Wie wordt Amerika'8
volgende president?
DE DRIE MUSKETIERS
i EIMELIJKE
STRIJD
DE'
Spullebaas voor f 2000
gedupeerd
Radioprogramma
roosevelt en wallace ge
noemd.
de man, die de boeren wist
te organiseeren.
Opvallend vroeg begint men zich in
Amerika bezig te houden met de vraag,
welke candidaten in het jaar 1940 bij den
verkiezingsstrijd om het ambt van president
der Verecnigde Staten tegenover elkaar zul
len staan. Het is daarbij opmerkelijk, dat
men in kringen, welke zeer goede betrek
kingen onderhouden met het Witte Huis,
uitlatingen kan hooren, waaruit blijkt, dat
Roosevelt eventueel voor een derde candi-
datuur zou kunnen worden gewonnen. In-
tusschcn moet voor een dergelijke candi-
datuur eerst grondwettelijk de mogelijkheid
geschapen worden.
Maar Roosevelt heeft reeds her
haaldelijk bewezen, dat hij er de
man niet naar is, om zich door
dergelijke moeilijkheden uit 't veld
te laten slaan. Herinnerd zij hier
aan het door de Amerikaansche
bladen zoo dikwijls geciteerde woord
dat de president eens gebruikte,
toen hij over de grondwet sprak:
de grondwet stamt nog uit den tijd
van de postkoets cn heeft in vele
opzichten dringend behoefte aan
verbetering.
Hieruit zou zich ook laten verklaren,
waarom men zich dit keer zoo vroeg met
de persoonlijkheid van den nieuwen presi
dent bezig houdt. Want wanneer het grond
wetsvraagstuk eerst nog in het parlement
en eventueel voor het Opperste Gerechtshof
moet worden behandeld, zal men tamelijk
veel tijdig noodig hebben, wanneer alles
op het oogenblik, waarop de candidaten of
ficieel gesteld worden, in kannen en krui
ken wil zijn.
Wie is Henry A. Wallace?
Bijna tegelijkertijd met de bovengenoemde
berichten over een mogelijke derde candi-
datuur van Roosevelt dook en zulks
merkwaardig genoeg van republikeinsche
zijde het gerucht over de mogelijkheid
•van een andere candidatuur op. De man,
waarom het in dit geval gaat, is de mi
nister van landbouw Henry A. Wallace.
Wallace is zeer lang, zelfs nog toen hij
reeds cenigon tijd deel uitmaakte van de
regeering van-Roosevelt, lid van de repu
blikeinsche partij geweest en eerst kort ge
leden is hij tot de democraten overgegaan.
Achter Wallace staat, het sterke front der
Amerikaansche boeren. De plattelandsbe
volking van de Verecnigde Staten omvat
bijna 32 millioon mcnschen. In het jaar
1036 hadden deze groote en kleine farmers
in tolaal een inkomen van niet minder dan
8 milliard dollar. Dat beteekent, dat de
landbouw de belangrijkste bedrijfstak der
Vereen;"de Staten is. Tn 1035 bedroegen
deze inkomsten slechts 7 milliard en toch
was dit 60% meer dan in 1932. Men re
kent. er nu op, dat dit bedrag reeds in het
loopende jaar de grens van 10 milliard zal
overschrijden. Ware in den Noord-Ameri-
kaanschen landbouw alles bij bet oude ge
bleven, dan zoü men slechts van imposante
i cijfers kunnen spreken, waaraan echter
geenszins een politieke beteekenis zou kun
nen worden toegekend. Nog kort geleden
bestond het feit, dat de boeren van het
noordelijk deel van de Unie in hart. en
nieren republikeinsch' waren, terwijl de far
mers van het. zuiden met betzelfde enthou
siasme bij de leuzen van de democraten
zworen.
Daarbij was de eenige feitelijke
tegenstelling in de opvatting van
dc boeren gelegen in het feit, dat
de farmers uit het Zuiden wegens
hun katoenhandel op dc wereld
markt aangewezen waren cn dus
vrijhandel wenschten, terwijl dc
Noordelijke boeren hooge invoer
rechten eischtcn. Het feit, dat dit on
derscheid zeer gemakkelijk van on
dergeschikt belang kon worden en
dat de gemeenschappelijke belangen
in ieder geval oneindig veel be
langrijker waren, viel niemand op.
Wallaoe gelooft aan zijn „zending".
Aan Wallace nu is het binnen verbazend
korten tijd gelukt aan deze oude illusie der
tegenstelling een einde te maken en dc be
tekenis der verbindende factoren op den
voorgrond te stellen. In een zeer opmerke
lijk arlikel geeft de „Saturday Evening
Post", een blad, dat bijna geheel afwijzend
tegenover Roosevelt cn zijn New Deal staat,
uiting aan zijn waardeering voor de presta
tie, welke Wallace volbracht beeft door dc
Amerikaansche boeren binnen weinige ja
ren tot een eensgezinde samenwerking te
bewegen. Drie dingen, zoo meent het blad,
vormden de voorwaarden voor het gelukken
van een dergelijk plan en deze drie voor
waarden waren aan Wallace duidelijk. In
de eerste plaats moest den boeren een ge
meenschappelijke nationale gedachte bijge
bracht worden. Daarna moest men een agra
risch programma vinden, dat deze eensge
zindheid tot uiting bracht en tegelijkertijd
een practische basis vormde, waarop zij
zich vercenigen konden. De derde noodza
kelijkheid was een zich over de geheele Unie
uitstrekkende organisatie der boeren. Slechts
zoo konden zij tot een politiek en econo
misch belangrijk lichaam worden. Geduren
de de jaren 1934 en 1935 hebben meer dan
4 millioon boeren verklaard, dit program
ma te willen volgen. Het is niet verwonder
lijk, dat een man, die op deze idee kwam,
ook wist, hoe haar ten uitvoer te brengen.
Het feit, dat de president, toen hij kort ge
leden van zijn vacanlie aan den Golf van
Mexico naar Washington terugkeerde, den
journalisten slechts op het gebied van den
landbouw nauwkeurige mededeclingen over
zijn toekomstige regeeringsplannen kon
doen, is veelzeggend. Wallace is een man
met een zending, waaraan hij gelooft. Der
halve noemt het genoemde blad hem een
„mysticus". In ieder geval schijnt Wallace
de groote boerenleider te zijn, waarop de
Vereenigde Staten zoo lang gewacht heb
ben en wanneer hij aan den verkiezings
strijd zou deelnemen, zouden zijn kansen
zeker niet slecht zijn.
Uit hijschtouw gevallen
Bij herstellingswerkzaamheden aan het
dak van de drukkerij Dijkman en Co. aan
het Nassauplein te Amsterdam, waar eeni
ge weken geleden brand is geweest* is gis
teren een werkman, doordat hij zich bij hel
laten zakken van een mand puin met het
touw naar boven liet, trekken, op straat ge
vallen. Mot een zware hersenschudding is
hij naar het Binnengasthuis vervoerd.
Aan den Kamperfoelieweg is een 43-ja-
rige man uit het raam van zijn woning op
de eerste verdieping gevallen. Hij brak bel
de enkels en werd naar het Binnengasthuis
vervoerd.
Na gedanen arbeid....
Fransch parlement met vacantie.
Zooals te verwachten was, is de gewone
zitting van het parlement, die 12 Januari
geopend was, gistermorgen om kwart voor
zeven in de Kamer en den Senaat geslo
ten. Kamerleden en Senatoren hebben een
drukken en veelbewogen tijd achter den
rug. Enkele dagen geleden waren de oogen
der geheele wereld op hun doen en laten
gericht in verhand met de monetaire moei
lijkheden cn de daaruit voortvloeiende ka
binetscrisis. De eene nachtzitting volgde dc
andere op; rumoerig en zenuwachtig ver
liepen de vergaderingen. Zelden zullen zij,
die het lot van Frankrijk in handen hou
den, zóó naar een Welverdiende rust heb
ben verlangd.
door Michael Corvin
54,
Esther zat den volgenden morgen juist aan
het ontbijt, toen de telefoon ging en referen
daris Dongen zich aanmeldde. Hij verzocht
l haar. indien het haar mogelijk was, hem
e tan dadelijk op het departement te komen be-
enkot zoeken; hij zou niet lang beslag op haar tijd
E leggen. Zij beloofde te komen, maakte zich
zoo snel mogelijk gereed en liet zich tegen
dan tienen bij Dongen aanmelden. Hij verzocht
isecr» haar plaats te nemen, terwijl hy zelf door de
ale vffl kamer op en neer bleef loopen.
art°9j ».Wel, juffrouw Raleigh, bent u over dien
Tsun reeds iets te weten kunnen komen?"
Het kostte Esther moeite haar stem den
iseetwt gewonen klank te geven, toen zij antwoordde:
ouw „Ik zag hem gisteren toevallig in een café
:leii ai aan den Kurfürstendamm. Ray Jeffers was
l bij hem."
„En niemand anders? Ik kan u mededeelen,
wOi* dat wij den heer Tsun gisteravond gevangen-
>orzoo' genomen hebben."
Esther keek den heen en weer wandelenden
niet Dongen na zonder iets te zeggen.
met tf:; „Hij was een weinig onvoorzichtig. Ik moet
jen, c y verraden, dat wij kort geleden door een
het sl: zuiver toeval enkele .Japansche telegramcoden
centn in bezit kregen. De heer Tsun heeft een bij-
•n dal'- zonder belangrijk draadloos telegram voor
Tokio opgegeven. Daar wij ons veroorloofden
door d' dlt telegram voor de verzending door ons
e (o«r ontcijferingsbureau te laten passeeren, kon-
AC dcn wÜ dezen keer onweerlegbaar vaststellen
wat dit bericht behelsde. Het bevatte de
formules voor de vervaardiging van een aan
tal nieuwe afweergassen en dergelyke, die
onze professor Berger ontdekt heeft."
Terwijl Dr. Dongen sprak, had Esther
bliksemsnel overlegd hoe zij zich moest ge
dragen. Men had Tsun dus gearresteerd en
men wist de bijzonderheden van zijn laatste
onderneming. De naam van' Dr. Berger was
reeds met deze zaak in verband gebracht.
Tsun had zekere openbaringen gedaan, wel
ker omvang zij niet vermocht te benaderen.
Als zij loochende gisteren ook George bij de
beide spionnen gezien te hebben, e.n men
deze onwa'arheid ontdekte, kwam zijzelf in
het grootste gevaar. Hoe, om 's hemelswil,
hoe kon zij het vermijden George prijs te
keven zonder zichzelf te vernietigen?
De referendaris was ten einde en keek
haar nu vragend aan. Zij trok de schouders
even op en zeide onmiddellijk:
„Ik zag behalve dat tweetal een jongeman,
maar had geen gelegenheid nadere bijzonder
heden vast te stellen, omdat ik voorzichtig
moest zijn niet door mevrouw Jeffers herkend
te worden. Gelooft, u, dat die andere jonge
man...
„Ja, wij wéten reeds, wie hij is. Bij de
gevangenneming van Tsun werden er docu
menten op hem gevonden, contrólecijfers, aan-
teekeningen en dergelijke, die, zooals ik vast
stelde, door professor Berger persoonlijk ge
schreven werden. Ik heb Berger gisterennacht
nog opgebeld en vernomen, dat hij dit mate
riaal aan een van zijn bekwaamste jongere
medewerkers, een zekeren George Herde-
merten, meegegeven had om na te zien. Tsun
Kayi heeft bij het verhoor van dezen ochtend
reeds toegegeven, dat hij deze stukken van
Herdemerten ontvangen had."
Esther zat bewegingloos. Tusschen de
woorden van Dongen door hoorde zy het
luiden van een klok. Het dreunde als het
sombere luiden voor een begrafenis in haar
ooren en zij zou niet in staat geweest zijn
om op dit oogenbhk op te staan. George was
verloren, reddeloos verl-ren. Het bewijs was
zoo volkomen onloochenbaar, dat elke ont
245.
HET MES.
„Laai. U," riep Lord Winter, terwijl hij
zich nogmaals in de deur omwendde, „door
deze kleine mislukking dc eetlust niet be
derven Mylady. Probeert U het gebraden
kippetje cn dc visch maar eens. Ik geef er
U mijn woord op, dat deze Spijzen niet ver
giftigd zijn. Ik kan buitengewoon goed
met mijn kok overweg en daar hij niet
van mij zal erven, geniet hij mijn algeheele
vertrouwen. Doe zooals ik en leef geluk
kig, beste schoonzuster. We zien elkaar wel
weer als U weer het bewustzijn zult wil
len verliezen."
Dat was toch te veel, voordat ze alleen
was, kreeg ze opnieuw een aanval van
vertwijfeling. Op tafel lag een mes. Ze
sprong op en greep er naar. Maar het lem
met was rond cn zoo buigzaam als zilver.
Buiten klonk een heldere lach en de deur
werd andermaal geopend.
„Zie je, beste Fclton", zei de Lord „dit mes
was voor jou bestemd. Ik liet liet. echter
uit voorzorg apart maken. En kijk nu eens
hier hoe of deze vrouw met een mes weet
om te gaan."
Dc vuist van Mylady opende zich en het
mes viel op den grond.
246.
Toen de wacht den volgenden morgen de
kamer van Mylady betrad lag ze nog in
bed. Felton was builen op de gang gebleven.
Hij had een vrouw uit de buurt meege
bracht, opdat deze Mylady eventueel be
hulpzaam zou kunnen zijn.
Mylady deed alsof zc zeer veel leed. „Ik
heb koorts," zei ze, „en den geheelen nacht
geen oog dicht gedaan. Alles wat ik verlang
is met rust gelaten te worden."
.Wenscht u misschien een dokter?" vroeg
de vrouw.
Mylady dacht na. Een dokter zou haar
kunnen ontmaskeren.
„Neen," zei zc,daarom. „Dat zal toch niets
helpen. Deze heeren verklaarden gisteren
nog, dat, mijn ziekte enkel voorgewend
was. Vandaag zullen ze wel niets anders
zeggen."
Daarop trok de vrouw zich terug.
Dief tot twee jaar gevangenis
straf veroordeeld.
Op 23 Augustus van liet, vorige jaar is
uit een tent op het kermisterrein te Bever
wijk een tasch met, ongeveer tweeduizend
gulden gestolen. Het geld behoorde toe aan
den 53-jarigen koopman P. C. L. uit Rotter
dam, die de tent, exploiteerde. De dader had
liet zeil aan de achterzijde van de tent stuk
gesneden en de tasch, die onder dc toon
bank lag," weggenomen.
Op aanwijzing van een juffrouw uit Rot
terdam werd de 42-jarige F. B., een berucht
figuur uit. de Amsterdamsche onderwereld,
gearresteerd. Veertien dagen geleden stond
hij voor de rechtbank in Haarlem terecht.
Er werden niet minder dan. twintig getui
gen gehoord, waarvan er twee ternauwer
nood aan een vervolging wegens meineed
ontsnapten. De officier van justitie had aan
het einde van de zitting, die een geheelen
dag duurde, twee-en-een-half jaar gevange
nisstraf tegen B. geéischt.
De uechtbank deed gisteren uitspraak en
veroordeelde hom tot twee jaar gevangenis
straf, met aftrek van het voorarrest.
Gcldkisje met f 600 - ontvreemd
In een woning aan de Plantage Muider-
graclit te Amsterdam, hebben inbrekers uil
een schrijftafel een geldkistje ontvreemd,
inhoudende ruim zes honderd gulden.
Raichenbach speelt simultaan
Dc wereldkampioen dammen Raichen
bach zal begin volgende week een simul-
taan-séancc geven in „dc Galerij" te "s Gra-
venhage, op uitnoodiging van het „Residen
tie Dam-GcnootschapIn verband met loo
pende onderhandelingen is de juiste datum
nog niet vastgesteld.
Taxegedeelte consumptiemelk
Nederlandsch'e Zuivclccntralc, 11 Juli t.m.
17 Juli 1937 consumptiemelk regccringscon-
tract, taxegedeelte (5,25 cent, eventueel ver
hoogd met premie of verminderd met kwa
liteitsafdracht Ovcrmelk rcgccringsmini-
mumprijs 4.90 cent.
Afdracht bij levering in consumptie van
andere dan taxcmclk 2,50 cent.
ZATERDAG 10 JULI 1937.
VARA-uitzcnding,
7.30—8.00 VPRO.
10.0010.20 v.m. en
8.00 Gramofoonplaten.
10.20 V.xRA-Tooneel; „Fantasia" en orgel.
12.001.45 Gramofoonplaten.
2.00 Melody-Circle en gramofoonplaten.
3.15 „Het programma van de 3de Arbeiders-
Olympiade"; causerie.
3.30 „De Flierefluiters" en zang.
4.30 Esperanto-uitzending.
4.50 Gramo foonplaten.
5.40 Declamatie.
6 00 Orgelspel.
6.30 De Ramblers.
7.00 „Filmland".
7.3C „Zendingsreizen vai Paulus", causerie.
8.05 Herh. SOS-berchten.
8.07 Berichten ANP, VARA-Varia.
8.15 VARA-orkest.
10.45 Orge»spel.
11.10 Berichten.
11.1512.00 Gramofoonplaten.
Hilversum II.
KRO-ri tzending.
8.00—9.15 10.00 Gramofoonplaten.
11.30 Godsdienstig halfuur.
12.00 Berichten.
12.15 KRO-orkest (Om 1.00 Gramofoonplate»
en Postduivennieuws).
2.00 Voor de rijpere jeugd.
2.30 Gramofoonplaten.
3.00 Kinderuur.
4.00 KRO-Orkest en gramofoonplaten.
5.30 Gramofoonplaten.
5,45 De KRO-Nachtegaaltjes.
6 15 Gramofoonplaten.
6.20 Journalistiek weekoverzicht.
6.45 Gramofoonplaten.
7.00 Berichten.
7.15 Causerie: „Lichamelijke opvoeding en
schoolwezen".
7.35 Actueele aetherflitsen.
8.00 Berichten ANP. Mededeelingen.
8.15 Overpeinzing met muzikale omlijsting.
8.35 Pevue-uitzcnding.
9.45 Gramofoonplaten.
10.00 De KRO-Melodisten.
10.30 Berichten ANP.
10.40 Internationale sportrevue.
10.55 De KRO-Boys.
11.3012.00 Gramofoonplaten.
kenning van zijn kant de zaak slechts erger
voor hem moest malven. Zij voelde, dat zij
dicht voor het oogenblik stond, dat zij haar
zelfbeheersching moest verliezen en als een
kind zou gaan schreien. De referent aris keek
haar gelukkig niet aan, toen hij voortging:
„Ik heb Herdeme.. ter vanmorgen onder
verdenking van industriespionnage laten
arresteeren en hem reeds een kort verhoor
afgenomen. Hij bekende alles, maar houdt
vol argeloos in de val te zijn geloopen, die
Tsun hem gesteld had. Mijn indruk Don
gen schraapte zch de keel, alsof hij voorne
mens was een pleidooi te houden, en bleef
voor Esther staan, die zich weder hersteld
had, hoewel zij haai oogen gesloten hield
„mijn indruk is, dat Herdermerten inderdaad
misleid geworden is. Hij is erin geloopen.
Jammer voor hem. Hij itond mij, eerlijk ge
zegd goed aan maar er valt niets voor
hem te doen. Ik zal nu spoedig vernemen,
hoe hij zich bij de confrontatie met Tsun ge
droeg. Als men zijn verklaringen voor het ge
rechtshof gelooft, zal hij er hoewel wjj
ons juist tegenover Duitschers, die zich met
industrie pionnage afgeven, gedwongen zijn
uiterst streng op te treden zal hij er mis
schien met vier of vijf jaren afkomen."
Esther murmelde slechts: „Tuchthuis...?"
„Natuurlijk tuchthuis. Lacht u soms ves
ting voor dergelijke misdrijven. Maar nu over
d eigenlijke reden van myn opbellen. Me
vrouw Ray is ons helaas door de vingers ge
glipt. Zij moet op de een of andere manier
lont geroken hebben en heeft zich zeker gis
teravond reeds uit de voeten gemaakt. Wij
moeten te weten komen, of zij op de hoogte
was van de aanteckeningcn van Dr. Berger
en hoe haar samenwerking met den Japan-
nees oorspronkelijk tot stand gekomen is.
Als u ons daarbij zou kunnen helpen...?"
Esther stond op en kwam dicht voor Don
gen staan.
Selfride spreken, om iets naders te vernemen
over de gebeurtenissen tijdens haar afwezig
heid. Zij begaf zich naar zijn hotel, maar trof
hem daar niet aan en moest het dus wel zon
der informaties zien te stellen.
Dongen trad haar stralend tegemoet.
„Dit was uw allerschitterendste manoeu
vre, juffrouw Raleigh! Waarlijk, ik was aan
vankelijk inderdaad verbluft."
Esther glimlachte erkentelijk, maar zon
der er iets van te begrijpen. De referendaris
ging voort, nadat hij een fauteuil voor haar
voor zijn schryftafe) geschoven had:
„Die vrouw, die Jeffers genoemd wordt, is
er door uw tactiek natuurlijk ingevlogen. Ik
wil niet vragen met wien u hiervoor samen
gewerkt hebt, maar het was bepaald een
kranige en vlugge kerel. Maar luister u nu:
zoodra u weg was, ah, nauwelijks een uur na
uw vertrek lees ik in de middag-éditie, dat
er een vrouwelijke detective onderweg is om
een Engelsche vrouwelijke industriespion ge-
vangen te nemen, die hier gisteren belang
rijke documenten in bezit had weten te krij
gen. Zelfs de streek was aangegeven, het
Boertanger Veen. Ik was eerst sprakeloos.
Ik, wel, zulk een indiscretie kon ik eenvou
dig niet begrijpen. Maar zij had een volledig
succes. De goede Ray, die zich, zooals u dus
wist of vermoedde, hier nog verborgen hield,
kwam uit haar schuilhoek te voorschijn en
tegen twee uur belde uw vertrouwensman mij
op met de mededeeling, dat Ray Jeffers ge
bonden en waarschynlijk buiten kennis in
haar tweede kamer in een klein hotel in de
Dorotheënstrasse lag. De sleutel zou bij den
hotelportier zijn gebleven, daar mevrouw
Jeffers hem niet noodig gehad had om haar
kamer binnen te kunnen komen. Nu, tien
minuten daarna was ik met twee beambten
ter plaatse. Onze vriendin lag zeer vakkun
dig op de chalselongue vastgebonden. Zij was
bij haar volle bewustzijn, maar ^cn knevel
belette haar voorloopig zich te uiten. Op den
grond lag een doek. die met aether gedrenkt
was. Het onderzoek van haar geachte per
soon leverde enkele kleine verrassingen op,
die mij voldoende waren, hoewel de gezochte
documenten niet gevonden werden. Zij had
ongetwijfeld in haar kwartier, dat zij gister
avond als in een vlucht moest verlaten, ver
schillende zaken vergeten, die zy nu, nu zjj
geloofde, dat men haar op een geheel andere
plaats zocht, wilde komen halen, wy vonden
een étui met benoodigdheden om zich te gri
meeren en met behulp var deze middelen
zouden we haar een half uur later vermoe
delijk nog maar nauwelijks hebben kunnen
herkennen. Hier is overgens, wat wy von
den..."
Dongen spreidde op de schryftafel eenige
voorwerpen uit, onder welke Esther een aan
tal paspoorten opmerkte, enkele naar het
scheen gehectografeerde papieren en Ray
Jefefrs' sigarettenkoker. De referendaris
nam dezen op en opende hem. Toen drukte
Dongen op een tweede veer, de zywand
sprong open en hij liet haar zien, dat daar
een toestelletje aan bevestigd was, waar
mede men kon hectografeeren en van de
meeste schrifturen afdrukken kon opnemen.
Hij verklaarde, dat mevrouw Jeffers er waar
schijnlijk niet meer aan toe gekomen was de
stukken van professor Berger te copieeren,
maar misschien had zij wel kans gezien om
hem uit den weg te ruimen.
Esther knikte bevestigend op alles, wat
zij hoorde. Zij begreep, dat het met haar
tegenstandster afgcloopen was, maar het
was haar volkomen duidelyk. dat zyzelf
daartoe volstrekt niets, of hoogstens slechts
zeer weinig had bijgedragen. Het was Sel-
frde's werk en zij kon zich goed voorstellen,
hoe het bij de ontmoeting van die beiden in
de kleine hotelkamer was toegegaan. Eén
ding begreep zij echter niet: hoe wist Sel
fride, dat Ray Jeffe.s er een tweede hotel
kamer op nahield?
Zij vroeg Dongen of hij nog verdere infor
maties noodig had, dan wel of zij nu weder
een paar uur vacantie mocht nemen. Hij
lachte, verzocht haar om verontschuldiging
voor de nieuwe moeite, die hy haar voor deze
zaak weder veroorzaakt had en geleidde haar
naar buiten. In de deur vroeg zy heel ter
loops:
(Wordt vervolgd.)
