«Napoleon der zeven zeeën" gestorven VERPOOZING Lord Kylsant's sensationeele loopbaan Liefde en worst Dictator der Engelsche handelsvloot moest in zi]n levensavond nog het gevangenis pakje aantrekken. Lord Kylsant, «enige jaren gele den nog de rijkste en machtig ste scheepsrcedcr van Enge land, overleed eenige dagen ge leden in den ouderdom van 74 jaar in de grootste teruggetrok kenheid na een zeer avontuur lijk leven, waardoor hij ten slotte nog als zeventigjarige in de gevangenis terecht kwam. Op een warmen Augustusnmorgcn van het jaar 1932 verscheen er een elegante auto voor de poorten van de Londensche gevangenis. Achter in den auto wachtte oen gesluierde, zeer slanke en elegante dame; naast den chauffeur zat een butler in uniform. Een paar minuten later gingen de zware deuren van de ge vangenis open en een oude, lange heer werd door twee gevangenis beambten naar den auto geleid, die onmiddellijk daarop in snelle vaart in oribekende richting ver dween. Op dien dag schreven de kranten voor de laatste maal over den bekenden scheepsreeder Lord Kylsant. totdat thans, door zijn plotseling overlijden, opnieuw de aandacht op het leven van een van de merkwaardigste mcnschcn van Londen gevestigd werd. Maatschappij met één stoom boot. Owen Cosby Philipps, de derde zoon van een geestelijke in Pembrokeshire, kwam on middellijk na het beëindigen van zijn stu die in dienst bij een scheepsmakelaars firma in Newoastle, waar hij 80 pond per jaar verdiende, wat juist voldoende was, om net niet te verhongeren. Van dit salaris spaarde de jonge man nog een klein ka pitaaltje bij élkaar, en voor hij 25 jaar oud geworden was, had hij reeds de fun damenten gelegd voor zijn lateren rijk dom, toen hij namelijk een stoomvaart maatschappij met zegge en schrijve één Stoomboot gesticht had. Do jonge Philipps werkte in alle stilte, zonder veel drukte te maken, en bracht in het begin van deze eeuw zijn zaken naar 'Londen over, waar men in het begin ook niet veel andacht aan hem schonk. Toen (hij echter in 1903 tot mede-directeur van de Roval Mail Steam Packet Maatschappij gekozen werd, begon men zich toch meer voor zijn persoon te interesseeren. Drie (maanden later werd hij bevorderd tot voor zitter van den Raad van Toezicht, en be gon nu met een reeks groote veranderin gen aan te brengen., welke hun hoogte punt vonden in het overnemen van het toezicht op de meeste onafhankelijke stoomvaartlijnen. Snelle maatschappelijke klimpartij. Na den oorlog zette de intusschcn tot Sir Owen Philipps bevorderde schecps-industrieel in nog grootcr omvang zijn speculatieve bezighe den voort en toen hij in het jaar 1926 ook nog de controle van de White Star Lijn er bij kroeg, con troleerde hij het grootste deel van de Engelsche handelsvloot met oen gezamenlijke waarde van meer dan 70 milliocn pond en word hij door zijn tijdgenoot en afwisselend als de „dictator van de Engelsche vloot" of zelfs als de „Napoleon van de zeven zeeën" aangesproken. Philipps was intusschen ook lid van het Hoogerhuis geworden en bevorderd tot Lord Kylsant. Iedereen kende den grooten. slan ken man, die hijzonder veel waarde aan zijn kleeding hechtte en er prijs op sleldc, jpr zoo goed mogelijk uit te zien. Zijn lengte maakte indruk. Lord Kylsant meende dan ook, dat hij veel, van zijn successen aan zijn lengte hij was bijna twee meter lang te danken had. „U licht gelijk," zeidc hij eens. „ik heb veel successen te danken aaii het feit, dat ik boven mijn medemenschen „verheven" ben want men schijnt in het algemeen voor iemand die langer is, meer respect te heb ben. Als kind had ik erg veel te lijden van de spotternijen van mijn kameraadjes, die mij boonenstaak noemden en die mii om mijn lengte uitlachten. Nauwelijks stond ik echter in het volle leven, of ik merkte de voordeden van mijn lengte. Ik ontdekte, dat veel menschen het niet prettig vonden, om staande met mij te praten, en daarom juist deed ik al mijn belangrijke zaken staande af, wanneer ik mijn wil wilde doorzetten." En Lord Kylsant kreeg steeds zijn wen- Bchen gedaan. Toen hij in het jaar 1930 van zijn betrekking als voorzitter van zijn scheepvaartconcern ontslagen werd, omdat het halfjaar]ijksche dividend van zijn firma niet betaald kon worden, was Lord Kyl sant directeur van vier firma's, voorzitter van 33 en directeur van 41 maatschappijen. Hij was president van de Federatie van Kamers van Koophandel in het Britsche Rijk, van de Kamer van Scheepvaart en van lalrijke vereenigingen eu clubs. Schemering Toen Lord Kylsant van zijn reis naar Zuid-Afrika in Londen terugkeerde, werd hij gevangen genomen en wegens bedrog in staat van beschuldiging gesteld. In Juli 1931 werd hij wegens bedrog tot een jaar gevangenisstraf veroordeeld. Zijn hooger be roep werd verworpen en zijn jaar gevan genisstraf moest hij uitzitten. Nadat hij de gevangenis verlaten had, trok hij zich geheel in het particuliere leven terug. Zijn persoonlijk vermogen was niet aangetast. Hij was nog steeds een van de rijkste mannen van het land. Spoedig daar op organiseerde een club een groot feest en noodigde ook zijn voormalig lid, Lord Kyl sant uit. Deze demonstratieve uitnoodiging miste niet zijn uitwerking, des te meer, daar de advocaat, die Kylsant in de ge vangenis gezet had, op dezen avond zijn ta felgenoot was en hem met de grootste be leefdheid behandelde. Verscheidene clubs boden hem nu weer het lidmaatschap aan. maar de gevallen goliath wees dit bitter glimlachend af. Hij wenschte rust en vrede en ging alleen nog maar af en toe naar liet Hoogerhuis, om daar in een stil hoekje de debatten over dc scheepvaartproblemen aan te hooren. Zijn plotselingen dood heeft voor de laatste maal de aandacht op zijn merkwaar dige persoonlijkheid gevestigd, op den Lord, die de gevangeniskleren aantrok, om voor iets te boeten, wat honderden anderen in de wanhopige jaren 1929 en 1930 gedaan hadden, maar die slimmer geweest waren en zich niet hadden laten vangen. „Wat in mijn jeugd een voordeel en ge luk was, mijn lichaamslengte", vertelde hij nog kort voor zijn overlijden, „werd in het laatst van mijn leven miin noodlot. Ik was te groot, men kon mij niet overzien!"... KORT VERHAAL WOUT JACOBS. Het verhaal begint met een belofte en eindigt met een verzoening van de beide hoofdpersonen, Henk en Dora, genaamd Dot. Daartusschen ligt waarvoor anders die verzoening een uitgebreide ruzie Maar we zullen alles in volgorde vertel len. Rck.cn er maar op. als er geslacht wordt, krijgen jullie een pak met versche rookworst toegestuurd! had oom Evort be loofd. En Dot had geantwoord: Nou, oom. het is misschien wel onbescheiden om dat zoo maar aan te nemen, maar als eens wist hoeveel wij van verseho worst houden Dit gesprek had plaats gevonden in het hegin van September, toen de pasgetrouw de jongelui een weekend doorbrachten bij oom Evert, die buiten woonde. En het ge volg was geweest, dat ze, telkens wanneer ze in de volgende weken aan het eten za ten, elkaar toegeknikt hadden: 't Sanaakt heel goed. maar als we die vcrsche worst eens hebben En telkens was natuurlijk de verwachting groot er ge worden. Maar de tijd ging voorbij cn er kwam geen pak met worst in het niouwbouw- huisje van Henk cn Dot binnen. Er begon al een beetje twijfel op te komen. Zou oom Evert zijn belofte ontrouw zijn? Vooral Henk begon steeds weer over die versche worst en Dot brak haar hoofd er over hoe ze aan zijn verlangen kon vol doen.. Maar het hielp ook al niets, of zc iederen morgen op het hal kon naar dc postauto uitkeek. Hij reed altijd haar huis voorbij. ITALIAANSCHE JEUGD TE BERLIJN. Links de meisjes tijdens een officieele plechtigheid; rechts de jongens direct na hun aankomst in de Dnitsche hoofdstad. Zoo was de stand van zaken, toen op een dag het ongeluk als een donderbui over hen losbrak. Want nooit had Dot kunnen don ken. dat Hcnik zoo liefdeloos cn leelijk te gen haar zou kunnen doou. En waarom? Ja, alleen omdat zij op een keer zuurkool gekookt had en daarbij voor elk een stuk rookworst op het bord had gelegd. Toch zeker heel aannemelijk eten maar of Honk nu ergernissen gehad had in zijn zaak of dat de zuurkoollucht hem hoop had gegeven op de aankomst van een zeker pak in elk geval, hij schoof zijn bord opzij zonder een hap gegeten te hebben en merkte l>oos op. dat er misschien wel men schen waren die zuurkool met rookworst aten, maar dat hij daartoe niet behoorde. 11ij at Amrkool met versche worst óf hij at het hcelemaal niet! 't Is te hegrijpen, dat Dot de tranen in de oogen kwamen: Maar Ilcnik. het was toch goed bedoeld, stamelde zij, toe, eet er nou toch wat van. En, om hom een goed voorbeeld te geven, begon zc dap per met haar portie. Maar Henk had dc bokkepruik op, Voor jouw pleizier zeker, denk je dat. ik voor jouw pleizier van plan ben mijn maag te bederven? Dat was groote onzin, maar Dot. probeer de bet nogeens. Wacht, ik zal je rook worst wel nomen, eet jij dan alleen dc zuurkool. Dan zal jc lator dc worst van oom Evert dos te beker smaken, lfé? Maar daarmee had ze Henk voor good in het harnas gejaagd. Ï-Iij lachte hoonend: Oom Evert ja zeker, dan kan je lang wachten. Die li co ft z:n vleesch al lang in de kuip en denkt er hcelemaal niet meer aan ons worst te sturen. Dot wou er iets tegen in brengen, maar Honk was eenmaal op gang en liet haar niet aan het woord ko men: Dit staat vast, die oom Evert van jou heeft ons voor het laatst gezien. Het sant niet om dat beetje worst, maar be loofd is beloofd. Als hij dan te gierig is... Maar nu vloog Dot op. Maar lieveiings- oom, zou ze die laten beleedigon? Oom Evort is niet gierig! Maar weet je wat jij bent? Jij bent een onbeschaamde vlegel! En zoo ging het er op los, bet conc woord na het andere, bet werd de eerste groote ruzie in het jonge huwelijk. Tenslotte groep Henk woedend zijn jas. en hoed en liep zonder groet de deur uit, terwijl Dot huilend de borden met het koud- geworden middageten naar de keuken bracht. Ook don volgenden morgen zeiden ze geen woord tegen elkaar cn dat duurde zoo tien dagen, omdat ieder wilde, dat dc ander ongelijk bekende. Maar anderhalve week is erg lang. En eigenlijk hadden Henk cn Dot allebei een slecht geweten en waren allang geneigd tot een verzoening. Daarom kwamen beide op het idee de verzoening in te leiden niet een verrassing, een soort zoenoffer. En bei den kozen daarvoor Henk's verjaardag uit, die in die weck viel. Terwijl Henk een afspraak maakte met een zakenvriend, die zijn ouders buiten had wonen, bracht Dot een heelen middag door met zoeken naar een oud recept van haar grootmoeder. Toen ze het gevonden had. las ze met groote aandacht dc voorschriften voor het bereiden van versche worst. Nu mocht dc verjaardag komen!. Den dag tevoren werkte zc met koorts achtige haast. Ze haalde hij slager en groen teboer alle ingrediënten en toen ze het bij elkaar had, kon ze beginnen. Toen Henk thuiskwam, was ze nog in dc keuken bezig en merkte daardoor niet, dat hij een pak in zijn actetasch had. Op don morgen van den verjaardag stond Dot vroeg op om de cadeautjes klaar te zetten. Maar ze hoorde, dat Henk vlak daarop ook uit bed kwam. Ze riep hem. Hij kwam binnen met de handen op den rug. Wat heb jc daar? vroeg ze verwonderd. Hij lachte geheimzinnig. Een verrassing voor jou! Voor mij? Maar dan moet jc eerst die voor jou zien. Doe je oogen dicht. Een, twee, drie! Zc trok de doek van een groote schotel afIlcnk uitte een kreet: Maar dat is Versche worst, zelf gemaakt! triomfeerde Dot. Maar wat is er? Hier! Henk haalde van achter zijn rug ook een schotel versche worst te voorschijn. Vijf pond! Voor jou! steunde hij en keek radeloos naar Dot, die hem evenzoo aanstaarde. Toen werd er gebeld. Dot deed open. Er stond een postbode. Alstublieft, per expresse. Ze hoefden het niet uit te pakken om te we ten, wat er in zat. Er hing een briefje aan met de volgende woorden: „Hartelijk gclukgcwcnscht Ilcb expres met slachten gewacht tot jc verjaardag, daarom nu ecu extra groote portie. Oom Evert." Henk kon het eerst weer spreken. Goeie genade, wat moeten wc met twintig pond worst beginnen? Maar Dot wist al raad: Ik weet het! We noodigen onze vrienden uit cn geven een groot worstdiner! En dan ze sloeg haar arm om zijn hals- is het ook meteen ons verzoeningsfccst. Maar daar zeggen we niets van! En met dit voorstel was Henk het volko men eens. De ongeschreven wet Het is een heelc kunst, voor elke gelegen heid. waarbij wij ons in het openbaar ver- tooncn, een passend costuum te kiezen. Er bestaat weliswaar een ongeschreven wet in zake ons uiterlijk, een wet. waarmee onze intuïtie ons bekend kan maken, doch even min als alle menschen een goed function- neerend geweten hebben, bezitten alle vrou wen een correct werkende intuïtie. Dus zondigen ze nog al eens tegen de kleeding- étiquette. Sommigen begaan met moedwil een overtreding. Ik ken vrouwen, die. boe- wel ze een uitstekend gesorteerde garde robe bezitten, zonder blikken of blozen da gen in een akelig afdragertje kunnen rond sjouwen, enkel en alleen omdat ze geen zin hebben zich „druk te maken". liet is liet soort vrouwen, dat in blouse en-rok in don schouwburg verschijnt en zich kan permitteeren. in dc meest prc- tentie-looze jurk op een middagreceptie haar opwachting te maken. De veilige weten schap. dat zij deze nonchalance niet uit machteloosheid, doch uit vrije verkiezing demonstreert, geeft haar een aureool van onschendbaarheid. Zij moet door hetzelfde gevoel bezeten zijn van iemand, die zonder portcmonaic rondloopt, doch wiens deposito op de een of andere bank dagelijks groeit. Daarentegen bestaan er talloozcn, die om de twee uur een ware metamorphose onder gaan. zoodat men de onrustige gewaarwor ding krijgt, in het gezelschap te verkeeren van iemand, die zich nog steeds aan ons moet voorstellen Ik kan de verkleed woede dezer dame tjes niet erg apprecieercn. Het is ook in deze kwestie zaak. den gulden middenweg te bewandelen, niet te excentriek te zijn cn niet té nonchalant. Op het punt van onze verpoozingen echter hctcekent een geschikt uiterlijk dc helft, zoo niet driekwart van ons genoegen. Nu behoef ik U wel niet te vertellen, dat IJ niet moet eaan zwemmen in een avond jurk of tennissen in een gekleed complet, tóch kan een kleine show van wat op dit gebied momenteel gebruikelijk is, haar nut hebben. „Mannequin" nr. 1 vertoont ons een, misschien ecnigszins „stijf" aandoend, doch in wezen zeer moderne tenmisjurk van wit piqué met pofmouwtjes en vierkant uitge sneden hals Bij een flinke wandeling vol gen we het voorbeeld van mannequin 2, die op een lichte blouse een vlotten overgooier draagt. Van nr. 3 kunnen wij leeren, hoe een zwemuitrusting om te tooveren in een zeer aantrekkelijk strand, on wandelge waad. Wc schieten over short of badpak den aardigen gebloemd cretonnen mantel aan. die van voren, als een huishoudjas met knoopen sluit; we deponecren zakdoek cn portemonnaie in de diepe, felkleurige zakken, zetten den grooten zonne hoed op het hoofd cn niemand vermoedt, hoe onvolledig het dessous wel is. Voor een trip in de zon, welke geen ander doel heeft dan een beetje te paradecren, tc zonnen, een soort wandel-zonnebad dus., is toilet nr. 4 ideaal. Deze jurk is een re- presentantc van het ..wikkelsysteem"; een zeer laag rugdécolleté'dus. Men kan desgc- wcn&cht een kort jakje op de jurk knoopen (zie 4a links). Het nut van een degelijke donkere, niet te nauwe wandelrok en eenvoudige wasch- harc blouse, zooals, ten overvloede, geheel rechts nog eens staat afgebeeld, zal wel niemand meer betwisten. Hebt U gelet op de eigenaardige hoofd deksels waarmede twee onzer exposantjes getooid zijn? Ik moet U zeggen, dat de zoo modieuze strikjes-onder-de-kin een eenigs- zins imbécielcn indruk op me maken. De mode geeft ons echter ook voor déze bij zondere allure een brevet, dus zwijgt LéONTINE. TUINHOEKJE VRETENDE EX ZUIGENDE VIJANDEN. De bestrijding van rupsen en bladluizen. Met opzet plaats ik hierboven vretende en zuigende vijanden. In deze beide groepen moe ten we de vernielers van de bladeren onzer planten steeds verdeelen. willen 'wt het ge schikte bestrijdingsmiddel uitzoeken. Die welke vretende monddeelen hebben, rupsen dus, kunnen we bestrijden door een of ander maaggif op de bladeren te spuiten, maar by die met zuigende monddeelen. zooals blad luizen. geeft het bespuiten van de oppervlakte van het blad met een bladgif niets, omdat deze zuigende vijanden hun voedsel midden uit de plant halen. Als men dit verschil goed dui delijk heeft begrepen, zal men zich later in de toepasing van de diverse bestrijdingsmid delen niet zoo spoedig vergissen. Laten we nu eerst even de bestrijding der rupsen, de vijanden met bijtende monddeelen, nagaan. Een zeer goed voorbehoedmiddel Is het in den winter bespuiten der diverse door rupsen aangetaste gewassen met een oplossing van 7 E- pet. vruchtboomcabolineum. He. 1 veel vlindereieren worden hierdoor vernietigd. De bespuiting met zoo sterke earbolineum mag echter alleen in Februari plaats vinden, in geen geval als de knoppen reeds zwellen. Bij kleine struiken en pas opgeplante vruchtboo- men kan men door afzoeken ook heel wat schade voorkomen. Dit afzoeken is vooral ge makkelijk by rupsen als de ringerups, die in groote groepen bijeen in een soort spinsel 's avonds en 's nachts een schuilplaats vinden. Doch ook by jonge vruchtboomen is het afzoe ken gemakkelijk. Als ze kaal gevreten zijn, dan moet men ze veel water geven. Groeizaam weer kan helpen, maar toch zullen zulke boómen een zwaren strijd hebben om er weer boven op te komen. U zult wel eens hebben gemerkt, dat heel veel rupsjes zich als het ware in een blad oprollen. Daar zijn ze met bespuitingsmid- delen moeilijk te treffen, dus ook hier is af zoeken, als het tenminste niet al te groote boomen betreft, het beste middel ter verde diging. waarbij veel vogels, vooral de meezen, u uitstekend kunnen helpen. Verreweg de meest succesvolle bes'ryding van alle rupsen is echter een oespuit;ng der bladeren met een of ander maaggif. Doch dit aangewende maaggif kan ook nadeelige gevol gen hebben voor mensch en huisdier, wanneer het in de maag komt. Dus moet men zeer voorzichtig te werk gaan, nooit bij 't sproeien de mond openhouden, niet sproeien op vruch ten (bessen) of groenten, welke binnen onge veer 6 weken na het sproeien worden genut tigd e" ook dan eerst ng eens extra afwas- schen en na het sproeien zelf handen en gezicht goed reinigen. Loodarsenaat (0.5 pet.), Uraniagroen (01 pct.),Parysch groen (0.1 pet.) en Barlumchlo- ride (2 pet.) zijn alle goede maaggiften, die met een fijne bestuiver over de bladeren wor den gespoten. Tijdens de bespuiting link roe ren. Spuiten bij windstil en droog weer, liefst in de avonduren! Er zijn nog heel veel goede bestrijdings middelen te noemen, maar de hier genoemde zijn gewoonlijk afdoende. A. v. d. L. LORD BALDWIN, de onlangs afgetreden Engelsche premier, ziet men hier in zijn functie van kanselier der Universiteit van Cambridge,

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1937 | | pagina 7