GRATIS
SCHAGER
COURANT
De strijd om de
„Betty
Bonn"
Arrondissements rechtbank
te Alkmaar
Plantenziektenkundigen Dienst
VOOR DEN POLITIERECHTER.
Zitting van Maandag 21 Dec.
iW i e r in g e n.
MEJUFFROUW GEERTJE KON AF
ZWAAIEN.
Alweer was het mademoiselle G. M., een
19-jarig maagdelijn uit Wieringcn, die al
daar op 7 September de lange-vinger-acro-
tbatie-k had beoefend, alstoen in het net der
Justitie was verward geraakt en nu op
nieuw de zitting met haar besognes opende.
Nu, mijnheer Wig ge re had het fijn voor
elkaar gebokst! Had Geert murw gepreekt
als een puimsteen en als contra-prestatie
het potje der voorw. veroordeeling op het
peterolietoestel van den heer politierechter
gaar gekookt. Zii werd nu veroordeeld tot 8
maanden gev. voorwaardelijk met 3 proef-
jaartjes en zal in een doorgangshuis voor
maagdelijke bekeerlingen te Utrecht wor
den ondergebracht, na eerst in het Centraal
Ziekenhuis een kleine operatie aan de knie
te hebben ondergaan. Voorts stelde de Pol.-
rechter haar in vrijheid, boodt haar een
lekkere kerstkrans met confituren aan, de
Officier offreerde haar een doos met Ver
kade-bonbons en de heer Wiggers wachtte
haar in den corridor op met een fijne
bouquet kleurige anjers, waarop Geertje,
vergezeld van haar vader als een cavalier
haar pelgrimstocht naar het retraite-oord
der deugd aanvaardde.
Texel.
Efv OUDE TEXELAAR. VAN WIEN DE
POLITIE ECHTER GEEN MOOI SCHILDE
RIJTJE OPHING!
Wij landrotten, hebben wel eens gehoord
van zure bommen, die vooral met kermis
omtrent middernacht zeer worden geap
precieerd, maar nog nooit van houten bom
men. blijkbaar op het eiland Texel njet
zonder aantrekkingskracht, althans de 5G
jarige eilander C. B. door een blinkende
tonsuur gekroond, stond terecht als jutter
van een aantal houten hommen, die hij te
gen een zacht prijsje van 25 a 30 cent had
uitgescharreld, aan badgasten die daar
blijkbaar niet van prima 'kwaliteit zijn.
De Politierechter noemde Kees, die 'm al
stond te knijpen uit vrees dat hij te laat
voor den trein zou komen, een schijnheilige
kerel en vond zelfs dat hij een schavuit
was, omdat hij in strijd met do waarheid
verklaarde uit armoede te hebben gehan
deld en strafte hem ten slotte geducht in
rijn portemonnaie, door hem een geldboete
van f25 subs. 10 dagen op te leggen.
H e i 1 o o.
EEN LID VAN DE SNERTORDE DER
SLAPPE TINUSSEN.
De nog jeugdige en gelukkig ongehuwde
monteur M. M. uit Heiloo had het ook min
der mooi versierd, zich als bediende van de
exneditie-firma Teerhuis een bedrag van
f9.83, dat hij ving van zekere mcj. Iluijbers,
wederrechtelijk ingepikt en voorts neg een
fiets, door hem gehuurd, bij den rijwielher
steller Piet Obdam op het Scharloo, bij den
garagehouder Jan Geval te Bergen, voor
gemaakte autoritjesschuld in pand gege
ven. Voor al dit moois werd Martien heden
onder handen genomen. Niemand scheen
veel met hem in de pet te hebben, ook de
milde heer Wiggers niet, die hem indeelde
bij de zoozeer verachte slappe Tinussen.
Het resultaat van Martiens ontreden in
do rechtszaal was. dat hij voor 2 maanden
naar de sukkela-molen werd verwezen.
Den Helder.
VEEL GESCHREEUW EN WEINIG WOL.
Een jong Heldersch vrouwtje, met 'n pit
tig hoedje op, de 26-jarige mej. L. R., ge
boren H., varieerde de zitting door haar
verschijning op de „mat der ondeugd", om
dat ze op 25 September een jongetje en 'n
oude heer had geslagen. De herrie was aan
gekomen in een groentchalletje, waar de
juffrouw gezegd jongetje ontmoette, die
haar fietsplaatje had geleend en niet terug
gebracht. Zij had zich toen met geweld
van dit waardevolle ecreteckcn van mi
nister Oud willen meester maken en nu was
de oude heer H. Prins tusschen beide ge
komen, om de juffrouw te kalmeeren, voor
welke goede daad de pacifist ook was be
loond met een tik op zijn hoofd. Dit ru
moerige groentehal-drama stond nu op de
rol en bleek het jongetje een groot e lum
mel en de oude heer 'n reus van een vent
te zijn. wat zoo teleurstellend werkte op de
situatie, dat vrijspraak van Leentje direct
met algemeene stemmen volgde.
Den Helde r.
DE AFWEZIGEN KREGEN OOK HIER
ONGELIJK!
Als ons goeie Keldertje niet in ons arron
dissement was gelegen, zouden de Politie-
zittingen heel wat minder variatie geven.
Ook thans was de jutterstad weer flink
present en kwam nu als invité voor de
zondaarecanapé de chauffeur A. M., welke
heer werd ten laste gelegd, dat hij de hee-
ren Paul en de Munnik gevoelig in hun eer
had gekwetst, door hen met de populaire
pracht-kwalificaties „hufter" en „rotzak" te
bestempelen.
Waar echter bleek dat deze hoeren, als
getuigen gedagvaard, van geen belangstel
ling hadden blijk gegeven, wenschten Offi
cier en Politierechter zich ook niet, meer
druk te maken en volgde vrijspraak.
Vermoedelijk echter zullen nu deze nala
tige getuigen wel een uitnoodiging ontvan
gen van den ambtenaar bij het Alkm. Kan
tongerecht.
Anna Paulowna.
DAT WAS OP 'T KANTJE AF!
't Had een haartje gescheeld of de man
denmaker H. J. F. te Anna Paulowna was
de lik ingetippeld, omdat hij zoo stupide
was geweest, de daalder, die hij als hulp
besteller had verdicnd,niet ter plaatse waai
zulks behoorde, op te geven.
Het mannetje stond overigens goed he
kend, maar de Officier hoeft vreeselijk het
land aan die steun knoeierijen en vorderde
1 maand gevangenisafzondering.
Gelukkig voor Ilenkie was echter de Po
litierechter wat milder gestemd voor dezen
amateur-bedrieger en tooverde die maand
om in ccn voorwaardelijke met 3 proefjaren
Anna Paulowna.
AANGENAME CONVERSATIETOON TUS-
SCI-IEN HET SCHOONF, GESLACHT
VAN ANNA PAULOWNA.
Mevrouw J. N. gehuwd met den heer C.
K. verscheen op de receptie van den Politie
rechter, omdat zij op 23 Augustus Mevrouw
A. TuinmanSpeels had gecomplimenteerd
als 'n „hufter". Op haar beurt deelde mevr.
K. mede, dat mevrouw Tuinman haar had
gekwalificeerd met den mooion titel: Vuil
stinkend vischwijf! Jammer genoeg had zij
dit compliment niet in een klacht kunnen
omzetten, zoodat het satisfactiemiddel haar
ontbrak, toen ze tot f8 boete of 4 dagen
werd veroordeeld.
Schagen.
DEZE MENEER KON OOK OP HET PRAE-
DICAAT „EERLIJK" GEEN BESLAG
LEGGEN.
De horlogemaker en uurwerk-winkelier
J. Th. Kroone te Schagen ontving onlangs
een heerschap, dat zich veel liet zien. niets
kocht, maar de directe oorzaak bleek te
zijn, dat de heer Kroone later op mysteri
euze wijze een zilveren polshorloge miste.
Het ingestelde onderzoek bracht aan het
licht, dat zijn niets koopendc bezoeker kans
had gezien, zich het vermiste klokje we
derrechtelijk toe te eigenen. Meneer de Of
ficier nam de zaak ter hand en riep heden
den winkeldief voor den rechterstoel, maar
de opgeroepene, zekere C. L. B. uit Schagm.
bleef thans onzichtbaar cn werd bij verstek
tot 3 maanden vrijheldsberooving veroor
deeld.
Den Helder.
DE LAATSTE DER MOHIKANEN WAS
WEER EEN HELDERSCHE.
Als dé schitterende apotheose, die echter
door niet-verschijning van den voornaam
sten artist, den heer M. de B. uit Den Hel
der, jammerlijk mislukte, werd voorgesteld
een nachtelijk vecht en schcldpartijtje in do
goede jutterstad, waarbij de chauffeur H.
Huisman door gezegden heer de B. werd
uitgescholden, geslagen en geschopt. Waar
het gezelschap uit 4 personen bestond, kon
Huisman den toestand niet meester blij
ven, doch had nu toch de voldoening dat
zijn belager tot f25 boete of 15 dagen werd
veroordeeld.
Uit onze Omgeving
OUDE NIEDORP
BANNE OUDE NIEDORP
Op Zaterdag 19 December j.1. vond een
vergadering plaats van het Dagclijksch Be
stuur en Hoofdingelanden van de Banne
Oude Niedorp 's namiddags 2 uur in dc
raadszaal te Oude Niedorp.
Alle leden zijn aanwezig. Voorzitter de
heer D. Kriller, Secretaris de heer B. J. F.
Sutman Meijer.
De Voorzitter opent de vergadering met
een hartelijk woord van welkom, waarna
door don Secretaris de notulen der voor
gaande vergadering worden gelezen en
dienovereenkomstig vastgesteld. Uit deze no
tulen vermelden we dat de rekening over
1935 is afgesloten met een batig slot groot
f 2.856.04
De heer Nagelhout vraagt waar de over
tollige kasgelden thans worden gedeponeerd
daar deze nu niet meer bij de Boerenleen
bank te Zijdewind mogen worden gedepo
neerd, daar deze Bank geen onderpand
wenscht te geven. De secretaris deelt mede,
dat deze gelden thans nog bij de Boerenleen
bank te Zijdewind staan daar de vereischto
goedkeuring van Gedeputeerde Staten om
de overtollige kasgelden bij de Rijkspost
spaarbank te deponeeren nog niet werd vor
kregen.
De heer Nagelhout, informeert naar de ver
nieuwing van de Verlaterweg. De voorzitter
zegt, dat de N. V. Goruischlooze weg prijs
opgaaf heeft gedaan, waaruit blijkt, dat het
f 0.09 per M2 zou moeten kosten voor hef
aanbrengen van een nsphaltlnag. In totaal
zullen de kosten dan f 2200.- a f 2300.- be
dragen. Spr. deelt nog mede dat dc prijsop
gave van de N. V. Jaartsveld's Wegenbouw
te Silvolde iets lager was.
De heer Nagelhout vraagt hoe het staat
met de weg van B. Lampe naar M. de Graaf
te Zijdewind De heer Bakker kan in zijn
functie van wethouder mcdcdcelcn dat voor
in orde brenging van genoemd weggedeelte
wel gelden beschikbaar kunnen worden ge
steld, mits de werken strikt noodzakelijk
zijn. Aangezien dit niet het geval is zal
dc gevraagde goedkeuring niet worden ver
leend.
De geloofsbrieven van den heer P. Steur
en M. Smit, resp. herbenoemd tot lid van
liet dagelijksch bestuur en hoofdingeland
worden door de hoeren Blokker en Waibocr
onderzocht en bij monde van den heer
Blokker worden deze bescheiden accoord
verklaard.
De heer Molenaar wijst op den wantoe
stand hij de boerderij „Maria Hoeve" te
Zijdewind van den heer D. Wijnker. Voor
de dorsdeuren is een groote kuil waarin
veel water staat.
De voorzitter zegt dat dit destijds door
zandauto's is veroorzaakt. De heer Wijnker
had toen een en ander met den aannemer
moeten regelen. Spr. zegt echter toe een
en ander in gedachten te zullen houden,
daar dit gedeelte nóg particulier bezit is.
Wellicht kan in het wiorjaar met den Wijn
ker een regeling worden getroffen.
Vervolgens leest de voorzitter een verzoek
voor van den héér Jb. Klaver om onthef
fing van de bannelasten, daar genoemde
heer lasten betaalt aan de Banne Oude
Niedorp en tevens aan Heerhugowaard. De
Secretaris deelt mede, dat deze heer vol
gens de bepalingen van het algemeen regle
ment niet ten onrechte is aangeslagen.
De voorzitter deelt mede, dat Mevr. dc
wed. Liefhebber, die ook dubbele lasten
moet betalen een verzoek heeft gericht tot
Gedeputeerde Staten. Deze perceelen zijn
eveneens binnen de begrenzing van de
Banne Oude Niedorp gelegen.
Dc heer Blokker vraagt hoe liet mogelijk
is, dat personen, die voorheen nimmer wer
den aangeslagen, thans wel voorkomen op
het kohier.
De voorzitter antwoordt, dat thans het
Bijzonder Reglement voor de Banne van
kracht is verklaard. Bij deze gelegenheid
zijn de legger en kaart ten volle bijgewerkt
blijkens van het kadaster ontvangen op
gaven. Volgens hun meening waren er
toen ook enkele abuizen aanwezig, doch
hij nader onderzoek bleek dit niet het geval
te zijn, zoodat den legger dienovereenkom
stig bleef vastgesteld.
De voorzitter zegt dat verschillende per-
Wie zich vanaf heden
op de
abonneert, ontvangt alle
in de maand December
verschijnende nummers
sonen in voorgaande jaren ten onrechte niet
werden aangeslagen.
Op een desbetreffende vraag van den heer
Nagelhout antwoordt dc voorzitter dat mevr
de wed. F. Wijnker te Zijdewind ten on
rechte was aangeslagen. Dit perceel behoor
de aan de Banne Harenkarspel.
De lieer Smit dankt de vergadering voor
het in hem gestelde vertrouwen.
Dc heer Bakker brengt een rapport uit
van de kasopname, welke op 12 Doe. 1936
bij den Penningmeester werd gehouden.
Uit de boeken bleek dat er een saldo in
kas moest zijn van f 3.672.50. De kas bevatte
f 9Til5. Spaarboekje f 1782.95. Giro f 918.00
Voorschot f 54.84. Totaal f "*3.673.04. Aldus
teveel f 0.54
De voorzitter brengt den Penningmeester
een woord van dank voor zijn accuraat be
heer.
Hierna sluiting.
BERGEN
BOND VOOR STAATSPENSIONN.
Propaganda-avond in de Rustende
Jager.
Wij willen onze lezers nog eens herin
neren aan den Propaganda-avond van den
Bond voor Staatspensionnecring, afd. Ber
gen, welke Zaterdag a.s. (tweeden Kerst
dag) in de groote zaal van de Rustende
Jager gehouden wordt. Het Intiem Tooneel
zal dan opvoeren het sterke Indische too
neelwcrk „Rassenhaat". Aangezien er voor
deze voorsteling buitengewoon veel belang
stelling schijnt te bestaan, wordt men drin
gend aangeraden van tevoren plaats te be
spreken. iZe adv. in dit nummer.
De nieuwe oppasser: „Ik kan de spuw
bak neerzetten waar ik wil, altijd spuwt
de lama er naast!"
PROEVEN TER BESTRIJDING VAN
KNOLVOET IN KOOL.
Verslag van de werkzaamheden
van de Commissie van Corres
pondenten van den Plantenziek
tenkundigen dienst „Kring Lan-
gendijk" over 1936.
Door den heer Mallekote wordt het vol
gende gerapporteerd.
Het vrij gunstige resultaat, in 1935 verkre
gen bij den heer S. Groot te Waarland,
waar koolplanten ter bestrijding van knol
voet zijn gegoten met een sublimaatoplossing
ter sterkte van 1:1500 (pl.m. V*. 1. oplossing
per plant), deed ons besluiten in 1936 de
proef te herhalen, zoo mogelijk op ruimer
schaal.
Wij vonden den heer A. Vlug te Oud-Kar
spel bereid, in het groot een proef te nemen.
Deze persoon had in 1936 een kleine proef
genomen, die niet in het officieele rapport
is verwerkt. Over de werking was dc lieer;
Vlug toen zeer tevreden. In 1936 is 1 h.a,
kool behandeld, verdeeld over 3 perceelen.
Oo elk perceel zijn op 3 plaatsen, voor, in
het midden en achter, 5 regels niet behan
deld. De sterkte van de oplossing was weer
1:1500, terwijl 3 planten van 1 liter oplossing
werden aangegoten.
De resultaten waren uitstekend:
van de gedeelten, die onbehandeld
bleven, is zoo goed als geen kool ge
oogst; van de behandelde gedeelten
was de opbrengst best.
Het spreekt vanzelf, dat dc proefnemer
over dit resultaat zeer tevreden is cn het
gebruik van knolvoctzioktc perceelen ten
zeerste aanraadt..
Op aanraden van don heer Vlug heeft oolc
J. Piet te Oud-Karspel een proef genomen.
De oppervlakte van het perceel was 9 snees:
SV2 snees werd behandeld en een *4 snees
bleef voor controle onbehandeld.
Van de 200 planton (onbehandeld) lever
den er 50 een product, totaal gewicht 75 Kg.
Per snees dus 150 kg.
Hot behandelde deel, 8*4 snoes, leverde per
snoes 600 kg. kool.
Ook de hoer Piet. is over hot succes zeer
tevreden cn bevoelt het middel ten sterkste
aan.
Door ondergcteckende werden op 2 ver
schillende plaatsen proeven genomen met'
de middelen SCII. 1150 cn 1179 van de N.V.
Maatschappij „Defa".
Sch. 1150 werd a raison van 50 gram per
vierkante meter, regelmatig op don grond
uitgestrooid cn ondiep ondergewerkt en van
Sch. 1179 wordt een liter 1 pet. of JVa
pet. oplossing bij de planten gegoten, di
rect na het planten. Deze proef werd uitge
voerd bij den heer C. de Wit te Broek op
Langendijk en de gictproef alleen bij den
lieer de Geus te St. Maarten.
Tengevolge van het feit, dat er te weinig
knolvoet optrad konden geen verschillen
worden opgemerkt, zoodat deze proef zal
moeten worden herhaald.
Te Tjallewal lipeft de commissie een proef
veld om de werking van kalk op knolvoet
na te gaan. Dit perceel heeft sedert 1932 ver
schillende kalkgiften gehad, terwijl natuur
lijk controleperceelen uitgespaard zijn. F.r
zijn perc.pelljes die sedert de ingebruikname
reeds 21000 Kg. kalk ontvingen (per h.a.)
Hoewel het perceel dus ieder jaar, zonder
voor- of nateelt, met kool is beplant gewor
den, hebben toch de perceelen, die de groot
ste kalkgiften ontvingen, nog een goedö
konloogst gegeven.
Volgens de litteratuur zou hij een PH.
van 7.8 van den grond geen knolvoet meer
optreden, (de PIL geeft de zuurheidsgraad
van den grond aan). Nu is nog nergens dat
getal bereikt en besloten is om 't proefveld
nog aan te houden en te trachten dat cijfer
te bereiken. Op de plaatsen, waar geen
kalkgiften gegeven zijn, groeit de kool heel
slecht, terwijl ook het percentage knolvoet;
veel grooter is.
Zoodra het gelukt is de knolvoet geheel
op te heffen, zullen wii een uitgebreid ver
slag van dat proefveld publicecren. Voor-
loopig kan na het opzenden van een grond
monster, gerust het gebruik van kalk ter
bestrijding van knolvoet worden aangera-i
den.
De Secretaris van de Commissie,
VAN HERWIJNEN.
St. Pancras.
F e ullleton
door Friedrich
L i n d e m a n
29.
kan ze opeischen. Maar als gij capsies wilt
maken, goed, dan wil ik er nog wat opdoen.
Thompson en Winchester hebben zooveel la
ding op de kade laten smijten, dat ik mgn
heele schip van onder tot boven er mee zou
kunnen volstoppen.
Maar dat doe ik niet. Gij moet nu eindelijk ook
maar eens een ordentelijk vrachtje hebben.
Traan in vaten en alcohol voor Genua. Een aar.
dig sommetje mee te verdienen. Kunt gij ver
dienen. Maar eerst m'n drie menschen. Voor
uit, top, sla toe.
Spurling keek de uitgestrekte hand voorbij
Dus Glover dacht werkelijk, dat hg door zijn
weigering er nog wat dacht uit te slaan.
Aan iets anders dacht hg niet? Bood hem
een heele lading aan. Een heele scheepslading
stinkende traan? Dus dat was de prijs waar
mee hij zijn schuld wilde afkoopen? Dus was
het toch mogelijk, dat deze geelharige reus,
met zijn harde stem en zijn glad gezicht, men
schen koopen kon, gisterenavond drie en nu
weer?
Was het geen belachelijke speling van het
John Spurling zat er bij en hoorde dit alles
als door een glazen wand. Hij wist al
lang niet meer wat hem overkwam en of hij
nog wel iets onderging. Alles was gestorven
in hem.
Tot Thomas Glover' in zgn overborrelend
geluk, waarvan hij de heele wereld wel zijn
deel had willen geven, hem plotseling toeriep:
Spurling! Waar blijft uw meisje nu?
Wij zouden toch een dubbel huwelijk vieren!
Nu lachte ook Betty Bonn.
Wat is dat Spurling? Hebt ge een vrien
din hier? En nu had ik nog wel altijd gedacht,
dat ik de eenige was.
Maar toen Thomas Glover in zgn over
moedige bui er nog aan toevoegde:
Wat hebt ge er geen? Dan schenk ik
hem Lucy, de dikke Lucy.
Als door een wesp gestoken, sprong Spur
ling overeind. Met heesche stem stootte hij
er uit:
Nu moet ik gaan.
Stormde, zonder verder een woord te spre
ken naar buiten. Achter hem schalde Thomas
Glover's luide lach.
Dit lachen klonk hem den heelen nacht in
de ooren. Hij zat in elkaar gedoken in een
hoek van de kajuit op de „Frisco". Hij hoorde,
hoe de een na den ander van zijn bemanning
lachend en zingend van de wal terugkwam.
Hij verroerde zich niet. Een zware donkerte
van radeloosheid lag om zijn hersens. Het
leven was uit zijn hart verdwenen, dat hg
drie maanden lang erin had voelen kloppen.
Nu was er plotseling een groote leegte in
hem, woede en schaamte. Maar in dezen
nacht, waarin hij geen oog toedeed, voelde
hij hoe iets anders de plaats van liefde ging
innemen, Iets veel heftigere, veel wilder, een
gloeiende haat; haat tegen de vrouw, haat
tegen Glover, haat tegen alles en iedereen,
zelfs haat tegen zichzelf.
Er was geen enkele redelijkheid meer in
hem.
Hij was eenvoudig niet meer in staat zich
zelf af te vragen, welke bedoeling dit meisje
had en of Glover wel eenige schuld trof. Dat
werd overweldigd door zijn eigen gevoel, dat
hem overheerschte:,,de wereld accepteert mij
niet, ik ben slechts de kleine onaanzienlijke
zeerooverskapitein. Zoo is het en niet anders;
een meisje kan zich met mij vermaken en mtj
dan weggooien, een glad gezicht als Glover kan
mij elk oogenblik de loef afsteken, die heeft
succes en geluk, alleen omdat hij zich weet
aan te passen, ik moet verkrengen als een
hond, ik besta eenvoudig niet voor hen, alleen
omdat ik een leelijk gezicht en een ingedrukte
borstkas heb, maar ik wil niet, neen, neen, ik
wil niet!
Drie maanden lang had zgn leven beteeke-
nis gehad, omdat hij geleerd had weer te ge-
looven en te hopen. Dit was nu voorbfj. In de
toekomst zou zijn Leven nog slechts een be-
teekenis kennen: te haten en zoo mogelijk, te
vernietigen.
Den volgenden morgen zat Spurling nog
steeds in den hoek van zijn kajuit, grauw,
leeggebrand. Hij zag niet, dat het daglicht
door de patrijspoorten naar binnen drong. Hij
hoorde niet, hoe het aan dek levendig werd.
Hg ontwaakte pas, toen zijn stuurman Crane
de trap van de kajuit afkwam.
Hallo, Kapitein, daarbuiten staat Glover
en schreeuwt dat hg drie menschen moet
hebben en waar of die blgven.
Woedend snauwde .Spurling.
Hij kan naar den bliksem loopen.
Maar Crane liet zich zoo maar niet afsche
pen.
Drie mannen kunnen we best missen. En
als die voor een poosje eens in wat betere om
standigheden kunnen verkeeren.
Hij krijgt ze niet!
Dat was Spurlings laatste woord.
Maar na drie minuten waren zij er alweer,
Glover vooraan.
Mensch, Spurling, wat is er met u aan de
hand? De drie lui. Op die drie menschen wil
ik trouwen, en nu Komt gij maar alle gek
heid op een stokje we hebben een overeen
komst gesloten, schriftelijke overeenkomst. Ik
lot: drie maanden lang had hij, Spurling, zich
afgebeuld en per slot slechts een paar arm
zalige dollars overgehouden, precies genoeg,
om een piano te kunnen koopen, en nu, nu de
heele bedoeling geen zin meer had, nu hij met
een slag teruggeslingerd was in zijn ongeluk,
nu smeten ze hem het geld in den schoot?
Neen! Neen!
En toch mocht hij dit aanbod zoo maar af
wijzen? Daar stond zijn stuurman en beefde
alleen al bij de gedachte aan zoo'n ongehoord
geluk. Ja, mocht hij het als kapitein afwijzen?
Er waren toch ook nog acht hopeloozen, zijn
bemanning. Jarenlang hadden zij het bg hem
uitgehouden, hadden alleen maar op feest
dagen een paar dollars gage gezien, hadden
honger gekregen.
En nu, nu zij schadeloos gesteld konden
worden voor al die jaren nu zou hem dat
voorbij gaan, alleen omdatHet was deze
sooort kameraadschap, dit slechts half bewust
gevoel van saamhoorigheid in deze omgeving
van uitgeslotenen, dat Spurling zelf greep,
hem een oogenblik zijn haat deed vergeten.
Crane, doe wat ge wilt. De drie gaan
over. Let op, wat ge er voor krijgt. Ik wil er
niets mee te maken hebben. Weg!
Met deze woorden liet hij de twee staan,
sleepte zich naar zijn kooi en kroop erin. Hij
kwam de verdere dagen, dat zij nog in de ha
ven waren niet meer aan dek.
Maar Crane was hier de juiste man op de
juiste plaa'ts.
Hij had nu twee schepen onder zijn beheer
en werkte als een paard. Glover zelf was
meestal aan land; in zijn verliefdheid liet hij
alles loopen, zooals het ging.
De hoofdzaak was, dat hij goed betaalde.
Crane bracht zijn menschen aan boord van de
„Marlborough" en liet het schip van kiel tot
vlaggetop ondersteboven halen, tot alles glom
van ,jvas van binnen en van bulten.
Hijzelf schilderde eigenhandig den nieuwen
naam op den wand: „Betty Bonn, New-York".
Daarna liet hij van de kade zooveel vaten
aan boord brengen, als hij met Glover overeen
gekomen was. De rest was voor de „Frisco".
En toen dit allemaal voor elkaar was, ont
ving hg als een verwaande Opperbevelhebber
stralend de jonge, half van geluk duizelende
vrouw met haar bagage, haar kleeren en haar
piano aan boord van haar eigen schip.
Ja, zelfs gelukte het hem een bootsman en
drie lichtmatrozen op te duiken. Dat het nu
juist niet de allerbesten waren en een der
matrozen stomdronken aan boord gesleept
was, deze kleinigheid ontging Glover groot
moedig in zijn drift naar zee en op de hu
welijksreis te gaan.
Een stuurman had hij zelf, de hemel weet
waar, opgediept.
Zoo zeilde dus de „Betty Bonn" het huwe
lijksschip op 7 November uit New-York en
zette koers naar de Azoren.
Spurling zat in zijn kajuit. Hij hoorde hoa
zijn stuurman Crane op dek lichtzinnige woor
den naar het voorbijglijdende schip riep, dat
Glover antwoordde en dat op een piano een
weemoedig afscheidslied gespeeld werd.
Spurling verroerde zich niet. Hij liet zijn
hoofd, zooals gewoonlijk, op zijn borst zinken
en booze gedachten dwarrelden door zijn
hoofd.
(Wordt vervolgd)'.
