m BOECHARIN's Artillerie-schietbaan WOENSDAGSCHE MIJMERIJ zondenregisfer Hr. Ms. 016 in een orkaan De grootste boei- en gasvrije kelder ter wereld in de Zijpe Een kwade dronk Ministers schoon aan den haak. East is east, and west is west, and never" the twain will meet, zei Shaw; en al was het Rudyard Kipling, die het zei, dan had hu ndg gelu'k. Japan heeft een nieuwe regee- ring gekregen, en wat vertelt de Japansche pers van de leden van het kabinet? Val niet van uw stoel: acht leden der nieuwe regeering, met inbegrip van den premier... wegen samen 546 kg. Dit gewicht is als volgt over de heeren verdeeld: Godo 88.9 kg, Jonai 82.55 kg, Hajasji 79.85 kg, Nakamoe- ra, Jamazaki en Sjiono ieder 63.5 kg, Joeki 57.15 kg en Kawarada eveneens 57.15 kg. Dezelfde ministers zijn samen 460 jaar oud, vertelt de Japansche pers verder. En dat is nog tot daaraan toe. De leeftijden van ministers kun je in iedere staatsalma nak vinden, want zelfs vóórdat ze minister zjjn, loopen ze meestal al voldoende in de gaten, om met adres, leeftijd en „genoten" onderwijs in dit boek der eere te verzeilen. Alleen het optellen der gezamenlijke leef tijden is niet Westersch, maar ieder diertje heeft zijn pleiziertje en het is ongetwijfeld een aardig spel te constateeren, uit hoeveel eeuwen een nieuw ministerie bestaat. Twee maal zooveel ministers als dit nieuwe Japansche kabinet, en ze vormen onder elkaar al een Duizendjarig Rijk! Maar dat gewicht heeft mij gepuz zeld. Als de Japansche pers aan haar lezers meedeelt, hoeveel de nieuwe ministers wegen, stellen die lezers daar blijkbaar be lang in. Maar waarom?? Kan het U iets schelen, hoeveel minister Slotemaker de Bruine weegt? Of zelfs Dr. Colijn? Nou dan, wat kan er dan voor interessants lig gen in het gewicht van minister Hajasji? Er zijn, voor zoover ik wist, maar twee categorieën menschen, in wier gewicht de openbare meening belang stelt: boksers en vijflingen. Vijflingen zijn deze Japansche excellenties niet. En boksers voor zoover bekend evenmin. Tenzij natuurlijk... in de Japansche kabinetszittingen het recht van den sterkste geldt (geliefkoosd Ja- pansch principe overigens) en de besluiten er worden genomen door middel van een frisch partijtje boksen of jiu-jitsu. Als dit zoo is, weet de ingewijde Japansche lezer, wat hij van die onderlinge gewichtsverhou dingen denken moet! Maar dan blijft nog de vraag over, hoe de pers die gewichten te weten komt. Die komen gewoonlijk in staatsalmanakken niet voor. Daar moeten reporters op af zijn gestuurd, want gewicht is iets, dat met de week verandert. Een man weet dan ook nóóit op de kilo precies, wat hij weegt. De nieuwe ministers z(jn dus ten pleziere van de pers openlijk naar een weegschaal toe- gestapt. Of is het hun gewicht schoon aan den haak? Ik ben helaas mijn Japansch weer ver geten. Anders kocht ik aan de kiosk eens een „Nisji Nisji", om te zien wat er nog meer over de nieuwe ministers in staat. Als dat in denzelfden geest voortgaat, kan men nog op veel wetenswaardigs voorbereid zijn. Bijvoorbeeld: wat lusten ze? Godo en Jonai zijn dol op mosselen, Hajasji op chocoladereepen, Joeki eet zijn grape-fruit met een scheut whisky, Kawarada eet rol pens met slagroom, Nakamoera verorbert bij zijn ontbijt al drie gebraden duiven, Jamazaki doet een moord voor moccapud- ding met vanillesaus, en Sjiono hééft een kinderlijk zwak voor pinda's. Hoe kleeden zij zich? Hajasji kan niet buiten slaapmuts, maar draagt nooit een vest, Godo heeft het land aan pyama's, Jonai slaat zijn broekspijpen 10 centimeter om, Joeki laat vouwen persen in z'n colbert, Kawarada dineert in kimono, Nakamoera in hemdsmouwen, Jamazaki loopt op gum mi gymnastiekschoenen en Sjiono houdt zelfs audiëntie op pantoffels. 's Lands wijs 's lands eer. Wij weten hoog stens, hoeveel sigaren Dr. Colijn per dag rookt, maar zelfs na alle reizen en banket ten van Mr. Deèkers en Prof. Gelissen weten we nóg niet, wat nu eigenlijk hun lievelingskostje is. En van hun gewicht... zullen we na die reizen maar heelemaal zwijgen! ZIJN VIER BELANGRIJKSTE MISDADEN. Hoewel Boccharin niet behoort tot de le den van het Parallelle Centrum, die hebben terecht gestaan, is toch ook hij, zooals reeds bekend, bij het Kreml in ongenade gevallen. Boecharin nam in het openbare leven van de Sovjet-Unie een zeer eigen aardige positie in, aldus onze^VdMb•corres pondent. Als -hoofdredacteur van (ie „Iswes- tia" is hij in de geheele wei&Id bekend en zijn invloed werd lot voor kort in 't huiten- land als zeer groot beschouwd. Ten onrech te. Boecharin's betrekkingen met de leiden de mannen van de Sovjet-Unie waren nim mer zeer duidelijk. Van tijd tot tijd veroor loofden zich zelfs minder bekende Russi sche journalisten, Boecharin scherp aan te vallen, zonder dat zij daarbij behoefden te vreezen, in ongenade te geraken. ïntnsschen hpoff Boecharin ondanks zijn gedwongen aftreden de ongenade van Stalin nog niet aan den lijve ondervonden. Ren geluk voor hem, want de levensgeschiedenis van een Zinovjeff. een Kameneff of een Radek. ja zelfs van een Rvkoff, die op het oogenblik door al zijn vrienden verlaten door de stralen \an Moskou zwerft, is weinig aan lokkelijk. Boecharin houdt zichzelf voor den opvolger van Lenin. Boecharin is theoreticus. Hij houdt zich zelf voor den opvolger van Lenin, wiens theorieën hij verder zou willen uitwerken en verrijken. Stalin is voor hem slechts de man van de practijk, die volgens zijn theo retische wenken zou moeten handelen. Boecharin maakt aanspraak op een rol, die niemand hem wil laten spelen. Een denkend mensch is in de U.S.S.R. een zeldzaamheid. Indien echter deze onpractische denker nog politieke aanspraken maakt ook, is het niet hem gedaan. Boeeharin was natuurlijk zooals het nu eenmaal gebruikelijk is reeds lang „ziek geworden", indien de hoog ste instanties hem au serieux hadden ge nomen. Dit is echter sinds lang niet meer het geval. Zijn gezwollen redevoeringen hebben voor hem een gevolg gehad, dat hij er zeker niet van verwacht had. Een hoo- nend gelach gaat op, zoodra hij iets be weert, dat niet voor honderd procent met het standpunt van de „practici" overeen stemt. De ironie van het noodlot heeft gewild, dat Boeeharin hij voorkeur wordt aangevallen op hef gebied, waarop hij zoo gaarne toonaange vend zou willen zijn. De Sovjet-journalisten trachten Boeeharin steeds theoretische fouten in de schoenen te schuiven, b.v. vergrijpen tegen den leer van Lenin. die officieel nog steeds als on feilbaar geldt, maar desondanks zoo lang zamerhand geheel onmogelijk geworden is. Want hoe zijn de principes van I^nin met het realisme van Stalin in overeenstem ming te brengen? De theoretici onder Sfalin's aanhangers zijn ware kunstenaars in de interpretatie van het Leninisme. Maar zelfs de meest geschoolde scholastici spelen dat niet meer klaar. F.n wanneer er dan nog een Boecha rin komt en critiek wil uitoefenen, wordt de situatie zeer pijnlijk. Geen wonder dan ook, dat men nu Boecharin eveneens in den val tracht te krijgen. Volgens de Sovjet deskundigen heeft Boecharin talrij ke euveldaden op zijn geweten, waar van wij hier slechts de vier .jneest verschrikkelijken" willen noemen. De vlar zouden van Boecharin. 1. Reeds in 1016 moet Boecharin anarrhi* tisohe neigingen gehad hehhe.i. Zoo hee.fl hij in het tijdschrift. „Internationale der Jeugd" een artikel gepubliceerd, waarin ge sproken werd over een ineenstorting van den staat. Dat is echter een anarchistisch begrip, geheel in strijd met de principes van Lenin. 2. Na don dood van Lenin (1925) beging Boccharin opnieuw een zwaar vergrijp. In een artikel, verschenen in de verzameling „Revolutie en Recht" (N'r. 1, 1925), beweer de Boccharin, dat „do sociaal-democratie scherp haar vijandschap tegenover den staat tot. uitdrukking moest brengen." Dat is na tuurlijk in strijd met don leer van Stalin, volgens welke „de staat niet sterft door 'n verzwakking van do staatsmacht, maar juist door haar maximale stijging". Overi gens schijnt ook deze these van Stalin uil don tijd te zijn geraakt. Maar of men mot deze verzachtende omstandigheid hij de be oordeeling van Boecharin's zonden rekening zal houden, is twijfelachtig. 3. In zijn „Theorie van het historische Materialisme" (2den druk, pag. 163) beweert Boecharin, dat „de slaat een organisatie is, die met ontelbare draden de gehcele maat schappij omgeeft en in zijn greep gevangen houdt". Deze meening van Boecharin wordt als „rechts opportunistisch" beschouwd. De idee, dat de staat de klassen tot een vreed zame samenwerking zou kunnen dwingen, is van fascistischenoorsprong. Boecharin als voorstander van het fascisme, wie zoti het kunnen geloovcn? BOECHARIN. 4. Tenslotte heeft hij ook nog de eveneens „rechts-opportunistische" these van het „ge leidelijk overgaan van de maatschappij naar de socialistische maatschanpelijke orde" op gesteld. De staatsorganisatie zou, volgens Boecharin, langs den weg van een lang zaam evolutieproces afsterven. Natuurlijk is deze opvatting in krasse tegenstelling niet den praktijk van Stalin. Waarom deze inee- ning echter als „rechts"- en niet als „links"- opportunistisch" wordt beschouwd, is niet geheel en al begrijpelijk. Men ziet het, het zondenregister van Boe charin is zeer veelzijdig. Geen wonder dan ook, dat hem de ongenade van Stalin treft. Want niet slechts verkeerd denken, maar ieder zelfstandig denken wordt in de Sov jet Unie als een misdaad beschouwd. Boecharin droomt, Stalin en Trotzki handelen. Als Trotzkist geldt een ieder, die een critisch oordeel over het „socialisme" van Stalin durft, te vellen. De G.P.Oc houdt alle aeten gereed: een wenk en de, schuldige wordt gearresteerd (hekent!) en wordt ver oordeeld. Dat Boeeharin ooit aan een com plot tegen Stalin heeft deelgenomen, zal wel niemand beweren. De politiek zelf in teresseerde hem nimmer: hij wilde slechts sociologische wetten vaststellen en de ah- stracte formules van zijn voorgangers ver beteren en uitbreiden. Trotzki is een theo retisch geschoold politicus. Boecharin daar entegen een politiek ongeschoold theoreti rus, Boecharin droomt, Stalin en Trotzki handelen. Een onverenigbaar trio. Journaal van prof. Veninq Mei- nesi Een zwaar traject. Prof. F. A. Meinesz schrijft ons d.d. 9 Febr. uit Hamilton (Bermuda): Ons tweede traject is niet beter geweest dan liet eerste. Integendeel. Waar boven het eerste het woord storm geschreven mag worden, daar past boven de elf dagen van ons tweede slechts het woord orkaan. Het begon reeds onmiddellijk na het verlaten van de haven van Horta, een zware zee wachtte ons buitengaats. En daarmede be gon de ergste slinger- en stampperiode die ik ooit medemaakle. s'Nachts moesten maat regelen genomen worden om niet uit dc kooien te slaan; ik herinner mij dat ik een der eerste nachten met een ergen kaaier een oogenblik rondkeek en in het onderoffi- ciersvcrblijf vlak bij mij een hoop dekens op den grond zal liggen, waar zich een hoofd met slaperige oogen uit loswikkelde het was een sergeant-torpedomaker, die uit de bovenste verdieping kooien was geval len. Gelukkig had hij zich niet bezeerd en ook later dergelijke avonturen van anderen zijn goed afgeloopcn. Den eersten dag kon het waarnemings programma, nog volledig afgewerkt worden, doch den tweeden dag besloten wij tot een meer zuidelijke reisroute, n.1. over de Ber muda's en Washington langs noordelijken weg naar Europa terug. Ook op deze route zijn wij niet gespaard geworden. Tot twee malen toe nam de storm op nieuw een orkaankarakter aan met wind kracht tien en vlagen van elf. De oppervlakte van dc zee was zoo met schuim van stukgewaaide golven overdekt, dat het zicht zeer slecht werd, het was alsof men in een mistlaag voer, bijna nie mand kwam meer op den toren, behalve de officier van de wacht en de roerganger; met groote plonsen stortte het over den to ren komende water door het torenluik naar binnen. Binnen de boot waren de moei lijkheden door de fantastische bewegingen niet van de lucht. Kastjes en laden sprongen open en deden hun inhoud op den vloer te recht komen en men moest zich haasten om alles zoo spoedig mogelijk bijeen te ra pen, want in een oogenblik verdween het in de zijden van het schip om daarin onher roepelijk weg te zakken. Men kon zich troos ten met. het grapje of iets weg is als men precies weet waar het is, maar daarmede had men het nog niet terug... Duiken bij stormachtige zee. Met een enkele uitzondering van weinig belang kon het duiken voor dc waarnemin gen zonder onderbreking doorgaan. Het was een mooie prestatie die zeker eenig in zijn soort was., ik kan niet denken, dat ooit een andere duikboot een dergelijke serie van onderwateroefeningen bij stormachtige zee verricht hééft. Hulde daarvoor aan com mandant van Woning. En ik gedenk ook met erkentelijkheid de medewerking van de andere officieren en van onder-officieren en minderen in verband met de waarnemingen ondervonden. Wij hebben groot geluk ge had. Slechts één ochtend was de zee kalmer, tusschen twee depressies in, en juist dien morgen was er averij aan de voorduikroe- ren, die dank zij de kalmere zee kon her steld worden. Eiken anderen dag zou dit niet hebben gekund. En zonder duikroeren zou verder duiken onmogelijk zijrt geweest, terwijl bijna zeker de uitgeslagen duikroe ren door de zware zeeën die ons nog wacht ten stukgeslagen zouden zijn. Zoo hebben wij aan bet einde van dit uitermate zware traject, aan alle kanten roden tot groote dankbaarheid; niet het minst ook omdat het schip zich weder on- STALEN TOEVLUCHTSOORDEN IN ALLE AFMETINGEN. VLIEGTUIGBOMMEN VERLIEZEN HUN VERSCHRIKKING. DE „EENMANSCEL" VOOR DEN ONMISBAREN ARBEIDER. (Van onzen V.P.B.correspondcnt). L e i p z i g, 22 Febr. 1937. Tn Madrid maken de alles vernie lende vliegtuigbommen dagelijks nieuwe slachtoffers. En dat is nog slechts een voorproefje van het geen de Europeosrhc stedelingen zouden beleven, indien er voor dc tweede maal een wereldoorlog uit brak. Want de Spaansche hoofdstad wordt nog sléchts met spring-, niet echter met gas. en brandbommen „bewerkt". Geen wonder dan ook, dat men steeds meer en meer zijn aandacht op de luchtbescherming vestigt en steeds meer Europeesche steden er toe over gaan, bom- en gasvrije kelders in te richten, waar in de menschen in geval van een luchtaanval een veilig onderkomen kunnen vinden. Hoe ziet. nu een waarlijk moderne en veilige bom- en gasvrije kelder er uit? Wensebt men dat te weten, dan moet men een bezoek brengen aan Leipzig. Daar heeft het Raadgevend College voor Staalgebruik (Beratunesstelle fttr Stahlvenvendung) in samenwerking met bet Ministerie van Luchtvaart en de Rijksgropp Industrie een tentoonstelling van dergelijke onderaard- srhe schuilplaatsen ingericht. Wij hebben aan deze tentoonstelling een bezoek ge bracht on, ziet hier, wat wij te aanschouwen kregen. der deze beproevingen zeer goed gehouden heeft. Tot het laatste oogenblik behielden wij ruwe zee. Nu echter, tijdens ons verblijf al hier in Hamilton, de hoofdplaats van deze mooie eilandengroep, wordt het weer weder kalmer, zoodat. het er voor ons volgende traject naar Washington wat beter uitziet. Laten wij hopen, dat dit aan zal houden. Het schip en de menschen hebben 't zeker verdiend. Zelfverdediging of moordlust? Voor dc Ilaagsche Rechtbank stond giste ren terecht de -40-jarige koopman W. A. de W. te Delft, wegens poging tot doodslag. In den avond van 26 October j.1. hadden \erdachte en een zekere van V. verschillen de café's in Delft bezocht, waardoor beiden een eciiigszins kwaden dronk hadden ge kregen. Dit te. meer, daar zij al eonig mecnings- verschil over een al of niet bestaande schuld hadden, hetgeen af en toe een punt van minder aangename bespreking uitmaak te. Toch scheen de drank allengs de ver broedering in de hand te werken, want, zooals een der getuigende kasteleins ver klaarde: „Ze waren als vrienden de deur uitgegaan". Later heeft van V. verdachte nog mee genomen in zijn vrachtauto. Verdachte was hier naast den bestuurder in slaap gevallen. Verder onderweg scheen de ruzie echter weer opgelaaid te zijn, waaraan van V. een einde wilde maken en ter hoogte van de Loozerlaan te Loosduinen verzocht hij verdachte de cabine van den wagen te verlaten, doch aan dat verzoek werd niet voldaan. Van V. pakte hem daarna bij zijn beencn om hem den wagen uit te trekken. Ver dachte had op dat moment een mes gegre pen, waarmede hij van V. een snede in den pols toebracht. Hierna was verdachte uit den wagen ge vallen. maar toen van V.» de deur van de cabine wilde sluiten, had verdachte hem een steek in den rug toegebracht. Van V., die hevig bloedde, had in een na bij gelegen huis hulp gevraagd, terwijl ver dachte naar den Haag was teruggeloopen, en daar een taxi naar huis had genomen. De Officier van Justitie, mr. P. R. Blok, achtte het bedreven feit ernstig. Verdachte had al eenige veroordeelingen wegens mis handeling achter den rug. Van bedreiging of uitdaging van de zijde van Van V. achtte spr. geen sprake. Van V. had ver dachte zelf uitgenoodigd hem met zijn auto naar buis te brengen. Wegens mishandeling en poging tot zware mishandeling requireerde de Officier zes maanden gevangenisstraf. De verdediger, Mr. F. Kokosky, noemde het een dronkemansvechtpartijtje. Verdachte en het slachtoffer weten bei den niet meer precies hoe het gebeurd is. Spr. achtte het best mogelijk, dat verdachte 'rit zelfverdediging bad gehandeld. Deze bad op de thuisreis in de cabine liggen slapen, toen hij plotseling bij zijn beenen gegrepen werd en de auto werd uitgesleurd-. Verdachte kan hiervan geschrokken zijn en ter verdediging een mes hebben gegrepen. Pleiter achtte hier een poging tot zware mishandeling niet aanwezig. Het reclassee- ringsrapport van verdachte achtte mr. Ko kosky niet ongunstig. Pleiter drong aan op een voorwaardelijke straf, tenzij de recht bank tot vrijspraak mocht concludeeren. Uitspraak 9 Maart. Voetbal. NEDERLAND—BELGIE TE ROTTERDAM. Naar wij vernemen is door het bestuur van den Koninklijken Nederlandschcn Voetbal bond besloten, den landenwedstrijd Neder landBelgië op 2 Mei a.s. in het Fcyenoord- stadion te Rotterdam te spelen. Stalen gewelven. De keldertrap van een woonhuis leidt naar een onderaardsch gelegen verblijf, dat in oen moderne bom. en gasvrije kelder is omeetooverd. Deze kelder bestaat eigen lijk uit twee gedeelten, die ieder van een z.g. gassluis zijn voorzien. Door een stalen deur komt men eerst in deze gassluis, waarvan het plafond versterkt is, door dicht naast elkaar liggendo stalen balken. Het plafond van de daaraan grenzende ruimte is eveneens versterkt met behulp van stalen halken en gegolfd ijzer. Na het verlaten van deze kelders komt men via een stalen trap bij een serie bom en gasvrije verblijven, die speciaal gebouwd zijn en waarvan de vloer slechts 1 meter on der het aardoppervlak ligt. Hot boven de aarde liggende deel is door aarden wallen versterkt. Het eerste toevluchtsoord, dat wij betreden, beeft veel weg van een huis met een middellijn van 2.30 meter. De wanden zijn geheel van gegalvaniseerd ijzer ver vaardigd. Hierbij sluit een verblijf aan, dat geheel uit stalen platen is samengesteld. Maar de clou van de tentoonstelling is toch een geheel uitgeruste hom- en gasvrije kelder voor 50 personen. Hier vindt men letterlijk alles, wat men in een dergelijke gelegenheid noodig heeft: medische instrumenten, wa terleiding, electrisch licht, een speciale com mandopost en bijzondere verblijven voor de actieve manschappen. Ook bier ontbreken natuurlijk de gassluizen niet. Het gelieele verblijf is met behulp van stalen lamellen gebouwd. Men verlaat de gassluizen van dit verblijf door oen onsplintcrbare en gas- dichte stalen deur. Men kan rustig blijven werken Een Interessant deel van de tentoonstel ling vormen kleine stalen verblijven, die men hier „Schutzzellen" noemt Dergelijke „Schutzzcllen" zijn bestemd voor aflei ders, die ook tijdens een luchtaanval hij hun werk moeten blijven en b.v. schakel borden of machines in het oog moetien houden. Al deze verschillende toevluchtsoorden ziin met alle henoodicheden uitgerust. Men vindt hier een groot aantal luchtverver- setrM-rs-apparaten. Opmerkelijk is. dat niet mi-uler dan 17 firma's verschillende tvpen stalen deuren tentoonstellen. De Duitscho »f:»l anten schijnen dus te veronderstellen dat er een groole vraag naar het. artikel ..bom en gasvrije kelder" bestaat. Gezien den politieken toestand in ons werelddeel i« dat overigen© ook zeer goed mogelijk. Is St. Maartenszee ten doode gedoemd? Reeds sinds geruimen tijd overweegt de fensie de aanleg van een artillerie schiet baan in de provincie Noord-Holland. Her haaldelijk is deze zaak reeds ter sprake ge weest, doch wij hadden er den laatsten tijd niets meer over gehoord, totdat plotseling het gerucht opduikt, dat defensie heeft be- sloten om deze baan in de gem. Zijpe te vestigen en wel op de strook grond, welk© het Rijk bezit nabij St. Maartenszee. Wij hebben ons direct in verbinding ge steld met den burgemeester van Zijpe, den heer Mr. D. Breebaart, die ons mededeelde, van de plannen officieel geen kennis te dragen, doch evenals wijzelf bij geruchte van de zaak te hebben gehoord. Op onze vraag of de bestaande projecten tot ontwikkeling van St. Maartenszee door de plannen van de legerautoriteiten in het gedrang zouden kunnen komen, kon de burgemeester ons uiteraard geen antwoord geven, omdat het Rijk ter plaatse nog meer terrein bezit, en hij dus moeilijk kan be- oordcclen waar precies de baan zal komen te liggen. Het is ons bekend, dat het gemeentebe stuur van Zijpe groote plannen heeft om zijn beide badplaatsen Petten en St. Maar tenszee tot snelle ontwikkeling te brengen, mede door het aanleggen van goede, fraaie verbindingswegen en het is daarom te be grijpen, dat Burgemeester Breebaart ons mededeelde niet zonder een gevoel van be klemming van de plannen van het Departe ment van Oorlog te hebben gehoord. Nu St. Maartenszee bij de Zijpenaren als I badplaats meer en meer gezocht blijkt te zijn, zou hij het zeer betreuren indien door maatregelen van het Departement van Oor log de ontwikkeling van deze jonge bad plaats voorgoed werd gestuit. Alvorens echter meer gedetailleerde gege vens omtrent de ligging der baan bekend zijn, kan men, zeide de heer Mr. Breebaart ons, geen bepaald standpunt innemen. 't Kan mee en tegenvallen! Afwachten, aldus de burgemeester, is dan ook 'de boodschap. Doodelijk ongeluk te Heiloo Motorfiets bij onbewaakte over weg door trein gegrepen. Gistermiddag om half twee is op den on- bewaakten overweg bij de Zevenhuizenlaan te Heiloo de 2S-jarige drukker P. Eriks uit Heiloo met zijn motorfiets tegen een uit de richting Amsterdam komenden electrischcn personentrein gebotst. Ilij kwam in aanra king met het vierde rijtuig en werd door den trein meegesleurd. De man werd zoo danig verminkt, dat de dood onmiddellijk moet zijn ingetreden. E. beoefende het motorrijden nog slechts zeer kort en hij was nog niet in het bezit van een rijbewijs. Waarschijnlijk heeft hij den trein wel zien aankomen, doch heeft hij niet tijdig kunnen stoppen. Het lijk is naar de algemcene begraafplaats vervoerd. Het treinpersoneel heeft van het ongeluk niets bemerkt, doch toen de trein even na het gebeurde aan het station Heiloo stop te, hebben reizigers een en ander gerappor teerd. JONGETJE DOODGEREDEN. Gisterenmiddag is in de Maliebaan te Ut recht een jongetje van acht jaar, dat plotse ling den middenweg overstak, door een auto aangereden* Voordat de bestuurder tijd had om te remmen, was het ongeluk geschied. De knaap kreeg een hevigen klap van bum per en radiator van den auto en smakte te gen de straat. Ernstig gewond is het jongetje naar het Stads- en Academisch Ziekenhuis vervoerd, waar het na aankomst is overleden* PAARD GESCHROKKEN VOOR STOOM- WALS. De berijder ernstig gewond. Gistermiddag reed een militair van het regiment veldartillerie te paard op den Biltschcn straatweg. Op een zeker oogen blik schrok het dier voor een stoomwals, waarmede men aan het werk was voor de aspballeering van den weg. Het deed een zijsprong, waardoor de berijder werd afge worpen en het dier zelf voor een aanrijden de personenauto terecht kwam Het paard werd door den wagen aangereden cn was onmiddellijk dood. De militair, die van het paard was geworpen, bleef bewusteloos ligen. Een juist voorbijkomend geneesheer verleende dc eerste hulp, waarna het slachtoffer ernstig gewond naar het militair hospitaal te Utrecht werd overgebracht. fia 1o uui.'s aAxmdS tot l/f uur vóór zonsopgang zijn geluidssignalen verbo den: knippert dan met de kopllchten als attentlesein! ■•SUtiDStlGffAAL VERBODEN I

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1937 | | pagina 2