DE DRIE MUSKETIERS
De overheid dringt den
koopman van zijn plaats
's Werelds grootste
tinbaggermolen
F
S c heepsbevrachters
benadeeld
De „Rodas" te water
gelaten
Radioprogramma
DE'
EIMELIJKE
STRIJD
DE BEUL EN DE LIEFDE.
„Luister nu, lieve broeder," begon Myla-
tiy met een plechtige melancholieke uit
drukking op haar gelaat, „jou wil ik mijn
wederwaardigheden toevertrouwen. In ont
waakte in een prachtig vertrek, waarin
licht viel door een opening in het dak.
Ik merkte duidelijk, dat ik nog onder in
vloed van een slaapmiddel verkeerde. Ik
moest gedurende een heclen dag verdoofd
geweest zijn, want uit den stand van de
zon kon ik opmaken, dat het al weer avond
moest zijn. Ik haastte me op te staan en
kleedde me zoo snel mogelijk aan. Vergeefs
zocht ik naar een deur en viel tenslotte
overmand door moeheid en schrik op een
stoel neer. Het werd donker en het werd
nacht. Opeens schrok ik op. Een deur had
geknarst. Boven het glazen dak vertoonde
zich een lichtkogel en tot mijn schrik zag
ik op slechts een paar passen van me ver
wijderd een man naast een overvloedig ge
dekte tafel staan.
262.
ZIE HIER FELTON.
Het was dezelfde persoon, die me meer
dan een jaar vervolgde en gezworen had,
zich op mij te wreken.
„Die schoft," knarste Felton tusschcn zijn
tanden.
„Ja. die schoft," riep Mylady. „Drie da
gen lang hield hij me gevangen en pijnig
de me zooveel hij kon cn op den vierden
dag verklaarde hij, dat hij me in vrijheid
wilde stellen, daar ik toch niet van Hem
hield.
Wees voorzichtig, riep ik uit, mijn vrij
heid wordt uw schande." „Zoo?" zei hij vol
hoon. „Ik zou toch graag eens zien, hoe
dat kan gebeuren."
„Ik zal alles vertellen. Ik zal vertellen,
hoe u mij overweldigd hebt, hoe u mij
gevangen gehouden hebt en al 't andere. U
is wel een machtig man, Mylord, nochtans
zult u sidderen. De koning staat boven u
en boven de koning staat God.
Luistert u toch eens. gii eigenwijs men-
schenkind. Wanneer u den mond wilt hou
den en dat hier aan dit kruis wilt zweren,
zal het u aan niets ontbreken. In het an
dere geval wacht u de eeuwiye schande.
Valstar, dochter van een der commissarissen
van de Nederlandsche Dok-Maatschappij.
De hoofdafmetingen van het schip zijn als
volgt: lengte 102.10 M., breedte 17.06 M., holte
-4.51 M., draagvermogen 4.000 ton., snelheid
11 mijl per uur.
Het schip is bestemd voor den dienst der
Koninklijke Shell groep in West-Indië. De
oplevering zal aan het einde der volgende
maand plaats vinden.
9.15 Concert door Padvinderskoor.
9.45 Het Omroeporkest, koor van de Ko
ninklijke Oratoriumvereeniging „Kerkge
zang" en solisten.
10 30 Actualiteitsflitsen.
10,45 Gramofoonmuziek.
11.00 Berichten A.N.P, Hierna: AVRO-Dans-
orkest.
11.4012.00 Gramofoonmuziek.
KRO-ult zending. 4.00—5.10 HIRO.
Distributie van levensmiddelen
en gebruiksartikelen aan werk-
loozen fel gehekeld door den
Nederlandschen handel.
Bonnenstelsel voorgesteld
De Kamer van Koophandel en Fa
brieken voor Rotterdam heeft na
mens vrijwel alle Kamers van
Koophandel en Fabrieken in Neder
land een adres gezonden aan den
minister van Sociale Zaken, waarin
deze Kamers haar diepe bezorgd
heid kenbaar maken naar aanlei
ding van de voortdurende en toe
nemende bedreiging van de werk
zaamheid van den Nederlandschen
middenstand, zoowel winkeliers
als grossiers, door de distributie van
levensmiddelen e n gebruiksartike
len aan werkloozen en behoeftigen.
Hierdoor is de middenstand belemmerd
in de uitoefening van zijn commercieele
functie, als gevolg waarvan hij schade
heeft geleden. Het is een gerechtvaardigde
eiseh en het is in overeenstemming met het
algemeene economische belang, dar de over
heid den koopman zijn plaats late in onze
samenleving.
De Kamers zien het aldus: of de onder
steuning in geld van werklozen en behoef
tigen, alsmede de bedrijfssteun aan de bo
demproducten zijn onvoldoende, doch dan
De Doejoeng, bestemd voor Ned.
Indië. Speciaal alarmsysteem.
Op 22 Juli zal, bij gunstige weersge
steldheid, 's werelds grootste tinbag-
germolcn, de „Doejoeng" zijn reis
naar Nederlandsch-Indië aanvaar
den. waarbij het vaartuig, dat ge
bouwd is voor rekening van de ge
meenschappelijke mijnbouwmaat-
schappij, Billiton en bestemd voor
liet bedrijf dier maatschappij op Bil
liton zal worden gesleept door de
sleepboot „Humber" van L. Smit en
Co.'s internationalen sleepdienst.
De omstandigheden, waaronder de „Doe
joeng" dc reis zal aanvaarden, zijn veel
gunstiger dan die, welke bestonden, toen
dc „Kantocng", welke, naar men weet, ver
loren is gegaan, versleept zou worden.
Het jaargetijde is thans veel beter, terwijl
bovendien ten aanzien van de „Doejoeng"
de scheepvaartinspectie, en het. bureau *Ve-
ritas niet alleen toezicht hebben gehouden
op den bouw, doch ook waardevolle, advie
zen hebben verstrekt voor de sleepreis.
Een serie maatregelen is ontworpen, die
de grootst mogelijke veiligheid waarbor
gen. Niets is aan het toeval overgelaten.
O.a. heeft men een alarmsysteem
ontworpen, hetwelk in werking
treedt wanneer er water in een van
dc tanks van den baggermolen zou-
komen. In zulk een geval kunnen
onmiddellijk de pompen worden
aangezet.
De pompen zijn overigens zoodanig opge
steld, dat zij onder alle weersomstandighe
den kunnen worden bediend. Verder zullen
twee technische ambtenaren van de Billiton
Maatschappij de reis aan boord van den
baggermolen medemakon. Deze technici zijn
uiteraard met de inrichting van het vaar
tuig volkomen vertrouwd.
is de verdienste van den koopman niet de
bron, waaruit het ontbiekende inoet wor
den aangevuld, of die steunmaatregelen zijn
binnen hun tegenwoordige gremjpn gerecht
vaardigd te achten en dan is het geheel on
begrijpelijk, waarom menig koopman op de
geschetste wijze in zijn bestaan moet wor:
den aangetast...
De Kamers willen echter de mogelijkheid
niet uitsluiten, dat de minister uit sociale
of andere overwegingen steun in nalura
noodzakelijk zal blijven achten, maar dan
moet alsnog een weg worden gevonden om
althans den handelaar van den door het
tegenwoordige stelsel op hem gclegdcn
druk te ontdoen.
Als cenig middel daartoe zien wij
dc invoering van een bohnenstelsel,
ten einde den werklooze of behoef
tige in staat te stellen vrij zijn le
verancier te kiezen, waardoor de
kleinhandelaar en de grossier hun
natuurlijke plaats in het distributie
proces kunnen blijven bekleeden.
Onverbrekelijk aan deze oplossing verbon
den, achten de kamers de toekenning van
een zoodanige geldswaarde aan de in be
taling genomen bons voor sleun in natura,
dat de koopman niet slechts zijn kosten
over het betrokken gedeelte van zijn omzet
kan goedmaken, doch bovendien verzekerd
is van een matige winst. De handel zal
zeker in het kader van een zoodanige rege
ling niet het onderste uit de kan willen heb
ben, doch het is volkomen ongerechtvaardigd
van hem te eischen, dat juist hij om niet
werkt voor de uitvoering van een regeerings-
maatregel in het algemeen belang.
De kamers behoorden allerminst tot de be
wonderaars van zulk een stelsel. Zij stellen
liet den minister dan ook slechts noodge
dwongen subsidiair voor cn zij zou
den daaraan ook nog deze beperking willen
verbinden, dat verdere uitbreiding van het
distributiestelsel niet meer plaats vindt.
Het totaal op dezen tinbaggermolen ge
dekte bedrag bedraagt 'f 1.854.000. De assu
rantiefirma Blom en van der Aa had dc
verzekering van dit vaartuig reeds in Am
sterdam en Londen ondcrgebacht voordat
het ongcavl met de Kantocng geschiedde.
DOOR DUITSCHE ORGANISATIE.
Nederlandsche Rijnvaartfonds
protesteezt.
Naar aanleiding van haar dagelijk-
sche waarneming, dat, zoowel tij
dens als voor en na het geopend zijn.
der Koopmansbeurs, door den verte
genwoordiger te Rotterdam van
Schiffervertriebs verband te Duis-
burg-Ruhrord scheepsruimtc wordt
afgegeven zonder tusschenkomst van
den makelaar in scheepsvraohtpn,
heeft, de afd. Rijnvaartfonds van den
Zuidhollandsehen afd: der vereen,
van scheepvaartbevrachters in Ne
derland de meening uitgesproken,
dat hier aan den gebruikelijken gang
van zaken in het Rijnvaartverkeer
noodcloos geweld wordt aangedaan
door vertegenwoordigers van een
Duitsche organisatie.
De afd. Rijnvaartfonds merkt hierbij op,
dat dc Duitsche organisatie de hier ge
pleegde handelingen in eigen land niet toe
staat cn dat zulks geschiedt zonder mede
weten van dc desbetreffende autoriteiten in
Duitschland.
Nu de vele verzoeken tot het wederom te
rugbrengen van het bedrijf in de oude ba
nen. gericht tot de vertegenwoordigers, van
het Schiffervertriebsverband zonder uitwer
king blijven, heeft het bestuur een telegram
gezonden aan den staatssecretaris Dr. P.
Koenigs te Berlijn, waarin beleefd, doch
dringend wordt verzocht zijn hoogen in
vloed te willen aanwenden en een diep
gaand onderzoek naar den gevraagden toe
stand te willen doen instellen, opdat aan het
onrecht, dat momenteel den bonafiden
scheepsbevrachters wordt aangedaan, en
waardoor zij aanzienlijk worden geschaad
zoo spoedig mogelijk een einde worde ge
maakt.
j
Gricksche deserteurs
Amsterdamsche politie met op
sporing belast.
De kapitein van het Grieksche stoomschip
„Marionga", dat ligplaats heeft bij de Ne
derlandsche Dokmaatschappij te Amsterdam
cn dezerd agen zee moet kiezen, heeft.aan
de politie opsporing gevraagd van den eer
sten en den tweeden machinist, beiden Grie
ken, die, aangezien zij op den daarvoor vast-
gestelden tijd niet op het schip zijn terugge
keerd, volgens de Gricksche wet als deser
teurs worden beschouwd.
De politic, tracht thans de verblijfplaats
van beide mannen uit te vinden.
Van werf der Ned. Dokmaat
schappij.
Zaterdagmiddag is met goed ge
volg van een van de hellingen van
de Nederlandsche Dokmaatschappij
het dubbelschroef stoomtanlcschip
„Rodas", in aanbouw voor rekening
van de Koninklijke Shell-groep, te
water gelaten.
Dc doopplechtigheid werd, onder groote be
langstelling, verricht doo'r mejuffrouw T.
DINSDAG 20 JULI 1987.
AVRO-uitzending.
8.00 Gramofoonmuziek.
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gramofoonmuziek.
10.30 Viool en piano.
11.00 Huishoudelijke wenken.
11.30 Kovacs Lajos' orkest en soliste.
12.30 Orgelspel.
1.00 Gramofoonmuziek.
1.10 Het Aeolian-orkest.
2.00 Cello, piano en declamatie.
3.00 De Palladians, orgelopel en gramofoon
muziek.
4.30 Kinderkoorzang.
5.00 Kinderhalfuur.
5.30 Kovacs Lajos' orkest, soliste en gramo
foonmuziek.
7.00 AVRO-Dansorkest.
7.30 „Vliegen op groote hoogte", causerie.
8.00 Berichten ANP. Mededeelingen.
8.15 Het Omroeporkest m.m.v. soliste.
8.009.15 en 10.00 Gramofoonmuziek.
11.30 Godsdienstig halfuur.
12.0C Berichten.
12.15 KRO-Melodisten en solist.
1.00 Gramofoonmuziek.
I.15 KRO-orkest.
2.00 Vrouwenuur.
3.00 KRO-Kamerorkest.
3.45 Gramofoonmuziek.
4.05 „Ons wacht het leven", causerie.
4.30 Gramofoonmuziek.
4.35 HIRO-Post.
4.40 Gramofoonmuziek.
4.45 „Alomtegenwoordigheid", causerie.
5.10 Gramofoonmuziek.
5.45 Felicitatiebezoek.
6.00 KRO-Melodisten en solist.
7.00 Berichten.
7.15 „Friesland omhoog", causerie.
7.35 Sporthalfuur.
8.00 Berichten ANP. Mededeelingen.
8.15 Gramofoonmuziek.
9.45 I'.RO-orkest.
10.30 Berichten ANP.
10.40 „The Magnolians".
II.3012.00 Gramofoonmuziek.
door Michael Corvin
62.
Hij beschikte hier steeds over een organi
satie, die hem zonder meer ten dienste stond,
want de United Service reageerde ook op
vage teekenen. Van het hotel uit belde hij
een bepaalde afdeeling van het Berlijnsche
secretariaat van de U.S.f.P.I. op en beval da
delijk de auto voor hotel Kaiserhof te laten
voorkomen, en het speciale vliegtuig van
voldoende benzine voor een toch van duizend
kilometer te laten voorzien. Toen legde hij
met Jury's hulp zijn broeder op het bed in de
zijkamer, en bleef hy, nadat de beide anderen
naar het voorvertrek teruggekeerd waren,
nog enkele minuten alleen bij den doode.
De telefoon rinkelde en Selfride kwam de
slaapkamer uit om den horen op te nemen
De portier berichtte hem, dat zyn wagen
voor was. Behalve een kleinen handkoffer
nam hij geen bagage mee. en verliet gelyk
met Esther en Jury de kamer, die hy zorg
vuldig afsloot. Beneden gaf hij als steeds zyn
sleutel af en zei terloops, dat hij over een
uur of drie, vier terug zou zijn. Toen zaten
zij in den auto, die bestuurd werd door een
wegens zijn pet en bril ontherkenbaren man
en reden zij in Westelijke richting de stad
uit. Zoodra het maar even mogelijk was liet
de chauffeur den wagen op volle snelheid
loopen en vlogen zij in de richting van Staa-
ken naar het Noordwesten,
Achter het vliegterrein van Staakcn om,
waar zij zagen, dat men met oefeningen be
zig was, ging het in een wijden boog naar
het Zuidwesten, tot zij een veld opredeu. in
welks midden, omringd door een vriendelijk
gazon, een villa stond. Terwijl de auto snel
terugkeerde, traden zij op dit huis toe, waar
men hen blijkbaar reeds had zien komen,
want twee mannen snelden hen tegemoet. Zij
waren beiden als vliegeniers gekleed en
groetten kort. Selfride sprak Engelsch met
hen en vroeg, of alles klaar was, wat zij be
vestigden.
Aan de achterzijde der villa was een por
taalachtige uitbouw gelegen, die op het woud
uitzag. De beide vliegeniers openden de
groote deuren en nu zag men, dat daar bin
nen een vliegmachine stond, met achter
waarts samengevouwen vleugels. De mannen
rolden het toestel naar buiten, wat hen wei
nig krachtsinspanning scheen te kosten, daar
het op een gestel met vielen stond, die in
rails liepen. Eenmaal buiten, reed de ma
chine van het gestel af, dat een der mannen
weder in den uitbouw terugschoof, terwyl de
ander met behulp van Selfride en Jury de
vleugels in den normalen stand draaide en
met veiligheidsbouten aan de romp bevestig
de. Zoodra dit gereed was, stapten de drie
passagiers en de piloot in. De andere man
kwam weer buiten en slingerde op een kort
bevel de schroef aan. Esther klonk het oor-
verdoovende, snorrende huilen als oude, lieve
muziek in de ooren.
De machine begon te rijden, de toon van
het huilen van den motor werd steeds hooger.
Nu kwamen zy los van den grond het
woud stormde op hen toe, daalde, verzonk
onder hen. Zy stegen en voelden zich als door
een machtigen arm al hooger en hooger op
geheven.
Jury vatte de handen der naast hem zit
tende Ester en keek haar met een langen
blik aan. Selfride boog zich naar hen over
en schreeuwde hen door het lawaai heen toe:
„Onzen vogel haalt niemand in, We halen
bijna driehonderd kilometer per uur. Over
twee en een half uur zijn we op Zwitsersch
gebied en in veiligheid 1"
Esther glimlachte terug en keek weer
naar Jury. Onder hen gleed in het avondlicht
het landschap snel voorbij, maar hier boven
vielen de zonnestralen nog schuin op de me
talen deelen der machine en verguldden zij
haar vleugels. De aarde lag oneirtdig diep
onder Esther en Jury. Zij was verdwenen,
verdwenen als het verleden, waaraan zy niet
wilden denken.
Alleen Selfride zat nuchter en weer met
zijn oude gelaatsuitdrukking op zyn plaats.
Hij had een der spoorboekjes, die zich in de
cabine bevonden, ter hand genomen en bestu
deerde nu de trein- en bootverbindingen van
Zwitserland naar de Vereenigde Staten,
Genua, of Hij overlegde en combineerde
de mogelijkheden en feiten, die de naaste
toekomst zou baren.
Toen juffrouw Cohen thuis kwam, vond zij
den sleutel op de met Jury afgesproken
plaats en zag hij haar tweeden sleutel op de
tafel in de voorkamer liggen. Esther en de
vreemdeling hadden elkander hier dus ont
moet en waren nu vertrokken. De kleine se
cretaresse ging snel in haar leuningstoel zit
ten en staarde voor zich uit. Zij wist, dat
zy Esther nooit terug zou zien zij was
even in haar leven gekomen en er nu weder
uit verdwenen. En zij had geen woord, geen
groet, geen klein souvenir voor haar achter
gelaten. Ach ja, zij was nu niet meer alleen,
zy had nu immers een man, die haar alles
was en die haar nader aan het hart lag dan
eenig ander wezen.
Het arme, gebochelde meisje legde haar
dunne armen over elkander en vertoonde een
smartelijk glimlachje rond haar mondhoeken.
Afstand doen! Lieve God, zij deed haar heele
leven immers niet anders! Nu had zij alleen
nog maar haar werk en haar chef Burg.
De schemering had de kamer reeds half
onzichtbaar gemaakt, toen haar telefoon
rinkelde. Zy schrok op en snelde naar het
toestel. Van de redactie deelde men haar
mede, dat men in een kamer van hotel Kai
serhof, die aan een zekeren heel Selfride be-
behoorde, het lijk van Siegfried Burg gevon
den had. Zij moest dadelijk komen om een
doode, wiens medewerkster gedurende zoo
vele jaren geweest was, te identificeeren. Het
was slechts een zuivere formaliteit.
Met sidderende vingers legde juffrouw Co-
hen den horen neer. Zij weende niet, hoewel
toch dit bericht ook het laatste houvast nog
verwoest had, dat zij nog meende te bezitten.
Burg was dood. Machinaal kleedde zy zich
aan, liep de trap af en reed naar het hotel,
om voor het laatst den man te zien en den
naam te noemen van hem, wiens arbeid zij
langer dan tien jaren gedeeld had.
Esther's inmiddels bekend geworden vlucht,
het overlijden van Burg en het verdwijnen van
den Amerikaan Selfride stonden, zooals inspec
teur Symes zonder veel inspanning begreep,
zeer nauw met elkander in verband, maar
toch ontbrak hem nog steeds de sleutel tot
deze affaire. Hy keerde met het bewustzijn
naar Londen terug een paar letters van een
onbekend alpabet van een vreemde taal ont
cijferd te hebben, een niet zeer aangenaam
gevoel. Dongen had, zooals spoedig bleek te
laat, de vervolging van Esther heropend. Er kon
niets anders meer vastgesteld worden, dan dat
zij met den Amerikaan Selfride en een onbe
kende het hotel verlaten had. Niemand had op
het nummer van den auto gelet wie had
daar ook aan moeten denken?
Dongen vermoedde weliswaar dadelijk, dat
de vlucht met een vliegtuig bewerkstelligd
moest zyn, maar in een hemzelf onbegrijpelijke
stemming vertraagde hy de mededeeling van
dit vermoeden aan de politie een paar uren.
Wilde hy' deze agente tijd laten om te ver
dwijnen? Later sprak hij nooit meer over
haar het was een korte, succesvolle episode
geweest, een gelukkige operatie in den heime-
lijken strijd, dien hij aan Duitsche zijde voerde.
Daar er geen officieele communiqué's uit
gegeven werden en alle betrokkenen zich wel
wachtten over deze zaak iets los te laten, ver
gat men in de redactie zeer spoedig, wat er
voorgevallen was. Burg's dood had een groote
leegte doen ontstaan, die men vooréerst
slechts gebrekkig door iemand anders had
kunnen aanvullen. Maar dat was niet erg,
want de nieuwe kracht zou zich gauw genoeg
inwerken. Het apparaat was immers intact
en Mersheim vond dan ook geen aanleiding
om over den loop, die de zaken nu eenmaal
genomen hadden, overmatig ontevreden te
zyn en rustig kon hy voortgaan met het
schryven van geslepen, verstandig critisee-
rende hoofdartikelen.
Door een kreet van Selfride werden Ester
en Jury er opmerkzaam op gemaakt, dat zij
juist de grens zouden paseeren. Zij zagen het
Bodenmeer en het lint van den Ryn zwak
schitteren in het tapijt van het landschap.
Het toestel vloog naar Zlirich, in welks nabij
heid zij zouden landen. Spoedig cirkelden zy
in een grooten boog boven het Zürichermeer
en daalden toen in glijvlucht op een uitge
strekte weide. De passagiers stapten uit.
Selfride gaf den piloot nog enkele aanwij
zingen. draaide toen zelf de schroef aan en
een paar minuten later gonsde de schitteren
de vogel reeds weder op een groote hoogte
weg. Nu richtte Selfride zich tot het jonge
paar, dat naast elkander op de weide stond
en om zich heen keek.
„U bent hier veilig. Esther Raleigh. Hier is
het asyl in Europa. Hier hebt u niets te vree
zen. En als eens het oogenblik mocht komen,
dat u hier weg wilt. ergens anders heen, dan
hebt u hier een adres, waarlangs u mij kunt
bereiken zoolang ik leef. Ik de United
Service laat u vrij, geheel en al vrij en wy
danken u. Ik moet thans verder. Ik kan hier
niet bleven. Ik ben niet jorg genoeg meer om
in uitrustingen genoegen te kunnen vinden.
Leef wel, Esther Raleigh en denk van tijd
tot tyd eens aan my'n broer. Leef recht ge
lukkig."
EINDE.
