OMGEVINGNIEUWS
Arrondissements rechtbank
te Alkmaar
Het raadsel van het
onbewoonbare huis
VOOR DEN POLITIERECHTER.
Zitting van Maandag 25 Januari.
S c h a g e r b r u g.
LANG GEDACHT, STIL GEZWEGEN,
LANG GEWACHT. TOCH GESCHREVEN.
De Schagerbrugger heer Jacob T. had
op zwijntjes gejaagd en ook buit gemaakt,
weshalve de Off; zijn fijn gemanicureerde
hand naar hem uitstak en Japie op de zon-
daarsbank kwam te zitten. Er werden ech
ter termen gevonden, na het doorwroeten
der omstandigheden door den heer Wig-
gers, om hem ditmaal nog niet met het
inwendige van de cel te doen kennis ma
ken. tot groot genoegen van Jaap, die voor
de lik 'bang was als, een wezel en tot alle
concessies bereid. Vandaag kreeg hij dan
zijn zin en werd tot 4 maanden voorwaar
delijk met 3 proefjaren veroordeeld.
Den Helder.
DE VERONTWAARDIGDE STEUNTREK
KER IN DE GLANSROL VAN RUITEN
TIKKER.
De in deze rubriek niet geheel onbeken
de heer Joh. B. F. W.. kwam te Den Hel
der op 12 Nov. bij het Maatsch. Hulpbetoon
aankloppen op een uur dat geen audiëntie
werd verleend, wat meneer zoo in zijn ver
keerde keel schoot, dat hij op het raam
kozijn klauterde en 2 glasruiten inmepte.
Door dit vandalenwerk werd natuurlijk de
gemeente geldelijk benadeeld en het mag
geen verwondering baren, dat W. nu ook
eens op zijn nummer werd gezet door f 15
'boete of 10 dagen.
Hoorn.
EEN INGEWIKKELDE VERDUISTERINGS
ROMAN.
Een Hoornsche fruithandelaar, de 35-
Jarige heer Jacob F., was in 1936 als verte
genwoordiger opgetreden van de fruitfirma
P. Nooij en Co. aldaar en het mag niet be
twijfeld worden of hij deed uitermate zijn
best in de branche, doch het mocht wel
aan eenigen twijfel onderhevig geacht
worden of Jacob door zijn ijver de firma
veel voordeel bezorgde. Het ging er althans
imet de afrekening nog al gek naar toe en
de firma beweert zelfs dat de bemoeiingen
van den reiziger haar een nadeel bezorgd
hadden van pl.m. f2000. 'n Deel van dit te
kort, ten bedrage van f 1500 werd gerestitu
eerd door den vader van Jacob, wat echter
niet kon verhinderen, dat zijn zoon thans
terecht stond, verdacht van eenige niet in
getale genoemde geldsommen ten nadeele
van genoemde firma, alsmede een bedrag
van f 144.55 ten nadeele van A. v. d. Gulik
te Hooskarspel en dito een som van f 18.60
ten nadeele van C. Jong te Schagen. De heer
P. Nooij van de firma Nooij en Co, trad in
de eerste plaats op als getuige k charge en
toonde zich ver van tevreden over zijn voor
maligen reiziger die thans bij zijn vader in
de fruitzaak is. Zelfs liet deze getuige zich
Verleiden, toen Jacob 'n tamelijk groote
mond begon op te zetten en heftig beweer
de, dat hij geen verduistering had gepleegd,
hem 'n groote boef te noemen.
Mej. de Haan. boekhoudster van de firma
de Nooij, verklaarde dat verdaohte'aan haar
had verklaard, dat hij inderdaad gelden had
verduisterd.
Mr. Ledeboer spande zich met het geduld
'n ijzeren pot waardig, bovenmatig in, den
verdachte te bewegen om een royale be
kentenis af te leggen, doch de onhandelbare
Jacob bleef in zijn afwijzende houding vol
harden. Zulks tot leedwezen van den Offi
cier, die mot gebroken stem vertelde, dat hij
in den oorlog nog had gediend met den va
der van dezen verdachte en den besten in
druk van dien krijgsmakker had overge
houden. Op grond van diverse overwegin
gen had de Officier deze zaak dan ook niet
aangebracht bij de meervoudige strafkamer,
doch bij den politierechter, zoodat althans
niet meer dan 6 maanden gev. kon wor
den opgelegd. Hoewel verdachte tot dusver
nog niet met den strafrechter in aanraking
was gekomen, achtte de Officier het mis
drijf, waarop een maximum van 3 jaar
gevangenisstraf is gesteld, ernstig genoeg
mede gelet op de weinige medewerking
door verdachte betoond om dan ook de
maximumstraf die de politierechter mag op
leggen, n.1. 6 maanden gev., te requireeron.
De verdediger, mr. Dwars, was niet zoo
sterk overtuigd van de schuld van zijn
cliënt en concludeerde na ontwikkeling van
verschillende gronden tot vrijspraak, subsi
diair de uiterste clementie in den vorm van
een voorw. veroordeeling.
De politierechter bleek echter niet tot
meerdere transactie bereid, dan tot het
opleggen van 4 maanden onvoorw. gevan
genisstraf.
Medemblik.
EEN WATER-EN-MELK GOOCHELAAR.
Hadden we onlangs zoo'n handige boer,
die de productie van zijn koeien tot grooter
kwantiteit wist op te voeren door het ge
bruik van de stalpomp, tot schade van de
kwaliteit, heden prijkte ook de naam van
Jacöbus Sch. uit Medemblik wegens een
dergelijk kunstje op de strafrol.
Het kwantum water bij de door den melk
boer Jan Knol betrokken melk bedroeg 10
procent, dus heel wat boven de toevoeging,
die men vergoelijkend „emmerspoelsel"
pleegt te noemen. Dr. Mol, de gevreesde
directeur van den Alkmaarschen keurings
dienst, die deze vervalsching had uitge
kiend. deelde tevens imede, dat de niet
verschenen veeboer door den veldwachter
Vijzelaar was gesignaleerd als een zeer ze
nuwachtig mensch.
De Officier voerde echter aan, dat men
zich met die zenuwen niet kan ophouden
en vorderde bij verstek 3 maanden gevan
genisstraf. Stelt de veroordeelde het dan op
prijs om zijn vrijheid te behouden, dan ligt
het op zijn weg om in verzet tegen het von
nis te komen en persoonlijk te verschijnen,
opdat men kan oordeeJen welk vleesch men
in de kuip heeft.
Conform besloten door het opleggen van
3 maanden separatie in de bajes. Het woord
wordt thans verleend aan den zenuwachti-
gen melkprutser.
Wieringen.
'N NEDERLANDSCHE TAAL BEDERVER.
De als heer gekleede Simon Pieter H.,
visscher te Wieringen, oud 27 jaren, ge
bruikte op 29 November tegen eenige ge
meenteveldwachters uit Wieringen zulke
banale en laag-bij-de-grondsche scheld
woorden, dat de veldwachters er hun bon
nenboekjes aan te pas lieten komen. Wij
houden er niet van, om vanaf deze plaats
de gebezigde woorden te herhalen. Genoeg
zij 't te weten, dat de Officier f 30 of 15 d
eischte. De visscher begon toen zoo raar te
bazelen, dat de Politierechter door middel
van Rijksveldwachter Visser, die in de zaal
aanwezig was, de man liet controleeren op
alcoholgebruik. Toen bleek dat onze Simon
tipsy was. Is 't nog noodig te vermelden,
dat toen de uitspraak conform luidde?
Heerhugowaard.
Z'N DRAAIEN BEZORGDE HEM VEEL
NARIGHEID.
Politie-ambtenaren, vooral op 't platteland,
hebben 't niet altijd gemakkelijk. Op tijden
wanneer ieder mensch heerlijk slaapt, staan
zij, weer of geen weer, ten dienste van de
veiligheid, en dan is 't 'n hard gelag, wan
neer een of. andere overtreder tracht er tus-
schen uit te knijpen. Zoo stond Rijksveld
wachter Harm Visser in den nacht van 10
op 11 December te Heerhugowaard op zijn
post en gaf hij bevel aan een late automo
bilist te stoppen, die dit teeken straal ne
geerde en doorreed. Visser zette toen een
achtervolging in en 't gelukte hem den da
der te pakken te krijgen.
De vluchteling bleek "te zijn de 33-jarige
taxi-ondernemer Hendrikus van T. uit
Heemskerk. Op de vraag of van T. 't had
gedaan, bekende hij eerst met een bevesti
ging, en had hij zelfs 'n compliment in ont
vangst te nemen. Doch dra bleek dat deze
bekentenis van verd. op een vergissing be
rustte en werd 't 'n ontkenning. Dit spelletje
herhaalde zich eenige malen, zoodat de hee-
ren achter de groene tafel er kregelig onder
werden.
Om nu den volke te laten wetèn, dat de
Nederlandsche wet niet met zich laat spot-
ten en hare ambtelijke bedienaren in bescher
ming moeten worden genomen, tegen der
gelijke flauwe grappen, vroeg de Officier
1 maand gev.straf.
De verdachte was nu ineens weer heel
schappelijk en vroeg om clementie, doch
dit had hij reeds lang verspeeld, zoodat de
uitspraak confonm luidde.
Nu wil de taxi-ondernemer 't hooger op
zoeken. Wij raden hem aan, dan zijn draaie
rige houding grondig te herzien.
DEN HELDER
VERVOER MOLLENHUIDEN.
Dezer dagen zijn van personen die hulden
van mpllen vervoerden zonder daartoe ge
rechtigd te zijn, door de politie die huiden
in beslag genomen, waarbij próces-verbaal
werd opgemaakt.
Hierbij is gebleken, dat het niet voldoen
de bekend is, dat men voor zoodanig ver
voer een vergunning behoeft van den Com
missaris der Koningin in de provincie Nd.-
Holland. Gebruikers van gronden, alsmede
de personen, die tot het gezin van die ge
bruikers behooren of zich bij dezen in
dienst bevinden, zijn bevoegd zonder
eenige vergunning mollen te vangen en te
dooden. Andere personen mogen dit slechts
doen met machtiging van den Commissaris
der Koningin, óf met schriftelijke toestem
ming, óf in gezelschap van den gebruiker
van die gronden. Men neme er dus wel
nota van, dat voor verkoop en vervoer
steeds een schriftelijke machtiging noodig
INSCHRIJVINGEN HANDELSREGISTER
12—19 Januari 1937.
Nieuwe zaken:
Den Helder: Meubelhandel „De Nijverheid",
Spoorgracht 41, meubelhandel en huish.
artikelen.
Schagen: Jb. Blom, Hoek Nieuwe Laagzijde,
kruidenierswinkel.
Wij zigingen:
Heerhugowaard: Nieuwe Bond van Zuivel
fabrieken; bestuurswijziging.
Heiloo: P. Klopper, Rijksstraatweg A 242,
dameskapsalon; overgegaan aan K.
Meijer.
Den Helder: Heldersche Vischwinkel, Spoor
straat 47; nieuwe eigenaar.
N.V. Zeebad Huisduinen; bestuurswijzi
ging.
Texel: Schoenreparatie-inrichting „Hela",
Gravenstraat 20, Den Burg; zaak ver
plaatst naar Dubbeldam Z.-H.
D. Vos, Oudeschild 155, brandstoffenhan-
del; overgegaan aan P. Vos.
Oph ef fingen:
Alkmaar: Otomatic Service District Noord-
Holland B, Luttik Oudorp 911, banden
hulpdienst.
Anna Paulowna: F. G. Nijssen, Kleiweg 34,
hloembollenkweekerij en -handel.
Bergen: A. C. Klomp, Loudelsweg 107, aan
nemersbedrijf.
P. van Diepen, Colnotweg 2, fctucadoor.
LANGENDIJK
BROEK OP LANGENDIJK.
JAARVERGADERING GROENTECULTUUR.
Maandagmiddag kwam de tuinbouwvor-
eeniging Groentecultuur in jaarvergade
ring bijeen in het lokaal van C. Vijzelaar.
Voorzitter, de heer W. J. Balder, wees in
zijn opening op de oude garde, welke reeds
is heengegaan en memoreerde in 't bijzon
der hetgeen wijlen den heer C. Slot voor
do organisatie en het veiliwgswezen heeft
gedaan.
Uit het jaarverslag van den secretaris
bleek, dat het ledental thans 184 bedraagt.
Meegedeeld werd dat na gedaan onder
zoek deze gemeente niet is aangewezen
voor het tewerkstellen van kleine tuinders
op eigen bedrijf.
De heer P. Glas, correspondent Planten-
ziektenkundigen dienst stelde voor de zaad
ontsmetting wederom op dezelfde wijze te
doen plaats vinden als het vorig jaar.
Goedgevonden werd te beginnen met 1
Maart a.s. bij den heer Glas thuis.
De heer Witteveen, hoofd der tuinbouw
school, deelde de resultaten mede aan
gaande bodem-onderzoek in verband met
de vraag of te weinig kalkgehalte ook een
oorzaak kan zijn van slechte oogsten.
Het onderzoek in deze zal nog verder
worden voortgezet. De algemeene indruk
was dat de akkers die geregeld geslikt
waren, een goed kalkgehalte vertoonden.
De heer P. Glas merkt op, dat slikken
niet dadelijk resultaten afwerpt vöor de
bestrijding der knolvoet.
In de plaats van den heer Jb. Wagenaar,
die niet herkiesbaar was, werd in het be
stuur gekozen de heer J. BakMaakal.
Hierna werd door het bestuur voo:gesteld
de navolgende vraag voor te leggen aan het
bestuur der L.G.C.:
„De tuinbouw-vereen. „De Groentencul-
tuur" wenscht te bespreken de financieele
aansprakelijkheid in het risico dat de L.G.C.
heeft, of alsnog op zich behoort te nemen ten
aanzien van de betalingen der over de vei
ling behandelde producten.
Zij is van oordeel, dat volgens art. 9 van
het reglement voor de Groentenveiling alle
kwade posten voor rekening van den betaal
meester komen en dat dus nimmer eenige
financieel nadeel voor de L.G.C. kan ont
staan door wanbetaling van koopers op de
veiling.
Zij zou gaarne een duidelijke uitspraak
van bestuur en Alg. Vergadering wenschen
over dit voor de financieele positie der vei-
lingsvereeniging zoo belangrijk punt."
Hierover ontspon zich een breedvoerige
discussie, waaruit bleek, dat enkelen zich
uitspraken dat het voorstel overbodig is,
daar de bestaande toestand zoo gebleven is
als het voorheen was.
Van bestuurszijde werd echter gewezen
op de dingen die geschied zijn betreffende
invoering controle en het weigeren eener
algemeene vergadering.
Het voorstel werd na eenige discussie met
83 voor, 13 tegen en 1 stem blanco aan
genomen.
Aan de orde kwam nu een tweede voorstel
van het bestuur voor de L.G.C. vergadering:
„De tuinbouwvereeniging „De Groenten-
cultuur" heeft in, samen werking met de ver-
eeniging van Sint Pancras, van het recht
krachtens art. 9 der statuten en art. 10 huish.
reglement gebruik gemaakt, en overeenkom
stig die artikelen een met redenen omkleed
verzoek ingediend tot het honden van een
buitengewone vergadering.
Het bestuur is daarna in gbreke gebleven
die vergadering op den voorgeschreven tijd
en wijze te houden.
Wij vragen ons af waarvoor bepalingen
van statuten en reglement dienen, wanneer
ze niet van kracht zijn."
Hierna kwamen weer veler tongen in be
weging, waarin tot uiting kwamen verschil
lende meeningen aangaande deze aangele
genheid. Tenslotte werd ook dit voorstel aan
genomen met 76 voor, 18 tegen en 4 stem
men blanco.
De heer Pasterkamp vraagt of er ook wat
te doen is tegen maden in bloemkoolplanten.
De heer P. Glas zegt, dat sublimaatoplos
sing goede resultaten geeft.
Betreffende een vraag of het sproeien van
vroege aardappelen al verplichtend gesteld
is, werd ontkennend geantwoord.
Nadat nog een paar vragen waren gesteld
en beantwoord, volgde sluiting.
NOORDSCHARWOUDE.
JAARVERGADERING H.B.G.
De afd. Langendijk van het H.B.G. hield
Dinsdagavond de algemeene jaarvergadering
in hotel Concordia.
De opkomst was bevredigend.
De voorzitter de heer P. Wijn, opende de
vergadering met woorden van welkom. Het is
wel eigenaardig dat heelemaal niet is ver
gaderd, wel een gevolg van het feit, dat de
zaken met de bloembollen niet zoo slecht
zijn geloopen. Er was feitelijk geen aanlei
ding voor vergaderingen. Hieruit blijkt wel,
dat ons vak als bloembollenkweekers vrij
goed is gegaan. De uitkomsten zijn wel
eenigszins loonend geweest. Het zou wel
gewenscht zijn voor velen dat deze afdee-
ling iets grooter was geweest. Spr. geloofde,
dat er wel perspectief in zat voor onze
streek. Daarin wil spr. ook betrekken de uit:
breiding van het ledental der verecniging.
De verecniging moet in stand gehouden wor
den om moeilijkheden enz. onder het oog te
zien en trachten daarin verbetering te ver
krijgen. Spr. hoopte dat de leden zullen me
dewerken om de belangen der vereeniging
te dienen.
De notulen der vorige vergadering werden
voorgelezen en onveranderd goedgfkeurd en
vastgesteld.
Het jaarverslag van den secretaris, den
heer A. Bakker, vermeldde dat het ledental
ongewijzigd was gebleven op 23. Het bestuur
vergaderde 4 maal en er werd één ledenver
gadering gehouden. Dat niet zooveel ver
gaderd wordt is geen gevolg van gemak
zucht, maar van het feit dat alle maatrege
len welke genomen worden, in het Kweekers
blad worden vermeld. Ook dat de saneerings-
maatregelen in den loop der jaren een dus
danige verbetering hebben ondergaan dat ze
nu tot onze tevredenheid werken en vooral
in onze streek met een normale opbrengst, de
bloembollenteelt loonend kan worden ge
noemd, wat van de overige takken van ons
bedrijf helaas nog niet kan worden gezegd.
De resultaten waren niet slecht voor deze
streek. De inlevering was nogal meegeval
len, temeer daar het plantgoed vergoed zal
worden. Gememoreerd werd de val van den
gulden, waarin spr. wel voordeel verwacht
voor de bloembollenkweekers. Het bewaren
van plantgoed in de poterbewaarplaats te
Oudkarspel, heeft zeer goede resultaten op
geleverd. Spr. ried aan deze wijze van be-
wax-en weer toe te passen. Het verslag sloot
met de beste wenschen voor het jaar 1937.
De rekening van den penningmeestér, den
heer L. Kalverdijk gaf een totaal aan ont
vangsten van f 82.50,uitgaven f 68.27, voor-
deelig saldo f 14.23, het aanvangssaldo was
f 13.52, zoodat in kas was f 27.75.
Deze rekening werd in orde bevonden,
waarna den penningmeester décharge werd
verleend onder dankzegging voor het ge
houden beheer.
De contributie-verlaging gaat nog
door, omdat men niet wist hoeveel 1 e: i c
zouden komen met den Bond van kleine
kweekers.
Het idéé van de vergadering werd ge
vraagd over het laten komen van een spre
ker voor de ledenwerving. Er werd wel voor
ge,voeld. Er zijn nog vele kweekers die niet
zijn aangesloten bij een vakorganisatie. On
ze organisatie staat voor de bloembollen-
kweekersbelangen zeer goed op de bres. De
kosten van het lidmaatschap zijn niet zoo
hoog, want men krijgt toch elke week het
Kweekersblad toegestuui'd.
Men besloot een spreker te laten komen,
over een interessant onderwerp, het bloem-
bollenkweekersvak betreffehde.
Voorts zal ledenwerving ter hand worden
genomen.
Bestuursverkiezing. De aftredende be
stuursleden, de heeren A. Bakker, en T.
Smit, werden met bijna algemeene stemmen
herkozen.
Het bestuur had geen voorstellen voor de
algemeene vergadering.
De heer C. Hink zou het percentage dat
voor de voorschotten wordt gerekend, nl.
3/4 per maand, verlaagd willen zien.
De heer A. Bakker zou het tot de contante
betaling willen doorvoeren.
Voorzitter merkte op, dat het niet eerder
zoo ver kan komen dan wanneer alles ge
veild wordt.
De heer C. de Boer Wz. zeide, dat men,
wanneer bij het H.B.G. werd geveild, met
Yi per maand toe kon. Als bij een hande
laar 3/4 wordt gevraagd voor contante
betaling, moet men er niet op ingaan. Daar
is men toch zelf bij. Er werd gewezen op
het feit, dat de algemeene gang 3/4 was.
De heer De Boer merkte op, dat daarin
geen verandering kan worden gebracht
wanneer de kweekers niet meer georgani
seerd waren. Veilen geeft de veiligste weg.
Deze wijze van verkoopen ried spr. de leden
aan. evenals het lid worden van de H.B.G.
veiling.
De heer de Boer wilde de opgave der
prijzen in het Kweekersblad alfabetisch)
doen opnemen en onder elkaar wanneer
mogelijk. Het zal worden gevraagd.
Verder wilde de heer De Boer vragen
naar de vergoeding van het plantgoed dat
is ingeleverd. Spr. drong aan op spoedige
betaling.
Bij de rondvraag werd de bewaring van
bloembollen in de poterbewaarplaats bespro
ken. Eenige inlichtingen werden verstrekt.
Zeer goede resultaten waren bereikt.
Tot afgevaardigde naar de alg. verg. werd
de heer L. Kalverdijk benoemd, de heer C.
de Bo.er Hz. werd plaatsvervanger. Sluiting.
Dinsdagmorgen op weg naar de R.K.
school zijn twee kinderen van den heer
Brammer op den nieuwen weg door de kou
de bevangen en wel in zoo'n ernstige mate
dat zij niet meer loopen konden. Een auto
mobilist welke juist passeerde heeft de kin
deren opgenomen en ze naar het dorp ge
bracht. zoodat gelukkig erger werd voor
komen.
Bij het spelen op de buizen bij de kana-
lisatiewerken tilden eenige kinderen een
der buizen op met gevolgd at bij het laten
zakken het zoontje van den heer C. R. er
met zijn duim onder geraakte, welke bij
den nagel geheel plat gedrukt werd.
FEUILLETON
Naar het Engelsch bewerkt door
THEA BLOEMERS
i)
Voorspel.
I.
Mevrouw Amabel Grey was de nieuwe gor
dijnen voor de kamer van haar dochter
Daphne aan het zoomen. Zij zat op een lagen
stoel en de vroolijke oranjekleurige stof lag
over haar knieën en naast haar op den grond.
„Ik moe3t haar eigenlijk ook wat laten
doen", dacht Amabel, maar zij zette de ge
dachte aanstonds weer uit haar hoofd. „Je
kunt iemand geen belangstelling ergens voor
opdringen; maar als Daffy..."
Er kwam een waas van tranen tusschen
Amabel en haar naaiwerk en ze keek naar
Daphne, die voor het raam zat en niets deed.
Buiten viel een gestadige regen.'Er lag een
open boek op Daphne'a knie, maar het was
minstens een half uur geleden, sinds zij een
bladzijde had omgeslagen.
„Ze moest 'n beetje huishoudelijke neigin
gen heben en wat eenvoudiger. Het kind is
innerlijk ontevreden." Dezelfde gedachte, die
altijd denzelfden weemoed bracht. „Ze heeft
meer van mijn zuster Agaath dan van mij, -
voor het leven van Agaath en de vrienden van
Agaath interesseert ze zich wel. Het is te
begrijpen Middlebury is saai, ze heeft niet
veel..."
Amabel deed nog een paar steken, toen zei
ze: „Daffy, kun je me niet even helpen met
dien zoom? Dan is 't in een wip klaar."
„Zoo'n haast is er niet bij", antwoordde
Daphne, onder het hoofd om te draaien. Ze
had een even prettige en heldere stem als
haar moeder.
„Maar wil je dan niet zien hoe ze worden?"
„Ik weet wel hoe ze worden! Niet veel
zaaks. De stof is te goedkoop geweest."
Er kwam een ongelukkig gevoel over
Amabel. Daphne was haar eenig kind, een
buitengewoon knap meisje. Als ze alles voor
uit geweten had, dacht Amabel, had ze haar
dochter misschien niet door haar zuster
Agaath laten opvoeden.
,Je kunt nooit beweren, dat ik haar niet
keurig heb afgeleverd, Amabel", had
Agaath tegen haar gezegd en ze had er aan
toegevoegd: „Een mensch moet met den tijd
meegaan, Amy, jij bent ouderwetsch. K\jk
alleen maar naar je interieur".
De inrichting van haar kamer was wel niet
modern, maar het zag er eenvoudig en smaak
vol uit, vooral door de aanwezigheid van en
kele mooie, antiek dingen, zooals de rrj kleu
rige beeldjes op den schoorssteenmantel en de
miniatuur-portretjes van de bet-overgroot
ouders van professor Grey, er boven. Er
brandde een klein vuur in een diepen haard en
een groote kom met chrysanthemums stond
op de eiken tafel naast Amabel.
Amabel glimlachte, terwijl ze zich het ge
sprek met Agaath herinnerde, „Daffy..." be
gon ze.
Maar Daphne was opgesprongen en naar
de deur gesneld. De post had gebeld; ze kwam
terug met twee brieven.
„Een voor u van tante Agaath," zei ze,
de brief kwam neer op de oranje stof, die in
Amabel's schoot lag. Toen scheurde ze haar
eigen enveloppe open, en Amabel hoorde
een gesmoorden kreet.
„Moeder, ze willen me meehebben naar
Egypte!"
„Daffy wie?"
„Violet Violet Studland. Ze gaan met
z'n achten. Ze zegt, dat ik absoluut meemoet."
Het meisje lachte van zenuwachtige opwin
ding. „Ik begrijp best wat ze daarmee bedoelt.
Als ik niet meega, gaat Jimmy ook niet. Vio
let zou me anders zien aankomen! Maar nu
moet ik absoluut mee!"
Amabel schoof de oranje stof op zij en
stond op.
„Maar Daphne..."
„Komt u nu niet met maren, 't is het
zaligste wat ik me kan voorstellen."
„Ja, maar kind, vraagt mevrouw Stud
land je als gast mee naar Egypte? En al is
't zoo, dan zal het nog een heele hand met
geld kosten en ik weet niet..."
„Ik moet mee." De woorden kwamen snel
en hard. „U denkt ook maar altijd aan de kos
ten. Het is een prachtkans', ze zegt..."
„Zegt ze ook hoeveel geld er mee gemoeid
Is?"
„Zal wel, Violet is verschrikkelijk zakelijk,
da's één troost." Ze sloeg het blaadje om.
„Ze zegt," de trotseerende klank was niet
meer in Daphne's stem „ze zegt van twee
honderd pond... tweehonderd pond!"
Er was een oogenblik van diepe stilte.
Amabel, terneergeslagen, zocht naar woorden.
Dalphne zat strak rechtop, met den brief in
de hand.
„Ik was al bang", begon Amabel.
„Dat bent u altijd", stoof Daphne op. „U
zegt altijd neen als ik iets wil... nee moeder,
dat bedoel ik zoo niet, ik weet, dat het
alleen om het geld is. Maar zou er nu niets
aan te doen zijn? Kunt u het niet leenen?"
„Waar zou ik 't van moeten terugbetalen?
Je moet redelijk zijn, kind."
Daphne werd voorzichtiger. „Ik ben rede
lijk", zei ze. „Ik was in 't begin zenuwachtig,
en ik dacht, dat u 't wel begrijpen zou. Maar
ik zal 't nu moeten uitleggen, 's Is geen ge
woon reisje... Het is mg'n éénige kans."
„Dat begrijp ik niet."
„Nee, dat kunt u niet begrijpen, 't Is... 't is
om Jimmy."
„Jimmy?"
„Jimmy Malleson. Hij is de Malleson van
den mosterd. Zijn vader is verleden jaar ge
storven. Hij weet zelf niet hoe rijk hij is."
„Ja en?"
Er kwam een pauze. Daphne trappelde met
haar voet.
„Hij is nogal een flirt, dus wist ik 't niet
zeker... Maar uit Violet's brief zou ik zeg
gen... dus als ze zegt, dat Jimmy met haar
naar Egypte gaat, en dat ik absoluut óók mee
moet, dan meent ze, dat Jimmy niet gaan zou
als ik niet ging. Ik ken Violet." Ze zweeg even.
Toen: „Moeder, heusch, ik móet mee! Weet u
er geen mouw aan te passen?"
Amabel zag Daphene's lippen trillen.
Maar kindlief ik zou niet weten hoe!"
„Kunnen we niet iets verkoopen?"
„Wèt dan, lieveling?"
„Ja, dat weet ik niet... De miniaturen
zijn zulke dingen niet veel geld waard?"
„Dat ligt er aan, wie ze geschilderd heeft.
Deze hebben' geen waarde, en bovendien, zulke
dingen kan ik niet verkoopen, Daffy."
„Waarom niet?" riep het meisje uit.
„We hebben ook niets! Maar u kunt 't ge
rust leenen! Als ik met Jimmy trouw, kan ik
't u honderdmaal teruggeven. Begrijpt u me
nu eens, moeder! 't Is de mooiste kans van
mijn leven! U hebt me bij tante Agaath laten
wonen ik ben in Parijs en Lausanne geweest
en dan moet ik me in Middlebury opzouten en
me interesseeren voor de dorpspomp!"
„Daffy!" zei Amabel, heel bleek.
,,'t Is toch waar? Tante Agaath kan 't niet
helpen, u hebt zelf goedgevonden; dat ze
mij opvoedde. U dacht misschien, dat ze ook
wel verder voor me zorgen zou, maar nu
ze met oom Cyril Moreland getrouwd is, heb
ik geen schijn van kans meer."
Stil eens even, Daffy", zei de moeder. "Ik
heb den brief van Agaath nog niet uit, daar
staat iets in... Wacht, hier is het, „Mevrouw
Studland wil Daffy mee naar Egypte hebben",
schrijft ze, Haar stem werd zachter en ernstig,
toen ze verder las: „Jimmy Malleson gaat ook:
Als je ook maar even een mogelijkheid ziet,
om aan 't geld te komen, laat haar dan gaan.
Ik geloof, dat hij ernstig over haar denkt. Ik
kan een paar japonnen geven, maar meer ook
niet. Cyril is zoo gauw jaloersch..."
„Ziet u nü wel?" riep Daphne. „Alles hangt
van u af. Geeft u me nu mijn kans over een
half jaar krijgt u tienmaal zooveel van me
terug!"
„Daphne", vermaande de moeder, „draaf
toch niet zoo door! Ik heb je gevraagd redelijk
te zyn. Als meneer Malleson om je geeft, kan
hg hier komen. En afgezien van alles, ik
vind 't niet prettig, dat mg'n dochter een rgken
jongeman naloopt."
„Ik loop hem niet na", protesteerde het
meisje fel. „Ik geef hem alleen zijn kans en ik
vraag te mijne."
Amabel legde den brief van haar zuster
neer.
„Ik wil niet dat je om geld trouwt", zei
„Geld is de hoofdzaak niet in 't leven."
Daphne werd vuurrood.
(Wordt vervolgd.);
