DE DRIE MUSKETIERS
«Juasfi
WOENSDAGSCHE MIJMERIJ
Waarover men in
Londen spreekt....
WIT!!
11. DE EDELMAN INFORMEERT
BIJ DEN WAARD.
Na eenigen tijd vroeg de edelman den
waard:
„En., hoe gaat het met dat onbesuisde
jongmensch?
„Het gaat al beter," verklaarde de kaste
lein. „Hij is gelukkig bewusteloos."
„En heeft hij voor hij flauw viel niets
meer gezegd?"
„Ja, hij sloeg op zijn tasch en riep „We
zullen wel eens zien, wat- mijnheer De Tre-
ville zegt van deze beleediging, zijn be
schermeling aangedaan!"
„Wat vonden jullie in die tasch?"
„Een brief voor den heer De Tréville,
den kapitein der musketiers."
„Waar is de jongen nu?"
„Op de eerste verdieping. Mijn vrouw is
bezig hem te verbinden."
„En waar is zijn bagage? Zijn tasch en
zijn wambuis?"
„Die liggen nog onder in de keuken."
„Wat wel in den brief aan De Tréville
mag staan?" bromde de vreemdeling in zijn
baard, terwijl hij naar de keuken ging.
12. MILADY VERSCHIJNT TEN
TOONEELE.
Toen d'Artagnan na een poosje uit zijn
verdooving ontwaakte en half versuft, zon
der wambuis en met het hoofd geheel in
het verband de trap afstrompelde, zag hij
toen hij beneden in de keuken kwam zijn
tegenstander die kalmpjes stond te praten
op de treeplank van een groote karos. Hij
onderhield zich met een dame, die in den
wagen zat Het was een jonge vrouw van
twintig tot twee-en-twintig jaar en van een
buitengewone schoonheid. Ze had golvende
gouden lokken, groote blauwe oogen en
mooie blanke handen.
„Dus Zijne Eminentie beveelt mij oogen-
blikkclijk naar Engeland terug te keeren
en te onderzoeken, of de hertog zich nog in
Londen ophoudt?" vroeg ze.
„Ja dat is de opdracht. Ik keer naar Pa
rijs terug", antwoordde de edelman.
BIJ DE AANSTAANDE BAL
KAN-CONFERENTIE OP 15 FE
BRUARI 1937.
Wanneer de Turksche minister
van Buitenlandsche 7aken Aras
de balans opmaakt van zijn on
langs beëindigde F.uropeesche
reis, dan kan hij uitermate te
vreden zijn; hij heeft voortref
felijk werk voor de vrede ge
daan. Geschillen werden bijge
legd en nieuwe vriendschaps
banden gesloten tusschen vele
staten in den Zuid-Oosthoek van
Europa.
Links: MINISTER ARAS
Bijlegging van het geschil van
Alexandrette.
Een van de gevolgen van minister Aras'
reis was de bijlegging van het geschil van
Alexandrette, waarbij hij nog op het conto
van de Turksche zaak het feit kon boeken,
dat met het Tyrksche standpunt min of
iucer rekening zal worden gehouden.
Oplossing kwestie TurkijeItalië.
Een niet minder gelukkige greep van Aras
gelukte in Milaan, waar de persoonlijke be
sprekingen met den Italiaanschen minister
van Buitenlandsche Zaken Ciano tot oplos
sing van de tusschen Italië en Turkije be
staande geschillen leidde.
Zonder eenig onweersvvolkje straalt nu
weer de hemel tusschen het vasteland en
het eiland Leros; Graaf Ciano kon den
Turkschen minister van Buitenlandsche Za
ken er van overtuigen dat Italië's doel
slechts was gericht op de totstandkoming
en bestendiging der verbindingswegen van
het oude Romeinsche keizerrijk.
Het Dardanellenprobleem.
Ook werden de voorbereidingen tot een
spoedige oplossing van het tusschen Italië
en 'Turkije bestaande Dardanellen probleem
getroffen, waarbij Turkije met genoegdoe
ning kon vaststellen dat Italië een open
oog heeft voor de nood en van Turkije en
slechte bepaalde zekerheid wenschte met
betrekking tot de doorvaart van Sovjet-Rus
stsehe oorlogsschepen.
Het is ongetwijfeld een goed teeken voor
de natuurlijke belangengemeenschap tus
schen beide landen, dat het vriendschans
verdrag van 1928 van groote draagkracht
wordt beschouwd en geen aanvullingen be
hoeft. De nu weer opnieuw bevestigde
vriendschappelijke verhouding van Italië
met Turkije zal in den loop van den tijd
st-dlig eveneens tot uiting komen in de be
trokkingen van Italië tot de andere mogend,
heden, in het hijzonder tot de Balkanstaten.
De on handen zijnde conferentie
te Athene.
Op 15 Februari a.s. vindt in Athene de
conferentie der Balkanstaten plaats en Aras
za! daarbij ongetwijfeld niet vergeten, niet
slechts volgens de statuten verslag uit te
brengen van zijn Milaansche indrukken,
maar in het bijzonder ook den weg te banen
voor de binnenkort te ondernemen reis
van Graaf Ciano naar Athene, waarmee
tevens het aangekondigde tegenbezoek te
Ankara overbodig wordt.
Onderlinge verhoudingen op de
Balkan.
ïnfusschen heeft Aras ook gelegenheid ge
had bij zijn bezoek te Belgrado aan Sto.in-
dinowits omtrent de Milaansche besprekin
gen te informeeren, waarvan liet resultaat
in Belgrado een goeden indruk heeft ge
maakt. Stojadinowits immers bad er al veel
eerder zijn streven op gericht, met zijn bu
ren goede betrekkingen te onderhouden, ge-
uiige zijn verklaring waarvan wij hierboven
spraken, waartoe de totstandkoming van het
Italiaansch-Joégoslavisrh handelsverdrag
van October van het vorig jaar de eerste
stoot had gegeven. Men kan veilig aanne
men dat de gespannen verhouding in deze
streken en in het Oostelijk deel van de Mid-
dellandsche-Zeestatcn verdwenen is in ver
band met de verhouding van Italië tot de
Balkanstaten en dit stellig niet alleen ten
nutte van de landen die het aangaat, maar
ongetwijfeld ook in bet belang van den op
bouw van de vrede in Europa.
Hand in hand met. deze vredesuitingen
gaat ook het eenige dagen geleden totstand
gekomen vriendschaps-verdrag tusschen Joe
goslavië en Bulgarije. Ook met het oog op
Bulgarije is het initiatief van Stojadino
wits in volkomen overeenstemming met de
richtlijnen der Turksche buitenlandsche po
litiek, want het was Turkije dat al in 1929
een neutraliteitsverdrag met Bulgarije sloot.
Conclusie.
Aan de politieke horizon van Zuid-Europa
worden de eerste vage contouren van een
door vriendschapshanden geschraagde ver
standhouding duidelijker waarneembaar.
Anderzijds bieden het gontlemans-agreement
van Italië en Engeland en de goede betrek
kingen der Balkanstaten met Engeland en
Frankrijk er een waarborg voor dat de vre
desplannen in het Zuid-Oosten slechts in
stemming kunnen ondervinden bij de Wes
telijke Staten.
Oude vriendschap met Perzië.
Het is derhalve begrijpelijk dat Aras met
vreugde over de bereikte resultaten, het
Zuid-Oostelijk deel van Europa als het
gelukkigste deel van de Oude Wereld schet
ste, terwijl hij tegelijkertijd de hoop uit
sprak, dat de bestendiging van de vriend
schapshanden tusschen Turkije en Perzië
eenerzijds en tusschen Irak en Afghanistan
anderzijds van hechten aard zullen blijken.
KINDERHUWELIJK IN DE VEREEN.
STATEN
De „Daily Telegraph" meldt uit New York
dat een 29-jarig predikant der Pinksterge
meente te Matewan in West Virginie in
het huwelijk is getreden met een meisje van
14 jaar. De oudere van het meisje keurden
dit huwelijk volkomen goed. Daar volgens
de wetten van West 'Virginie personen on
der de 15 jaar niet kunnen trouwen, werd
het huwelijk voltrokken door den kanton
rechter van een stad in Noord-Carolina.
Je reinste en onwettigste
cadeaustelsel.
Speculeer op de sentimentaliteit van de
menschen en uw fortuin is gemaakt.
Men kan dit nauwelijks een waarheid
als een koe noemen; het is eenvoudig een
waarheid als een brontosaurus! Het geven
van een voorbeeld mag dan ook net zoo
overbodig heeten als in Nederland het
regenmaken.
Vandaar dat het aantal lieden, die uit
de sentimentaliteit van hun medemenschen
een vermogen weten te slaan, legio is.
Het nieuwste voorbeeld van dit slag be
reikt ons uit Amerika. Een pasgetrouwd
paar werd bij zijn huwelijk verrast met
zulk een geweldig aantal cadeaux, dat hun
plotseling een licht wat zeg ik, een
vuurtoren! opging. Zij ontdekten (wat
ieder modern mensch, die eenige malen ge
trouwd is geweest, wéét), dat een bruiloft
een zeer voordeelige zaak is, mits behoor
lijk gemanaged.
De gedachte aan het jonge geluk vertee-
dert zelfs den grootsten egoïst. Het
„warme nestje", het „zoete gekir der tor
telduifjes", en dergelijke filmliteratuur
meer, doet hem griffer in hun zak tasten
dan een overstroomingsramp in Amerika
of een hongersnood, die 5 millioen arme
Chineesche drommels met den dood be
dreigt. De zorgen, waarmee men een witte
broodpaartje in z'n bullen zet, kennen een
voudig geen grenzen. Als men het lieve
span aan z'n eetserviezen en zilverkasten
mitsgaders roomstellen en aardbeientesten
heeft geholpen, gaat men zich verdiepen in
de „aardige handige dingetjes, die men
tegenwoordig heeft" voor dit en voor dat,
en het scheelt maar weinig of wij loopen,
in ons ziekelijk verlangen èl hun wenschen
te vervullen, de winkels af met de vraag:
„Verkoopt u ook van die gouden gember-
wippen, of hebt u mayonnaise-sproeiers,
spieringkervers, biefstukmeppers, gehakt
balwegers, radijshouders, aspergehangers,
pindagrijpers, sandwichpletters of soufflé-
pompen
Het jonge paar, waarop hierboven werd
gedoeld, was door zijn vrienden zóó goed
bedacht, dat het zei: „Dat doen we nog 's
dunnetjes over!" Het zond nieuwe huwe
lijksaankondigingen, nieuwe uitnoodigingen,
aan nieuwe groepen vrienden; in series
werkten ze! Zij zorgden er voor, dat ze
telkens ergens anders quasi „trouwden",
telkens een paar dagreizen weg, omdat er
maar niemand persoonlijk het jonge geluk
zou komen gadeslaan, en telkens opnieuw
werd het gul in het goud, zilver, kristal en
linnen gezet. Totdat een zeer hartelijke
vriend, ondanks de verre reis, op de lieve
en bizarre gedachte kwam, niet alleen een
cadeautje te sturen, maar ook zelf op de
bruilóft te komen. En toen was het uit. De
tortelduifjes, die al twee jaar van de op
brengst der cadeaux bleken te leven, wer
den na aangifte bij de politie gevangen
gezet, elk in een apart celletje.
Voor hun jonge, bloeiende industrie is
dat heel jammer, want vindingrijkheid ver
dient een beter lot.
Tenslotte is het verschil niet zoo heel
groot tusschen hun procédé en dat van
zekere tooneel-, operette- en revuegezel
schappen, die hun „honderdste voorstel
ling" achtereenvolgens geven Amsterdam,
Rotterdam, Den Haag en de zeventig an
dere „grootste plaatsen van Nederland".
Ja, we hebben ons eens laten vertellen, dat
een acteur, die zijn 70sten verjaardag had
bereikt, dezen gedenkwaardigen mijlpaal
zóó lang en in zóóveel plaatsen met gast-
voorstellingen herdacht, dat hij ten slotte
genoodzaakt was er een serie extra-voor
stellingen ter eere van zijn 75sten geboor
tedag aan vast te knoopen
De Earl van Ancaster en de
pyama van Georqe VI Het
Wimbledon der honden.
De Engelsche mentaliteit is een iets, dat
men nimmer begrijpen zal, tenzij men in
het land geboren is. Indien men b.v. op het
oogenhlik een Londenaar zou vragen, welke
twe gebeurtenissen hem het meest interes
seeren, zou men een verrassend antwoord
te hooien krijgen. Het loont wellicht de
moeite hierop eens nader in te gaan.
De Earl van Ancaster procedeert
Het klinkt ietwat komiek cn sensationeel,
maar inderdaad betreft het hier een vraag
•stuk van de grootste principiëele beteekenis,
tenminste voor zoover het de Engelsche
aristocratie aangaat. De earl van Ancaster
is tegelijkertijd „Lord Great Chamberlain of
Hngland", dus zooiets als „lord-kamer-
heer". In deze eigenschap bezit hij vele tra-
ditioneele rechten, maar over eenige daar
van kan men het niet eens worden, zoodat
de earl thans voor de „Court of Claims"
een proces aanhangig heeft gemaakt tegen
niemand minder dan koning George VI.
De eerste zitting was zeer plechtig, de rech
ters droegen ambtsgewaden uit de veertien
de eeuw, maar dit bcteckendc nog niets
vergeleken bij het feit, dat de earl zich op
privileges uit de twaalfde eeuw beriep. Zijn
cisch komt op het navolgende neer:
De eischen van den graaf.
Levenslang in het koninklijk paleis te wo
nen; op den dag van de kroning George
VI aan te kkeden, hem eigenhandig den
mantel om te hangen, het zwaard om te
gorden en de gouden sppren aan te doen,
40 yards purperen zijden stof, daarbij het
bed, waarin George VI in den nacht voor
dc kroning geslapen heeft en vooral ook
DONDERDAG 18 FEBRUARI 1937.
AVRO-Uitzending.
8.00 Gramofoonplaten.
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gramofoonplaten.
10.30 Orgelconcert en zang.
11.30 Pianospel.
12.00 Het Omroeporkest (Van 12.45—1.30
gramofoonplaten
2.15 Lyra-trio.
3.00 Naaicursus.
3.45 Gramofoonplaten.
4.00 Voor zieken en thuiszittenden.
4.30 Gramofoonplaten.
4.50 Voor de kinderen.
5.30 AVRO-Operette-orkest en solisten.
6.30 Sportpraatje.
7.00 Voor de kinderen.
7.05 AVRO-Dansorkest.
7.30 Engelsche les.
8.00 Berichten ANP. Mededeelingen.
8.15 Concertgebouw-orkest, Toonkunstkoor,
Jongenskoor „Zanglust" en solist. In de
pauze: Causerie „De N.C.S.V. Universiteit-
week in Utrecht en Amsterdam".
10.30 Orgelspel.
11.00 Berichten ANP. Hierna tot 12.00 AVRO-
Dansorkest.
Hilversum II.
8.00—9.15 KRO. 10.00 NCRV. 11.00 KRO.
2.00—12.00 NCRV.
8.009.15 en 10.00 Gramofoonplaten.
10.15 Morgendienst.
10.45 Gramofoonplaten.
11.30 Godsd. halfuur.
12.00 Berichten.
12.15 KRO-orkest. (Van 1.00—1.20 gram.pl.).
2.00 Handwerkcursus.
3.003.45 Orgelspel.
4.00 Bijbellezing.
5.00 Cursus handenarbeid voor de jeugd.
5.30 Gramofoonplaten.
6.00 Quatre mains.
6.45 CNV-kwartiertje.
7.00 Berichten.
7.15 Missiepraatje.
7.45 Reportage.
8.00 Berichten.
8.15 Solomannenkwartet „De Troubadours".
9 00 Voor jonge menschen.
9.30 Orgelconcert. (Om 10.00 Berichten ANP).
10.3011.30 Gramofoonplaten.
Hierna: Schriftlezing.
het nachtgewaad, dat de koning dezen nacht
gedragen heeft; op den morgen van de kro
ning den koning als eerste het waschwater
te overhandigen, als mede een waschbekken
en handdoeken, welke voorwerpen na het
gebruik zijn eigendom worden; en tenslotte
een eigen loge in de Westminster Abbey
tijdens de kroning.
Meer verlangt de earl niet en hij baseert
zijn eisch strikt op de middeleeuwsche oor
konden. Intusschen verkeerden de heeren
van de „Court of Claims" wat in verlegen
heid, wijl zij niet konden weten, of George
VI zich bij al zijn liefde voor de oude tradi
ties, wel aan dergelijke, eigenaardige proce
dures zou willen laten onderwerpen. De
heeren van het gerechtshof hebben nu een
wijs vonnis geveld.
De eisch tot een eigen loge in de West*
minster Abbey werd afgewezen en de be
slissing over de andere vragen heeft men
aan den koning zelf overgelaten.
Geheel Engeland wacht nu met spanning
op het antwoord, of George VI werkelijk
zoozeer aan de tradities zal blijven vasthou-
houden, dat hij zijn pyama en zijn bed aan
den earl van Ancaster ten geschenke zal
geven.
De grootste hondententoonstelling
ter wereld.
Een ander feit, dat de Engelschen ten
sterkste bezighoudt is de groote honden
tentoonstelling. die dezer dagen in Londen
gehouden werd en waar men niet minder
dan 5000 van de allerberoemdste honden
der wereld verzameld had. Deze tentoon
stelling, die jaarlijks gehouden wordt, kan
reeds op een ouderdom van 51 jaren terug
zien en is in het leven geroepen door een
van de eigenaardigste Engelsche persoon
lijkheden, n.1. den thans Si-jarigen Charles
Cruft, die zelf nimmer een hond bezeten
heeft, maar het eerst op de idéé kwam, de
mooiste honden te bekronen. De jaarlijk-
sche Cruft-tcntoonstelling is nu een soort
honden-Wimblodon geworden: de hond, die
hier wordt bekroond is wat schoonheid en
ras betreft volmaakt en de prijzen, die voor
een dergelijk hoest of zijn afstammelingen;
betaald worden, grenzen aan het fantasti
sche.
5000 honden uit alle landen.
De 5000 honden, die ditmaal tentoonge
steld waren, kwamen niet slechts uit En
geland. zij kwamen per vliegtuig uit Ame
rika, Mexico. Japan en Zuid-Afrika. Verte
genwoordigers van werkelijk zeldzame ras
sen kon men hier zien on de „front, pages"
van de groote Engelsche dagbladen waren
dagenlang mei merkwaardige koppen van
honden bedekt. Voor do eerste maal zag
men een exemplaar van een oud Egyptisch
hondenras, dat uiterst scherpe tanden heeft,
maar niet blaffen kan.
De eerste prijs werd in aanwezigheid van
een talrijk publiek en minstens 100 foto- en
filmtoestellen aan een Engelschen hond,
Ben genaamd, uitgereikt. Hij behoorde tot
een hondenras dat uit Labrador, het Noor
delijkste deel van Canada stamt.. Zijn eige
nares kreeg de groote Cruft-bokaal.
Hondenfokken een sport.
In dit verband kan men nog opmerken,
dat er in Engeland niet minder dan drie
millioen geregistreerde bonden zijn om
van de niet geregistreerde maar te zwij
gen, Men heeft hier zoowel met een lief
hebberij als met een sport te doen. en het
fokken van honden beschouwt men in
Groot-Brittannië even belangrijk als het
fokken van volbloed-paarden.
Thans heeft men weer een jaar tijd om
zich op de volgende tentoonstelling voor te
bereiden.
ACHTERSPATBORDEN
'n Goede reflec
tor (hoogstens
60 cm boven den
grond) alléén is
niet voldoende:
Dovendien moet
uw achterspat-
bord wit van kleur
zijn, ook overdag!
dat zegt de weit
