i:
I»
IUITENLANDSCH
VERZICHT
Benauwd
borst?
Langendijk
De gesignaleerde opheffing
Vleeschkeuringsdienst Oudkarspel e.o.
op de
Arrondissenients rechtbank
te Alkmaar
OCoOMS cCcrtroOt PUN!
I
Woensdag 27 October 1937
Tweede blad
van den
Als een donderslag uit helderen
hemel klinkt daar plotseling het
gerucht, dat de Vleeschkeurings
dienst, Kring Oudkarspel, waartoe
de Langendijker gemeenten en Ha
renkarspel behooren, staat te wor
den opgeheven.
Wel scheen men in de laatste gemeente,
volgens wat men daaromtrent in de bla
den kon lezen, zich, sedert de betreurens
waardige voorvallen van vleeschvergiftiging
op plannen te zinnen, die er op wezen, dat
men zich niet meer bijzonder thuis gevoel
de in het gezelschap der vroede vaderen
van de Langedijker gemeenten, maar dat
daardoor de geheelc Vleeschkeuringsdienst
zou moeten worden opgeheven, is toch wel
een wat al te krasse consequentie.
Harenkarspel dan zou zich niet langer
thuis gevoelen in het vroede gezelschap. Als
dat zoo is, en we kunnen, gehoord de ge
houden besprekingen in den gemeenteraad
aldaar, ook niet anders concludeeren, dan
volgt daaruit toch een bijzondere opvatting
van de wijze van samenwerken. Het lijkt
iets op een klein kind, dat zijn zin niet
krijgt en dan aan hot dreigen slaat. Nu wil
len we daannee in geenen deele zeggen, dat
de zaak, welke de aanleiding tot deze ver
wijdering was, kinderachtig is, doch
daar staat tegenover, dat de schuld
vraag is behandeld in een vergadering van
15 menschen, die op grond van het. ambte
narenreglement tot de conclusie kwamen
dat in het kader van dat reglement, moeilijk
een andore strafmaatregel kon worden toe
gepast dan nu is gedaan. Er bleef anders
niets over dan oneervol ontslag, wegjagen
uit een dienst, dien hij, naar we meonen 13
jaar, op waardige wijze had vervuld.
Ongetwijfeld is door den betrokken
ambtenaar een onverantwoordelijke
fout begaan, doch wie zonder zonden
is, werpe den eersten staan.
He overweging, dat het Hagel ij ksch Be
stuur van Harenkarspel alleen stond in zijn
voorstel tot ontslag, moest dit bestuur tot
oenig nadenken stemmen, te meer, daar er
onder de andere Colleges personen waren
van zeer uiteenloopende godsdienstige en
]>oli'tieke overtuiging ook zelfs met die zelf
de overtuigingen als die van alle leden van
het College van B. en W. van Harenkarspel
Zeker, er kunnen beslissingen genomen wor
den, waarbij men voor zijn geweten niet
verantwoord is, als men er zich bij neer
legt, doch bij de berechting van overtredin
gen wil men toch ook wel eens de humani
teit een woordje laten meespreken.
In dit geval zou men zich ook de vraag
kunnen stellen, of men er niet verzekerd
van zou kunnen zijn, dat de ambtenaar, die
door zijn vertrouwen en goedgeloovigheid
een zoo ernstige fout maakte, zich voor een
verregaande achteloosheid evenmin en, psy
chologisch gedacht, allicht minder gauw
aan liet verzuimen avn zijn plicht zou
schuldig maken, als iemand, diie in dezen
met een schoono lei begint.
Hoe het ook zij, we kunnen ruimte laten
voor heide opvattingen. Doch ten aanzien
van deze kwestie doet zich de vraag voor,
of, nu Harenkarspel zich wil afscheiden, de
Vleeschkeuringsdienst moet worden opgehe
ven.
Kan Harenkarspel zich wel zonder
meer afscheiden? Als we ons niet
vergissen, zijn de gemeenten bij Ko
ninklijk Besluit bij bepaalde Krin
gen of Districten ingedeeld, is het
nu mogelijk, dat een gemeente zich
willekeurig aan die indeeling ont
trekt?
Er werd op gewezen, dat men aanstuurt
op vorming van groot er Kringen, doch als
dit inderdaad zoo is, dan moet een vleesch-
vergiftigingsgeval voor de autoriteiten geen
uitsluitende aanleiding zijn, om een andere
indeeling te bewerkstelligen, of de uittre
ding van een of andere gemeente, om wat
voor redenen dan ook, te tolereeren, maar
Wentel dien last van U af door
intijds Abdijsiroop te nemen.
Wilt Ge verlichting in den kortst moaelij-
ken tijd? Wilt Ge dat benauwde gevoel, dai
overmatige fluimen doen ophouden, pleeg
dan geen verzuim door te wachten en Uw
hoest te laten ontaarden in een of andere
gevreesde kwaal. Nog zijn Uw organen ge
zond, laat ze niet ziek worden door het mei
ziektekiemen beladen slijm. Weer op na
tuurlijke wijze de ziekteaanval af. Zorg dal
die laaie slijm die U het ademen bemoeilijkt,
wordt verwijderd Neem Abdijsiroop, die
stopt den hoest, maakt Uw ademhalings
organen gezond, geeft Uw borst de weer
stand die deze noodig heeft en zal U
weer vrij, ruim en diep doen ademhalen.
Per flacon 90 cent en f. 1.50
hebben hoogere autoriteiten den plicht, op
grond van gewichtiger doorslaande motieven
tot vorming van grootere Kringen te beslui
ten.
We hoorden nu, dat Harenkarspel zich
bij den Kring Barsingerhorn zou willen
aansluiten. Is er ook nog niet een Kring
Schoorl en ook een voor Alkmaar. Willen de
Besturen van deze Kringen Harenkarspel
hebben? Of redeneeren zij misschien, dat
deze gemeente volgens de verordende indee
ling niet tot hun Kring behoort? Voor de
destructie van afgekeurd vee en vleesch 's
het reeds hij Barsingerhorn aangesloten,
maar dat zijn de andere gemeenten ook.
althans volgens gevallen beslissing met 1
Januari a.s..
Doch er zijn toch ook nog wel eenige an
dere kanten aan deze zaak, vooral in ver
band met wat eerder reeds werd kenbaar
gemaakt n.1. dat de Kring, niet slechts zou
worden opgeheven, doch dat de overige ge
meenten zich bij Allernaar zouden aanslui
ten.
In de eerste plaats liebben de gemeente
besturen daarover zelfstandig te beslissen
en niet het bestuur van de centrumgemeen
te. De vraag is nu maar, of Alkmaar, daar
bij favoriet zou zijn, en waarom? Bovendien,
is de wenschelijkheid en noodzakelijkheid
aanwezig om den Kring, bekeken uit een
finantieel belang der gemeenten op te hef
fen?
Wel is waar zijn er enkele jaren
geweest, waarin de gemeenten moes
ten bijpassen, wijl de uitgaven de
ontvangsten overtroffen. Het laat
ste jaar schoot er echter een aardig
bedrag voor de gemeenten over. Dit
■was te danken aan de omstandig
heid, dat de keurloonen meer in
overeenstemming waren gebracht
met die in andere Vleeschkeurings-
kringen.
Bij het niet meer zelfstandig fungeeren
rijzen daarom verschillende vragen. Welke
voorwaarden zullen gesteld worden hij het
verzoek om aansluiting? Zal het de gemeen
te geld kosten of niet? Welke medezegging
schap krijgen de gemeenten? Krijgen zc ook
invloed bij de bepaling van de keurloonen?
Hoe zal liet gaan met het slachten van
vee? Op dezelfde wijze èn mét dezelfde fa
ciliteiten als thans in eigen Kring bestaan?
Houden ze de beschikking over eigen nood-
slachtplaatsen? Hoe wordt gehandeld met
de overbodig geworden ambtenaren in den
opgeheven Kring? enz.
De kwestie van de keurloonen is natuur
lijk een belangrijke. Die zijn in den Keii-
ringskring Oudkarspcl nimmer hoog ge
weest.
Zijn eigen boontjes doppen, als dit. voordeel
geeft boven ze uit de peultjes te halen in
samenwerking met anderen, is toch wel ver
kieselijk. Centralisatie is goed, maar niet
overal en onder alle omstandigheden!
We weten niet, wat er omtrent een en
ander officieel in de lucht hamgt,
Maar wel staat het bij ons vast,
dat, als de vleeschvergiftiging in Ha
renkarspel niet was voorgekomen,
er van opheffing van den Vleesch
keuringsdienst niet zou zijn gespro
ken. Men hoort toch ook niet van
de opheffing van Schoorl of van an-
de kleine Kringen?
Daarom vinden we dóe opheffingsge
ruchten van onzuiveren oorsprong. De auto
nomie lijkt ons zelfs hierbij in het gedrang
te komen. Als inderdaad de beslissing in
zake die ziekteverschijnselen de stok moet
worden om den hond te slaan, dan lijkt
ons die rechtsfiguur toch niet zoo fnaai.
Kunnen voor een en aiV-n* niet de breede
wegen van terechtzetting worden bewan
deld?
Hot zal wel niet lang meer duren, of we
hooran meer van deze zaak. Heeft de Kring
Oudkarspel voor den Vleeschkeuringsdienst
zijn tijd gehad? En zal deze dienst nog eer
der verdwenen zijn dan de zelfstandige Lan
gendijker Lichtbedrijven, waarover men nu
reeds eenige maanden praat! We hebben
geen reden om deze vraag ontkennend te
beantwoorden.
VOOR DEN POLITIERECHTER,
Zittinq van Maandag 25 October.
S c h a ge n.
DE PLAAG VAN STAD EN LAND.
De politierechter had het Maandag weer
druk, ongeveer 22 nummers stonden op 't
programma. In het eerste nummer werd
voorgesteld een zeer brutale en zelfs hand
tastelijke z.g. kastjesventer, Antonius B. uit
Alkmaar, die op 14 Juli Schagen tot ter
rein van zijn werkzaamheden had geko
zen en onder meer een winkel binnen-
slofte, om zijn waren te presenteeren. De
huishoudster mej. Nantje H., had geen in
teresse voor zijn onbeduidende handels
waar en wilde hem met een cent afsche
pen, doch de kerel wenschte den winkel
niet te verlaten en toen de verontwaardigde
huishoudster hem daarop don winkel uit
duwde, onthaalde hij die juffrouw op, een
schop en een opstopper. De officier toonde
zich weinig voldaan over deze plaag van
stad en dorp en vorderde 1 week gevan
genisstraf, die door den politierechter werd
omgezet in een voorn, straf van 3 maan
den. Als hij die kunsten nu weer uithaalt,
zal hij duchtig aan den tand worden ge
voeld.
Wieringermeerpolder.
HIJ HAD EEN REUZESTEUN.
De los-werkman Freek W., die het levens
licht zag in het Derde Rijk, had zich de
vrijheid gepermitteerd, uit een in aanbouw
zijnde boerderij in den Wieringermeerpol
der een flinke partij daklood te verduiste
ren, welk lood door hem voor 1G pop aan
een opkooper werd verkocht. De partij was
waard f34. dus een groote schade voor de
eigenaars, de loodgieters Gcbr. Ribbelink
uit Amsterdam. Voor dit feit gerequireerd,
vorderde de officier 1 maand, doch de
advocaat van Freek, de bekende strafplei
ter mr. Simon de JÖngh uit Amsterdam,
wist op even handige als tactische wijze
den politierechter tot clementie te stem
men en zoo luidde het vonnis f 15 boete
subs. 10 dagen hechtenis, benevens 1 mnd.
gev. voorw. met den proeftijd van 2 jaar,
welke straf indien veroordeelde zich cor-
reet gedraagt, practisch dus van weinig
beteekenis is en door Freek, op instigatie
van mr. Simon, dan ook werd geaccepteerd.
Wieringen.
HIJ KWAM ER VEEL TE GENADIG AF!
Een 18-jarige landbouwerszoon Abram
Jan D., geboren te Axel, mag ook niet als
een voorbeeld van dierenliefde aan zijn N-
Hollandsche vakgenooten worden gepresen
teerd! Althans hij ranselde op 23 Juli met
een stuk hout, een poot van een tafel of
een dergelijk voorwerp, dat totaal onge
schikt is voor paardendressuur, zijn paard
zoo duchtig, dat de veldwachter Bood van
Hoogwoud het strafbare feit werd in den
Wieringermeerpolder gepleegd zeer te
recht ter zake mishandeling van een dier
proces-verbaal opmaakte met. het resul
taat, dat Abram heden tot. 10 gulden boete
subs. 10 dagen werd veroordeeld.
Noordscharwoude.
SCHOPPENBOER WAS TROEF.
De heer C. Smit genoot op 24 Juli het
dubieuze genot in het Waarland, gem.
Harenkarspel, te worden afgedroogd door
zekeren heer Corn. K. uit Noordscharwoude.
die hem een mishandeling liot ondergaan
in den vorm van schoppen en trappen.
Heden ter verantwoording geroepen,
bleek de vechtlustige Kees te schitteren
door afwezigheid en werd hij alzoo hij ver
stek veroordeeld tot f 25 boete of 25 dagen,
aangezien de politierechter gewend is hij
gebrek aan persoonlijke belangstelling
in zijn zegenrijk werk, er een schepje op te
leggen.
K o e d ij k.
KERMISNASLEEP.
In de danszaal van Otten te Koedijk was
het. in een van de idyllische kcrmismachten
ook geen koek en ei tusschen d'en heer
Jan K. en een paar andere danseurs, de
heeren Aldert B. uit St. Pancras en Jac.
W. Aldert was hevig gepikeerd, omdat
Jaap zijn zuster grof zou hebben beleedigd
en zijn vriend Jan achtte zich zedelijk
verplicht zich met Aldert mee te ergeren.
Het gevolg was dan ook, dat Jacobus
van de heide hoeren een flink pak slaag
opliep en de gezworen kameraden heden te
dier zake terecht stonden. Het slachtoffer
was plots naar Duitschland geroepen en
kon nu niet getuigen, doeh men wist het
zonder hem ook voor elkaar te boksen
en zoo werden Aldert en Jan ieder met f 15
boete of 10 dagen opgeknapt.
O u d e s 1 u is'.
EEN LAFFE STREEK AFGESTRAFT.
In den nacht van Zondag 18 op Maandag
10 Juli had 'de timmerman vArie T. uit
Kolhorn een andere feesteling, Jan F. uit
Anna Paulovvna, zonder eenige aanneme
lijke reden in de door hen beiden bezochte
herberg van Mevr. IckcSanders een met
bier gevuld glas in het gelaat geworpen,
waardoor Jan een niet onbeduidende wond
hij het oog opliep. Die wond moest zelfs
ONS KLIMAAT EISCHT 0NDERG0EO, DAT UW LICHAAM BESCHERMT
draagt J&tu£
^CUIKSTE ONDERGOED^
i HET DEGEÜJt^]
geneeskundig behandeld worden, wat
den vechtersbaas op 1 maand kwam te
staan.
EEN ONBEHOUWEN KERMISKLANT.
De rondreizende kermisexploitant Adri-
aan Hubert B. was uitgenoodigd de zon-
daarsbank te bezetten, op grond van het
feit, dat hij op 17 Juli te Den Helder ze-
kere mevrouw Sch.V., die hij van
onrust stoken tusschen familie ver
dacht, eerst een bloedneus had geslagen en
of dat niet genoeg was, haar toen nog een
slag in den nek had gegeven. De heer
B. scheen aanvankelijk door zijn ongema
nierd optreden niet best met den Politie
rechter te kunnen opschieten, doch later
kwamen de heeren een beetje tot elkaar.
Hij ontdoende echter de mishandeling,
doch de getuige de Vries beweerde den nek
slag gezien te hebben, waardoor deze nek
slag ook de nekslag werd voor den ker
misexploitant en oorzaak dat hij tot een.
tientje boete of 5 dagen werd veroordeeld.
Later ontstond nog een hcelc scène in het
gebouw, omdat men veronderstelde, dat de
Vries een meineed zou hebben gepleegd.
De dames, die bij de zaak waren geïnteres
seerd, wilden een aanklacht tegen dezen
getuige instellen, doch meneer B. had in
middels de boete al netjes betaald, dus
hiervan zal wel niets komen.
WEERZINWEKKEND OPTREDEN VAN
EEN RECIDIVIST.
De Heldersehe heer Gijsbert, B., een
oude bekende bij den Al km. Politierechter,
had op 4 Augustus afgesproken met zijn
30-jarige eclitgenoote Jantje W., dat hij
haar uit do bioscoop zou afhalen, doch na
het einde van de voorstelling bemerkte het
vrouwtje tot haar teleurstelling en veront
waardiging, dat Gijsje de rol speelde van
den onzïchtbaren man en niet aanwezig
was. Wèl vond zij hem echter in een
café en daarover ten zeerste ontstemd,
begon zij manlief de waarheid te zeggen,
waarop deze weinig zoetsappige echtvriend
op zijn beurt uit zijn slof schoot en zijn
vrouw op een inderdaad beestachtige ma
nier mishandelde.
Ter zake deze ergerlijke behandeling
moest Gijs dan heden" terecht staan, doch
hij was nu evenmin op de zitting present
als bij de bioscoop. Het. scheen wel, dat de
vrouw, misschien uit vrees, de zaak véél
onschuldiger wou voorstellen, doch dit
werd niet aanvaard en de lieve echtge
noot werd veroordeeld tot 1 maand gev.
straf.
HIJ BLF.F.F NOG EVEN.
Het was echter niet zijn „Jantje" die Gijö-
bert zoo vriendelijk had bejegend, ook de
caféhouder fl. had zich over hem te bekla
gen op grond van de omstandigheid, dat
hij van geimelden heer op 17 Juli een vuist
slag in zijn gelaat had ontvangen, terwijl
hem tevens een zeer gemeene insinuatie
voor de voeten was geworpen. Deze twee
strafbare feiten, mishandeling en beleedi-
gin<r. werden nu in de hiervoren medege
deelde straf, 6 weken gev. verdisconteerd.
TRANEN MET TUITEN, KONDEN DES
RECHTERS GRAMSCHAP STUITEN.
Bij verstek, dus hij afwezigheid was de
werkman Cornelis B. te Den Helder ter
zake valsche aangifte van rijn inkomsten
tot 2 maanden veroordeeld. De oude heer
was tegen dit vonnis in verzet gekomen en
snotterde nu heftig, dat hij er onschuldig
ingeloopen en veroordeeld was. Aanvanke
lijk had hij niet veel succes, doch Kees
wist vol te houden, en barstte telkens in
tranen uit, zwerende dat hij onschuldig
was. En warempel, de aanhouder won en
ten slotte werd de politierechter vertee-
terd en wijzigde de gevangenisstraf in 25
gulden boete of 10 dagen en 1 maand gev.
voorw. met 2 proefjaren.
ZELFOPOFFERING IN DEN echter zeer ongaarne worden aanvaard. Alles
TOTALEN STAAT. DANZIG
EN SUDETEN-DUITSCHERS.
HET DUITSCH—JAPANSCH—
ITALIAANSCH DINER TE ROME
Wanneer men den toestand in de tegen
woordige wereld zou moeten weergeven, zou
men dit kortweg kunnen doen door te zeggen:
Er is een groot vredeshlok, maar er is een
kleine groep van staten, die uit is op roof
en die, om aan haar gedrag, dat in strijd is
met elk begrip van goede trouw, een schijn
van rechtvaardigheid te geven, bezig is eon
eigen moraliteitsleer te propagceren. Een
inoraliteitsleer, die in het kort neerkomt op
wat wc eenige maanden geleden hij Duit-
schen monde hoorden verkondigen, name
lijk dat alles moet wijken voor het belang
van den staat. De echo daarvan konden we
de afgeloopen dagen ook vernemen in ons
land, waar in het voorloopig verslag over
de begrooting te lezen viel, dat het individu
weliswaar zekere rechten bezit, die in rijn
verhouding tot God moeten worden geëer
biedigd, maar die, voor zoovér ze het open
haar leven als lid der volksgemeenschap be
treffen, worden beperkt door het belang dier
gemeenschap. Het persoonlijk belang moet
voor het algemeen belang wijken. De totale
staat.
De groep van staten, die doorloopend on
rust zaait in de wereld is dus tevens de
groep, wier leden in meer of mindere mate
„totaal zijn'. Dit kan trouwens moeilijk an
ders zijn. Want evenals in het binnenland
ieder persoonlijk belang moet wijken voor
dat van de overheid, zoo moet ook in de in
ternationale samenleving alles wijken voor
het eigen nationaal belang. Slechts vrees
voor de militaire macht van anderen legt
dit nationaal egoisme beperkingen op, die
wordt in het werk gesteld om zich van die
beperkingen tc ontdoen en het eenige middel
daartoe is: bewapening.
De tegenwoordige technische oorlog stelt
echter zulke hooge eischcn, zoowel physieke
als moreele, aan den soldaat, dat in mili
taire kringen wel eens is betwijfeld of de
tegenwoordige miiitielegcrs nog behoorlijk
aan hun doel beantwoorden. De overgave en
de zelfopoffering der strijders moeten eigen
lijk zoo groot zijn als in 1932 hij Shanghai
werd gedemonstreerd door den Japanschen
soldaat, die in een torpedo kroop, deze be
stuurde tot in de Chineesclie gelederen om
daar met het projectiel uit één te vliegen.
Men mag dan ook veilig aannemen, dat het
gchoele streven van don totalen staat, voor
zoover het er op is gericht de burgers de
gedachte hij te brengen, dat ze zich voor de
gemeenschap behooren op te offeren, is in
gegeven door den wensch op deze wijze te
komen tot een volksleger, dat. zooveel moge
lijk het moderne militaire ideaal benadert.
Waarbij men zich de vraag zou kunnen
stellen of onze nationaal-soeialistische volks
vertegenwoordigers, die het buitenland blijk
baar zoo goed kunnen napraten, zelf wel
beseffen, dat het er in wezen om gaat onze
Nederlandsehe burgers op te voeden tot ten
doode opgeschreven bestuurders van land-
torpedo's.
Het blok van totale staten zou kunnen
worden geacht te bestaan uit Duitschland,
Italië en Japan. Het toeval wil, dat deze
landen weinig gemeenschappelijke en ook
weinig tegenstrijdige belangen hebben. Er
bestaat dus weinig bezwaar om elkaar af
en toe eens den hal toe te spelen, te meer
omdat ze in zooverre op elkaar aangewezen
zijn. dat de. overige wereld aan dit drietal
slechts een zeer gematigd vertrouwen
schenkt en van hun vriendschap blijkbaar
doch begrijpelijkerwijze, weinig gediend is.
Een afzonderlijke positie neemt Rusland
in, waar de practijk van het communisme
weliswaar grootcndeels neerkomt op het
nationaal-socialisme, dat echter nimimer
een plaats in de groep van totale staten
zal kunnen verwerven, omdat de belangen
van het Sovjet-rijk te zeer opbotsen tegen
die van Duitschland in het Westen cn te
gen die van Japan in het Oosten.
Van deze drie totale staten roeren Jaoan
en Italië zich den laatsten tijd het hevigst.
Dat uit deze bedrijvigheid in het Verre
Oosten en in de Middellandsche Zee niet los
van elkaar staat, weten we te over. De aan
dacht van het vredeshlok wordt er door
verdeeld, waardoor krachtig optreden zeer
wordt bemoeilijkt.
Duitschland hield zich den laatsten tijd het
rustigst. Zoolang I-Iitler moreele successen
kon bevechten in het. binnenland door de
bezetting van het Rijnland of door het
wederinvoeren van den dienstplicht, had hij
gemakkelijk spel. Toen die oogst echter was
binnengehaald, werd do zaak anders en
moeilijker. In het Westen was de Fransche
grens als een ijzeren muur, in het Oosten lag
het. bevriende Polen met daarachter het mi
litair te duchten Rusland, wiens diplomaten
overigens handiger waren dan de Duitsehe.
In het Zuiden veroorloofde Italië, zoomin
als het democratische Westen, dat Berlijn
7'"ch mengde in de Oostcnrijksche of Tsjecho-
Slowaaksche aangelegenheden en voor de
Duitsehe roepstemmen om koloniën bleef het
buitenland Oost-Tndisch doof. Men kreeg
den indruk, dat het volk werd tevreden ge
houden met feestelijkheden, parades en
troepenrevues van enorme afmetingen, maar
dat de regeering te Berlijn doodverlegen is
om ppti diplomatiek suecesie, omdat het
uiterlijk vertoon der feestelijkheden langza
merhand geen voldoende tegenprestatie mc»r
was voor de opofferingen, die van het volk
wedden gevraagd.
Dit zou dan ook zeer wel de reden kim-
nen zijn van het feit, dat de nationaal-
sociaüsten in de vrije stad Danzig zich
de laatste weken weer meer hebben ge
roerd. een acitiviteit, die leidde tot de
ontbinding van de Roomsch-Katholieke
partij in Danzig, terwijl daarnaast, de Su-
deten-Duif&chers. die wonen in de Sude-
trn aan de overzijde van de grens In Tsje-
cho-Slowakije geducht van zich hébben
doen spreken. Of daar in die streken wer
kelijke successen te bereiken zullen rijn,
in dier voege dat Danzig of de landstreek,
waarin de Sudeten-Duitschers wonen, ge
heel Lij Duitschland zouden kunnen wor
den ingelijfd, ziedaar een kwestie, die voor
loopig nog wel niet bevestigend zal kunnen
worden beantwoord. Spektakel kan er ech
ter genoeg uit voortvloeien, waarbij we
slechts behoeven te denken aan de herrie,
die Duitschland indertijd in Oostenrijk heeft
weten aan te stichten. Het zou dan ook zeer
goed kunnen zijn, dat men te Berlijn bezig
is te trachten zich een ruilobject te creëercn
voor het verkrijgen van eventuecle koloniën.
Hoe dit alles ook zij, een feit is, dat
Duitschland op bescheiden schaal meehelpt
de politieke toestand te vertroebelen.
Deze Duitsehe activiteit kan natuurlijk
moeilijk los worden gedacht van het conflict
in het Verre Oosten en van de moeilijkhe
den in de Middellandsche Zee. Zoo daar al
les rustig was, zouden de Duitsehe perspec
tieven in Danzig en in het Sudetenland
hoe' wat minder belovend zijn. Het is stel
lig het feit, dat het vredeshlok de handen
meer dan vol heeft, hetwelk voor de Ber-
lijnsche heeren aanleiding is geweest, ook
een ijzer in het vuur tc loggen.
Om dezen samenhang te bevestigen, zou
de we kunnen verwijden naar het week
end, dat von Ribbentrop in Rome heeft
doorgebracht en waar hij met den Italiaan-
schen minister van huitenlandsche zaken,
Ciano en den Japansc'hen ambassadeur te
Berlijn, burggraaf Moesjjakoji zou hebben
gedineerd. Dat hierbij, gelijk men meent te
weten, zoowel de non-interventie 1 als de
Sudeten-kweatie ter sprake zijn gebracht,
ligt geheel voor de hand. Tot welke resul
taten men er is gekomen, zal de buitenwe
reld wel niet vernemen, doch het zal stellig
reeds blijken uit de houding, welke de Cen
trale rijken deze week op de conferentie te
Londen aannemen. En dat zoowel Italië als
Duitschland aanstonds op de negen-rnogend-
heden-conferentie te Brussel de Japansche
aangelegenheid zullen verdedigen, daar
aan behoeft men nauwelijks te twijfelen.
Want het Japansch-Chineesche conflict
draagt in hooge mate bij tot het scheppen
van de sfer-r. welke vooral in Italië noodig
heeft om zijn idealen in de Middellandsche
Zee met kans op succes te kunnen najagen
