusschenuit ga? Den Stroo per noemen ze my, en dat ben ik ook! En was het zoo krankzinnig van mij, dat ik den kolonel in bescherming nam, toen je onbe houwen vrieyd Keating hem achterna zat? Ik beschermde hem om hem het gevaar te laten loopen. en zelf het voordeel te hebben!" Ineens stond ze op en sloeg hem in het gezicht, zoodat er een beetje bloed te voor schijn kwam. Het gezicht ervan deed haar terugdeinzen. „Bloed! Mijn God bloed het loopt in een stroom van Larry's gezicht over Ralph's overhemd dien nacht dat Dennis hem vermoord heeft. Bloed!" Haar stem sloeg over tot een verschrikkelyken gil en ze tuimelde in haar stoel, terwyl ze haar ge zicht met haar handen bedekte. Kaye sloeg haar gade, en onderging een gevoel, dat ver want was aan medelijden. Plotseling stond zij weer op. „Ja, je bent verstandig, superindendant Kaye - erg verstandig. Je liet Larry krijgen wat voor jou bestemd was. Je werkt in het donker als een mol bang voor het licht! Verstandig? Ja, mijn God, je bent zeker ver standig, maar ik ben toch nog verstandiger!" Ze beet op haar nagels en loerde rond door de kamer, waarin het eerste vale schijnsel van den morgen al doordrong. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1936 | | pagina 6