Voor den Zaterdagavond
A>£yn.
T HOEKJE
OUDERS
Hoe de
Kerstboom-versieringen
ontstaan.
Z|j beschouwen het als aardig tijdverdryf.
Ook kinderen helpen Uverig mede.
door
G. C. MEYER—SCHWENCKE.
Wederom is de tyd daar, dat aan den Kerst
boom de lichten ontstoken worden en groot
en klein onder de bekoring komen van licht
glans en bonte kleuren der versieringen, waar
mede het dennengroen behangen is.
Alhoewel men jaar in jaar uit al deze
uiterst teere, vroolijk gekleurde versierselen in
doozen verpakt in de winkels geëtaleerd en
later aan den boom ziet, denkt men eigenlijk
weinig aan de herkomst en wellicht nog min
der aan de wijze van fabriceeren hiervan.
Laten wy dan mogen beginnen met te vertel
len, dat deze en nog een menigte andere
voorwerpen een bijzonder product van glas
blazerij is, £at in het wondermooie Thüringer-
land als huisindustrie wordt uitgeoefend en
waardoor tallooze gezinnen een middel van
bestaan vinden. Wanneer men met den trein
van Coburg uit naar het midden in het Thü-
ringerwoud gelegen schilderachtige plaatsje
Gr&f enthal reist, gaat men langs de voornaam
ste plaatsen, waar de glasindustrie bloeit. In
Sonneberg, Ernstthal zoowel als in de bergen,
o.a. in het aardige stadje Lautscha vindt men
nagenoeg huis aan huis gezinnen, waar man,
vrouw en kinderen op een of andere wijze be
zig z\jn met of helpen bij de vervaar
diging van deze glazen voorwerpen. Kinderen
zijn reeds vanaf hun zesde jaar bezig om de
behulpzame hand te bieden en zij schijnen het
als aardig tijdverdrijf te beschouwen. Het is
onbegrijpelijk hoe uit een glazen kleurloos
buisje van pl.m. cm lang en 1 cm dik in
minder dan geen tijd een dozijn glazen ballen
ontstaan en onwillekeurig vergelijkt men het
met bellenblazen der jeugd.
De glasblazer zit voor een intensief bran
dende gasvlam en houdt het buisje (rechts en
links vasthoudende en onder voortdurend
draaien boven de hitte hiervan.
Na verloop van minuut is de, door de
vlam verhitte plek van het buisje zacht ge
worden en heeft zich door het heen en weer
draaien en trekken kegelvormig uitgezet. Aan
rechter- en linkerzijde daarentegen is het
buisje door het trekken zóó dun geworden,
dat het verhitte deel zich gemakkelijk laat
afbreken.
De glasblazer, blaast nu de weeke, kogel
vormige massa met den mond op tot de ge-
wenschte grootte verkregen is en steekt zoo
wel aan onder als bovenkant een houten stift
in de openingen, vóórdat het glas weer hard
wordt. In deze openingen worden de metalen
draden bevestigd, waarmede de ballen aan
den boom worden bevestigd of dienen om
snoeren van de kleine ballen te rijgen. Na deze
behandeling zijn de glazen ballen echter nog
geheel wit en nu volgt nog het proces van
kleuren of verzilveren.
Tot dit doel wordt in iederen bal, een in
den aanvang kleurlooze vloeistof gegoten, be
staande uit een metaaloplossing onder toe
voeging van verschillende chemicaliën, die het
geheim van de Thüringer glasblazerij zijn en
die zich door flink heen en weer schudden
over het geheele binnenvlak verdeelen.
De gevulde ballen worden in een pan met
heet water gedompeld, waardoor de tot dus
verre volkomen kleurlooze vloeistof zich door
een chemische werking plotseling in een
mooien zilveren bal omtoovert.
Worden in plaats van deze zilverglans an
dere kleuren gewenscht, of wel een matte tint
wit, dan vult men de ballen met een andere
vloeistof, terwijl de buitenkant tenslotte met
een penseel en verf beschuldigd wordt met
randen in verschillende breedte of met een
voudige motieven, hetgeen in hoofdzaak door
de kinderen wordt gedaan.
Men ziet, dat buitengewoon gecompliceerde
handgrepen noodig zyn voor het fabriceeren
dezer uiterst breekbare kerstboom-versier
selen, waarvan wy slechts een der meest een
voudige, n.1. de gekleurde ballen hebben be
schreven.
De glazen ijskegels ontstaan op ongeveer
dezelfde wijze en zijn oorspronkelijk eveneens
dunne glaspijpjes. Zij worden boven de gas
vlam verwarmd en door draaien en in de
lengte trekken van de verwarmde massa, ne
men zij den vorm van ijskegels aan, terwijl
vlugge, geoefende handen verschillende ver
sieringen aanbrengen, waardoor inderdaad
vele mooie producten van glasblazerskunst
ontstaan.
Reeds in de maand Augustus is dit bedrijf
in vollen gang en worden eerst de bestellin
gen voor de meer afgelegen landen, voorna
melijk Amerika, uitgevoerd. In de herfst
maanden wordt het al drukker en drukker en
wordt met koortsachtigen ijver gewerkt om
het eigen land te voorzien van de noodige
kerstboomversieringen.
Alle glinsterende, bont gekleurde versier
selen worden in de bekende cartonnen doosjes
verpakt en naar de plaats van bestemming
gezonden. De afnemers, die in de omgeving
wonen, krijgen hun bestellingen bezorgd door
vrouwen, veelal zijn het zelfs oude moedertjes,
die de zeer groote rieten manden moeizaam
op den rug torschen, manden, die niet bepaald
zwaar zijn, doch onhandig door hun omvang
en met riemen over de borst opgehouden wor
den.
Tot dusverre heeft men deze tak van in-,
dustrie in Thüringen weten te handhaven
waartoe ook behoort het maken van glazen
kunstoogen, hetgeen eveneens een huisindus
trie is.
Men zegt, dat het niet heeft ontbroken aan
buitenlandsche belangstelling, en dat men
meermalen getracht heeft de fabricatiegehei-
men af te koopen.
Tot dusverre hebben de nijvere Thüringers
geen concurrentie te duchten gehad, hetgeen
beteekenen zou, dat de helft van de bevolking
van het Thilringerland broodeloos gemaakt
zou worden.
Wanneer op den Kerstavond de geheimzin
nige glans der flikkerende kaarsjes schijnt op
de vele gekleurde ballen en andere glazen
versierselen, dan zullen de eenvoudige nijvere
Thüringers eveneens om hun boom geschaard
zijn en eveneens het feest vieren van vreug
de en licht.
Moge dén het „Vrede op Aarde" tot in alle
menschenharten diep doordringen, in ons land
en buiten de grenzen
Roode neus, koude voeten
Hebt gij wel eens opgemerkt, dat beide dik
wijls samengaan? Iedere vrouw, die zich er
gert over haar roode neus en alle mogelijke
cosmetische middelen probeert, om hiervan af
te komen, doet veel verstandiger eerst voor
warme voeten te zorgen.
In de eerste plaats is een goede circulatie
van het bloed noodig, die o.a. door voetmas
sage en gymnastiek verkregen kan worden.
Voetbewegingen voor men uitgaat zijn aan te
bevelen, en verder warme kousen!
Bij sportieve kleeding staan in dezen tijd
van het jaar dunne zijden kousen volstrekt
niet gekleed, doch passen veeleer wollen kou
sen, die in een buitengewoon mooie variatie
thans verkrijgbaar zijn. Kan men geen wollen
kousen aan de beenen hebben, dan kan men
altyd nog wollen sokjes nemen, terwijl andere
dames, die geen gevoelige huid hebben, ge
heele wollen onder- of desnoods alleen knie
kousen dragen in vleeschkleur die niet opval
len indien er zijdenkousen overheen gedragen
worden.
Indien men 's avonds met koude voeten naar
bed gaat, wordt dikwijls een kruik medege
nomen, beter is echter om warme, wollen bed-
sokken aan te trekken. Indien men slechte
circulatie van het bloed heeft, zullen de voe
ten geneigd z(jn om winter te krijgen, hetgeen
door een kruik bevorderd wordt. Warme voet
baden en massage met olijfolie of kamfer-
spiritus bevorderen den bloedsomloop in de
voeten en moeten regelmatig en met volhar
ding uitgevoerd worden.
Tenslotte helpt het zeer veel, indien men
's avonds warme pantoffels aantrekt wanneer
men zit. Zelfs de groote mode-ontwerper
Chiaparelli heeft hiermede rekening gehouden
en heeft een paar huispantoffels gegeven met
rood vilten schacht en voetstukken van violet
kleurig leer. Het hebben van koude voeten
kan trouwens ook aanleiding geven tot aller
lei kwalen, lang niet zoo onschuldig als een
roode neus, hoe onaangenaam het euvel voor
de betrokkenen ook moge zijn! Onzen welge
meende raad moet dan ook zijn: „Zorgt
steeds vopr warme voeten!
Voorkomen van ongelukken met
den brandenden Kerstboom.
Gedurende de dagen, dat de Kerstboom
rondom zich zijn licht in de donkere kamers
verspreidt, doen zich vaak allerlei min of
meer onschuldige ongelukken voor, die een
schaduw op het feest werpen en meestal
voorkomen hadden kunnen worden.
In de eerste plaats is het een punt van
overweging, waar de Kerstboom geplaatst zal
moeten worden. Takken, waarop kaarsen
zijn aangebracht, moeten nimmer te dicht by
gordlnen noch bij papieren of perkamenten
lampekappen komen, waardoor eventueele
vlammen spoedig in de licht vlamvattende
stoffen zouden overslaan. Het vlamvatten be
hoeft niet altijd te geschieden door tocht,
doch kan eveneens plaats vinden door de af
straling der warmte van de brandende kaar
sen. Groote boomen moeten niet alleen een
stevig steunpunt hebebn, doch tevens door een
metalen draad aan den muur bevestigd wor
den aan een kram. Kleinere boomen, die op
tafeltjes geplaatst worden, moeten kruis
gewijze met het houten onderstel vastgebon
den worden.
De boom mag evenmin te dicht by spiegels
of schilderijen geplaatst worden, omdat de
hitte van de kaarsen het glas kan doen sprin
gen.
Een groot gevaar leveren kaarsenhouders
moeten geheel en al overeenstemmen wat de
breedte betreft, terwijl de houders zóó ge
plaatst worden, dat ze niet kunnen omslaan
en daardoor de daaronder liggende takken in
brand kunnen steken.
Electrische snoeren, welke dienen voor de
verlichting mogen niet door kleine kinderen
in- en uitgeschakeld worden, terwijl het aan
steken der kaarsjes evenmin een bezigheid is,
die aan kinderen mag worden overgelaten.
Het best wordt dit werk toevertrouwd aan
een volwassene, en voor de kinderen moet het
voldoende zijn, wanneer zij de lichtjes een
voor een zien ontbranden.
Ondanks alle maatregelen moet men steeds
in de nabijheid van den boom een emmer met
water en een spons, aan een stok bevestigd
hebben; zoodat men eventueel ontbrandende
takken onmiddellijk kan dooven.
Kaarsenvlekken op kleeden, tafelkleeden en
meubelen late men eerst hard worden, daarna
legt men er wit vloeipapier op en bestrijkt
dit met een warmgemaakten lepel, totdat de
was volkomen in het papier gedrongen is. Om
eventueele plekken nog te doen verdwijnen
worden deze nagewreven met een weinig ter
pentijn (niet by een brandenden boom!!)
Zondag.
Toast met roereieren en garnalen.
Biefstuk met snyboonen.
Regenboogvla.
Maandag.
Runderlapjes.
Gestoofde bietjes.
Aardappelen.
Karnemelksche pap.
Kerststol.
Dinsdag.
Gevulde savoyekool.
Aardappelpuree.
Wentelteefjes.
Woensdag.
Gehakt.
Knolraap aardappelen.
Griesmeelsneeuw.
Donderdag.
Stamppot van zuurkool met mager spek.
Fruit.
Victoria-sandwich.
Vrydag.
(lste Kerstdag.)
Crèmesoep.
Gegarneerde lamsbout.
Puree of geb. aardappeltjes.
Blanc Manger.
Noten en vruchten.
Zaterdag.
(2de Kerstdag.)
Zalmschelpen.
Koud vleesch.
Brusselsch lof met kaassaus.
Aardappelen.
Oranjepudding.
Kerststol.
500 gram bloem, 50 gram gist, zout, 100
gram basterdsuiker, 175 gram boter, 250 gr.
sunmaidrozjjnen, 50 gram amandelen, 1 dl
lauwe melk, 5 gram cardamon en 1 theelepel
kaneel.
We doen de bloem in een pan, lossen de
gist met wat suiker in de lauwe melk op,
doen dit in het midden van de bloem, waar
in we eerst een kuiltje maakten, mengen er
wat van de omringende bloem doorheen en
laten het dan ong.-20 minuten op een warm
plaatsje staan, daarna kneden we het met de
melk, de weekgemaakte boter en het zout
(met de handen) tot een soepelen elestischen
bal, zoolang tot het deeg van de pan loslaat,
doch minstens tien minuten, waarna de rozij
nen ën de gepelde gehakte amandelen erdoor
gekneed worden en wy het deeg minstens 1 y2
uur bij de kachel laten rijzen.
Het bakblik wordt ingevet en bestoven met
bloem, het deeg wordt nog eens goed door
geweekt en eenige malen heen en weer ge
slagen, dan vormen wij er een dikke ronde
plak van, die aan de punten dunner uitloopt.
Wy bestryken dezen deeglap met water en
vouwen ze dicht, waarna ze op het bakblik
nog een half uur moet narijzen, en daarna in
den oven gebakken wordt.
Is de stol gaar, d.w.z. komt een breinaald
er geheel droog uit, dan halen wij het brood
uit den oven, bestrijken het nog warm met
boter en bestuiven het met een dikke laag
poedersuiker.
Regenboogvla.
1 1 melk, 80 gram custardpoeder (vanille),
100 gram suiker, 20 gr. boter, 1 eetl. sterke
koffie, eenige druppels cochenille.
De melk brengen we aan den kook, lossen
er de suiker in op en voegen het custardpoe
der erbij, die met de achtergehouden melk is
aangemaakt, laten alies roerende even door
koken, nemen de pan van het vuur, doen de
boter bij de vla en kloppen vervolgens zoolang,
totdat de massa luchtig is. Een derde deel
wordt in een glazen schaal gedaan, terwyl de
rest in tweeën gedeeld moet worden, bij de
eene helft voegen we de koffie, bij de andere
de kleurstof. De koffievla wordt op de cus
tard gegoten en hierop komt de rose vla. Het
geheel ziet er aardig uit, en we kunnen er nog
wafeltjes by presenteeren.
Gegamèerde lamsbout.
2 kg lamsbout zonder been, 90 gr kruim
van oud brood, 1 eetl. gehakte peterselie, 1
gehakte üi, 1 ei, zout, 100 gr. vet, 50 gr. boter.
Broodkruim, gesmolten boter, geklopt ei,
petelselie en ui worden met peper en zout in
een kom gedaan en goed dooreen gemengd.
Het stuk vleesch, dat liefst lang en vrjj plat
moet zyn, wordt ingewreven met zout en
peper en belegd met de vulling, daarna opge
rold en met stevig bindgaren vastgebonden.
Het vet wordt in een braadpan heet ge
maakt en het vleesch hierin rondom bruin ge
braden, van tijd tot tijd een weinig water toe
voegen. Braadtijd 1 uur 5 kwartier. Het
vleesch wordt warm opgediend aan dikke
plakken gesneden, die omgeven worden met
Tob nooit hoekje
WAT GAAT ER VAN ONS UIT EN
WAAROM?
Er zijn menschen, die niet méér indruk op
ons maken dan de meubelen in de kamer,
waarin ze toevallig aan ons worden voor
gesteld. Ze trekken ons niet aan, noch stoo-
ten ze ons af, wy accepteeren hun aanwezig
heid als een onbelangrijk feit.
Anderen echter, wekken direct het verlan
gen in ons op, in nader contact met hen te
komen, meer van hen te weten. Waarom en
waardoor? Omdat en doordat er nog wat
meer van ;mensch tot mensch gaat, dan wat
het oog zien en het oor horen kan. Het inner
lijke wezen heeft een onzichtbare en onstof
felijke uitstraling.
Wanneer iemand ons by een eerste ont
moeting aantrekt zonder dat wy hiervoor een
logische reden kunnen opgeven, dan is er
vermoedelijk contact ontstaan tusschen onze
eigen uitstraling en die van de persoon die
ons aantrekt.
En dan is het zeer waarschijnlijk, dat die
niet opgemerkt te zullen worden.
Prof. Kohlbrugge noemt zyn karakter dan
ook, zeer terecht caleidoscopisch.
We moeten wel terdege ermede rekening
houden, dat hy bezield is met een vuur, dat
wy ouderen reeds lang missen. Wij, die zooveel
critischer aangelegd zyn geworden, begrijpen
moeilijk dit karakter, die verheven denkbeel
den, die verbeeldingskracht, waarvan wy in
ons "leven zooveel zagen slinken en verdwijnen.
De jongen begrijpt niet, dat wij hem niet
volgen kunnen, dat wy niet met hem mee wil
len. In zijn groote verbeeldingskracht droomt
hij van wereldhervormingen, van perspectie
ven, die wy al lang tot de onmogelijkheden of
hoogstens tot onbereikbare idealen hebben
verwezen.
Verstandige ouders, die deze periode kunnen
overzien en begrijpen, begaan in dezen over
gangstijd niet zoovele fouten. Anders wordt
het echter met hen, die meenen de lijn strak te
moeten houden. Zij begaan fouten, niet moed
willig natuurlijk, maar goed bedoeld en toch'
desalniettemin voor sommige jongens van ont
zaglijke gevolgen. En menige jongen zou in
zijn leven anders geslaagd zijn, wanneer hij in
deze overgangsjaren slechts begrepen was ge
worden.
En het is daarom, dat ik in dit ouderhoekje
hier eens ernstig op wil wijzen, want vele va
ders vinden het erg, ja verschrikkelijk, dat hun
zoon zich meer bemoeit met een vreemde, dan
met zijn bloed-eigen vader, die alles voor hem
wil opofferen en opoffert, en menige moeder v
huilt en is in haar moederhart geraakt, als z(j
bemerkt, dat haar dochter meer vertrouwen
lijkt te schenken aan een oudere vriendin
(meestal nog wel buiten elke familieband),
dan aan de eigen moeder, die toch zooveel
voor haar wil zyn en geweest is.
En toch, het is slechts een overgangsperiode.
Uw kind keert terug, ouders!
Maar geduld en vertrouwen, dat is het eerst
gebodene!
ONZE WEKELIJKSCHE CITATENRUBRIEK
„Er is maar één deugdelijk recept voor
algemeene volksopvoeding:
toon karakter, eerbiedig karakter, prys
karakter. De rest kwakzalverij."
(J. Kleefstra in „Grondslagen van
Opvoeding en Onderwijs".).
kleine groepjes van verschillende groenten,
b.v. bloemkool, worteltjes, prinsesseboontjes,
doperwten enz., en in boter gebakken aard
appeltjes (die met een speciaal instrumentje
uit groote aardappelen worden gestoken) of
aardappelpuree. Voor de groenten kan men
halve busjes gebruiken.'
Oranjepudding.
7 dl melk, 3 dl room, 100 gr. suiker, va
nillesuiker, 1% ons abrikozen, 1 eetlepel sui
ker, 10 bladen witte gelatine.
De abrikozen worden zoo mogelijk daags te
voren, na gewasschen te zijn, geweekt, daar
na worden er acht tien uitgenomen, die het
mooist en grootst zyn, de rest wordt even
opgeweld met zoo min mogelyk water en een
eetlepel suiker, daarna worden ze fijn geklopt
en laat men ze afkoelen.
Melk en room worden gekookt met de sui
ker en de vanillesuiker, daarna nemen we de
pan van het vuur en lossen er de inhoud koud
water geweekte en goed uitgeknepen gelatine
in op, laten de vloeistof koud en drillerig wor
den, roeren van tyd tot tijd om het naar be
neden zakken der gelatine te voorkomen, en
doén de massa daarna in een met koud wa
ter omgespoelden vorm.
Als de pudding goed stijf is, storten, en het
geheel overgieten met de abrikozenpureein
het mjdden wordt een groote abrikoos gelegd,
terwijl de overigens met den platten kant
naar binnen tegen den pudding worden gezet.
persoon karaktereigenschappen bezit, waar
aan wij in onze vrienden behoefte hebben.
In onzen tijd zijn veel menschen nerveus
en onevenwichtig; in een kamer met andere
menschen kan men moeilijk langs logischen
weg constateeren, dat er van iemand, die rus
tig en evenwichtig is, iets kalmeerends uit
gaat, maar de sfeer die van iemand uitgaat
kan het ons doen gevoelen.
Menschen, die oppervlakkig gezien normaal
converseeren, zijn dikwijls innerlijk een en ai
onrust wanneer onopgeloste problemen hen
bezig houden en ze niet in staat zyn, deze
tijdelijk opzij te zetten. Iemand die gevoelig
is voor uitstraling zal deze onrust aanvoelen,
al is de oorzaak daarvan hem onbekend.
Daarom moet men bescheidenheidshalve an
deren vermijden wanneer men in een hoogst
onrustige en onevenwichtige stemming is.
Nu krijgen deze menschen wel veelal juist
den raad, om afleiding te zoeken, maar dit
is psychologisch niet juist gezien. Want
wanneer wij zeer onrustig zyn, zal geen en
kele afleiding de overhand kunnen krijgen op
deze onrust, terwijl wij anderen onze nega
tieve sfeer meedeelen, waardoor deze een on
aangenaam gevoel krijgen zonder te weten
waarom.
Afleiding is pas heilzaam wanneer wij ons
zelf in zooverre gekalmeerd hebben dat wij
denken: „ik kan er op het oogenblik toch
niets aan doen en ik laat het los".
Maar helaas, meestal hebben wij onbewust
zelfzuchtige motieven als wij onze vrienden
gaan opzoeken, want meestal hebben wy
daaraan veel meer behoefte wanneer er bij
ons iets aan hapert, dan wanneer het ons
in alles goed gaat.
Meestal verlangen wy onbewust iets van
degenen, die wy gaan opzoeken, zooal geen
thee met koekjes dan opwekking, raad of af
leiding. Zelden vragen wij ons af: „wat gaat
er van mij uit op het oogenblik, en is daarbij
wel iets waaraan een ander iets hebben kan?
Wanneer onze levens-curve opwaarts loopt,
dan hebben wij zelden behoefte aan eenig
soort aanvulling en dan komt het even zelden
in ons op, anderen eens op een geestelyk
„apéritif" te tracteeren door hen te laten
meegenieten van onze goede stemming.
Het kan voor de meesten van ons geen
kwaad, om eens toe te zien, dat de schaal van
onze gemoedsrust niet zoo gauw overhelt,
dat onze stemming niet dadelijk 20 graden
zakt omdat er een kleine strubbeling is, om
dat niet alles precies gaat, zooals wij ge
hoopt hadden.
Een gelijkmatig humeur beveiligt onze ge
moedsrust tegen veel onaangename en noode-
looze schokken.
DR. JOS. DE COCK.
VOOR DE
DE JONGEN IN DE MOEILIJKSTE
LEVENSJAREN.
De moeilykste levensjaren van den jongen
(en van het meisje, maar hierover later) lig
gen in de puberteitsjaren, d.z. de jaren na den
schoolleeftijd en voor de man wording. Deze
periode is voor de meeste jongens een „Sturm
und Drang"-periode, zooals de Duitscher dit
noemt. Doch men houde wel in 't oog, dat er
nog altijd jongens gevonden worden, waarby
deze overgangsperiode niet zoo bijzonder in
het oogvallend is.
De jongen in de puberteitsperiode is zeer
moeilijk te begrijpen.
Het is een tydperk van tegenstrydigheden
en dat van hevig inwendigen stryd. Het is het
tijdperk van uitersten. Men heeft wel eens
beweerd, dat de jongen in dezen tyd ten tweede
male geboren moet worden. Maar droeg bij
zijn eerste geboorte de moeder de pynen,
thans zal hy ze dragen. Zyn eerste geboorte
was lichameiyk, zijn tweede is geestelijk.
Want wie den jongen in het algemeen, in deze
periode bestudeert, bemerkt, welk een chaos
van denkbeelden er in zijn hoofd wemelen en
welk een wanorde van gevoelens hem beheer-
schen. Uit dezen chaos moet de orde geboren
worden. En alles wat geboren .wordt, gaat ten
koste van pyn. Wie hem gedurig nagaat in
zyn uitingen en handelingen, bemerkt de
groote contrasten. Hy is voortdurend met
zich zelf in tegenspraak, onberekenbaar, ruw,
wispelturig, zyn gevoelens van haat en liefde
rijn overdreven sterk. Wat hij haat, haat hy
hartstochtelyk, wat hy lief heeft, haat hij
hartstochtelyk lief. Hij zal iemand, die hem
lief heeft, zonder blikken of blozen pijn doen
en zal op het wreede, op het heftigste af,
zich wreken op dengene, die iets ten nadeele
zegt of, doet van wat hij zelf lief heeft. Zoo
het meisje zyn leven reeds kruist, wordt rij
„rijn vlam". Wee dan, die hem hierby zou
dwarsboomen! Menig conflict tusschen den
oudsten zoon en den vader berusten op deze
feiten. En zy zouden er wellicht niet ge
weest rijn, wanneer de vader siechts de
typeerende verschijnselen dezer periode had
gekend en den moed gehad een paar passen
terug te doen, zonder hem nochtans uit het
oog te laten gaan.
De jongen in deze periode is soms over
gevoelig tot op het sentimenteele at. Verbeel
de pijn voelt hij en meent hij met wreedheid
te moeten betaald zetten. Zijn ruwheid, rijn
overdreven onverschilligheid is meestal niets
anders dan een krachtsuiting, een uiting om
zich belangrijk te doen schynen in rijn vrees,
