Als U iets koopt,
Luxe doozen Post
De nieuwe Pachtwet
De vrouw,
FIRMA HERM. DE RAAT
en haar beteekenis
en Cartes,
De strijd om de
„B etty
Bonn"
die Matuschka
doodde
Koopt dan iets goeds I
Een keurige collectie
Vrijdag 4 December 1936.
Tweede blad
SCHA GEN
Voor den Bond van Landpachters en Hy-
potheekboeren sprak gistermorgen in het
Noordhollandsch Koffiehuis het Tweede Ka
merlid, de heer H. van Houten te Gronin
gen over het onderwerp: „De beteekenis van
de nieuwe Pachtwet en van de devaluatie
voor den landbouw."
Als het provinciaal bestuurslid, de heer L.
Glas te Hoogwoud, deze bijeenkomst opent,
kan van een flinke belangstelling gespro
ken worden, ongeveer 100 personen zijn aan
wezig.
De heer Van Houten het woord verkrijgen
de, begint té zeggen, dat er voor de nieuwe
Pachtwet veel belangstelling bestaat en om
trent deze wet allerlei meeningen heerschen.
De uitslag van de stemming in de Tweede
Kamer wijst er op, dat ook de le K. de pacht
wet wel zal aannemen. Toch zal er heftig
verzet komen van verschillende organisaties
als: notarisorg. .bankorg. en landbouworg.
De pachter was voorheen zoowat rechte
loos.
De Pachtwet rust op 2 pijlers n.1.: lo. het
continuatierecht en 2o. een redelijk bestaan.
Deze twee factoren beheerschen de geheele
pachtwet. Op zich zelf zijn de factoren waar
deloos, maar gecombineerd is dat anders. Ze
behooren onafscheidelijk bij elkaar. Het con
tinuatierecht bcteekent, dat wanneer de
pachter het land niet verwaarloost, en zich
geen buitengewone omstandigheden voor
doen, de boer 12 jaar op het land kan blij
ven. Spr. zet uitvoerig uiteen, hoe nuttig
deze zekerheid werkt en de positie van den
pachter verbetert. De pachter wordt vrij
man.
Doordat op het oogenblik de boer geen ze
kerheid heeft, is de toestand zoo, dat de
boerderij meestal in het laatste jaar niet op
topprestatie werkt. Er wordt dan roofbouw
gepleegd, wat voor het bedrijf funest is.
Artikelsgewijze behandeling.
Spr. gaat dan artikelsgewijs de nieuwe
pachtwet na en betoogt het huurstelsel van
de mobile pacht voor te staan. Bij dit
systeem dragen pachter en verpachter
men het bedrijfsrisico.
Art. 4 bepaalt iets geheel nieuws, n.1. dat
alle boerderijen en alle land voor onbepaal-
den tijd verhuurd worden. Er zijn menschen
die vreezen, dat de jongeren er niet meer
aan te pas zouden komen. Deze wet be
schermt den jongen pachter juist tegen het
noodlot.
Art. 5 bepaalt uitzonderingen: soms mag
voor bepaalden tijd gehuurd worden. Door
voorbeelden te geven, doet spr. duidelijk
worden, hoe dit art. wordt bedoeld.
Art. 6 zegt, dat alle huurovereenkomsten
schriftelijk moeten worden aangegaan. Dit
contract moet worden ingestuurd naar de
daarvoor aangewezen rechtspraak-instantie
(rechter plus 2 deskundige bijzitters). Het
contract ma® niet buitensporig zijn er
moet bij goede bewerking een redelijk be
staan bieden.
Oorspronkelijk kon de pachtkamer 't
contract wijzigen, maar 't amende-
ment-Chr. v. d. Heuvel heeft deze
mogelijkheid er uit gehaald en
zoo kan de pachtkamer alleen ver
nietigen.
Bij elke tusschentijdsche wijziging er
als de 12 jaren om zijn, moet men ook bij
de pachtkamer aankloppen.
Art. 15 zegt, dat een opp. van H.A.
buiten de controle valt, tenzij het stukje
-meer dan f50.huur doe.t
Wanneer verborgen gebreken binnen
maanden ontdekt worden, heeft men recht
op schadevergoeding en vermindering van
de pacht.
Art. 22 regelt de vergoeding voor aange
brachte veranderingen. Heel wat pachters
hebben de kwaliteit van den grond verbe
terd en de wet acht het billijk, dat de ver
beteringen vergoed worden.
Art. 24 behandelt de conjunctuur. Bij
conjunctuurverschijnselen; kunnen pachter
en verpachter zich tot de pachtkamer wen
den, wier uitspraak bindend is.
De bestemming van het gepachte mag
niet eigenmachtig veranderd worden, tenzij
de pachtkamer dat billijk vindt in 't raam
wan het algemeen belang.
Belangrijke reparaties moeten door den
verpachter betaald worden.
Art.. 30. In een besten tijd kan de verpach
ter verhooging vragen.
Art.. 34. Eens in de 10 jaar kan een ver
pachter opzeggen, zonder dat de pachter er
iets aan doen kan.
Als in 1937 de overeenkomst is begonnen,
loopt zij dus in de practijk tot 1949.
Wanneer er een eigenaar is, die zelf op een
boerderij wil of zijn kind er op wil hebben,
dan moet de pachter vertrekken. Hij heeft
dan echter recht op vergoeding.
Een verpachter kan de huur in een bepaald
jaar doen eindigen, als dit is vastgelegd in
het contract.
Als de pachter komt te overlijden, kan de
verpachter .vragen de overeenkomst te ont
binden.
Overlijdt de verpachter, dan zal in bijzon
dere omstandigheden ontbinding worden ge
vraagd en het kan worden toegestaan.
De pachtsom moet op tijd betaald wor
den; gebeurt dit niet, dan kan de verpach
ter vragen de overeenkomst te vernietigen,
wat de rechter moet toestaan.
De pachtsom blijft preferent.
Van de uitspraak van de pachtkamers
kan men in beroep komen bij het Gerechts
hof te Arnhem.
Voor de pachtkamer zal het moeilijk zijn
de juiste pachtsom vast te stellen. Hierbij
zullen de regeeringsvoorlichtingsdiensten
een adviseerende rol spelen.
Plaatselijk zullen huurnormen worden
vastgesteld en komt men met een huur
contract, dan wordt gevraagd in welke
klas het land valt.
Wanneer de pachtbureaux het bedrag
vaststellen, is dit .voor beide partijen bin
dend.
Wanneer in werking?
Wanneer gaat deze wet nu in werking?
De le Kamer zal voor Mei de Pachtwet
afhandelen, zoodat wij mogen veronderstel
len dat zij 30 April 1937 in werking treedt.
De contracten gesloten na 1 Januari 1936,
kunnen al heel spoedig onder de nieuwe
wet vallen.
De contracten gesloten voor 1 Jan. 1936,
vallen nog onder het oude recht, zoolang
de overeenkomst duurt, maar hoogstens
tot 1943.
Binnen zeer korten tijd zal dus het over-
groote deel van alle pachters onder de
nieuwe wet vallen.
Van de gelegenheid tot het stellen van
vragen wordt door enkele aanwezigen ge
bruik gemaakt. Hierbij wordt opgemerkt,
dat de kans, die deze wet voor de jongeren
biedt, toch niet grooter wordt, in verband
met de bevolkingsgroei.
De heer v. Houten toont zich minder pes
simistisch en zegt, dat men met de tijdsom
standigheden rekening moet houden. Deze
crisis zal toch niet altijd aanhouden. Bo
vendien daalt de bevolkingsaanwas tegen
woordig, ook in ons land en men weet niet,
welke technische mogelijkheden zich nog
zullen openen.
De heer Vetbman (Waardpolder) oor
deelt dat de wet in vele dingen heeft voor
zien, maar betwijfelt of de pachters wel ge
lukkiger zullen worden in de toekomst.
Want de wet laat vele mazen voor de land
bouwers open. De verpachters zullen b.v.
op hun bedrijf zetboeren gaan plaatsen.
De heer v. Houten zegt het plezierig te
vinden, als iemand nog radicaler is dan
hij zelf.
Maar spr. noodigt den heer Vethman (die
noch pachter noch verpachter is) uit, dan
zoolang met hem op te trekken en als spr.
stil blijft staan, verder alleen door te tip
pelen. Spr. betoogt, dat er geen behoefte
is aan een pachtwet, waar de verpachters
van profiteeren, want die hebben al 100
jaar overvloedig vruchten geplukt. Nu zijn
de pachters aan de beurt om profijt van de
grond te trekken. Een goede verpachter
kan het heel goed eens zijn met den Bond
van Landp. en Hypotheek boeren.
Nemen de heeren verpachters een proef
met het zetboersysteem, dan zouden zij na
1 jaar voor wel een eeuw genezen zijn. (Da
verend applaus) Spr. zegt, dat het door den
heer Vethman gesprokene niet anders kan
zijn als de uiting van iemand die niets
van het leven op het platteland afweet, an
ders kan hij daar niet toe komen. Spr. laat
duidelijk uitkomen dat men niet behoeft
te vreezen, dat er geen pachters meer zul
len zijn. Het zetboerschap zal de goede
werking van deze wet niet in den weg
staan. Het is geen begeeringswaardige toe
stand, dat alle menschen met geld zeggen
schap hebben en de anderen ja kunnen
knikken. Wij houden van onze vrijheid,
maar alleen is deze vrijheid te handhaven,
wanneer zij gebonden is door recht (ap
plaus.)
Het is inmiddels te laat geworden voor de
2e rede van den heer v. Houten, en daar
om sluit de heer Glas de bijeenkomst onder
dankzegging aan den spreker en met een
opwekicing lid te worden van de Bond van
Landpachters en Hypotheekboeren.
HET NOODLOT VAN HONGARIJE'S
EENIGE VROUWELIJKE DETECTIVE.
De chef der crimineele politie
van Boedapest spreekt ....ik
,wil mijn vader vervangen
pleegmoeder van verwaarloosde
kinderen hoe Claudia den
roofmoordenaar Nagy ving
sneeuw witte haren en een
groote liefde op het spoor
van den aanslagpleeger op trei
nen. -i
Matuschka! Klank welke in onze I
herinnering terugroept de groote spoorweg
rampen in Hongarije en Oostenrijk en de
gruwelijke bedreiging voor de groote in
ternationale lijnen in overig Europa.
Thans is de bedrijver van deze misdaden
ter dood veroordeeld. Het is daarom inte
ressant iets te vernemen over de vrouw,
die Matuschka ten val bracht.
Zij was de eerste en de laatste vrouwe
lijke detective van Hongarije, misschien
was zij de eenige vrouw ter wereld, die dit
beroep uitoefende. In ieder geval was Clau
dia Majdan flinker en vindingrijker, voor
al echter menschelijker dan die detectie-
ves, die romanschrijvers altijd uitvinden...
Met deze woorden begon de toespraak, die
Dr. Lasky, chef der politieambtenaren, bij
het graf van zijn beste en meest betrouw
bare helpster hield. En terwijl de koude
herfstwind de bladeren over de graven ver
spreidde, sprak hij tot zijn onbekende toe
hoorders over het noodlot van Claudia Maj
dan.
Detectivezeker een vreemd beroep
voor een vrouw! De inspecteur van politie
Majdan zal er wel nooit aan gedacht heb
ben, dat zijn knappe dochter hem eens
zou opvolgen. Als niet tijdens een oefening
het paard van een Hongaarsch landbezit
ter schuw was géworden, als Luitenant
Madjan niet bij zijn poging het dier, in de
teugels te houden, meegesleept was en doo-
delijk gewond wasdannu dan zou
de blonde Claudia waarschijnlijk een ge
lukkige bruid en een tevreden moeder zijn
geworden. Nu zag ze zich echter op zestien
jarige leeftijd door het tragische ongeluk
van haar vader beroofd. Claudia kon nu
niet meer vlakke wegen van het burgerlijk
geluk volgen.
De oudere landgoedbezitter, die dank zij
de opoffering van Luitenant Majdan van
den dood gered was, nam de voogdijschap
op zich van de jonge wees, Natuurlijk was
het tegen zijn wil. dat Claudia toen ze
achttien jaar was, in dienst wilde treden
bij de politie. Men kan zich eenigszins de
verrassing voorstellen van de keizerlijke
en koninklijke politie, toen het 18-jarige
Onze groote collectie WINTERPANTOF-
FELS maakt het U makkelijk, iets nuttigs te
geven.
De leuke, vlotte modelletjes maken het tot
een gewaardeerd cadeau.
Elegant van model, laag in prijs.
Voor practische geschenken de grootste sor
teering bij
LANGESTRAAT 80. - TELEFOON 3383.
ALKMAAR.
meisje haar sollicitatiebrief instuurde en
als reden voor haar ongewone aanvraag
opgaf:"omdat ik mijn vader moet ver
vangen!"
Een commissaris beloofde den voogd het
meisje van gedachten te doen veranderen.
Maar toen Claudia in haar mooiste jurk
op het politiebureau kwam en zich langs
alle ondergeschikte beambten doorgewors
teld had tot aan den chef, had ze al het
eerste bewijs van haar flinkheid geleverd.
De hooge heeren bleven van meening, dat
een dergelijk beroep voor een vrouw niet
hoorde, maar ze bezweken tenslotte voor de
smeekbeden van dit „drommelsche mensch"
Zoo kwam het, dat in 1892, toen de vrou
wenbeweging nog in het begin van haar
ontwikkeling stond, een jong meisje in Boe
dapest, van goede familie tot de eenige
vrouwelijke detective van Hongarije werd
benoemd.
Voorloopig droeg de politie haar alleen
de kinderafdeeling op.
Claudia Majdan werkte aan het jeugd-
gereebtshof. Ze doorkruiste de armoedige
wijken van Boedapest op zoek naar ver
waarloosde kinderen, ze stichtte een „Liga
tot verdediging der jeugd", die tot doel had
jonge menschen uit het misdadigersmillieu
der ouders weg te halen. Het eerste Rijks-
jeugd tehuis ontstond onder de directie
van de dappere Claudia. Het was geen ge
vangenis, maar een school. Voor het eerst
mochten de inzittenden van een tuchthuis
Kerstmis vieren om een werkelijke kerst
boom.
Door een toeval kreeg Claudia Madjan
haar eerste taak op crimineel gebied te ver
richten. Het heele detectivencorps van Boe
dapest deed in 1903 vergeefsche moeite de
roofmoordenaar Nagy te ontdekken, die na
de rechtszittingen aan zijn oppassers was
ontsnapt.. Een van de kinderen, die Claudia
regelmatig verzorgde, vertelde haar, dat zijn
ouders sinds eenige dagen een griezelige
gast herbergden, waar hij bang voor was.
Zij luisterde verbaasd en liet zich een be
schrijving geven van zijn persoon en kwam
tot de conclusie, dat dit alleen maar de
gezochte moordenaar kon zijn. Zoo bracht
ze de politie op het spoor van den ontsnap
te!...
Na deze eerste proef werd Claudia nu
vaker voor dergelijke gevallen uitgekozen!
Altijd waren het weer haar kleine bescher-
melingetjes, die haar belangrijke inlichtin
gen gaven, maar ook zonder deze hulp kon
de detective alle raadsels oplossen. Zoo
speelde ze het klaar het vertrouwen te win
nen van den bankroover Ortisz, die de mooie
vrouw hevig het hof maakte en haar lang
zamerhand al zijn geheimen vertelde. Het
was Claudia, die den anarchist Kalman, die
een aanslag op Keizerin Elisabeth had ge
pleegd, aan de politie overleverde, en aan
haar schranderheid heeft men het te danken,
dat het complot tegen Keizer Frans Jozef
nog juist op tijd aan het licht kwam.
Toen kreeg Claudia als waardeering van
het Habsburgsche Huis de kroonorde. Ze
heeft hem nooit gedragen, omdat, deze haar
zou kunnen verraden. Het groote geheim
van haar succes was juist, dat geen misda
diger in de zachte, bekoorlijke vrouw iemand
van de crimineele politie vermoedde.
Toen Claudia Madjan 32 jaar was vroeg
ze voor het eerst een langere vacantie. Toen
ze terugkeerde was haar haar sneeuwwit.
Wat had de vrouw, van wie niemand iets
wist over haar privé leven, ondertusschen
beleefd? Men kwam het te weten naar aan
leiding van een rechtszitting tegen een
beruchte huwelijksbedrieger. De detective,
die den eleganten bedrieger zelf aan de
politie had uitgeleverd, verzocht haar ver
klaring te mogen verzwijgen. En de rechter
gaf aan haar verlangen toe, hij voelde wel,
dat zich achter haar zwijgen de grootste
teleurstelling van haar leven verborg.
Van dat oogenblik af zag men de witharige
vrouw weer onvermoeid bij den arbeid. Ze
werd heen en weer getrokken tusschen haar
kindertehuis en de groote taak misdadigers
op te sporen. Toen Claudia bijna 60 jaar
was beleefde zij haar grootste triomf: Zij
vond na het verschrikkelijke treinongeluk
bij Bia Torbagy het eerst het spoor van den
dader Matuschka. Nog eenige weken ge
leden werd de detective ingedeeld bij de
ambtenaren, die Eduard VIII gedurende zijn
oponthoud te Boedapest moesten bescher
men.
De dood van deze zeldzame vrouw, die
met 62 jaar nog werk deed, dat voor man
nen vaak te opwindend is, was het gevolg
van een longontsteking, die zij had opgeloo-
pen bij een dienstgang des avonds.
vindt U voor Sint Nicolaas in
LAAN
SCHAGEN
Feuilleton
door Frledrich
Lindem a n
13)
Maar dit alles bewees niets omtrent de rol
ds de „Frisco" bemanning gespeeld had bij
dt verdwijning der bemaning van de „Betty
Bon". Dit alles gaf ook nog geen oplossing
vat het eigenlijke geheim, waarom werd de
„Bé.y Bonn" verlaten? Men behoefde toch
nietiirect aan een misdaad te denken. Men
kon vengoed muiterij aannemen. Alles aan
boorivas in orde, alleen de stuurmanshut was
in Worde, en in deze hut hadden zij het
mes bonden. Was het niet mogelijk dat de
stuuriri, of wie dan ook een aanval van
waarzigekregen had en de lui met sabel-
geweld.erboord gedreven had? Zulke geval
len wa< bekend. De houwen in de reeling;
dat alle^f een bepaalde reden tot veronder
stelling.
In iedtgyg,^ het entermes, de bloedvlekken
het eersteeken, die over het geheim zelf
wat medildent
Op dit renbiik ging de deur open. De
bode kwaden en bracht een brief.
Rijksadvj. pers0onlijk. Een bode wacht
op antwooi
Trevor scheurde het omslag open, las, werd
rood van woede en sloeg met den vuist op
tafel:
Vervloekte hond!
Toen, zelf geschrokken over dezen uitval,
wendde hg zich tot den bode en zei:
Die bode moet even wachten.
De beambten ging naar buiten.
Nauwelgks had deze de deur achter zich
gesloten of Trevor reikte mg den brief.
Alstublieft, de Amerikaansche Consul,
Mr. Spring verzoekt mij het schip door een
deskundige te laten onderzoeken.
Nu kwam Hayes overeind. Dit raakte zjjn
eer. Hij moest zgn hart luchten.
Vervloekte hond!
Dit kon Trevor zoo maar niet laten pas-
seeren.
Kapitein, uw uitroep over den vertegen
woordiger van ons bevriend land, was onge
past. Ik meende zelf met deze uitdrukking
den kapitein der „Frisco", op wiens verzoek
deze nieuwe onderzoeking waarschijnlijk plaats
vindt, maar ik neem deze uitdrukking dan
ook ,als zijnde gedaan in een moment van op
winding, terug. Uw constateeringen worden
door dit tweede onderzoek in geen enkel op
zicht beleedigd. Integendeel: we mogen slechts
hopen dat onze ondervindingen ook van den
anderen kant zulen bevestigd worden. Goeden
avond, Kapitein.
Hayes was getroffen door dit korte afscheid
en door den officieelen toon van den Rijks
advocaat.
Hij stond er bij als een betrapte school
jongen, maakte een linksche buiging en schoof
de deur uit.
Zijn uniform hing in treurige plooien om
zijn lichaam. Deze afgang had hij zich be
slist anders voorgesteld.
Doch nauweljjks had hg de deur achter zich
dichtgetrokken, of Trevor sloeg nogmaals met
volle overtuiging op de schrijftafel.
Vervloekt land.
En zei na een oogenblik met nadrukt
Deze keer bedoel ik inderdaad den
Consul.
Na nog eenige oogenblikken:
Wat nu?
Het was de eerste maal dat hfj, gedurende
dezen midag, regelrecht mij een vraag stelde.
Ik moest eerst een oogenblik over mgn ant
woord nadenken.*Toen zei ik:
Zelfs waneer gg een juridische reden had,
die nieuwe onderzoek te verhinderen, dan nog
zou ik dit niet geschikt achten.
Trevor knikte.
Wij begrepen elkaar.
Wanneer tegenover een dergelijke weigering,
de Consul hardnekkig bleef, kon hier uit een
juridische aangelegenheid een politieke zaak
voortkomen.
Trevor had het nu In de hand twee Ministers
van Buitenlandsche Zaken er in te betrekken
of niet.
Ik weet zeker, dat ht denkbeeld hem een
oogenblik aanlokkelijk voorkwam, deze konse-
kwensie in zijn geheel te aanvaarden; tele
grammen tusschen Londen en Washinton; zit
tingen van beide ministers van buitenlandsche
zaken; zittingen van de ministeries van Justitie
misschien zelfs van regeeringsafgevaardigden
der twee wereldrijken, en steeds daarbg den
naam van den Rijksadvocaat in Gibraltar.
Ik zag 't aan den glimlach die om de mond
hoeken van Trevor te voorschijn trad. Maar
de afloop was onzeker en een onzeker resul
taat durfde Trevor niet riskeeren. Zelfs indien
het hem niet zgn functie gekost zou hebben
immers formeel kon hij in zijn recht zgn
dan nog zou het leven te Gibraltar hem een
hel geworden zgn. Op eiken hoek van de
straten stond men er als 't ware op te wachten
dezen „Londenaar" te kunnen wegcijferen,
dezen overgeplaatste, dezen gewichtdoener.
Trevor knikte in gedachten verzonken. Een
bittere trek kwam om zijn mond. Ik begreep
hem maar al te goed; een wereldzaak, laten
we het gerust zoo noemen; een groot avontuur
te moeten laten loopen, alleen omdat men
moest leven gedwongen was te leven. Dit is
niet zoo eenvoudig voor een man „Va banque"
spelen? Alleenstaand tot het bittere eind
doorvechten? Daartoe ontbrak heni weer de
moed. Hij. was slechts een avonturier der fan
tasie. Op dit oogenblik verachtte hg zichzelf.
Dan schoof hij alels met een enkele hand
beweging van zich af.
De bloedvlekken blijven. Die zgn niet
weg te wasschen.
Hij serheef een zeer beminnelgken brief aan
den Consul van Amerika, Mr. Spring.
's Morgens had ik reeds met mijn waard
waard is misschien een beetje te weinig
respectvol uitgedrukt voor dezen gesoigneer-
den gladgeschoren in rokgekleeden heer, beter
zou klinken Hotél-directeur of iets dergelijks,
dus, ik had een Jimmie Bolston over Trevor
willen spreken. Maar Jimmie weerde lachend
af.
Iedereen glimlachte te Gibraltar als het
over Trevor ging, en dit lachen beteekende
altijd: Laten we er ons toch niet verder druk
over maken, die zal zich een of anderen dag
den schedel wel verpletteren.
Trevor had die .onaangename gewoonte,
dingen op te halen, die beter begraven hadden
kunnen blijven. Hij ging op alle dingen te diep
in. Hij maakte te veel drukte. Waarom? dat
doet maar onaangenaam aan.
Binen drie dagen is het Kerstmis. Moet hij
nu juist nog vandaag dien Hayes, deze
onderzoekingscommissie, zooals hg het noemt,
aan boord brengen? Die man maakt zich ge
woon belachelgk met zijn gedoe over deze
ellendige zaak van niks.
Dat had Jimmie Bolston 's morgens gezegd.
En Jimmie beteekende in zoo'n geval heel
Gibraltar.
Tegen den avond toen ik van het Gerechts
gebouw terugkwam, ging ik nog een oogen
blik zitten voor het groote raam van de
Hotelhall.
Daar zat ik altijd, waneer ik iets te
schrijven had. Ik kan de zgn. lees- en schrijf
kamers in de hotels niet uitstaan, waarin
men met de ellebogen tegen elkaar aangeperst
wordt met orders uitschrijvende handelsreizi
gers en ansichtkaartenschrijvende oude dames
Men wist 't in Bristol en hield er rekening
mee.
Nauwelgks was ik dan ook in een rieten
stoel gaan zitten of de boy stootte mij al aan
met schrijfpapier. De leiding in het hotel was
goed.
Maar dezen avond kwam Jimmie persoon
lijk op mij af.
Ik was verwonderd toen hg schrijfpapier
en inktkoker voor mij op het marmerblad
neerzette, zorgzaam als een moeder, die de
eerste schrijfpoging waar haar jongsten zoon
aanmoedigt. Met zachte stem mompelde hij:
Interessant geval, niet?
Buitengewoon verwonderd over deze nieuwe
wending keek ik hem vragend van terzijde
aan. Maar reeds ging hij verder.
Ach, weet ge het nog niet; van het
entermes? Ze hebben toch een entermes ge
vonden met bloedvlekken, het moordinstru-
pient...
(Wordt vervolgd.)
