IBIS SHAG Dobbelmamv I lekker man! Zijpe en Hazepolder Een Noordhollander wint zijn eersten wegwedstrijd in België VOOR OE PI JR Rookt IBIS bl] voorkeur uit een IBIS-pl)p. Bij Uw winkelier verkrijgbaar. Uit onze Omgeving Een algemeene vergadering die nog geen half nur duurt. Een kasgeldleening. Benoeming regent Algemeen Weeshuis. Vergadering van Dijkgraaf, Heemraden en Hoofdingelanden van Zijpe en Hazepolder op Donderdag 18 Maart 1937, des namiddags 2 uur in „Het Wapen van de Zijpe", te Scha- gerbrug. Voorzitter de heer C. Tiel, dijkgraaf; secre taris-penningmeester de heer J. J. Bleek, opzichter de heer P. Kooij. Alle leden zijn aanwezig, 1 vacature. Na opening volgt, onder dankzegging aan Secretaris, vaststelling van de notulen. Door den Voorzitter wordt medegedeeld, dat bij de kasopname bij den penningmees ter op 13 Februari 1.1. kas en boeken in orde werden bevonden. Ged. Staten hebben goedgekeurd het be sluit tot aankoop van een perceel grond lioek SL Maartensweg—Ruigeweg van den hoer Hagen. Kasgeldleening. Overeenkomstig het voorstel van Dijkgraaf en Heemraden wordt besloten niet de Coop. Boerenleenbank een rekening-courantover- eenkomst aan te gaan, waarbij een kasgeld leening zal worden gesloten van ten hoog- -ète f20000, tegen een rente van. ten hoogste 4 liet ligt in het voornemen om uit deze kasgeldleening voorloopig te betalen de koopsom voor het percccl-de Moor. Regent Algemeen Weeshuis. Ter voorziening in de vacature, ontstaan door het overlijden van den heer P. de Boer i£z., wordt tot regent van het Algemeen Weeshuis benoemd de heer W. Bos, die de benoeming aanneemt. Bij de rondvraag deelt de heer Dignum mede, dat bij hem geklaagd is over het weg spoelen van den kant van den weg en waar door de egalement hier cn daar nauwelijks met een halve vracht bevaarbaar is. De Voorzitter deelt mede, dat er „met Pur- merend" wordt onderhandeld en een oplos sing gezocht wordt, waarhij de polder dan iets aan de schoeiing zou laten doen. Hierna .volgt sluiting. ZIJPE Ingevolge de bepalingen der Hinderwet zijn ter gemeentesecretarie alhier ter inzage neergelegd de stukken voor zooveel betreft de door het Departement van Defensie voor genomen oprichting van een schietterrcin voor luchtdoelgeschut nabij St. Maartenszee in deze gemeente. ZIJPE. Door B. en W. zijn de volgende bouwver gunningen verleend: aan N. J. Zeeman te 't Zand tot het bouwen van een woonhuis met kantoor aldaar; aan KI. Bos te Schn- gerbrug tot het houwen van een schuurtje aan diens boerderij te Burgerl)rug. BERGEN BERGER SPORTVEREENIGING. De a-adspiranten voor de be* slissing. Zou Bergen het eerste kampioenselftal kunnen begroe ten? De reserves naar Ursem. Zondag kan voor de a-adspiranten van B.S.V. de beslissing vallen. Kan, zeggen we, maar het zal een zware opgave zijn. Door het gelijk spel tegen Schoorl a, staan de jongens nog slechts twee punten voor op AI km. Boys a, die ze Zondagmorgen om 12 uur op het terrein in Alkmaar gaan bestrij den. Winnen de Westerwegbewoners dan zal er een beslissingswedstrijd noodig zijn. B.S.V. is in zooverre in het voordeel, dat zij twee kansen heeft, tegen de Boys één. Im mers, een gelijk spel is voor de Berger jon gens alreeds voldoende om straks de kam- pioensvlag te hljschenl Zou Bergen dan toch Zondagmiddag het eerste kampoenschaps- elftal kunnen begroeten? Werkt er voor jon gens; geef je geheel van het begin tot het einde. Voor de achterhoede vreezen we niet. maar de voorhoede dient nu eens te toonen, dat er ook doelpunten gemaakt kunnen worden. Vooral Hans Busselmann en Jan Eriks dienen zuiverder te schieten. Dat kunstje leert de trainer jullie jongens! Wij wcnschcn de jonge Borgenaren sterk te toe op hun moeilijken tocht naar Alk maar en natuurlijk succes. De reserves van B.S.V. gaan naar Ursem en hebben op papier alweer een goed elf tal. Jammer, dat in de praktijk dat papie ren elftal in den regel als een kaartenhuis ineenvalt. Kom B.S.V.'ers, laat dat nu Zon dag eens anders zijn. Jullie kunt de twee punten best gebruiken! FANCY-FAIR „VOLKSONDERWIJS". Morgenmiddag om drie uur of- ficieele opening door den bur gemeester. Nog één dag en dan zal de groote Fan- cy-fair, georganiseerd door de afd. Bergen van Volksonderwijs officieel door den bur gemeester, den heer mr. H. D. A. van Ree- nen, worden geopend. Deze plechtigheid zal plaats vinden des middags om drie uur. Zooals wij reeds eerder schreven, is deze bazar op touw gezet, om een begin te krij gen met het vormen van een fonds, ten einde daaruit de kwockelingc met akte aan de openbare lagere school, te behouden. Het is verheugend te kunnen melden, met welk een enthousiasme en ijver de vele voorstanders van liet openhaar onderwijs 't bestuur bijstonden en hielpen bij het in richten van dezen bazar. De. voor deze ge legenheid speciaal in het leven geroepen commisic ondervond medewerking van alle kanten. Ofschoon er reeds een z-cer groot aantal artikelen voor den verkoop aan de talrijke stands werd ingeleverd, kunnen nog tot liet allerlaatste oogenblik artikelen worden bijgebracht. De Bazar-commissie zal ze dankbaar aanvaarden. Door de vele attracties zal het ongetwij feld recht gezellig worden in de voor dit doel zeer geschikte zalen van de Rustende Jager. Behalve de reeds door.ons genoemde vermakelijkheden, komen er ook nog een bommenwerper en een hoepla-tent. tweo at tracties, welke vooral door de jeugd, zeer zullen worden gewaardeerd. En dan de loterij! Een schat van fraaie; ja zelfs kostbare prijzen is daarvoor bijeen gebracht cn zal op den bazar te bezichtigen zijn. Wij noemden er reeds enkele, doch sindsdien zijn er nog vele bijgekomen. De trekking dezer loterij heeft plaats op Zondagavond omstreeks elf uur en daarna zal de pret nog tot des nachts twee uur on afgebroken vooriduren. Zoo belooft deze Fancy-fair een groot suc ces te worden; men zal er goed en niet duur aan de stands kunnen koopen; men zal zich kunnen amuseeren bij de verschil lende vermakelijkheden en zal zich in de avonduren in de armen kunnen werpen van de verleidelijke Terpsichore en voortzwo- vend op de lokkende tonen der muziek van de Sonnv-Band voor ecnigc uren de zorgen vergeten. En zij, die niet dansen, kunnen onder het Sterkoffie en Sterthee Jubileeren Wilt U bij ons 125-jarig jubileum o.a. EEN PHILIPS RADIOTOESTEL, EEN SIMPLEX HEEREN- of DAMES RIJWIEL of EEN ZILVEREN HEEREN of DAMES HORLOGE winnen? Zendt ons dan vóór 1 Mei '37 opgave van zooveel mogelijk bestaande Ne- dcrlandsche woorden (oude spelliug), die U kunt vormen uit bovenstaand opschrift: „Sterkoffie en Sterthee jubi leeren". Voorwaarden voor deelname: Voor ieder ingezonden woord moet een sluitétiket met klein Sterretje, geknipt van een zak Sterkoffie of Sterthee worden bijgesloten. Ieder woord mag niet meer letters van één soort bevatten dan totaal in het opschrift voorkomen; alle woorden moeten verschillend zijn. Alle inzendingen moeten ons vóór 1 Mei 1937 franco worden toegestuurd. Bovendien ontvangt ieder deelnemer, die minstens 8 woorden en sluitétiket- tcn heeft ingezonden, een jubileumge schenk. Dit geschenk heeft U direct, want het opschrift geeft U zoo zonder meer reeds vier van de acht woorden. Fa. Sn. LEVELT, Prins Hendrikkade 26 Amsterdam. KOFFIE. THEE. genot van een geurig kopje thee in den op het tooneel speciaal voor deze gelegen heid ingerichten theetuin, genieten van het gewoel bij stands en attracties. Rest ons nog te melden, dat de bazar Za terdag en Zondag geopend is van 3 uur 's middags tot 6 uur en 's avonds van 8 tot 2 uur. In de avonduren is er gelegenheid om te dansen, waarom er dan een geringe entreéprijs geheven wordt. WIERINGEN Ouderavond O. L. S. Oosterland. Dinsdag 16 Maart, waren slechts weinigen voor den eersten Ouderavond te Oosterland opgekomen. Na lezing van de notulen door don heer E. Zetzcnia, welke onveranderd werden goed gekeurd, deed de voorzitter enkele mededee- lingen betreffende de vacantie, het dalende aantal leerlingen en dc onlangs gestichte Centrale Ouderavond, terwijl hij tevens op- merkte, dat cle schoolarts er over geklaagd had, dat de ouders in 't algemeen weinig ge volg geven aan zijn wenken. Vervolgens bracht de heer J. Boon ver slag uit van dc eerste verrichtingen van den schooltandarts. Verschillende ouders waren van meening, dat de voor ieder kind beschik bare tijd tekort was en dat de behandeling daardoor niet voldoende tot haar recht kon komen. De heer Alb. Klein werd daarna met alge meene stemmen benoemd tot lid van de ou dercommissie in dc plaats van den heer Zctzema, die in verband met z'n werkzaam- heden bedankt had. Voorzitter zegt den heer Zetzema dank voor de wijze, waarop hij zijn taak als voor zitter van dc oudercommissie opvatte. Juffr. Vecnstra las daarop voor de schets: „Wiekje", uit „Kinderen uit mijn klas", door P. J. Cohen—De Vries, welke schets met veel aandacht werd beluisterd. In de pauze met thee en koek, die nu volgde, was gelegenheid om met de betrok ken onderwijzer(es) het werk van de leer lingen te bekijken en te bespreken. Na de pauze hield het hoofd der school een praatje over „Gevaren voor onze kinderen". Gewezen werd op de nadeelen verbonden aan het rooken cn 't gebruik van alcohol door kinderen. Tenslotte wees spr. op 't ge vaar van de onverschilligheid met betrekking tot de school en 't daar gegeven onderwijs. Door de crisisomstandigheden is het te be grijpen. Men gaat al gauw redeneeren: Wat geeft al dat lezen? Als m'n kinderen van school gaan, is er toch niets voor hen te doen. Diqi moedeloosheid en onverschillig heid oefenen al gauw hun invloed uit op 't gedrag der kinderen cn uit zich b.v. in bal dadigheid, een zekere tuchteloosheid, enz. Bij de rondvraag meende de heer J. de Wit, dat het gewcnscht was de speelplaats meer af te sluiten, zoodat het, gevaar voor onge lukken in verband met 't verkeer beperkt zou worden. Op voorstel van den heer Zetze ma werd besloten het gemeentebestuur te verzoeken nog een waarschuwingsbord te doen plaatsen aan den Akkerwcg. Daarna wees do heer v. Dijk nog op de wcnschclijk- heid van vergrooting van het aantal leerlin gen. Bij de discussie bleek wel, hoe groot de moeilijkheden zijn aan deze kwestie ver bonden. Niets meer te bespréken zijnde, sloot voor zitter met een woord van dank en een tot weerziens, de vergadering. ANNA PAULOWNA LOOP DER BEVOLKING Ingekomen: A. Wisse en echtg. van Wie- ringerwaard; C. J. van Dijke van Akersloot D. C. de Rooy en gez. van Oterlcek; J. J. C. van der Veer van Dordrecht; mej. P. A. Vergouwe van Dordrecht; K. Th. van Steijn van Voorhout; Wed. E. Kreijger-Keuris cn gez. van Den Helder; G. van Dalen en gez. van Winkel, M. Blaaubocr-Bakker van Den Helder; C. F. Polet en gez. van Wic- ringen; mej. A. Veenstra van Heerenvecn. Vertrokken: A. Bruin Paardckoopcr naar Den Helder; C. L. Duyzer en gez. naar Den Helder; M. van Wieringen naar Sint Pan- cras; mej. J. A. Groen naar Harenkarspel; M. Blaauboer naar Wieringcrwaard; mej. J. Kunnen naar Medemblik; mej. E. Wil- lemse naar Utrecht; mej. A. M. de Rooij naar Castricum; mej. C. G. Mul naar Heer- Hugowaard. BURGERLIJKE STAND Geboren: Geertje, dochter van G. de Vries en A. Doves; Bertus, zoon van P. Keppel en P. A. van Rijswijk; Wilhelmus Simon, zoon van P. J. Langelaan en E. S. van Schic Comelis, zoon van H. Westerdijk cn C. de Laat. Ondertrouwd: C. Glim en J. Mels. Na een onfortuinlijken wedstrijd wint Jaap Kuiper afgeteekend te Waver, over een afstand van 60 K.M. Voor de eerste maal in de Noord hol land- schc wiclcrgeschiedcnis is het aan een ren ner uit Noordholland boven het IJ gelukt om een wegwedstrijd in het buitenland te win nen, Jaap Kuiper uit Julianadorp heeft hier kans toe gezien om in één van de vele be kende straatcoursen die er in België worden gehouden, zegevierend uit den strijd te ko men. Begrijpelijkerwijs was onze jonge streekgenoot bijzonder verheugd met zijn fraaie overwinning en vooral omdat hij in dc wegwedstrijden nog niet zooveel heeft gepresteerd dat wc kunnen zeggen, dat hij van klasse is, wel verraadde zijn manier van rijden dat er in hem een belofte schuil de die vroeg of laat wezenlijkheid zou wor den en dat is dan gebeurd, ver van huis en de prestatie is daarom des te fraaier. Meestal is het zoo gesteld dat de enkelingen uit ons land het al heel zwaar te verant woorden krijgen in de wedstrijden waaraan zij deelnemen in het Belgenland en vooral als zoon renner blijk geeft iets te kunnen en een ernstige concurrent is voor één der ccrcplaatsen, dan tracht men meestal zoo iemand door combine onschadelijk te maken en dan moet de betrokken coureur wel een heel sterke en moedige rijder zijn om toch zijn streng te trekken cn zich weten te plaat sen ondanks alles. Zondag heeft Kuiper medegereden om de Openingsprijs voor Onafhankelijken te Lig? ny en hoewel hij zich niet wist te klasseer ren was de renner zelf niet ontevreden over zijn werk. De wedstrijd, die over 120 K.M. ging, werd verreden onder bijzonder slechte weersomstandigheden cn wanneer een ren ner uit het peleton raakte door één of an dere oorzaak, was het vrijwel uitgesloten dat zoo iemand nog weer bij kwam, want. de hevige wind en regen maakten dit onmoge lijk. Do wedstrijd ging over 8 ronden van 15 K.M. en steeds maar klimmen en dalen en men ging met ruim 100 renners van start af, waaronder de allerbeste Belgen, die het rijden in dc bergen gewoon zijn en prer cies weten met welke versnelling zij moe ten rijden en hier ontbrak het onze favoriet aan routine. Want als men een berg he klom tegen wind en daalde met den wind in den rug, dan zat hij, wat men in de wie- Ierwereld noemt, te laag cn kon het niet bijdraaien. En omdat Jaap ziin rijwiel niet voorzien was van een versncllvngsapparaat, bracht dit op den duur onoverkomelijke moeilijkheden. Ondanks dit alles is hij gedu rende 4 ronden met nog 5 renners weg ge weest. maar zij konden het. door het hijzon der ongunstige weer niet houden en het achtervolgende peleton zag kans om dc weg- loopcrs weer te vervoegen. Toen er nog 25 K.M. was te rijden, lag Jaap Kuiper op de 24e plaats, hij had dus al 80 renners achter zich-gelaten, iets wat een niet tc onderschat ten prestatie is, en had zoodoende nog kans op één der 20 geldprijzen. Maar toen begon het rijden met een verkeerd „verzot" zich te wreken en kreeg dc Julianadorper een kleine inzinking, waarvan hij zich spoedig herstelde. Het noodlot wilde toen echter, dat hij kwam te vallen en daar het toch onmo gelijk was om alleen in het beestenweer nog weer bij te komen in den nog geringen tijd die er was te rijden, heeft hij opgegeven- Deze wedstrijd heeft hem ongetwijfeld veel geleerd en als hij nog een paar inaal aan dergelijke wedstrijden heeft meegedaan, zal hij veel beter weten met welke versnel ling hij moet rijden. Hij rijdt a s. Zondag te Namen over 150 K.M. en met een beetje geluk zal hij zeker in dezen wedstrijd, 150 K.M., een kansje hebben om één der prijzen tc veroveren. Hij zal in dien wedstrijd ook gebruik maken van het versnellingsappa raat. Over zijn overwinning die hij Maandag behaalde te Waver, dus een dag na den vermoeienden strijd te Ligny, schreef hij aan onzen wielermedewerker het een en ander. „Het is mij gelukt om mijn eerste wedstrijd te winnen, geen wonder clan ook dat ik bij zonder gelukkig ben met. mijn eerste zege in liet Belgenland. Toch leek het eerst weer of ik moest opgeven, want in de zesde ronde kwam ik weer tc vallen, net als in Ligny. Maar toen heb ik de tanden extra op elkaar gezet en na voel moeite kwam ik weer bij de leiders. Meteen demarreerde ik weer van den kop af cn wist meteen weg Ie vluchten, gevolgd door nog een renner. Doch de laat ste ronde wist ik nog eenmaal zóó fel weg tc springen dat ook mijn medevluchteling niet aan mijn wiel kon blijven en met 500 meter voorsprong stoof ik alleen over de streep. En al was het geen groote wedstrijd, er is toch duivelsch hard gereden en ik heb niet 1, maar al dc 45 renners ditmaal geklopt." Dit was hetgeen wat Jaap Kuiper in zijn brief schreef met het verzoek om alle strcck- genooten hartelijk te groeten en als hij bin nenkort in onze streek een wedstrijd kan rij den, hoopt hij volop in vorm te zijn. Eén zwaluw maakt geen lente, één overwinning geeft nog niet het bewijs dat iemand door gebroken is. Maar toch, het is in elk geval een zeer hoopvol begin. Binnen 8 meter van straathoeken is stil staan met auto's en andere voertuigen te- 4, genwoordig verboden! Q0 4) Liefde, die. zooals nu duideiyk was geble ken, zóó oppervlakkig en zonder eenige die peren zin was, dat ze by den eersten den bes ten tegenstand in onverschilligheid kon over slaan. Doch misschien was de jongen zelf daar slechts voor een klein deel aansprakelijk voor. Die vrouw, die was de schuld van alles. Zij had hem niet losgelaten toen ze bemerkte, dat zijn vader er warmpjes bij zat. Zijn zoon was blind, stekeblind geweest... Hij zou eens zien hoelang zyn geluk duurde, nu er armoede voor de deur stond. Zij zou hem heusch niet met open armen ontvangen als hy aanstonds thuiskwam en haar mededeelde, dat er van zijn vader niets te verwachten was. De helft van zijn vermogen zou hij er voor willen geven als de jongen zich van die vrouw losmaakte en zich weer opnieuw aan zijn stu die ging wijden. Enkele maanden, hoogstens een half jaar zou het nog maar duren, dan zou hij afgestudeerd kunnen zijn. Wat hadden ze beiden daarnaar verlangd en er dikwijls over gesproken, vooral in dien tijd toen hij. na zijn candidaatsexamen, als plaatsvervangend assistent by den bekenden professor Juringa werkzaam was. Zijn interesse voor. de bestrijding van tropi sche ziektegevallen had al dadelijk de belang stelling van den hoogen geleerde getrokken en de lezing, die hij er Paul over liet houden, had in vakkringen zelfs eenige beroering ge- Wekt en wel zoo, dat men er in een enkel medisch blad de aandacht op vestigde. En dat alles zou nu voorbij, voorgoed voorbij zy'n? Dat kon toch niet... De jongen zou toch wel eens inzien, dat hij den verkeerden weg ingeslagen was. Na kor toren of langeren tijd zou hij toch wel voor zyn wil zwichten, als hy tenminste nog een weinig van zijn vader hield... Zélf mocht hy niet toegeven, dat kon Paul niet van hem verlangen. Het was toch ondoenlijk, dat hy, telg uit een oud, aristocratisch geslacht, ge dwongen zou worden tot omgang met een schoondochter, die evengoed een hunner dienstboden had kunnen zijn. En Paul, wel opgevoede en intelligente jongen als hy was. moest toch ook herhaaldelijk in botsing ko men met het klein-burgerlijke dat hij onge twijfeld in zyn vrouw aantrof. Had zijn passie voor haar, want iets anders kón het niet zijn, hem dan zoo gedegenereerd dat hy het stuitende daarvan niet eens meer voelde? O, hoe haatte hij haar, die alles op het spel gezet had om zyn leven te vergallen. Die wie weet welke kunstgrepen te baat ge nomen had om zyn zoon zoover te krijgen en nu nog den schyn wou wekken, dat ze niets liever zag, dan dat Paul zich met hem ver zoende. Maar dan zou er heel wat anders moe ten gebeuren. En zéker niet iets waar zy de hand in had. Liever deed hy voorgoed afstand van zijn zoon, dan toe te laten, dat zy het was, die hen weer te zamen bracht. n. Diny onderschatte de moeilijke taak, die Paul op zich genomen had door naar zyn vader te gaan, geenszins. Ze leefde geheel en al met hem mee en hoorde even duidelijk alsof ze er b|j tegenwoordig was, de verwijten waar mee hij overladen werd. Zij hoopte van ganscher harte, dat het hem gelukken zou kalm te blijven. Een innerlijke stem zei haar, dat ze niet op het medegevoel van zyn vader behoefde te rekenen, en toch •durfde ze niet alle hoop te laten varen. Er moést immers hulp komen, morgen moest de huur betaald worden, anders... „We moeten er wat anders op zien te vinden, Marjoleintje zóó gaat het niet langer..."' had Paul een dezer dagen gezegd. Dat was vanmiddag maar al te goed tot haar doorge drongen. op het oogenblik dat hy, in zijn ka mer, buiten zichzelf van opwinding geraakte. Zoo gaat het niet langer... Die zin was maar steeds in haar hoofd blijven nadreunen. Neen, geen ander die het zoo goed wist als zij, dat het zóó niet langer ging, dat er iets anders op verzonnen moest worden. Maar dat hè.d ze immers al gedaan ze had alleen den moed nog niet gehad het ten uitvoer te brengen. En nu. in de angstige spanning waarin ze Paul's terugkomst afwachtte, bad ze zacht in zich zelf, dat God een wonder zou laten gebeuren, zoodat dat... vreeselyke niet noodig zou zyn, want wèt zou ze moeten beginnen zonder hem...? Ze voelde opeens een bange zekerheid over zich komen, dat het toch moest gebeuren, dat er geen ontkomen aan was. Kwam dat om dat Paul zoolang wegbleef? Misschien was dat juist een gunstig teeken. Wie weet hoe goed dat onderhoud afgeloopen was en terwyl zy zich hier ongerust maakte, zaten hij en zyn vader waar;chijniyk heel genoeglyk wat na te praten. Het had toch geen zin om alles maar direct somber in te zien. Maar als zijn vader nu niet bereid was hen de helpende hand toe te steken, wat dan? Ze overdacht, dat het misschien beter ge weest was indien ze Paul tevoren op de hoogte gesteld had van den toestand, waarin ze verkeerde. Misschien had dat er toe byge- dragen zyn vader te verteederen. Ze had het nog wel een oogenblik overwo gen. doch het verlangen het hem eerst dètn te zeggen, als de toekomst er wat hoopvoller uit zag, had haar er van tegen gehouden. Dat groote oogenblik was nu misschien reeds in het zicht. Ze probeerde zich in te den ken, hoe Paul op haar mededeeling zou rea- geeren... Ze wist hoeveel hij van kinderen hield, hy zou door het dólle heen zy'n. En ze zouden natuuriyk direct beginnen een naam te bedenken en schertsend tobben over de moeilijkheid van het niet-weten of het een jongen of een meisje zou zijn. Of het er wat op aan kwam. Het zou hun kindje zijn, daar kwam het alleen op aan, hun éigen kindje... Het was of haar geest in een mooien droom gevangen werd... Glimlachend staarde zy voor zich uit in de half donkere kamer, waarin zy geen enkel voorwerp meer onderscheidde. Alles vervaagde voor dat heeriyke beeld, dat zy zich voor de oogen stelde... een kinderkopje met lachende oogjes. Haar lippen bewogen, alsof ze het kindje iets toe wou fluisteren, er kwam beweging in de handen, die roesloos in haar schoot gelegen hadden, het was of zy de armen wilde uitstrekken om het kindje er in op te vangen... Haar oogen werden vochtig, door het ongekende gevoel, dat zich van haar meester maakte, het groote verheven moeder gevoel... Midden in haar droom viel de slag. Daar stond Paul opeens in de deuropening. Door het licht, dat hy zoojuist aanknipte, was haar betoovering verbroken. Nu stond ze weer voor de werkelykheid, die haar plotseling angst aanjoeg... Want een enkele blik op de wan hopige uitdrukking in zijn oogen was voldoen de om haar te doen beseffen dat al haar goede verwachtingen op niets uitgeloopen waren. Ze wou iets zeggen, maar wist geen woor den te vinden. Ook hij zei niets, het was ook niet noodig, zijn houding zei al genoeg. Werktuigelijk stond ze op en liep op hem toe. „Paul..." zei ze alleen. Hij verstond dit als een vraag. „Mis natuuriyk," zei hy, met een stem, die ingehouden woede verraadde, „zoo hard als een steen... Is het niet om gek te worden?" „Heb je het... wel goed aangepakt, Paul?" Op hetzelfde oogenblik had ze reeds spijt van die vraag. „Neen, ik heb stom gedaan, zooals altyd. Dat bedoel je toch hè?" viel hy uit. „Ach neen, jongen, dat weet je toch wel beter." zei ze sussend, ,,ik bedoel of je niet... eh... te driftig geweest bent, je was al zoo overstuur." t,Zou je dat soms niét worden als iedereen je maar in een hoek trapt? Als je je kop gek prakkizeert om maar iéts te vinden waardoor je een beetje op dreef komt? Jij met je ge- lykmatige natuur en je eeuwige kalmte kan daar niet by. Jij hebt geen haar begrip van wat er in mij omgaat!" riep hij, driftig de ka mer op en neer loopend, uit. „Dat heb ik wel en misschien meer dan jy denkt. Maar wat helpt het of we allebei als razenden door het huis heendraven..." Hij kwam vlak voor haar staan. „O, doe ik dat? Jij ziet het dus zóo...? En ik, stommeling, die dacht dat jy in alles met me meeleefde. Ik stel me dus, in jouw oogen, aan als een dolleman... Dat mankeert er nog aan waarachtig, dat is het eenige nog wat er aan mankeert, dat jy me ook nog afvalt." „Maar Paul..." „M'n vader zegt het, en misschien heeft hg niet eens heelemaal ongelyk, zoolang er geld is, gaat alles goed, maar komen er be- roerdigheden, dan..." „Paul, durf jij je over my te beklagen? Hoor je van mij ooit één woord van verwyt?" „Dat moest er nog bykomen!" Hy liet zich op den divan neervallen, gooide de kussens opzy. Diny hield met moeite eenige scherpe woor den terug. Paul was onredelijk en hy verdien de dat ze hem dat eens goed onder het oog bracht, maar ze wist dat hun twistgesprek dan zou ontaarden in een hevige ruzie, die misschien in dagen niet bijgelegd zou worden. Paul was over zijn zenuwen heen en zou din gen zeggen, die hij maar half, of misschien heelemaal niet meende en die zij zich toch zou aantrekken. Ze vocht met haar opkomende tranen. Ze trachtte haar zenuwen de baas te blijven, doch het lukte haar niet. De over gang van het visioen met het kindje naar dit, was al te groot geweest... En voor zy er zich- zslf rekenschap van kon geven, uitte zij haar v-rdriet en teleurstelling in een nerveuse huilbui. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1937 | | pagina 6