Kantongerecht Het welstandspeil in de Westfriesche steden Een vergelijkend overzicht van inkomens en vermogens Marjoleintje ie Alkmaar. PAS OP DIE JAS! Schagen's positie alleszins bevredigend De hoogte der inkomens en de grootte der vermogens van de bevolking eencr bepaalde stad zijn geenszins uitsluitend van belang voor wie dat inkomen geniet of dat vermo gen bezit. Ook voor de gemeentehuishouding is dit alles van veel gewicht Hoe groot er de gemid delde Welstand in een stad is, des te lager kunnen de belastingen zijn, eenerzijds omdat bij een meer algemcenen welstand slechts weinigen op steun van gemeentewege zijn aangewezen, anderzijds omdat dan de op brengst van ooii bepaald aantal belasting- opeen ten zooveel te grootcr is en dienten gevolge met minder opcenten en derg. vol staan kan worden. Daarnaast is de welstand van de bevol king uiteraard van de allergrootste betce- kenis voor den bandeldrijvenden midden stand. Alleen wie wat heeft, kan wat be steden en naarmate de koopkracht van een stadsbevolking groot er is, in die male kan ook bet debiet van den winkelstand stijgen. Wij laten hieronder een overzicht volgen van den welstand in Schagen, in vergelij king met de andere vijf centra in West- Friesland: Alkmaar, Den Helder, Hoorn, Enkhuizen en Medemblik en in vergelijking met de gemiddelden van Noord-Holland en Nederland, een en ander gebaseerd op de laatst bekende officieele gegevens van de rijksbelastingen. Een eerste, maatstaf, waarin de welstand tot uitdrukking komt, is het percentage in gezetenen, dat in de rijksinkomstcnbelas- ting is aangeslagen. Hoe iioogcr dat percen tage is,des te algemecner is de welstand over de geheele bevolking verdeeld. In Ne derland bedraagt het percentage aangeslage- nen 17,4%, in Noord-Holland is het heel wat gunstiger; in onze provincie is het n. 1. 23.6% De zes genoemde steden hebben naar volg orde de volgende percentages: Den Helder 27,9% Alkmaar 23, Hoorn 21,7% Schagen 20,5% Enkhuizen 20,4% Medemblik 16,1% onze nieuwe Feuilleton Gisteren dan is de laatste sluier van het mysterie, dat om het „Onbewoon bare Huis" hing, verdwenen en heden zullen onze lezers op deze plaats een nieuw feuilleton vinden en wel een, luis terende naar den klankvollen naam van „Marjoleintje". Wü meenen met dit „Marjoleintje" een goede keus gedaan te hebben. Niet alleen dat reeds de naam van de schrijfster een waarborg is voor voortreffelijk werk, doch ook het verhaal zélf is bijzonder aardig. Men zou 't nog 't best kunnen kwalificeeren als „een ouderwetsche feuilleton": een mixture van tragiek, romantiek en niet in de laatste plaats... spanning. Wij vertrouwen, dat onze lezers de keuze kunnen waardeeren en wenschen hun een reeks van aangename uren bij het volgen van Marjoleintje's avonturen. Schagen neemt in dit opzicht dus de vier de plaats in, en ligt ongeveer in het mid den tusschen de'-gemiddelden van de pro- \incie en het land. Onbevredigend behoeft dit dus niet genoemd te worden. Een tweede factor, waarmede rekening gehouden dient te worden bij de beoordeeling van den wel stand eener stad is het gemiddelde inko men, dat iedere belastingplichtige heeft. Voor het geheele land is dit gemiddelde in komen per jaar f 2105.- voor Noord-Holland f 2193.- In de zes Wcst-Fricsche steden be draagt het, wederom in afdalende volgorde gerangschikt.: Alkmaar Hoorn Schagen Den Helder Knkhuizen Medemblik f 2094.— 1900.— 1875.— 1862.— 1742.— 1607. In deze vergelijking stijgt Schagen dus tot de derde plaats. Twee omstandigheden komen in deze cijfers cvcnVvcl niet voldoen de tot hun recht. Ten eerste kan een be paalde stad een grootere gemiddelde gezins sterkte hebben. Dan moeten dooreen geno men dus méér gezinsleden van bet inkomen van een aangeslagene teven, dan in een andere plaats gemiddeld liet geval is. En bovendien kan, bijvoorbeeld door werkloos heid, een grooter deel der bevolking -buiten den belastingplicht vallen. Daarom is bet goed, liet totale belastbare inkomen om te slaan over de geheele bevolking en dus te berekenen, hoeveel het belastbaar inkomen per hoofd bedraagt. Voor Nederland is dit belastbaar inkomen per hoofd f 362.voor de provincie Nrd.- Ilolland f 519.Dit hooge provinciale cij fer woi'dt vooral veroorzaakt door de foren senstreken, zooals het Gooi en Kcnnemer- land. Rangschikken wij de zes steden in West-Friesland weer naar volgorde, dan krijgen wij: Den Helder f 513.— Alkmaar f 483. Hoorn f 406. Schagen f 384.— Enkhuizen f 355.— Medemblik f 259. Schagen neemt thans dus weer de vierde plaats in maar blijft niet onbeduidend boven het rijksgemiddclde. Bezien wij nu den ver mogentoestand der bevolking. Zoowel van geheel Nederland als van Noord-Holland is 2.2 der ingezetenen in de vermogensbe lasting aangeslagen. De Westfriesche steden hebben naar volgorde de volgende percen tages: Schagen 3.6 Alkmaar 3.2 Hoorn 2.3 Enkhuizen 2.2 Den Helder 1.3 Medemblik 1.2 Het aantal ingezetenen, die een zeker ver mogen bezitten, is in onze plaats dus heel wat grooter, dan in de andere steden in de omgeving, maar ook heel wat grooter dan gemiddeld in het land en in de provincie het geval is. Het gemiddeld vermogen van eiken aangeslagene bedraagt in Nederland f 64.000.—, in Noord-Holland f 74.000.Ook in dit opzicht zijn het weer het Gooi en Kennemerland, die onze provincie aan een zoo hoog gemiddelde helpen. In de genoem de zes steden bedraagt het gemiddeld ver mogen van eiken aangeslagene: Alkmaar f 50.000. Enkhuizen f 48.000. Schagen f 45.000. Den Helder f 39-000. Hoorn f 39.000. Medemblik f 28.000.— In dit ranglijstje neemt Schagen derhalve de derde plaats in. Slaan wij echter liet belastbaar vermogen weer om over de ge heele bevolking, dan stijgt onze gemeente tot de bovenste plaats. Voor geheel Nederland is het belastbaar vermogen per hoofd der bevolking f 1382.voor Noord-Holland f 1625.—. Voor de zes steden van onze om geving: Schagen f 1631. Alkmaar f 1628. Enkhuizen f 1079. Hoorn f 927. Den Helder f 539. Medemblik f 354. Wat het vermogen per hoofd betreft, stijgt Schagen dus niet alleen ver uit boven het rijksgemiddelde, maar komt het zelfs uit boven het gemiddelde van Noord-Holland, terwijl het ook onder de zes Westfriesche steden de eerste plaats inneemt. Alles hijeen genomen kan uit bovenstaand overzicht de conclusie getrokken worden, dat de gemiddelde en de algemcene wel stand in onze gemeente reden tot voldoening geeft en dat Schagen en de Schager bevol king met vertrouwen de toekomst tegemoet' kunnen treden. Strafzitting van Vrijdag 12 Maart. Alkmaar. Zóó IS DE WET GESCHREVEN. EN VEN TERSTRUCS BRENGEN GEEN STRAFFELOOSHEID. Het Centraal Ziekenhuis te Alkmaar is een prachtig object voor bloemen-, ijsco- en fruitventers, want dit zijn de uitverkoren luxe. en consumptie-artikelen voor zieken en gezonden. Maar de gemeenteverordening, zoo geniaal gnièpig gesteld, hebben een stevig stokje gestoken voor die kleine han delslieden, die graag buiten de steunstem- pel hun karige boterham willen verdienen en dus is het hun niet geoorloofd zonder vergunning, die slechts bij uitstek wordt uitgereikt, aldaar een standplaats in te nemen. De truc, om al ventende in den omtrek van de ziekeninriohting, Wilhelmi- nastraat en Metiusgracht met handwagen of bakfiets zich voort te bewegen, is waarde loos, omdat zij geen straffeloosheid waar borgt. Zoo gauw toch het voertuig stil staal om eventueele liefhebbers, die toch niet op een drafje langs de kar of fiets kunnen loopen om de koopwaar in ontvangst te ne men en met den handelaar af te rekenen, dan is direct de verordening van kracht en wordt de venter op den bon geplakt. Dit was nu ook het geval met don venter J. H.. die tweemaal achtereen ter zake overtreding art. 203 der Alg. Politieverordening terecht stond en thans ook tweemaal tot 50 cents boete of 1 dag werd veroordeeld. Zijn ver weer was. dat hij nog géén seconde stil had gestaan, ging niet op. want juist die nog geen seconde rust. was hem noodlottig. Nog vele dergelijke zaakjes wachten op behandeling. Alkmaar. EEN VREEMD 8O0RT VERKEERS- PAEDAGOOG. Een jongmensch. in elegant grijs sportpak gestoken en met onmiskenbare aristocra tische allures, stelde zich voor als volon tair op een zuivelfabriek, hoewel wij hem een plaats hadden toegedacht als referenda ris op het departement van Buitenlandsche Zaken. Deze grijze mijnheer had zich op Zondagmiddag 28 Febr., op een D.K.W.- motor gezeten op. een tamelijk zonderlinge en voor het verkeer zeer hinderlijke manier zigzagsgewijze door de drukke Langèstraat bewogen, zoodat menig wandelaar verplicht was haastig op zij te springen teneinde niet gedekaweed te worden. De agent Van 't Kaar merkte dit ongepaste geros op en maakte proces-verhaal op. Meneer de vo lontair nu was zoo vriendelijk liet feit zelf (e erkennen, doch hij meende genoodzaakt te zijn geweest om zich aldus een weg te banen, aangezien geen der wandelaars de beleefdheid bad uit te wijken. Blijkbaar be schouwde hij ons geciviliseerd stedelijk pu bliek als een stelletje onhandige boertjes, wat te meer verbazing wekte, omdat een volontair op een Zuivelfabriek toch wel ge wend zal zijn met boeren om te gaan. De heer Ambtenaar noemt het een ernstige po ging tot ontwrichting van het verkeer in de drukke straat, terwijl een boete van f 10 subs. 8 dagen, zeer clement o. i. werd opge legd. Schagerbrug. KEES HAD GEEN LANDMETERS- CAPACITEITEN. De chauffeur C. D. uit Schoorl, was op 6 Nov. te Schagerbrug de brug over de Groot- sloot overgereden en had blijkbaar niet ge noeg rekening gehouden met de omstandig heid. dat. een andere automobilist, A. B. uit Callantsoog, zich al reeds op deze brug bevond, reden waarom hij niet voldoende uit week met gevolg, dat hij aan den tegen ligger zoowat 65 gulden schade berokken de. Een zoen van zoo'n vrachtauto is ge woonlijk niet heel zacht, 't Ergste was dat de verzekering van D.'s patroon niet ge negen was de schade te voldoen. Alweer een pleidooi voor verplichte ver zekering door automobilisten, al zal mis schien de roekeloosheid daardoor weer in de hand gewerkt worden. De ambtenaar requircerde 25 gulden boete of 12 dagen, waarop Kees lispelde het een beetje schap pelijk ie willen maken. De Kantonrechter gaf gehoor aan dit gefluister en bepaalde de straf op f 12 boete of 8 dagen, want met schade en schande moeten dergelijke snui ters maar eens leeren. Alkmaar. FUNESTE GEVOLGEN VAN EEN KERST AVOND-FUIFJE OP DE BOVENKAMER De verlofhouder M. K. te Alkmaar, had op Kerstavond na sluitingsuur op de etage boven zijn verloflokaal een intieme bijeen komst georganiseerd, waar de vette kerst gans. misschien was ook 't ook wel een leverworst, werd opgediseht en een pittig glaasje Pils geschonken. Doch de. als al.tijd nogal bemoeizuchtige gemeentepolitie, ont dekte de fuifnummers in de feestzaal, al waar geen verlof, noch vergunning was ver leend. Het gevolg laat zich denken, de heer K. werd heden op de gebruikelijke wijze bewerkt en de fouragehandelaar B. S., die ook van de partij was geweest, genoot de eer daaromtrent de noodige inlichtingen te verschaffen, waarna K's porfemonnaic werd uitgebeend voor een bedrag van GO piek boete subsidair 40 dagen. Barsingerborn. EEN TARWE-SCHANDAAL. De heer KI. D. te Barsingerhorn, maakte zijn opwachting als verdacht tarwe te heb ben doen vervoeren of voorradig hebben, die niet voldoende was gedenatureerd. Dit wil zeggen, door een rood of paarsch uitziend chemisch preparaat gekleurd, waardoor deze tarwe ongeschikt was gemaakt voor menschclijk voedsel en alleen kon dienen als veevoeder. De controleur Fleskens had een aantal zakken, 16 stuks, aangetroffen, ge vuld met z.g. uitschoonsel. dat niet vol doend was gekleurd. De heer D. ontkende zulks niet, doch wees er op dat die. kunstbewerking was verricht door den leverancier, den land bouwer S., die dan ook verklaarde een on voldoende hoeveelheid kleurmiddel in zijn bezit te hebben gehad, waardoor hij een gedeelte tarwe niet voldoende kon „uit- schoonen". De heer D. ontkende voorts aan deze gedenatureerde tarwe een andere be stemming te hebben willen geven dan pluim veevoeder of kal vermeel. Niettegenstaande dót, requircerde de Ambtenaar f 60 boete of 30 dagen, wat D. voor zoo'n gering feit, exorbitant hoog voorkwam. A.s. week vonnis. Barsi ngerhorn. TWEEDE BEDRIJF VAN HET TARWE- SCHANDAAL. De beer D. kon hierna de conversatie met Ambtenaar en Kantonrechter nog niet als geëindigd beschouwen, doch had zich als- nu nog te verantwoorden wegens het doen vervoeren van een partij tarwe, die niet was gedenatureerd, doch vermengd met gerst.. D. liad die tarwe gemêleerd met geist gekocht van den landbouwer B. uit Sloot- dorp, gom. Wielingen die de tarwe had ontvangen van de gewestelijke organisatie, alwaar het denatureeren niet verplichtend is gesteld. B. had tijdens zijn afwezigheid visite gehad van een controleur der Tarwe- ccntrale en deze ambtenaar had een mon stertje van de partij medegenomen. B. zou dan binnen eenige dagen bericht krijgen, doch dit bericht had B. nooit ontvangen. Ook "hier verklaarde de heer D., dat. de tarwe, vermengd met wel 40 procent gerst, niet bruikbaar was voor mensrhelijke con sumptie en dan ook was bestemd voor vee voeder. De ambtenaar echter vermeende dat deze afgekeurde tarwe, zonder kenteeken van afkeuring, niet verkocht, noch ver voerd had mogen worden en vorderde c.q, f 100 boete of 50 dagen. De heer D. repliceerde nog dat het bier absoluut geen smokkelaffaire betrof en ver zocht clementie. Uitspraak a.s. week. Alkmaar. GF.EN NIEUWE BEWONDERAAR VOOR DE FRIESCHE BRUG GEFOKT. De heer N. v. B. uit Loosduinen, die in gebreke bleef zich persoonlijk te presén- teeren, was op 16 November het nauwe kippebruggetje, dat de Friesche brug moet voorstellen, met zijn wagen opgereden, toen een tegenligger hem al een stuk voor was en aangezien op gezegde brug, alleen twee kinderwagens elkaar voorzichtig zonder direct gevaar kunnen passeeren, was v. B. verplicht te retireeron, wat hij weigerde ondanks het optreden van den brugge- kneclit, die hem gelastte terug te rijden. De recalcitrante automobilist liet zich aan vankelijk door den bruggekneebt, die thans' het aanzien beeft van een schout-bij-nacht niet intimideeren, maar ten slotte week hij voor de overmacht, niet echter zonder een proces-verbaal te hebben opgeloopcn met het resultaat dat hij heden tot niet minder dan 20 gulden boete of 10 dagen werd ver oordeeld. Bergen. SPORT KOST GELD! S. H. is van beroep koopman, doch daar bij te Bergen aan Zee woont, zijn z'n bezighe den 's winters van dien aard, dat er menige vrije dag van over kan schieten. Aangezien zijn Amsterdamsche neef II. van II. ook al niet te druk bezet was, werd dezen uitgenoo- iligd te komen logeeren aan 't liefelijke bad plaatsje. Nu moge de zee 'n groote aantrek kingskracht hebben, op levenslustige jonge lui heeft ze 'n niet steeds blijvende beko ring en dies zochten zij hun tijdverdrijf el ders.-Zoo bad de neef *n windbuks meege bracht, want hij is dol op schieten en trok ken zij zoo gewapend, de duinen in, niet om 'n argloos konijntje te verschalken, maar wel om zich te trainen in de scherpschutterij. Maar plots stond 'n duinenbeschermer in bun midden, die op wreed© wijze 'n einde maakte aan hun sportieve genoegens en daarbij do gebruikelijke bon overhandigde en de buks in beslag nam; Nu stonden de 2 neven dan voor 't aangezicht van de H.H. Rechters, om met angstig kloppend hart af te wachten hoe de straf wel zou luiden De eisch f 5 of 5 d. deed. de heeren klapper tanden van schrik. Maar gelukkig voor hen heeft de Kantonrechter in dezen 't laatste woord, die de uitspraak op f 2 of 2 d. bepaal de met. teruggave van de buks. Toen vertrok ken de heeren na dit Kanton rechterlijk avontuur weer naar t rustige badplaatsje, doch zullen zich wel 2 maal bedenken, al vorens verboden terrein te betreden. Noordscharwoude. TWEE LANTAARNS EN NOG GEEN LICHT GENOEG. Hoewel de handwagens uit den tijd zijn en de moderne melkboer per 3 wielder mo torcarrier zijn cliënten van het nuttige voe dingsmiddel melk voorziet, de 54-jarige melk venter J. S. uit Noordscharwoude doet aan. de nieuwenvetsigheid niet mede en sjokt iedcren dag trouw achter zijn handwagen* Nu is wettelijk voorschrift dat er op zoo'n wagen 3 lampen zijn, 2 met wit licht en één met rood.-Daarin had J. voorzien, maar op 13 Januari constateerde 'n wetsdienaar dat de lamp aan de linkervleugel geen enkel ef fect sorteerde, dies kreeg de arme man de wel versmade bon. IIij stortte nu rijkelijk z'n gal uit op de moderne technische vin dingen, want zoo zeide hij, de lamp die mij hier doet verschijnen was 'n electrische, ter wijl 't oude kaarslantaarntje iederen dag trouw z'n diensten doet. Men kon hem van achter de Groene Tafel geen beteren raad geven, dan 'n 2e kaarslantaarn aan te schaf fen. Vermelding dient voorts, dat hij buiten den goed geineenden raad, ook nog f 2 boete zal moeten betalen; Wanneer hij daar slof mee blijkt te zijn,.zal hij voor 2 dagen wor den opgesloten. Een prima reflector en een wit achter spatbord op uw fiets baten niet als er zoo iets gebeurt! (U weet toch, dat die witte achterspatborden ook overdag verplicht zijn?!) Feuilleton door Annie de Hoog— Nooy 't Lot i-an je teren, ren je besteen. Ligt reek in twee kleine henden Al heel vroeg viel de schemer dien October- middag in het kleine bedompte vertrek, waar Paul Beerens zat te werken. Zonder ophouden schreef hg groote vellen vol. Hij scheen zeer gehaast te zijn en was zóó verdiept ln zijn werk, dat hg het opengaan van de deur niet bemerkte. Zeer langzaam en zacht werd die geopend, even voorzichtig kwam Diny, zyn jonge vrouw, de kleine kamer binnen. Zt bleef een oogenblik staan, alsof ze bang was, dat ze. door nader te komen, zou storen. Ofschoon hij met den rug naar de deur gekeerd zat, scheen hij haar aanwezigheid toch te bemerken. „Wel Diny...?, vroeg hij, zonder van zgn werk op te zien. Zijn toon was onvriendelgk, maar toch begreep ze onmiddellijk daaruit, dat haar komst hem zeer ongelegen kwam. Niettegenstaande dat. liep ze zacht op hem toe en terwijl ze, achter zijn stoel staande, haar hand op zijn schouder lei. vroeg ze zacht: „Moet je nóg langer werken, Paul?" Hy fronste onwillekeurig het voorhoofd, toen hij antwoordde: „Ja kind dit artikel moét af. Het Is... de cen'TC kans om voor de volgende dagen aan wat geld te komen, maar, ik ben er bijna," voegde hy er op wat luchtiger toon aan toe. „En als ze het nu eens... weigeren?" Hij haalde met ongeduldig gebaar de schou ders op. „Dan zullen we wel wéér zien." Ze keerde zich mistroostig af. Hij tikte geënerveerd met z'n potlood op de tafel, alsof hij haar daardoor te kennen wou geven, dat haar aanwezigheid hem by zu'n werk hinderde. Maar zy scheen dat niet te bemerken, ver vuld als ze was van haar eigen gedachten. „Wat hadden we ons alles toch heel andera voorgesteld." zei ze. Haar stem klonk zacht en verdrietig. Hij keerde zich snel om. zyn blik rustte een oogenblik op haar mooi, vermoeid ge zichtje. waarvan de bleekheid hem nu plotse ling heel sterk opviel. Hij trad op haar toe. „Diny...", zei hij teeder, de armen naar haar uitstrekkend. Een weemoedig trekje kwam om haar lippen. „We hadden het nooit moeten doen, Paul," zei ze. „Wat niet?" „Tegen den zin van vader trouwen. Er... schijnt geen zegen op te rusten." „Ach wat! Vader was toch Immers niet voor rede vatbaar. Hij veroordeelde jou. zonder je te kennen, wyt het aan jou, dat ik m'n studie er aan gegeven heb. Dat laatste was immers niet noodig geweest, als hij met m'n gevoelens voor jou rekening had willen houden, als hy in jou m'n aanstaande vrouw had willen zien maar dat wou hij immers niet. Het was op zijn herhaaldelijk aandringen om afstand van je te doen, dat ik m'n kop in den wind gooide. Standverschil... Wat is standverschil in onzen democratischen tijd? Fatsoen, dat is de hoofdzaak, dat is een stand op zichzelf, een stand die tenminste niet door een bankrekening gepaald wordt. Niemand weet beter dan ik zelf, hoe moeiiyk het me valt niet verder te kunnen studeeren en toch ben ik er in m'n hart van overtuigd, dat ik het beste deel gekozen heb, want... zeg eens eerlijk... Marjoleintje, zijn we niet gelukkig?" vroeg hij, op haar toetredend. Een zachte blos kleurde haar wangen, even kwam de oude schittering in haar oogen, toen ze antwoordde: „Nu je weer „Marjoleintje" tegen me zegt, jó!" „Je oüwe lievelingsnaampje," zei hy glim lachend, en haar gezicht tusschen zyn beide handen nemend vervolgde hy op bemoedigen den toon: „Kom vrouwke, we moeten niet teveel aan onze misère toegeven. Vroeg of laat zal Vader wel tot andere gedachten komen, en zoo niet, zullen we het op een andere manier zien klaar te spelen. Als ik maar eerst zooveel verdien, dat ik op eigen gelegenheid mgn studie kan voltooien. Aan werklust noch energie ontbreekt het me, het is alleen geld... óltgd weer dat beroerde geld... Maar kom. laat ik nu maar gauw dit artikel afmaken." besloot hij, weer aan zijn schrijftafel plaats nemend. „Ik zal je met rust laten. Paul." zei ze. hem over de haren streelend, „en... je hebt misschien gelijk, we moeten den moed niet al te spoedig verliezen. Eenmaal zul je je doel bereiken, daar ben ik zeker van." En terwijl z'n pen alweer krassend over het papier vloog, verliet ze, byna onhoorbaar, Paul's kleine werkkamer. Het was niet meer dan een uur later, dat Paul Beerens met een groote gele enveloppe onder den arm, het huis verliet, om zich met opgewekten pas naar het Redactie-bureau te begeven. Als hij het geluk had, dat dit artikel opgenomen werd. dan zouden er nog wel meerdere van zijn hand kunnen-volgen. Werd den laatsten tijd niet meer en meer de alge- meene aandacht gevestigd op de vele tropische ziektegevallen bij gerepatrieerde landgenooten Al van jong student af was zijn belangstelling in hooge mate naar het wezen van deze ziekten uitgegaan en het was altijd zijn innigste wensch geweest zich daar op nog eens te kunnen specialiseeren. De felle tegenstand, die hij alleszins van zijn vader ondervond, toen hij weigerde zijn omgang met Diny Stalker te verbreken, had hem er toe gebracht om hals over kop met haar te trouwen, niet vermoedend, dat zijn Vader na het vernemen van die onbezonnen daad, er onmiddellijk toe zou overgaan, zijn maande- lijksche toelage in te houden. Zoo zou hij spoedig aan den lijve ondervinden, wat het zeggen wou, zich tegen den wil van zijn vader te verzetten. Hg was zoo gauw mogelyk aan den slag gegaan en zyn heldere geest alsook de liefde voor het beroep, hetwelk hij toch eens hoopte uit te oefenen, gepaard aan een onmiskenbaren journalistieken aanleg, hadden hem aanvankelijk al eenig succes doen boeken. Zoo waren de eerste maanden van hun huwe- lgk, hoewel zorgelyk, dan toch zonder directe armoede voorbijgegaan. Nu was al zijn hoop gevestigd op een nieuw verschenen tijdschrift, waarin aan ouderejaars studenten gelegen heid werd gegeven hun beschouwingen uiteen te zetten, en dat tegen een behoorlijk honora rium. Het was dan ook met eenigen trots, dat hij zijn vader, als antwoord op diens besluit betreffende het inhouden van zijn toelage, mededeelde, dat hij ln z'n eerste pogingen om zelf geld te verdienen, geslaagd was. Nadien had hg niets meer van zich laten hooren. Hy was 'er in zgn hart van overtuigd, dat dit bericht zijp vader in deze omstandig heden geen genoegen gedaan had, omdat daardoor een vaste wil om zich onafhanke lijk te maken, heel sterk tot uiting kwam. De opgewekte stemming waarin hij, bij het van huis gaan verkeerde, werd nog aanmer kelijk verhoogd toen men op het Redactie bureau zijn verzoek, den volgenden dag reeds het antwoord te mogen vernemen, niet van de hand wees. Het scheen of de avond ineens minder triest, de regen minder druilerig was. Hij had het nu ook niet zoo koud meer al3 zooeven, ïn zijn niet al te dikke winterjas. Ook Diny was in een gelukkiger stemming dan waarin ze de laatste weken verkeerd had, toen ze zich, even na Paul's vertrek, met haar naaiwerk in het hoekje bij het raam zette. Ze had in haar man vandaag weer eens de oude opgewekte Paul gezien, die evenals vóór hun huwelijk, met een enkel woord al haar zwaarmoedige gedachten wist te verdrijven. Ze hadden elkander een oogen blik teruggevonden in dat doolhof van zorgen, waarin ze sedert eenige weken geraakt waren en waarin ze, ieder op eigen manier naar een uitweg zoekend, steeds verder van elkaar wegdwaalden. Hun liefde was nog even groot als op den dag, dat hun harten elkaar vonden, alleen de spontaneïteit waarmede ze tezamen het leven tegemoettraden, was verdwenen. Paul had destijds alle angstige voorgevoelens van narigheid en ellende, waarmee zg hun geforceerde huwelijk bedreigd zag, wegge redeneerd. Hij hield van haar en zrj van hem was dat niet de hoofdzaak En zijn studie... Zij wist nu, dat alleen een drang tot verzet hem zoo had doen handelen. Nu hij moedwillig zijn carrière vergooid had, wist hij pas wat zijn werk voor hem beteekende. Zij merkte dat aan honderd kleine dingen. Het was niet aan haar voorbijgegaan, ook al zou ze niet geweten hebben hoe hij altijd met geheel zijn hart aan z'n werk hing. En met den dag ging zij zich meer schuldig voelen... Ze had niet moeten toestemmen, toen Paul mot het onverwachte voorstel kwam, om bin- icn enkele weken te trouwen. Ze had hem moeten laten om tot andere gedachten 4 'tomen, hun huwelijk in geen geval zoo stel en sprong door moeten laten gaan.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1937 | | pagina 6