TRIUMPH
KING
IK
Parijs lokt!
fa. Herm. de Raat,
IO
triomfeert! io?
.^PEPERMUNT
Verlost van hevig
SPIT IN DEN RUG
KLOOSTERBALSEM
UvoeUzichweerJ»!
Boekjaar Nederlandsche
Middenstandsbank N.V.
Zaterdag 3 April 1937.
Tweede blad
VIRÖINIA
Aan het edele na
tuurproduct ontleent
King de weergaloos
verkwikkende eigen
schappen. De heer
lijke smaak en geur
zijn het bewijs van
de originele samen
stelling. De natuur is
niet te verbeteren,
Een natuurlijke verkwikking
TObfcJEMA CIE. FABRVAN KING PEPERMUNT SNEÖC
Onderstaande brief van onzen cor
respondent Jhr. J. A. van Heurn
geeft interessante bijzonderheden
over de Nederlandsche vertegen
woordiging op de Parijsche wereld
tentoonstelling.
EEN SPROOKJESWERELD AAN
DE OEVERS VAN DE SEINE.
EEN GOEDE KANS VOOR ONZE
VREEMDELINGENINDUSTRIE.
Een groot aantal Engelschen, Belgen,
Zwitsers en Italianen heb ik al op de bouw
terreinen van de tentoonstelling ontmoet.
Het aantal Engelschen was het grootst. Niet
minder clan 2100 Britten hebben vergunning
gehad, hier rond te dooien.
Het is natuurlijk, dat al deze buitenlan
ders, nu de tentoonstelling nog niet klaar
is, eigenlijk slechts een kijkje naar hun
eigen paviljoen komen nemen. Zij willen
gaarne van te voren al eens zien, hoe het
eigen vaderland voor den dag komt.
Nederland op de wereldtentoon
stelling.
Het doet ons Nederlanders niet prettig
aan, wanneer wij hoorcn. dat onze koloniën
slechts een luttel bedragje van ecnige dui
zenden guldens hebben uitgetrokken, en wij
vragen ons angstig af, of men in Nederland
en Indië nu eigenlijk wel de draagwijdte
van een dergelijke gebeurtenis begrijpt.
Op een wereldtentoonstelling als deze wor
den ongeveer 60 millioen bezoekers uit alle
landen der wereld verwacht. Deze menschen-
massa brengt vrijwel zonder uitzondering 'n
bezoek aan alle pavilloens en, al naar het
geen hier tentoongesteld wordt, vormt men
zich een beeld omtrent de macht en de pro
ductiviteit der verschillende landen. Ieder
land tracht dan ook zijn beste beentje voor
ite zetten.
Nu behoeven wij Nederlanders ons overi
gens niet al te ongerust te maken, want
daar wij meesters in bezuiniging zijn, zijn
wij ook meesters in den opbouw met weinig
geld. Het Nederlandsche paviljoen zal zon
der twijfel een goed figuur op de tentoon
stelling maken. Binnenkort zal ik aan de
Nederlandsche en Indische afdeeling nog 'n
uitgebreider artikel wijden, maar reeds nu
moet ik mijn bewondering uitspreken over
de groote toewijding waarmee men zich
reeds in de qualiteit van het Parijsche wa
ter verdiept, om straks aan de Javathee en
-koffie, die in de speciale schenkgelegenheid
aan de vreemdelingen zal worden voorgezet,
een zoo uitstekend mogelijke smaak te ge
ven.
Een kans voor Nederland's
vreemdelingenverkeer.
Waar men in het Nederlandsche paviljoen
wel eens een buitengewone aandacht aan
mocht besteden, is het vreemdelingenver
keer. Natuurlijk houdt de nog altijd dure
gulden vele touristen uit ons land weg,
maar ook het feit, dat men in het buiten
land onze vreemdelingenindustrie als iet
wat achterlijk beschouwt, sticht veel kwaad.
Deze meening nu moet met wortel en tak
uitgeroeid worden en de Parijsche wereld
tentoonstelling geeft ons daartoe een goede
kans. Men zal goed moeten laten uitkomen,
dat de buitenlandsche tourist in Nederland
oen gastvrij onthaal en veel schoonheid
vindt.
De gastheeren geven bier het goede voor
beeld. Het is werkelijk formidabel, hoe zij
voor hun gasten uit de geheele wereld heb
ben uitgehaald.
Tuinaanleg onze specialiteit.
Zooals bekend bewegen wij Nederlanders
ons in onze afdeeling o.a. op het gebied
van tuinaanleg, wat met het oog op onze
renommée op het gebied van bloemen-
kweeken natuurlijk schitterend is. Ook op
het gebied van toegepaste kunst en kunst
nijverheid zullen wij zeker geen slecht fi
guur slaan.
Hoofdzaak voor de Nederlandsche afdee
ling is wel dat men bereikt, dat het geheel
een typische uiting van de kracht, het kun
nen en de cultuur van ons volk is. Er moet
een gaaf geheel ontstaan.
Parijs met zijn ontzaggelijke scheippende
fantasie is bij uitstek de geschikte plaats,
om de omgeving te vormen voor alle schat
ten. die uit alle hoeken van de wereld toe-
stroomen.
De Fransche afdeelingen.
Frankrijk zelf neemt natuurlijk de gele
genheid waar om schitterend vertegenwoor
digd te zijn. Men heeft het klaargespeeld,
dat op een betrekkelijk kleine oppervlakte
gelegenheid bestaat, het geheele land te lee
ren kennen. Van Picardië naar Bourgondië.
van Fransch Comté naar Bretagne, het is
alles slechts een kwestie van minuten.
Wie de afbeeldingen der verschillende zeer
smaakvol ingerichte paviljoens reeds kent
en de nu nog wat vroege toer gemaakt
heeft, twijfelt geen oogenblik meer aan
het enorme effect, dat het geheel op den
bezoeker zal maken.
Ik ben door den aan den Quai d'Orsay
gelegen toegang pardoes Noord-Frankrijk en
Fransch-Vlaanderen binnengestapt. De ge
wezen minister Mahieu heeft hier zijn
krachten aan gegeven. In dit aan België
DANK ZIJ KLOOSTERBALSEM
„Ziezoo, dal Is achter den rug.
*an mijn SPIT ben Ik fijn af I
was de verzuchting, die ik slaakte,
toen ik na het gebuik oan 2 potjes
Kloosterbalsem finaal oan mijn spit
af was. Niet staan, niet zitten, niet
liggen te kunnen en toch oooruit te
moeten om de boterham te verdienen.
Door de vreeselijke spit, die in mijn
etuit begon en door mijn geheele rug
trok, was ik hulpeloos als een klein
kind. Vanaf het oogenblik, dat ik den
geneeskrachtigen Kloosterbalsem aan
wendde, begon mijn genezing. En nu
heb ik in geen 8 maanden meer een
"h*d" J. Zco. I, A.
AKKERS ORIGINEEL TBR INZABB
„Geen goud zoo goed"
Onovertroffen bij brand-en snij wonden
Ook ongeëvenaard als wrijfmlddel bij
Rheumatiek, spit ta pijnlijke spieren
jchroetdoos 85 et Potten: 62 ct en 1.04
grenzende land overheerscht nog de bak
steen. In veel zal men den oer-Vlaamschen
geest herkennen.
Champagne!
Iets verder op ligt Champagne, waar men
zich aan den onder dien naam bekenden
drank te goed kan doen. maar pas op, dat
U bfj den snellen overgang naar het edele
land van Bourgondië de zware wijnen van
deze streek niet te veel eer bewijst. Neemt
men dezen goeden raad niet ter harte, dan
kan men zich daai*na in de Nederlandsche
koffieschenkerij met een goede kop Hol-
land's troost weer eenigszins van de nadee-
lige gevolgen van zijn zwakheid herstel
len. En helpt ook dat niet. dan blijft nog de
mogelijkheid om zich op de derde verdie
ping van den Eiffeltoren of door middel
van 'n boottochtje op de Seine eens flink
te laten uitwaaien.
Fransch Comté heeft zijn z.g. Pavillon des
Gaudes. Dat is waarlijk iets buitengewoons!
Komt men daarna in de streek van Elzas
en Lotharingen, dan krijgt men weer een
geheel ander land, met geheel andere ze
den en eigen industrieën.
Kortom, men maakt een reis door geheel
Frankrijk, geniet van de Alpen, bewondert
de chateaux van het Loiregebied, bezoekt de
t
Wanneer U „SALAMANDER" SCHOENEN aan heeft.
De natuurlijke bouw, de stalen holteveer, de ideale pasvorm,
zij geven U weer dat heerlijke gevoel, dat Uw voeten uit
rusten.
Door den jnisten voetvorm, bewaren zij tot het eind hun
model en hun stevigheid en zijn daarom goedkoop in 't
dragen.
„SALAMANDER"éénmaal gedragen,
Doet nooit een ander merk meer vragenl
Alleenverkoop:
LANGESTRAAT 80
Pedicure-inrichting.
ALKMAAR. TELEFOON 3383.
Vakkundige reparatie-inrichting.
prae-historische grot van Auvergne en leert
tegelijkertijd het leven en werken van de
menschen in de verschillende deelen van
Frankrijk kennen.
En dit alles ligt rondom een klein stukje
Seine, dat voor luttele guldens (de Fran
sche spoorwegen geven n.1. enorme reduc
ties) te bereiken is. Parijs lonkt U glim
lachend toe. Het wil U binnen zijn muren
zien, ook als gij niet het goud der aarde be
zit.
Uit onze Omgeving
W1EK1NÜEN
N.S.V.
Donderdagavond j.1. vergaderde in café
Scheltus het Nederlandsch Syndicalistisch
Vakverbond afd. Wieringen.
Te ruim half acht heette de heer L. Bos
de vele aanwezigen welkom waarna de heer
J. Bakker het woord kreeg en in een korte
rede de verbindendverklaring der colectieve
arbeidscontracten bestreed.
Hierna spraken G. ten Vaanholt en Albert
de Jong over „Revolutie en Oorlog in
Spanje". Beiden hebben als delegatie van
het N.S.V. gedurende ecnige weken een be
zoek gebracht o.a. aan Barcelona, V'alencia
en Madrid. Uitvoerig zetten de sprekers
uiteen de onteigening van Adel en kerk, hoe
de bedrijven in handen der arbeiders ge
collectiviseerd werden b.v. taxi onderne
mingen, bioscoop bedrijven, schouwburgen,
trambedrijf enz.
Ieder die in een bepaald bedrijf werkzaam
is verdient evenveel; in de schouwburgen b.
v. verdieden de acteurs evenveel als cassiè-
re, werksters, tooneelkncchten enz. Spreker
verhaalde van de verschrikkingen der
moorddadige aanvallen met bommenvlieg-
tuigen op de bevolking. Ten slotte werd nog
besproken de politieke vrijheid voor alle
anti-fascisten en de bcteekenis van 't syn
dicalisme.
Aan het einde werden nog eenige vragen
gesteld, die naar genoegen werden beant
woord. Hierna sprak L. Bos het s'.uitings-
woord, de collecte bij de deur, voor levens
middelen naar Spanje aanbevelend.
CALLANTSOOC
Burgerl. Stand over de maand Maart.
Geboren: Arie, zoon van P. J. Paarlberg
en Tr. Schoorl. Gerrit, zoon van G. Vries en
A. Visser.
Ondertrouwd: J. H. van der Plas, oud 29
j., landb. en M. M. Gaul, oud 28 j., z. b. G.
Biesboer, oud 25 j., landbouwer en Tr. Vries,
oud 25 j., z. b.
Loop der bevolking.
Ingekomen: K. de Weerd van Ooststelling
werf, C 69; C. G. J. van Leeuwen van Zijpe,
B 87; Tj. Visser van Ameland, A 9; S. Vo
gelzang en echtgenoote van Zijpe, A 58; F.
J. Amcling van Oudkarspel, B 14.
Vertrokken: M. L. Loete en gezin naar
Den Helder (Julianadorp); Jb. Vries van
A 27 naar Oude Niedorp: M. Bijvoet van
C 69 naar Woerden; A. Zeeman van A 99
naar Den Helder; A. Kossen naar Den Hel
der; K. de Weerd van C 69 naar Schoorl,
(Groet).
Politie.
Gevonden aan den Rijksweg een geheel
nieuwe Continental autoband in een hoes.
Inlichtingen in te winnen bij den heer R.
Koelemey, gemeenteveldwachter alhier.
HONIG S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor 8 ct. en 25°/. zwaarder dan de meeste andere.
Aan het verslag over het 9e boekjaar
wordt het volgende ontleend:
Het gevoelen dat in 1935 het diepste punt
der depressie was gepasseerd en dat 't eco
nomisch leven zich langzamerhand weer in
opgaande lijn ging bewegen, werd in den
loop van 1936 versterkt.
Tal van middenstanders hebben het boek
jaar echter nog met verlies of met een on
voldoende winst afgesloten.
De vergelijkende opstelling van de ons
toevertrouwde gelden geeft het volgende
beeld:
Crediteuren, deposito's en spaargelden
31 Dec. 1935 f 15.670.635.—
Crediteuren, deposito's en spaargelden
31 Dec. 1936 f 18.387.510.—
Het uitstaande crediet steeg niet onbe
langrijk: daarbij dient echter in aanmerking
te worden genomen, dat de normale handels-
credieten verminderden, welke teruggang
werd opgevangen door m'eerdere uitzetting
aan crisiscredieten onder staatsgarantie.
In het verslagjaar werden verleend cre-
dieten tot een gezamenlijk bedrag van
f 2.582.200 tegen f 2.980.770 in 1935.
De winst voor afschrijvingen en reservee
ringen is rond f 61.000 hopger dan het vorig
boekjaar.
In aanmerking nemende, dat het nog onze
ker is of de ingetreden verbetering in het
bedrijfsleven zich zal voortzetten, meenen wij
dat het een eisch is van goed beheer om
ook dit jaar nog vrijwel dc geheele winst aan
te wenden tot innerlijke versterking van
ons bedrijf.
Het totaal der baten bedroeg f 1.176.193,
(v.j. f 1.111.703,); de onkosten en salarissen
beliepen f 997.799 (v. j. f 994.106); bruto
winst f 178.394, (v. j. f 117.597), saldo f 2246,
afgeschreven werd op inventaris en safe
inrichtingen f 104.267, (v. j. f 67.205), gere
serveerd tegen bedrijfsrisico's f 60.000, waar
na een netto winstsaldo resteert van
f 16.373. Voorgesteld wordt hiervan f 3000
te bestemmen voor uitkeering van 5 procent
dividend aan houders van preferente aan-
deelen.
DEN HELDER
LANGENDIJK
OUDKARSPEL.
Blijkens de in dit nummer voorkomende
advertentie, zal het kinderkoor van de
Operette-vereen. „Caecilia" alhier, morgen
een opvoering geven van de sprookjes-operet
te: „De stukgedanste balschoentjes."
Dit belooft weer een heel mooie avond te
worden en ongetwijfeld zullen velen van de
gelegenheid gebruik maken om het aardige
spel te zien en de zang van de kleinen te
gaan beluisteren. (Zie advert, in dit no.).
OUDE NIEDORP
ZIJDEWIND.
De heer P. Jaspers te Zijdewind heeft zijn
woonhuis met kapsalon verkocht aan de
Provincie Noordholland, terwijl door hem is
aangekocht een perceel tuin te Zijdewind,
waarop een woonhuis met Heeren- en Da
meskapsalon zal worden gebouwd.
Feuilleton
door
Annie de Hoog—Nooy
Hij had een nieuwe strijd aangebonden met
de verzengende hitte, waaraan hij, zooals hij
schreef, wel nooit zou kunnen wennen. Ook
werd het verlangen naar Holland den laatsten
tijd veel sterker in hem. Was dat misschien
omdat hij veronderstelde betere resultaten te
zullen bereiken dan zijn vader, waar het het
opsporen van Diny betrof
Bij dit gedeelte van den brief hield Rudolf
Beerens een oogenblik met lezen op.
Hoelang zou hij den jongen nog moeten
doen gelooven, dat hij nasporingen naar haar
deed? Hij had dit lang geleden inderdaad eens
gedaan,, niet om zijn zoon, van hetgeen hij
te weten zou komen op de hoogte te stellen,
doch om zélf te weten hoe die vrouw leefde.
Hij had gemeend, dat het hem heel gemak
kelijk zou vallen, dat te weten te komen, hij
had immers haar adres, ergens in Den Haag...
Maar het bleek, dat zij vandaar vertrokken
was, zonder nader adres. Van haar kind had
ze blijkbaar afstand gedaan, dat was nu er
gens buiten. Hoe het precies in elkaar zat
wisten de buren niet te zeggen, ze hadden er
nog maar kort gewoond toen de anderen ver
trokken.
Maar voor haar was het voldoende geweest.
Hij wist nu dat ze haar eigen leventje leidde
en zich niet eens meer bekommerde om haar
kind. Hij was er benieuwd naar of Paul, als
hij dat zou weten, nóg zoo op het vinden van
haar verblijfplaats gesteld zou zijn. Toch had
hg den moed niet het hem mede te deelen.
Wie weet wat voor een uitwerking zoo'n be
richt op hem had, Neen. het was maar beter
het zoo te houden en dan later, als hij terug
was en het hem nóg niet uit zijn gedachte
wou, hem voorzichtig van een en ander op
de hoogte te stellen. Iets was er, dat hem
steeds raadselachtiger voorkwam en dat was,
dat die vrouw haar rechten nooit had laten
gelden. Daar had hij stellig op gerekend. Het
speet hem, dat zij dat niet gedaan had, om
dat de houding, die ze nu aannam, in zekeren
zin voor haar pleitte
Een beetje afwezig las hrj den brief verder.
Iedere zin die volgde, verried hem opnieuw
de liefde, die zgn zoon die vrouw nog steeds
toedroeg.
En aan het einde kwam weer, evenals bij
zijn vorige brieven, de dringende vraag:
„Toe vader, doe nu eens Uw best en tracht
iets omtrent haar te weten te komen. U wilt
me nu toch wel helpen, is het niet?"
Rudolf Berens staarde 'n oogenblik recht
voor zich uit, dan schudde hrj met een be
slist gebaar het hoofd.
Hy zat alweer over zijn werk gebogen toen
Stevens met een mand houtblokken binnen
kwam. De oude huisknecht wierp een schui
nen blik op zijn meester. Hij had het al ge
zien, hg zou dezen keer wel van nieuws uit
Afrika gespeend blijven. Er had vast weer
wat in den brief gestaan, dat den ouden heer
niet aanstond. Toch kon hij een kansje wa
gen. Ook bij ergernis wou een mensch z'n
hart wel eens luchten.
„Als mijnheer het me niet kwalijk neemt,
zou ik willen vragen of alles goed is met
mynheer Paul
„Ja, best. Dank je."
Verder geen woord.
Teleurgesteld verliet Stevens de kamer. Op
de gang gekomen kon hy zijn wrevel niet lan
ger verkroppen.
„Sommige menschen zijn je belangstelling
eigenlijk niet waard", mompelde hg.
XL
De jaren die volgden brachten maar weinig
verandering. Diny was, door slapte in het
bedrijf, voor eenige maanden geleden haar
betrekking kwijtgeraakt en had er een an
dere voor in de plaats gevonden. En ofschoon
het werk haar daar niet zoo goed beviel,
trachtte ze het toch maar zoolang mogeiyk
vol te houden.
Ze moest, om haar goede figuur, vaak als
pasdame fungeeren en dat nam veel van haar
tgd in beslag. Daardoor kwam haar andere
werk op het atelier in het gedrang. Het
scheen dat iedere vrouw er tegenwoordig
haast bij had om het gekochte in huis te heb
ben en zoo werd bijna iedere bestelling, iedere
verandering, spoedwerk.
Dat eeuwige gejaag maakte haar nerveus
en prikkelbaar. Ze was, door de omstandig
heden, allang niet meer het zachtaardige
vrouwtje van vroeger. Zij had zich, in den
loop der tijden al zoo vaak aan de scherpe
kanten van het leven gestooten, dat ze ge
leerd had zich schrap te zetten.
Alleen als ze by Marjoleintje was. dan was
ze nog dezelfde... Ze had in haar nieuwe om
geving met geen woord over haar omstandig
heden gerept. Het gaf allemaal maar verwik
kelingen en gepraat en op het een noch het
ander was ze gesteld. Ze ging haar eigen
weg, zonder zich meer dan noodig met de
anderen te bemoeien en al vonden sommigen
haar „één en al verbeelding", hadden ze toch
over het algemeen genomen, geen hekel aan
haar. Ze stond voor haar werk en zag er niet
tegen op, zoo noodig, een ander wat uit de
hand te nemen.
Eén groot voordeel bood deze nieuwe be
trekking en dat was dat ze 's Zaterdags
middags om vijf uur reeds vry was. Daardoor
kon ze bijna twee uur eerder dan anders in
Amersfoort zgn. De Zondagen vooral waren
feestdagen voor haar. Dan wandelde ze met
Marjoleintje in de prachtige boschrgke om
geving en genoot volop van het gebabbel van
de kleine. Dat was als muziek voor haar, het
vormde een heerlyke tegenstelling met het
razende getik van de electrische machines,
dat haar dag aan dag in de ooren klonk.
Marjoleintje. kortgeleden vier jaar gewor
den, was opgegroeid tot een alleraardigst
kind met een grappig snuitje en een paar
oogen, die soms konden tintelen van levens
lust, maar op sommige oogenblikken zóó
droef konden staan, dat ze bgna niet bij een
kindergezicht pasten.
Een zekere gelijkenis met den vader was
er wel, doch die kwam meer naar voren in
haar aangeboren intelligentie dan in haar
uiterlijk. Gezicht en maniertjes had zij meer
van haar moeder. Het natuurlijk krullende
haar, dat by Diny donker, doch by Marjo
leintje nog heel licht blond was, droeg daar
veel toe bij.
Byna iedere week bracht Diny iets voor de
kleine mee. een zelfgemaakt jurkje, een
schortje of wat ondergoed en eens zelfs een
van wol gehaakt hondje.
Dat laatste was van stonde af aan Marjo-
leintje's metgezel. Dat mocht naast haar sla
pen en overdag, als zij op straat speelde,
moest het voor het raam naar haar kijken.
En 's Zondags als ze gingen wandelen, waren
de meeste verhalen, die haar moeder te hooren
kreeg, over Bobby, want zóó had ze hem ge
noemd.
Wist Mammie wel hoe goed hg op haar
lette? Ze hóórde hem soms huilen, als ze bg
het spelen wel eens van het stoepje afging.
En eens was hg van schrik van de venster
bank gevallen, toen hg zag dat ze bijna onder
een fiets gekomen was. Nee, Mammie hoefde
nu niet bang meer te zgn, ze bleef sindsdien
altijd vlak voor de deur. Haar knietje had nog
heel lang pijn gedaan, al had moeder Dekkers
er iederen avond, voor ze naar bed ging, een
biskwietje op gelegd. Dat hielp goed, wist
Mammie dat wel?
Soms maakte, midden in zoo'n kinderver
telsel, een wrevelig gevoel zich van Diny
meester. Als Marjoleintje, zooals nu, weer
van „moeder" Dekkers sprak. Dat kon ze nog
maar steeds niet goed verdragen.
Het kind merkte die veranderde stemming
altyd direct op. want inplaats van geheel op
haar gesnap in te gaan en met haar mee te
praten, werd haar Mammie dan ineens erg
stil.
En dan kon ze, na een paar maal naar haar
moeder opgekeken te hebben, soms ineens met
een heel benepen stemmetje vragen:
„Is Maddeleintje stout, Mammie?"
Dan sloeg Diny's stemming als bg toover-
slag om. Het kind mocht er niet de dupe van
zgn. als er iets was dat haar hinderde. Dan
kon ze ineens weer uitgelaten, dol, met de
kleine voorthollen op de heerlyke buitenwe
gen, en dan werd ze soms onverwachts be
loond door een enkel gezegde van het kind,
dat alle somberheid van het oogenblik tevoren
wegnam.
„Maddeleintje vindt Mammie nóg liever dan
moede-Dekkes!"
Dan voelde Diny haar hart opspringen van
vreugde, omdat ze, voor dien eenen dag al
thans, meer voor het kind was dan die andere
vrouw.
En dan bedacht ze, hoe heeriyk het zou zyn
als ze de kleine eenmaal voorgoed by zich
had... Door haar veranderden werkkring was
dat plan van destgds heelemaal in duigen ge
vallen. Het geld. dat zg opgespaard had, was
bijna allemaal opgegaan in dien tyd van niets
doen, die tusschen het verlaten van de eene
en het aanvaarden van de andere betrekking
lag. En ze wou, dat &ls Marjoleintje kwam,
ze het bg haar zeker even goed zou hebben
als hier. Te bedenken dat het kind dan enkel
en alleen voor haar zou zijn...
Maar als ze dan, zooals nu, bg hun thuis
komst, de goede zorgen weer zag, waarmee
Marjoleintje omringd werd, dan gunde ze
juffrouw Dekkers graag een plaatsje in dat
kinderhart.
(Wordt vervolgd).