Is üncle Sam voldoende bewapend?
;li
ie Alkmaar.
Uit onze Omgeving
Feuilleton
HET RAADSEL
H e H o o!
„Hoe kom je aan die auto?"
„Uit de loterij."
„Heb je dan den eersten prijs gewonnen?"
„Nee, ik organiseerde de loterij."
De heer K. Molenaar werd met groote
meerderheid van stemmen benoemd.
Rondvraag.
De heer Jac. Molenaar brengt naar voren
dat in Haarlem besneden kool (veevoer)
voor 3 voor 10 cent verkocht worden.
De voorzitter zegt dat iets dergelijks vèr-
keerd is, maar bovendien gevaarlijk voor
den betrokken handelaar, daar deze groote
kans loopt zijn erkenning als handelaar
kwijt te raken.
De heer K. Molenaar zegt dat dit mogelijk
is gebeurd, docht voegt er aan toe, dat thans
over dergelijke misdrijven vele praatjes
gaan. Het blijkt na onderzoek maar al te
vaak, dat het praatjes zijn. Aan de bevoegde
personen zal een en ander bekend gemaakt
worden.
De heer C. Mosch zegt dat z.i. de steun
veel te laat uitbetaald wordt.. De nood is zeer
hoog en daarmee dient toch rekening ge
houden te worden.
De voorzitter zegt dat hierover zeer veel
is gesproken, doch het schijnt niet anders
te kunnen.
De heer K. Nannes is van meening dat 't
aan deze veiling te vaak voorkomt, dat
koopers de kool laten doordraaien en daar
na vragen de doorgedraaide kool te mogen
hebben. Z.i. moet daartegen opgetreden wor
den. Ook leidt het tot verkeerde toestanden
als een koopman een gedeelte van een partij
neemt en dan de rest voor de regeering.
Vaak neemt dan zoo n koopman meer kool
dan waarop hij recht heeft.
De heer K. Molenaar betwijfelt dat dit zoo
vaak voorkomt. Volgens den heer Molenaar
is de zaak die de heer Nannes aanhaalt
niet streng door te voeren. En zoo vaak ge
beurt dit ook niet. Hierna sluiting.
rouwkamer wel ccnige honderden guldens
kan kosten. Hij stelt voor hiervoor een prijs
opgaaf te vragen aan het medelid den heer
v. d. ZqI, maar zou in ieder geval de kosten
zoo laag mogelijk willen houden. Hiertoe
wordt besloten.
Hierna worden de notulen goedgekeurd,
De Voorzitter verzoekt, de heeren v. d.
Zei. Bossen en Koeten do rekening over
1936 na te zien.
Bij monde van den heer Bossen advi-j
seert deze commissie de rekening goed te
keuren en deelt mede, dat de ontvangstenj
over dat jaar hebben bedragen f 1333.87 en
de uitgaven f 1252.85, zoodat er aan kas-y
geld is f 81.02.
Uit het jaarverslag, dat de secretaris
voorleest, memoreeren we, dat de aftrej
dende bestuursleden zijn herkozen, dat er 2j
leden zijn toegetreden, alsmede het Burger,
lijk Armbestuur. De ontvangsten voor de
begrafenissen van niet-leden hebben bedrad
gen f 701.25, en de uitgaven f 570, zoodat
daarop een winst is gemaakt van f 131.25.'
De overige inkomsten over dat jaar zijn
geweest f 591.85 de uitgaven f •436.02 voord<
saldo f 155.58 Bij de Boerenleenbank is een
tegoed van f 1683.25, aan kasgeld f 81.02
Aan leden 133 gezinnen.
De Voorzitter concludeert uit dit verslag,
dat de ver'eeniging er goed voor staat, maar
er toch niet voor is om de contributie tc
verlagen, omdat er ook wel eens slechtere
jaren zullen komen.
Daarna volgt de bestuursverkiezing. Af
tredend zijn de heeren D. Rooker en P,
Pluister. De laatste heeft bericht gezonden,
dat hij niet meer voor een. benoeming in
aanmerking wenscht te komen.
De heer D. Rooker wordt met algemecne
stemmen als voorzitter herkozen, terwijl
als bestuurslid wordt benoemd de heer S.
v. d. Deure te Opmeer.
De voorzitter richt ecnige woorden van.
dank tot het scheidende bestuurslid en
zegt, dat deze nog medeoprichter van de
vereeniging is geweest.
Bij de rondvraag zegt de heer Groene*
woud, dat een lid hem het een en andei^
heeft gevraagd over de regeling der volg
koetsen Deze had een begrafenis bijgewoond
waarbij dit wel wat te wcnschen overliet
Het is meestal zoo, dat de familie een
lijstje opmaakt en dat den voorlooper over*
handigt, die de namen opleest.
De heer Bossen zegt, dat, hij altijd een
lijstje van de namen vraagt. Als dit eq
niet is, gaan de naaste familieleden voor.
Gaat er dan iets verkeerd, dan is dit de 1
schuld van de familieleden zelf. dig
Verder zegt de heer Bossen, dat er leden \yj
zijn, die naar andere plaatsen verhuizen
en als ze daar overlijden, te Hoogwoud
wenschen te worden begraven. Als er dan W1
geen gebruik van den lijkwagen wordt ge* de
bruikt, maar het lijk per auto wordt ver* va
voerd, zou hij het billijk achten, dat de»
vereeniging iets bijdroeg in de kosten van
vervoer.
Na een korte bespreking wordt besloten
telkens f 10.- te vergoeden in de kosten
van vervoer, als van den lijkwagen geen
gebruik wordt gemaakt.
Hierna sluiting.
kil
lat
te
Ook in Hoogwoud worden postzegels ver*
zameld om een steentje bij te dragen voori
de uitzending van de paiiente naar Zwit
serland. De voetbalclub V.C.L. heeft reeda
een 1000 postzegels bij elkaar, terwijl de
kinderen van de school aan de Kerkelaan.
dezer dagen 4000 postzegels voor dit doel
hebben verzonden.
De heer D. F. Noë te Beverwijk heeft be- of
richt gezonden, dat hij zijne benoeming tot hi
Hoofd der School te Aartswoud aanneemt. ai
di
hr
EEN IJZEREN VUIST ONDER
ZIJDEN HANDSCHOENEN.
EEN MILLIARD DOJ.LAR VOOR
DE VERSTERKING VAN LE
GER, VLOOT EN LUCHTMACHT
Niets slechts in andere landen, maar ook
in de Vereenigdc Staten zelf waren velen
verrast, toen zij dezer dagen president Roo-
sevelt's lcgerbegroof ing voor 1937 onder de
oogen kregen: 1 milliard dollar voor de ver
sterking van het leger men had eigenlijk
gedacht dat de U.S.A. die zoo spoedig geen
aanval van huiten af te duchten hebben, wat
nrccr pacifistisch waren, te meer daar de
anders toch zoo op sensatie beluste Aniori-
kaansclie bladen over de bewapening van
het land stelselmatig zwijgen.
Achter deze schijnbare onverschilligheid
van de Vereenigdc Staten tegenover de
enorme bewapening van Azië en Europa
verbergt zich echter sinds jaar en dag een
geleidelijke versterking van de weermacht,
die op liet oogenblik dan ook reeds een bui
tengewoon hoog peil heeft bereikt. De ma
rine de Vereenigdè Staten beschikken
over 306 oorlogsschepen van in totaal
1.062.875 ton en hebben bovendien nog 95
andere schepen op stapel staan vormt na
tuurlijk het meest, krachtige front van de
Amerikaansclie defensie, maar zij is vol
strekt niet de ecnige. De gohccle Ameri
kaansclie industrie is reeds op den eventu-
cclen oorlog voorbereid.
Iedere voor oorlogsdoeleinden bruik
bare fabriek heeft, haar voorloopigc
bevelen pen telegram is reeds vol
doende, om het geheele industrieels
apparaat in dienst van de oorlogs
productie te doen treden. Maar de
ijzeren vuist verbergt zich nog on
der zijden handschoenen verreweg
de meeste Amerikanen denken niet
gaarne aan oorlog.
Het leger.
Het leger van Uncle Sam omvat op het
oogenblik, met inbegrip van de reserves en
de door dc verschillende staten betaalde
regimenten, slechts 47-L353 officieren en
manschappen, want, zooals gezegd, bet
zwaartepunt ligt bij de vloot. Dat er op het
ministerie van Oorlog echter plannen gé-,
reed liggen, om in geval van ernst alle
weerbare Amerikanen op te roepen, kan
met zekerheid worden aangenomen. Dit be-
teekent, dat er in geval van nood 15 inillioen
mannen tusschen de 25 en 30 jaar oud ge
reed zouden staan, nog geheel afgezien van
de 6 milliocn arbeiders, die voor de oorlogs
industrie onontbeerlijk zouden zijn.
hoofd gezien. Met deze militafr-cconomische
voorbereidingen is reeds een aanvang ge
maakt in 1920, toen een defensiewet aan liet
ministerie van oorlog alle noodige volmach
ten in handen gaf.
Wie op het oogenblik in de Yer-
ecnigde Staten koperen theepotten
vervaardigt, heeft, in zijn schrijfbu
reau de tot in de kleinste kleinigheid
uitgewerkte plannen van bet ministe
rie van oorlog liggen, hoe hij'onmid
dellijk kan overgaan tot de productie
van 15.000 tot 30.000 patroonbuizen
per dag. Carosseriefabrikanten kun
nen even snel v.liegtuigrompenl-gaah
bouwen en van de automobielrftotor 1
naar de vliegtuigmotor is al even
min een groote stap.
Verder kan men schrijfmachinefabrieken
enorme hoeveelheden machinegeweren, ge
weren en andere kleine wapens laten ver
vaardigen. De „M-day" (mobilisatiedag) was;
een dag van de hoogste glorie voor de Ame-j
rikaansche industrie, voor baar beweeglijk
heid, haar schitterende' organisatie eii höfir
vermogen om ongelooflijke hoeveelheden
oorlogsmateriaal te vervaardigen!
De Verecnigde Staten zijn voor mobilisatie-,
doeleinden in 14 districten ingedeeld» Van
kust tot kust, van grens tot grens* vindtmén
overal fabrieken,' die in de plannen van den
gcneralen staf een meer of minder groote rol
spelen. Vroeger kon men met recht zeggen,
dat de geheele Amerikaansclie wapenin
dustrie in de omgeving van Bridgeport en
Connectiout geconcentreerd was geen ver
heugende vaststelling, want deze plaatsen
liggen dicht hij de kust en zijn gemakkelijk
te treffen. Op het oogenblik is het echter ge
heel anders. Slechts kleine wapens en mu
nitie worden nog in New-Engeland gepro
duceerd.
Opvallend is, dat de meeste wapenfabrie
ken tegenwoordig niet meer in het oosten,
maar in het westen zijn Daarvor bestaan
goede redenen. Zooals de toestand op het
oogenblik is, verwacht Amerika geen onmid
dellijk onheil van de zijde van den Atlanti-
schen Oceaan. Veel ineer bedreigd is de kust
van don Stillen Oceaan! In ieder geval schij
nen de V. S. van plan te zijn. bun eilanden
in den pacific met alle energie te verdedi
gen. i
VERBUND DOOR MOEDER DE VROUW.
De heer Frederik Johannes A., 51 jaar oud,
geniet reeds 't groote voorrecht om te kun
nen rentenieren voorwaar een prestatie om
jaloersch op te zijn. Deze Adam nu, hij
vyoont niet' in H Paradijs, maar te Heiloo,
■maakte óp 'zekeren' dag een fietstochtje in
gezelschap van zijn ega. Die ega nu had 'n
lantaarn, die zoo'geweldig voldeed, dat hij
er zelf door verblind werd en geen erg
had, dat zijn lampje de geest had gege
ven. Één 'dienstdoende Rijksveldwachter, die
meer prozaisciv aangelegd was gaf de man
'n nucbtejè boit Adam kwam vertellen, dat
door de gladheid zijner banden, de lamp
geen effect meer sorteerde, waardoor dit
drama zich Jafspeelde buiten zijn weten.
Adam kreeg f 2 of 1 dag.
'A'fkmatfr.
HIJ WILDE TE GAUW RIJK WORDEN.
Als je 'n zaak hebt en de cliënten zijn
schaai'sch,„.dan zin je; op middelen om wat
ineer te verdienen. Vermoedelijk van dexe
gedachte nitgaaiide. had Cornelis K., melk
slijter te Alkihaar gèha*ndeld. door niet wat
water, bij de wijn,.maar wel. bij de melk te
dóen. 'Deze vermenging van melk met
aqóa pompa had zoo ongeveer 12 pet. be
dragen. Gelukkig echter voor de afnemers
was men er achter gekomen en zóó kwam
heden Cornelis .rekening en verantwoording
'afleggen. De ambtenaar pakte geweldig uit
tegen den melkvervalscher, die geen enkele
reden kon geven, wat tot excuus zou kun
nen gelden en 't behoeft dan ook niet te
verwonderen, dat er f 50 of 40 dagen werd
geëischt. De Kantonrechter zal a.s. week
vonnis wijzen.
WARM EN HUI ZEN
Jaarvergadering L.T.B.
Deze vereeiriging hield Vrijdag in het lo
kaal van den heer G. .J.. Mosch een jaarvcr-
gadèri ng.
Dé 'vóórzittel"' de Keer W. Dekker sprak 'n
openingswoord, waarbij hij mededeelt (lat
zeer.spoedig een .massavergadering van den
L.T.B. te Alkmaar belegd zal worden, waar
in dè léd én hunrfe 'nóóden naar voren kun
nen- ^brengen.
De voorzitter dqelt mede dat aan deze
veiling door één koopman uien gekocht zul
len worden voor Deterding. Dit moet ge
schieden in de komende week. Daarom is
grootor aanvoer noodzakelijk. De prijs zal
echter niet boven dén huidige zijn.
Tevens wordt,,medegedeeld dat .onlangs
een bespreking, is, gevoerd, over het collec
tief. arbeidscorttract, het tusschen den L.T.B.
en de R.K. Landarbeiders is afgesloten. De
R.K. Landarbeiders stellen thans voor, be
halve de losse en vaste arbeiders ook jeug
dige arbeiders in-hot contract te vermelden.
Behoudens, kleipp wijzigingen werd beslo
ten dit aldus opnieuw aan te gaan.
Jaarverslag)
Dé- -secretaris, de heer Mosch bracht een
keurig verslag uit over 1936. Het aantal le
den. bedraagt op 31 Dcc. 1936 149.
Verkiezing 'van 2 bestuursleden wegens
periodieke aftreding van de heeren Jn. Nan
nes en P. Mosch Dz. Beide heeren werden
herkozen.
Rékèning én verantwoording.
Volgqus.diC verslag bedroeg de ontvangst
f 105,42 eh de uitgaaf f 171.83, alzoo een na-
deelig saldo van f 6.4,1.
Verkiezing van een lid voor het Centraal
Bestuur der veiling wegens periodieke af
treding van den jveer K. Molenaar.
-Aanvankelijk werd voorgesteld den heer
Molenaar bij acclamatie te benoemen. Het
Bestuur was ,;van Tneening dat het wen-
schelijk is dat de heer Molenaar wordt ge
kozen, 'en wel in verband met de a.s. ver
kiezing van voorzitter der Centrale Vei-
lingsverccniging. I>e voorzitter beeft het
sterke vermoeden dat dc heer Molenaar
een ernstige candidaat is.
HOOGWOUD
De begrafenisvereeniging „Hoogwoud en
Omstreken" hield op Donderdag 18 dezer
haar jaarvergadering in het cafe van den
heer Modder. Voorzitter de heer D. Rooker.
De secretaris der vereeniging, de heer Jac.
Kuiper Cz., leest de notulen der vorige ver
gadering. Naar aanleiding daarvan vraagt
de heer Stapel, of er al stappen zijn gedaan
om een rouwkamer in te ichten, waarnaar
reeds de heer Pluister in de vorige verga-
ering had geinformeerd. De voorzitter zegt,
at hij moet bekennen, dat. dit nog niet is
geschied. Hij weet eigenlijk niet, waar hij
zich moet, wenden om een model van een
dergelijke rouwkamer te bezichtigen.
De heer Groenewoud zegt, dat er in de
buurt toch wel een vereeniging zal zijn, die
een rouwkamer heeft.
De heer Kuiper zegt, dat deze vereeniging
vier gemeenten omvat, en in welke gemeente
moet dan die rouwkamer worden gevestigd.
Of moet die steeds van de eene naar de an
dere gemeente verhuizen?
De heer v. d. Zei meent,, dat, de familiele
den meestal hiervoor zelf zorgen, en vindt,,
dat, dit, vanwege de vereeniging moet ge
schieden.
De heer Bossen zegt, dat het meer het idee
is een katefalk met een rouwkleed aan te
schaffen, dan kan hij hem wel een rouwka
mer ingericht worden. Waar de familieleden
dan de kist willen bestellen, daarin zijn ze
vrij, en ook het bedrag, dat. zij willen beste
den, wordt dan aan hen zelf overgelaten.
De heer Ilartog stelt voor om te onderzoe
ken, hoeveel dit zal kunnen kosten.
De voorzitter antwoordt, dat een volledige
Hij: „Een nieuwe japon? Waar móet itë
het geld vandaan halen?"
Zij: „Dat weet ik niet. Ik ben niet nieuws*
gierig, manlief!"
De luchtmacht.
De Amerikaansclie luchtmacht ziet er als
volgt uit: Op het oogenblik beschikt de
Amerikaanschc rcgccring over 3966 militai
re toestellen, waarbij dan nog eenige tien
tallen vliegmachines van de kustwacht ge
rekend kunnen worden. Van de 8613 ver
keersvliegtuigen zou slechts een zeer klein
aantal voor militaire doeleinden kunnen
worden gebruikt.
Wat anders de kracht van Amerika's in
dustrie uitmaakt, de mogelijkheid van bijna
onbegrensde massaproductie, blijkt bij den
bouw van vliegtuigen eer hinderlijk te zijn.
Want nog steeds worden er op dit gebied
nieuwe uitvindingen gedaan en het is dus
onmogelijk, een bepaald type in serie aan
den loopenden band te vervaardigen men
moet er immers steeds rekening mede hou
den, dat een nieuwe constructie reeds mor
gen nog tien of twintig kilometer per uur
meer uit te machine haalt en dat daarmede
alle bestaande machines tot een verzame
ling kostbaar oudroest worden!
De Industrie in geval van mobi
lisatie.
Zooals reeds gezegd, kan een groot aantal
Amerikaansclie fabrieken van vandaag op
•morgen voor militaire doeleinden gaan wer
ken. Geen enkel onderdeeltje van dc con
structie en organisatie is daarbij over het
Zitting van Vrijdag 19 Febr.
Bergen.
HET STOPSEIN.
Een landbouwstamliouder uit de Haarlem
mermeer, had op 28 Sept. op den Kanaaldijk
te Bergen in zijn kwaliteit van autobe
stuurder geen attentie geschonken aan een
controleur der Landbouw-Crisis-Centrale,
die hem met een instrument, waarop de
rebus: C.C.D. tot stilstand wenschte te
brengen. Nu, zoo'n mijn-beer. heeft politio-
neele bevoegdheden en bij slingerde Simon
dus secuur op den bon! En nu mocht Si
mon beden al beweren, dat hij geen stop
sein bad gezien, en 100 maal tot dén Kan
tonrechter zeggen: „Kijk-u-eres", alsof die
rechters maar niets anders te doen hebben
dan kijken, terwijl Sicm zelf had moeten
kijken, het hielp hein geen zier. Hij be
reikte alleen, dat onze ambtenaar f 8— boe
te of 8 dagen requireerde, een straf, die de
Kantonrechter zachtmoedig tot f 3 su'bs. 3
dagen terugbracht.
VAN HET
ONBEWOONBARE
Naar het Engclsch bewerkt door
THEA BLOEMERS
Twee dingen onderscheiden de kamer van
honderden anderen. In het midden stond een
klein, rond tafeltje, met een zwarten doek er
óver, zooals fotografen gebruiken en daarop
lag een bal van geslepen glas. Het tweede
ongewone ding was een deur naar de achter
kamer, die had je in de voorkamers in deze
buurten niet; een smalle deur, waarvan de
bovenste helft uit matglazen ruitjes bestond.
Van een der onderste ruitjes was een hoek af.
Het was kil en muf in het vertrek en het
rook er naar uien. Agaath wilde maar, dat ze
thuis gebleven was. Ze voelde zich gedrukt
door de armoedig, vale somberheid om haar
heen.
Inmiddels werd ze, zonder dat ze er het
flauwste vermoeden van had, door het kapotte
ruitje bespied door een andere vrouw. Toen
ze zag, dat dc bezoekster ongeduldig op haar
stoel heen en weer schoof, liep ze naar het
raam van de achterkamer en bladerde in een
notitieboekje, waarin ze een uitvoerig relaas
omtrent mevrouw Moreland opzocht. Toen ze
dat doorgelezen had, borg ze het boekje weg
en ging dc voorkamer binnen.
Agaat stond op,
„Bent u mevrouw Thompsóïi?" vroeg ze,
en er klonk geprikkeldheid in haar stem. Het
lange wachten had haar geërgerd en nog
zenuwachtiger gemaakt dan ze al was.
Het kleine .vrouwtje met het grijzende,
flets-blonde haar en eenigszins uitpuilende
oogen, gekleed in een zwarte japon, waarvan
de frischheid der jeugd evenzeer geweken
was als van de draagster, stak een slappe
hand uit en zei onverschillig:
„Ja, ik ben mevrouw Thompson. Hoe maakt
u het?"
Onwillekeurig gaf mevrouw Moreland haar
de hand, ofschoon dit niet haar bedoeling was
geweest.
„Ik heb uw adres van een vriendin", ver
telde ze.
„O ja?" De stem had een vermoeiden
klank. „Zegt u m|j haar naam liever niet, U
komt hier omdat u gezonden bent. Maar niet
door een mensch. De naam van uw vriendin
doet er niets." Zij zuchtte en vervolgde na
enkele seconden: „Wilt u dat ik voor u in het
kristal lees?"
„Ik weet het niet", antwoordde Agaath een
beetje hulpeloos. „Ik zou graag een inlichting
hebben, zekerheid over iets
Met en gebaar beduidde de vrouw haar te
zwijgen.
„Vertelt u m|j niets", vermaande ze. „Als
er een boodschap voor u is, zult u die heb
ben."
Agaath Moreland realiseerde zich, dat ze
onder den indruk kwam; de gedachte dat ze
liever was thuis gebleven, was verdwenen.
„Wilt u m ij n naam weten vroeg ze,
onbewust zachter sprekend.
„Neen, ik wil niets wetenuit uw mond.
Als er een boodschap is. krijgt u die. Wilt u
ti-ance hebben of het kristal?"
Agaath vond het een beklemmende ge
dachten met deze vrouw hier alleen in de ka
mer te zijn als ze ln trance geraakte. Daar
om zei ze haastig: „O, het kristal, alstu
blieft."
Mevrouw Thompson knikte.
Ze liep naar het raam, liet een jalouzie
.zakken en trok de overgordijnen dicht. Het
was niet volslagen donker in het vertrek. Met
de hand op het tafeltje leunend, stond Agaath
te wachten. Toen draaide mevrouw Tomp-
son de lamp, die midden aan het plafond
hing, aan. De groene kap hield het bovenste
gedeelte van de kamer in het duister.
Het licht viel op den kristallen bal.
„Gaat u zitten," verzocht het vrouwtje,
„Er staat een stoel achter u."
Agaath voldeed aan de uitnoodiging. Ze
keek toe hoe de vrouw op een stoel tegen
over haar plaats nam en de lamp, die aan
een snoer hing, omlaag trok, tot het licht een
centimeter of dertig van den bal verwijderd
was. Daarop schoof ze het kristal naar zich
toe en begon er in te staren met haar moede,
glanslooze oogen.
Vol spanning volgde Agaath Moreland haar
bewegingen.
Nu z|j niets meer van haar banale omge
ving zag, kwam ze nog meer onder den in
druk. Er was zeker niets imposants aan me
vrouw Tompson's persoonlijkheid, maar er
scheen toch iets bijzonders, iets ongewoons,
iets dat Agaath niet onder woorden hun kun
nen brengen, haar sjofel en onaantrekkelijk
uiterlijk te schuilen.
Agaath's oogen richtten zich op het kristal,
maar zij moesten den blik afwenden, omdat
het haar, nu het licht op de geslepen kanten
viel, verblindde. Zij keek naar de handen van
het vrouwtje en op het zware kleedkleine,
maai- plompe, vleezige handen.
Eensklaps begon mevrouw Thompson te
spreken.
„U leeft in groote twijfelingen en angsten",
verklaarde ze. „Ik zie de wolken van achter
docht, jalouzie en wantrouwen. Uw moeilijk
heden staan allemaal in verband met één
persoon. Zijn naam begint met een C. Zal ik
hem beschrijven?"
„Ja," zei Agaath gejaagd.
Mevrouw Thompson gaf een persoonsbe
schrijving van Cyril Moreland.
„Ik zie hem in het kristal", ging ze voort;
„en ik zie zyn gedachten ook. Hij denkt aan
u. U vervult z|jn gedachten. Er is niemand
anders daar."
„Weet u dat zeker?" hijgde Agaath.
„Ik vertel u wat ik in het kristal zie,",
antwoordde mevrouw Thompson met waar
digheid. „Zijn gedachten gaan geheel naar u
uit. Ze zijn vol oprechtheid en toewijding.
Maar hij heeft verdriet om de wolken, die
tusschen u en hem gekomen zijn. Als u die
niet verdrijft, zullen zij u van hem scheiden
en groote droefenis en leed staan u dan te
wachten."
„Weet u zeker, dat hy van mjj houdt?"
drong Agaath. Ze had de handen krampachtig
in elkaar geklemd.
„Ik zeg u nogrfiaals, dat ik vertel wat ik
in het kristal zie. Zijn gedachten zijn vol
van u, gedachten van oprechtheid en toewij
ding."
Mevrouw Thompson had diezelfde woorden
zooeven al gezegd. Ze zei ze nu met nog meer
klem.
Er kwam een pauze. Agaath haalde een
zakdoekje uit haar tasch en bette haar
oogen.
Ze voelde zich onzinnig jong. Ze vond me
vrouw Thompson de wonderbaarlijkste vrouw
ter wereld. Er kwamen opnieuw tranen in
haar oogen. Ze leunde achterover in haar
stoel, in het zalige besef, dat een ondraag
lijke last van haar afgewenteld was.
Mevrouw Thompson begon weer te spreken.
„Uw zorgen hebben allemaal betrekking op
C. Maar er is nóg iemand in het kristal. Het
is een vrouw. Haar naam begint met een A."
„Ja?" vroeg Agaath snel. „Wat is er met
haar?"
„U bent pas bij haar geweest. Zij speelt
een belangrijke rol in uw leven.er be*
staat een nauwe band tusschen u en haar.
Eigenlijk moest u zich over haar meer be
zorgd maken dan over C."
Agaath schokte overeind.
'„Over haar?" Waarom?"
„Er dreigt haar gevaar. Ik kan niet zien
wat voor gevaar. Misschien kunt u dat'zelf
uitmaken. Ik zie haar heel duidelijk. Ze is in
een kamer, een slaapkamer. Rechts is een
raam met cretonnen gordijnen. Links staat
het bed, en aan het voeteneind van het bed
is een deur. Eén kant van de kamer wordt
heelemaal in beslag genomen door een groote,
donkere kast. De vrouw staat midden in de
kamer, in nachtgewaad. Zjj kijkt naar de
deur bij het bed. De deur gaat vanzelf lang
zaam open. Ze kijkt en wordt doodeljjk be
angst. Ze opent haar mond om te schreeu-
wen en ze wankelt, alsof ze zal vallen. Ik zie
de deur open, maar niet wat er achter is. Er
is een dikke mist. Ik "heb dat beeld driemaal
gezien in het kristal, het gaat weg en komt
weer terug. Begrijpt u er iets vanIs eü
zoo'n vrouw?»
„O ja," bevestigde Agaath zenuwachtig.
„Kunt u nog meer zeggen?"
(Wordt vervolgd.
