IBIS SHAG
Dobbelmamv
I lekker man!
Zijpe en Hazepolder
Een Noordhollander
wint zijn eersten
wegwedstrijd in
België
VOOR OE PI JR
Rookt IBIS bl] voorkeur uit een IBIS-pl)p.
Bij Uw winkelier verkrijgbaar.
Uit onze Omgeving
Een algemeene vergadering die
nog geen half nur duurt. Een
kasgeldleening. Benoeming
regent Algemeen Weeshuis.
Vergadering van Dijkgraaf, Heemraden en
Hoofdingelanden van Zijpe en Hazepolder op
Donderdag 18 Maart 1937, des namiddags 2
uur in „Het Wapen van de Zijpe", te Scha-
gerbrug.
Voorzitter de heer C. Tiel, dijkgraaf; secre
taris-penningmeester de heer J. J. Bleek,
opzichter de heer P. Kooij.
Alle leden zijn aanwezig, 1 vacature.
Na opening volgt, onder dankzegging aan
Secretaris, vaststelling van de notulen.
Door den Voorzitter wordt medegedeeld,
dat bij de kasopname bij den penningmees
ter op 13 Februari 1.1. kas en boeken in orde
werden bevonden.
Ged. Staten hebben goedgekeurd het be
sluit tot aankoop van een perceel grond
lioek SL Maartensweg—Ruigeweg van den
hoer Hagen.
Kasgeldleening.
Overeenkomstig het voorstel van Dijkgraaf
en Heemraden wordt besloten niet de Coop.
Boerenleenbank een rekening-courantover-
eenkomst aan te gaan, waarbij een kasgeld
leening zal worden gesloten van ten hoog-
-ète f20000, tegen een rente van. ten hoogste
4
liet ligt in het voornemen om uit deze
kasgeldleening voorloopig te betalen de
koopsom voor het percccl-de Moor.
Regent Algemeen Weeshuis.
Ter voorziening in de vacature, ontstaan
door het overlijden van den heer P. de Boer
i£z., wordt tot regent van het Algemeen
Weeshuis benoemd de heer W. Bos, die de
benoeming aanneemt.
Bij de rondvraag deelt de heer Dignum
mede, dat bij hem geklaagd is over het weg
spoelen van den kant van den weg en waar
door de egalement hier cn daar nauwelijks
met een halve vracht bevaarbaar is.
De Voorzitter deelt mede, dat er „met Pur-
merend" wordt onderhandeld en een oplos
sing gezocht wordt, waarhij de polder dan
iets aan de schoeiing zou laten doen.
Hierna .volgt sluiting.
ZIJPE
Ingevolge de bepalingen der Hinderwet
zijn ter gemeentesecretarie alhier ter inzage
neergelegd de stukken voor zooveel betreft
de door het Departement van Defensie voor
genomen oprichting van een schietterrcin
voor luchtdoelgeschut nabij St. Maartenszee
in deze gemeente.
ZIJPE.
Door B. en W. zijn de volgende bouwver
gunningen verleend: aan N. J. Zeeman te
't Zand tot het bouwen van een woonhuis
met kantoor aldaar; aan KI. Bos te Schn-
gerbrug tot het houwen van een schuurtje
aan diens boerderij te Burgerl)rug.
BERGEN
BERGER SPORTVEREENIGING.
De a-adspiranten voor de be*
slissing. Zou Bergen het eerste
kampioenselftal kunnen begroe
ten? De reserves naar Ursem.
Zondag kan voor de a-adspiranten van
B.S.V. de beslissing vallen. Kan, zeggen we,
maar het zal een zware opgave zijn. Door
het gelijk spel tegen Schoorl a, staan de
jongens nog slechts twee punten voor op
AI km. Boys a, die ze Zondagmorgen om 12
uur op het terrein in Alkmaar gaan bestrij
den. Winnen de Westerwegbewoners dan
zal er een beslissingswedstrijd noodig zijn.
B.S.V. is in zooverre in het voordeel, dat zij
twee kansen heeft, tegen de Boys één. Im
mers, een gelijk spel is voor de Berger jon
gens alreeds voldoende om straks de kam-
pioensvlag te hljschenl Zou Bergen dan toch
Zondagmiddag het eerste kampoenschaps-
elftal kunnen begroeten? Werkt er voor jon
gens; geef je geheel van het begin tot het
einde. Voor de achterhoede vreezen we niet.
maar de voorhoede dient nu eens te toonen,
dat er ook doelpunten gemaakt kunnen
worden. Vooral Hans Busselmann en Jan
Eriks dienen zuiverder te schieten. Dat
kunstje leert de trainer jullie jongens!
Wij wcnschcn de jonge Borgenaren sterk
te toe op hun moeilijken tocht naar Alk
maar en natuurlijk succes.
De reserves van B.S.V. gaan naar Ursem
en hebben op papier alweer een goed elf
tal. Jammer, dat in de praktijk dat papie
ren elftal in den regel als een kaartenhuis
ineenvalt. Kom B.S.V.'ers, laat dat nu Zon
dag eens anders zijn. Jullie kunt de twee
punten best gebruiken!
FANCY-FAIR „VOLKSONDERWIJS".
Morgenmiddag om drie uur of-
ficieele opening door den bur
gemeester.
Nog één dag en dan zal de groote Fan-
cy-fair, georganiseerd door de afd. Bergen
van Volksonderwijs officieel door den bur
gemeester, den heer mr. H. D. A. van Ree-
nen, worden geopend. Deze plechtigheid zal
plaats vinden des middags om drie uur.
Zooals wij reeds eerder schreven, is deze
bazar op touw gezet, om een begin te krij
gen met het vormen van een fonds, ten
einde daaruit de kwockelingc met akte aan
de openbare lagere school, te behouden.
Het is verheugend te kunnen melden,
met welk een enthousiasme en ijver de vele
voorstanders van liet openhaar onderwijs 't
bestuur bijstonden en hielpen bij het in
richten van dezen bazar. De. voor deze ge
legenheid speciaal in het leven geroepen
commisic ondervond medewerking van alle
kanten. Ofschoon er reeds een z-cer groot
aantal artikelen voor den verkoop aan de
talrijke stands werd ingeleverd, kunnen
nog tot liet allerlaatste oogenblik artikelen
worden bijgebracht. De Bazar-commissie zal
ze dankbaar aanvaarden.
Door de vele attracties zal het ongetwij
feld recht gezellig worden in de voor dit
doel zeer geschikte zalen van de Rustende
Jager. Behalve de reeds door.ons genoemde
vermakelijkheden, komen er ook nog een
bommenwerper en een hoepla-tent. tweo at
tracties, welke vooral door de jeugd, zeer
zullen worden gewaardeerd.
En dan de loterij! Een schat van fraaie;
ja zelfs kostbare prijzen is daarvoor bijeen
gebracht cn zal op den bazar te bezichtigen
zijn. Wij noemden er reeds enkele, doch
sindsdien zijn er nog vele bijgekomen.
De trekking dezer loterij heeft plaats op
Zondagavond omstreeks elf uur en daarna
zal de pret nog tot des nachts twee uur on
afgebroken vooriduren.
Zoo belooft deze Fancy-fair een groot suc
ces te worden; men zal er goed en niet
duur aan de stands kunnen koopen; men
zal zich kunnen amuseeren bij de verschil
lende vermakelijkheden en zal zich in de
avonduren in de armen kunnen werpen van
de verleidelijke Terpsichore en voortzwo-
vend op de lokkende tonen der muziek van
de Sonnv-Band voor ecnigc uren de zorgen
vergeten.
En zij, die niet dansen, kunnen onder het
Sterkoffie en Sterthee Jubileeren
Wilt U bij ons 125-jarig jubileum o.a.
EEN PHILIPS RADIOTOESTEL,
EEN SIMPLEX HEEREN- of DAMES
RIJWIEL of
EEN ZILVEREN HEEREN of DAMES
HORLOGE
winnen?
Zendt ons dan vóór 1 Mei '37 opgave
van zooveel mogelijk bestaande Ne-
dcrlandsche woorden (oude spelliug),
die U kunt vormen uit bovenstaand
opschrift: „Sterkoffie en Sterthee jubi
leeren".
Voorwaarden voor deelname:
Voor ieder ingezonden woord moet een
sluitétiket met klein Sterretje, geknipt
van een zak Sterkoffie of Sterthee
worden bijgesloten.
Ieder woord mag niet meer letters van
één soort bevatten dan totaal in het
opschrift voorkomen; alle woorden
moeten verschillend zijn.
Alle inzendingen moeten ons vóór 1
Mei 1937 franco worden toegestuurd.
Bovendien ontvangt ieder deelnemer,
die minstens 8 woorden en sluitétiket-
tcn heeft ingezonden, een jubileumge
schenk.
Dit geschenk heeft U direct, want het
opschrift geeft U zoo zonder meer
reeds vier van de acht woorden.
Fa. Sn. LEVELT,
Prins Hendrikkade 26 Amsterdam.
KOFFIE. THEE.
genot van een geurig kopje thee in den
op het tooneel speciaal voor deze gelegen
heid ingerichten theetuin, genieten van het
gewoel bij stands en attracties.
Rest ons nog te melden, dat de bazar Za
terdag en Zondag geopend is van 3 uur
's middags tot 6 uur en 's avonds van 8 tot
2 uur. In de avonduren is er gelegenheid
om te dansen, waarom er dan een geringe
entreéprijs geheven wordt.
WIERINGEN
Ouderavond O. L. S. Oosterland.
Dinsdag 16 Maart, waren slechts weinigen
voor den eersten Ouderavond te Oosterland
opgekomen.
Na lezing van de notulen door don heer
E. Zetzcnia, welke onveranderd werden goed
gekeurd, deed de voorzitter enkele mededee-
lingen betreffende de vacantie, het dalende
aantal leerlingen en dc onlangs gestichte
Centrale Ouderavond, terwijl hij tevens op-
merkte, dat cle schoolarts er over geklaagd
had, dat de ouders in 't algemeen weinig ge
volg geven aan zijn wenken.
Vervolgens bracht de heer J. Boon ver
slag uit van dc eerste verrichtingen van den
schooltandarts. Verschillende ouders waren
van meening, dat de voor ieder kind beschik
bare tijd tekort was en dat de behandeling
daardoor niet voldoende tot haar recht kon
komen.
De heer Alb. Klein werd daarna met alge
meene stemmen benoemd tot lid van de ou
dercommissie in dc plaats van den heer
Zctzema, die in verband met z'n werkzaam-
heden bedankt had.
Voorzitter zegt den heer Zetzema dank
voor de wijze, waarop hij zijn taak als voor
zitter van dc oudercommissie opvatte.
Juffr. Vecnstra las daarop voor de schets:
„Wiekje", uit „Kinderen uit mijn klas", door
P. J. Cohen—De Vries, welke schets met veel
aandacht werd beluisterd.
In de pauze met thee en koek, die nu
volgde, was gelegenheid om met de betrok
ken onderwijzer(es) het werk van de leer
lingen te bekijken en te bespreken.
Na de pauze hield het hoofd der school een
praatje over „Gevaren voor onze kinderen".
Gewezen werd op de nadeelen verbonden
aan het rooken cn 't gebruik van alcohol
door kinderen. Tenslotte wees spr. op 't ge
vaar van de onverschilligheid met betrekking
tot de school en 't daar gegeven onderwijs.
Door de crisisomstandigheden is het te be
grijpen. Men gaat al gauw redeneeren: Wat
geeft al dat lezen? Als m'n kinderen van
school gaan, is er toch niets voor hen te
doen. Diqi moedeloosheid en onverschillig
heid oefenen al gauw hun invloed uit op
't gedrag der kinderen cn uit zich b.v. in bal
dadigheid, een zekere tuchteloosheid, enz.
Bij de rondvraag meende de heer J. de Wit,
dat het gewcnscht was de speelplaats meer
af te sluiten, zoodat het, gevaar voor onge
lukken in verband met 't verkeer beperkt
zou worden. Op voorstel van den heer Zetze
ma werd besloten het gemeentebestuur te
verzoeken nog een waarschuwingsbord te
doen plaatsen aan den Akkerwcg. Daarna
wees do heer v. Dijk nog op de wcnschclijk-
heid van vergrooting van het aantal leerlin
gen. Bij de discussie bleek wel, hoe groot
de moeilijkheden zijn aan deze kwestie ver
bonden.
Niets meer te bespréken zijnde, sloot voor
zitter met een woord van dank en een tot
weerziens, de vergadering.
ANNA PAULOWNA
LOOP DER BEVOLKING
Ingekomen: A. Wisse en echtg. van Wie-
ringerwaard; C. J. van Dijke van Akersloot
D. C. de Rooy en gez. van Oterlcek; J. J.
C. van der Veer van Dordrecht; mej. P. A.
Vergouwe van Dordrecht; K. Th. van Steijn
van Voorhout; Wed. E. Kreijger-Keuris cn
gez. van Den Helder; G. van Dalen en gez.
van Winkel, M. Blaaubocr-Bakker van
Den Helder; C. F. Polet en gez. van Wic-
ringen; mej. A. Veenstra van Heerenvecn.
Vertrokken: A. Bruin Paardckoopcr naar
Den Helder; C. L. Duyzer en gez. naar Den
Helder; M. van Wieringen naar Sint Pan-
cras; mej. J. A. Groen naar Harenkarspel;
M. Blaauboer naar Wieringcrwaard; mej.
J. Kunnen naar Medemblik; mej. E. Wil-
lemse naar Utrecht; mej. A. M. de Rooij
naar Castricum; mej. C. G. Mul naar Heer-
Hugowaard.
BURGERLIJKE STAND
Geboren: Geertje, dochter van G. de Vries
en A. Doves; Bertus, zoon van P. Keppel
en P. A. van Rijswijk; Wilhelmus Simon,
zoon van P. J. Langelaan en E. S. van Schic
Comelis, zoon van H. Westerdijk cn C. de
Laat.
Ondertrouwd: C. Glim en J. Mels.
Na een onfortuinlijken wedstrijd
wint Jaap Kuiper afgeteekend te
Waver, over een afstand van
60 K.M.
Voor de eerste maal in de Noord hol land-
schc wiclcrgeschiedcnis is het aan een ren
ner uit Noordholland boven het IJ gelukt om
een wegwedstrijd in het buitenland te win
nen, Jaap Kuiper uit Julianadorp heeft hier
kans toe gezien om in één van de vele be
kende straatcoursen die er in België worden
gehouden, zegevierend uit den strijd te ko
men. Begrijpelijkerwijs was onze jonge
streekgenoot bijzonder verheugd met zijn
fraaie overwinning en vooral omdat hij in
dc wegwedstrijden nog niet zooveel heeft
gepresteerd dat wc kunnen zeggen, dat hij
van klasse is, wel verraadde zijn manier
van rijden dat er in hem een belofte schuil
de die vroeg of laat wezenlijkheid zou wor
den en dat is dan gebeurd, ver van huis
en de prestatie is daarom des te fraaier.
Meestal is het zoo gesteld dat de enkelingen
uit ons land het al heel zwaar te verant
woorden krijgen in de wedstrijden waaraan
zij deelnemen in het Belgenland en vooral
als zoon renner blijk geeft iets te kunnen
en een ernstige concurrent is voor één der
ccrcplaatsen, dan tracht men meestal zoo
iemand door combine onschadelijk te maken
en dan moet de betrokken coureur wel een
heel sterke en moedige rijder zijn om toch
zijn streng te trekken cn zich weten te plaat
sen ondanks alles.
Zondag heeft Kuiper medegereden om de
Openingsprijs voor Onafhankelijken te Lig?
ny en hoewel hij zich niet wist te klasseer
ren was de renner zelf niet ontevreden over
zijn werk. De wedstrijd, die over 120 K.M.
ging, werd verreden onder bijzonder slechte
weersomstandigheden cn wanneer een ren
ner uit het peleton raakte door één of an
dere oorzaak, was het vrijwel uitgesloten dat
zoo iemand nog weer bij kwam, want. de
hevige wind en regen maakten dit onmoge
lijk. Do wedstrijd ging over 8 ronden van
15 K.M. en steeds maar klimmen en dalen
en men ging met ruim 100 renners van
start af, waaronder de allerbeste Belgen, die
het rijden in dc bergen gewoon zijn en prer
cies weten met welke versnelling zij moe
ten rijden en hier ontbrak het onze favoriet
aan routine. Want als men een berg he
klom tegen wind en daalde met den wind
in den rug, dan zat hij, wat men in de wie-
Ierwereld noemt, te laag cn kon het niet
bijdraaien. En omdat Jaap ziin rijwiel niet
voorzien was van een versncllvngsapparaat,
bracht dit op den duur onoverkomelijke
moeilijkheden. Ondanks dit alles is hij gedu
rende 4 ronden met nog 5 renners weg ge
weest. maar zij konden het. door het hijzon
der ongunstige weer niet houden en het
achtervolgende peleton zag kans om dc weg-
loopcrs weer te vervoegen. Toen er nog 25
K.M. was te rijden, lag Jaap Kuiper op de
24e plaats, hij had dus al 80 renners achter
zich-gelaten, iets wat een niet tc onderschat
ten prestatie is, en had zoodoende nog kans
op één der 20 geldprijzen. Maar toen begon
het rijden met een verkeerd „verzot" zich te
wreken en kreeg dc Julianadorper een
kleine inzinking, waarvan hij zich spoedig
herstelde. Het noodlot wilde toen echter, dat
hij kwam te vallen en daar het toch onmo
gelijk was om alleen in het beestenweer nog
weer bij te komen in den nog geringen tijd
die er was te rijden, heeft hij opgegeven-
Deze wedstrijd heeft hem ongetwijfeld veel
geleerd en als hij nog een paar inaal aan
dergelijke wedstrijden heeft meegedaan,
zal hij veel beter weten met welke versnel
ling hij moet rijden. Hij rijdt a s. Zondag
te Namen over 150 K.M. en met een beetje
geluk zal hij zeker in dezen wedstrijd, 150
K.M., een kansje hebben om één der prijzen
tc veroveren. Hij zal in dien wedstrijd ook
gebruik maken van het versnellingsappa
raat. Over zijn overwinning die hij Maandag
behaalde te Waver, dus een dag na den
vermoeienden strijd te Ligny, schreef hij aan
onzen wielermedewerker het een en ander.
„Het is mij gelukt om mijn eerste wedstrijd
te winnen, geen wonder clan ook dat ik bij
zonder gelukkig ben met. mijn eerste zege in
liet Belgenland. Toch leek het eerst weer of
ik moest opgeven, want in de zesde ronde
kwam ik weer tc vallen, net als in Ligny.
Maar toen heb ik de tanden extra op elkaar
gezet en na voel moeite kwam ik weer bij
de leiders. Meteen demarreerde ik weer van
den kop af cn wist meteen weg Ie vluchten,
gevolgd door nog een renner. Doch de laat
ste ronde wist ik nog eenmaal zóó fel weg tc
springen dat ook mijn medevluchteling niet
aan mijn wiel kon blijven en met 500 meter
voorsprong stoof ik alleen over de streep.
En al was het geen groote wedstrijd, er is
toch duivelsch hard gereden en ik heb niet
1, maar al dc 45 renners ditmaal geklopt."
Dit was hetgeen wat Jaap Kuiper in zijn
brief schreef met het verzoek om alle strcck-
genooten hartelijk te groeten en als hij bin
nenkort in onze streek een wedstrijd kan rij
den, hoopt hij volop in vorm te zijn. Eén
zwaluw maakt geen lente, één overwinning
geeft nog niet het bewijs dat iemand door
gebroken is. Maar toch, het is in elk geval
een zeer hoopvol begin.
Binnen 8 meter van
straathoeken is stil
staan met auto's en
andere voertuigen te- 4,
genwoordig verboden! Q0
4)
Liefde, die. zooals nu duideiyk was geble
ken, zóó oppervlakkig en zonder eenige die
peren zin was, dat ze by den eersten den bes
ten tegenstand in onverschilligheid kon over
slaan.
Doch misschien was de jongen zelf daar
slechts voor een klein deel aansprakelijk voor.
Die vrouw, die was de schuld van alles. Zij
had hem niet losgelaten toen ze bemerkte, dat
zijn vader er warmpjes bij zat.
Zijn zoon was blind, stekeblind geweest...
Hij zou eens zien hoelang zyn geluk duurde,
nu er armoede voor de deur stond.
Zij zou hem heusch niet met open armen
ontvangen als hy aanstonds thuiskwam en
haar mededeelde, dat er van zijn vader niets
te verwachten was.
De helft van zijn vermogen zou hij er voor
willen geven als de jongen zich van die vrouw
losmaakte en zich weer opnieuw aan zijn stu
die ging wijden. Enkele maanden, hoogstens
een half jaar zou het nog maar duren, dan
zou hij afgestudeerd kunnen zijn.
Wat hadden ze beiden daarnaar verlangd
en er dikwijls over gesproken, vooral in dien
tijd toen hij. na zijn candidaatsexamen, als
plaatsvervangend assistent by den bekenden
professor Juringa werkzaam was.
Zijn interesse voor. de bestrijding van tropi
sche ziektegevallen had al dadelijk de belang
stelling van den hoogen geleerde getrokken
en de lezing, die hij er Paul over liet houden,
had in vakkringen zelfs eenige beroering ge-
Wekt en wel zoo, dat men er in een enkel
medisch blad de aandacht op vestigde.
En dat alles zou nu voorbij, voorgoed
voorbij zy'n? Dat kon toch niet...
De jongen zou toch wel eens inzien, dat hij
den verkeerden weg ingeslagen was. Na kor
toren of langeren tijd zou hij toch wel voor
zyn wil zwichten, als hy tenminste nog een
weinig van zijn vader hield... Zélf mocht hy
niet toegeven, dat kon Paul niet van hem
verlangen. Het was toch ondoenlijk, dat hy,
telg uit een oud, aristocratisch geslacht, ge
dwongen zou worden tot omgang met een
schoondochter, die evengoed een hunner
dienstboden had kunnen zijn. En Paul, wel
opgevoede en intelligente jongen als hy was.
moest toch ook herhaaldelijk in botsing ko
men met het klein-burgerlijke dat hij onge
twijfeld in zyn vrouw aantrof.
Had zijn passie voor haar, want iets anders
kón het niet zijn, hem dan zoo gedegenereerd
dat hy het stuitende daarvan niet eens meer
voelde? O, hoe haatte hij haar, die alles op
het spel gezet had om zyn leven te vergallen.
Die wie weet welke kunstgrepen te baat ge
nomen had om zyn zoon zoover te krijgen en
nu nog den schyn wou wekken, dat ze niets
liever zag, dan dat Paul zich met hem ver
zoende. Maar dan zou er heel wat anders moe
ten gebeuren. En zéker niet iets waar zy de
hand in had. Liever deed hy voorgoed afstand
van zijn zoon, dan toe te laten, dat zy het was,
die hen weer te zamen bracht.
n.
Diny onderschatte de moeilijke taak, die
Paul op zich genomen had door naar zyn
vader te gaan, geenszins. Ze leefde geheel en
al met hem mee en hoorde even duidelijk alsof
ze er b|j tegenwoordig was, de verwijten waar
mee hij overladen werd.
Zij hoopte van ganscher harte, dat het hem
gelukken zou kalm te blijven. Een innerlijke
stem zei haar, dat ze niet op het medegevoel
van zyn vader behoefde te rekenen, en toch
•durfde ze niet alle hoop te laten varen. Er
moést immers hulp komen, morgen moest de
huur betaald worden, anders...
„We moeten er wat anders op zien te vinden,
Marjoleintje zóó gaat het niet langer..."'
had Paul een dezer dagen gezegd. Dat was
vanmiddag maar al te goed tot haar doorge
drongen. op het oogenblik dat hy, in zijn ka
mer, buiten zichzelf van opwinding geraakte.
Zoo gaat het niet langer... Die zin was maar
steeds in haar hoofd blijven nadreunen. Neen,
geen ander die het zoo goed wist als zij, dat
het zóó niet langer ging, dat er iets anders op
verzonnen moest worden. Maar dat hè.d ze
immers al gedaan ze had alleen den moed
nog niet gehad het ten uitvoer te brengen. En
nu. in de angstige spanning waarin ze Paul's
terugkomst afwachtte, bad ze zacht in zich
zelf, dat God een wonder zou laten gebeuren,
zoodat dat... vreeselyke niet noodig zou zyn,
want wèt zou ze moeten beginnen zonder
hem...?
Ze voelde opeens een bange zekerheid over
zich komen, dat het toch moest gebeuren, dat
er geen ontkomen aan was. Kwam dat om
dat Paul zoolang wegbleef? Misschien was
dat juist een gunstig teeken. Wie weet hoe
goed dat onderhoud afgeloopen was en
terwyl zy zich hier ongerust maakte, zaten hij
en zyn vader waar;chijniyk heel genoeglyk
wat na te praten. Het had toch geen zin om
alles maar direct somber in te zien.
Maar als zijn vader nu niet bereid was hen
de helpende hand toe te steken, wat dan?
Ze overdacht, dat het misschien beter ge
weest was indien ze Paul tevoren op de
hoogte gesteld had van den toestand, waarin
ze verkeerde. Misschien had dat er toe byge-
dragen zyn vader te verteederen.
Ze had het nog wel een oogenblik overwo
gen. doch het verlangen het hem eerst dètn te
zeggen, als de toekomst er wat hoopvoller uit
zag, had haar er van tegen gehouden.
Dat groote oogenblik was nu misschien
reeds in het zicht. Ze probeerde zich in te den
ken, hoe Paul op haar mededeeling zou rea-
geeren... Ze wist hoeveel hij van kinderen
hield, hy zou door het dólle heen zy'n. En ze
zouden natuuriyk direct beginnen een naam
te bedenken en schertsend tobben over de
moeilijkheid van het niet-weten of het een
jongen of een meisje zou zijn. Of het er wat
op aan kwam. Het zou hun kindje zijn, daar
kwam het alleen op aan, hun éigen kindje...
Het was of haar geest in een mooien droom
gevangen werd... Glimlachend staarde zy voor
zich uit in de half donkere kamer, waarin zy
geen enkel voorwerp meer onderscheidde.
Alles vervaagde voor dat heeriyke beeld, dat
zy zich voor de oogen stelde... een kinderkopje
met lachende oogjes. Haar lippen bewogen,
alsof ze het kindje iets toe wou fluisteren, er
kwam beweging in de handen, die roesloos in
haar schoot gelegen hadden, het was of zy de
armen wilde uitstrekken om het kindje er in
op te vangen... Haar oogen werden vochtig,
door het ongekende gevoel, dat zich van haar
meester maakte, het groote verheven moeder
gevoel...
Midden in haar droom viel de slag. Daar
stond Paul opeens in de deuropening. Door
het licht, dat hy zoojuist aanknipte, was haar
betoovering verbroken. Nu stond ze weer voor
de werkelykheid, die haar plotseling angst
aanjoeg... Want een enkele blik op de wan
hopige uitdrukking in zijn oogen was voldoen
de om haar te doen beseffen dat al haar goede
verwachtingen op niets uitgeloopen waren.
Ze wou iets zeggen, maar wist geen woor
den te vinden. Ook hij zei niets, het was ook
niet noodig, zijn houding zei al genoeg.
Werktuigelijk stond ze op en liep op hem
toe.
„Paul..." zei ze alleen.
Hij verstond dit als een vraag.
„Mis natuuriyk," zei hy, met een stem, die
ingehouden woede verraadde, „zoo hard als
een steen... Is het niet om gek te worden?"
„Heb je het... wel goed aangepakt, Paul?"
Op hetzelfde oogenblik had ze reeds spijt van
die vraag.
„Neen, ik heb stom gedaan, zooals altyd.
Dat bedoel je toch hè?" viel hy uit.
„Ach neen, jongen, dat weet je toch wel
beter." zei ze sussend, ,,ik bedoel of je niet...
eh... te driftig geweest bent, je was al zoo
overstuur."
t,Zou je dat soms niét worden als iedereen
je maar in een hoek trapt? Als je je kop gek
prakkizeert om maar iéts te vinden waardoor
je een beetje op dreef komt? Jij met je ge-
lykmatige natuur en je eeuwige kalmte kan
daar niet by. Jij hebt geen haar begrip van
wat er in mij omgaat!" riep hij, driftig de ka
mer op en neer loopend, uit.
„Dat heb ik wel en misschien meer dan
jy denkt. Maar wat helpt het of we allebei
als razenden door het huis heendraven..."
Hij kwam vlak voor haar staan.
„O, doe ik dat? Jij ziet het dus zóo...? En
ik, stommeling, die dacht dat jy in alles met
me meeleefde. Ik stel me dus, in jouw oogen,
aan als een dolleman... Dat mankeert er nog
aan waarachtig, dat is het eenige nog wat
er aan mankeert, dat jy me ook nog afvalt."
„Maar Paul..."
„M'n vader zegt het, en misschien heeft
hg niet eens heelemaal ongelyk, zoolang er
geld is, gaat alles goed, maar komen er be-
roerdigheden, dan..."
„Paul, durf jij je over my te beklagen?
Hoor je van mij ooit één woord van verwyt?"
„Dat moest er nog bykomen!" Hy liet zich
op den divan neervallen, gooide de kussens
opzy.
Diny hield met moeite eenige scherpe woor
den terug. Paul was onredelijk en hy verdien
de dat ze hem dat eens goed onder het oog
bracht, maar ze wist dat hun twistgesprek
dan zou ontaarden in een hevige ruzie, die
misschien in dagen niet bijgelegd zou worden.
Paul was over zijn zenuwen heen en zou din
gen zeggen, die hij maar half, of misschien
heelemaal niet meende en die zij zich toch zou
aantrekken. Ze vocht met haar opkomende
tranen. Ze trachtte haar zenuwen de baas te
blijven, doch het lukte haar niet. De over
gang van het visioen met het kindje naar dit,
was al te groot geweest... En voor zy er zich-
zslf rekenschap van kon geven, uitte zij haar
v-rdriet en teleurstelling in een nerveuse
huilbui.
(Wordt vervolgd.)