Het koude viooltje.
Raadsels
Beste Iongens en Meisjes
Die raadsels van de vorige week zijn te
moeilijk geweest. Ik weet niet hoeveel er van
jullie met hoofdpijn naar bed zijn gegaan of
hoeveel van jullie vader's en moeders' oren
suf hebben gezeurd, met: „Ach help me toch
eens", maar het resultaat van dat alles is
niet meer geweest dan een handje vol oplos
singen. Vandaag zal ik het jullie gemakke
lijker maken. Maar wat praat ik, vandaag,
jullie hebben immers geen tijd om naar het
Kinderhoekje te kijken, laat staan aan de
raadsels te beginnen, want vandaag is een
van de grootste feestdagen van het jaar, de
dag waarnaar je weken lang hebt uitgezien,
met spanning en met verwachtingen, de dag
van Sint Nicolaas. Hè, wat zou ik graag
even bjj jullie allemaal binnen willen wippen
of alleen maar om 't hoekje kijken, om te
zien, welke fijne dingen jullie hebt gekregen,
of dat misschien de gard in huis is gekomen.
Het komt me eigenlijk goed uit dat er niet
veel briefjes te beantwoorden zijn, want je
begrijpt, voor mij was het ook St. Nicolaas-
week, en ik had eigenlijk een nog groter feest,
dat wel wat van mijn tijd geroofd heeft, maar
wie geeft er zijn tijd niet graag voor blije
dingen?
De taart, ja, 't is ook de eerste Zaterdag
van de maand, is gewonnen door:
TRIEN FIJNHEER,
Lutjewinkel.
En nu de briefjes van de vorige week.
Hillechien Kamst, Westerland (W.).
M'n vriendenschaar is nog steeds groeiende,
Hillechien, en ik ben eigenlijk blij dat ik
jullie niet iedere week op de thee krijg, want
dat kostte me minstens 5 pond suiker. Zo in
de krant kan ik heel wat vriendinnetjes en
vriendjes hebben en dus kan jjj er ook nog
best bij.
Truus Boer, N. Niedorp. Ik herinner me
je naam niet Truus, misschien is je briefje
dus zoek geraakt of loopt de post er nog mee
in z'n zak. Dat is geen vriendelijke veronder-
Stelling, hè, maar ja, tante Pos maakt ook
wel eens fouten. Dus, wie weet..*
Frits Vermaning. Je moet op geen we
gen rijden die nog niet voor het verkeer
.opengesteld zijn, Frits, want met die regen
dagen worden ze in modderbaden herschapen
en je komt er dus als „Zwarte Piet" vandaan.
Dirk Kort, Lutjewinkel. Ik geloof graag,
dat er op jullie dorp niet veel gebeurt, Dirk,
maar toch zeker meer dan die mededeling
van jou, dat het Zondagmiddag is en dat je
je verveelt. Kom, "je moet me eens vertellen
wat je gespeeld hebt en welke ondeugende
dingen je hebt uitgehaald. Of haal jij die
niet uit?
Marie v. Rozelaar, N. Niedorp. Die keu
veltjes-iavond heeft jou je nachtrust geroofd,
Marie, om half negen pas naar bed, maar hij
heeft mij een gezellig briefje van jou bezorgd.
Jan Slikker, Winkel. Nee, dat zusje van
anderhalf kan je nog niet helpen aan de raad
sels, Jan, hoogstens kan ze je in de war hel
pen, maar je hebt nog een vader en een moe
der en die sturen je ook vast niet weg als je
eens niet uit de puzzle kunt komen. Maar...
probeer het zelf, dat is nog beter.
Tjeerd v. d. Bij, Kolhorn. .Jij bent dus in
Schagen op school, Tjeerd. Misschien heb ik
dan het puntje van je neus wel eens gezien,
tenminste als je dat wel eens langs ons bureau
hebt laten wandelen.
Piet Wolfswinkel, H. Hugowaard. Of het
slecht weer was van de week, Piet, nu, ik
dacht op een nacht dat ik de hagelstenen in
m'n bed zou krijgen, ze tikten als kiezelste
nen tegen het raam van de slaapkamer, maar
gelukkig, het bood weerstand.
Janna Geerligs, Oudesluis. Me wat meer
vertellen, Janna, dat briefje was te mager,
hoor.
Oor de Beurs, N. Niedorp. Deze week vol
verrassingen brengt jou ook weer een briefje,
Cor, en ik hoop dat je er even blij mee bent
als de vorige keer, toen je een paar blije ogen
hebt gezet, waarvan ik de glans nog uit je
briefje las.
Tini Amels, Winkel. Wat zal je vandaag
in spanning hebben gezeten, Tini, of brengt de
Sint soms morgen je cadeautjes? Je vertelt
me volgende week maar eens gauw wat je
gekregen hebt.
Wennie Nobel, Lutjewinkel. Ik hoop
niet dat de raadsels van de vorige week je
een nachtmerrie bezoz'gd hebben, Wennie,
omdat je er in bed nog over zat te piekeren.
Maar die van deze week bezorgen je overdag
zelfs geen last, want die zijn nu weer eens
extra gemakkelijk.
Arie en Elmert Marees, Schagen. Wat
had ik je graag die taart gegund, Arie, vooral
nu je jarig bent en je de raadsels goed hebt.
Maar ja, het lot besliste anders.
Dirk Speets, Andijk. Jij hebt zeker „een
raadselbol", Dirk, dat je de eerste de beste
keer de moeilijkste raadsels die we tot nog
toe gehad hebben, meteen goed oplost. Dat
belooft was voor je boekenkast en voor je
maag (de taart).
Dirk Visser, Schagen. Je hebt een klein
beetje gelijk, Dirk, de raadsels zijn inderdaad
wat moeilijker geworden de laatste weken en
ik zoek naar raadsels die niet te gemakkelijk
zijn, maar ook niet te moeilijk. Het mag je
natuurlijk wel een beetje inspanning kosten,
Oplossing knipplaat.
door
MARJOLEINTJE MAUD.
eerst in terecht, omdat ze dan nog zoveel
lawaai maken. Het is een soort van hokje van
heel dik glas, waar geen enkel geluid door-,
heen komt. In ieder hokje zitten meestal vier
kinderen met een hulp-Zwarte Piet. Deze hulp-
Zwarte Piet is in de loop der jaren al doof
geworden van al dat geschreeuw, maar dat
neemt niet weg dat hij bijna met zijn vingers
in zijn oren zit.
Zijn de kinderen eindelijk stil, dan gaan ze
met hele rijtjes naar de machinale wieg. Dat
is een hele rij van bedjes naast* elkaar, die,
door een stoomketel in beweging worden ge
bracht. Binnenkort zal de stoomketel vermoe
delijk wel vervangen worden door een electri-
sche installatie.
Heel vroeg in de ochtend komt Sint Nico
laas door de tuin om eens rond te kijken of
er geen kinderen bij zijn die alweer zoet ge
noeg zijn om naar hun vader en moeder terug
gestuurd te worden. Inmiddels worden de
kinderen door Zwarte Pieten in tobbes gestopt
en flink afgeboend. Wie daarbij niet schreeuwt
mag dan later plaats nemen aan de beroemde
limonadekuip, die je eveneens op een der plaat
jes ziet afgebeeld.
Dat zijn dan meestal de zoetste kinderen
die weer heel spoedig naar huis zullen mogen.
Naar de tekenaar ons mededeelde moet het
helemaal geen pretje zijn om naar Spanje te
worden meegenomen en de kinderen doen dan
ook verstandig met zoveel mogelijk uit de
handen van Zwarte Piet weg te blijven.
Oplossing raadsels vorige week:
I.
Geen, idee, soms, soes, étui, norm, doet,
orde. Gissen doet missen.
Veredelen, overschot, beverbont, tooverkol,
papavers, kleurverf, boomkever.
Goede oplossingen ontvangen van:
Rie T., Winkel; Arie en Elmert M., Schagen;
Jan N., Lutjewinkel; Wennie N., Lutjewinkel;
D. W. V., Schagen; Trien F., Lutjewinkel;
Jan R., Schagen; Dirk S., Andijk (West);
Annie A., Winkel; Tini A., Winkel.
Nieuwe Raadsels
Mijn le is een sierlijk gewas, mijn 2e een
aardig voorwerp en mijn geheel vind je in
ieder huis.
n.
Maak van de volgende letters een woord,
dat jullie graag in werkelijkheid hebt.
trootmaar.
Nu, zijn die niet gemakkelijk?
Hij loopt als een haas,
Maar het hondje loopt mee.
Het lijkt wel een wedstrijd
Tussen die twee.
Maar gaat nu de jongen
De schooldeur in,
Terug moet het hondje
Al heeft het geen zin.
Het was heel erg koud. Op alle ramen
stonden mooie ijsbloemen en op de weg
knarste het ijs onder de voet.
In de tuin was alles met een dikke laag
bladeren bedekt, warm en behagelijk be
halve een klein viooltje. Het viooltje groeide
in de hoek van de tuin waar 's zomers de
rozen bloeiden. O, wat had ze het koud! De
wind blies tegen haar paarse jurkje aan eu
ze huiverde tot in haar voetjes. December is
ook niet de goede tijd voor een viooltje zon
der warm wintermanteltje en ook geen wol
len mutsje. Haar hele familie was overge
plant in bakken, die binnen waren gezet,
maar de dame, die in het grote huis woonde,
waarbij de tuin hoorde, had het kleine, blauwe
viooltje niet gezien. Ze was zo heel klein. Zo
stond ze nu heel alleen in de tuin en sloeg
haar handjes heen en weer om een beetje
warm te worden. Maar dat hielp haar niet
met de Noordenwind en in haar dunne jurkje,
jurkje.
Een gele rups, lekker warm ingepakt, in
zijn dikke winterjas, kwam kruipende voorbij.
Hij had al zijn overschoenen aangetrokken en
zijn zwarte wollen muts opgezet die zijn
vrouw voor hem had gebreid en zijn dikke
wollen das had hij om, die zijn nichtje Marie
voor hem had gebreid. Hij moest toch nog
flink doorkruipen, want foei, wat was het
koud!
Plotseling stond hij voor het viooltje.
„Wat doe jij hier zonder jasje?" vroeg de
rups heel verwonderd. „Ik ben zou koud" was
alles wat het viooltje kon zeggen."
„Geen wonder," zei de vriendelijke rups.
„Zo'n mooi klein viooltje in een prachtige
blauwpaarse jurk. Waar is je moeder?"
„Ze is uitgegraven en binnen gezet," fluis
terde het viooltje."
toe gaan en haar hierheen brengen."
Ze holden nu naar het kleine viooltje die
zacht neuriede, warm weggedoken in meneer
Rups' jas.
„Kom kleintje," zei mevrouw Rups. Ze na
men haar bij de hand en groeven haar voetjes
uit de bevroren grond, waarna zij vlug naar
kleine nette woning van de familie Rups gin
gen.
Drie kleine rupsjes zaten op hen te wach
ten en ze kromden zich van pleizier toen ze
de mooie, kleine blauwpaarse viool zagen.
Het viooltje zat spoedig bij het vuur en
hield de drie rupsjes in haar armen. Ze waren
zo zacht en lief en gingen liedjeb voor hen
zingen, net zo lang tot ze alle drie rustig
lagen te slapen.
De rups was erg vriendelijk. Hij deed vlug
zijn winterjas uit en sloeg die om de schou
ders van het viooltje heen.
„O, dank je, dank je wel," zei ze en trok
zich terug in haar heerlijke warme pas. Daar
na trok de rups een paar handschoenen en
een paar overschoenen uit en legde die met
een buiging voor haar neer.
„Dank je wel," riep het viooltje doch de
rups was reeds verdwenen en al bijna weer
thuis.
Mevrouw rups was erg verwonderd toen ze
haar man binnen zag komen zonder zijn war
me jas, doch toen hij haar de hele geschiede
nis vertelde klopte zij hem op de schouder
en zei:
„Beste man, we moeten vlug naar haar
Hü wist het.
Op een school ondervroeg men de leerlin
gen over hygiëne. Aan den eersten jongen
werd gevraagd:
„Wat moet je doen om je tanden wit en
gezond te houden?"
„Borstelen," was het antwoord.
„Wanneer moet men ze poetsen?"
,,'s-Morgens, 's-middags en 's-avonds."
„Waarmee poetst men tanden?"
„Een tandenborstel."
„Zeer goed! maar heb je een tandenborstel?'*
„Neen, mijnheer."
„En je moeder ook niet?"
„Ook niet, mijnheer."
„Maar hoe weet je dan iets van het gebruik
van tandenborstels?"
„We verkopen ze thuis, mijnheer."
Zoals je allemaal weet, zijn er elk jaar een
heleboel ondeugende kinderen, die door Zwar
te Piet in de zak worden gestopt.
Misschien heb je je wel eens afgevraagd
wat er eigenlijk wel met die stoute kinderen
gebeurt.
Jadat hangt er grotendeels van af wat
die kinderen op hun kerfstok hebben. Het
grootste gedeelte bestaat uit kinderen die niet
zo heel erg stout zijn geweest en die aan
stonds beterschap beloven. Die worden in de
meeste gevallen al na een paar uurtjes weer
losgelaten.
Maar de heel erge stouterds moeten mee
naar Spanje tot ze blijk hebben gegeven dat
ze voortaan beter zullen oppassen.
Er zijn natuurlijk een hele hoop mensen
die graag eens een foto zouden willen zien
van de kinderbewaarplaatsen achter in de
tuin van het Sinterklaas-paleis, maar dat
gaat niet.
Sint Nicolaas heeft het fotograferen streng
dat is goede hersengymnastiek.
Annie Amels, Winkel. Nu, ik ben be
nieuwd, Annie, wat het vandaag voor je wor
den zal en je belooft me het volgende week
te zullen vertellen. Ik zal volgende week eens
gauw naar je briefje kijken.
Tini Amels. Jouw hartje klopt zeker
ook met honderd slagen in de minuut, Tini?
Of heb je niets te vrezen? Heb je thuis en
op school zó je best gedaan dat de Sint niet
anders dan tevreden over je kan zijn?
Nu, jongens en meisjes, ik hoor de Sint al
in de gang. Wat zal hij brengen... ik beef...
Kindervriend
St. Nicolaas ontmoette op straat eens drie
jongens.
„Zwarte Piet", zei hij, „breng jij die jongens
eens 17 oliebollen."
„Komt in orde, Sint Nicolaas", zei Piet,
„maar hoe moet ik die onder die drie jongens
verdelen?"
„Geef de jongste de helft", zei Sint Nicolaas,
„de tweede krijgt een derde gedeelte en de
oudste een negende deel. En als je daarmee
klaar bent", besloot de goedgeefse man, „dan
mag jij ook een oliebol hebben."
verboden en er komt niemand met een foto
toestel binnen.
Thans is het echter onze tekenaar gelukt
in deze kinderbewaarplaatsen door te dringen
en enkele schetsen te maken van de dingen die
zich daar afspelen.
Zo zien jullie op een van de plaatjes een
zogenaamde geluiddemper voor de schreeu
wers. Daar komen de meeste kinderen het
Piet erbü, zoodat er nu achttien oliebollen
waren. En nu kreeg ieder zijn deel, 9 6 2
17 oliebollen. Nu gaf Wim de oliebol van
Zwarte Piet weer aan hem terug,
Alles klopte als een bus!
Zwarte Piet, die niet verder nadacht, vond
Wim een vreselijk geleerde jongen en pro
beerde niet zijn geheim te doorgronden. Maar
voor dengeen, die goed kunnen rekenen, zoals
dat bij Wim het geval was, was 't zoo ondoor
grondelijk niet.
Zwarte Piet holde weg en haalde de olie
bollen. Maar toen hij ze bij de jongens bracht,
wist h|j geen raad. Hoe konden die 17 oliebol
len nu verdeeld worden, zoals Sint Nicolaas
dat verlangde.
Maar Wim, de oudste van de drie jongens
wist al raad. Hij nam den oliebol van Zwarte
