Wil Pi
Iedgar rice
Het verboden
grondgebied
Willy Frifsch in
Nederland
Alcohol inplaats
van limonade
„Moeder" sloeg
kinderen bont en blauw
Radioprogramma
GEÏLLUSTREERD
I VERVOLGVERHAAL i
DOOR:
iBURROUGHSl
No. 13.
Toen de koning het overschot van
wat eens Lord Greystoke was, ein
delijk losliet, keerde hij zich naar de
kleine wieg. Kala was hem voor en
eer hij het kon verhinderen had zij
het kind gegrepen, legde haar eigen
dode kindje in de wieg en snelde de
hut uit. Hoog in de takken van een
oude boom hield zij het huilende
kindje tegen zich aan. Ze gaf het
eten en spoedig werd het rustig. De
zoon van een Engelsche Lord en een
Engelse Lady werd nu gevoed door
Kala, de grote apin.
Intussen onderwierp de beesten
alles in de hut aan een nauwkeurig
onderzoek. Nadat Kerchak gezien
had, dat de beide witte „apen" dood
waren, nam hy er verder geen nititie
meer van, doch greep een van de
geweren, die aan de muur hingen.
Eindelijk trok hij er een van de spy-
ker en draaide het naar alle kanten
om. De andere apen gingen dicht by
hun koning zitten. Opeens kwam
Kerchak met een van zijn vingers
aan de trekker. Een oorverdovend
geluid weei-klonk. De open rolden in
hun haast om weg te komen over
elkaar heen. Kerchak, eveneens ge
schrokken, gooide het geweer weg en
sprong door de deur, die achter hem
stevig in het slot viel, naar buiten.
Toen de apen enige t\jd later weer
de hut binnen wilden gaan, vonden
zij de deur stevig gesloten. Na en
kele vergeefse pogingen aanvaard
den zij de terugweg en Kala volgde
de troep met het mensenkind in haar
armen.
(Nieuwe spelling.)
Opnamen op Schiphol.
Gisteren arriveerde Willy Fritsch
op het vliegveld Schiphol met een
extra vliegtuig van de Deutsche
Lufthansa, ter vervaardiging van op
namen op Schiphol uit de film „Ge-
t
witterflug zu Claudia", regie Erich
Waschneck.
WILLY FRITSCH.
Enkele medespelenden van Wiriy Fritsch
ivaren meegekomen.
De film wordt vervaardigd naar den gc-
3ijknamigen roman van Carl Unselt, waar
van binnenkort waarschijnlijk ook een Ne-
dcrlandsche «vertaling verschijnen zal.
Gistermiddag om 12 uur is men met de
(opnamen reeds- begonnen.
Het eerste werk bestond in het versterken
van den inwendigen mensch met een goed
Hollandsch ontbijt. Successievelijk verdwe
nen hierna de acteurs voor het schminken
en voor het aantrekken van de voor de
opnamen vereischte kleedij. De man van de
filmtechniek trok naar het voorplein van
de hoofdstedelijke luchthaven om de situ
atie in oogenschouw te nemen en de ge
schikte plekjes voor het draaien op te
Zoeken.
De zon was in deze wel de hoofd-regis-
seur. Zou deze achter de wolken schieten
dan zouden de preparatieven vergeefsch
zijn. Er spreidde zich boven den polder een
echt Hollandsche Septemberachtige wolken
lucht uit. De wind staat echter in een
gunstigen hoek en rond het middaguur had
men den verkeerstoren al op den celluloid
band kunnen vastleggen.
Zonderling verhaal van clandes
tiene distilleerder.
Op 10 November 1934 deden belastingamb
tenaren een inval in een slagerij te Drie-
bergen-Rijsenburg. De slager werd ver
dacht van het clandestien stoken van al
cohol. Inderdaad vond men op zolder een
complete installatie, distilleerketels, een
koelvat, cn andere onderdcelcn. Een vat
van 280 L. was gevuld met een vloeistof,
die 9.3 pet. alcohol bevatte.
De man stond gisteren voor het ge
rechtshof te Utrecht in hooger beroep te
recht. De slager kwam met een vreemd
soortig verweer voor den dag.
Aan de feiten tornde hij niet; in
derdaad had hij de toestellen op zijn
zolder gehad. maar... zijn bedoeling
was geweest om limonade te maken.
Een reiziger, wiens naam hij niet
kende, had hem dpn raad gegeven
en waarschijnlijk had deze hem
later aan de ambtenaren verraden
om de premie te krijgen. In plaats
van limonade was er alcohol uit zijn
toestel gekomen.
De rijksadvocaat geloofde van het verhaal
van den slager niet veel. Spr. requirccrde
voor de beide feiten resp. twee en een
maand gevangenistraf. De procureur-gene
raal requireerde toewijzing van dezen cisch
De president mr. Jolles besprak nog hef
strafregister van verdachte, waarop twee
veroordeclingen voorkwamen.
Ook tegen dit zondenregistcr voerde verd.
verweer: „Dat is n^c voor de rechtbank te
Utrecht ook al gezegd. Maar dat is een
vergissing; dat strafregister is van, m'n
achterneef, die precies zoo heet als ik."
Naar deze kwestie zal een nader onderzoek
worden ingesteld.
Arbeider te Meppel
doodgekneld
Bij het met een hijsch laten zakken van
palen, ten behoeve van het leggen van een
duiker bij den onbewaakten overweg in
den Oosterbocr, nabij Meppol, is gistermor
gen omstreeks half elf een ernstig ongeluk
gebeurd. Doordat een kabel knapte geraak
te de 23-jarige arbeider E. Agórop met het
hoofd tussehen twee omlaag vallende palen.
De ongelukkige was terstond dood. Een an
dere arbeider werd licht aan den voet ge
wond. Het stoffelijk overschot van Age-
rop, die in Hattum woont cn sedert drie
maanden gehuwd was, is naar het Ned.
Hervormd Diaconessenhuis te Mcppcl ver
voerd.
Prof. Aalbersc voorzitter
der Tweede Kamer
Bij Koninklijk besluit
van 22 September 1937
is tot voorzitter van de
Tweede Kamer der Sta-
tcn-Generaal voor het
tijdvak der tegenwoor
dige zitting benoemd:
Prof. Mr. P. J. M. Aal
bersc, Minister van
Staat, lid van die Ka
mer.
Prof. Mr.
P. J. M. Aalbexse
Haarlemsche politie maakt* einde
aan ernstige kindermishandeling.
Reeds gedurende geruimen tijd had het
gezin van zekeren S., in de Herculesstraat
te Haarlem, de aandacht van de kinderpoli
tie, naar aanleiding van mededeelingen over
kindermishandelingen, welke zich daar voor
deden.
S., een weduwnaar, woont samen met de
38-jarige gehuwde vrouw K., wier man haar
ongeveer drie jaar geleden heeft verlaten.
Er zijn zeven kinderen in huis, waarvan het
jongste drie weken oud is.
Hoewel aangenomen kan worden dat de
behandeling van de kinderen veel te wen-
schcn overliet was het, ondanks herhaalde
controle, tot dusver onmogelijk geweest
strafbare feiten vast te stellen. Toen echter
dezer dagen de aandacht opnieuw op liet
gezin werd gevestigd heeft de kinderpolitie
niettegenstaande hevig verzet van vrouw
K., de kinderen aan den lijve onderzocht.
Hierbij bleek, dat onverwijld ingrij
pen geboden was. In het bijzonder
hadden een vijfjarig jongetje en een
zevenjarig meisje het moeten ontgel
den. Zij waren door vrouw K. met
een stuk hout bont en blauw gesla
gen. Speciaal het ventje bleek ern
stig toegetakeld. Als gevolg van de
mishandelingen had de kleine o.a.
een gat in het achterhoofd en een
ernstige wonde boven de oogen. Het
knaapje kwam nooit in de buiten
lucht en moest meestentijds, met
vastgesnoerde handj,es, in zijn bed
blijven. Bovendien kreeg het weinig
eten, zoodat het in totaal ondervoe
den toestand verkeerde.
Artis heeft uit Suriname eenige,
lichtkevcrs ontvangen. Wij hebben
hier te lande onze glimwormen, die
op zoele zomeravonden een zacht
geheimzinnig licht verspreidon.
Maar het lichten van de tropische
kevers is oneindig veel sterker.
De bodem van het insectarium,
waarin de lichtkevcrs zijn tentoon
gesteld, is met mos belegd. Des
daags houden zc zich daarin schuil
maar als de duisternis is gevallen,
komen zc te voorschijn. Ze loopen
dan over het mos, terwijl uit twee
cirkeronde plekken op den rug 'n
prachtig lichtgroen licht schijnt.
Dit sprookjesachtige schouwspel
wordt overweldigend, als eenige
diertjes zich van den bodem verhef
fen en gaan vliegen. Dan straalt
uit de buikzijde een schitterend
rood licht. Een wonderbaarlijk
vuurwerk van levende dieren.
Door bemiddeling van de kinderpolitie zijn'
de heide kinderen elders ondergebracht. Het
knaapje is, op advies van een dokter, in een
ziekenhuis ter verpleging opgenomen cn
het meisje is in een kindertehuis geplaatst.
Het onderzoek van de politic is nog in
volle gang. Vrouw K„ die momenteel ziek
is, kon nog niet verhoordworden. Gebleken
is echter, dat de andere kinderen vrijwel niet
getuchtigd worden.
Het jongetje van vijf jaar is een kind uit
het vroegere huwelijk van de vrouw. Het
meisje is een dochtertje van S.
Milicien van vrachtauto
gevallen
Doodelijk ongeluk, te Leiden.
Dinsdagavond is op het Rapenburg te
Leiden, tengevolge van het losschieten van
een haak, do 26-jarige milicien van het
vierde regiment infanterie te Leiden, C. de
Wolf uit Schiedam, van de achterklep van
een vrachtauto gevallen. l)c jongeman
werd met ernstige verwondingen naar hot
Academisch Ziekenhuis te Leiden vervoerd.
In den loop van don avond is hij overle
den.
VRIJDAG 24 SEPTE.-MBER.
Hilversum I.
8.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA.
12.00 AVRO. 4.00 VARA. 7.30 VPRO. 9.00
VARA. 10.40 VPRO. 11.00 VARA.
8.00 Gramofoonmuziek.
10,00 Morgenwijding.
10.20 Declamatie.
10.40 Gramofoonmuziek.
11.10 Vervolg declamatie.
11.30 Orgelspel.
12.00 Gramofoonmuziek.
12.30 Eddy Oliver's Band.
1.00 Kovacs Lajos' Orkest en soliste.
I.40 Pianoduetten.
2.00 Het Kovacs Lajos-orkest en soliste.
2.30 Pianoduetten.
3.00 AVRO-Dansorkest.
4.00 Gramofoonmuziek.
5.05 Kinderuurtje,
5.30 Orgelspel.
6.00 „The Lucky Birds", en solist.
6.30 Politiek radiojournaal.
6.50 Gramofoonmuziek.
7.00 „Vakbewegingswex'k in de crisis", cau
serie.
7.20 Gramofoonmuziek.
7.25 Berichten ANP.
7.30 Berichten V.G.P.
7.35 „Lezen in den Bybel", causerie.
8.00 Viool en piano.
8.30 Causerie over de Frans Hals-tentoon
stelling.
9.00 Gramofoonmuziek.
9.30 VARA-Maandrevue, m.m.v. VARA-Or-
kest en solisten.
10.00 „Fantasia".
10.30 Berichten ANP.
1 \40 Avondwijding.
II.00 Jazzmuziek (Gr.pl.).
11.3012.00 Gramofooixxnuziek.
Hilversum II.
Algemeen programma, verzorgd door de
NCRV.
8.00 Schriftlezing, meditatie, gewijde muziek
(Gr.pl.).
8,30 Gramofoonmuziek.
9.30 Gelukwenschen.
9.45 Gramofoonmuziek.
10.30 Morgendienst.
11.00 Fluit en piano.
12.00 Berichten.
12.15 Ensemble v. d. Horst.
2.00 Vondel-herdenking.
3.45 Gramofoonmuziek.
4.00 Oi-gelconcert.
5.00 Gramofoonmuziek.
5.15 Alt, piano en cello.
6.30 Tuinbouwpraatje.
7.00 Berichten.
7.15 Boekbespreking.
7.45 Reportage.
8 00 Berichten ANP. Herhaling SOS-Ber.
8.15 NCRV-Orket.
9.00 „Menschen met vacantie", causerie.
9.30 Vervolg concert. (Om 10.00 Berichten
ANP).
10.45 Sportpraatje.
11.0012.00 Gramofoonmuz. Hierna Schrift
lezing.
Feuilleton
door Dennis Wheatley
Vertaling Eva Raedt de Canter
17,
Zoo lang Simon in gezelschap van de be
roemde actrice was, vielen de gidsen hem niet
lastig. Valeria Petrovna was de lieveling van
het Russische publiek en in de oogen der gid
sen deelde Simon als 't ware in deze hulde,
lederen avond dineerde hij met den hertog en
afwisselend gingen zij naar een theater of
opera. De opera was een van Simon's grootste
liefhebberyen. Na afloop haalde hy zijn lieve
Vriendin af van het Kunsttheater en soupeerde
met haar in haar woning, zoodat hij slechts
tijdens de korte morgenuren niet in haar gezel
schap was.
Zes dagen gingen zoo voorbij, maar nog
altyd waren zij er niet in geslaagd eenig nieuws
aangaande Rex te bekomen. De Reichleau vol
hardde in zijn pogingen om inlichtingen te kry-
gen door middel van gezantschappen en donsu-
laten, en ook door verschillende Amerikaan-
sche en Engelsche handelshuizen waar hij toe
gang had gekregen, doch alles zonder resul
taat. Te oordeelen naar de sporen die hij ach
tergelaten had, leek het wel alsof Rex van de
wereld verdwenen was. Simon besprak de zaak
telkens met Valeria Petrovna, doch zy draaide
er altijd op een handige manier om heen.
„Ik heb het je van te voren gezegd, het is
geen kwestie die maar in eens gebeuren kan.
Leshkin moet daarvoor goed gestemd zijn. Wat
zei je ook weer, vleier? Maar voor de inlich
tingen die jij noodig hebt, is het heel moeilijk.
Hij is zoo jaloersch als een panter". Dan
plotseling wantrouwend, vroeg zij: „Waarom
heb je zoo'n haast? Ben je met my niet ge
lukkig?"
Simon haastte zich het tegendeel te verzeke
ren. Zij waren zeer intiem geworden een
groote, wederzijdsche sympathie bracht hen
steeds nader tot elkaar. Vele uren van den
dag waren zij te samen, nooit had Simon een
vrouw ontmoet die schoonheid, verstand en
energie op een dergelijke volmaakte wijze in
zich vereenigde. Hy zette de gedachte dat hij
op zijn hoogst over een week Moskou moest
verlaten, ver van zich af. Ieder uur dat hij niet
in haar gezelschap doorbracht was een gruwel
voor hem, en hy betreurde het feit, dat zy in
Moskou en niet in Londen, Berlijn of Parijs
waren. In ieder van die steden had hij haar
kunnen overladen met bloemen en geschenken
het zou dan zyn auto zijn waarin zij toerden,
zyn wijnen die zy dronken, doch het levenspeil
in Moskou dwong hem zyn aangeboren gulheid
tot op een tiende te beperken. Zij was verrukt
over de manier waarop hy trachtte haar te
boeien, doch haar milddadigheid was ongeveer
gelyk aan de zijne en zy was verheugd hem
als haar meest geliefde gast te onthalen. Zijn
fyne geest en zyn scherpzinnigheid deden haar
i weldadig aan, zyn humor en zyn schroom, zyn
zorgvolle attenties deden een onweerstaanbaar
beroep op haar hart.
Commissaris Leshkin hield zich op den ach
tergrond. Somtijds kwam hij onverwachts in
Valeria Petrovna's woning, of begluurde Simon
op een afstand met zijn roodgerande oogen,
wanneer zij samen in een restaurant lunchten.
Simon haatte den man intensief, en Leshkin
toonde eenzelfde haat, doch Valeria Petrovna
scheen onverstoorbaar. Zij dreef op haar zach
te, Russische manier voortdurend den spot met
hem wanneer hij onverwachts een visite kwam
afleggen en Simon lachte fyntjes wanneer hij
haar wyze van optreden tegenover dezen onge
twijfeld schranderen en machtigen man gade
sloeg.
Het was de zevende avond dat Simon en
Valeria Petrovna genoegelijk samen doorge
bracht hadden, dat hy meende op te merken
dat zij onrustig en neerslachtig was, toen hij
haar van het theater afhaalde. Hy nam haar
handen in de zyne en vroeg zachtjes, wat haar
hinderde.
„Ach, m'n beste vriend," begon ze droeving,
„ik vrees dat ik heel veel van je houd."
„Lieveling," fluisterde Simon, terwijl hy
haar handen teeder drukte en haar rose hand
palm kuste.
„Ja, ik ben bedroefd, want ik weet nu waar
je vriend is."
Simon keek plotseling op. „Hy hij is toch
niet dood, wel?" vroeg hy angstig.
„Neen, het is zooals jy vermoed hebt, hy
zit in een staatsgevangenis."
„Maar dat is prachtig. Zeg me maar waar."
„Dat zal ik je later zeggen," zei zy met een
zucht. „De avond is nog lang. Voor je weg
gaat zuï je alles weten
„Maar lieveling, waarom ben je daar zoo
treurig om Ik geloof stellig dat wy Rex eruit
zullen krijgen, als het maar eenigszins moge
lijk is. En zelfs indien ik naar Londen zou
moeten, kom ik hier later weer terug de
volgende maand. Tenslotte is Moskou per
vliegtuig slechts twee dagen reizen van Lon
den verwijderd."
„Ach. dat maakt me juist zoo verdrietig,
Simon. Ik heb voor dit nieuws omtrent jou
vriend een prys moeten betalen."
„Wat? Wat bedoel je eigenlijk?" vroeg hij
bezorgd.
Zij haaide haar mooie schouders op. „Het
was Leshkin die me vertelde wat ik weten
wilde. De laatste paar dagen ben ik bij hem
geweest."
„Ik wist niet dat je hem nog gesproken
had."
„Hoe zou je dat kunnen weten, kleintje?
Ik heb je beloofd dat ik je zou helpen je
vriend te vinden en ik ben geslaagd."
„Doch eh wat wilde Leshkin?"
Zy glimlachte, ofschoon tranen haar oogen
verduisterden. „Ik moest hem beloven dat je
morgen Moskou zou. verlaten en niet terug
komen."
Eenigen tyd zaten zy zwygcnd naast elkaar;
beiden hadden geweten dat Simon's verblyf
in Moskou van korten duur zou zijn, doch bei
den hadden ook deze gedachte reeds geheel
op den achtergrond geschoven. En nu het
oogenblik gekomen was, waren zij totaal on
voorbereid, in deze eerste, groote opwelling
hunner wederzijdsche liefde.
Eindelyk sprak Simon: „Maar jy kunt naar
Londen komen." Zyn gezicht klaarde op.
„Niet voor langen tyd. Galoubchick, het is
nog zoo kort geleden dat ik daar geweest
ben de Sovjets hebben niet graag dat hun
artiesten naar het buitenland' gaan. Boven
dien heb ik plichten tegenover het Russische
publiek. Myn kunst is niet van myzelf, zy
behoort hen toe."
„Ik zou je in Berlijn kunnen ontmoeten."
„Misschien wij zullen zien. Doch vertel
me eens, wat denk je voor je vriend te doen
„Zyn in vrijheidstelling verzoeken of een
rechtzaak ex*van maken," zei Simon, doch hy
had zelf weinig vertrouwen in deze moge/yk-
heden.
„Dat zal geen nut hebben. De commissaris
sen zullen alle bekendheid met zyn bestaan,
officieel ontkennen. Hij is aangetroffen op
verboden grondgebied en dat is juist het erg
ste van het geval. Hij zou dingen kunnen
weten die de commissarissen niet graag we
reldkundig wenschen te maken."
„Je eh hebt toch niet beloofd, dat ik
Rusland zal verlaten? Alleen maar Moskou."
Zy glimlachte. „Neen, je behoeft slechts
Moskou te verïaten. Maar ik kan wel raden
wat je wilt doen. Je zult je vriend gaan zoeken
in het verboden gebied, gelyk de balalaika
speler uit vroegere tyden, die jullie koning
Richard Leeuwenhart ging zoeken. O, myn
kleine Siman, het is alsof jij Richard Leeuwen
hart bent, doch ik maak me zoo vreeseiyk
ongerust over je."
Simon lachte verlegen. „Zou er niets an
ders te doen zijn?"
(Wordt vervolgd.)
