VAN ©I
Ned.-Ind.vliegmacht
onvoldoende
Smakelijk eten
Het verboden
grondgebied
De Fokker S—9
ingevlogen
Radioprogramma
GEÏLLUSTREERD
VERVOLGVERHAAL I
DOOR;
EDGAR RICEj
BURROUGHSj
No. 44.
Vol woede vlogen de beide tegen-
open ogen keken vol afgrijzen, ver- den zich en hij was Terkoz spoedig op haar redder af om hem te be-
mengd met vrees en bewondering de baas. Daarna stak hij zijn mes in danken. Doch Tarzan wist, dat zg
standers op elkaar toe. Jane, tegen naar de strijd, die zich voor haar het hart van de aap. Het grote hier op de plaats van de strijd, waar
een boom geleund, drukte haar ogen afspeelde. De sterke spieren lichaam rolde levenloos op de grond, misschien spoedig andere wilde die
handen tegen haar hart, haar wijd van Tarzans rug en schouders span- Met uitgestrekte handen liep Jane ren op af zouden komen, niet veilig
waren. Voorzichtig nam hij
bare last in de armen en
wildernis in.
(Nieuwe spelling).
Na de vlootmanoeuvres
Nieuwe kruisers en eigen
tankschepen noodig
Maakte bestuurder T 1 een fout?
Naar Aneta verneemit, heeft de comman
dant zeemacht, na afloop van de groote
vlootmanoeuvres, welke zich uitstrekten
van Soerabaja tot Nieuw-Gulnea, het nut
van deze oefeningen zeer belangrijk geoor
deeld. In de eerste plaats is hierdoor de lo
cale kennis in dit belangrijk zeegebied bii
alle deelnemende officieren aanmerkelijk
verhoogd. Ten tweede werd waardevolle er
varing opgedaan inzake de samenwerking
tusschen oorlogsschepen en de gouverne-
ments-marine. Bovendien is hierdoor de
organisatie en het materieel op bruikbaar
heid in dit operatiegebied getoetst.
Duidelijk is aan het licht geko
men, dat de vliegmacht dringend
vernieuwing behoeft en wel door
aanschaffing van vliegtuigen met
groote actie-radius.
Ook de vervanging van oude krui
sers door nieuwe met grootere snel
heid en grootere gevechtskracht,
bleek noodzakelijk.
Voorts moet de beschikking worden ver
kregen over minstens twee eigen tanksche
pen, aangezien de volkomen afhankelijkheid
van particuliere tankers op den duur niet
kan worden aanvaard.
Ramp T 1
Omtrent de ramp va-n de T-l moet
met een waarschijnlijkheid, welke
aan zekerheid grenst, worden aan
genomen, dat deze ramp het gevolg
is geweest van een vliegfout van
den bestuurder, die de snelheid van
het toestel in een scherpe bocht te
veel en óninoodig verminderde.
Tenslotte heeft de commandant zeemacht
een dagorder uitgegeven waarin wordt ge
memoreerd, dat hij n'a vier weken 'ief en
leed met het eskader te hebben gedeeld,
veel goeds heeft opgemerkt, en wel in de
eerste plaats de wijze waarop en de ijver
en belangstelling waarmede hij gesteund
is, door officieren, onderofficieren, en man
schappen in zijn taak om het peil van geoe
fendheid van de zeenuaclit zoo hoog moge
lijk op te voeren.
Handelaar tot twee maanden
hechtenis veroordeeld. Van
huiten kan men niet zien, hoe
een kip er van binnen uitziet.
Voor den Amsterdamschen kantonrechter,
mr. G. F. Haase, stond gisteren een poe
lier terecht, die reeds herhaaldelijk met
den strafrechter heeft kennis gemaakt, om
dat hij bedorven kippen aan het publiek
verkocht.
Ditmaal had hij zich wegens twee feiten
te verantwoorden. Op 12 Augustus en 10
September hadden keurmeesters van den
keuringsdienst bedorven kippen bij hem
in beslag genomen: vermagerde, „ver
kleurde, tuberculose dieren", „vel over
been', zooals het rapport het uitdrukte.
Als ik kippen koop, verklaarde verd.,
zijn er altijd wel enkele beesten bij van
derde kwaliteit. Maar als er slechte bij zijn,
vernietig ik ze zelf wel. Van buiten kan ik
niet zien, dat de kip tuberculose beeft.
Kantonrechter: Ze waren vel over been
en het vlecsch was abnormaal slap. Bo
vendien zagen ze raar geel en dat wijst
op tuberculose.
Verd.: Kippen hebben nu eenmaal ver
schillende kleuren en wij kunnen daar
niets uit opmaken.
Kantonrechter: „Wie moest die rommel
die u derde kwaliteit noemt, opeten?
Verd. wist daar geen antwoord op te
geven.
Volgens ir. J. Straub, plaatsvervangend
directeur van den keuringsdienst van wa
ren, is verd. een goed vakman, die zeer
goed in staat is de kwaliteit der kippen
te beoordcelen. Hij koopt eerste, tweede
en derde kwaliteit. Deze derde kwaliteit,
aldus desk., laten wij in den handel niet
toe, het zijn vermagerde en tuberculose
beesten. Verd. probeert steeds hoe ver hij
gaan kan en de keurmeesters waken er
angstvallig voor, dat hij geen kippen der
de kwaliteit verkoopt. Sedert September
zijn geen ondeugdelijke dieren meer bij
hem aangetroffen.
Deze verdachte, aldus de ambtenaar van
het O. M., jhr. mr. Reigersman, is herhaal
delijk voor dergelijke feiten tot hechtenis-
straffen veroordeeld. Pas is hij weer in het
vak, of hij begint opnieuw. Verd. vormt
een gevaar voor de volksgezondheid en
wanneer hij niet beter kan zien, welke
dieren ziek zijn, is het gewenscht, dat hij
uit het vak gaat.
Voor het eerste feit requireerde het O. M.
een maand hechtenis en voor het tweede
twee, maanden hechtenis.
De kantonrechter mr. Haase achtte de
feiten bewezen. Ook hij was van meening,
dat verd. een gevaar voor de volksgezond
heid opleverde en hij veroordeelde hem tot
twee hechtenisstraffen van één maand.
Het eerste van de 15 tweeper
soons lesvliegtuigen.
Gisterochtend om half acht is op Schip
hol de Fokker S9 ingevlogen.
Dit is het eerste toestel van een serie van
15 tweepersoons lesvliegtuigen, die in op
dracht van het Departement van Defen
sie bij de Fokkerfabriek in aanbouw is, ten
behoeve van het marinevliegkamp „De
Kooy."
Heit invliegen gebeurde door den heer T.
H. Leegs tra, die, zooals bekend, kort gele
den bij de Fokkerfabriek in dienst is ge
treden. Tevoren was hij 2e luitenant-vlieger
instructeur bij de luchtvaartafdeeling te
Soesterberg.
Na eerst een proefstart te hebben uitge
voerd, verhief het toestel zich na een kor
ten aanloop in de lucht, waarbij reeds aan
stonds het goede stijgvermogen opviel. Aan
het nu volgende bochtenwerk en aan eenige
„zoemers" over het veld, was van den grond
al te zien, dat de vlieger zich reeds spoe
dig in de nieuwe machine thuis gevoelde.
i\'a 10 minuten had op het nieuwe terrein
gedeelte, dat zich uitstekend leent voor der
gelijke proefvluchten, de landing plaats,
De heer van Tijen, onder-directeur van
de Fokkerfabriek, was de eerste, die den
vlieger de hand drukte.
De indrukken van motor en vliegtuig
waren voor zoover deze althans uit een
eerste proefvlucht kunnen worden verkre
gen gunstig.
Prins Bernhard bezichtigt
de „Tromp"
Z.K.H. Prins Bernhard heeft gisteroch
tend vergezeld van H. Ms. adjudant luite
nant-ter-zee le klasse jhr. E. J. van Ilolthe
en van den adjudant van Z. K. H. kapi
tein J. K. H. de Roo van Alderwerelt een
bezoek gebracht aan de werf der Nederland-
sche Scheepsbouw Maatschappij te Amster
dam, ter bezichtiging van den aldaar in
aanbouw zijnden flottieljeleider Tromp.
Autobus in een sloot
Gistermorgen omstreeks vijf uur is op
den Bolswarderweg nabij Snoe-k een auto
bus met 25 personen, die de interlandwed
strijd NederlandFrankrijk hadden bijge
woond, vermoedelijk door het breken van
een veer in een langs don weg loopond sloot
je geraakt. Een der inzittenden kreeg kneu
zingen aan de spieren. Hij moesi naar hel
St. Antonius ziekenhuis te Sneek worden
vervoerd. De overige inzittenden kwamen
met den schrik vrij.
Om een versnapering
machtig te worden
Ben vertinde cent inplaats van
een kwartje in de automaat
Bij een geslaagde poging om versnape
ringen uit een kwartjes-automaat op den
Stationsweg te Rotterdam te halen na er
een vertinde cent in te hebben geworpen,
werd een werkloos procuratiehouder be
trapt. Het.bleek, dat hij dergelijke feiten
meermalen had gepleegd en de man kreeg
daarvoor eenige weken gevangenisstraf.
Zijn vrouw, die ervan zou hebhen geweten,
werd wegens heling veroordeeld tot een
week. De man berustte in het vonnis van
de Rotterdamsche Rechtbank doch de
vrouw ging in hoogcr beroep, daar zij in
de meening zou hebben verkeerd, dat haar
man iedere week een dubbeltje spaarde van
de fli.steun, waarvan zij moesten leven,
en dat hij daardoor af en toe een kwartje
voor versnaperingen kon missen. Slechts
eenmaal zou de vrouw een vertinden cent
in het dressoir hebben gevonden en toen
had zij dadelijk argwaan gekrègen. Daar
om achlte de vrouw zich niet schuldig,
zoodat zij hoogcr beroep aanteekende.
Zeer onwaarschijnlijk, dat de
vrouw wist, wat de man deed.
liet Haagsche Gerechtshof behandelde deze
kwestie. Er waren geen getuigen opgeroe
pen, doch eenige schriftelijke getuigenver
klaringen, gaven den procureur-generaal,
ngd.at verdachte, was,, .gehppr.d, .aanleiding
om bevestiging van het vonnis to requi-
reeron.
Mr. de Hartogh ging als pleiter de om
standigheden na, waaronder verdachte,
die veertien jaren lang als procuratiehou
der bij een Rotterdamsche exportfirma ge
wend was aan eenige luxe, tegenwoordig
moest leven van een geringen steun. Hij
achtte het zeer onwaarschijnlijk, dat de
vrouw zou hebben geweten, dat haar man
op onregelmatige wijze de voorwerpen uit
de automaten haalde. En waar er twijfel
heerscht', behoorde z. i. vrijspraak te vol
gen.
Mislukte inbraak
De hoeren konden de brandkast
niet open krijgen.
In den nacht van Zondag op Maandag
lebben onbekenden door verbreking van dc
buitendeur zich toegang verschaft tot een
kantoor gevestigd aan de Keizersgracht bij
rle Vijzelstraat.
Zij hebben getracht de brandkast te for-
ceeren. Een gat is in de deur gebrand, doch
•oi hebben hun pogingen de brandkast te
openen, moeten staken. Uit een bureautje
heibon zij toen een kleine voorraad post
zegels meegenomen.
WOENSDAG 3 NOVEMBER 1937.
Hilversum i.
NCRV-uitzending. 6.30—7.00 Onderwas-
fonds voor de Scheepvaart.
8.00 Schriftlezing, meditatie gewgde muziek
(Gr.pl.).
8.30 Gramofoonplaten.
9.30 Gelukwenschen..
10.30 Morgendienst.
11.00 Gramofoonplaten.
11.15 Ensemble Van der Horst.
12.00 Berichten.
12.30 Vervolg concert.
1.30 Gramofoonplaten.
I.45 Viool en piano.
2.30 Gramofoonplaten.
3.00 Zang en piano.
3.45 Gramofoonplaten.
4.45 Berichten, Gelukwenschen.
5.00 Voor de kinderen.
5.45 Gramofoonplaten.
6.00 „Goede stalinrichting, een bedrijfsbe
lang", causerie.
6.30 Taallessen en causerie over het Binnen-
aanvaringsreglement.
7.00 Berichten.
7.15 „Het vraagstuk der vaccinatie in dezen
tgd", causerie.
7.35 Gramofoonplaten.
7.45 Reportage.
8.00 Berichten ANP. Herh. SOS-Berichten.
8.10 Van Varen en Bevrachten. De Wereld
haven Rotterdam.
9.15 Christelijk Klein Gemengd Koor „Musica
Sacra", piano en orgeL
10.00 Berichten ANP.
10.05 Cello en piano.
10.45 Gymnastiekles.
II.0012,00 Gramofoonplaten. Hierna Schrift,
lezing.
Hilversum H.
VARA-Uitzending. 10.00—10.20 v.m. VPRO.
6.30—7.00 RVU. 7.30—8.00 VPRO.
8.00 Gramofoonplaten.
9.30 „Onze keuken", causerie.
10.00 Morgenwijding.
10.20 Causerie over rassentheorie en erfelijk
heid (Gr.pl.) en gramofoonmuziek.
11.30 „Een woord tot de vrouw van den werk-
looze", causerie.
12.30 Orgelspel.
I.151.45 „Fantasia".
2.00 Kniples.
2.30 Voor de vrouw.
3.05 Voor de kinderen.
6.00 „The Lucky Birds".
6.30 „Weten, begrijpen, handelen", causerie.
7.00 Koorzang.
7.30 „De roep naar God", causerie.
8.00 Herhaling SOS-Berichten.
8.03 Berichten ANP, VARA-Varia.
8.15 Interviews.
8.30 De Ramblers.
9.00 „Het leven in de mijnen", reportage.
9.30 „Fantasia".
9.50 Causerie over de vaccinatie hg kinderen
beneden de twee jaar.
10.00 Berichten ANP.
10.05 VARA-Orkest.
II.00 „Jeugd en puberteit," causerie.
11.20 Orgelspel.
11.4512.00 Gramofoonplaten.
Feuilleton
door Dennis Wheatley
Vertaling Eva Raedt de Canter
51.
De agent maakte een beweging met zijn
duim in de richting van het plafond. „Wat
is daar boven, kameraad?"
„Niets," antwoordde zij kort. „Alleen het
dak."
„Laat ons dat dan zien."
„U kunt er niet bijkomen. Als het lekt,
moet het van buitenaf gemaakt worden."
„Waar hang je in de herfst je uien?"
„Ik verbouw geen uien. Als ik ze noodig
heb koop ik ze van Rakov, hij is goedkooper
dan de coöperatie."
„Goeie, kleine, lieve Marie Lou," fluisterde
de hertog die boven naast Rex op den grond
lag.
„Zg is een vrouw uit duizenden," zei Rex
fluisterend. Hij had in de gevangenis juist ge
noeg Russisch geleerd om het gesprek te
kunnen volgen.
De boer met de spitse, lange neus werd
plotseling bleek. Het was een vreeselijke be
schuldiging, die Marie Lou daar uitsprak in
het bijzyn van een lid van de Ogpu.
„Het is niet waar," protesteerde hg angstig.
„Ik koop mijn uien zelf bij de coöperatie."
De lange man keek hem met een kouden
blik aan. „Je zult gelegenheid krijgen, je
zaak te verantoorden op een anderen tijd. Het
is sabotage, om uien beneden den prijs van de
coöperatie te verkoopen."
„Het is niet waar," weeklaagde de boer en
wreef zenuwachtig in zgn handen. „Mijn fa
milie eet zeer veel uien, zij eten eigenlijk
altgd uien. Maar de uien die zij niet eten
geef ik aan de Sovjet."
„Wat dat dak aangaat, kameraad, moet ik
je bekennen dat ik daarover nog niet gerust
ben." De agent keek Marie Lou aan met z\jn
harde, grijze oogen. „Ik wil het zien, al zou
ik ook dwars door het plafond moeten gaan.
Deze mannen moeten hier achterblijven."
„Zoek dan," riep zij luid in het Fransch,
zoodat de vluchtelingen boven voorbereid zou
den zgn, en zg ging hartstochtelijk in het
Russisch voort „Doe wat je wilt, breek het
huis af als je wilt, het kan mg niet schelen.
Ik wil naar bed!"
Zg verdween in haar slaapkamer. De agent
trok haar bij den arm terug.
„Niet zoo vlug, kameraad." Hij gaf den
politie-ofifcier een wenk. „Zoek deze kamer
nog eens zorgvuldig door. Er moet een of an
dere gelegenheid bestaan om de balken van
het dak te bereiken."
Hij gehoorzaamde, maar zij kwamen terug
evenals te voren met het antwoord: „Nit-
chivo, kameraad."
„Kg'k dan achter de kachel, er moet een
weg zijn, en ik zal hem vinden. Wat is daar
achter dat gordijn verborgen?"
De jongste van de twee politiemannen
schoof het gordijn opzij, waardoor de kast te
zien kwam. „Ha!! Laat ons eens kijken,"
riep de agent uit. Hij nam de lamp in zijn
hand en stapte vooruit. Hij snuffelde achter
de kleeren, die in de kast hingen en ontdekte
toen de planken. Hij slaakte een kreet van
voldoening. „Hier ligt versch kaarsvet, daar
boven is een trapdeur. Waren wij twee uur
tevoren hier binnen gedrongen, dan zouden
wij ze hebben kunnen vangen, terwijl zij hier
zaten." Hij zette de lamp neer en begon te
klimmen. Zijn schouders verdwenen uit het
gezicht, toen volgde zgn lichaam en tenslotte
zgn beenen. Men hoorde boven geen enkel
geluid.
Marie Lou stond in spanning zwijgend te
luisteren en te kgken. Ieder moment ver
wachtte zij pistoolschoten. De oudere politie
man stond in de kast en keek naar boven
„Is het in orde, kameraad?" riep hij ten
slotte.
„Kom ook naar boven," antwoordde een
gedemtpe stem in het Russisch. „Vlug dan."
De politieman volgde z\jn meerdere. Weer
herschte er een doodsche stilte.
Plotseling begon Marie Lou te weeklagen.
„Ik beken, ik beken, daar is mgn voorraad
verborgen graan. Zg hebben het nu gevonden,
maar ik had er geen slechte bedoelingen
mee. Nu zullen zg mg naar de gevangenis
sturen!"
„Kleine gek," zei de jonge politieman.
„Maar ik wil toch ook dien geheimen voor-
raai wel eens zien." Op zijn beurt verdween
hg in de kast. De trapdeur sloeg achter hem
dicht en weer hoorde men geen enkel geluid.
Marie Lou keek aandachtig naar den zol
der. Niets bewoog zich daar. Zij keek naar
Rakov. Hij staarde eveneens aandachtig naar
de balken boven zijn hoofd.
„Rakov," zei zij beminnelgk, „zou jy ook
mijn geheimen voorraad graan niet eens wil
len zien?"
Rakov keek Marie Lou plotseling aan. Z\jn
dicht bijeen staande listige oogen, die alleen
door de mesachtige brug van zijn neus wer
den gescheiden, hadden een vreesachtige uit
drukking. Hij schudde zgn hoofd, en liep
achteruit naar de deur.
„Ik bedoelde niets kwaads," protesteerde
hij, „en zelfs al zou het waar zijn van die
uien, buren vertellen toch geen dingen, die z\j
van elkaar weten, aan anderen over? Ja, wat
die paarden betreft, wat moest ik zeggen?
Ik werd ondervraagd."
Men hoorde niet het minste geluid van den
zolder komen. Rakov keek nogmaals vrees
achtig naar boven. Geheime graanvoorraden
waren niet de eenige dingen, die op een
vliering verborgen konden worden. Rakov
wist daar alles van. Witte officieren, roode
soldaten, politieke gevangenen, en meer der
gelijke geheimen werden op de zolders van
de woningen verborgen gehouden. Rakov
voelde dat dit geen plaats was voor een eer
lijk man, die trachtte een jong leven van den
aardbodem te verdelgen. Zgn hand hield hij
reeds op de klink, maar toen hy de oogen
omlaag liet gaan keek hy in den loop van
Marie Lou's speelgoed-revolvertje. Zg keek
heek hem met haar blauwe oogen strak aan.
„Neen, Rakov, zwijn", zij spuwde naar hem.
„Niet zoo snel, weg van die deur en In
mijn slaapkamer, vlug!"
Hij boog en trachte haar zachtjes van zich
af te duwen met zijn dunne, beenige handen.
Zgn pogingen waren echter vruchteloos.
„Wat ik u bidden mag, wees voorzichtig,
Barina, het zou kunnen afgaan, dat pistool!
Houd het toch een anderen kant uit."
„Mgn pistool zél afgaan, Rakov, als je niet
precies doet wat ik je zeg." Zij stond op den
drempel van de tusschenkamer, hij stond
tegen den muur. „Handen op, Rakov, en draai
je gezicht naar den muur." Zij knikte goed
keurend, toen hy haar bevel opvolgde. „Luis
ter goed. Als je ook maar even je hoofd be
weegt, zullen de kogels die leelijke kop van
jou kraken als een eierdop. Deze deur biyft
open en denk eraan, als je niet doet wat ik
zeg, schiet ik je als een hond neer."
Een beweging aan haar zij deed haar plot
seling het hoofd omwenden. Het was Rex, die
uit de kast kwam. „Wel allemachtig," zei hg
met een vroolgken lach, „die schooier zal ik
voor mgn rekening nemen. De anderen heb
ben wg netjes gebonden.
Hg wendde zich tot Rakov:
De boer draaide zich om. In zijn kleire
oogen las men een doodsangst, hij wrong zyn
beenige handen. „Genade, meester, genade!"
smeekte hij. „Ik heb een familie, ik beb
kleine kinderen, zg zullen sterven. Ik ben een
oud man."
„Hoe staat het met de paarden?" vroeg
Rex in gebrekkig Russich.
„Ja, meester, de beste die ik heb. En ik
zou er maar een kleinen prgs voor vragen,
minder, veel minder dan eerst. Bovendien
zult u ook mgn slee hebben." Hg trilde terwyi
hg ayn begeerige handen uitstak.
(Wordt vervolgd).
