Luxe doozen Post
Langendijker Groentenveilingen
T
De Wachter
Boekhandel TRAPMAN
Een keurige collectie
en Cartes,
De strijd om de
„B etty
Bonn"
6eter dan aan Langendijk, de
dan aan Langendijk de
verwachte steunuitkeering
extra hulp wel noodig
geringe aanvoer van aardap
pelen afwisselende prijzen
buitengewoon slecht met
de koolsoorten roode kool
draait gedeeltelijk door
hoogste prijs f 1.90 gele
kool zoo goed als onverkoop
baar prijs f 1,- witte en
deensche witte slecht mi
nimumprijs afwisselende
prijzen voor groene kool
bloemkool bevredigend te
geringe prijzen voor uien
peen iets beter bieten laag
aanvoer spruiten lage
prijs voor rammenas goe
de prijs voor druiven iets
betere voor tomaten met
andijvie weer slecht.
Als we de jongste berichten nagaan over
het verloop aan de veilingen in sommige
andere streken, dan schijnt het daar beter
te gaan dan hier.
In de Streek, waar de bloemkool een be
langrijke plaats inneemt onder de tuinbouw
producten, brengt die groente een bevredi
gende prijs op, dank zij de grootere vraag
uit Duitschland. Het Westland vermeldt
grootere omzetten dan verleden jaar tot op
dezen tijd. De opbrengst van .de druiven
moeten tot dit gelukkige feit hebben bijge
dragen. Hier aan Langendijk is het daar
entegen alles misère, wat de klok slaat: er
is hier geen enkel product, waarvan de
aanvoer van eenige beteekenis is, dat een
beteekcnend gunstigen invloed op de eind
uitkomsten oefent. Zoo is het duidelijk, dat
met smart wordt gewacht op de ontvangst
van de derde steunuitkeering. Het totaal
bedrag is nu bekend en ook de toeslagen,
die op de gesteunde producten zullen wor
den verleend, zijn meegedeeld. Maar als
men nu het lijstje van producten doorloopt
en de bedragen .onder de loupe neemt, wel
ke voor de Langendijker producten worden
uitgekeerd, dan vreezen we, dat er voor
onze tuinders niet veel zal overschieten,
althans geen bedragen, die van groote be
teekenis zullen zijn. Men schijnt dit in re-
geeringskringen ook wel te weten en we
hoorden als eens fluisteren, dat met den
steeds voortdurend en al orger wordenden
nood in deze streek rekening zal worden
gehouden. We moeten het eerst zien, eer we
het gelooven. Hoe lang zijn de organisaties
al niet bezig, om een grootcrcn luizen- of
misoogststeun te verkrijgen. En nog altijd
is het bij de 30 procent gebleven .Nog is de
hoop op een grootere uitkcering niet opge
geven, doch een jaar wachten in een tijd
als dezen is toch wel heel lang.
In de afgeloopen week was de aanvoer
van aardappelen al weer minder. In de
prijzen kwamen weinig verandering, d.w.z.
ze bleven laag. Schotsche muizen werden
voor f 1.60—f 2.10 verkocht. Bonken voor
f 2.10f 2.40. Drielingen brachten f 1.40—
f 1.90 op. Eigenheimers f 1,70—f 2.20. Blau
we Eigenheimers zeer uiteenloopende prij
zen, liggende n.1. tusschen f 1,70 en f 2.6Ó.
Voor Furore werd f 1.70 betaald en voor
Bevelanders f 1,70f 1.80 Voor Blauwe
aardappelen werd f 1.90f 2.- besteed.
De verschillende koolsoorten vormden
den hoofdschotel van den aanvoer op de
veilingen. En daarmee liep het al heel
slecht. Er kan slechts een deel verkocht
worden, een groot gedeelte draait door. De
verkochte kool brengt bovendien zulke lage
prijzen op, dat ze maar weinig boven de
minimumprijzen uitsteken. De hoogste no
teering was deze week voor roode kool
f 1.90. Bij uitzondering werd deze prijs be
taald. Een belangrijk gedeelte van het ver
kochte ging weg voor f 1.—f 1.30. Een deel
was onverkoopbaar. Nog slechter ging het
met de gele kool. De aanvoer daarvan was
groot, in het bijzonder aan de Broeker vei
ling, waar niet minder dan ruim 56 spoor
wagons werden aangeboden. Aangezien hier
van iets voor het buitenland werd gevraagd
moest het binnenland alles opnemen. Dit
was op geen stukken na het geval, zoodat
een zeer groot gedeelte bij de koeien te
recht kwam. Wat verkocht Werd, bracht
f 1.- op. 4
Slecht ging het ook met de witte kool.
Gewone witte kool werd er niet zoo veel
aangevoerd. Wat er nog aangeboden werd,
draaide voor het grootste deel door. Groo-
ter was de aanvoer van Deensche witte.
Ook daarmee liep het slecht. Bijna alles
bracht 80 a 90 cent op, de witte kool 80
cent. De inmaakfabrickcn hebben blijkbaar
niet veel meer noodig. Men mag daaruit
wel opmaken, dat het met den afzet van
zuurkool wel beter mocht gaan.
Voor groene kool zijn de resultaten be
ter dan voor de andere soorten. De prijzen
loopen nogal uiteen, afhankelijk van groot
te en kwaliteit. Voor de kleinste werd f 1.50
f 2.- besteed, voor de grootste f 2.40—f 3.30
Jammer dat er zoo weinig bloemkool is ge
teeld. Daarvoor toch worden prijzen ge
maakt, die bij een bevredigende oogst, loo-
nend kunnen heetcn. Aanvankelijk werd
voor eerste soort reuzen f 8.30f 9.- betaald
welke prijs in het midden der week tot
f 6.90f 8.- was teruggeloopen en Zaterdag
f 5.20f 7.10 bedroeg. Lecerf wordt maar
weinig meer aangevoerd. Ze werd voor f 4.70
verkocht. Tweede soort bracht f 2.10 tot
ruim f 3.- op.
Uien zijn er dit jaar veel en de lcwali-
van J. VISSER, Roosendaal,
is een roman, die zich kenmerkt
door de eenvoudige en boeiende
wijze waarop de auteur de toestan
den beschrijft en de personen voor
ons doet leven.
„De Wachteris de naam van een
ouden molen, waarin en waaromheen
het leven der hoofdpersonen zich af
speelt. De oude molenaar in zijn strijd
tegen den nieuwen tijd; zijn buurman
de trotsche boer van de Ridderplaats
en zijn luchthartige kinderen; de stille,
trouwe molenaarsknecht zij zijn al
len ten voeten uit geteekend. Heel hun
dorp en zijn doening gaat fel en sterk
voor ons leven.
Maar in Eva, de hoofdpersoon van het
boek, die in strijd en nood den moeilij
ken weg naar de Gouden Poort der
Liefde vindt, heeft de schrijfster een
figuur geschapen, die waarlijk onver
getelijk is.
Het is een roman die belooft een der
succesboelcen van dit seizoen te wor
den.
Verkrijgbaar in:
LAAN.
SCHAGEN.
teit is goed. De aanvoer was echter ook deze
week nog niet groot, ofschoon gi'ooter dan
de vorige week. De prijzen waren weer ver
re van bevredigend. Alleen nep, die er ech
ter maar weinig is, bracht een redelijken
prijs op n.1. f 5.20f 6.20. Grove Uien no
teerden echter slechts f 1.50f 1.80, gewone
uien f 1.30—f 1.70 en drielingen f 1.30f 1.S0
Peen was iets beter in prijs, voor groote
werd f 1f 1.70 betaald, sommige par
tijen brachten het tot f 1.50 en f 1.60 Voor
kleine werd 50 a 60 cent besteed. Kleine
bieten brachten f 1.f 1.30 op, iets grootere
70 a 80 cent, de grootste 50 cent. Deze week
werden ook spruiten aangevoerd. Ze brach
ten f 7.20—f 9.50 op. Rammenas werd voor
f 1.90—f 2.20 verkocht, een veel te lage
prijs. De aanvoer van druiven was niet
groot, de pi'ijzen goed. Witte druiven gel
den f 34.90. Alicante liep van f 19—f 39.90
al naar gelang van kwaliteit. Klein was de
aanvoer van snijboonen. De prijs liep tot
bij de f 28.
Tomaten werden voor iets hoogex*e prijzen
dan de vorige week vei'kocht. A gold f 9.40,
B f 12.-, C. f 5.50 en CC f 2.40
Met de andijvie liep het ook weer niet
best. Een deel draaide weer door. Veel werd
vei'kocht voor 50 cent. Slechts voor een ge
ring deel kan een prijs van 60 of 70 cent
worden bedongen.
Uit onze Omgeving
ANNA PAULOWNA
S.D. Vrouwenclub.
Na een inleidend woord van de voorzitster,
mevr. Borst, waai'in deze o.a. de leuzen van
het jaar aanstipte, sprak Mej. C. Pothuis
uit Amsterdam haar rede uit voor de Vrou
wen, die Zatei-dagavond in Veerburg bijeen
waren, ter gelegenheid van den Vrouwendag.
Spreekster herinnerde allereerst aan het
ontstaan der viering van den Vrouwendag,
waai'toe 25 jaar geleden in Kopenhagen werd
besloten, en bouwde vervolgens haar rede
op op de 4 leuzen: tegen slaafschheid, tegen
fascisme, vóór vrede en vóór vrijheid.
Slaafschheid en fascisme noemde spr. in
één adem, omdat onder een fascistisch re
giem door niemand anders gedacht mag wor-
den dan de dictator doet. De vrouw wordt
bovendien uit alle beroepen geweerd, behal
ve als er ooi-log komt, dan-mag zij mannen
werk doen, en zelfs 't zwaarste in mijnen,
enz.
De verwai'ring in de kapitalistische maat
schappij leidt tot ooi'log, betoogde spr. ver-
der; geweld verwekt geweld en haat en ge
weld kunnen nooit het socialisme brengen.
Denkt daai-aan, wekte spr. haar gehoor op,
bij de verkiezingen en dien den vrede, door
hen te kiezen, die orde willen brengen in
den chaos, die recht willen laten gelden bo
ven geweld en dus voorstandei's zijn van een
sterken Volkenbohd.
Mocht het misschien vandaag of morgen
iets beter gaan, mochten de tijden wat beter
worden, laat u dan niet in de war brengen,
zei spr., nadat ze 't over het Plan van den
Arbeid had gehad, en bedenk, dat 't. slechts
een opleving in het raam van het kapita
lisme is. Blijft, ijveren voor een maatschap
pij, waarin ieder mensch vrij z'n krachten
kan ontplooien; werpt alle slaafschheid af,
blijft ieder uur pai'aat.cn als ge eens erg in
den put zit, denkt dan aan de vrouwen, wier
mannen in concentratiekamp of gevangenis
zuchten. Dan zult. ge blijven strijden tegen
slaafschheid en fascisme en vóór vrede en
vrijheid.
Na de pauze voerden ccnige leden van de
Vrouwenclub „Buurpraatje"' op, een samen-
spi-aak op straat tusschen eenige vrouwen
over werkloosheid, oorlog, enz. Zij verwier
ven een hartelijk applaus, evenals mej. A.
Kater, die een paar geestige stukjes voorlas.
Vóór bovengenoemd stukje werd opge
voerd, sprak mevr. Woudenbei-g over vóór-
en tegenspoed tijdens het achtjarig besiaan
van de plaatselijke Vrouwenclub en bood het
bestuur namens de leden een vaandel aan,
dat de verraste voorzitster (zij wist van het
plan niets af) dankbaar aanvaardde.
Mevr. Swierts kreeg even het woord om te
wijzen op de zangverecniging „De Stem des
Volks", die „op sterven-na-dood" is. De cenig-
ste medicijn zei spr., die het kindje weer op
de been kan brengen, is acht nieuwe leden.
Binnen drie maanden moet het op krachten
komen, of dit stuk van de beweging zal
verloren zijn.
Ook de heer Raven greep de gelegenheid
aan om zich tot de dames te wenden, omdat
er op andere bijeenkomsten nooit zooveel
bijeen zijn. Hij wekte hen op de oogen open
te houden, op de hoogte te blijven met wat er
in de partij omgaat en te zorgen, dat, als ze
niet met den mannen mee komen, deze toch
in ieder geval de vergaderingen zullen be
zoeken.
Mevr. Borst dankte aan het eind van den
avond allen die tot het welslagen hadden
meegewei'kt, in het. bijzonder mej. Kater, den
heer Meuleveld, die op het tooneel behulp
zaam was en de band, die zich in de pauze
had doen hooi'en en wekte tenslotte die da
mes onder de aanwezigen, die dat nog niet
wai'en op, ook lid te worden van de Vrou
wenclub.
HEER-TIUGOWAARD
Bij de plaatsgevonden stemming voor een
kerkvoogd, aftr. do heer A. C. Dekkers, werd
deze herkozen.
Vx-ijdag vond ten huize van den heer P.
Smit Jbz., de jaarlijksche bijeenkomst plaats
van de commissie der Landbouw-Onderlinge
(Centraal Beheer). Heerhugowaard en Om
streken ter conti'ole van de loonstaten over
het tijdvak 1 Nov. 1935-1 Oct. 1936.
Mede aanwezig was de heer Consemul-
der, chef van het Bijkantoor Amstci'dam.
Den scheidenden secretaris-penningmees-
ter, den heer Ch. Vis, die de afdeeling 26
jaar als zoodanig diende en die wegens hoo-
gen leeftijd bedankt had, werdén bij mon
de van den heer Mantel, vooi'zitter eenige
woorden van dank toegebracht.
Medegedeeld werd, dat. de heer Smit tot
de algemeene vergadering plaats vond, de
opengekomen functies waai'nemend zou
vervullen, waai'toe hij den 14 September
was benoemd.
Voor het eerst was de heer H. van 'Elten
als commissielid aanwezig. De samenstel
ling is thans als volgt: C. Mantel (Zuid),
voorzitter; P. Smit Jbz. (Zuid), secr.-pen-
ningm., J. Snijder (Zuid) H. van Elten
(Zuid), M. Kuiper (Noord), D. Kriller, Oude
Niedorp, leden.
Het vierjarig kind van den heer K. al
hier. kreeg bij vergissing inplaats van lever
traan salmiak in te nemen. Door zeer snel
geneeskundig ingrijpen werd bereikt dat de
kleine vermoedelijk geen nadeelige gevolgen
zal ondervinden.
W1ERISGERWAART)
De eerste Nutsavond (zie adv.) belooft een
goed begin voor het seizoen 19361937.
De heer Alt uit Bolsward houdt een le
zing, verduidelijkt, met bijna 100 lantaarn
plaatjes met verscheidene gramofoon-opna-
men en verder met pianomuziek. Reeds
meermalen heeft 't Nut dezen spreker doen
optreden en steeds was de zaal zeer goed be
zet. Het bestuur vertrouwt dan ook dat ook
nu de zaal vol zal loopen.
Het onderwerp, de Opera Faust,. behandeld
door een ter zake kundige spreker, verdient
ten volle een groote belangstelling. Het Nut
doet een goed werk, het brengt ontwikkeling
en ontspanning, beide van een goed soort.
Men toone dit te waardeeren.
BARS1NGERHORN
vindt U voor Sint Nicolaas in
LAAN
SCHAGEN
Zaterdagavond gaf de kindcrzangklassc
onder leiding van den heer J. R. van Stip
riaan een uitvoering in de zaal van den
heer A. de Graaf, waarvoor de publieke
belangstelling zeer bevredigend was.
Opgevoerd werd de kindcroperctte „Roza,
de schoone slaapster", in 7 tafreelen. De
•heer v. Stipriaan, die voor de eerste maal
een operetie met zijn zangklasse ten toonee-
le bracht, heeft daarmee wel succes gehad.
Op vlotte wijze werd het gegeven vertolkt
en vooral de solo-partijen werden uitstekend
gezongen.
Een hartelijk en spontaan applaus was
het beste bewijs, dat de aanwezigen zich
goed geamuseerd hadden.
De Voorzitter dankte aan het slot den
heer v. Stipriaan en allen, die bij de ver
zorging van de aankleeding behulpzaam
waren geweest voor hetgeen zij tot het wel
slagen hadden bijgedragen en hoopte dat
meerderen tot de kinderzangklasse zouden
toetreden.
BOND VAN GEMENGDE ZANGVEREEN.
IN NOORD-HOLLAND.
Zondag hield de Bond van Gem. Zang
verenigingen in Noord-Holland haar ge
wone jaarvergadering in het Parkhotel te
Hoorn.
De Voorzitter, de heer L. v. Loo, Den
Helder, opende de vergadering met wel
kom, waarna de heer R. Sasburg, Ben-
ningbroek, de notulen las en het jaarver-
verslag uitbracht. Beide werden onder ap
plaus goedgekeurd.
De penningmeester, de heer A. Wiedijk,
Barsingerhorn, gaf daarna een finantieel
overzicht, waaruit bleek, dat het afgeloo
pen jaar de financiën vrijwel stabiel bleven.
Geen voor- noch achteruitgang viel waar
te nemen. De rekening werd goedgekeurd.
Tot plaats voor het volgende Zangersfeest
werd aangewezen Benningbroek en als da
tum 6 Juni.
De heer R. Sasburg werd wederom be
noemd tot leider van den samenzang. In
de plaats van wijlen den heer A. de Ridder
werd tot Hoofdbestuurslid benoemd de heer
Joh. Veerman te Aartswoud.
Een voorstel-Barsingerhorn, om de lichte
concoursvorm in den Bond in te voeren,
bracht de tongen in beweging.
De heer Wiedijk verdedigde het voorstel
en zeide o.m. dat het voorstel werd gedaan,
in de hoop en de verwachting, dat er van
oen Zangersfeest meer aantrekkelijkheid
zou uitgaan. Om daartoe te komen werd
een puntenstelsel aanbevolen, waardoor di
rect na afloop van een zangersdag de ver-
eenigingen een idee hebben gekregen over
de verrichte prestatie, wat naar sprekers
meening zeker de animo zou bevorderen en
meer zou zijn in den geest van den lijd,
waarbij we ons toch dienen aan te passen.
De heeren Sasburg en Van Loo bestreden
het voorstel en wilden het idealistische doel
van den Bond, „het zingériom 'den zang""
handhaven. Ze verwachtten van 'n punten
stelsel weinig heil, waarbij de heer v. Loo
o.m. zeide, dat de Bestuurderen van de aan
gesloten vereen igingen daaraan veel kon
den doen, door steeds het doel en streven
van den Bond te propageeren.
Verschillende sprekers voerden over dit
onderwerp nog het woord, waarbij de heer
Saai, Wognum, een amendement op het
voorstel-Barsingerhorn indiende, inhouden
de de bevoegdheid van aangesloten vereeni-
gingen, om bij principieels bezwaren, vrij
heid te behouden om al dan niet volgens
een puntenstelsel beoordeeld t,e worden.
Nadat hol voorstel nogmaals met klem
was verdedigd, waarbij gehoopt werd, dat
hoe de stemming ook zou uitvallen, de min
derheid zich bij de meerderheid zou neer
leggen en dus geen gebruik te maken van
het amendement-Saai ter wille van de een
heid, werd het aangenomen met 6 tegen 3
stemmen. 2 Vereenigingen stemden blanco.
Enkele minder belangrijke punten wer
den vervolgens nog behandeld, waarna de
vergadering sloot met den wensch, dat do
genomen besluiten in het waarachtig belang
van den Bond zullen blijken te zijn.
Feuilleton
door Friedrich
Lindem a n
Daarom viel ik Trevor bij zijn begeeste
rende redevoering koudweg in de rede met
de zakeljjke opmerking:
Ge hebt me dus in mijn kwaliteit van
journalist laten roepen.
Maar hij was niet meer te houden. Hg
grabbelde ijverig in eenige akten.
Zeker, zeker. U als vertegenwoordiger
van een der grootste midden-Europeesche
krantenconcerns. Ik dacht dat het u bijzonder
zou interesseeren:
De eerste te zijn die het verneemt. Ik
heb nog met geen enkele andere journalist
erover gesproken.
Ik zie het al voor me op de frontpagina:
„De geheele bemanning van een schip ver
moord".
(en daaronder: onthuld door den Rijksad
vocaat Trevor).
Ja zeker, de geheele bemanning van een
schip vermoord, waarschijnlijk ook zeeroove-
rij. Daar gaat het om. Interessant, niet?
En wat denkt u ervan?
Ik dacht heelemaal niets. Ik dacht alleen
maar aan den prachtigen Zondagmorgen, die
door dezen onzin heelemaal bedorven was.
Men is juist als men niets te doen heeft, twee
maal zoo gevoelig voor elke „storing".
Onderwijl antwoordde ik op zijn vragen,
wat men in dergelijke gevallen altijd ant
woordt, als men niet te onbeleefd wil zijn:
Misschien... als u iets bijzonders, iets
duidelijker...
Hij was al heel gelukkig met deze paar
beleefdheidsfrasen.
Spreekt van zelf, natuurlijk. Daarvoor
ben ik juist hier..-, (eigenlijk toch ook weer
niet).
Daarom heb ik het onderzocht in dit
buitengewoon geval...
(Nu, nu).
...zelf ter hand genomen.
Gelijkertijd krabbelde hij weer tusschen de
acten.
Hier..
Met een bijna kinderlijken triomf hield hij
mij een ramp onder de oogen. Zijn vreugde,
zgn kinderlijke verheerlijking, eindelijk de
man gevonden te hebben, die voor hem de
spreektrompet voor de openbaarmaking was,
had bijna iets roerends. Een geheel andere
Trevor zat tegenover me, een die eigenlijk
niets anders was dan een groot kind, maar
een kind dat een gevaarlijk spelletje speelde
met akten en wetsartikelen. En hoewel ik
geheel niet d'e bedoeling had, handlanger te
zijn van Mr. Trevor's gekrenkte ijdelheid,
nam ik de blauwe map in de hand.
Het protokol van het gisteren behan
delde. De mededeelingen van den Kapitein en
den Stuurman der „Frisco".
Eigenlijk weer slechts om niet onbeleefd
te zijn, bladerde ik er wat in. Het waren,
goedgezien, tien, twaalf dichtbeschreven vel
len en ik had werkelijk geen lust deze ge
moedsuitingen van een schrijver van het
gerecht te onderzoeken.
Moet ik het nu lezen?
Heelemaal opgewonden door deze nieuwe
wending, zei Trevor:
Ja.
Maar hij verbeterde snel:
Dat wil zeggen: neen. ik acht het echter
mijn plicht U als vertegenwoordiger der open
baarheid op dit interessante geval gewezen
te hebben.
Zijn toon klonk niet zuiver. Maar hg kon
mij toch niet zoo maar onomwonden zeggen,
hoe hij er naar snakte, dat ik het zou lezen.
Hij kronkelde en wrong zich in allerlei
bochten. Hij bood mij zelfs een nieuwe clgaret
aan, alleen maar om mij vast te houden.
Eigenlijk deed het mg leed, en zonder dat ik
iets ervan in mij opnam, liet ik mijn oogen
over de vellen papier dwalen.
ADMIRALITEITSGERECHTSHOF
Zitting van 19 December 1900.
Voorzitter. President der Rechtbank Sir
William Douglas.
Leden: Reeder J. Proteroe, Commandant R.
Smith, Commandant F. C. Cooper, Kapitein
S. Long.
Rijksadvocaat J. J. Trevor.
Griffier. Secretaris J. Meyers.
Onderwerp
betreft bergloonaanspraak van u^.. _.api-
tein der Britsche brik „Friso" betreffende
het opbrengen van de Amerikaansche brik
„Betty Bonn".
De kapitein en eigenaar dei- brik „Friso"
John Spurling, 53 jaar, Amerikaansche natio
naliteit... verschgnt en zegt... onder overleg
ging van zgn scheepsjournaal uit:
12 November j.1. verlieten wij New-York
met stukgoed voor Genua. Na een stormach-
tigen overtocht hielden wg koers op 29 Nov.
naar de haven St. Michael. Azoren. Voortzet
ting der reis nog denzelfden dag. 4 December
tegen 10 uur 's morgens ontdekten wg een zeil
bij helder weer in 't Noord-Oosten. Plaats
ongeveer 37 gr. N. 18 gr. W. Wij liepen op de
andere in. Het vreemde schip was een brik
van ongeveer 300 ton, die bakboord zeilde.
Wg naderden bakboord z(jde. Een signaal werd
niet beantwoord. Toen ik op ongeveer een mijl
achter mijn roer omliep bemerkte ik dat het
schip slagzij maakte. Door mijn kijker zag ik,
dat roer en uitkijkpost onbezet waren en er
ook niemand aan boord was. Het kwam mg
voor alsof er iets niet in orde was. Ik pro
beerde dezelfde koers te houden om naderbij
te komen. Maar door mgn keermanoeuvre
raakte ik het schip kwijt en het gelukte mij
ook niet meer 't .in te halen. Het had alle
zeilen op.De wind was frisch en uit het Noor
den. Ik volgde het den heelen middag tot
's nachts toe. Omdat ik in 't donker geen ach
terlichten zag, meende ik reeds het uit 't oog
verloren te hebben. Maar toen de dag aanbraK
zag ik het nog steeds in dezelfde richting,
twee streek vooruit, stuurboordzgde. Gelijker
tijd dook achter, op ongeveer 3 zeemijlen af
stand, een stoomboot op, zoo te zien een Duit-
sche stoomboot, die naar de West ging. Den
naam kon ik niet onderscheiden. Ik behield
ook verder dezelfde koers ais de brik. n.1. naar
de Portugeesche kust. Maar eerst tegen den
middag toen het vreemde schip een streek
afviel, en daardoor vaart verminderde, ge
lukte het mij het in te halen. Op 5 December,
zoowat 3 uur 's middags, plaats ongeveer 39
gr. N. 17 W. ongeveer 500 zeemglen te Wes
ten van Lissabon, wasik wederom op roep-
afstand naderbg gekomen. Nu kon ik ook de
naam lezen: „Betty Bonn" New-York. Op mgn
herhaalde vraag: „Verlangt ge hulp?" kreeg
ik geen antwoord. Ook vertoonde zich niemand
op dek.
Het was duidelijk, dat daar iets niet in orde
was en dat wij een boot moesten uitzetten.
De eerste stuurman Crane roeide met twee
man, Colcord en Baily, er naar toe. Ik zag ze
het schip enteren. De beide schepen liepen
ongeveer een kwart zeemgl gelijk op, zoodat
ik duidelijk kon zien hoe mijn menschen het
dek afzochten. Na ongeveer een half uur riep
stuurman Crane mij aan. Het schip was blijk
baar door de bemanning verlaten. Verder was
alles in orde. Ik zei hem, dat hg een man aan
boord moest laten en met de scheepspapieren
en andere zaken van waarde moest terugko
men. Nadat zij de zeilen gereeft hadden, bleef
Cordon op de „Betty Bonn' en nam het roer.
Crane bracht de scheepagenda, een gzeren
geldkistje en een beschreven vel papier, be
nevens wat los geld mee. De overige scheeps
papieren, certificaat, manifest, Cognossemen
ten, scheepsjournal, enz., benevens de Navi-
gatie-instrumenten waren niet te vinden.
De agenda van de „Betty Bonn' bevatte
behalve het vertrek uit New-York op den 7en
November, nog zeven plaatsbestemmingen.
De laatste stamde van 24 November op 26° N.
27° W., dus zoowat 100 zeemijlen westelijk
van St. Michael, Azoren. De geldcassette was
intact, in ieder geval stak de sleutel in het
gat en een bepaalde som gelds in het kistje.
Het beschreven vel bevatte eenige bereke
ningen, waarvan er een niet geheel af was.
Verdere punten waren hieruit niet op te ma
ken. Ik zond den 2en stuurman, Clements, en
een man, Finlay, er heen, die te zamen met
Colcord als bemanning voor de berging, de
„Betty Bonn" Gibraltar binnenbrachten.
Op de vraag van den Voorzitter, wat de
kapitein over de bemaninng van de „Betty
Bonn" dacht, antwoordde hij, dat hij zich
daaromtrent nog geen vaste meening ge
vormd had. Het geheel was hem een raadsel.
Of de gesignaleerde stoomboot iets met de
verdwijning der bemanning had uit te staan,
kon hij niet zeggen.
De kapitein vorderde voor zich en zgn be
manning de naar zijn meening hem toeko
mende belooning voor het bergen.
De heele zaak was niet veel waard. De zee
mansuitdrukkingen maakten de zaak er niet
duidelijker op. Zeker, het verdwijnen van een
geheele bemanning had iets geheimzinnigs.
Maar die konden zich toch niet eenvoudig
weg in de lucht hebben opgelost.
Wanneer deze menschen reden gehad had
den te verdwijnen, dan waren ze in booten
vertrokken of hadden zich laten opnemen
door ieder stoomschip, dat zij ontmoet had
den. Men zou hen wel ergens opduiken,
in een havenplaats, op een of ander Consu
laat, bij een ronselaar of zooiets. Maar om
zich over zdoiets het hoofd te breken, dat
was per slot van rekening een politieaange-
legenheid, daarvoor kon toch een Trevor zich
niet warm maken.
Nadenkend klopte ik de asch van mijn si
garet. Daarbij ontmoette ik den blik van den
Rijksadvocaat. Zijn blauwe oogen hadden
bijna kleur.
(Wordt vervolgd.)
