Shanghai, van
alles een beetje
Jaap Kuiper momenteel
in goeden vorm
I VOROLf a\J§
Wielrennen
Het minste tandbederf
De Julianadorper is een uitge
sproken wegrenner. Prachti
ge resultaten in Belgenland.
Hij wint de course van St. Gillis
Waas voor 70 renners en plaatst
zich tweede te Reeth. Een
combinatie, welke hem te mach
tig was.
Al weer heeft Jaap Kuiper uit Juliana-
dorp bewezen, dat het hem werkelijk ernst
is, om in de wegwedstrijden te blijven vol
houden. Wij zijn blij voor den energieken
Julianadorper, dat hij zijn onvermoeibaar
werken eindelijk beloond ziet met enkele
succesvolle uitslagen. IIccl Julianadorp
neen, heel Noordliolland boven het IJ
looft met Jaap mede en allen zijn verheugd,
dat hun provinciegenoot zoo uitstekend rijdt.
Jaap Kuiper is in vorm; niet het gcheole
seizoen zal hij kunnen rijden op de manier,
waarop hij dat nu doet, dat zou immers een
uitzondering op den regel beteekenen en
vroeg of laat zal hij een inzinking hebben
te doorworstelen. Maar dat is niet erg, het
bewijs is geleverd dat hij ook op den weg
•een goede plaats kan innemen. Jaap Kuiper
is eigenlijk heelemaal het type van een weg.
renner en we zien hem dan ook liever met
hot schuim op zijn lippen en aan het einde
volkomen uitgeput, dan dat we hem op de
wielerbaan aan het werk zien. Zeker, ook
daar heeft hij enkele uitstekende dingen ge
daan... maar zijn gehcelc wezen is dat van
een uitgesproken wegrenner, zijn manier
van rijden, zijn lichaamsbouw, zijn kracht
en dan het heerlijke enthousiasme maken
hem tot een wegrenner van het goede soort,
die echter ook op de haan veel goeds kan
doen, niet voor het fijnere werk, maar voor
het zware. En daarom is het jammer dat
men hem, die toch algemeen als favoriet
in de streek geldt, geen verdere kans heeft
gegeven om den openingswedstrijd te Wie-
ringen te rijden.
Jaap Kuiper's successen in België.
Zondag heeft hij te St. Gillis Waas go-
wonnen. Niet minder dan 70 renners ver
schenen aan de start voor een afstand van
75 KM.
Reeds dadelijk was Jaap met nog
drie anderen er vandoor gegaan en
dank zij uitstekend overnemen wis
ten deze vier renners afstand te be
waren tusschen hen en het hoofdpe-
lcton. In dc laatste ronde demarreer
de onze streekgenoot echter slag op
slag en gelukte het hem om zich ook
te ontdoen van zijn drie andere te
genstanders en onder luid gejuich
van het publiek ging Jaap als eer
ste over de eindstreep, met ruim een
halve minuut voorsprong.
Voor de tweede maal in korten tijd heeft,
hij dus zijn kunnen geloond en zoodra was
niet de course afgeloopen of Jaap aasde al
weer op nieuw succes, uitslagen en vooral
goede zullen immers eenmaal de mogelijk
heid scheppen voor een of ander fabrieks
merk te rijden. En zoo toog hij Dinsdag naar
Reeth om daar opnieuw zijn geluk tc be
proeven en hoewel het er aanvankelijk niet
bepaald rooskleurig uitzag, is alles toch
weer naar wcnsch verloopcn. I11 deze cour
se dong o.a. Cees Ileercn mede, deze oud
gediende vertegenwoordigde in 1935 ons
land nog hij de wereldkampioenschappen op
den weg tc Florpffe en sloeg daar toen een
goed figuur, vorig jaar reed hij in de meeste
wegwedstrijden.
Kuiper's strijd tegen de combi
natie Cees HeerenJanssen.
Heeren reed nu evenwel In combine met
Jan Janssen uit Eindhoven, vertegenwoordi
ger destijds van de Amateurs hij de wereld
kampioenschappen, zoo was het dus voor
Nu. ze was maar blij, dat het kind iemand
had, anders was het iederen avond om zeven
uur. als zij weg moest, al alleen. Nii was
Doortje meestal nog een uurtje b|j haar, als
ze tenminste van d'r moeder mocht. Want ze
had uit verschillende gezegden van Marry op
gemaakt, dat die vrouw, sinds ze begreep,
dat de kinderen dat prettig vonden, Doortje
's avonds zooveel mogelijk in huis hield. Neen,
erg sympathiek vond ze haar niet.
Vanavond had ze Marry eens extra vroeg
in bed gestopt. Het kind hoestte al een paar
dagen en was het dus wel eens goed, als ze
eens een avondje vroeg onder de wol kroop.
Het had haar, toen ze weg moest, zoo'n vei
lig gevoel gegeven, dat ze het kind in haar
bedje wist. Zelf had ze haar lekker toege
stopt en toen ze zag hoe het kind al bijna
direct de oogen sloot, had ze haar, toen ze
haar goedennacht kuste, zachtjes toegefluis
terd:
..Droom maar heerlijk hoor, Marjoleintje..."
Toen had het kind heel even de oogen
geopend en op slaperigen toon gezegd:
„Nu klinkt die naam niet gek, Mammie."
XVI.
De doffe klapk van acht diepe slagen
dreunde zwaar na in de verlaten straat van
Marry's woning. Huiverend stond het kind
tegen een der deurposten van het kleine
bovenhuis.
Jaap Kuiper heel moeilijk om uit te loopen.
Hij behoorde werkelijk tot de sterksie ren
ners van het veld, maar elke keer als hij
poogde om de achtervolging tegen Heeren
in te zetten, werd hij door Janssen terug ge
haald en zoo was het steeds onbegonnen
en moeilijk werk, omdat Janssen dan af
stopte en het tempo in het peleton ging druk
ken. Zoo ging Ileeren alleen aan de lei
ding met 3 minuten voorsprong. Toen wist
Jaap Kuiper eindelijk weg te komen en 11a
verloop van drie ronden was hij Heeren tot
op 250 meter genaderd, doch toen was
reeds de eindstreep in zicht en moest Jaap
zich met, de tweede plaats tevreden stellen,
maar ook hiermede was hij, zooals te be
grijpen valt, uitstekend in zijn nopjes. Als
bewijs dat hij op de zware Belgische wegen
goed thuis is, kan gelden, dat hij dc 72
K.M. aflegde in den tijd van 1 uur en 55
minuten.
Voor de Ronde van Vlaanderen, die op
25 April a.s. wordt verreden, is hij inmid
dels druk aan het trainen in de hoop om
in deze belangrijke wedstrijd over meer dan
200 K.M. te bchooren tot één van de 20
prijswinnaars. Verschillende andere Noord-
hollandcrs zullen hun best doen om ook
hun kunnen te toonen en ook zal dc bekende
Cees Bakker, die al meerdere malen op de
Wieringerbaan reed en ook de cyclocross
daar won, zijn geluk beproeven.
Binnenkort zal hij naar België gaan om
daar dan ook aan diverse wedstrijden deel
te nemen. Dc Alkmaarscho renner Jan
Groot, wist zich als elfde tc klasseoren in
de ronde van Twente, die door Gerrit Schul-
te, onze Olympische wegrenner, werd ge
wonnen voor Leo de Beer, de triomfator van
de Ronde van Schagen.
Uit onze omgeving
HARENKARSPEL
DIRKSHORN.
„Vrouwen-Vredesgroep"
Gisteravond hield de afd. „Vrouwen-Vre-
des-Groep" alhier ccn openbare vergadering
ten huize van den heer Swagcr.
Ongeveer een 40-tal dames plus enkele
heeren hadden aan de oproep gehoor gege
ven om deze vergadering te bezoeken. Als
spreekster trad op Mw. J. v. d. VeenWil-
son te Alkmaar.
Te ongeveer 8 uur opent Mw. M. Brom
merv. d. Molen dc vergadering, sprak haar
genoegen er over uit dat zoovelen waren
opgekomen, roept allen een hartelijk wel
kom too in 't bijzonder de spreekster van
dezen avond.
Als inleiding droeg Mw. v. d. VeenWil-
son een stuk voor wat destijds in de Scha-
gcr Courant" heeft gestaan, 11.1. „Het Ge
bed" van een Oostcnrijksch soldaat, vertaald
door Ds. Schermerhorn. Dit stuk werd mees
terlijk voorgedragen.
Na deze inleiding hield dc spreekster een
beschouwing over: „Iloe de ontwaakte
vrouw den vrede kan dienen". Spr. betoog
de dat dc mannen de actieve, de vrouwen
dc passieve wezens zijn. De vrouwen wor
den maatschappelijk nog steeds ten achter
gesteld hij de mannen, met als gevolg, dat
de man ..heer cn meester" is. Dit is hun
niet kwalijk tc nemen, zoolang er nog „Hcl-
denvereering" bestaat, gepaard gaande aan
de „ijdelheid" (verblinding van mooie uni
formen) enz., zoolang zullen zij zich dc
meerdere gevoelen.
Hierna droeg spr. een schets voor uit „Het
vertrek" van André Latzko, cn ccn frag
ment uit het boek: „Gij Vrouwen", van H.
Smit.
Uit beide werken kwam naar voren de
ellende van den oorlog en het verheerlijken
van de kranige jongens."
Op verschillende manieren toonde spr.
ons hoe dc vrede gediend kan worden. De
inecstc vrouwen beseffen hun plicht nog
niet, zij toch immers zijn dc draagsters van
de liefde en het leven.
Haar plicht is om naast den man het ge
zin en de maatschappij gezamenlijk harmo
nisch op tc bouwen.
Spr. besloot haar mooie en Icerriikc rede
met een gedicht van Henriëtte Roland-IIolst.
„Pioniers van dc Mcnschheid."
De afd. Dirkshorn van dc Alg. Ncd. Vrou
wen Vredesbond" kan met genoegen op deze
avond torugzicn.
BURGERLIJKE STAND. MAART 1937
Geboren: Comolia Margarctha, dochter
van Pieter Kamper en Nceltje Moras; Ge-
rarda Jozcfa, dochter van Comelis van Op-
Het was een donkere, druilerige October-
avond. De fijne motregen van dien middag
bleef maar aanhouden en hield de mcnschen,
die op dit uur niets meer op straat te maken
hadden, in huis.
De flauwe schijn van een dichtbij staande
lantaarn belichtte vaag Marry's klein en scha
mel figuurtje.
Ze stond daar als een toonbeeld van een
zaamheid. Steeds opnieuw werden haar oogen
getrokken naar het licht van den lantaarn,
dat door den nevel glansde als een vreemde
phosphoriseerende bloem.
Dat was móói... Ze zou daar uren naar
kunnen kjjken als ze zich maar niet zoo koud
en klam voelde. Ze stak haar vuistjes wat
dieper in de zakken van haar manteltje.
Dan stond ze weer onbewegelijk. En toch
was ze een en al spanning, want de straat
deur, hoewel niet in het slot, werd angst
vallig door haar in het oog gehouden. Tel
kens als de wind haar een weinig verder dan
een kiertje open deed gaan, trok Marry haar
voorzichtig weer dicht, darbij zorgend, dat ze
niet in het slot viel.
Ze durfde nauwelijks te denken aan de
griezelige donkere trap, die zy daarachter
wist.
Kwam moeder toch maar eens. heelemaal
onverwachts, wat vroeger naar huis
Dat was de gedachte, die steeds weer bo
ven alle andere uitkwam, gedurende den lan
gen tijd, dat zij daar te wachten stond. Haar
groote grijze oogen tuurden onafgebroken
door de straat. Zou er nu niemand voorbij
komen. die ze kende? Iémand die haar even
naar boven zou willen brengen*?
Soms meende ze plotseling een bekende ge
stalte den hoek van het pleintje om te zien
komen. Dan had zij nieuwe hoop
Onbewust trok ze dan de spieren van haar
rechteroogje krampachtig tezamen, zooals ze
dat vaker deed wanneer ze in onzekerheid
verkeerde of ergens scherp naar tuurde. Bij
het passeeren van het verlichte raam van
het melkwinkeltje kreeg ze dan zekerheid.
hem en Afra Cornelia Entes; Johanna Ma
ria, dochter van Jacobus Casper Smit en
Anna Elisabeth Broers; Anna Johanna,
dochter van Johannes Bleekr en Cornelia
Stam; Anna Catharina, dochter van Tlieo-
dorus Jacobus van den Berg en Catharina
Spaans; Gerrit, zoon van Arie Pankras en
Kaatje Noordstrand; Pieter Marius, zoon
van Pieter Hoogland cn Maartjc Smit; Ca
tharina Maria, dochter van Aric Pater en
Aafje Knijn; Marna dochter van Pieter
Frans Boi-st en Weintje Slot; Catharina
Geertruida Maria, dochter van Pieter Smit
cn Martha Botman; Cornelia, dochter van
Jan Bruin en Immetje Jong.
Ondertrouwd: Wilhelmus Petrus Quax
en Johanna Alida Cornelia Spaans; Willem
Prins en Cornelia Vader; Jan Moras en
Catharina Anna Burger; Adriaan Dekker
cn Neeltje Swager.
Getrouwd: Willem Prins en Cornelia
Vader.
Overleden: Trijntje Kuiper, oud 52 jaren,
weduwe van Cornciis Schouten.
LANGENDIJK
BROEK OP LANGENDIJK.
Schuttevaer.
Woensdagavond half acht kwam de
Schippers vereeniging „Schuttevaer" voor
Langendijk cn O. in jaarvergadering hij
een ten huize van C. Vijzelaar.
Voorzitter, de heer J. Hoogland, wees in
zijn opening op de moeilijke tijden die de
schippers doormaken, memoreerde de
scheep vaartverbetering wat betreft de kana
lisatie en dat dit zulk een wijziging met
zich mede zal brengen dat aanpassen in
dit opzicht geboden is. Laat men ook hier
in moed houden cn al op al zetten om de
scheepvaart te behouden. De hoop werd
uitgesproken, dat overheid, gemeente- en
polderbest uren daaraan medewerken, door
sluizen, binnenvaartgelegenheid. haven en
laadplaatsen in goede orde te brengen.
Het jaarverslag van den secretaris werd
onder dank goedgekeurd.
De rekening van den penningmeester
sloot met ccn batig slot van f S.2i.
Het ledental bedraagt 35, In het bestuur
werd de heer Jb. Droog te Noordscharwou-
dc herkozen.
Voorstellen alg. vergadering. De heer
H. v. d. Hecrik aoht het gewenscht dat liet
hoofdbestuur er bij de regeering op aan
dringt, dat controle wordt uitgeoefend op
de vrachttarieven der Spoorwegen.
Daarnaast dat paal en perk worde ge
steld aan het A.T.O.-vervoer. Aangeno
men.
Een volgend voorstel behelsde eenheid
te brengen in de uitvoering dor lichten,
danr van politioneelc zijde daarover ver
schillend wordt geoordeeld.
Goedgevonden.
Tot afgevaardigde werd gekozen de hoer
A. de Jong cn tot plaatsvervanger de heer
J. Kramer.
De heer C. Dekker zou gaarne zien, dat
het tweede licht op de Alkmaarder meer
verplaatst werd, daar men bij avond zich
niet goed orienteeren kan.
Geantwoord werd dat dit in samenwer
king met Alkmaar ter bevoegder plaatse
besproken zal worden, alhoewel dc ge
dachte beerschte, dat er weinig aan te ver
anderen is.
De heer A. Hoogland acht het wensche-
lijk dat bij gemeente of polder aange
drongen wordt op het maken van een
flinke los- cn laadplaats aan de P. IL-kadc,
zulks mede in verband daarom dat er
door het nieuwe kanaal grooterc vaartuigen
komen, die do sluis niet kunnen passeeren.
De heer C. van Schóorl Sr. wijst op dc
ondiepe plaatsen bij dc vcilingbrug, welke
moeilijkheden opleveren voor het laden cn
lossen.
Dc heer P. Groenveld acht verlaging der
marktgelden te Amsterdam hoogst noodza
kelijk.
Over al deze zaken zal men zich met
de bevoegde instanties in verbinding stel
len.
Voorzitter bepleit nog vergroóting der
Broeker sluis tc bevorderen, hetwelk dc
goedkeuring der vergadering niet kan weg
dragen, waarna sluiting volgt.
Burg. stand over Maart 1937.
Geborens: Frans, zoon van C. Kooij cn C.
J. Wiering; Anna, dochter van S. Bierste
ker cn G. Wagenaar; Grietje, dochter van
J. Kok cn A. Kruk; Gcrardus, zoon van N.
Jol cn A. M. Bruin.
Overleden: Klaas Bak, 55 jaar, wc dn. van
M. Schenk.
Maar steeds werd ze opnieuw teleurgesteld.
Zoo wachtte ze nu al bijna een uur. De an
dere kinderen uit de buurt waren reeds lang
naar binnen geroepen. Achter alle ramen
brandde licht, alleen de hunne bleven donker.
Zou ze nog lang moeten wachten? Ze kon
hier toch niet blijven staan tot moede kwam,
dat duurde misschien nog heel. heel lang,
dan was het byna nacht. Zou het dan nog
donkerder z(jn? Een rilling van angst liep
haar over den rug nóg donkerder, ver
beeld je!
Als ze maar niet zoo alleen was. Als er
buiten haar nog maar een paar kinderen op
straat waren. Al was het Doortje alleen
maar
Zou ze gaan vragen of die nog even
mocht...? Het zou best kunnen, want Doortje
was al zoo groot, al bijna negen... Toch lief
van d'r, dat ze haar vriendinnetje wou zijn,
ze was toch twee jaar ouder, dat was een
groot verschil. Maar Doortje zei daar nooit
wat van, dat was juist zoo aardig van d'r.
Andere kinderen schepten altyd op als ze
ouder waren dar. jezelf was, maar dat deed
haar vriendinnetje niet. Die lachte haar ook
nooit uit, wanneer ze iets mooi vond, een op
geraapte bloem of een mooi veertje. Dat de
den de anderen wel, die scholden haar dan
uit voor „malle", het was toch niet mal als
je iets mooi vond.
Wat bleef het toch akelig stil in de straat.
Ze moest maar weer net als straks, tot hon
derd gaan tellen en dan zien of er in dien tijd
weer iemand den hoek omkwam. Maar hon
derd was zooveel, zou ze tot vyftig gaan, of
tot vyf en twintig? Dat was ook wét lang,
als je maar langzaam telde.
Ze telde, telde nog eensEr kwam nie
mand. Toen dacht ze weer aan Doortje. Als
ze nu wou gaan vragen of ze nog even bui
ten mocht, moest ze het meteen doen, anders
vond juffrouw Smit het vast niet goed.
Voorzichtig liet ze dc deurknop los. Ver
beeld je. dat de deur eens dichtviel, wat zou
ze dan moeten beginnen Ze durfde er haast
REISIMPRESSIES.
Een becldschoone, elegante Chineesche da
me verscheen op het Skyterrace van het
duurste hotel van Sjanghai. Het midder
nachtelijk uur had reeds lang geslagen en
op den dansvloer was zoo weinig plaats,
dat de paren tusschen de tafels en stoelen
dansten. Wat ik mij van haar opzienbaren
de gestalte nog berinneren kan, was een
heerlijke brokaatmantel, die glinsterde als
een bergmeer in het maanlicht.
„Tweehonderd dollar heeft ie gekost!"
fluisterde men aan onze tafel.
Er zijn heelc bibliotheken over Sjanghai
geschreven met het resultaat, dat bij den
lezer -'^ehts een conglomeraat van indruk
ken en voorstellingen achterbleef. Teder
boek is in zijn soort de beste beschrijving
van deze miliiocnenstad aan den Wangpoo.
d.w.z. voor zoover het de internationale ne
derzetting betreft.
De „informatiedienst".
Reeds in dc eerste dagen van mijn ver
blijf werd ik herhaalde malen verrast door
de nauwkeurigheid, waarmede de „informa
tiedienst" van Sjanghai werkt. Slechts de
Britsche Intelligence Service kan daarmede
vergeleken worden.
..Gisteren was U daar en daar' en hebt U
dit en dat gedaan", hoorde ik. „Ik zou niet
bii Hong Zong koopen", werd mij gezegd en
ik brak mij er het hoofd over, hoe dat be
kend geworden was. daar ik er toch met
niemand over gesproken had. Het mooiste
was echter, dat men mij op een middag
wist te vertellen dat ik in Mei weer in
Sjanghai zou komen. Op den avond tevo
ren had ik daarover ccn vage opmerking
gemaakt tegenover eenige mcnschen. die in
geen enkel verhand stonden met dengeen,
die het mij thans weer over vertelde.
Maar men wendt zich daaraan even
spocdio- als aan de eeuwig spuwende Chi
neezen. Die hadden mij in de eerste dagen
tol allerlei rare sprongen gedwongen, in
het hijzonder wanneer zij zoo'n vervaarlijk
gebrom uit hun keel lieten komen. „Uit
hun blindedarm halen zij het", meende een
Nederlandschc arts, die hier al jaren lang
woont.
Een beetje rooverjj
De riksja (Japansch trekkarretje), rijdt
plotseling een zijstraat in en oogenblikke-
1 ijk is het taschje van de daarin zittende
dame verdwenen. Onlangs hielden drie twij
felachtige personages een voetganger mid-
ANNA PAULOWNA
LOOP DER BEVOLKING
Ingekomen: J. de Vries van Delftzijl; mei.
T. 1-1. Wieringa van 't Zandt, mcj. II. M.
Kienrcich van Wecnen (Oostenrijk) R. Hol
lander cn gcz. van Haarlemmerm. A. Ziets-
jma van Franekcrndeel: C. Boer en gez. van
■Kruiningen; J. Wijma van Saerbeek (Dl.)
A. Keppel van Barsingerhorn; W. M. L.
Prins van Beverwijk; C. Glim van Wierin-
gerwaard; D. Nierop van Harenkarspcl; D.
Verburg en gcz. van Barsingerhorn; Mej.
A. C. Groot van Hecrhugowaard; D. C.
Bobcldijk van Berkhout; mej. E. Vlaming
van Den Helder; P. W. Robson van Spal-
ding (Eng.) mej. E. Dekker van Fcrwerde-
radecl; mcj. E. Bakker-Jongbloed van Den
Heldor: J. A. Brinks van Zijpe; wed. D.
Smit—Vriesman van Den Helder.
Vertrokken: A. Liefhebber naar Den Hel
der; N. Gouma naar Wicringerwaard; mej.
N. Vlaming naar Den Helder; mej. A. T. G.
Brokken naar Schagen; A. Harder cn gcz.
naar Ileiloo M. BcenkcnOotjers naar Oud-
karspel; S. Heerschap en gcz. naar Barsin
gerhorn: A. Knol—Kcijzcr naar Wielingen;
F. C. Geus en echt. naar Maassluis; W. J.
Peetoom naar Ileiloo; 3. Spruit naar Haren-
karspel.
BURGERLIJKE STAND
Geboren: Adrianus Hendricus, zoon van
A. Veldman cn J. M. Schilder; Jasper, zoon
van II. Meilink en G. v. TcuUngcn; Elisa
beth Margaretha, dochter van II. J. A.
Rooijakkers en M. M. van Grieken; Trijntje
Wilhchuina, dochter van J. Bergman cn G.
niet by vandaan... Maar het was toch eigen
lijk maar voor een oogenblik. Wat zou Mam
mie eigenlijk boos zijn als ze wist dat ze nu
nog op straat was. Ze was anders ook altijd
al binnen voor ze wegging, maar dat was
vandaag ook zoo erg vroeg geweest. Alleen
naar boven durfde ze niet, o nee mis
schien nog wel met Doortje, als zij dan ach
ter haar mocht loopen
Ineens schoot ze. als een pijl uit een boog,
naar het pleintje. Ze trilde over haar geheele
lichaam. Ze had daar geen oogenblik langer
durven blijven staan, nu de deur, nadat ze
haar losgelaetn had, langzaam openviel en de
donkere trap haar aangrijnsde...
En nog vóór ze Doortje's woning bereikt
had, riep ze, met een blik op de verlichte ra
men, die haar als het ware een gevoel van
veiligheid gaven:
„Dóórtje!"
Het verlaten pleintje gaf even de klank
van die schelle kinderstem terug, dan was
het weer stil, nog stiller dan tevoren, vond
Marry. En daarom riep ze nog eens. haar
mond nu vlak voor de opengeduwde brieven
bus, waar van de klep bij iedere beweging in
zgn hengsel knarste:
„Dóórtje!"
In de rommelige woonkamer van juffrouw
Smit, zaten de twee oudste kinderen, Doortje
en Chris aan de, met een groezelig wit zeil
doek bedekte tafel. Tusschen hen beiden in,
vanwege de ruzie, die ze maakten, stond de
moeder, een slordig uitziende vrouw van on
geveer veertig jaar, brood te snijden. Het
ronde tafelblad wiebelde onder den druk van
haar handen.
Chris, een sproetige jongen, iets ouder dan
Doortje, die er .altijd op uit was zijn zusje
op een of andere wijze te hinderen, zocht met
zijn voet onder tafel naar haar beenen.
„Au, verdikkeme, nog toe, wie houdt z'n
beenen daar weer niet bij zich?" riep de
moeder toornig uit.
„Doortje, moe! De mijne heb ik hier, kijk
den op straat aan en plantten hem een
revolver in den maag. Het slachtoffer
schreeuwde zoo hard, dat de roovers de
piaat poetsten. Zij hoorden nog tot het
oude slag van de eerlijke roovers. die thansf
verdwenen zijn. Op het oogenblik schieten
de kerels ieder slachtoffer zonder pardon/
neer. De politie, bestaande uit een mengel
moes van Engelschen, Amerikanen, Fran-
schen, Russen, Sikhs, Anamicten, Japan
ners en Chineczen noteert nauwkeurig
het in een jaar afgevuurde aantal schoten
en op dc balans ziet men, dat men hier
werkelijk slechts met een beetje rooverij te
doen heeft. Want dc ongeregistreerde geval
len tellen natuurlijk niet mee...
Wat er verder aan de hand is.
Voor belangstellenden zij over bet klimaat
en zijn begeleidende verschijnselen het vol
gende gezegd: een beetje regen, sneeuw,
koude, warmte, verkoudheid, griep, malaria,
typhus, pokken cn wanneer men geluk
he(*v ook cholera. Waaraan men juist toe
is. leest men in de couranten.
Deze zijn een beetje Amorikaansch, F.n-
gclsch, Duitsch, Japansch, Fransch, F.n-
gelsch-Chineesch, Russisch en zuiver Chi-
neesch; cn vol van een beetje film, Europa,
sport, society, schandaal, politiek, beurs,
bridge en China. Zij zijn een beetje pro- en
anti-Japansch, -communistisch en wat men
zooal meer pro en anti kan zijn.
En dan dc moderne Chincezen. De ouden
van vroeger „verloren liet gezicht" indien zij
niet aan hun verplichtingen voldeden. Op
het oogenblik is een beetje snobisme modern,
evenals gewaagd dansen, critiek op vreem
de staten, die veel beschaafder zijn, en on
hoffelijkheid tegenover vrouwen.
Wat er aan écht Chineesch te
beleven valt.
Verder is er natuurlijk ook een beetje
„echt" China. Ik denk aan de Ieelijlte zig-
zagbrug bij het oude theehuis, aan den
tuin van een ter dood veroordeelden gou
verneur, die onder het zwaard van den
scherprechter viel, wijl hij dc muren om den
tuin even hoog liet bouwen als die van
den keizer, en aan de bonte straten, die ter
zijde van de internationale nederzetting lig
gen. Ik zie de raadselachtig lachende gezich
ten van do ouden uit het eigenlijke China,
uit Tibet en uit Mandsjoerije. Ik hoor de
politie-agent, die 's nachts op den Garden-
bridge den tijd met zingen verdrijft en de
al even muzikale koelies, die zware lasten
sloepen. Ik voel ook de betoovering van het
Verre Oosten, indien 's avonds de duizen
den woonschepen op de Soochow-rivier hun
petroleumlampen ontsteken.
Zoo is Sjanghai. Het prikkelt tot tegen
spraak, tot erkenning, tot ergernis, tot vreug
de, tot werken, tot luieren, lot den wénschi
er heen te trekken en tot het verlangen om
af te reizen; van alles een beetje.
en de schoonste tanden,
indien II poetst met de f \I
antiseptische tandpasta 1 JJÈS. il
Tube 60 en 40 cf. Doos 20 ct. Egïk [8^ Ja /süJU
Colijn; Cornciis, zoon van D. Boerman en
M. J. Grin; Jan zoon van II. van Bostelcn
cn S. II. Horsman; Petrus Johannes, zoon
van W. C. Kortekaas en E. M. van Kampen;
Antonius, zoon van J. J. Rozenbroek en A.
M. A. Huiberts; Abraham, zoon van C. J.
dc Schipper en C. Bos; Johanna Adriaantje
dochter van J. H. Lips cn A. E. Spekken.
Ondertrouwd: P. C. M. Heinsbergcn en
M. J. Scholten; F. Paardckooper en A. M.
de Rooy; C. Koning en J. Wisse; L. Kaper en
C. van Dalen; P. A. C. Nicuwpoort en M.
van Ekeren P. Glim cn M. W. van der Veer
Getrouwd: C. Glim cn J. Mcls.
Overleden: J. Vlaming, oud G4 jaar; S.
Sicwersdc Boer, oud 53 jaar.
BOUWVERGUNNING
B. en W. verleenden vergunning aan W.
Pronk, Kleiweg, voor den bouw van een
veestalling aan huis.
POLITIE
Verloren: rijwielplaatje, kralen ketting
met gouden slot.
Gevonden: Autoslinger, portemonnaie met
inhoud.
maar." Chris schoof z'n stoel een eind achter
uit.
„Wat een leugenaar!" riep Doortje veront
waardigd uit. „Een van jullie moet het toch ge
daan hebben."
„Hg!'
„Nee, hoor Moe. zy," hield hij vol.
„Je liegt het. Laat moe zelf zeggen welk
been het was, dat aan jouw of aan myn kant.
Welk was het, Moe?" vroeg z'n zusje, die het
er op gezet had haar onschuld te bewijzen.
„Dót weet ik niet meer. Ik weet alleen, dat
het gemeen zeer doet."
„En U \veet niet eens meer, welk been het
is, hu, die Moe!" lachte de jongen.
„Hou je brutale mond, aap, of ik zal je..."
riep de moeder dreigend uit. Maar haar aan-
dacht werd op hetzelfde oogenblik afgeleid
door een klagend kindergehuil vanuit een
aangrenzend kamertje.
„Vertroost me nog toe, hebben jullie, dat
kind ook weer wakker gemaakt met jullie
geschreeuw, is het misschien voor den halven
nacht weer uit z'n slaap... ja wacht maar,
m'n jongen, moeder komt." riep ze den kleine
toe en toen tot de anderen: .vooruit, begin
nen jullie vast te eten."
Ze schoof de kinderen ieder een bordje met
vier boterhammen toe.
,,'k Wou d'r maar twee hebben, Moe," zei
Doortje bedeesd.
„Waarom maar twee, wat zyn dat nou
weer voor kunsten?"
„Ik heb geen trek in meer," zei het kind
onwillig.
„Geen poppekast, je eet er vier en daarmee
uit."
De moeder liep op het kleine bedje toe.
waarin de kleinste van het gezin nu vervaar
lijk lag te schreeuwen en kwam even daarna
met het kind op den arm de kamer weer
binnen
„Wéér nat. verdikke nogtoe, je kan nèt aan
den gang blijven."
Ze lei het kind in haar schoot en begon het
de natte luier af te doen. (Wordt vervolgd).
