TRIUMPH KING IK Parijs lokt! fa. Herm. de Raat, IO triomfeert! io? .^PEPERMUNT Verlost van hevig SPIT IN DEN RUG KLOOSTERBALSEM UvoeUzichweerJ»! Boekjaar Nederlandsche Middenstandsbank N.V. Zaterdag 3 April 1937. Tweede blad VIRÖINIA Aan het edele na tuurproduct ontleent King de weergaloos verkwikkende eigen schappen. De heer lijke smaak en geur zijn het bewijs van de originele samen stelling. De natuur is niet te verbeteren, Een natuurlijke verkwikking TObfcJEMA CIE. FABRVAN KING PEPERMUNT SNEÖC Onderstaande brief van onzen cor respondent Jhr. J. A. van Heurn geeft interessante bijzonderheden over de Nederlandsche vertegen woordiging op de Parijsche wereld tentoonstelling. EEN SPROOKJESWERELD AAN DE OEVERS VAN DE SEINE. EEN GOEDE KANS VOOR ONZE VREEMDELINGENINDUSTRIE. Een groot aantal Engelschen, Belgen, Zwitsers en Italianen heb ik al op de bouw terreinen van de tentoonstelling ontmoet. Het aantal Engelschen was het grootst. Niet minder clan 2100 Britten hebben vergunning gehad, hier rond te dooien. Het is natuurlijk, dat al deze buitenlan ders, nu de tentoonstelling nog niet klaar is, eigenlijk slechts een kijkje naar hun eigen paviljoen komen nemen. Zij willen gaarne van te voren al eens zien, hoe het eigen vaderland voor den dag komt. Nederland op de wereldtentoon stelling. Het doet ons Nederlanders niet prettig aan, wanneer wij hoorcn. dat onze koloniën slechts een luttel bedragje van ecnige dui zenden guldens hebben uitgetrokken, en wij vragen ons angstig af, of men in Nederland en Indië nu eigenlijk wel de draagwijdte van een dergelijke gebeurtenis begrijpt. Op een wereldtentoonstelling als deze wor den ongeveer 60 millioen bezoekers uit alle landen der wereld verwacht. Deze menschen- massa brengt vrijwel zonder uitzondering 'n bezoek aan alle pavilloens en, al naar het geen hier tentoongesteld wordt, vormt men zich een beeld omtrent de macht en de pro ductiviteit der verschillende landen. Ieder land tracht dan ook zijn beste beentje voor ite zetten. Nu behoeven wij Nederlanders ons overi gens niet al te ongerust te maken, want daar wij meesters in bezuiniging zijn, zijn wij ook meesters in den opbouw met weinig geld. Het Nederlandsche paviljoen zal zon der twijfel een goed figuur op de tentoon stelling maken. Binnenkort zal ik aan de Nederlandsche en Indische afdeeling nog 'n uitgebreider artikel wijden, maar reeds nu moet ik mijn bewondering uitspreken over de groote toewijding waarmee men zich reeds in de qualiteit van het Parijsche wa ter verdiept, om straks aan de Javathee en -koffie, die in de speciale schenkgelegenheid aan de vreemdelingen zal worden voorgezet, een zoo uitstekend mogelijke smaak te ge ven. Een kans voor Nederland's vreemdelingenverkeer. Waar men in het Nederlandsche paviljoen wel eens een buitengewone aandacht aan mocht besteden, is het vreemdelingenver keer. Natuurlijk houdt de nog altijd dure gulden vele touristen uit ons land weg, maar ook het feit, dat men in het buiten land onze vreemdelingenindustrie als iet wat achterlijk beschouwt, sticht veel kwaad. Deze meening nu moet met wortel en tak uitgeroeid worden en de Parijsche wereld tentoonstelling geeft ons daartoe een goede kans. Men zal goed moeten laten uitkomen, dat de buitenlandsche tourist in Nederland oen gastvrij onthaal en veel schoonheid vindt. De gastheeren geven bier het goede voor beeld. Het is werkelijk formidabel, hoe zij voor hun gasten uit de geheele wereld heb ben uitgehaald. Tuinaanleg onze specialiteit. Zooals bekend bewegen wij Nederlanders ons in onze afdeeling o.a. op het gebied van tuinaanleg, wat met het oog op onze renommée op het gebied van bloemen- kweeken natuurlijk schitterend is. Ook op het gebied van toegepaste kunst en kunst nijverheid zullen wij zeker geen slecht fi guur slaan. Hoofdzaak voor de Nederlandsche afdee ling is wel dat men bereikt, dat het geheel een typische uiting van de kracht, het kun nen en de cultuur van ons volk is. Er moet een gaaf geheel ontstaan. Parijs met zijn ontzaggelijke scheippende fantasie is bij uitstek de geschikte plaats, om de omgeving te vormen voor alle schat ten. die uit alle hoeken van de wereld toe- stroomen. De Fransche afdeelingen. Frankrijk zelf neemt natuurlijk de gele genheid waar om schitterend vertegenwoor digd te zijn. Men heeft het klaargespeeld, dat op een betrekkelijk kleine oppervlakte gelegenheid bestaat, het geheele land te lee ren kennen. Van Picardië naar Bourgondië. van Fransch Comté naar Bretagne, het is alles slechts een kwestie van minuten. Wie de afbeeldingen der verschillende zeer smaakvol ingerichte paviljoens reeds kent en de nu nog wat vroege toer gemaakt heeft, twijfelt geen oogenblik meer aan het enorme effect, dat het geheel op den bezoeker zal maken. Ik ben door den aan den Quai d'Orsay gelegen toegang pardoes Noord-Frankrijk en Fransch-Vlaanderen binnengestapt. De ge wezen minister Mahieu heeft hier zijn krachten aan gegeven. In dit aan België DANK ZIJ KLOOSTERBALSEM „Ziezoo, dal Is achter den rug. *an mijn SPIT ben Ik fijn af I was de verzuchting, die ik slaakte, toen ik na het gebuik oan 2 potjes Kloosterbalsem finaal oan mijn spit af was. Niet staan, niet zitten, niet liggen te kunnen en toch oooruit te moeten om de boterham te verdienen. Door de vreeselijke spit, die in mijn etuit begon en door mijn geheele rug trok, was ik hulpeloos als een klein kind. Vanaf het oogenblik, dat ik den geneeskrachtigen Kloosterbalsem aan wendde, begon mijn genezing. En nu heb ik in geen 8 maanden meer een "h*d" J. Zco. I, A. AKKERS ORIGINEEL TBR INZABB „Geen goud zoo goed" Onovertroffen bij brand-en snij wonden Ook ongeëvenaard als wrijfmlddel bij Rheumatiek, spit ta pijnlijke spieren jchroetdoos 85 et Potten: 62 ct en 1.04 grenzende land overheerscht nog de bak steen. In veel zal men den oer-Vlaamschen geest herkennen. Champagne! Iets verder op ligt Champagne, waar men zich aan den onder dien naam bekenden drank te goed kan doen. maar pas op, dat U bfj den snellen overgang naar het edele land van Bourgondië de zware wijnen van deze streek niet te veel eer bewijst. Neemt men dezen goeden raad niet ter harte, dan kan men zich daai*na in de Nederlandsche koffieschenkerij met een goede kop Hol- land's troost weer eenigszins van de nadee- lige gevolgen van zijn zwakheid herstel len. En helpt ook dat niet. dan blijft nog de mogelijkheid om zich op de derde verdie ping van den Eiffeltoren of door middel van 'n boottochtje op de Seine eens flink te laten uitwaaien. Fransch Comté heeft zijn z.g. Pavillon des Gaudes. Dat is waarlijk iets buitengewoons! Komt men daarna in de streek van Elzas en Lotharingen, dan krijgt men weer een geheel ander land, met geheel andere ze den en eigen industrieën. Kortom, men maakt een reis door geheel Frankrijk, geniet van de Alpen, bewondert de chateaux van het Loiregebied, bezoekt de t Wanneer U „SALAMANDER" SCHOENEN aan heeft. De natuurlijke bouw, de stalen holteveer, de ideale pasvorm, zij geven U weer dat heerlijke gevoel, dat Uw voeten uit rusten. Door den jnisten voetvorm, bewaren zij tot het eind hun model en hun stevigheid en zijn daarom goedkoop in 't dragen. „SALAMANDER"éénmaal gedragen, Doet nooit een ander merk meer vragenl Alleenverkoop: LANGESTRAAT 80 Pedicure-inrichting. ALKMAAR. TELEFOON 3383. Vakkundige reparatie-inrichting. prae-historische grot van Auvergne en leert tegelijkertijd het leven en werken van de menschen in de verschillende deelen van Frankrijk kennen. En dit alles ligt rondom een klein stukje Seine, dat voor luttele guldens (de Fran sche spoorwegen geven n.1. enorme reduc ties) te bereiken is. Parijs lonkt U glim lachend toe. Het wil U binnen zijn muren zien, ook als gij niet het goud der aarde be zit. Uit onze Omgeving W1EK1NÜEN N.S.V. Donderdagavond j.1. vergaderde in café Scheltus het Nederlandsch Syndicalistisch Vakverbond afd. Wieringen. Te ruim half acht heette de heer L. Bos de vele aanwezigen welkom waarna de heer J. Bakker het woord kreeg en in een korte rede de verbindendverklaring der colectieve arbeidscontracten bestreed. Hierna spraken G. ten Vaanholt en Albert de Jong over „Revolutie en Oorlog in Spanje". Beiden hebben als delegatie van het N.S.V. gedurende ecnige weken een be zoek gebracht o.a. aan Barcelona, V'alencia en Madrid. Uitvoerig zetten de sprekers uiteen de onteigening van Adel en kerk, hoe de bedrijven in handen der arbeiders ge collectiviseerd werden b.v. taxi onderne mingen, bioscoop bedrijven, schouwburgen, trambedrijf enz. Ieder die in een bepaald bedrijf werkzaam is verdient evenveel; in de schouwburgen b. v. verdieden de acteurs evenveel als cassiè- re, werksters, tooneelkncchten enz. Spreker verhaalde van de verschrikkingen der moorddadige aanvallen met bommenvlieg- tuigen op de bevolking. Ten slotte werd nog besproken de politieke vrijheid voor alle anti-fascisten en de bcteekenis van 't syn dicalisme. Aan het einde werden nog eenige vragen gesteld, die naar genoegen werden beant woord. Hierna sprak L. Bos het s'.uitings- woord, de collecte bij de deur, voor levens middelen naar Spanje aanbevelend. CALLANTSOOC Burgerl. Stand over de maand Maart. Geboren: Arie, zoon van P. J. Paarlberg en Tr. Schoorl. Gerrit, zoon van G. Vries en A. Visser. Ondertrouwd: J. H. van der Plas, oud 29 j., landb. en M. M. Gaul, oud 28 j., z. b. G. Biesboer, oud 25 j., landbouwer en Tr. Vries, oud 25 j., z. b. Loop der bevolking. Ingekomen: K. de Weerd van Ooststelling werf, C 69; C. G. J. van Leeuwen van Zijpe, B 87; Tj. Visser van Ameland, A 9; S. Vo gelzang en echtgenoote van Zijpe, A 58; F. J. Amcling van Oudkarspel, B 14. Vertrokken: M. L. Loete en gezin naar Den Helder (Julianadorp); Jb. Vries van A 27 naar Oude Niedorp: M. Bijvoet van C 69 naar Woerden; A. Zeeman van A 99 naar Den Helder; A. Kossen naar Den Hel der; K. de Weerd van C 69 naar Schoorl, (Groet). Politie. Gevonden aan den Rijksweg een geheel nieuwe Continental autoband in een hoes. Inlichtingen in te winnen bij den heer R. Koelemey, gemeenteveldwachter alhier. HONIG S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor 8 ct. en 25°/. zwaarder dan de meeste andere. Aan het verslag over het 9e boekjaar wordt het volgende ontleend: Het gevoelen dat in 1935 het diepste punt der depressie was gepasseerd en dat 't eco nomisch leven zich langzamerhand weer in opgaande lijn ging bewegen, werd in den loop van 1936 versterkt. Tal van middenstanders hebben het boek jaar echter nog met verlies of met een on voldoende winst afgesloten. De vergelijkende opstelling van de ons toevertrouwde gelden geeft het volgende beeld: Crediteuren, deposito's en spaargelden 31 Dec. 1935 f 15.670.635.— Crediteuren, deposito's en spaargelden 31 Dec. 1936 f 18.387.510.— Het uitstaande crediet steeg niet onbe langrijk: daarbij dient echter in aanmerking te worden genomen, dat de normale handels- credieten verminderden, welke teruggang werd opgevangen door m'eerdere uitzetting aan crisiscredieten onder staatsgarantie. In het verslagjaar werden verleend cre- dieten tot een gezamenlijk bedrag van f 2.582.200 tegen f 2.980.770 in 1935. De winst voor afschrijvingen en reservee ringen is rond f 61.000 hopger dan het vorig boekjaar. In aanmerking nemende, dat het nog onze ker is of de ingetreden verbetering in het bedrijfsleven zich zal voortzetten, meenen wij dat het een eisch is van goed beheer om ook dit jaar nog vrijwel dc geheele winst aan te wenden tot innerlijke versterking van ons bedrijf. Het totaal der baten bedroeg f 1.176.193, (v.j. f 1.111.703,); de onkosten en salarissen beliepen f 997.799 (v. j. f 994.106); bruto winst f 178.394, (v. j. f 117.597), saldo f 2246, afgeschreven werd op inventaris en safe inrichtingen f 104.267, (v. j. f 67.205), gere serveerd tegen bedrijfsrisico's f 60.000, waar na een netto winstsaldo resteert van f 16.373. Voorgesteld wordt hiervan f 3000 te bestemmen voor uitkeering van 5 procent dividend aan houders van preferente aan- deelen. DEN HELDER LANGENDIJK OUDKARSPEL. Blijkens de in dit nummer voorkomende advertentie, zal het kinderkoor van de Operette-vereen. „Caecilia" alhier, morgen een opvoering geven van de sprookjes-operet te: „De stukgedanste balschoentjes." Dit belooft weer een heel mooie avond te worden en ongetwijfeld zullen velen van de gelegenheid gebruik maken om het aardige spel te zien en de zang van de kleinen te gaan beluisteren. (Zie advert, in dit no.). OUDE NIEDORP ZIJDEWIND. De heer P. Jaspers te Zijdewind heeft zijn woonhuis met kapsalon verkocht aan de Provincie Noordholland, terwijl door hem is aangekocht een perceel tuin te Zijdewind, waarop een woonhuis met Heeren- en Da meskapsalon zal worden gebouwd. Feuilleton door Annie de Hoog—Nooy Hij had een nieuwe strijd aangebonden met de verzengende hitte, waaraan hij, zooals hij schreef, wel nooit zou kunnen wennen. Ook werd het verlangen naar Holland den laatsten tijd veel sterker in hem. Was dat misschien omdat hij veronderstelde betere resultaten te zullen bereiken dan zijn vader, waar het het opsporen van Diny betrof Bij dit gedeelte van den brief hield Rudolf Beerens een oogenblik met lezen op. Hoelang zou hij den jongen nog moeten doen gelooven, dat hij nasporingen naar haar deed? Hij had dit lang geleden inderdaad eens gedaan,, niet om zijn zoon, van hetgeen hij te weten zou komen op de hoogte te stellen, doch om zélf te weten hoe die vrouw leefde. Hij had gemeend, dat het hem heel gemak kelijk zou vallen, dat te weten te komen, hij had immers haar adres, ergens in Den Haag... Maar het bleek, dat zij vandaar vertrokken was, zonder nader adres. Van haar kind had ze blijkbaar afstand gedaan, dat was nu er gens buiten. Hoe het precies in elkaar zat wisten de buren niet te zeggen, ze hadden er nog maar kort gewoond toen de anderen ver trokken. Maar voor haar was het voldoende geweest. Hij wist nu dat ze haar eigen leventje leidde en zich niet eens meer bekommerde om haar kind. Hij was er benieuwd naar of Paul, als hij dat zou weten, nóg zoo op het vinden van haar verblijfplaats gesteld zou zijn. Toch had hg den moed niet het hem mede te deelen. Wie weet wat voor een uitwerking zoo'n be richt op hem had, Neen. het was maar beter het zoo te houden en dan later, als hij terug was en het hem nóg niet uit zijn gedachte wou, hem voorzichtig van een en ander op de hoogte te stellen. Iets was er, dat hem steeds raadselachtiger voorkwam en dat was, dat die vrouw haar rechten nooit had laten gelden. Daar had hij stellig op gerekend. Het speet hem, dat zij dat niet gedaan had, om dat de houding, die ze nu aannam, in zekeren zin voor haar pleitte Een beetje afwezig las hrj den brief verder. Iedere zin die volgde, verried hem opnieuw de liefde, die zgn zoon die vrouw nog steeds toedroeg. En aan het einde kwam weer, evenals bij zijn vorige brieven, de dringende vraag: „Toe vader, doe nu eens Uw best en tracht iets omtrent haar te weten te komen. U wilt me nu toch wel helpen, is het niet?" Rudolf Berens staarde 'n oogenblik recht voor zich uit, dan schudde hrj met een be slist gebaar het hoofd. Hy zat alweer over zijn werk gebogen toen Stevens met een mand houtblokken binnen kwam. De oude huisknecht wierp een schui nen blik op zijn meester. Hij had het al ge zien, hg zou dezen keer wel van nieuws uit Afrika gespeend blijven. Er had vast weer wat in den brief gestaan, dat den ouden heer niet aanstond. Toch kon hij een kansje wa gen. Ook bij ergernis wou een mensch z'n hart wel eens luchten. „Als mijnheer het me niet kwalijk neemt, zou ik willen vragen of alles goed is met mynheer Paul „Ja, best. Dank je." Verder geen woord. Teleurgesteld verliet Stevens de kamer. Op de gang gekomen kon hy zijn wrevel niet lan ger verkroppen. „Sommige menschen zijn je belangstelling eigenlijk niet waard", mompelde hg. XL De jaren die volgden brachten maar weinig verandering. Diny was, door slapte in het bedrijf, voor eenige maanden geleden haar betrekking kwijtgeraakt en had er een an dere voor in de plaats gevonden. En ofschoon het werk haar daar niet zoo goed beviel, trachtte ze het toch maar zoolang mogeiyk vol te houden. Ze moest, om haar goede figuur, vaak als pasdame fungeeren en dat nam veel van haar tgd in beslag. Daardoor kwam haar andere werk op het atelier in het gedrang. Het scheen dat iedere vrouw er tegenwoordig haast bij had om het gekochte in huis te heb ben en zoo werd bijna iedere bestelling, iedere verandering, spoedwerk. Dat eeuwige gejaag maakte haar nerveus en prikkelbaar. Ze was, door de omstandig heden, allang niet meer het zachtaardige vrouwtje van vroeger. Zij had zich, in den loop der tijden al zoo vaak aan de scherpe kanten van het leven gestooten, dat ze ge leerd had zich schrap te zetten. Alleen als ze by Marjoleintje was. dan was ze nog dezelfde... Ze had in haar nieuwe om geving met geen woord over haar omstandig heden gerept. Het gaf allemaal maar verwik kelingen en gepraat en op het een noch het ander was ze gesteld. Ze ging haar eigen weg, zonder zich meer dan noodig met de anderen te bemoeien en al vonden sommigen haar „één en al verbeelding", hadden ze toch over het algemeen genomen, geen hekel aan haar. Ze stond voor haar werk en zag er niet tegen op, zoo noodig, een ander wat uit de hand te nemen. Eén groot voordeel bood deze nieuwe be trekking en dat was dat ze 's Zaterdags middags om vijf uur reeds vry was. Daardoor kon ze bijna twee uur eerder dan anders in Amersfoort zgn. De Zondagen vooral waren feestdagen voor haar. Dan wandelde ze met Marjoleintje in de prachtige boschrgke om geving en genoot volop van het gebabbel van de kleine. Dat was als muziek voor haar, het vormde een heerlyke tegenstelling met het razende getik van de electrische machines, dat haar dag aan dag in de ooren klonk. Marjoleintje. kortgeleden vier jaar gewor den, was opgegroeid tot een alleraardigst kind met een grappig snuitje en een paar oogen, die soms konden tintelen van levens lust, maar op sommige oogenblikken zóó droef konden staan, dat ze bgna niet bij een kindergezicht pasten. Een zekere gelijkenis met den vader was er wel, doch die kwam meer naar voren in haar aangeboren intelligentie dan in haar uiterlijk. Gezicht en maniertjes had zij meer van haar moeder. Het natuurlijk krullende haar, dat by Diny donker, doch by Marjo leintje nog heel licht blond was, droeg daar veel toe bij. Byna iedere week bracht Diny iets voor de kleine mee. een zelfgemaakt jurkje, een schortje of wat ondergoed en eens zelfs een van wol gehaakt hondje. Dat laatste was van stonde af aan Marjo- leintje's metgezel. Dat mocht naast haar sla pen en overdag, als zij op straat speelde, moest het voor het raam naar haar kijken. En 's Zondags als ze gingen wandelen, waren de meeste verhalen, die haar moeder te hooren kreeg, over Bobby, want zóó had ze hem ge noemd. Wist Mammie wel hoe goed hg op haar lette? Ze hóórde hem soms huilen, als ze bg het spelen wel eens van het stoepje afging. En eens was hg van schrik van de venster bank gevallen, toen hg zag dat ze bijna onder een fiets gekomen was. Nee, Mammie hoefde nu niet bang meer te zgn, ze bleef sindsdien altijd vlak voor de deur. Haar knietje had nog heel lang pijn gedaan, al had moeder Dekkers er iederen avond, voor ze naar bed ging, een biskwietje op gelegd. Dat hielp goed, wist Mammie dat wel? Soms maakte, midden in zoo'n kinderver telsel, een wrevelig gevoel zich van Diny meester. Als Marjoleintje, zooals nu, weer van „moeder" Dekkers sprak. Dat kon ze nog maar steeds niet goed verdragen. Het kind merkte die veranderde stemming altyd direct op. want inplaats van geheel op haar gesnap in te gaan en met haar mee te praten, werd haar Mammie dan ineens erg stil. En dan kon ze, na een paar maal naar haar moeder opgekeken te hebben, soms ineens met een heel benepen stemmetje vragen: „Is Maddeleintje stout, Mammie?" Dan sloeg Diny's stemming als bg toover- slag om. Het kind mocht er niet de dupe van zgn. als er iets was dat haar hinderde. Dan kon ze ineens weer uitgelaten, dol, met de kleine voorthollen op de heerlyke buitenwe gen, en dan werd ze soms onverwachts be loond door een enkel gezegde van het kind, dat alle somberheid van het oogenblik tevoren wegnam. „Maddeleintje vindt Mammie nóg liever dan moede-Dekkes!" Dan voelde Diny haar hart opspringen van vreugde, omdat ze, voor dien eenen dag al thans, meer voor het kind was dan die andere vrouw. En dan bedacht ze, hoe heeriyk het zou zyn als ze de kleine eenmaal voorgoed by zich had... Door haar veranderden werkkring was dat plan van destgds heelemaal in duigen ge vallen. Het geld. dat zg opgespaard had, was bijna allemaal opgegaan in dien tyd van niets doen, die tusschen het verlaten van de eene en het aanvaarden van de andere betrekking lag. En ze wou, dat &ls Marjoleintje kwam, ze het bg haar zeker even goed zou hebben als hier. Te bedenken dat het kind dan enkel en alleen voor haar zou zijn... Maar als ze dan, zooals nu, bg hun thuis komst, de goede zorgen weer zag, waarmee Marjoleintje omringd werd, dan gunde ze juffrouw Dekkers graag een plaatsje in dat kinderhart. (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1937 | | pagina 5