Ontbossching Heerhugo waard Een gevolg van niet te verzadigen landhonger Verkoudheid, hoest, bronchitis AKKER 's verstèrkte ABDIJSIROOP Huwelijkstrouw in beeld Raad St Maarten Zaterdag 19 December 1936 Tweede blad UIT DE HISTORIE van de ZOO VIELEN DE BOSSCHEN, NEERGETRAPT DOOR DE BE SCHAVING, DIE RUSTELOOS VOORTSCHREED, NIETS ONT ZIENDE Vergeefs zal de vreemdeling, die met een z.g. stafkaart gewapend, on ze gemeente bezoekt, trachten op de plaatsen aangegeven door de onge veer 12 k 13 groene blokjes, die daarop nog altijd voorkomen, bosch te ontdekken. Op een enkele uitzon dering na toch is alles wat bosch was, in onzen polder verdwenen en dat laatste valt thans ook onder bijl en spade van den ontginner. Ouderen herinneren zich" nog veel meer bosschage. Zij vertellen van de langza- m e ontbossching. Van de in den omtrek ge legen dorpen kwamen in den winter de man nen en ieder rooide een of meer snees en de stompén werden als welkome brand meer of minder fijngehakt naar huis vervoerd of ook wel aan bakkers, boeren en burgers ver kocht. Epke Boos komt op de proppen. Die woon- 'de in de nog bestaande polderwoning aan het einde van den Molenweg. Een korte, ge drongen gestalte, begaafd met geweldige lichaamskracht, die nog meehielp aan het graven van het Noord-Hollandsch Kanaal en zelfs daar onder de polderjongens van pro fessie zijn weerga niet vond. In den hard- sten winter, als de hel diep in den grond zat, en een feilen Oostenwind het buiten bij na ongenietbaar maakte, stond hij, het bo venlichaam slechts bedekt, door een enkel rood-baaien hemd, met korte mouwen en wijd open aan den hals, achter de stompen en maakte in een enkelen dag meer fijn van het knoestige, voor den leek ongemak kelijk behandelbare hout dan een gewoon arbeider in een heele week. In den loop van de laatste 30 40 jaren is de ontbossching met kracht ter hand genomen. Heel tegen Oterleek viel Het „Ootelijker Bosch", Oterleek wordt uitgesproken: Oöterlük (klemtoon op Oo) bekend om zijn blauwe-reiger rijkdom. Als laatste gaar de daar wijlen de oude Berkhout de groen- blauwige eieren van het schreeuwende en krakeelende goedje, waarnaar onze polder weieens genoemd wordt. De voorposten nestelden reeds in de hooge boomen van de boerderij van Smit aan den Jan Glijnisweg (thans bewoond door den heer De Moei). Mèt het bosch verdwenen de reigers en ook de kolonie bij de boerderij is niet meer. Door de steeds verder schrijdende civilisatie schijnt ook het jachtgebied meer uitgeput te raken, ende vogels zoeken vermoede lijk elders, wat zij hier niet meer kunnen vinden en wat eertijds in ruigte en struik, boschjes en wallen en in de met'dulen en rietgewas bezette slooten veilige broed-, Bchuil- of wijkplaats vond. Nog bevond zich ïn het zuideinde, zich Uitstrekkende van den Middenweg nabij de halte (en doorsneden zoowel door de spoor lijn AlkmaarHelder als AlkmaarHoorn) tot aan den Westdijk het bekende „Scher- penheuvel" (Skarpenheuvel). Omstreeks 1905 begon een ploeg Friezen aan het uitrooien van het dichtst bij den Middenweg gelegen stuk van ongeveer 2 H.A. en daarna viel ieder jaar regelmatig hectare na hectare als offer aan den gunsti- gen economischen tijd. De stompen waren geen geld waard en werden overgoten met petroleum en verbrand of gebruikt om sloo ten dicht te maken. aLter, in de oorlogsja ren, toen brandstof schaarsch werd, werden zij weer opgevischt en werd wagen na wa gen voor goeden prijs weggereden als be geerd brandhout. Met het bosch Scherpenheuvel verdween ook de oude boschman Van Veen, die jaren lang in de uitgestrekte velden zijn brood ver diende. Ook de karakteristieke boerenwagens op de hooge wielen en de speciale schamels, er op gemaakt om tusschen de stompen te kun nen rijden, raakten uit den tijd. Als het zeven- of achtjarig hakhout in den winter „geparkt" was en meestal naar Langend ijk verkocht, waar men wel raad met slieten, rijzen en takkenbosschen wist, verschenen deze wagens en werden opgela den om aan den Westdijk te worden ge lost, van waar het hout per vaartuig werd weggehaald. In bijgaand artikel geeft een bij uitstek deskundige een populair ge schreven verhandeling over de ont bossching van de Heerhugo waard. Nog enkele artikelen in dezelfde geest zullen volgen. Wij vragen hiervoor de aandacht niet alleen van de Heerhugowaar- ders maar van alle polderbewoners, omdat de hier aangeroerde kwesties in meer of mindere mate van toe passing zijn op geheel ons Noorder kwartier. Heel in het Noorden lag in den hoek tegen Oude Niedorp het „Gelde Bosch", ook wel het bosch van den „Hartog van Oste" ge noemd (Hertog, van Aoste) waarvan de eige naars in Italië zetelden. Nog voor den oorlog uitbrak, ging dit bosch over in handen van den onderaemen- den P. Verburg en met modern materiaal was spoedig „hout" in „goud" veranderd, maar waar bleef de poëzie van dit stuk Oude Waard en waar bleven de bramen zoekers met hun potjes en waar de vluchten wildvogels, die er gaarne rust- en schuil plaats zochten? Eveneens in het Noorden, doch aan de Westzijde van den Middenweg, strekten zich bunders groot de Base werken, het Schoutenbosch (Skoutenbosch) en het Nuwe Bosch uit en aan de andere zij van den spoorweg het Puntbosch. Voor hen, die het wisten, was het boschpad een welkome af korting van den Middenweg naar het sta tion Noordscharwoude. Oude Jan Groot, de boschman met zijn zoons, zwaaiden er den scepter. Tal van zang- en andere vogels vond men er. Van de levendige en drukke spechten af tot aan de glanzend-gele wielewaal toe. Duizenden bonte kraaien zwermden er in de winter avonden tesamen en de grond was er op sommige plaatsen in het voorjaar met een dikke laag „proppen" bedekt. Als in het koude jaargetijde de vegetatie minderde, zag men er nog wel eens een enkele keer op een over het water hangende wilgenstomp de loozè „oijsveugel" (ijsvogel) met zijn on wijs groote, zwarte snavel en zijn wonder lijk gekleurde vederpak, zitten. Roetsch, dook hij dan ineens in het water om snel boven komende met of zonder aas, voort te jakkeren naar een veiliger plekje. In den voorzomer echter, als de zon heer lijk groepe plekken tooverde in de open plaatsen tusschen het twee- en driejarig hak hout, was het er goed zijn. Duizenden en duizenden zacht groene wilde „eerdeboie- blaadjes" bedekten dan de heerlijke kleine sappig-roode vruchten met hun fijne aroma- tischen smaak en degenen, die de plekjes wisten, hadden spoedig hun potjes gevuld, met kans deze te verliezen aan vijandige groepen, die eveneens door de vrijheid van het bosch zwierven, belust op aardbeien, vo gelnestjes en allerlei avonturen. Achter de hoeve Rozenburg, bewoond door ouwe Hoin Leigwater, waar volgens de over levering de Engelschen tijdens de landing in 1799 met hun bajonetten door het hooi- schot staken, om naar vermeende vluchte lingen te zoeken, strekte zich in onbereik bare verheid ook nog een stukje bosch uit langs de tochtsloot, welke men 's winters als er ijs was volgde om van de Donkereweg school naar het Waardje te komen. Koste lijke gelegenheid om als er veel wind was, „ijsstokken" te snijden en elzenpruimpjes te zoeken, waar zoo heerlijk op gekauwd kon worden. Langs en aan den Donkereweg nog en kele overblijfselen van vroegeren veel groo teren houtrijkdom. Het bosch van Ietsen (.Eecen) aan de Noordzijde; aan de Zuidzijde voorbij de boerderij „Ora et Labora", waar een lange rij mispelboomen de takken tot over den weg deed hangen, het Petjesbosch en in den hoek tegen den Veenhuizer Middenweg het Winkelder bosch. Onafscheidelijk aan die laatste twee ver bonden de ouwe boschman Wullem Da- nenberg, wonend in het lage boschhuis, staande aan den Donkereweg ter zelfder plaatse waar thans een zijner zoons in een nieuw gebouwde hoeve woont. Deze ploegt en egt nu waar eens zijn vader met vaar digen zwaai van de speciaal krom gesteel- de „ofzetter" het zware wilgen-, esschen- en elzensliethout van de stompen kapte. Langs den Middenweg aan de Oostzijde voorbij de Hengstman nog. het „bosch van Bleikcr'overblijfselen van bunder aan bunder hakhout, dat zich indertijd uitstrek te tot aan den Veenhuizer Waterkeering toe. Dan als sluitstuk in de rij van de gedu rende de laatste 30 jaren „gesloopte bos- schen" „het lange bosch van Wonder", loó- pende zgven akkers breed van den Midden weg tot aan den spoordijk Alkmaar-Helder, verdeeld volgens de terminologie in het „eerste", het „tweide" en het „derde bosch". Aan den ingang van het eerste en het derde en de gevaarlyke gevolgen daarvan. Sommige menschen, die wat vatbaar zijn op borst en keel denken, dat het nu eenmaal hun lot is 's winters te moeten hoesten, kuchen, hijgen, benauwd en vol op de borst te zijn. Indien G3 tot diegenen behoort, probeert dan eens de nieuwe verstèrkte Akker's Abdijsiroop die honderdduizenden hun levens-blijheid heeft teruggegeven. Reeds na enkele lepels bemerkt Ge dat dit mid del U zal kunnen helpen. De slijm, die U op de borst drukte, en U benauwd maakte, komt gemakkelijk los, de hoestbuien wor den zeldzamer en verdwijnen. Uw adem haling wordt weer diep en gerulschloos en de slijmvliezen van Uw borst en keel worden versterkt. De planten-extracten en de codeïne, de grootste hoest-bedwin- ger. maken de nieuwe verstèrkte Abdij siroop tot ,,'s werelds béste Hoest-siroop". Verlaagde prijzen i 75 ctf L25, f 2—, f 3.50 p. flacon HEERHUGOWAARD Heden, Zaterdag, viert het echtpaar Van. der Busse—Grootes alhier zijn 50-jarige echtvereeniging. Als bijzonderheid kan worden vermeld dat dit zoowel van man als vrouw hel tweede huwelijk was, terwijl de nog in le ven zijnde kinderen uit de drie huwelijken, voortsproten. bosch bevonden zich hooge stamhoomen, waarin steevast jaar op jaar groote, zwar te kraaien een nest bouwden, van binnen gevoerd met lange draden, die zij van nabij de huizen der menschen haalden en vlok kige stukken schapenwol, die altijd in over daad aan de prikkeldraadhekken te vinden waren. Lange rijen van heerlijke stokbra men vond men daar en 's winters en 's zo mers zwierven er de jongens van het volk van Wonder na schooltijd in rond met snik en zak om er „goitegras' 'te zoeken. Dikwijls ook ging het „dorretouw" mee en dan kraakten bij het zoeken der dorren (dood- hout) de takken en beladen als kleine kerstmannetjes sleepten zij de bundels hout naar huis. Jaap Stam, de leutige boschman, die nim mer uit de goede stemming was, deed er voor den baas jaar in jaar uit, zijn werk en hij was het, die wist, waar de laatste houtsnippen scholen en de wilde eend met voorliefde haar nest bouwde, kunstig ver borgen achter een natuurgordijn van dorre stengels. Zoo vielen de bosschen, neergetrapt door de beschaving, die voortschreed rusteloos, niets ontziende, als „de sterke man" van Wiertz. Landhonger was er, niet te verzadi gen landhonger: land moest men hebben, altijd meer land om werk te kunnen ge ven aan de talrijke kinderen, die voort sproten uit de bouwersgezinnen; land om geld te verdienen; land om er een huis op te bouwen waarin men zou kunnen wonen; land om duur te kunnen verhuren als geld belegging; land, omdat men geld verdien de in de goede jaren o p het land en nieuw land nieuwe bronnen van inkomsten zou scheppen en bevrediging zou geven aan werklust en energie... Mede ook omdat het bosch al minder op bracht door wijziging in de economische maatschappelijke structuur, o.a. aanvoer van goedkoop dennenhout voor tuinbouw- doeleinden en dergelijke, uit andere streken gingen de eigenaars er des te gereeder toe over, hun tërreinen te laten rooien. Verbetering van de straatverlichting te Valkkoog. Geen brandstoffen- toeslag voor georganiseerden. Tractatie voor de schoolkinderen. Overigens geen festiviteiten. Een nieuwe schoolgeldverordening. Extra belooning van den heer Sloof. De bijdrage aan het Midden- standsborgstellingsfonds moet over 5 jaren verdeeld worden. Herbe noemingen. De banne in gebreke gebleven? Waar slagregens goed voor zijn! Vergadering van den Raad op Vrijdag 18 December 1936, 's morgens om half tien. Voorzitter de heer A. Klerk, burgemeester, tevens secretaris. De raad is voltallig. Na opening volgt vaststelling van de no tulen. Mededeelingen. Mededeeling wordt o.m. gedaan van een brief van het P.E.N. inzake verbetering van de straatverlichting te Valkkoog, waaron door B. en W. gunstig is beschikt. Het licht punt zal de gemeente ajarlijks f7.60 kosten. Voorts een schrijven, verzonden aan den Inspecteur voor de werkverschaffing betref fende baggeren en slootwerk op kleine tuin bouwbedrijven. Geantwoord werd dat gevallen waar het be treft bedrijven niet grooter dan 5 H.A. in overweging zullen worden genomen. (Het betreft hier het bij elkaar baggeren). Goedgekeurd werd de verordening op de heffing y^n vermakelijkheidsbelasting. De Voorzitter deelt mede, dat aan geor ganiseerden geen brandstoffëntoeslag mag worden gegeven; slechts in sommige ge vallen mag een bijslag worden verstrekt; uit een toelichting op een vraag van den heer Breed blijkt wel, dat die bijslag spora disch zal kunnen worden gegeven. De heer Eenhoorn brengt B. en W. dank voor de medewrking van B. en W. ten op zichte van de straatverlichting te Valkkoog. Tractatie voor de schoolkinderen. B. en W. stellen voor ter gelegenheid van het huwelijk van Prinses Juliana met Prins Bernhard aan de leerlingen van alle lagere scholen in de gemeente een tractatie te geven van f 0.25 per kind. De heer Glas zegt, dat er geen beroep zal worden gedaan op de burgerij. De Voorzitter voegt er aan toe, dat gezien den minder gunstigen economischen toe stand in de gemeente geen feesten georga niseerd zullen worden. Het blijft alleen bij een tractatie voor de schoolkinderen. Z.h.s. wordt conform het voorstel van B. en W. besloten. Vastgesteld wordt een verordening op de heffjng en invordering van schoolgeld. Deze verordening is in de plaats getreden van die, welke B. en W. in de vorige vergade ring ter vaststelling aanboden en die toen werd terug genomen. De thans geldende ta rieven worden door deze verordening on gewijzigd gelaten. Tevens wordt vastgesteld een bijbehoo- rende verordening op de invordering. Gratificatie. B. en W. stellen voor aan den heer Sloof, voor zijne werkzaamheden aan werkver schaffing en steunverleening over 1936 een gratificatie te verleenen van f 100.een zelfde bedrag als over 1936. Goedgevonden. Voor het middenstandsborgstel- lingsfonds. B. en W. stellen voor het besluit van f 0.15 per inwoner ten behoeve borgstel lingsfonds kleine middenstanders in te trekken en daarvoor te besluiten geduren de de eerstvolgende vijf jaren een bijdrage te verleenen van 2 cent per inwoner, een en ander n.a.v. een schrijven van Ged. Staten. Aldus wordt besloten. Vastgesteld wordt een suppletoire be grooting 1936. Benoemingen. Aan de orde Is de benoeming van leden van de commissie tot wering van schoolver zuim. Aftredend zijn de heeren J. H. Wol- ters, S. Cnossen en J. van Schagen, diemet algemeene stemmen worden herbenoemd. Volgt benoeming van een armvoogd, we gens aftreding van den heer D. Swart. De aanbeveling van het Burg. Amrbestuur Uit onze Omgeving ZUPE SCHAGERBRUG NOG EEN AMBTSWONING, In de vergadering van Dijkgraaf, Heerrfc raden en Hoofdingelanden van den Zijpe en Hazepolder, welke vergadering Woens dag a.s. zal worden gehouden, komt o.m* aan de orde: de aankoop van een terrein en het bouwen van een gebouw, waarin; kantoor- en vergaderlokaal annex ambts woning voor den secretaris-penningmeester* ZIJPE EN HAZEPOLDER. DE CLASSIFICATIE VAN LANDERIJEN* In de a.s. Woensdag te houden vergade* ring komt aan de orde een voorstel van het Dagelijksch Bestuur om: op de leggers terug te brengen tot de egalementsklasse, respect, nollen-klasse van die egalementlan- den, respect, nollenlanden, welke in 1917. zijn overgebracht naar de Contribuabelklas- se en thans nog de kenmerken bezitten van egalementland respt. nollenland. Deze herclassificatie gaat dan in voor den dienst 1937, BERGEN: luidt: 1. D. Swart, 2. L. Barten. De heer D. Swart wordt herkozen met algemeene stemmen. B. en W. worden gemachtigd een kasgeld- leening aan te gaan voor 1937 tot een be drag van f 8000.bij de Coöp. Boerenleen bank te Schagen, dit als veiligheidsklep. De rondvraag. De heer Brak merkt op, dat de paal te' 't Rijp je er nog altijd staat. De Voorzitter antwoordt, een onderhoud over deze kwestie te hebben gehad met een hoofdcommies van het P.E.N., die een le zing gaf, welke later door het P.E.N. schrif telijk is bevestigd. De zaak zit dan zoo: Iri 1934 is door het bestuur van de Banne St. Maarten de bemiddeling van het P.E.N. in geroepen voor de verplaatsing van een bok- paal. Het P.E.N. was bereid deze verplaat sing uit te voeren, waarbij het P.E.N. en de Banne ieder de helft van de kosten voor zijn rekening zou nemen. De_ Banne ging echter met deze voorwaar de niet accoord. Besloten werd den minister van Waterstaat de uitspraak te laten doen. In afwachting daarvan werd de bokpaal al vast geplaatst. De Banne heeft toen den mi nister medegedeeld, dat hij wel op kon hou den, want de paal was toch al verplaatst. En daarom is het P.E.N. nu niet bereid de paal te verplaatsen. De heer Brak zegt, dat we dan op een dood punt zijn. Op zoo'n manier blijft de paal daar eeuwig staan en spr. zou zich tot den minister willen wenden. De heer Eenhoorn betoogt, dat aan de kop pigheid van genoemde lichamen, niet de veiligheid van het verkeer mag worden op geofferd. De Voorzitter kan de handelwijze van de Banne niet goedkeuren en oordeelt dat de Banne het zelf maar moet opknappen. Na nog eenige besprekingen over dit punt, wordt besloten om met de Banne in overleg te treden. De heer De Pee wijst op het euvel van het niet-afschrapen der wielen, waarvan mep op den Stroeterdijk zooveel last ondervindt. Gelukkig dat er in deze dagen nog wat slag regens zijn, want dan regent de weg weer wat schoon! De Voorzitter zal er den veldwachter op wijzen. Voorts heeft de heer De Pee nog iets voor de comité-vergadering. Sluiting volgt. BERGER SPORT VEREENIGING. C.S.V. komt bij het eerste elftal op bezoek en mag niet worden onder schat. Weinig kans voor de re serves en voor de b.-adspiranten. De a-adspiranten staan voor djen be- slissenden slag. De eerste wedstrijd in dit seizoen werd gespeeld tegen C.S.V. te.Castricum en werd met 31 verloren. Twee kostbare punten bleven op het veld in Bakkum achter! Sindsdien is het spel der Bergenaren onge twijfeld sterk vooruitgegaan en het feit, dat ze j.1. Zondag Z.F.C. 4 niet konden weer staan, moet veeleer aan de groote kracht der Zaandammers, dan aan de zwakte van B.S.V. worden toegeschreven. Want we zijn er absoluut van overtuigd, dat geen enkel N.H.V.B.-elftal het tegen deze bij uitstek sterke Zaansche ploeg had kunnen bolwer ken. Om van het onbespeelbare terrein dan nog niet eens te spreken! Met dat al mag C.S.V. Zondag zeker nieï worden onderschat. Bovendien mag B.S.V. eenvoudigweg niets meer verliezen, wil zij tenminste aanspraak blijven maken op de eerste plaats. Van dit feit nu zijn de Ber ger jongens diep doordrongen en ongetwij feld zullen zij alle zeilen bijzetten om de twee punten te veroveren. In de eerste plaats om de geleden nederlaag in Cas- tricum te wreken, maar ook om de kans te behouden. Laten we hopen, dat het den blauwhemden inderdaad gelukt. De Elftal-commissie heeft één wijziging in het elftal aangebracht en Dirk de Jong op de spilplaats vervangen door Cor Hoog- vorst. Of dit ook inderdaad een verbetering zal zijn, dient te worden afgewacht. Verder komt de ploeg in dezelfde samenstelling uit als Zondag te Zaandam. De reserves, die op papier heel wat lijken, schijnen binnen de krijtlijnen er in den laat sten tijd bitter weinig van terecht te bren gen. Twee nederlagen in successie is niet heel bemoedigend. Zondag gaan ze op be zoek bij Alkmaar 3 en veel succes kunnen we de ploeg ook daar niet voorspellen. We verwachten dan ook, dat de punten wel aan den Westerweg zullen blijven. Gaan we dienzelfden Westerweg nog een eind verder af, dan komen we op het too- neel van den strijd, welke er zal worden gevoerd tusschen Alkm. Boys a en B.S.V. a. Dat kan voor de Berger jongens de beslis sende slag worden! Immers, slagen zij er in te winnen, dan hebben ze het kampioen schap vrijwel in den zak. Verliezen ze ech ter, dan komen ze met de Boys gelijk te staan. In Bergen was het een fraaie strijd tusschen twee volkomen gelijkwaardige ploegen, welke met de oneven goal door B. S.V. werd gewonnen. We verwachten ook in Alkmaar een mooie kamp en wie er winnen zal. durven we niet te voorspellen. Een gelijk spel ligt o.i. wel het meest in. de lijn der verwachtingen. De b-adspiranten krijgen de leiders In afd. M. op bezoek en we twijfelen er geen oogen- blik aan, of de veel grootere jongens uit Koedijk zullen de heide punten wel mee naar huis nemen. Laat de nederlaag zoo eervol mogelijk zijn, jongens!

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1936 | | pagina 5