tangendijker Groentenveilingenl
Een TERLEPs past II
de prijs ookl
Woensdag 31 Maart 1937
Tweede blad
Maart geeft geen opleving te
zien in tegenstelling met wat
vroeger vaak gebeurde hel
blijft schorten aan uitvoermoge-
lijkheid met talrijke vraag
stukken houden de tuinders
zich bezig hef meest echter
met de zorg over de financiën
aardappelen, weinig veran
derde prijzen minder aanvoer
roode kool prijzen maar wei
nig beter ook geringer aan
voer van gele kool voor deze
werden iets minder slechte
prijzen besteed voor Deensche
witte bleef het slecht ech
ter werd iets meer verkocht
zeer onbevredigend was het
weer met de uien het uitzoe
ken bijna niet wa^rd peen
bracht ook een zacht prijsje op
bieten zeer slecht prei
goedkoop idem boerekool
aanvoer groene en taaie gele
kool
Is het in de halve eemv van het bestaan
van het veilingwezen aan Langendijk meer
malen voorgekomen dat de maand Maart,
na een bijzonder slappe periode aan de vei
lingen, een flinke opleving te constateeren
gaf, in den winter van 1936-1937 is dit be
laas niet het geval geweest.
Wel was het weer gunstig voor een op
leving, doch de tuinders hebben er in
hun portemonnaie weinig van gemerkt. Het
is slecht en het blijft slecht. En men mag
er zich van verzekerd houden, dat het
slecht zal blijven, als de mogelijkheid, om
meer uit te voeren, niet gunstiger wordt.
En daarvan is nog niets te bespeuren. Al
lerlei moeilijkheden worden aan een na
tuurlijken export in den weg gelegd. Die
moeilijkheden hebben we meermalen ge
memoreerd. Ze zijn in alle instanties be
kend. Het Centraal Bureau voor de veilin
gen in Nederland wordt niet moe, voortdu
rend de aandacht van de regeering op deze
voor den tuinbouw moordende maatregelen
te wijzen, doch van practische resultaten is
geen sprake. En in de kringen van den tuin
bouw maakt men zich ondertusschen druk
over de vraag, of de minimumprijzen moe
ten worden verhoogd, ja dan neen, en gaan
er stemmen op, die betoogen dat de binnen?
landsche consumenten althans een prijs
voor de groenten behooren te betalen,
waardoor de tuinders den productieprijs
ontvangen. Vraagstukken v. actie en tactiek
van ordening door teeltbeperking enz. wor
den herhaaldelijk aan de orde gesteld, maar
met dat al blijven de tuinders voortsukke
len en vragen zij zich af, hoe zij in de
kosten van zaaizaad en plantgoed, varf be
smetting en bewerking hunner akkers zul
len voorzien en hoe zij den stillen tijd zul
len doorworstelen, waarin wel veel uitga
ven moeten worden gedaan doch er totaal
geen inkomsten zijn. Steunuitkeéring zal
hier raad moeten schaffen.
De aanvoer van aardappelen had niet
veel te betcekenen. De meeste werden uit
de hand verkocht.. Bevelanders brachten
ruim f 2— op. Blauwe aardappelen golden
f 1.70 Voor blauwe Eigenheimers werden
zeer uiteenloopende prijzen betaald. Er
werden er verkocht voor f 1.90f 2.10 en ook
van f 2.70—f 3.—. Kwaliteit gaf daarbij den
doorslag. Voor Souvenir werd f 2.betaald
Bobijn f 2.10 en Friso f 2.
De hoeveelheid roode kool, welke aan
beide veilingen werd aangevoerd, was veel
geringer dan de vorige week. Voor een deel
zal dit wel toe te schrijven zijn aan de
omstandigheid, dat de voorraden vermin
deren, voor een ander deel echter speelden
de Paaschdagen een rol. De week vóór Pa-
schen wordt er over 't algemeen minder
aangevoerd. De prijzen bleven echter, on
danks dezen minderen aanvoer, slecht. Aan
Feuilleton
door
Annie de HoogNooy
Vader Dekkers' stem klonk tot in het
achterhuisje door.
„Waar heeft-ie het over is er brand?"
vroeg ztfn ega.
Diny lachte.
„Nee hoor, hij roept alleen maar, dat de
koffie klaar is."
„Nou, heeft-ie déér even fijn voor gezorgd?
Een goeie lobbes is het toch."
,,'t Is een man uit duizenden", prees Diny.
„Dat is waar," gaf juffrouw Dekkers toe.
„Maar ik heb hem zelf zoo gemaakt. Geloof
me, kind als een man goed is, heeft z'n
vrouw hem dat aangeleerd, uit derlui eigen
hebben ze het niet. Zoo, sla jij nou even de
dekentjes terug, dan gaat ze d'r in. Ze is van
de alternatie in slaap gevallen, dat lekkere
dier. Ja man, we komen al," riep ze met ge
dempte stem, terwijl ze met Diny de smalle
gang doorliep.
„Je mag je dat schreeuwen wel afwennen,
zeg, anders zit ik dag aan dag met een jan
kend kind." voegde ze er aan toe, het keuken
tje inkomend, waar vader Dekkers juist de
koffie in de kopjes schonk.
Diny snoof behagelijk de geur er van op.
„Verrukkelijk ruikt die koffie," zei ze.
„M'n hoofd er af als er niet een half loodje
te veel in is," zei juffrouw Dekkers, met ken
nersblik de donkere kleur monsterend. Dek
kers schudde het hoofd.
„Is het een vrouw wel ooit naar den zin
de veiling van den Noordermarktbond werd
de hoogste prijs besteed ri.1. f 2.80 Dit was
voor het mooiste goed van 2 a 3 pond, en
kwam slechts zelden voor. Meestal bracht
deze sorteering niet meer dan f 2.20f 2.40
op. De zwaarste werd voor fl.40-f 1.60 ver
kocht. Daartusschen gelegen prijzen werden
besteed voor kool van middelbare grootte.
Afwijkend goed draaide soms door of
bracht f 1.40 op. De aanvoer beliep 55 spoor
wagons.
Iets minder slecht ging het met de gele
kool. Er werd in de eerste plaats veel meer
van verkocht, zoodat er minder doordraai
de. Voor de mooiste kool van ongeveer 3
pond werd van f 2.50f 3.10 besteed, dat is
dus ongeveer f 1.meer dan vorige weken.
De groote kool bracht nu ook wat meer op.
De minimum prijs van f 2.10 kwam nu
niet meer voor. De laagste prijs, die besteed
werd, was f 1.60. Dit was voor de zwaarste.
De aanvoer beliep ongeveer 45 spoor wa
gons, die. behalve voor het binnenland, ook
gedeeltelijk voor het buitenland waren be
stemd.
Met de Deensche witte kool bleef bet vrij
wel hetzelfde. Op het laatst der week wer
den voor het meest gewilde product van
ongeveer 3 pond iets minder lage prijzen be
taald: ze kwamen nu tot f 1.40 en f 1.60.
Veel ging echter voor den minimumprijs
weg en een belangrijk kwantum van deze
koolsoort bleef ook nu onverkocht. De aan
voer beliep ongeveer 55 spoorwagons, wat
nog minder dan de helft is van wat de vo
rige weken aan de veilingen kwam. Dit ver
klaart mogelijk de iets minder slechte stem
ming. Niet onmogelijk is het, dat, als vol
gende weken weer wat meer wordt aange
voerd, de oude toestand weer intreedt.
Aan de Brocker veiling werd eiken dag
nog groene kool aangevoerd. De prijzen we
ken niet veel af van die van vorige weken.
De mooiste en grootste werden voor f 2.50
f 3.60 verkocht, al naar gelang van kwa
liteit, iets kleinere brachten f 1.80f 2.40
op, de kleinste of iets grootere van afwijken
de hoedanigheid f 1.20—f 1.80 Taaie gele
werden verkocht voor f 1.50f 2.70; grootte
en kwaliteit bepaalden de prijsverschillen.
Slecht ging het met de uien. De hoogste
prijs, voor gele uien besteed, bedroeg f 1.30
Het meeste werd echter voor 90 cent tot
f 1.10 verkocht. Bijna alle aangevoerde drie
lingen brachten 60 cent op, slechts enkele
partijtjes brachten het tot 70 en 80 cent. De
prijs van de grove uien was ongeveer ge
lijk aan dien van de gewone. Nep bracht
f 3.10 op.
Voor kleine wortelen werd 50 cent betaald
groote brachten 90 cent tot f 1.40 op. De
laagste prijs werd besteed voor „vurige
partijtjes. Slecht ging het ook met de bieten.
Grove bieten golden van 4060 cent. Mid-
delgroote brachten 80 cent tot f 1.20 op.
Aan de Broeker veiling werd ook nog prei
aangevoerd, die echter maar zeer weinig
opbracht n.1. f 2.10—f 2.50. Ook de Boere
kool was goedkoop en werd voor f 1.70'
verkocht.
Uit onze Omgeving
Z1JPE
ST.M AARTENSBRU G.
Zondagavond werd in het. lokaal Koss>en
een gemaskerd bal gegeven, waaraan door
23 dames en heeren werd deelgenomen.
Het was voor de jury, die bestond uit de
heer en mevr. KooijGroet. mevr. Dekker
Veuger mej. S. Veuger en de heer Jn. Keu
ris lang geen gemakkelijke taak. veel en
goed werk als er van deze maskerade was
gemaakt. De prijzen werden als volgt toe
gekend:
Mooiste enkelingen: le prijs, 41 punten.
Metha Kossen, Wenken voor de veiligheid;
2e prijs, 35 punten. Grietje Pool, beiden te
St. Maartensbrug, Koopt Nederl. Fabri
kaat; 3e prijs, 32 punten Engeltje Koen,
Schagerbrug Schoonmaak.
Mooiste origineele enkelingen: le prijs, 47
punten mej. G. Ho>man, Schagerbrug, Thee
muts; 2e prijs, 43 punten, de heer Jn.
Boontjes, Schagerbrug De verstrooide Pro
te maken?", vroeg hij, terwijl hij een kopje
voor Diny neerzette.
„Niet gauw", lachte ze.
„Dat is maar goed ook," gaf juffrouw Dek
kers tot bescheid, „anders was de aardigheid
er voor jullie, manne, veel te gauw af."
Als Diny de laatste dagen van haar ver
blijf in het ziekenhuis de krantenberichten ge
volgd had, zou ze er van op de hoogte ge
weest zijn, dat haar man voor onbepaalden
tijd naar Afrika vertrokken was.
Nu wist ze niet beter of hij was nog in de
hoofdstad en genoot daar, na het harde wer
ken volop van zijn vrijheid. Ze was nu alweer
eenige weken in haar betrekking terug en het
leven ging sedert dien zijn gewonen gang.
Het eenige verschil was dat zij nu, den ge-
heelen dag door, naar den avond verlang
de, om dan weer te kunnen genieten van de
verhalen, die juffrouw Dekkers over Marjo-
leintje deed.
Gewoonlijk sliep het kind reeds als ze thuis
kwam. Het was eigenlijk maar enkele uren
per dag wakker en dat was meestal in den
tijd, dat zij op het atelier was. Zoo had een
ander meer aan het kindje dan zijzelf, maar
dat kon nu eenmaal niet anders. Zij moest
zelfs heel dankbaar zijn, dat juffrouw Dek
kers het zoo goed verzorgde.
Vaak dacht ze nog aan de maanden terug,
waarin ze Marjoleintje zelf voedde. Nooit zou
ze die oogenblikken, waarin ze zoo één met
haar kindje was, kunnen vergeten.
In dien tijd had ze zoo naar Paul ver
langd, alsof zijn bijzijn die eenheid nog zou
kunnen vergrooten. Maar ook nu werd het
verlangen naar hem nog dikwijls in haar ge
wekt, vooral wanneer zij des avonds over het
kleine bedje gebogen, Marjoleintje's ge
zichtje bestaarde en daarin duidelijk de trek
ken van den vader terugvond.
Ze kon zich bijna niet meer verzetten tegen
den drang, het plan uit te voeren, dat tegen
haar wil in haar geest rijpte, het plan naar
hem toe te gaan, met hem te spreken, één
enkele keer...
fessor; 3e prijs, 31 punten, Nelly Kuiper,
Schagerwaard, Tiroler.
Paren, origineel: le prijs. 43 punten
Geertje Tromp en Dieuw Boontjes, Scha
gerbrug Sigarenbandje; 2e prijs, 38 pun
ten, mej. N. de Wit, Wieringerwaard, mej.
T. Peetoom en mej. T. de Groot, beiden te
Oudcsluis, 2 Kippen en 1 Haan.
Mooiste paren: le prijs, 41 punten. Trien
Klok en Nel Del ver. beiden te Burgerbrug,
Odol; 2c prijs. 3S punten, Gré van Loenen
en Nel Visser, beiden te Dirkshorn, Balans
opruiming.
De prijzen bestonden uit luxe voorwerpen.
Een heel gezellig bal was het besluit van
deze goed geslaagd maskerade.
'T ZAND.
Onze plaatsgenoot de heer T. Blokland Jr.
behaalde, op het, gedurende de Paaschdagen
te Den Helder gehouden jubileumcongres
van de Neutrale Nederlandsche Esperanto-
verecn. L.E.E.N. in verband met het 50-jarig
bestaan van Esperanto, den eersten prijs in
de onderwijzersklasse. Het betrof hier een
vertaalwedstrijd van een wetenschappelijk
taalartikel in Esperanto. Een mooi succes,
als men bedenkt dat hieraan deelnamen de
verdergevorderden uit geheel Nederland.
PETTEN.
PETTEN 2—KOEDIJK 2. 6—2.
Daar de gasten een afdeeling hooger ge
klasseerd zijn, mocht een spannenden en voor
de reserves tevens leerzamen wedstrijd ver
wacht. worden. Dit is echter niet heelemaal
het geval geworden. Spanning was er slechts
het. eerste half uur, voor 't overige was Pet
ten uitgesproken sterker en ware vooral de
linksbuiten wat beter op schot geweest, dan
zou de score nog hooger zijn geworden.
Niet resoluut genoeg ingrijpen van P.'s
verdediging was oorzaak, dat. K. het eerste
doelpunt kon maken. Niet lang duurde deze
voorsprong. Glas wrong zich behendig tus-
schen wat verdedigers door en de partijen
waren weer gelijk. Kutterink wist daarna
nog 2 keer te scoren, zoodat de rust met 31
voor Petten inging.
Na de hervatting was het eerst een tame
lijk lustelooze vertooning met Petten wel in
de meerderheid, doch aan schotvaardigheid
ontbrak het vooralsnog. Nadat eindelijk
Kohnhorst met een ver schot het ijs gebro
ken had, volgden nog twee doelpunten van
Kütterink en Glas. K.'s voonvaartsen
moesten meestentijds het onderspit delven te
gen de subliem spelende P. backs. Niettemin
werd hun gezwoeg nog met een doelpunt
beloond. Eindstand 62.
DEN HELDER
Het zou misschien niets aan den bestaan-
den toestand veranderen, maar het zou toch
een rust in haar brengen, dat ze nu miste.
Ze was er niemand verantwoording voor
verschuldigd, als ze het zou doen. Ze kon een
anders oordeel er geheel buiten houden, ze
behoefde er immers met niemand over te
spreken.
Ze zou op een Zondagmiddag kunnen gaan,
als juffrouw Dekkers, evenals de vorige week,
Marjoleintje weer mee zou nemen naar haar
zuster en zou weer bijtijds terug kunnen zijn.
want lang zou hun gesprek wel niet duren.
Het was eigenlijk dwaas dat allemaal te
overdenken, als ze toch niet van plan was te
gaan. Maar wós ze dat werkelijk niet?
Maakte zij zichzelf maar niet wat wijs en
was ze in haar hart al besloten het tóch te
doen?
„Neen, neen," zei ze, zichzelf geweld aan
doende. „Ik doe het niet, beslist niet."
Maar den volgenden Zondag ging ze.
vul
Bevend, van het hoofd tot de voeten, stond
Diny voor het groote huis op den Koninginne
weg en wachtte tot er zou worden openge
daan.
Op hetzelfde oogenblik dat de diepe klank
van de huisbel vaag tot haar doordrong, had
ze er spijt van, dat ze gegaan was. Wie weet
voor welke moeilijkheden ze kwam te staan.
Haar leven was nu toch vredig en goed,
waarom ging zij dat nu moedwillig verstoren?
Wat verwachtte ze eigenlijk, dat er gebeu
ren zou?
Even dacht ze er over om terug te gaan,
maar reeds werd de deur op een kier ge
opend.
„Bij wie moet U wezen?" hoorde zij vragen.
„Bij mjjnheer Beerens eh... de jonge
mijnheer, bedoel ik." Al werd de deur ook
dadelijk wat verder geopend, zag Diny toch
aan het gezicht van den bejaarden man, een
huisknecht, naar zij veronderstelde, dat men
geen bezoek venvachtte.
WIERINGERWAARD
Maandagavond, 2e Paaschdag, gaf de
Gymnastiekvereniging Olympia haar jaar-
lijksche uitvoering in de zaal van den heer
R. Breed. De opkomst was zeer goed te
noemen, hoewel de zaal wel eens voller is
geweest bij een uitvoering van Olvmpia.
De Voorzitter de heer Jb. Kaan Kz.. heet
te in 't bijzonder welkom Burgemeester en
Wethouders alsmede oud-Burgemeester Ha
ringbuizen, met hun dames. Olympia is in
1936 weer niet onopgemerkt voorbijgegaan.
We hadden mooie athletiek- en kampioens
wedstrijden. Spr. wil aan den laatsten wed
strijd bijzondere aandacht schenken, omdat
we op die dagen spontane medewerking
hebben gehad van de ingezetenen wat betrof
de ontvangst van die groote massa ath-
leten. Daarvoor nog hartelijk dank. Uit alle
oorden van ons* land ontvingen wc brieven
met woorden van lof en dankbaarheid voor
de prettige dagen in onze gemeente doorgc
bracht. Ook voor dit jaar heeft het bestuur
van H-N.K. besloten om hier een open
luchtuitvoering te geven met wedstrijden,
gevolgd door een Bal-masqué.
Het 1ste nummer van het programma:
vrije oefeningen dames liep al direct op rol
letjes, evenals hoog brug voor heeren. Ach
tereenvolgens kregen we de jongens op het
paard, een aardig dansje door le afd. meis
jes, brug voor 2e afd. meisjes en vrije oefe
ningen voor jongens.
Na de pauze hebben de heeren ons prach
tige toeren laten zien aan het hoogrek. Bij
nr. 9 vrije oefeningen heeren ging het met
bestaat een BRIL, waarmee U weer prettig
kunt lezen.
Waarom wacht U dan nog langer, als U
zoo'n bril kunt krijgen?
U weet toch ook,
Dagelijks kosteloos oogonderzoek. - Op alle
reparaties kunt wachten.
TEL. 99 HOOGZIJDE 103. SCHAGEN.
de eerste groep van zes iets minder goed,
dan bij de tweede groep. Deze laatste was
bijzonder goed. Het glanspunt van den
avond waren o.i. wel de bondsoefeningen
en dans door de dames. Beiden werden
schitterend uitgevoerd. De laatste dans ver
wierf zulk een applaus, dat dit nog ^ens
werd herhaald.
Olympia kan, dank zij de eminente lei
ding van den heer S. Keesman, weer met
voldoening op dezen avond terugzien. De
gebr. Meurs zorgden voor mooie muziek in
de pauze's, alsmede voor opgewekte dans
muziek.
D. H. ROODHUYZEN Co. kv.
MAKELAARS
SUIKER RUBBER - KOFFIE CACAO
per contract Amsterdamsche Liquidatiekas N.V,
DAM 2* T«l«foo« No. 30012-31012 AMSTERDAM-C
Beurt NU 7. TeW. 30012 Tetegremedret: CARLOS-AMSTERDAM
M
OUDE N1ED0RP
Voetbal.
Rood Wit speelde op 2en Paaschdag uit
tegen Geel Zwart van 't Zand. Beide elftal
len hadden invallers en hebben geen op
hoog peil staanden wedstrijd gespeeld. Voor
de rust een gelijk opgaanden strijd. Rust
stand 2—2. Na de rust wist Rood Wit een
4—2 voorsprong te verkrijgen lot Geel Zwart
een penalty kreeg te nemen, waardoor de
stand 43 werd. Daarna een aanval van
Rood Wit, welke tot resultaat had, dat de
voorsprong werd vergroot, tot 5—3. Eind
stand 5—3 voor Rood Wit. Scheidsrechter
Commandeur leidde uitstekend.
Tooneel.
Voor een uitverkochte zaal werd op den
2do.n Paaschdag door de R.K. Toonèelver.
„Nut en Vermaak" opgevoerd het tooneel-
spel van A. Broere: „Wij zoeken... zoeken".
Vol spanning heeft het publiek het spel ge
volgd. Vooral toen in het tweede bedrijf de
echtscheiding tusschen van Rossem en zijn
vrouw zich voltrok, was het muisstil in de
zaal. Over speelsters en spelers niets dan
lof. Ieder heeft van de rol gemaakt wat er
van te maken viel. De regisseur, de heer
Verman kan met voldoening terugzien op
dezen avond. Na afloop wist het ensemble
I lekeiaar de gang er weer uitstekend in te
houden.
Donderdagavond wordt het stuk voor de
tweede maal gespeeld, en laten we hopen
weer voor een volle zaal.
„Mijnheer Paul dusvroeg hij aar
zelend. Een vaag vermoeden kwam, bij het
zien van de jonge vrouw, in hem op.
„Ja, juist, mijnheer Paul," zei ze en het
gaf haar direct een bekend gevoel tegenover
den ouden man, toen zij hem dien vertrouw
den naam hoorde uitspreken.
„Maardie is immers weg, naar Afri
ka!" Uit zijn toon sprak verwondering en ook
verwijt, dat zij niet op de hoogte was van
hetgeen volgens zijn meening, tot de alge-
meene bekendheid was doorgedrongen. Had
den de kranten er niet vol van gestaan?
„Naar Afrikaherhaalde Diny met
zwakke stem. „Paul is naar Afrika?"
Ze greep onwillekeurig den grooten knop
van de deur tot steun.
„En de oude mijnheer is gisteren juist
naar Parijs vertrokken, diè kunt U dus ook
niet spreken. Mijnheer heeft zijn zaken voor
een poosje uit handen gegeven. Het was wel
noodig, ziet U, dat hij er eens even uitging.
Hij had het druk genoeg gehad door het ver
trek van mijnheer Paul."
Zijn ongewone openhartigheid tegenover
vreemden, viel hem plotseling zelf op. Had
hij niet teveel gezegd? Hij wist toch niet of
zij het wel werkelijk was waarvoor hy haar
hield.
Dat ze ook niets zei, hij had eigenlijk een
beetje met haar te doen, zooals ze daar
stond, schijnbaar niet wetend of ze weg
zou gaan of zou blijven. Ze zag er zoo bleek
en ontdaan uit... Zou hij haar niet even in de
hall laten plaats nemen?
Hij meende dat zonder gevaar te kunnen
doen. Er kon immers toch niemand komen.
Doch zij weigerde.
„Dank U," zei ze, „ik heb niet veel tijd.
Als U mij alleen nog zou willen zeggen wan
neer mijnheer Paul terug verwacht wordt."
„De eerste jaren in geen geval. En mis
schien komt-ie wel heelemaal niet meer te
rug, want toen-ie wegging, zei-ie: „Stevens,
zei-ie" En de jonge vrouw verschrikt naar
binnenhalend riep hij uit:
„Wat scheelt U, wordt U niet goed?"
,,'t Is nietsZiet U wel, het is alweer
over. Het was alleenwat U mij daar ver
telt, ik wist daar niets van, ik ben lang ziek
geweest enik heb mijnheer Paul... héél
goed gekend, ziet U
„Ja, dat begrijp ik," zei hij, eenige malen
met het hoofd knikkend. „Zegt U maar niets
meer en als U meer weten wilt omtrent
mijnheer Paul's vertrek, dan zal ik de krant
voor U halen, waar alles haarfijn In staat. Di#
leest U thuis dan maar eens op Uw gemak
door. Zijn foto staat er ook bij en en... als
U wil, zal ik U z'n adres ook geven. Maar
eh... dat hebt U niet van mij, daar moet U
wel aan denken."
Doch toen hij met een en ander aan kwam
sloffen, nam zij wel de krant, maar niet het
adres van hem aan... Een woord van dank
stamelend vertrok ze.
Hoofdschuddend keek de oude huisknecht
haar na. Begreep je daar nu iets van? Waar
om nam ze dat briefje nu niet, met dat adi^s
van haar man? Dan kon ze hem toch schrij
ven. Maar daar wis ze zeker niet voor, want
nu herinnerde hij zich ineens, dat mijnheer
toen altijd zelf de post uit de bus haalde. Die
enkele keer, dat hij den postbode bij de open
deur aantrof, kon je niet meerekenen. Zoo..,
dét was dus de vrouw van mijnheer Paul..4
Het lag er dik bovenop, dat zjj het was.
Ze scheen tóch nog wel om hem te geveq,
anders kwam ze hier niet naar toeMaar*-
dat ze niet wist dat hij weg was, dé£r be
greep hij niets van.
Het speet hem aan één kant dat Berta. de
keukenmeid, er niet was. Die zat nou al hoog
en breed bij d'r zuster in Friesland, want ze
was gisterenmorgen, bijna gelijktijdig met
mijnheer afgereisd. Het mensch had natuur
lijk gelijk, wat moest ze al dien tijd hier
doen. nou d'r tóch niet voor mijnheer gekookt
hoefde te worden. Kon ze er beter eens fijn
van profiteeren. Voor hem hoefde ze niet te
zorgen.
(Wordt vervolgd)..
