S 4» lnmc De huwelijksreis van Pinses Juliana en Prins Bernhard De vrijwilligerskwestie Dr, H. Colijn over samenwerking KIJKEN is KOOPEN i CLOECK DAGBLAD VOOR HOLLANDS NOORDERKWARTIER MAANDAG 11 JANUARI 1937. 80e Jaargang. No. 10158. Uitgave der N.V. v.h. Trapman Co. Schagen. Zij verblijven In de Poolsche wintersportplaats Krynica, Wij kunnen thans mededeelen, dat H. K. H. Prinses Juliana en Z. K. H. Prins Bern hard Vrijdag j.L eerst laat in den middag, Den Haag hebben verlaten en zich per auto paar Brussel hebben begeven» Daar zijn zij in den trein gestapt en door gereisd naar Polen. Gisteravond laat is het jonge Paar in Krynica aangekomen en heeft zijn intrek genomen in „Patria", het bekende hotel van den beroemden Poolschen zanger Jan Kiepura. Een redacteur van het A.N.P. die in Krynica bekend is en daar onlangs nog heeft vertoefd, schrijft het volgende: Urenlang duurt de treinreis van de Duitsch-Poolsche grens naar Krynica, het miniatuur-stadje, ergens vervveg in de Be- jakiden, het voorgebergte van de Karpaten. Wij zitten in den express trein Berlijn-Boe- ikarest en op den stillen winterschen mid dag, al spoedig gevolgd door den langen avond, is het alsof de sneltrein zich moei zaam voortsleept door de eindelooze vlakten .van Zuid-Polen, waar slechts hier en daar een stadje of dorp de eentonigheid voor een oogenblik verbreekt en daardoor de verlaten heid der streken nog scherper accentueert. Langs Polen's oudste stad, Karkow, de stad der honderd kerken, voert de trein ons naar Tarnow, eveneens een groote stad, doch met een stationnetje, dat ons aan het een of ander gehucht in een uithoek van ons eigen land doet denken. Aan de noordzijde van de route is alles een egale, grauwe vlakte, zonder nuancee ring, zonder natuurschoon, de zuidzijde is inmiddels interessanter geworden. Daar tee kenen zich in de verte de bergen van de Hohe Tatra af. Zelfs in den donkeren avond kan men de witte sn eeuwhellingen en sneeuwtoppen onderscheiden. In Tarnow moeten wij overstappen, den Internationalen trein, waar tenminste nog opschriften waren welke wij lezen konden, waar de conducteur ons nog kon verstaan, en wij onsn og eenigszins verbonden gevoel den met West-Europa, verlaten en in een echt Poolschen trein stappen, welke ons in ruim vier uren naar Krynica zou brengen. Hier houdt het verband met West-Europa op. Hier voelt men de grens tusschen het westen en het oosten genaderd te zijn. Aan tallooze kleinigheden kan men constateeren dat het hier een andere wereld is, een gast vrije en vriendelijke wereld weliswaar, maar toch geheel een andere. De trein rijdt door de vlakte. Alles sneeuw, zoover het oog reikt. Wij turen over de ein delooze yelden. Dit is Polen, het oude .Galicië. Geleidelijk wordt het landschap meer bergachtig. De sneeuw ligt meters hoog over het land en een ijzige temperatuur maakt, dat de bewoner van een land met zachte Winters zich ietwat onbehaaglijk gevoelt. De Polen in den trein di-agen alle dikke bontjassen. Zij kijken den vreemdeling, die in een gewone regenjas gekleed, zich in hun midden heeft gewaagd, eenigszins meewarig aan. En een van hen, die zich in gebroken Duitsch kan uitdrukken, vraagt, of men niet wist dat het 's winters in Galicië koud is. Wij voelen ons genoodzaakt, ons eenigszins te verontschuldigen over de nonshalance, waarmede wij de reis zijn begonnen en bren gen als excuus naar voren, dat onze warme kleeding in de bagage zit. De Polen begrijpen er nog minder van. Men reist in dit land nu eenmaal niet zonder pels. Deze zijn hier geen weeldeartikelen. Iedereen heeft er een. Lang- bontjassen, met hooge mutsen, dat is de kleederdracht. De trein zoekt zijn weg hooger en hooger, af en toe stoppend bij een stationnetje met een voor ons onuitsprekelijken naam. Een jongen loopt langs den trein met groote gla zen kokende thee, voor een paar centen koo- ,pen wij een glas en voelen ons weer iets behagclijker. Langzamerhand zijn wij gekomen In de onmiddellijke nabijheid van de Tsjechoslo- waaksche grens. Op een punt zelfs is de spoorbaan slechts enkele meters van de staatsgrens verwijderd. Dan buigt de lijn weer om en verder gaat het Polen in. Eindelijk reeds ver na het middernach telijk uur, stopt de trein in Krynica. De Poolsche „kuurplaats", zeer bekend in het land zelf, doch volkomen onbekend in het buitenland. Krynica. Krynica is het Poolsche Vichy. Als winter sportplaats heeft het niet die beteekenis, wel ke bijvoorbeeld Zakopane heeft. Daar is een meer Alpinisch landschap. In Krynica is de natuur echter niet zoo grootsch, doch wel liefelijk. Zoowel in den zomer als in den win ter vertoeven talrijke Poolsche families hier. Het ligt op ruim 500 meter hoogte, in een dal, afgesloten naar het noorden, oosten en westen. Naar het zuiden is het open, zoodat de zoele zuidenwinden ongehinderd kunnen binnenkomen. Beschut tegen koude bergwinden, door met loofbosschen bedekte hoogten, heeft Krynica oen zeer mild en zonnig klimaat. Éen bijzonder ozon-rijke lucht, en een groot aantal geneeskrachtige bronnen ma- De bekende zanger JAN KIEPURA, gastheer van Prinses Jnliana en Prins Bernhard. ken, dat Krynica een zeer gezocht oord ïs voor personen, die rust behoeven na een in spannen den tijd of die voor een kwaal gene zing zoeken. Zooals West-Europa naar Vichy, naar Spa, naar Bad Nauheim, naar Pyrmont trekt, zoo trekt Polen en de naaste omgeving naar Krynica. Als men In Krynica aankomt, kan men geen taxi nemen naar zijn hotel. Is/t inde zomer dan kan men den rit per fiacre ma ken, doch in den winter is het eenige ver voermiddel: de slede. Alles gaat per slede. Twee, soms zelfs vier paarden treken u met een flink vaartje door de besneeuwde, bevroren straten van het stadje. De koetsier, natuurlijk in een voor onze begrippen kostbaren pels gehuld, stopt u onder een warmen vacht en voort gaat het. Er zijn enkele goede hotels en een groot aantal pensions, waar men goed en niet te duur kan verblijven. Krynica en Jan Kiepura. De beroemde Poolsche zanger Jan Kiepu ra is de man, die Krynica in den laatst,en tijd vermaard heeft gemaakt. Jan Kiepura's ouders woonden in Kry nica en voerden er een bescheiden hotelle tje, hun zoon werd een zanger van wereld- reputatie en verdiende een reusachtig ver mogen. Wat moest hij met zijn geld doen? Een zanger kan niet altijd blijven zingen, eens komt het moment, dat hij zal consta teeren, zijn roem overleefd te hebben en dat zijn naam niet meer die magisohe kracht heeft van weleer. Jan Kiepura heeft dit begrepen en gezocht naar een object waarin hij zijn vermogen kon beleggen. Hij werd hotelier en maandenlang sprak de wereld over de zonderlinge combinatie zanger-hotelier. Jan Kiepura, de hotelier, dat wil zeggen: hij bouwde in Krynica een luxe-hotel, be taalde alles contant, zoodat hij geen zorgen behoefde te hebben over rentebetaling en aflossing en liet het beheer verder aan zijn vader over. Totdat voor hem de tijd komt, om zich aan de dagelijksche leiding van het bedrijf te moeten geven. Jan Kiepura is populair, niet alleen in Krynica, doch in geheel Polen. Hij is een soort monument van nationalen trots en iedere Pool praat graag over hem, vertelt u anecdotes over hem en wijst op zijn verdien sten. Geen wonder hij verstaat ook de kunst zich populair te maken. Toen hij eens in de opera te Warschau gezongen had, stond 't na afloop buiten zwart van de menschen, die geen kaart meer hadden kunnen koo- pen en den beroemden zanger een ovatie wilden brengen. Iemand uit de menigte riep: ,Jan, dit zijn allen menschen, die je gaarne hadden Tril len hooren, doch de gelegenheid niet meer kregen'. Jan sprong op een auto en zong in de open lucht, een half uur lang met zijn wondermooie stem, de schoonste ge deelten uit „Tosca" tot groote verrukking van zijn gehoor. D a t is Jan Kiepura, In hotel „Patria". Tegen een berghelling op behoorlijken af stand van den weg, vrij van stof, met heer lijke, afdalende terrasen, ligt hotel „Pa tria" het eigendom van Jan Kiepura. Van de frontzijde heeft men een heerlijk uitzicht over de bosschen, de achterzijde geeft een blik op het berglandschap. Toen wij Jan Kiepura spraken, vertelde hii ons met trots van zijn hotel. „Ik ben overal in de wereld geweest. Ik heb gewoond in het Adlon-hotel in Berlijn, in het Ritz in Parijs, in het Grosvenorhou- se te Londen, alles wat de wereld aan goeds en genaak kan bieden, heb ik ondervonden. En overal heb ik het goede, dat ik vond, onthouden en het onaangename dat mij trof, ook. En toen ik dan eindelijk besloot, zelf een hotel te bouwen, heb ik getracht, dit to maken tot een combinatie van alle goede factoren en elementen, welke ik (op mijn tournees over heel de wereld had ver zameld." Inderdaad Patria" is het laatste woord van den meest verfijnde, de luxieuze en moderne hotel-architectuur en -techniek. Be neden is alles van rosig marmer: de hall, de eetzaal, de danszaal, zij doen den be zoeker zich afvragen, of men in een sprook jespaleis is aangekomen. Er zijn five- o'cloek teas, gala-soirees, een romantische coktail-bar, een jazzband, tot laat in den nacht. Men vergeet de ruige vlakten van Polen, men vergeet de betrekkelijk armoedige om standigheden waarin men in Polen leeft, men vergeet de bescheiden eischen, welke men hier aan hotels en pensions moet stel len, men vergeet de arme Galicische bevol king, evenals het armelijke stationnetje van Krynica. „Das kann je so in Paris stegen", had iemand ons verteld, toen wij over „Patria" spraken, En inderdaad, „Patria" detoneert eigenlijk in Krynica. Het is eigenlijk „Pa rijs" in de Poolsche verlatenheid. Krynica als sportplaats. De traditie van Krynica is eigenlijk ijs- hockeysport. De groote wereldkampioen schappen werden hier gehouden, doch in den laatsten tijd zijn deze overgenomen door Zakopane. Toch is de roem van Kry nica in de kringen van de wintersport nog steeds gebaseerd op de ijshockey. Jaren gele den heeft men beroemde Amerikaansche en Canadeesche ijshockeyspelers naar Krynica laten komen, om daar de ijshockeysport po pulair te maken. Men heeft er kapitalen ge ïnvesteerd en inderdaad heeft men dezen tak van wintersport tot een groote hoogte weten op te voeren. Thans echter is de ijshockeysport in Kry nica hoofdzakelijk traditioneel, Zakopane, dat zooveel meer biedt aan wintersport-mo gelij kheden, tengevolge van het sterkere Alpinische karakter, heeft ook uitstekende ijshockeybanen.' Wel is het terrein in de omgeving vam Krynica door de lange, flau we hellingen uiterst geschikt voor sledetoch- ten en skiloopen. Dat wordt daar dan ook zeer druk beoefend. Jan Kiepura en zijn vrouw. Voor eenige maanden is Jan Kiepura ge trouwd met Martha Eggert, de eveneens be roemde Hongaarsche filmster Zij zijn veelal op tournee, maar telken jare komen zij eenige kecren naar Krynica, om uit te rus ten. Dan omgeven zij zich met een gezel schap van Poolsche vrienden, groot-grond bezitters, de oude Poolsche aristocratie, kunstenaars, die zij in de verschillende lan den hebben leeren kennen. Dan is hotel „Patria" meer nog dan anders, het middel punt van cultureel en kunstzinnig leven in Polen. Jan Kiepura is een uiterst beminnelijk mensch. Het eenige dat wij op hem tegen hebben, is dat hij zich zoozeer vertrouwd heeft gemaakt met het optreden in de opera, met het spelen voor de film, dat hij zelfs de korste gesprekken niet kan voeren zon der filmgebaren te maken. Hij speelt den geheelen dag door en Met vermoeiende daarbij is, dat zijn vrouw dezelfde eigen schap heeft. Wanneer men dan, zooals schrijver dezes, het genoegen heeft gehad, eenigen tijd in hun midden te vertoeven, dan is men eenigszins vermoeid van het kijken en luisteren naar dit ongetwijfeld in teressante duo. In dit milieu eenerzij ds van modern ge noegen en verfijning van smaak, anderzijds van den typischen Poolschen eenvoud, zul len onze Prins en onze Prinses hun witte broodsweken doorbrengen. Zij zullen er ge legenheid te over hebben, zich te wijden Met de staten der Oslo-conventie Interview met de Svenska dagbladet. De Svenska Dagbladet publiceerde Zater dag een onderhoud van een bij zonderen ver slaggever met den Nederlandschen minis ter-president dr. H. Colijn, waarin deze een voorstel doet aan de staten, die behooren tot de z.g. conventie van Oslo, n.I. de Scan- COL1JN dinavische landen met België en Nederland, inleidende onderhandelingen aan te vangen met het doel wederzijds de tarieven te ver lagen en de bepalingen, welke den handel tusschen deze staten belemmeren, uit den weg te ruimen. Het oogenblik voor dergelijke onderhan delingen is naar de meening van dr. Colijn juist nu bijzonder gunstig, aangezien Neder land en België door hun monetaire maatre gelen dezelfde vrijheid hebben verworven als de Scandinavische landen. Nederland is bereid aan dergelijke onder handelingen deel te nemen. aan den wintersport en tegelijkertijd genie ten van de schoonheid van het landschap. Jan Kiepura is thans niet aanwezig in Krynica. Eenige dagen geleden heeft hij in Brussel gezongen. Prinses Juliana en Prins Bernhard heb ben in „Patria" hun intrek genomen onder den naam van Gravin en Graaf van Ster- renberg. NIEUWE STAPPEN DER BRIT- SCHE REGEERING. INTRIGES IN DE OMGEVING VAN HITLER. Waarom Admiraal Foerster door Carls werd vervangen. De Britsche regeering heeft aan haar di plomatieke vertegenwoordigers te Parijs, Rome, Berlijn, Lissabon en Moskou instruc ties gezonden om heden bij de regeeringen in de genoemde hoofdsteden nieuwe diploma tieke stappen te ondernemen ten aanzieji van de gebeurtenissen in Spanje. Blijkens deze instructies stelt de Britsche regeering voor, het plan der non-interventiecommissie inzake het uitoefenen van toezicht op de havens en grenzen van Spanje uit te breiden in dien zin dat eveneens toezicht wordt uitgeoefend op de aankomst van vrijwilligers, militair personeel en oorlogsmateriaal. De Britsche regeering is bereid met spoed alle voorstellen te overwegen, welke beoogen de instelling van een stelsel van strenge con trole op de aankomst in Spanje van alles wat dient om de strijdende partijen te steunen, als ook alle gedetailleerde voorstellen voor het uitoefenen van toezicht op andere vor men van indirece interventie. Intusschen wordt in de nota voorgesteld, dat iedere regeering voor wat haar grondge bied betreft, maatregelen neemt om het ver trek van vrijwilligers en militair personeel naar Spanje te verbieden. Tenslotte wordt in de nota nog medege deeld dat de Britsche regeering ter kennis van het publiek heeft gebracht, dat het krachtens de „foreign enlistment act" aan Britsche onderdanen verboden is, in vreem den krijgsdienst te treden. Duitschland ontkent de Duitsche troepenontschepingen in Ma rokko. De in de buitenlandsche pers verspreide be- hten over een zg. Duitsche infiltratie in .spaansch-Marokko dienen, volgens de opvat- Generaal von Fritsch, aanvoerder van het Duitsche landleger. ting van politieke kringen te Berlijn, slechts om de Europeesche openbare meening op nieuw te verontrusten en de Spaansche aan gelegenheid, welke de Duitsche en Italiaan- sche regeering blijkens hun nota van ant woord probeeren op te helderen, verder te vertroebelen. In welingelichte kringen legt men er nog maals den nadruk op, dat zich noch in Span je noch in Spaansch Marokko, Duitsche troe pen bevinden. In dit verband wijst men ook op de ter gelegenheid van het bezoek van graaf Ciano aan Duitschland, op 25 October, gepubliceer de verklaring, waarin uitdrukkelijk de ge meenschappelijke wensch van Duitschland en Italië ten aanzien van de handhaving der absolute, zoowel nationale als koloniale in tegriteit van Spanje werd uitgesproken. Samenwerking tusschen Fran- sche en Britsche marine? Londen: Naar men meent te weten heeft de Fransche ambassadeur instructie gekregen, zich gereed te houden samenwer king voor te stellen tusschen de Fransche marine en de Engelsche oorlogsschepen, wanneer de inlichtingen over Spaansch Ma rokko zullen zijn uitgewisseld. Een zoodanig voorstel zou slechts, naar men meent te we ten, gedaan worden, wanneer de inlichtingen over Duitsche activiteit officieel door Parijs geverifieerd zouden zijn. De toestand in Spaansch Marok ko. Men acht in Londen geen onmiddellijk gevaar aanwezig. Naar in Engelsche diplomatieke kringen wordt vernomen heeft de Fransche ambas sadeur, Corbin, Vrijdagavond met Eden over den toestand in Spaansch Marokko gespro ken. Hoswel men in deze kringen de ontwik keling met aandacht volgt, acht men geen dringend gevaar aanwezig. Echter zullen de betrokken diensten tijdens het weekeinde de kwestie bestudeeren. Men wijst er verder op, dat de regeeringen van Engeland en Frank rijk dienaangaande met elkaar in voeling blijven en alle gewenschte inlichtingen over den stand van zaken uitwisselen. Duitschlands militaire leiders verzetten zich tegen een oorlog. Een krijg, welke met brood kaarten wordt begonnen is bij voorbaat verloren! Havas meldde gisteravond belangwekken de bijzonderheden over hetgeen zich in de omgeving van Hitier omtrent de hulpver leening aan Franco zou hebben afgespeeld. De mededeelingen blijven voor rekening van genoemd persbureau. Hitier zal Zondagavond uit Berchtesga- den terugkomen. De „diplomatieke wapen stilstand", die naar het zeggen van de of- ficieele verstrekkers van inlichtingen, moest samenvallen met de afwezigheid van Hitier is niet gestreng in acht genomen tengevolge van de ontwikkeling der gebeurtenissen met de Palos. Gedurende dien tijd, in zijn terug getrokken verblijf, bepaalde Hitier nauwkcu rig'er zijn politiek in de Spaansche kwestie. Op 31 December werd admiraal Foerster, de commandant van de Duitsche Oostzee- vloot, officieel op pensioen gesteld. Het ge rucht deed toen de ronde te Berlijn, dat Foerster geweigerd had de Duitsche vloot i aan de Fransche kusten te mengen in een actie, die de ernstigste consequenties kon hebben. Admiraal Caris, die van den aanvang van het zenden van Duitsche oor logsschepen naar Spanje af zich had doen opmerken door zijn energie, volgde Foer ster op. Te Berchtesgaden arriveerde korten tijd na Kerstmis generaal Faupel, de Duit sche vertegenwoordiger bij Franco en bracht Hitier een eisch van Franco over. Deze vroeg, om voor Madrid te kunnen winnen, het zenden van een expeditieleger van 60.000 man. Hitier, die Faupel opdracht had gegeven tot iederen prijs te ovenvinnen, leg de dezen eisch onmiddellijk voor aan zijn militaire raadgevers. Generaal von Fiatsch, de commandant van het landleger, deed opmerken, dat noch het Duitsche Rijk, noch het Duitsche leger op dit oogenblik een dusdanige actie op zich konden nemen, daar een oorlog op korten termijn daaruit kon voortvloeien. Hij ging zelfs zoo ver te dreigen uit zijn functie te treden, wanneer men niet naar zijn gezag hebbende meening luisterde. Toen ver klaarde een hooggeplaatst Duitsch militair openlijk in de Berlijnksche society dat ,een oorlog, die met broodkaarten begonnen wordt, een verloren oorlog is'. De minister van oorlog, von Blomberg, steunde met zijn geheele gezag en het geheele vertrouwen, dat hij bij Hitier geniet, de opvatting van generaal von Fritsch. Het gerucht van deze besprekingen, die, naar men zegt, stormachtig verliepen, drong tot Berlijn door. In militaire kringen ver wachtte men zelfs inderdaad tegen het ein de van December het aftreden van von Fritsch en zijn vervanging door generaal von Reichenau, gamizoencomandant van Munchen en persona grata bij Hïtler en de nat. soc. partij. Het gerucht dat een tweede dertigste Juni ophanden was, verspreidde zich. De S.S. zou door het geregelde leger worden ontwapend. Maar niets van dit al les gebeurde. Hitier durfde het niet op zich nemen den raad van zijn militaire raads lieden in den wind te slaan. Op dit oogenblik heeft Duitschland nog niet het door Franco gevraagde expeditiele ger gezonden. Het heeft te München en in andere deelen van het Rijk S.S.-mannen aan geworven die naar $panje gezonden zijn. Bo vendien werden de zendingen speciale wape nen en technici voortgezet. De uiteindelijke houding van Duitschland ten aanzien van de niet-inmenging zal aan den eenen kant af hankelijk zijn van de reactie der mogendhe den op het Duitsche antwoord van 7 Januari, aan den anderen kant van het min of meer snelle succes der strijdverrichtingen voor Madrid, waar Berlijn tot iederen prijs Franco een algeheel succes wil verzekeren.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1937 | | pagina 1