SPORT Voetbal Abonneert U op dit blad WARM ENH UIZEN V.I.O.S. KAMPIOEN H.S.V. met overtuigende cijfers verslagen. Er heerscht een groote spanning in en •m het veld, wanneer Vios de bal aan het rollen brengt. Onmiddellijk na den aftrap ontstaat een spel van zeer hoog tempo. De spelers van HSV zijn in den beginne een ietwat vlugger dan Vios en zoo komt het dat onze verdediging als spoedig veel werk te verzetten heeft. Wat ons wel opvalt, dat de corners die Vios heeft te nemen in afwijking van voor heen, thans zeer goed genomen worden. On ze midvoor P. Jonker weet zich vrij te spe len lost een schot, maar net tegen de paal, en het geluk is met hem, de bal komt weder op hem terug en resoluut verdwijnt de bal het doel in. 10 Plotseling komt Vios in den aanval. W. Zoon weet goed door te breken en een schot laag in den hoek is het einde De backs van Heiloo weten zeer goed het buitenspelval- letje op te zetten en het gebeurd maar al te vaak dat onze spelers daarin loopen. Met deze stand 20 gaat de rust in. Als het spel na een poos weder begitn blijkt het ons, dat HSV het er nog niet bij laat zitten. Menige aanval onderneemt zij tegen Vios, doch onze backs staan pal. Het duurt echter niet lang of Vios trekt weder met succes ten aanval en P. Jonker weet het derde doelpunt te maken. Thans is het zichtbaar, dat H.S.V. de strijd moede wordt hetzij door lichamelijk moeheid of dat zij het besef krijgen de wedstrijd toch niet te kunnen winnen. En zoo komt het dat onze binnenspeler W. Zoon drie maal kort achter elkaar weet te scooren en de stand uiteinde lijk wordt 60 Vios, en het is vooral onze backs die krijgen 't idee, dat ze 't wel op hun sloffen af kunnen en treden zeer kalm op. Tegen de voorhoede van HSV is iets der gelijks gevaarlijk en het gevolg daarvan was, dat één van deze voorhoede spelers voor de eerste en laatste maal in deze wed strijd onze keeper wist te passeeren. 61 Een kleine opleving is thans in het spel waar te nemen, doch dit is maar van kor ten duur daar kort hierop W. Zoon nog maals keeper Dekker passeert. Stand 71 En zoo is door deze overwinning Vios de finitief Kampioen 2e klasse D.H.V.B. gewor den. Na afloop van deze wedstrijd kwamen de spelers van beide clubs op het midden ter rein zamen. De voorzitter van HSV wensch te op de allereerste plaats VIOS van harte geluk met het behalen van den kampioens titel. Een genoegen was het spr. te kunnen zeggen, dat deze wedstrijd zeer sportief was verloopcn. De vereeniging HSV bood onze aanvoer der bloemen aan. De voorzitter van Vios, de heer Koot sprak vervolgens eenige woorden van waar deering voor de sympathieke houding van HSV en voor de welgemeende woorden tot Vios gericht. Tenslotte gingen de kampioenen op de kielt. PETTEN. Petten 1—J.V.C. 1 9—0. J.V.C., danig gehandicapt doordat de doel- Verdedigcr Zeeman verstek had laten gaan en het elftal dus tot een tiental was gere duceerd, trof het al bijzonder slecht, dat P. zoo'n productieve bui had. Met vlot, ruim spel, telkens weer door de half-linie opge zet, werd bijna doorloopend het J.-doel be laagd, waar Post voor een onmogelijke taak stond. Nadat P.'s rechtsbuiten de score had geopend, werd deze met regelmatige tus- schcnpoozen opgevoerd, zoodat P. bij de rust met een 40 voorsprong zich reeds veilig kon achten. Na de thee eerst een vijftal minuten een J.-overwicht, doch' de eerste P.-uitval leidde meteen tot resultaat. Van de ver naar vo ren opgestelde linksbuiten kwam de bal in bezit van A. Eriks, die Post geen kant liet. Dij J. deden de vleugelspelers vaak aardig werk, maar de tegenstand was te krachtig, zoodat uiteindelijk de energie begon te ver slappen. Geleidelijk voerden de blauwwittcn de score dan ook op en toen scheidsrechter Smid het einde aankondigde, was de stand 9—0 geworden. Maar dan bedacht zè, hoe gelukkig ze geweest was, bij het vooruitzicht, haar leven aan het zijne te kunnen verbinden en hoe ze het als een uitkomst beschouwd had, eindelijk eens verlost te zijn van het eentonige leven dat ze had bij een ziekelijke tante die haar, als ze 's avonds van het atelier thuiskwam, nog allerlei huishoudelijke werkjes liet doen en haar ieder pretje misgunde. En als vanzelf gingen haar gedachten dan nog wat vérder terug, en doorleefde zij weer even haar onbe- zorgden kindertijd. Herinneringen aan haar ouderlijk huis kwamen weer boven, herinne ringen, waarvan de zonnige blijheid altijd weer overschaduwd werd door de gedachte aan dien vreeselijken spoorwegramp, dien haar ouders het leven kostte. Ze was nauwe lijks veertien jaar geweest toen dat gebeurde, maar toch wist ze nog goed, hoe groot de overgang toen was van de innige sfeer van haar ouderlijk huis naar de sombere omgeving van haar tante. Maar er was geen anderen uitweg mogelijk geweest en iedereen had ge zegd, dat ze dankbaar moest zijn, dat de oude vrouw zich haar lot aantrok. Had ze liever naar een gesticht gewild? Na het groote verdriet over het verlies van haar ouders, had het haar ook nog heel wat tranen gekost de Mulo-school, waar zij zulke goede vorderingen maakte, te moeten ver laten. Haar tante vond al dat leeren maar onzin. Zij zelf was er ook zonder dat gekomen. Een meisje van dien leeftijd kon d'r tijd warempel wel beter besteden, vond ze. Het was maar het beste, dat ze zoo gauw mogelijk een betrekking zocht, dan verdiende ze ten minste wat. Spoediger dan ze dacht had ze een plaatsje op een groot atelier gevonden en door haar ijver en voortvarendheid had ze het na eenige jaren van leerling tot aanko mend chef van de confectie-afdeeling ge bracht. Doch al dien tijd was haar leven, bui ten haar werkkring om. in denzelfden tred molen gegaan. Want ofschoon de dagelijksche omgang met meisjes van denzelfden leeftijd haar wel eenige afleiding bezorgde, leidde zij SCHOORL. Schoorl aBergen a, 11. Bergen is al spoedig iets in de meerder heid, doch de S.-achtcrhoede is prachtig op dreef en weet goed stand te houden. De rust gaat in met blanco stand. Ongeveer een kwartier na de hervatting weet Bergen de leiding te nemen door een mooi, hard schot van Eriks. De S.-voorhoede zit niet zoo goed op den bal dan de achterhoede dit doet. toch weet vlak voor het einde Half met een ver schot het B.-doel te vinden, zoodat de stand toch nog 11 wordt. S. kreeg wel meer dan verdiend was. Scheidsrechter Koelink leid de naar behooren. Uit onze omgeving ANNA PAl'WWNA Treiler gekanteld. Zaterdagmorgen geraakte een groote trei ler, geladen met ongeveer 10 ton kaas en meel, die op weg was van Leeuwarden naar Rotterdam op den berm naast den Van Kwijcksvaartweg Het gevaarte kantelde en kwam met truck en al op z'n zij te liggen. De bestuurder en andere inzittenden be kwamen geen letsel en ook het voertuig bracht het er goed af. Terwijl Maaiden Smit pogingen aan wendde om den treiler weer op den weg te zetten, werd een groot deel van de vracht, die ook niet geleden had, omdat de kaas in dozen was verpakt, overgeladen op een vrachtauto van den heer Ambuul. De rest ging weer op den treiler en kon z'n weg vervolgen. Jubilieum S.D.A.P.-afdeeling. Met den wensch, dat men uit de feestelijke herdenking van het 25-jarig bestaan der af- deeling van de S.D.A.P. nieuwe kracht zou putten, om den ouden strijd voort te zetten, verklaarde de heer J. Oltmans Zaterdag avond de feestelijke bijeenkomst in Veer- burg voor geopend, nadat hij alle medewer kenden en afgevaardigden uit de omgeving reeds in het bijzonder had verwelkomd. De uit een bezwijming weder ontwaakte „Stem des Volks", liet als eerste ter opluis tering haar geluid hooren. En 't was een frisch geluid, vooral voor de pauze, al maak te men dan even bij het tweede nummer „Russische Vesper" een flater. De toevoe ging van jong bloed heeft goed gewerkt. Mr. Drilsma, advocaat te Haarlem, hield een rede en daar de inhoud daarvan natuur lijk in verband stond met de gelegenheid waarvoor zii werd uitgesproken, handelde deze over: Iloe 't was, hoe de beweging groeide en een blik in de toekomst. Hoe was 't? Treurig, vooral op t platte land. Loonen, lager dan de steun van thans, heel lange werkdagen, geen ontwikkeling en van alles wat t leven kan veraangena men en mooier kan maken, waren de ar beiders verstoken. Dan maar er waren eindelooze moeilijkheden te overwinnen voor het besef kwam, dat er verandering ko men moest komt het licht van het so cialisme. Niet maar op een enkele plaats, maar als een golf komt het over de. wereld en al denkt men vaak dat t anders was op 't platteland groeide de beweging het eerst op. Later streefde de stad, waar men onder veel gunstiger factoren strijdt, het platteland voorbij. De groei heeft strijd ge kost, maar ging, ondanks tegenwerking en splijtzwam, door. Toch is men nog maar aan het begin: groote massa's moeten nog politiek geschoold worden. Maar met de overtuiging, dat men de drager is van de nieuwe cultuur, van de nieuwe maatschap pij, waarin voor den nieuwen mensch vrede, vrijheid en welvaart zal zijn, gaat de partij met vol vertrouwen de toekomst tegemoet. Cees Bakker (bekend van de creatie Wak ker en Tropenduit), vertelde nu de verga- gadering, hoe hij, enkel door toepassing van spreekwoorden, de reis van Amsterdam naar Anna Paulowna had gemaakt. „De balk in het oog van een ander" had hem over een sloot geholpen, een „in duigen ge vallen plan" niet „Het Plan" en „op laag water gezochte spijkershadden hem aan het materiaal geholpen om over een groot meer te varen, waarbij „een hooge boom, die veel wind" ving meehielp. Onderweg werd de honger gestild met „gebakken zoete broodjes", enz., enz. De vroolijkc stemming van het publiek verminderde niet met de toch, door het voortdurend samenzijn met de oude, altijd zeurige tante, een vreugdeloos be staan. Totdat ze op dien nooit te vergeten Hemelvaartsdag, door een paar bekenden uit- genoodigd met hen de Varsity bij te wonen, Paul Beerens ontmoette... Dien dag was er een groote ommekeer in haar gekomen, het was of het leven mooier, rijker van inhoud ge worden was. Het scheen haar toe, dat alles en iedereen iets met haar geluk te maken had zij was zelfs haar tante, die mopperend haar thuiskomst afwachtte en haar met een stortvloed van verwijten over haar late komst verwelkomde, om den hals gevallen en had haar zoo gepakt en gezoend, dat de oude vrouw van schrik zweeg iets waar ze an ders, zelfs met de grootste moeite niet toe te krijgen was. Eerst toen ze de oorzaak van Diny's uitbundige vreugde gewaar werd, had ze haar spraakvermogen teruggekregen en daar een dankbaar gebruik van gemaakt, haar nichtje op het gevaar wijzend, verliefd te worden op een jongeman, wiens stand en familie niet met de hare te vergelijken wa ren en ze had, diep-gravend in haar jeugd herinneringen, haar alle mogelijke gevolgen daarvan voor de oogen gesteld. En ofschoon het voor Diny niet gemakkelijk was om in de oude tante, die ze nooit anders dan tanig en grimmig gekend had, het beeld van een frisch jong meisje te zien, maakten haar erhalen de toekomst toch niet direct aanlokkelijk. Maar met het optimisme van de jeugd had ze al spoedig die schrik-aanjagende beelden uit haar geest verbannen en zich geheel en al over gegeven aan het geluksgevoel, dat Paul's liefde in haar gewekt had. Zij hield zich steeds voor, dat mèt de tijden- ook de opvattingen van de menschen veranderd waren... Totdat ze na eenige maanden bemerkte dat er in zijn houding tegenover haar een verandering te bespeuren viel. Het was of hij stiller, koeler werd, en toch was zij er zeker van, dat zijn gevoelens voor haar eerder toegenomen dan verminderd waren. -Toen kwam er een avond, waarop hij zich tegenover haar uitsprak... en schets van Nono: Quite, maar veranderde in een zeer ernstige bij het. uitstekend voorge dragen fragment uit „Allerzielen". Ook met een volgend fragment, uit dit stuk van Ilcijermans, na de pauze gegeven, had de heer Bakker groot succes. Natuurlijk werd ook aan het wel en wee van de afdeeling in de afgeloopen vijf-en- twintig jaar aandacht geschonken. Het was- de heer K. Keuris, die daarvan een overzicht gaf. De ligging bij Den Helder was de aanlei ding, dat van daaruit door Michels, Verste gen en anderen de stoot werd gegeven tot de oprichting van een afdeeling der S.D.A.P. op 10 Februari 1912 in het café van den heer R. van Zandwijk aan de Zandvaart. Van de 29 oprichters zijn er nog 5 over, die onafge broken lid zijn gebleven van de afdeeling. n.1. L. Blaauboer, H. Busé, J. Lanser, B. Looij en T. .Tongejan. Tn een jaar tijds groeide de afdeeling tot 181 leden, maar na den watersnood kon men vrijwel van voren aan beginnen, want toen waren er nog maar 30. Weer kwam er groei en vrij constant is dan de laatste ja ren het ledental op 159—170 te stellen. Veel werk is verzet, mooie momenten zijn beleefd, maar ook tegenslagen zijn de afdeeling niet besnaard. D. Koorn fdc eerste voorzitter) en C. Smit scheidden zich af en namen kiezers mee. zoodat de uitslagen bij de gemeente raadsverkiezingen altijd veel ongunstiger wa ren dan bij de verkiezingen voor Prov. Sta ten of Tweede Kamer. Tn 1916 kwam de eer ste man in den raad (D. Koorn), na invoering der evenredige vertegenwoordiging bezette de partij drie zetels van de elf en heeft die nu nog. Tn 1931 werd een van de fractie, K. Keuris, wchouder en deze werd in 1935 met algcmecne stemmen wederom aangewezen voor die functie. Een plaatselijke erkenning van de bet eekenis der partij, en spr. wekte aan het eind van z'n overzicht op, paraat te blijven bij de komende verkiezingen, alle krachten in te spannen om de Soc.-Demo- cratie die plaats te geven in Nederland, die haar toekomt. Het partijbestuur, de afdeelingen Oude- sluis en Wieringerwaard zonden schriftelijk of telegrafisch gelukwenschen. Mondeling feliciteerden: de heer Oden voor afd. Wie- ringen, D. Dekker voor de afd. van de Vara, die mede namens den Modernen I.andarbei- dersbond en ..De Stem des Volks", als sym bool van vernieuwing een nieuwe partijvlag aanbood („minder rood dan het oude vaan del"). Voorts spraken nog: de heer .T. Dek ker voor den Mod. Landarbeiders, de heer G. Meuleveld voor den Bond van Personeel in Overheidsdienst., die aan het vele werk van J. v. Carripen herinnerde, de heer Van der Vaart, voor het. Gewestelijk Bestuur en de afd. Den Helder, de heer Hoep voor de afd. van het Instituut voor Arbeidersontwikkeling en de dames Swierts en Borst resp. namens Zangvereeniging en Vrouwenclub. Velen boden bloemen aan en een mooie mand daarvan word vereerd aan den heer P. Keuris, die 24 jaar bestuurslid is. De heer Oitmans dankte alle afgevaardig den, die het woord voerden. De „stem" liet zich nog eens hooren en na het slotwoord van den voorzitter werd de bijeenkomst om half één met het zingen van de Internatio nale gesloten. OUDERAVOND SCHOOL I. Een zeer groot aantal ouders had gehoor gegeven aan de uitnoodiging tot bijwoning van den Ouderavond van School I, een feit, dat den voorzitter der oudercommissie de heer J. Baken, met blijdschap constateer de. Na vaststelling der notulen, deed de heer Mol verschillende mededeelingen. Het aantal deelnemers aan de tand verzorging was te- ruggoloopen, wat spr. ten zeerste betreurde. Ook de autobusdienst, aan de school verbon den en waarvan ook gebruik gemaakt wordt door leerlingen van een andere school, flo reert. niet en zelfs opheffing er van moet worden overwogen, als er niet spoedig finan cieel geholpen wordt. Dit jaar zal een elf tal van school I deelnemen aan het school- voetbaltournooi, dat in de Paaschvacantie in Den Helder gehouden wordt. (De jongens trainen al geducht!) De belangrijkste kwestie, die de heer Mol behandelde, was die betreffende de eventu- eele aanstelling van een kweekeling met akte. Tn het op 1 April beginnende cursus jaar moet men, ondanks de sterke bezetting der laagste drie leerjaren, de eerste klas combineeren met een gedeelte van de tweede, aldus een toestand scheppend, die verre van ideaal is. De eerste klas heeft beslist een onderwijzeres voor zich alleen noodig. Dat nu zou bereikt worden door de aanstelling van in die uren begreep Diny, dat hem groote moeilijkheden te wachten stonden. Maar Paul had haar onmiddellijk in zijn ge- dachtensfeer opgenomen en haar zuiver-om- lijnd plan voorgelegd. Zoo hield hij het niet langer uit, de verhouding tusschen zijn vader en hem grensde aan een vijandige. Haar op geven deed hij niet, zijn wil was zeker even sterk als die van zijn vader. En toen deze de bedreiging uitte, niets meer aan hem ten koste te zullen leggen, besloot hij hem voor een fait-accompli te stellen door onverwijld met Diny te trouwen. Hij zou zijn vader toonen, dat hij van hem niet afhankelijk behoefde te zijn en aan de hand van zijn verworven ken nis. wel in staat was, in hun beider onder houd te kunnen voorzien. Het had haar alles zoo licht en gemakkelijk toegeschenen, zooals Paul het voorstelde en het vertrouwen in hem had bij haar den doorslag gegeven. Even had ze er nog op aangedrongen te wachten, mogelijk dat Paul's vader zqn inzich ten omtrent een en ander nog zou wijzigen. Maar Paul wilde daar niet van hooren en haar vrees hem te zullen verliezen had haar doen toestemmen, toen hij haar vol liefde vroeg: „Zullen we het maar wagen, Marjoleintje?" De eerste weken van hun huwelijk waren in een geluksroes voorbijgegaan. Maar toen kwamen er dagen, die eerst groeiden tot we ken en eindelijk tot maanden, dat steeds don- derder wolken de warmte van hun gelukszon wegnamen. Paul's artikelen werden stuk voor stuk ge weigerd en het ging er op lijken, dat armoede wel heel gauw voor de deur zou staan. Het was of alles ineens tegenliep, nu ook een antwoord op zijn sollicitatie naar de vacature van amanuensis uitbleef. Hij wilde er niet van hooren, toen Diny het plan opperde haar oude plaats op het atelier weer in te nemen. En toch had ze dat graag gedaan, liever dan te moeten toezien, hoe Paul met den dag mistroostiger werd. Ze deed wat ze kon om hem uit die neerslachtigheid op te heffen en verzweeg met de grootste een kweckeling(e) met akte. Maar hoe daar voor aan de benoodigde gelden te komen? Wat in Breezand en in den Oostpolder kan, moet ook hier kunnen, meende de heer Mol. Uit de discussie bleek, dat de ouders una niem van meening waren, dat getracht moet worden de benoodigde duiten bijeen te bren gen.De oudercommissie zal in samenwerking met het hoofd der school de zaak ter hand nemen. In de nu volgende pauze hadden de ou ders gelegenheid de door de meisjesleerlingen vervaardigde handwerken, die in een der lo kalen tentoongesteld waren, te bezichtigen. Na de pauze werden de onderwijzeressen ge complimenteerd met de resultaten, die be reikt werden. Het woord was nu aan den heer Kramer, die sprak daarna over: „Het nut van een epidioscoop bij het onderwijs." De aanwezigen genoten volop van het ge- bodene en leefden als kinderen mee. Men was het zeker met den heer Kramer eens, dat een epidiascoop een prachtig leermid del is en zeker allerwegen gebruikt zou wor den, als men over de noodige gelden be schikte. Na woorden van dank volgde sluiting. DEN HELDER 4-JARIG KNAAPJE DOOR AUTO OVERREDEN. Tengevolge van een hersen. schudding overleden. Zaterdagmiddag te omstreeks kwart over 4. heeft op den Spooroverweg bij den Rrakkelveldweg een ernstig verkeersongeluk plaatsgegrepen, dat aan een 4-jarig knaap je het leven kostte. Op genoemden tijd reed de groenten- auto van den heer Duin met een matigen gang in de richting Brakkeveldweg, toen plotseling de 4 jaar oud zijnde Nico Spaans het trottoir verliet en dwars den weg overstak. De heer D. remde direct, doch kon niet meer voorkomen, dat het kereltje met zijn hoofd onder de voorwielen kwam. Hevig bloedend werd het onder den auto vandaan gehaald. De na eenigen tijd ver schijnende dokter Proost gelastte overbren ging naar de St. Lidwina-stichting, aange zien de hoofdwond van ernstigen aard bleek te zijn. Eenige uren later is het kind aan een hersenschudding overleden. W ARMENHUIZEN Laatste Nutsavond. Zaterdagavond had in de zaal van den heer Slikker de laatste seizoensuitvoering plaats uitgaande van do Mij. tot Nut van 't Algemeen. De vice-voorzittcr, de heer P. Klant opende deze bijeenkomst en verklaar de dat deze avond volgens traditioneel ge bruik zal worden gevuld met eigen krach ten en dus wederom er een beloofde te wor den voor elk wat wils. Deze hoop is terdege verwezenlijkt; er is door. de aanwezigen ten volle genoten. Na het beëindigen van het programma richtte voorzitter namens de vereeniging waardeerende woorden tot den penning meester, den heer Rijpma, die 1 Mei a.s. on ze gemeente gaat verlaten. De heer Rijpma dankte den voorzitter voor de hem toegesproken woorden. Vergadering van' het bestuur van de Cen trale Veilingsvereen. Warmenhuizen en Omstreken. Vicevoorz. de heer VV. Gut kor. Behandeld werd de agenc?& van het Cen traal Bureau van Veilingen. Het voorstel van de Langcndijker Groen tecentrale n.1. afschaffing van de minimum prijzen en hoogere vergoedingsprijzen kon bij het bestuur geen bijval vinden. Wel werd de afgevaardigden op 't hart gedrukt toch vooral te pleiten voor meer export-verruiming. Bij de rondvraag bepleit de heer Nottel- man een nauwkeurig toezicht op de door gedraaide kool. De heer Blokdijk vraagt om een lager veilingspercentage. Gezien de slechte uit komsten van het bedrijf blijkt dit niet mo gelijk, naast zoo ruim mogelijke uitloting zal worden overwogen de huur der ligplaat sen iets te verlagen. De hoer de Geus vindt den tuinbouwsteun te laag en slecht, ver deeld over de verschillende tijdvakken. Na enkele huishoudelijke aangelegenhe den volgde sluiting. moeite d&tgene voor hem, wat haar hart en geest boven alle aardsche dingen verhief... Ze zou wachten, het Paul eerst dèn zeggen als er weer een sprankje licht aan hun hori zon zichtbaar werd. Hij moet het kunnen zien als een vreugde, niet als een nieuwe zorg. Nog slechts enkele weken, dan was het de eerste verjaardag van hun huwelijk, de twee de... zouden ze met z'n drieën vieren. Met een gelukkig lachje naaide ze verder aan de half-afgewerkte baby-kleertjes. Doch toen ze een poos later, in het kleine spionnetje, Paul de straat in zag komen, borg zij ze snel in een lade. „Nog niet...," zei ze zacht voor zich heen. De daarop volgende dag bracht een nieuwe teleurstelling. Het artikel waarvan Paul zulke groote verwachtingen gekoesterd had, was hem door een jongste bediende aan het loket teruggegeven. Een paar enkele toegevoegde regels maakten hem duidelijk, dat men mo menteel voor een artikel over dat vraagstuk geen interesse had. zijn woede laaide hoog op. Geen interesse... Werd van alle kanten het onderwerp „Tropische ziekten" niet naar vo ren gebracht? Maar daar zat het hrm niet in, zijn beschouwingen deugden natuurlijk niet, omdat ze niet aan de praktijk getoetst waren. Dat was zoo, natuurlijk. Maar woog de liefde waarmee hij punt voor punt doordacht en navorschte daar niet tegenop? Hoeveel stel lingen nam hij niet die hij uitwerkte en ver wierp net zoolang totdat hjj haarfijn zjjn conclusies trekken kon? Maar wat gaf het dit alles te overdenken zy moesten het weten en al zou h|j het ze toeschreeuwen, ze zouden het immers toch niet verstaan... Zijn vadei zou ongetwijfeld gnuiven van genoegdoening, als hij zou weten hoe zijn zoon door alles en iedereen gehandi capt werd. Die zag hem in gedachten mis schien al nederig zijn hoofd buigen als... de nood aan den man kwam. En hij wist nu. dat, hoe zwaar het hem ook zou vallen, hij dat tóch zou doen, terwille van Diny. Met tragen Plantenziektenkundinen Dienst De invloed van het winterweer op schadelijke dieren etc. Vele tuinbouwers gaan nog steeds van de veronderstelling uit dat een strenge win ter zoo nuttig zou zijn omdat er veel insec ten en zelfs schadelijke zwammen zouden doodvriezen. Indien men zich even de zomers, volgende op strenge winters voor den geest tracht te halen dan zal men heel spoedig tot de slotsom komen, dat van die veronderstelling niet veel juist is. Inderdaad behoeft men zich niet te verheugen met de gedachte, dat de vorst een nadeeligen invloed zou hebben op insecten in welken vorm ze dan ook over winteren. De insecten overwinteren in alle vormen gedurende den winter; sommige in volwas sen vorm, dus als volwassen insect, andere in popvorm en weer andere in eivorm. De overwintering heeft plaats in den grond (in zeer vele gevallen) tusschen schorsspleten bij boomen en ver der op alle mogelijke beschutte plaatsen aan hekken en schuttingen en in schuren etc. etc. Slakkeneicren b.v. kan met veelvuldig aantreffen in graskanten Die plaatsen be hoeven in het geheel niet vorstvrij te zijn. Het is maar de bedoeling een plaats voor overwintering op te zoeken, die niet teveel onderhevig is aan plotselinge temperatuurs wisselingen. Men zou dus nog wel een gun- stigen invloed van strenge vorst kunnen verwachten als men de overwinterende in secten bloot gelegd had, door b.v. de gras kanten gedurende den winter af te bran den of af te hakken. Ook als men gedu rende den winter de vruchtboomen b.v. van de ruwe schors ontdeed. Ook wel, als men in den winter of in iedere geval na het verpoppen of eierleggen den grond gaat bewerken zoodat een deel der poppen of eieren bloot komt te liggen. Ons optimisme behoeft ook dan nog niet groot te zijn want immers, als de omstan digheden zoo worden gemaakt, dat ze on gunstig zijn voor de schadelijke insecten, a b.v. luizen, rupsen, kevers, etc. dan zijn ze toch ook zeker ongunstig voor een groot deel der nuttige insecten als b.v. sluipwes pen, parasietviiegen, zweefvliegen etc. Nu weet ik wel, dat de praktijk het nut van on ze nuttige dieren vaak onderschat, maar in werkelijkheid is het aantal nuttige insec ten vermoedelijk minstens even groot als dat der schadelijke insecten vermoedelijk minstens even groot als dat der schadelijke Noen, veeleer zou men nog van een kwak- kelwinter heil kunnen verwachten of van een late nachtvorst. Dat leeren ons de huis dieren onder de insecten, nl. de bijen. Tn een echten winter sterven er veel minder dan in een kwakkelwintcr of bij laatoptre- dende vorst. Dan is de winterreserve opge bruikt en er is nog geen gelegenheid ge weest die reserv.e weer aan te vullen Bij de zwammen zijn de toestanden weer geheel anders en daar behoeft men in het geheel geen hoop te hebben, dat een strenge winter, noch oen kwakkelwinter, een gunsti ge n invloed zal hebben. De zwammen overwinteren in den vorm van zwamdraad, spore of Sclerotium. Dit zijn dan echter speciale wintervormen. De sporen hebben een extra dikken wand en de sclertia zijn uit den aard der zaak van een harden wand voorzien. Deze sclerotia, die bekend genoeg zijn van de Rhyzoctonia bij' aardappelen, of van de krentenkoppen bij kool etc. groeien in het voorjaar zelfs beter uit als er eens een flink vorstje over heen gegaan is. Resumeerende kunnen wij dus wel zeg gen, dat het niet veel uitmaakt in dit ver band natuurlijk, of het hard of minder hard vriest. In verband met de structuur van den grond een kwestie die niets met plantenziek ten of schadelijke dieren te maken heeft is dat heel anders. De ambtenaar bij den Plantenziektenkundigen dienst. Van Herwijnen, Sint Pancras. pas legde hg den langen weg naar huis af. Wat gaf het of hij al een half uur eerder of later met de jobstijding thuiskwam...? Hij had zich wat op den hals gehaald!... Voor zichzelf kon het hem niet zooveel schelen, hij sloeg zich er wel doorheen, maar voor Diny, die al die teleurstellingen maar zonder klagen droeg, alleen er van dag tot dag bleeker uit ging zien. Dapper klein vrouwtje! Hij begreep niet waar ze het steeds vandaan haalde om altijd maar weer wal op tafel te brengen. Ze deed weken met een bedrag, dat hij dikwijls genoeg op één avond uitgegeven had. Neen, het mocht hem dan al tegenloopen, spijt had hjj geen oogenblik, dat hij haar tot zijn vrouw genomen had. Maar zij hoe was het met haar gesteld? Had hij het recht gehad haar de kans te ontnemen op een beter, gemakke lijker leven, dat een ander haar wellicht had kunnen bieden? Die kans was zeer groot ge weest, want Diny was een mooi meisje. Jong en ongerept was ze tot hem gekomen, rank en frisch als een jonge plant. Daarom had hij haar „Marjoleintje" genoemd, Marjoleintje een naam die zoo bij haar geheele w^ en paste. O, wat hield hij van haai en een weldadig ge voel kwam over hem toen ze bij zijn thuis komst alleen maar naar opbeurende woorden zocht. Al aan de wijze waarop Paul de trap op kwam, had Diny bemerkt, dat hij weer slecht nieuws meebracht. Hoe vaak had zij daar reeds haar conclusies uit getrokken en maar zelden had ze het bij het verkeerde eind gehad. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1937 | | pagina 7