Twee moordenaars
voor ie rechtbank
„Ik ben radeloos en
sta alleen"
voor den oorlog
fegen Japan
Eindelijk maatregelen ten
bate van de tertiaire wegen
Nederlandsch B-elftal-
Zwaluwen
Matig spel tegen
de Engelschen
OUDE VROUW ONDER BEDDEOOED
VERSTIKT. GRUWELIJK MIS
DRIJF IN DE GROOTE BICKER
ST RAAT TE AMSTERDAM.
OFFICIER EISCHT 15 JAAR.
In den ochtend van den 5en De
cember van 't vorige jaar deed men
in een woning in de Groote Bicker-
straat te Amsterdam een vreeselijke
ontdekking. De alleenwonende zes
tigjarige mejuffr. Teeseling werd
vermoord gevonden. De vrouw lag
op het bed, om en op haar lagen
kussens, de schedel van het slacht
offer was ingeslagen.
Zij bleek reeds geruimen tijd dood te
zijn. De gevonden vingerafdrukken gaven
een kostbare aanwijzing. Enkele dagen later
arresteerde de politie twee nog jonge man
nen, den 23-jarigen metselaar G. T. N. en
den 29-jarigen koopman A. C. R. Gedurende
het geheele vooronderzoek bleven zij hard
nekkig ontkennen, hoewel het netwerk van
bewijzen steeds.nauwer om hen werd aan
gehaald. Eind September echter verander
den zij van houding en zij legden voor den
rechter-eommissaris 'n volledige bekentenis
af. Zij hadden de vrouw een slag op het
hoofd gegeven, haar op het bed geworpen,
en kussens en andere voorwerpen op haar
hoofd en borst gestapeld, zoodat zij aan
verstikking overleed. Daarna hebben de
beide misdadigers de woning doorzocht en
het geld en de sieraden die de vrouw be
zat, gestolen.
Gister stond het tweetal terecht voor de
vierde kamer der Amsterdamsche recht
bank.
De officier had in de eerste plaats moord
ten laste gelegd, subs. was doodslag ge
volgd door diefstal en nog meer subs. dief
stal met geweldpleging den dood tenge
volge hebbende in de dagvaarding opge
nomen.
De zitting begon met een juridisch debat
tusschen een der verdedigers, die de geldig
heid der dagvaarding betwistte en den of
ficier van justitie.
Beide verdachten luisterden met belang
stelling naar het juridische steekspel tus
schen officier en verdediging. Zij waren
blijkbaar weinig onder den indruk van hun
zware misdaad.
Na raadkamer verklaart de raadkamer de
dagvaarding geldig.
De zitting wordt dan voortgezet. Als eer
ste deskundige komt dr. J. P. Hulst, die de
sectie heeft verricht voor het hekje.
Hij verklaart, dat do vrouw twee slagen
met een stomp voorwerp op het hoofd heeft
gekregen. Het is niet onwaarschijnlijk, dat
de aanvallers haar met de vuist hebben
geslagen. Daarna is zij bewusteloos ge
worden en zijn er kussens op het gezicht
gestapeld, waardoor verstikking intrad.
Een brief van Je zuster.
De verdachten doen dan onbewogen hun
afschuwelijk verhaal. De jongste verdachte
had de vrouw vast gehouden, de oudste
had haar een vuistslag op het hoofd gege
ven. Zij waren samen de woning binnen
gekomen met oen brief, die ze de vrouw ter
lozing gaven., zc moesten op antwoord
wachten.
„We zeiden," aldus een der verdachten,
„hier is een brief van je zuster. Ze ging
r.aar de kamer en wii wachtten in den
pang. Toen ze terugkwam zei ze: ,,'t Is niet
waar, flat briefje is niet van mijn zuster".
Verd. N. lvad haar toen vastgegrepen en
B. had geslagen. De vrouw was bewusteloos
gevonden en na haar op het bed te hebben
geworpen hadden ze samen kussens op het
hoofd gestapeld en., aangedrukt. „We
waren bang. dat ze zou gaan schreeuwen,
maar we hadden geen oogenblik de bedoe
ling het oude uiensch dood te maken."
De stille getuigen.
Commissaris van Ysiendijk, chef van den
dactyloscopischcn dienst, heeft de vinger
afdrukken aangetoond, waardoor dit ge
vaarlijke tweetal zoo gauw in handen der
politio viel.
De nikkeien voorworpen waarop de verra
derlijke afdrukken voorkwamen, staan op
de groene tafel: oen kruikje, een theepot,
een klokje... Waarschijnlijk hebben de ver
dachten ze aangepakt om te zien of die
huishoudelijke voorwerpen de moeite van 't
meenemen loonden. Ze hebben zc echter
voorzien van het visitekaartje van den
misdadiger achtergelaten.
"We wilden niet dooden.
Achtereenvolgens hoort de rechtbank dc
politionienschen, die een onderzoek hebben
ingesteld, nadat de agent, die de deur for
ceerde het misdrijf had ontdekt. Hun ver
klaringen zijn formeel. Inspecteur Bos
heeft in het hijzijn van den officier rnr.
Wassenhergh de verdachten voor het laatst
op 24 September in het huis van bewaring
gehoord. Zij logden een bekentenis af en
de inspecteur kreeg den indruk dat toen de
volle waarheid naar voren kwam. Het plan
tot de diefstal had het tweetal zorgvuldig
beraamd.
Verd.: We wilden niet dooden.
Pres.: Hoe kunt u dat nu zoggen. Eerst
slaat u de vrouw bewusteloos en dan sta
pelt u kussens op haar hoofd, waardoor ze
stikt.
Uit het rcclassecringsrapport blijkt, dat
verd. N. een zeer behoorlijke jeugd heeft ge
had. Pas kort voor het misdrijf werd hij
werkloos. Hij kwam toen in aanraking met
B. Het rapport noemt het onbegrijpelijk,
dat hij een dergelijk ernstig misdrijf kon
plegen.
Verd. B. is reeds eerder met de justitie
in aanraking geweest. Hij is van de eene
betrekking naar de andere gegaan, tenslot
to werd hij werkloos. Zijn jeugd is over he:
algemeen ongelukkig geweest. Zijn groot
moeder wilde hem niet langer in huis heb
ben. Hij drong toch binnen en sloeg haar.
Met geweld moest hij uit het hu-is worden
gesleept Deze verd. is getrouwd doch leeft
met een vrouw -van vcx-daahtc zeden. Ook
hij is door dr. Bakker onderzocht en desk.
komt tot de conclusie, dat verd. dom, ver
waarloosd, onevenwichtig en onsociaal is.
De officier van Justitie mr. H. Wassen
hergh requiroerde daarop tegen beide ver
dachten wegens het dooden van een weer-
looze oude vrouw vijftien jaar gevangenis
straf.
De heide verdedigers dringen vervolgens
in hun pleidooi op uiterste clementie aan.
De rechtbank zal 3 November uitspraak
doen.
Klaagt Amy Johnson. - „Ik kan
niet eens meer kantoorjuffrouw
worden! Een voormalig re
cordhoudster dictee7 je toch
geen brieven? Wat moet ik
doen?"
Engelsche journalisten hebben Miss Mol-
lison, dc gescheiden echtgenoote van Ja
mes Mollison, weer eens geinterviewd en
waren niet weinig verwonderd, toen zij bit
tere aanklachten uit den mond der vlieg-
ster te hooren kregen:
AMY JOHNSON.
„Reco'rdvlicgster? Wat bctoekent het?
Twee, drie dagen, soms een week, „persbe-
roemdheid." Bloemen, handengeven. Maar
verder? Niets, absoluut niets! Gelooft U het
tocih niet, hét verhaal van die vele aanbie
dingen van variété-directeuren, film-maat
schappijen, bioscopen, waarvan de kranten
altijd met nieuwen moed schrijven. Het is
zuivere fantasie, waarmee gij, mijne heeren
uw krantenkolommen vol krijgt!"
„Doodsconlracten."
Amy Johnson onthulde, hoe het er werke
lijk aan toe gaat bij de voorbereidiing en
organisatie van een groote Oceaanvlucht.
Zij schilderde den langen strijd, de honder
den groote en kleine moeilijkheden, waar
mee dc vlieger of do vliegster wordt ge
plaagd, en niet in het minst door de vlieg
tuigfabrieken, in de duur- en hoogterecord
oen prachtige reclame zien voor hun mer
ken. Zij vertelde van z.g. „doodscontrac-
ten", waarbij dc vliegeniers gedwongen
worden bepaalde routes af te leggen, waar
bij succes op een haar na is uitgesloten.
Velen der mannen en vrouwen,
die een dergelijkcn tocht wagen,
nemen in hun nauwe cockpits plaats
als een veroordeelde op den electri-
sohen stoel! Zeker, de Weergod kan
EEN TOCHT DOOR OOST-SIBERIë.
WAAR MAARSCHALK BLÜCHER
ZIJN TROEPEN CONCENTREERT.
Wij rijden over de Wolga. In
onzen wagon eerste klasse bevin
den zich behalve den dienstdoenden
commissaris, die den trein bege
leidt. nog twee officieren van het
Roode Leger, die naar Irkoetsk wil
len reizen. Zij praten weinig. Vorder
rijden er nog een Amerikaansche
geleerde en een Zwitser mede.
Buiten onzen wagon eerste klasse en eenige
goederenwagens rollen er nog drie wagons
derde klasse over dc hergen van den Oeral.
Deze afdeelingcn bezitten elk vier slaap
plaatsen en daar in Sovjet-Rusland geen
verschil tusschen de heide geslachten wordt
gemaakt, slapen mannen en vrouwen in
dezelfde coupé. Dc reizigers ■zijn hoofdza
kelijk buitenlanders, want voor de meeste
Russen zijn de tarieven van dezen trein
veel te hoog.
De klok wijst elf uur in den avond aan.
wanneer wij het eerste Siberische station
bereiken. Juist is de zon opgegaan. Dat is
geen wonder der natuur. Daar er door het
verzetten van de klokken al te veel onge
lukken op den spoorweg ontstonden, laat
men onzen trein tot Trkoetsk eenvoudig
volgens"Moskouschen tijd rijden, zoodat wij
eerst gaan slapen, wanneer dc zon reeds
haar eerste stralen op dit enorme rijk zon
der grenzen werpt: Siberië.
medelijden toonen en den eenzamen
man of de eenzame vrouw achter
het stuur „genadig zijn". Hij of zij
landt dan op het andere continent,
men siert hem of haar met medail
les, verleent eeretitels, publiceert
foto's, mogelijke en onmogelijke!
Doch men spreekt niet, van het feit, dat
de anne duivel geen geld bezit
Soms boffen de slachtoffers.
Soms krijgt degene, die een prestatie le
verde, geld toegezonden; daarmee worden de
schulden betaald welke hij of zij nog had
bij de vliegtuigfabrieken. Dan, als dat ach
ter den rug is, een nieuwe bestelling voor
een nog nieuwer vliegtuigtype, nog sterkere
motoren, nog uitbreider voorbereidingen
en weer zit men in de schulden. Dan
moet de „held tegen wil en dank" opnieuw
zinnen op een recordvlucht, en wanneer hij
opnieuw zeer gelukkig is, ontloopt hij nog
eens de dood, die overal loert Maar als de
dood den man of de vrouw vóór is, dan is
alles gauw voorbij. Men zoekt naar den
vermiste, geen bericht, geen seinen men
zoekt, soms op kosten van de regeering of
van het ministerie van luchtvaart, soms
ook niet. Men zoekt, vindt niet en.men
vergeet! De achtergeblevenen moeten ech-
Tweede Kamer
De vanmiddag aanstonds gehouden stem
mingen betroffen de ontwerpen nopens de
Grondwetswijzigingen, waarbij (zooals te
verwachten was) het rijfde en het zevende
de vereischte 2/3 meerderheid niet haalde
door het tegenstemmen van S.D.A.P., VI),
NSB, Comjm., CDU en, wat laatstgenoemde
ontwerp betreft, de St. Geref. en waardoor
dus alleen een voldoende meerderheid be
haalden de voorstellen aangaande het in
komen der Kroon, de schadeloosstelling
der Kamerleden, de ministers zonder porte
feuille, het kiesrecht (om te breken met de
mathematische evenredigheid), de mogelijk
heid, openbare lichamen voor beroep ot be
drijf in te stellen, en de overgangsbepalin
gen.
De maatregelen tegen revolution-
naire volksvertegenwoordigers wer
den dus alle afgewezen en door zui-
ver-technische oorzaken verdween
gelijktijdig het voorstel tot instel
ling van het instituut der Staats
secretarissen.
Wat de gehouden debatten be
treft, hield men zich heden uitslui
tend bezig met voor het „platteland"
zeer belangrijke zaken, namelijk een
wetsontwerp tot wijziging van de
motorrijtuigenbelastingwet en van
die tot instelling van het Verkeers-
fonds, inzonderheid met het oog op
het belang der tertiaire wegen.
Wie zich goed kan herinneren, dat In de
Kamers voor het eerst over een betere zorg
voor de tertiaire wegen werd gesproken,
bezit een benijdenswaardig geheugen, want
meer dan tien jaar heeft bij de Water-
staatsbegrootingen hetzelfde liedje opgeld
gedaan, aanvankelijk schijnbaar zonder veel
resultaat, maar tenslotte toch met verheu
gend gevolg. Minister Van Lidt de Jeude
trok zioh de iammerk lach ten aan en na
veel voorlichting en adviezen verscheen er
een wetsontwerp.
De hoofdbedoeling was, 10% van 21/2S.6
der motor- en rij wiel belastingopbrengst
voor de tertiaire wegen te gebruiken, maar
cn daarop wees evenzeer de heer Van
der Waerden 't was ontzaggelijk moeilijk
de gelden op juiste wijze over de provincies
te verdeelen. De Regeering wilde aanvan
kelijk de belastingopbrengst als maatstaf
nenuen.
Dc Regeering is voor de talrijke bezwaren
Militaire centrale Irkoetsk.
Wij rijden over de breede Angara, welke
met haar water het Baikalmeer voedt
dan is de eerste étappe van de reis om de
halve wereld bereikt; wij stoppen in Ir
koetsk.
Nauwelijks hebben wij den trein verlaten,
of wij krijgen het gevoel, dat wij ons in een
stad slechts weinige mijlen achter het front
bevinden. Thans denk ik ook weer aan de
talrijke wachtposten, die in het licht van
de reusachtige schijnwerpers van de groote
kolenmijnen aan de overzijde van de An
gara stonden. Maar wat waren zij ver
geleken met de honderden soldaten, die de
straten van Trkoetsk vullen.
Het station is vol menschen, die op den
grond zitten of liggen. Het schijnen boeren
families te zijn, die hun geheele hebben
en houden bij zich hebben. Ik hoorde later,
dat zij uit een dorp in de nabijheid van
Irkoetsk, dat voor militaire doeleinden ge-
requireerd was. geëvacueerd waren.
Voordat ik in hot hotel het is het
Centraalhotel. hef beste van de stad een
kamer en een sleutel krijg, wordt mij mijn
pas afgenomen en stelt men mij talrijke
vragen over mijn reisroute, het doel van
mijn reis, enz.
Tedere hotelhouder en iedere portier
is hier tegelijkertijd in dienst van de
politie. Inderdaad voelen wij ons
in het hotel dan ook meer als ge
vangenen dan als pasten. Dc stra
ten wemelen van soldaten. Over een
afstand van vele kilometers staan
op het spoorwegemplacement in vier
rijen naast elkaar de breerle Rus
sische goederenwagens, welke uit
sluitend voor het transport van troe
pen gereed gehouden worden. Bin
nen den tijd van weinige uren
kan van hier uit een groot leger
in beweging gezet worden. Zoowel
nuar het Oosten als naar het Zui
den.
Want Trkoetsk is het sleutelpunt van 't
Oostsiberische leger van hier uit kunnen
de legers zoowel tegen Japan als tegen
China in het veld gestuurd worden. Van
hier uit loopt een spoorweg over Sretensk
en Chabarovsk naar Wladiwostok. Het an-
tcr nog met den constructeur procedeeren,
om niet buiten het verlies van den veron
gelukte ook nog de kosten voor het ver
loren vliegtuig te betalen.
Ze willen zich niet meer door
een vrouw laten leiden
„Ik ben thans werkloos..." heeft
Miss Johnson tegen de reporters
geklaagd. „Welk beroep kan ik mij
nog kiezen? Vliegster op een van
de geregelde luchtlijnen? Zoo'n be
trekking heb ik gehad, maar de pas
sagiers hadden geen vertrouwen in
„zoo'n waaghals". Zij willen zich
niet eens door een vrouw laten lei
den, laat staan in dc lucht!
Het spijt me mijn oude betrekking van
stenotypiste te hebben opgegeven. Ik was
achter de schrijfmachine heel wat geluk
kiger en tevredener dan achter het stuur
van mijn „kist". Nu word ik nergens meer
als kantoorjuffrouw aangenomen. Verbeeld
je, een voormalige recordhoudster dicteer
je geen brieven! Wat moet ik doen? Ik ben
radeloos en sta alleen. Maar dit weet ik
wel: wanneer ik nog eens tien jaar terug
zou kunnen gaan, ik zou nooit in een ma
chine zijn gestapt en de lucht in zijn ge
gaan
hiertegen gezwicht en er verscheen een ge
wijzigd ontwerp, waardoor een soort compro
mis werd bereikt. De verdeeling werd na
melijk aldus geregeld, dat voor 50 zou wor
den gerekend naar de belastingopbrengst en
voor de andere helft naar de oppervlakte der
provincie.
Minister van Buuren trad heden voor de
eerste maal voor het parlementaire voet
licht en heelemaal „thuis" bleek hij op
het oergladde ijs nog niet te zijn! Zoo nam
hij bij zijn beantwoording van de algemeene
beschouwingen der heeren Van der Weyden
(R.K.), die vóór de regeling verklaarde te
zijn, Van der Waerden en Bongaerts (R.K.),
die vroeg of de voorstellen uitsluitend moe
ten gelden voor verbetering van bestaande
tertiaire wegen?, maar dadelijk een (overi
gens zuiver-technisch) amendement van mr.
De Geer over, terwijl hij natuurlijk diende
te wachten, totdat het betrokken artikel aan
de orde verscheen. President Aalberse was
de bestraffende papa, want hij hield Z.Exc.
voor, dat hij eerst van overnemen van een
amendement kan spreken, als de Kamer
daartegen geen bezwaren oppert
Ook sprak de minister erg onduidelijk,
maar tijdens de komende begrootingscam-
pagne zal hij rijkelijk gelegenheid vinden,
parlementaire routine op te doen!
Dat overigens ook sommige leden zich nog
wat moeten „inleven", bleek heden wel uit
het feit, dat voorzitter Aalberse op 'n gege
ven moment eraan moest herinneren, dat
eerst gerookt mag worden als de vergade
ring is afgeloopen
Het Regeeringsvoorstel haalde vrijwel on
veranderd de eindstreep. Minister van Buu
ren kreeg met dit eerst6 succesje enkele
handjes te drukken. Het ijs is gebroken en
voor Z.Exc. tenslotte toch op aangename ma
nier!
Na het zonder stemming goedkeuren van
enkele ondergeschikte zaken ging de Kamer
dan tot 9 November uiteen.
ZONDER OP TE LETTEN OVER
GESTOKEN
Gistermiddag om twee uur is op den nieu
wen Rijksweg Rotterdam—Dordrecht, ter
hoogte van de grens RidderkerkHendrik
Ido Ambacht een ernstig ongeluk voorge
vallen.
De ongeveer zestigjarige Monshouwer uit
Rotterdam, die bij de wegverbreeding werk
zaam was, stak zonder op te letten met zijn
rijwiel den weg over, juist op het oogen
blik, dat uit de richting Rotterdam een
personenauto naderde. Een botsing kon de
bestuurder niet meer vermijden. M. kreeg
zulk een hevigen klap, dat hij 25 meter
werd weggeslingerd. Hij was op slag dood.
Van de auto werd de voorruit verbrijzeld.
Den bestuurder van de auto treft geen
schuld.
dere traject eindigt in het hart van Bui-
ten-Mongolië, in Oerga. Het grensstation
aan dezen spoorweg heeft kort geleden een
nieuwen naam gekregen en heet thans
„Optor" dat beteekent „opstanding".
Loopgraven In niemandsland.
Geleek Irkoetsk nog op een reusachtige
etappe. Wladiwostock schijnt reeds oorlogs-
tooneel te zijn. De stad ligt op een aantal
steile heuvels hoog boven zee en is om
geven door een vestinggordel, welke dag en
nacht streng bewaakt wordt.
Aan den voet van de heuvels, on
middellijk aan het water liggen de
geweldige hangars vele honder
den bommenwerpers zijn hier onder
gebracht. In vier uren kunnen deze
snelle machines Tokio en Asaka be
reiken. Maar niet slechts Wladi
wostock. de geheele „maritieme pro
vincie" Primorskaya tot aan Chaba
rovsk toe is oorlogsgebied. In deze
bijna 1000 mijlen lange kuststrook
leeft, op het oogenblik wel geen
mensch, die niet in het verdeddgings-
net is ingeschakeld.
Dat zijn niet slechts de tienduizenden
soldaten en vliegers, die hier gestationneerd
zijn, dat is niet slechts de bemanning van
de vele duikbooten en tornedoflottieljes in
de haven van Wladiwostock, maar dat zijn
ook de vele honderden arbeiders in de wa
penfabrieken, waar munitie, onderdeden en
gassen worden vervaardigd. En nog meer
voorzorgsmaatregelen hebben de Russen
hier genomen. Zelfs wanneer elke verbin
ding met het overige deel van de Sovjet-
Unie doorgesneden is, kan het leger van
eenige honderdduizenden soldaten gevoed
worden. Ik zag in deze maritieme provin
cie de ein<lelooze graanvelden en de reus
achtige kudden.
Toen ik de Unie verliet, droeg do ma
chine mij over het niemandsland, dat hier
niet minder dan 20 K.M. breed is! Deze
strook wordt dag en nacht door patrouilles
bewaakt, vliegtuigen zweven onophoudelijk
vlak boven den grond, overal zijn machi
negeweernesten en de betonnen loopgraven
zijn nimmer zonder bezetting. Alles is ge
reed. Is het wonder, dat men in Tokio ang
stig naar het Noorden kijkt?
Hr. Ms. „Van Galen" blijft
te Sjanghai
Het departement der marine te Batavia
ontving bericht dat de Regeering heeft be
slist, dat de „Van Galen" te Shanghai blijft,
en derhalve voorloopig niet door een ander
schip zal worden vervangen.
De voorraden, voor de „Van Galen" be-
noodigd, zullen per particuliere gelegenheid
naaf Shanghai worden opgezonden.
Hr. Ms „Flores" welke zooals vroeger
is gemeld voor een eventueel vertrek
werd gereed gehouden, zal derhalve niet
aan de sterkte van de zeemacht in Indië
worden onttrokken. De „Flores" vertrekt
naar de Java-zee om zijn oefeningen voort
te zetten.
13-aHien,
Schmeling-Foord
Er is thans definitief een contract afge
sloten tusschen den Duitschen kampioen in
het zwaargewicht, Max Schniieling en den
Britsohen oud-kampioen Ben Foord voor
een gevecht dat eind Januari 1938 te Ham
burg zal worden gehouden.
Vxi-ei&at
Geen voetbal in de mist.
In het Utrechtsche stadion zou
gisteravond een wedstrijd worden
gespeeld tusschen een Nederlandsch
B-elftal en een Zwaluwenploeg,
o.m. om te komen tot de definitie
ve samenstelling van het vertegen
woordigde team, dat op Zondag 31
October te Rouaan tegen Norman-
dië uitkomt.
Van deze ontmoeting is niets terecht ge
komen. Een dikke mist maakte het spel
onmogelijk. Het publiek kon ook, nadat
het 't veld was opgestroomd den wed
strijd niet volgen, zoodat ten slotte het
spel werd gestaakt.
Naar wij vernemen ligt het in de bedoe
ling, dat op 10 November, wederom in het
Utrechtsche stadion, een Nederlandsch B-
elftal tegen een Zwaluwen-ploeg uitkomt.
T.z.t. zullen beide ploegen worden samicnj-
gesteld.
Oefenwedstrijd
voort, Ned. Elftal
Geen nieuwe gezichtspunten
Nederlandsche combinatie wint
met f0. Slechts Bergman's
spel kan bevrediging schenken.
I
De wedstrijd, welke het voorloopig Neder
landsch elftal gistermiddag op het Sparta-
terrein te Rotterdam tegen Bournemouth
speelde, kan toch moeilijk als een oefenwed
strijd worden beschouwd.
In de eerste plaats dient men
een sterkere tegenpartij uit te noo-
digen wil er werkelijk voor het
Nederlandsch elftal van een „spar
ring partner" sprake zijn.
Maar daarnaast en dit tweede
punt is veel belangrijker het voor
loopig Nederlandsch elftal kwam
met zooveel invallers op, dat wij
weinig nut in een dergelijk soort
ontmoetingen zien.
Voor Pauwe kwam Pellikaan uit, voor
van Heel en Smit speeldenresp. den En
gelsman (Excelsior) en Tusveld (Heracles)
zoodat de voorhoede van rechts naar links
bestond uit Wels, de Bock, Tusveld, den En
gelsman en Bergman.
De spelers onder de Ioupe.
In het achtertrio kan men voor
den wedstrijd tegen Frankrijk wel
vertrouwen hebben. De D.W.S.'er
vindt langzaam maar zeker zijn
vorm van het vorig seizoen terug,
terwijl Wcber als vroeger met zijn
stoere body robuust stond te ver
dedigen.
In de tweede helft moest hij zich door een
knievei-wonding door Van der Horde (C.V.
V.) laten vervangen.
Op de links half plaats vonden we Van
Es nog het beste. Hij gaf zich geheel, be
waakte den sterken rechtervleugel van Bour
nemouth uitstekend, doch zijn plaatsen
is vaak onzuiver. Van Gooi dwaalde te
veel van zijn vleugel af, was ook al onzui
ver in het afgeven, zoodat wij gerust mo
gen concludeercn. dat beide spelers thans
nog niet rijp zijn voor het Nederlandsch elf
tal. s
Do vleugel Wels—De Bock was zeer
actief, maar het nuttig effect was niet zoo
groot. Bij Wels zijn veel fijne trekjes uit
zijn vroegere spel verdwenen. De Bock
wisselde goede met zwakke momenten af
Een behoorlijk schot heeft hij vrijwel niet
gelost. Over Tusveld is weinig te zeggen.
Het eenige goede was, dat als de bal vrij
voor zijn voeten kwam en hij den tijd
kreeg om te schieten, er ook wel een ko
gel loskwam, maar van spelverdeelcn,
snelheid en doorzettingsvermogen hebben
wij weinig kunnen constateeren.
Den Engelsman was een „toevallige" in
valler, hij deed zijn best. Wij onthouden
ons verder van een oordeel.
Bergman was nog wel de beste van *t
vijftal, al ondervond hij weinig steun van
den binnon&peler en van den linkshalf.
Zijn rushes waren schitterend, zijn voor
zetten goed geplaatst en zijn doelpunt ge
tuigde van inzicht in het spel.
