Geheimen van
Ingezonden
De verloren
Sleutel
het Oerwoud
Een Italiaansche expeditie, die
voor een jaar geleden vertrok
naar de tropische wereld van
Zuid-Amerika, is na talrijke
avonturen en lotgevallen weibe
houden in de beschaafde wereld
teruggekeerd. Van de avonturen
der Expeditieleden wordt in on
derstaand verhaal een en ander
verteld.
Geen streek ter wereld is ondanks alle ex
pedities nog zoo ondoorzocht gebleven, als
dat hartstuk van de Zuid-Amerikaansche
tropen, dat zich over een oppervlakte van
3 millioen vierkante kilometer langs den bo
venloop van den Amazonenstroom uitstrekt.
Het is een gebied bedekt met bijna ondoor
dringbare oerwouden, die zich gelijk een
muur verheffen op de oevers, van de tallooze
watervallen en stroomen, die zich verderop
tot een der grootste stroomen van de wereld
.vereenigen.
De eenige menschcn die vaker in deze wil
dernis doordringen zijn de Caucheros, Mes
tiezen naar hun afkomst, die hun leven op
het spel zetten om het „goud van het oer
woud", de kostbare melk van den rubber
boom, te zoeken, Voor allo andere levenden
is het oponthoud in deze groene hel met
haar vochtig en heet klimaat steeds doode-
lijk.
Overal ligt het Verderf op de loer.
Het is evenwel niet alleen dit ongezonde
klimaat dat den blanke gevaarlijk kan wor
den dat hem langzaam maar zeker verteert.
Het verderf loert overal en de dood treedt
hem in duizenderlei vorm tegemoet Zijn
liet niet de muskieten en de steekmuggen,
die zich in heele wolken op den indringer
werpen om hem het bloed uit te zuigen of
hem met hun steek een doodelijke ziekte
tc bezorgen, dan zijn het de gifslangen, van
alle soort en alle grootte die hem bedreigen.
Bovendien wemelt het in deze maagdelijke
wouden van reusachtige schorpioenen, dui-
zendpooten en giftige padden.
Een buitengewoon gevaarlijke vijand is
ook de kleine in de rivieren en stroomen
levende Piranna, die men ook wel de haai
der zoete wateren noemt. Aan zijn vlijm
scherp gebit ontgaat niets.
Leelijk, laag en gemeen.
In deze hel van den dood aan den Ama-
zonestroom is een Italiaansche expeditie
doorgedrongen. Daarbij bedienden zij zich v.
de primitieve kano, daar in deze wildernis
nog geen beter vervoermiddel bestaat, in ver
band vooral met de talrijke stroomversnellin
gen, die overal in dezr» wateren voorkomen.
De belangstelling van de expeditie was
overigens minder gcricl\t naar botanische
of zoölogische ontdekkingen. Zij gold vooral
de ethnografische studie van de talrijke
stammen van inboorlingen die in deze oer
wouden hun ellendig bestaan slijten. Deze
Inboorlingen behooren tot verschillende ras
sen.
Zij zijn gedeelteijk roodhuidig, gedeeltelijk
zwart als negers. Maar men treft ook licht
brons als huidkleur aan. Soms zijn zii "groot
als reuzen, dan weer klein en onooglijk als
pygmeeën. Tn het algemeen zijn ze leelijk,
en dit geldt niet alleen voor de mannen
maar ook voor de vrouwen. Verder zijn ze
laag en gemeen. Hun wapen is de list. Allen
ziin ze bezeten van één gemeenschannelijken
haat tegen den vreemdeling, vooral tegen
een blanke. Steeds moet mén, wanneer men
zich in de wildernis tot bij deze wilden be
geeft, rekening houden met de mogelijk
heid, om op een bepaald oogenblik door een
wolk van vergiftige pillen overvallen te
worden. De schutters echter blijven onzicht
baar.
Soms slaagt men er in, met hen in ver
binding te komen, maar dan ook zal de
blanke goed doen, op zijn hoede te blijven.
Want deze bewoners van het oerwoud zijn
onbetrouwbaar.
Paalwoningen.
Zij vestigen zich heelemaal verscholen in
liet dichtste van het woud. Alleen smalle
en kronkelende paden, slechts voor een ge
oefend oog herkenbaar, leiden van deze ne
derzettingen naar de watervallen. Hun hut
ten noemen zij Maloccas. Deze gelijken op
bijenkorven. In de groote Maloccas wonen
soms gchcele stammen samen va.n 10 tot 15
families. Maar elke familie heeft haar eigen
haard en eerbiedigt de ruimte, waarop an
deren aanspraak maken. Huiselijke voor
werpen, hoe eenvoudig ook, en hoe primitief,
kent men niet. Alleen de opperhoofden en de
genezers bezitten een soort van bed. De vrou
wen daarentegen moeten op den naakten
grond slapen.
Trouwen geen pleziertje.
Deze wilden leven van de jacht en van de
vischvangst. Talrijk echter zijn ook de krijgs
tochten die ze ondernemen, wanneer ze vrou
wen noodig hebben. Zij hebben deze noodig
als werkdierep, want de mannen zelf leiden
voor bet grootste deel een lui leven.
Hun zeden en gebruiken zijn in het alge
meen merkwaardig. Het merkwaardigste in
hun bestaan is wel hun wijze van bruiloft
vieren. De Italianen, wien het vergund was
een vrij langen tijd onder de Ungininos en
de Huitotoes te verblijven, berichten het
volgende dienaangaande:
„Wanneer het jonge meisje juist, geslachts
rijp is geworden, wordt, zij aan haar familie
onttrokken en in een afzonderlijke hut opge
sloten. Daar krijgt zij alleen Cassawa. (Een
sterk gepeperde brij uit boomschorsen) als
voeding, want de Huitotoes en de Ungininos
beschouwen zulk een meisje als onrein.
Neemt, echter een van de mannelijke leden
van de stam het besluit, dit meisje te hu
wen, dan wordt ze op den bruiloftsdag uit de
liut gehaald, en in tegenwoordigheid van den
geheelen stam geheel ongekleed aan een
boom gebonden.
De Demon brandt.
Dan begint de eigenlijke huwelijksplech
tigheid. Aan het begin der feestelijkheid heeft
de gecseling van liet weerlooze meisje plaats.
Deze geeseling gebeurt met strikken, uit
lianen gevlochten. Om de pijn van het slacht
offer tc vergrooten, zijn scherven en derge
lijke aan de strikken gebonden. Deze wilden
gelooven dat deze meisjes bezeten zijn door
een demon, die op deze wijze uit het lichaam
gedreven moet worden. Zinkt het slachtoffer
eindelijk uitgeput ineen, dan is het hoogte
punt van het feest gekomen. De krijgers ra
zen op hun trommels, en de vrouwen dansen
Nu is de booze geest uitgedreven, en de
boom wordt verbrand. Wanneer het meisje
uit haar bewusteloosheid ontwaakt, worden
.haar de wenkbrauwen met een aardescherf
afgeschoren, ten teeken dat ze nu getrouwd
In plaats daarvan teekent men daar kleu
rige strepen.
plaats een fraaie opname van de Vliehors,
een zandplaat, op 't eiland Vlieland. Vervol
gens een interessante opname van het N.J.N.-
kamp op Schouwen.
Aan het slot van den avond dankte de
districtsleider den heer Zweeres van harte
voor zijn mooie leerzame causerie en voor
de fraaie films. (Applaus.)
Het was een goed geslaagde avond, welke
zeker zijn doel niet zal missen.
CALLANTSOOG
Uit onze Omgeving
BEUGEN
NEDERL. JEUGDBOND VOOR NATUUR
STUDIE.
Eo Zweeres uit Haarlem over:
„Een jaar Vogelsport".
In de voorzaal van de Rustende Jager hield
Zaterdagavond de afd. Bergen van den Ne-
derl. Jeugdbond voor Natuurstudie een pro-
paganda-avond.
De districtsleider, de heer Jo Schendelaar,
uit Den Helder, opende den avond met allen
welkom te heet.en, waarna hij onmiddellijk
het woord gaf aan den spreker, den heer
Zweeres.
Deze begon met de vertooning van ver
schillende lantaarnplaatjes. Allereerst gaf
spr. een foto van een winterlandschap in het
duin, waar zich een bruinvisch in de zon
te koesteren lag, daarop volgden de meeu
wen, die aan het strand schuw zijn, doch in
de stad op de vuilnisbelten en in de stads
parken veel van hun schuwheid verliezen.
Over die meeuwen vertelde de heer Zwee
res tal van bijzonderheden.
Nauwelijks in de eerste helft van Maart
hebben de kerkuilen, die daarna aan de
beurt kwamen, al jongen. De uilen noemde
spr. zeer nuttige dieren, omdat ze zich voor
namelijk voeden met, muizen.
Maar niet slechts de uilen, ook de aalschol
vers hebben in dien tijd reeds jongen, die
om voedsel schreeuwen. Dat zijn dan ook
de eenige vogels die zoo vroeg reeds eieren
leggen, zeide spr.
Achtereenvolgens behandelde spr. de rei
gers; de kievitten; de scholeksters; de kemp
haantjes; de vechtersbazen onder de vogels;
de grutto, een der allermooiste vogels op de
weiden; het turelüurtje met z'n helder en
melodieus geluid; de steltkluut, die zeer zel
den in ons land voorkomt; de lepelaar, die
bezig is langzaam aan z'n broedgebied uit
te breiden; in dezelfde omgevingials de lepe
laar, leeft op de Hollandsche plassen de
fuut, die een grappige manier van duiken
heeft. Voorts ziet men in- de vochtige omge
ving de z.g. zwarte sterntjes; het vischdiefje,
het kleinste onder de sterntjes; een bewoner
van de duinstreek zijn de aschgrauwe kie
kendief, en de boomvalk, die men helaas niet
meer in de duinstreek aantreft, aldus ein
digdo spr. zijn onderhoudende causerie.
Hierna werd gepauzeerd.
In de pauze «hield de heer Jo Schendelaar
een propaganda-speechje, waarin hij opwekte
mee te doen aan natuurstudie, omdat deze
studie de kennis van en de liefde voor de
natuur aankweekt. De N.J.N.'ers trekken er
dan ook in alle jaargetijden op uit. Spr. zei-
de, dat de bond 2000 jongens en meisjes tel
de; men kan mededoen aan kampeeren in
tenten of in jeugdherbergen. Voor een be
lachelijk lagen prijs kan de jeugd aan een
kamp deelnemen; dit jaar zullen er zeven
kampen worden gehouden.
Op de excursies worden flora en fauna
van ons land bestudeerd, waaruit wel blijkt,
dat het programma van den bond zeer veel
zijdig is.
Spr. wees er tenslotte op, dat de N..T.N. be
stond uit 50 afdeelingen, verspreid over het
gehecle land. Een belangrijk onderdeel van
z'n taak is vooral ook de natuurbescher
ming. De heer Schendelaar spoorde de aan
wezigen aan, zich bij den N.J.N. aan te slui
ten. Men kon zich daartoe opgeven bij de
secretaresse, Willy Schilthuis, Russenweg 11.
In de tweede helft van den avond werden
eenige films gedraaid en wel in de eerste
HULP IN NOOD.
Zaterdagavond hield de vereeniging „Hulp
in Nood" alhier haar jaarvergadering ten
huize van den heer P. de Haan. Aanwezig
waren met het bestuur 26 leden. Als gast
was aanwezig de Edelachtb. heer G. D. Re-
horst, burgemeester der gemeente.
Omstreeks half acht opent de voorzitter,
de heer Jn. Hollander, de vergadering met
een woord van welkom, in het bijzonder tot
den burgeemester.
Volgt voorlezing der notulen der vorige
vergadering, welke onveranderd worden
goedgekeurd.
Naar aanleiding van besprekingen in vo
rige vergaderingen omtrent aansluiting bij
den Noordhollandschen Bond van Ziekenkas
sen is een onderzoek hiernaar ingesteld. De
heer A. Toes brengt hierover verslag uit.
Besloten wordt niet aan te sluiten bij
genoemden Bond.
Verslagen van de controlecommissie en
van dien penningmeester. Namens de
controlecommisie brengt de heer W. Roos
verslag uit. Alles is in orde bevonden, aldus
spreker.
Thans krijgt de penningmeester, de heer
J. Weij Pzn., het woord. De ontvangsten
over 1936 bedroegen f 1134.80, de uitgaven
f 395.75. Uitgekeerd zijn 66 volle dagen, 1193
dagen van 20 pet. in verband met uitkeert n-
gen ingevolge de Ziektewet, enz. en 111
ziektedagen van vrouwen. Op 1 Januari 1936
had de vereeniging 72 leden, op 31 December
van hetzelfde jaar 68 leden, dus een achter
uitgang van 4 ldeen. Er zijn bovendien nog
22 donateurs. De contributie-achterstand is
f 4.40. Van contributiebetaling zijn 5 leden
vrijgesteld.
Benoeming bode. Eerst wordt het bode
loon vastgesteld. Besloten wordt dit vast te
stellen op 12 pet. van de contributie. Tot
bode wordt benoemd de heer A. Kruit Gzn
met. 23 stemmen, De vacature was ontstaan
door het vertrek van de Wed. A. Leijen.
Bestuursverkiezing. Aftredend zijn de
heenen Jn. Hollander, Jb. Bakker Azn. en
A. Kooij, terwijl er één vacature is te ver
vullen. De eerstgenoemde is niet herkies
baar. De uitslag van de stemming is als
volgt: herkozen de heeren Jb. Bakker Az.
en A. Kooij, beiden met algemeene stem
men. Gekozen worden de heeren J. Kruit Gz.
(IS stemmen), W. Roos (14 st.) en D. Kui
per (23 st.)
De heer A. Kruit Gz. had ook bedankt
bestuurslid ,in wiens plaats de heer J. Kruit
Gz. gekozen werd.
In het bestuur wordt besloten dat nu als
voorzitter de heer Jb. Bakker Az. zal op
treden, in de plaats van den heer Hollan
der.
Als lid van de controlecommissie wordt
benoemd de heer Jb. Bakker Pzn.
Vaststelling contributie en uitkeering.
Na toelichting van den penningmeester blij
ven contributie en uitkeering voorloopig
gehandhaafd.
Rondvraag. De heer J'b. Bakker Az. be
dankt den afgetreden voorzitter, den heer
.Tan Hollander, voor het vele werk dat deze
voor de vereeniging heeft gedaan.
Voor betere controle en om verwarring te
voorkomen, wordt besloten dat de dag van
aangifte telt als dag van aanvang van oe
ziekteperiode.
In verhand met een ingekomen verzoek
van de wed. A. Leijen—Kindt, thans wo
nende te Den Helder, wordt nog besloten
haar twee weken ziekengeld uit te keeren,
voor haar laatste ziektegeval en voor haar
zoon één week ziekengeld.
De heer Jn. Hollander neemt thans met
een kort woord afscheid als voorzitter van
de vereeniging en sluit hierna de vergade
ring.
Het orgaan van den Ned. Tuindersbond
heeft een zeer waardeerend artikel gewijd
aan Het Plan Deterding en acht de opvat
ting de juiste om uit de crisismoeilijkheden
oor den tuinbouw te komen.
De steun voor veldboonen is bepaald op
f 2.65 per 100 kg. voor hen, die hun dorsch-
briefje na 31 Aug. bij de L.C.O. inleverden.
Die dit deden voor dien datum ontvangen
3.50
ZUID-SCHARWOUDE
Het mag bekend verondersteld worden,
dat een gemeenteraad minstens 6 maal per
jaar moet vergaderen. We gelooven niet,
dat er tegenwoordig nog veel gemeenten
zijn, waar met dit minimum-aantal raads
vergaderingen kan worden volstaan. Het
zal dan ook wel een zeldzaamheid zijn, dat
in den tegenwoordigen tijd, waarin zooveel
aan het oordeel van den raad moet pas-
seeren, slechts 6 maal wordt vergaderd.
Toch is dit het geval geweest in Zuidschar-
woude, e<en gemeente dus in het hartje
van Noord-Holland en niet in een achter
hoek van Drente b.v.
HARENKARSPEL
LANGEND1JK
op te lossen, ofschoon zij wel genegen zijn
om uit te betalen, al zou het dan ieder voor
50 zijn. Wordt aan het bestuur overge
laten hiernaar te informeeren.
Daar hierna geen bijzonders is te behan
delen, sluit de Directeur onder dankzegging
voor de opkomst de vergadering.
DIRKSHORN
Zooals bekend is, houdt de Muziekver-
eeniging Onder Ons" ©en verloting ter
ersterking van de kas.
De hoofdprijs is aangekocht en is te be
zichtigen bij de P. de Goede, terwijl reeds
eenige fraaie prijzen zijn toegezegd.
Daar „Onder Ons" bijna nooit tevergeefs
een beroep op offervaardigheid bij de bur
gerij doet, hopen en vertrouwen wij dat ve
len aan dit verzoek gehoor willen geven.
Politie.
Alhier gevonden: een lederen heererahand-
schoen, aan de bovenzijde voorzien van
astrakan.
BARSINGERHORN
Griep, Influenza.
Al wat U noodig
heeft om spoedig te
herstellen, zijn een paar Mijnhardt's Poeders
Per stuk 8 ct.; doos 45 ct. Bij Uw drogist.
Algemeene vergadering van het onderlin
ge paardenfonds „Onze Belangen te Haren-
carspel, gehouden op Vrijdag 15 Januari
1937, voorm, 9/4 uur, bij den heer P. Pij
per te Dirkshorn. Aanwezig 20 leden.
De Directeur, de heer J. Baas, opent met
een welkom de vergadering en hoopt dat de
besprekingen in het belang van het fonds
mogen zijn. Verzoekt hierna den secretaris
de notulen te lezen van de vorige algemeene
vergadering, die ongewijzigd en onder dank
zegging werden goedgekeurd.
Als ingekomen stuk was een schrijven van
een vertegenwoordiger cener Brandwaar
borgmaatschappij om de verzekerde paar
den z.g.n. te herverzekeren tegen brand- en
bliksemschade. De aanwezigen stemden voor
verzekeren, doch wilden van andere maat
schappijen opgave van kosten vragen, het
een en ander aan het Bestuur overlatende.
De Boekhouder brengt daarna financieel
verslag over de rekening 1936. Verzekerd
waren over het le kwartaal 286, 2e kwar
taal 290. 3e kwartaal 292, 4e kwartaal 298
stuks paarden. De omslag bedroeg per kwar
taal f 1.30, f 1.f 0.60 en f 1.20 per 1100 ver
zekerde waarde.
Afgekeurd waren le kwartaal 11 stuks,
met een verlies van f687.50 2e kwartaal 3
stuks, verlies f 191.25, 3e kwartaal 2 stuks
verlies f 103.75 en 4e kwartaal 9 stuks, met
een verlies van f 855.75. 1 otaal f 1839.25^
Voorts rente Boerenleenbank f23.35, ver
schotten boekhouder f 73.72. vergaderkosten
f52.70, drukwerk f 16.81, kosten inspectie
paarden f 101.76, salaris bestuur f290,. en aan
inleggeld was ontvangen f 21.60.
Namens de Commissie zegt de heer Jb. v.
d. Welle, dat de rekening in alle opzichten
in orde was en adviseerde de rekening goed
te keuren.
De directeur, dankt hierna de commissie
voor haar moeite en de boekhouder voor
zijn goed beheer.
Hierna worden tot commissieleden om de
rekening 1937 te controleeren aangewezen
de heeren G. Doekes en J. P. Pronk.
Hierna volgt verkiezing commissarissen,
per aftr. en herkiesbaar de heeren P. Neef-
kes, J. Baars en D. Dekker Az. Deze heeren
werden allen met groote meerderheid van
stemmen herkozen en verklaarden desge
vraagd deze herbenoeming aan te nemen.
Vaststelling salaris volgens art. 4 der sta
tuten. De Directeur zegt dat het bestuur
hierin geen verandering wil brengen. Wordt
goedgevonden.
Uitslag en bespreking inspectie paarden.
De Directeur zegt, dat het bestuur wederom
is rond geweest eri hij zelf was ook een paar
dagen in een ander zijn wijk geweest. Het
was hem bij deze inspectie bijzonder mee
gevallen. Nu moet men niet denken, dat er
heel geen gebreken zijn, dat is niet te keeren.
Bij de rondvraag zegt de heer Kuilboer,
dat hij bij het verzekeren van zijn huis en
inboedel ook zijn vee moest verzekeren. Als
hij nu het ongeluk heeft dat zijn paard ver
brand of door den bliksem gedood wordt,
hoe zal dan de uitkeering zijn? Er zijn ver
zekeringen die absoluut niet uitbel alen als
men in twee assurantiën verzekerd is.
Dit punt was door het bestuur moeilijk
- KOLHORN
GESLIPT
Door de gladheid van den weg slipte Zon
dagmorgen de motorrijder K. met zijn mo
torrijwiel. De heer K. werd van zijn motor
geslingerd doch bekwam geen enkel letsel
Zijn motorrijwiel was echter deerlijk geha
vend. Niettemin kon de reis naar Schagen,
met een beetje reclitbuigen van enkele doe
len, voortgezet worden.
KORT VERHAAL
VICTOR VAN DUKE
Vanaf 's morgens vroeg al was Lotty be
zig geweest om tijdig met het eten klaar
te komen! Want Hans, sinds drie maanden
haar man, had getelegrafeerd, dat zijn trein
half een binnenkwam, en dat hij dus om
even over eenen thuis zou zijn. Hij ver
heugde zich erop, om na veertien dagen
in hotels geleefd te hebben, eindelijk weer
in zijn eigen huis te kunnen zijn en zijn
Lotty te omhelzen! Het was namelijk zijn
eerste zakenreis geweest sedert hun hu
welijk.
Met gloeiende wangen en kloppend hart
was Lotty bezig, om het lievelingsmaal
van haar man in volmaakten vorm op
tafel te brengen: champignonsoep, rund-
vleesch met gebakken aardappelen en to
matensaus, en chocoladepudding toe. Het
borrelde, dampte en siste in het kleine keu
kentje, dat het een lust was!
Juist sloeg het half een. De chocolade
pudding was nu aan de beurt. „Maar waar
heb ik nu het chocoladepoeder gelaten?
Mijn hemel, ik kan het niet vinden, zou
ik het vergeten hebben? Nu dat kan gebeu
ren in die drukte; maar als er chocolade
pudding op tafel moet komen dan moet
het poeder gehaald worden. Maar vlug, an
ders brandt het vleesch aan de soep
kookt over, de saus wordt te dik, en heel het
lekkere eten is bedorven!"
Wat vervelend, dat het nu net regent!
Toen lotty oustond, was het nog mooi weer!
Maar nu lijkt het buiten wel een aquarium.
Maar het geeft niets, om beschouwingen
over het weer te houden, daarmee komt het
puddingpoeder niet in huis! Dus vlug de
regenjas aangetrokken een mutsje op de
kruidenier is immers vlak om den hoek
sleutel in den zak gestopt en vlug weg. De
deur geeft ze een zetje, die is goed geolied
die klikt in het slot.
Als Lotte beneden is, valt het haar in,
dat zij geen geld bij zich heeft, en de krui
denier geeft, nooit, absoluut nooit, iets „op
de pof" dus Lotte moet terug naar boven
om haar geld te halen.
Boven pakt zij haar portemonnaie, keert
uit voorzichtigheid het vleesch om, roert
in de soep, en verlaat dan ten tweeden male
het huis. Zoo snel als ze kan loopt ze naar
beneden, en de deur slaat met een slag ach
ter haar dicht. Lotte is een en al haast en
puddingpoeder en rent den hoek om naar
den kruidenier, de beurs in de hand!
In den winkel schrikt ze opeens geweldig
als ze haar hand in haar zak steekt, blijkt
het, dat ze haar sleutels niet meer heeft!
Ze weet niet waar zij ze gelaten heeft!
Och nee, waar zouden ze anders moeten
zijn dan op de keukentafel. Daar liggen ze
nu, de sleutels, in haast neergeworpen, en
Lotty is buitengesloten! O lieve hemel, wat
zal er nu van het vleesch en al het an
dere eten worden? Al het lekkere eten naar
de maan, en de vreugde over het weerzien
erbij!
Radeloos staat Lotty in den winkel, en
de kruidenier denkt niet anders, dan dat
zij voor den regen wil schuilen. Een diepe
zucht slaakt Lotty, dan echter valt haar in,
dat hier alleen een slotenmaker helpen kan
als er echter nog iets te helpen of te red
den valt!
Maar waar woont de slotenmaker? De
kruidenier heeft geen adresboek, en hij
weet het ook niet. Maar in den sigarenwin
kel, een straat verder, daar is een adres
boek, daarin kan zij liet opzoeken.
Lotty rent naar den sigarenwinkel, door
den régen, en koopt overigens een goe
de inval een pakje sigaretten voor Hans,
Dan zoekt ze in het adresboek; maar hemel,
ze heeft nooit gedacht dat er zooveel slo
tenmakers zijn, waar woont nu de dichtbij-
zijnde? In haar opwinding kan ze het niet
vinden, maar eindelijk weet zij het toch.
Ze vliegt naftr het opgegeven adres, het is
intusschen bijna één uur; maar als zij bij
het huis van den slotenmaker komt, is zij
nog niets verder, want op de deur hangt een
bordje: „Gsloten tot 2 uur":
Een oogenblik lang is Lot'tv niet in
staat om te denken. Als in een droom gaat
zij terug, naar haar gesloten huis, Onder
weg bedenkt zij, dat er toch niets meer te
redden valt, en ze besluit, om Hans voor
de deur op te wachten.
Zouden ze nu voor de eerste maal ruzie
krijgen? Ach, ze zal alles doen om het
weer goed tc maken, zij heeft immers ook
zoo'n verdriet van dit noodlot! Ze voelt
zich echt ziek en doornat bovendien. Als
het noodig is, zal ze op zijn gemoed werken,
ze is immers doornat!
Langzaam loopt ze de trap op; boven zal
ze op Hans wachten; reeds halvenvege
ruikt het naar verbrand vleesch. Lotty zet
het trapvenster open. Toen keek ze naar
de deur. Iets blinkends hangt er aan
daar zit de verloren sleutel zielsrustig in
het slot„Zoo'n draak!" siste de anders
zoo zachte Lotty tegen den sleutel, en dan
opent zij de deur. Zij moet echter met een
haar zakdoek voor haar neus houden, zoo
erg ruikt het! Lotty gooit wijd de ramen
open. Als ze dan naar de huis en slaapka
mers loopt om ook daar de ramen open te
zetten, klinkt de bel door het huis. Hans!
denkt ze met een schok. „Och Hans" roept
ze en holt naar de deur. Maar buiten staat
geen Hans, wél een postbode. Lotty scheurt
het telegram open, dat deze haar overhan
digt, en leest: „Kan helaas pas morgen
komen. Wees niet boos. Je man."
Hans had zich de kosten voor drie woor
den kunnen besparen. Lotte was niet boos!
NABETRACHTING
Uit de verslagen en meditaties van de
Schager Crt. is wel gebleken, dat de pogin
gen om gemeenschappelijk Oranjefeest to
vieren in Schagen geslaagd zijn. Dank zij
alle groepen en lagen der bevolking.
Misschien is het mogelijk, dat de feestvie
renden, ook als ze verschillende levensbe
schouwing hebben, elkaar nu wat beter be
grijpen. Het zou in 't belang van Schagen
als woonplaats zijn, dus ook in 't belang
van de Schager middenstand waaronder te
verstaan de winkeliers en de caféhouders.
Beide moeten cr zijn en beide verdienen
een behoorlijk bestaan. Ik stel dit voorop,
teneinde niet verkeerd begrepen te wor
den.
Als op wetenschappelijk gebied een proef
wordt genomen, zal men trachten zooveel
mogelijk fouten te voorkomen. Zijn er toch
nog fouten te constateeren, dan zal bij een
herhaling van de proef getracht worden,
ook deze uit te schakelen Immers, dan heeft
men de meeste kans op een volkomen juist
resultaat.
Passen we deze werkwijze nu toe op onzo
Schager feestproef, dan is het zaak, ook
hier de gemaakte fouten eerlijk onder de
oogen te zien en later niet meer te maken.
De Schager middenstand is de laatste
paar jaren zeer actief. Deze activiteit richt
zich op een rechtstreeksche beïnvloeding
van het publiek, door dit in massa naar
Schagen en naar de zaken te lokken. Offi-
cieele aangelegenheden als de opening van
de haven worden geannexeerd met het doel,
de omzet te verbeteren. Bals en maskera
des worden in seriewerk in mekaar gezet,
Winkelweek, cadeautjesweek, enz. hielpen
mee tot beu-wordens toe.
Of deze activiteit practisch en zielkundig
te verantwoorden is, moge de middenstand
zelf beoordeelen, maar dat er in veel mid
denstanders een eigenaardige mentaliteit
is doorgedrongen is hij het verloopen feest
duidelijk gebleken. Deze mentaliteit: Het
publiek en de publieke zaken zijn er voor
de winkelier en de caféhouder.
Zelfs de bij uitstek nationale, dus pu
blieke zaak, het huwelijk van onze Prinses
moest voor dat doel dienen. Niet Oranje
was bij sommige middenstanders het mid
delpunt, maar de „zaak". Er is geredeneerd
al bij de voorbereiding: wat worden wij
er beter van. Zoowel gedachte al§ woord
deugde niet, was fout.
De tweede fout zat in de daad.
Er was besloten, dat de Donderdag be
stemd zou zijn voor gemeenschappelijke
feestviering. Dit was ook in de Schager
Crt. gepubliceerd. En op deze grondslag
had de samenwerking plaats.
Wat zagen we echter?
Eén der zaalhouders schreef 's middags 3
uur een „bal" uit en schond daarmee de
letter van de overeenkomst. Torpedeerde
eigenlijk dc optocht door de plaats.
Beide zaalhouders lieten na afloop der
feestvergadering haastiglijk dansen; dat.
was een schending van de geest der over
eenkomst. Want hoe werd nu de situa
tie? Dat de tegenstanders van dergelijke
liefhebberijen kostelijk hebben meegehol
pen, de menschen in de gelegenheid te bren
gen-
Men kan dit van de ééne partij handig
en van de andere dom noemen, maar feit
is, dat een tegemoetkomende en vertrou
wende houding is betaald met „handigheid
En dat is in de burgerlijke samenleving
geen gangbare munt: ook in Schagen mag
het dat niet zijn.
Tot de gedupeerde groep behoort ook u.
G. Toch schrijf ik er niet scherp over,
omdat ik er in kan komen, dat een zaken
man zoo doet. Maar wèl heb ik getracht
duidelijk te zijn, omdat zoowel de mentali
teit als de gevolgen er van verkeerd zijn.
Zulke dingen behooren niet te gebeuren.
En zwijgen over deze dingen zou Scha
gen zoowel als de middenstand meer scha
den dan baten.
Met vr. dank aan de Redactie.
H. PILON
Binnen 8 meter van
straathoeken is stil
staan met auto's en
andere voertuigen te- ér
genwoordig verboden! v§v
