Oe stad die haar middagslaap doet
Hoe Prins Karei «en België
toch weer ontsnapte
De brug iusschen Europa en hei
Verre Oosten
Zesduizend hoenders
kakelen
Tijdelijk vestigingsverbod
voor bakkerijen
Mok is ernstig ziek
Gramofoonplaten op alle
Duitsche scholen
Mechanische mensch doet
toeschouwers perplex staan
IV
DE ééNE INWONER VAN IRAK'S HOOFDSTAD IS NOG „EURO-
PEESCHER" DAN DE ANDERE!
(Reisindrukken van onzen specialen correspondent.)
BAGDAD, Dec. 1937.
Bagdad wie denkt niet onwillekeurig bij dit woord reeds aan de zoo
schoone sprookjes uit den 1001 Nacht, aan de „kaliefen van Bagdad"?
Wie stelt zich niet in gedachte een stad voor met schitterende Oostcr-
sche gebouwen, goudglanzende moskeekoepels, slanke minaretten en
nauwe straten, waarin mannen met prachtige gewaden en bonte man
tels wandelen, zooals eens Aladin!?Dit alles behoort echter
tot het verleden.
DE ENGELSCHE INVLOED NOG
STEEDS DUIDELIJK MERKBAAR.
Niets is er van de sprookjesstad
Bagdad overgebleven. Bagdad is op
het oogeroblik de zeer nuchtere
hoofdstad van den door de Britten
geschapen Arabischen staat Irak
en kan bovendien nog den roem
voor zich opeischen, de heetste
hoofdstad van de wereld te zijn. De
straten in het midden van de stad
zijn thans geasfalteerd en in de
hoofdstraten regelen politieagen
ten in witte uniform met tropenr
helm het verkeer.
Eigenaardige bouwwijze.
Zonderling bouwen de Arabieren vroe
ger hechtte men geen waarde aan het uiter
lijk van een huis, men bouwde doelmatige
woningen van tegels en leem met diepe,
koele kelders, waarin men zich tegen de
hitte van den zomer kon beschermen. De
vertrekken daarentegen werden zoo luxieus
mogelijk ingericht met vele kostbare tapij
ten. Thans kijkt men echter nog slechts
naar het uiterlijk, een ieder, die het geld
heeft (of ook niet), wil bewijzen, dat hij nog
moderner en „Europeescher" is dan de an
der. En zoo schieten er huizen naar Euro-
peesch voorbeeld uit den grond, maar daar
bij vergeet men. dat de zomers zoo ontzet
tend heet zijn, denkt men niet meer aan de
koele kelders cri vooral ook niet aan het
feit, dat de Europeesche huizen op het Eu-
ropeesch klimaat zijn berekend en niet op
dat van den Oriënt.
Leven volgens een bepaald schema.
Men leeft in Bagdad volgens een
bepaald schema, 's Morgens, wan
neer do zon opkomt, worden de
vensters, die 's nachts geopend zijn
geweest, gesloten. Blinden worden
voor de ruiten bevestigd, zoodat
men op den dag in geheel donkere
huizen leeft, totdat 's avonds bij.
zondsondergang de vensters weer
geopend worden, om toegang te
verschaffen aan een heerlijk briesje,
's Nachts slaapt men meestal In do
open lucht, op het dak.
Het is -eigenaardig, met veel vreemde
mcnschen tezamen op een dak te slapen,
mcnschen, die men nimmer gezien heeft,
en misschien ook nimmer zal weerzien.
Het zijn reizigers uit, alle landen van de
wereld, die van het Verre Oosten, Indië of
elders komen en op de luchtroute naar
Europa hier een nacht rust houden.
Het asfalt smelt van de hitte.
Overigens zijn deze nachten het schoon
ste van Bagdad een weldadig windje,
dat sterke afkoeling brengt, komt van over
de rivier en maakt het slapen tot een
werkelijke verkwikking. De longen wor
den door de zuivere nachtlucht van het stof
van den dag gereinigd. Men valt in een
diepen slaap, om den volgenden morgen
omstreeks 5 uur weer door de zon gewekt
te worden. Dan is de nacht onmiddellijk
voorbij en de stad ontwaakt, tot nieuw le
ven. Reeds een uur na zonsopgang schijnt
Bagdad in een mierenhoop" veranderd te
zijn. Een ieder tracht, zijn zaken zooveel
mogelijk in de morgenuren af te wikkelen,
want tegen den middag wordt het ondra
gelijk heet. Bii iederen stap zinkt men
diep in het gesmolten asfalt. Een ieder
zorgt er dan voor een beschermend dak
boven het hoofd te krijgen. Van 12 tot 4
ur is de stad bijna geheel uitgestorven,
dan verbergen mensch en dier zich in de
huizen om te eten of te slapen (iets an
ders te doen is bij deze hite toch niet mo
gelijk). Tegen zonsondergang maakt de
geheel bijenzwerm zich echter weer van de
stad meester. Door de Rasjid-straat (de
hoofdstraat van Bagdad) rijden honderden
auto's en rijtuigen. Sproeiwagens zorgen er
voor, dat men niet al te veel last van stof
heeft SOO.OOO liter water worden binnen
ecnige uren aan het welzijn der mensch-
hcid geofferd.
Palestina het gesprek van den
dag.
Vele duizenden voetgangers banen zich een
weg door het gedrang, de café's vullen zich
met cigaretten en waterpijpen rookende
mannen. Eerwaardig uitziende Bcdocïnen
debat tecrcn met moderner Arabieren over
politiek Palestina is het onderwerp van
den dag en over zaken. Kooplieden trach
ten hun tapijten te verkoopen en hoog aan
den minaret maant de muezin de geloovi-
gen tot het gebed aan.
Slechts weinig Europeanen.
Slechts weinig Europeanen ziet men te
midden van deze mcnschenmenigte, want
zooals bijna overal in tropische landen leeft
de Europeaan als heer en meester ietwat
afgezonderd en laat hij •zich snel naar zijn
club rijden. Overigens vindt men in Bagdad
niet al te veel Europeanen,
Toch merkt men steeds weer, dat
Irak eens een Britsch mandaat was
en ook op het oogenblik nog onder
Engelschen invloed staat. Naast
weinige kooplieden wonen in het
land nog cenige honderden Britten,
die als raadsman der verschillende
ministeries, spoorwegambtenaar, lei
der van financiëele instellingen, in
genieur, enz. in dienst van de regee
ring zijn. Verder wonen er nog ceni
ge Franschen, Duitschers en Ameri
kanen. Het Europeesche element is
dus zwak vertegenwoordigd in Bag
dad, wanneer men bedenkt, dat deze
stad 300.000 inwoners heeft. 75% van
de bevolking is Arabisch en Moham-
medaansch.
Zeer klein is het aantal Chaldeïsche en
Assyrische Christenen, van wie de eersten
ook Arabieren zijn, de laatstcn niet. Zeer
aanzienlijk daarentegen is het aantal Jood-
sche inwoners (n.1. 60.000), die als streng
religieuse kaste in een afzonderlijke wijk
van de stad wonen. Zij behecrschen den han
del en het financieeie leven, maar treden
politiek niet op den voorgrond. Met onrust
volgen deze mcnschen natuurlijk de gebeur
tenissen in Palestina met opmerkzaam
heid de Arabieren.
Heden opening van de interna
tionale pluimveetentoonstelling
te Amsterdam.
Wanneer heden minister Steen-
berghe de groote internationale
pluimveetentoonstelling „Avicorni"
in de Apollohal te Amsterdam zal
openen, zullen meer dan zesduizend
hoenders hun kakelende stemmen
verheffen om den feilen concurren
tiestrijd om de kampioensplaats in te
zetten. Hoenders zijn ijdel, en, al
hceten zij nu Wvandotte, of Leg
horn, of Barnevelder of Ancona, of
wat er nog meer van de duizender
lei fokvarieteiten in het pluimvee-
domein te vinden is, zij raken niet
uitgekakcld over hun bonte veeren,
hun trotschc kammen en hun prach
tige kleuren. In de groote hal is het
dan ook een lawijt, waarbij alleen
den keurmeesters hooren en zien
nog net niet vergaat.
Wat er te bewonderen valt.
Allereerst zijn er de z.g. bedrijfsklasseh,
die onder voorzitterschap van ir. G. .1. Tuk
ker, den rijkspluimveeconsulcnt, worden ge
keurd, en waarvoor alléén toornen zijn toe
gelaten die twintig van de nieest bekende
bedrijven hebben ingezonden. Daarop volgt
de zeer belangrijke groep van de Nederland
se!) e hoenderrassen, verzameld door de Ne-
derlandsche Hoenderclub, die ditmaal haar
veertigste Clubtentoonstelling houdt.
In deze groep is tevens de clou
van de tentoonstelling te vinden, na
melijk een uitgebreide inzending van
ITollandsche witkuiven. De beroemde
Hollandsche hoenders zijn in 151
soorten opgesteld, terwijl er ook een
Belgische deelname is met z.g. Brae-
kels en Mechelsche hoenders.
Duitschland is vertegenwoordigd door een
serie z.g. „naakthalzen", die den leek vaak
aan een onaangenaam soort roofvogel doen
denken, maar in het oog van den fokker wél
het meest des keurmeesters aandacht waard
zijn. De Fransche inzending prijkt met de
fraaie Faverolles en La Brosse, terwijl En
geland natuurlijk pareert met zijn Susscx
en Orpingtons.
Ook fazanten, duiven, eenden en
ganzen.
Doch, wanneer men de gevederde verte
genwoordigers van al deze namen, die het
gevolg zijn van een zorgvuldigon en toege
wijde n fok heeft aanschouwd, en de lange
rijen kooien en volières volgt, dan komt men
tot de ontdekking, dat het niet alles kip is
wat hier kakelt. Weliswaar zijn er 160 prijs-
belustc leghorns, 179 enorme Wyandotten, 150
rossige Rhodc ïslnnd Reds, en nog talloozc
inzendingen die de keurmeesters voor een
waarlijk zeer moeilijke taak plaatsen, maar,
om hun kleuren en om hun kennersoogen
vereischende rasmerken, vragen ook hon
derden fazanten, duiven, eenden, ganzen en
siervogels de aandacht.
Voor vaklieden behelst de categorie pluim
vee eveneens alles wat koniin en marmot
heet, en zoo zijn ook deze dieren in lange
reeksen kooien op de tentoonstelling onder
gebracht om zich te onderwerpen aan het
vakkundige tasten van den keurstok en de
streeling van den kennershand, die vacht en
kleur en vleezigheid beoordeelt.
Voor de zesduizend dieren, die thans voor
enkele dagen in de Apollohal logies hebben
gekregen, zijn niet minder dan veertig keur
meesters van 's morgens vroeg tot 's avonds
laat in de weer om de beste exemplaren,
d.w.z. de beste producten van den fokkers
kunst uit te kiezen en hun de hun toeko
mende eerbewijzen te verschaffen. De be
langstelling is in het gelieele land en ook
daarbuiten zeer groot.
Geen croquetjes na
middernacht
De rechtbank te Haarlem heeft
gisteren uitspraak gedaan in een
principiecle zaak tegen een banket
bakker uit Haarlem, die terecht had
gestaan, omdat hij na twaalf uur
's nachts zijn automatenhal ge
opend had gehouden.
De kantonrechter had hem vrijgespro
ken, doch de ambtenaar van het O. M. was
in beroep gegaan. De agent van politie, die
het proces-verbaal had opgemaakt, deelde
mede, dat de banketbakker art. 145 der poli
tieverordening had overtreden,, waarbij het
openhouden van tapperijen na 12 uur
's nachts strafbaar wordt gesteld.
De officier, van justitie meende, dat de
politieverprdoning overtreden was en eisch-
te een geldboete van zes gulden subs. zes
dagen hechtenis. Gisteren heeft de recht
bank den banketbakker veroordeeld tot een
geldboete van een gulden subs. een dag
hechtenis.
Naar aanleiding van een desbetreffend
voorstel van den Middenstandsraad heeft de
minister van Economische Zaken thans be
paald, dat voorloopig zonder zijn vergunning
geen inrichting zal mogen worden gevestigd,
waarin het broodbakkersbedrijf zal worden
uitgeoefend.
Elke winkel waar brood verkocht
wordt.
Onder het broodbakkersbedrijf wordt pist
alleen verstaan een bakkerij in den eigenlij
ken zin, maar ook elke winkel waar brood
verkocht wordt. Uitgezonderd hiervan is het
verkoop van brood voor verbruik ter plaatse.
Het nieuwe tijdelijke vestigingsverbod
voor bakkerijen, dat zal gelden totdat de ves-
tigingseischen voor bet bakkerij bedrijf zul
len zijn ingevoerd, geldt voor het geheele
land, dus ook voor Amsterdam en Rotter
dam.
De minister is te gereeder overgegaan tot
deze beslissing nu door dé ervaring bij de
toepassing van het tijdelijk vestigingsverbod
in het slagers bed rijf wel duidelijk gebleken
is, hoevelcn zich op onberaden wijze als zelf
standig patroon willen vestigen, daarbij ge
dreven door de vrees, dat straks zekere
eischen van handelskennis en vakbekwaam
heid zullen worden gesteld.
Medeleven met den
gegijzelden journalist
Zelfs raadsleden bezoeken hem.
Het bestuur van de Haagsche Journa
listen Vereeniging heeft het volgende tele
gram aan den heer C. L. Hansen, den ge
gijzelden journalist, gezonden:
„Het bestuur van de Haagsche Journalis
ten Vereeniging spreekt zijn waardeering uit
voor de wijze waarop u bent opgekomen voor
de beste tradities van ons vak en wenscht
u van harte toe, dat de gijzeling, welke naar
zijn meening principieel niet gerechtvaar
digd was, terwijl bovendien de publicatie
het algemeen belang niet kon schaden, spoe
dig zal worden opgeheven.'!
Aan belangstelling met zijn lot ontbreekt
het den heer Hansen niet. Hij ontving reeds
vele brieven en telegrammen van collega's
uit Den Haag en van elders en van lezers
van zijn blad.
De heer Hansen krijgt bovendien veel be
zoek. Ook verschillende raadsleden hebben
hem in het Huis van Bewaring opgezocht.
Rechercheurs hebben
succes
Smokkelaar van Leeuwarden
naar Zwolle achtervolgd en
aangehouden.
Recherche-ambtenaren van den dienst
van invoerrechten en accijnzen te Zwolle
hebben op het perron van de Nederlandsche
Spoorwegen aldaar een zekeren V. aange
houden, een bekend smokkelaar uit Leeu
warden, toen deze, komende van zijn woon
plaats, op het punt stond, met een koffer,
waarin zich eenige duizenden pakjes onge
zegeld cigarettenpapier bevond, en een kof
fer met gereedschappen, die kennelijk
moesten dienen om de smokkelwaar te
kunnen verbergen, in den trein naar
Amersfoort over te stappen. De man had
deze koffers juist uit het, bagagebureau ge
haald. I-Iij was reeds vanaf Leeuwarden
door de rechercheurs achtervolgd. Toen hij
zich met de smokkelwaar uit de voeten
wilde maken, werd hij gearresteerd.
De koffers met inhoud zijn in beslag ge
nomen.
Familiebespreking op
huize Doorn
De ex-kroonprins van Duitschland is
Woensdagavond op huize Doorn aangeko
men. Vermoedelijk zal hij tot het einde van
de week daar vertoeven.
Tevens wordt op huize Doorn verwacht de
prinses Irene van I-Iosscn, een schoonzuster
van den ex-keizer, en weduwe van Prins
Heinrich, broeder van den ex-keizer.
Men meent, voorts, dat hier ook nog zullen
aankomen de Prins en Prinses Waldemar
van Pruisen.
Het doel van deze bezoeken is om op huize
Doorn familiebesprekingen te houden.
Men acht het niet onmogelijk, dat de be
sprekingen verband houden met het onlangs
aan de familie Hessen in België overkomen
tragische vliegtuigongeluk,
Portugal viert den gedenkdag van zijn on
afhankelijkheid. Tienduizenden leden van
de Staatsjeugd en andere nationale organi
saties trekken met vlag en vaandel door
Lissabons straten.
Zelfs de trouwe Moina kan hem
geen troost geven.
Mok, de groote gorilla uit. den Londenschen
dierentuin heeft zich met een geheimzinnig
waas omgeven. Niemand weet, wat er met
hem gaande is. Dr. Wevers, die hem onder
zocht tast in het duister, ook z'n oppasser
begrijpt er niets van. Hij weet alleen dat ecu
zware mist, drie of vier weken geleden, Mok
heeft verkouden gemaakt. Sindsdien heeft
hij geen eetlust meer en houdt zijn slaap
kamer. En Moina, de vriendin van Mok,
wijkt niet van zijn zijde. Maar ook zij kan
geen verklaring vinden voor de houding
van haar vriend.
De laatste vier dagen heeft Mok niets ge
geten en Moina staart hem peinzend aan en
maakt zich terecht ernstig ongerust.
Maar niet alleen Moina is bezorgd over
den toestand van haar vriend, ook de direc
tie van den Dierentuin vraagt zich. angstig
af, of Mok sterven zal? Immers, gorilla's zijn
zeldzaam en het heengaan van Mok zou een
zwaren slag beteekenen voor den Londen
schen Zoo. En dan te bedenken, hoe zorg
vuldig er steeds op Mok gepast is. Men gaf
hem, aldus een bericht in de Daily Express,
het beste van het beste! Biefstuk; rijstpud
ding; ylceschextracten; fruit, als: noten en
rozijnen; sinaasappelen, bananen en peren.
Kortom alles wat meneer lekker vond. Maar
zelfs de fijnste lekkernijen konden Mok er
niet toe verleiden om ze tot zich te nemen.
Noen, men maakt zich ernstig ongerust
over Mok en Moina wel het meest. Ze troost
haar vriend met zachte lokkende geluidjes,
maar Mok staart haar aan met niets zeg
gende oogen en valt dan terug in zijn apa
thie.
Berlijn geeft het voorbeeld: de
gramofoonplaat kan bij het on
derwijs niet worden gemist.
Het weekblad „Nazionalsozialistische Er-
ziehung" deelt mede, dat de afd. „Film
und Platten" der stad Berlijn, in samen
werking met den Nationaal-Socialistischen
Onderwijzersbond een centraal gramofoon-
platenarchief heeft ingericht, waar do be
langrijkste gramofoonplaten op paedago-
gisch gebied zullen worden verzameld. Alle
Bcrlijnsche scholen kunnen hier gratis gra
mofoonplaten lcencn.
Wij vernemen, dat het Ministerie van On
derwijs verwacht, dat het voorbeeld van
Berlijn door andere Duitsche steden zal
worden gevolgd. De toekomst zal zijn, dat
alle Duitsche steden een gramofooncentrale
zullen hebben. De gramofoonplaat kan niet
worden gemist, aldus onze zegsman, bij het
onderwijs in vreemde talen, aardrijkskun
de, natuurhistorie, muziekgeschiedenis en
dan niet te vergeten zingen. Er is eigenlijk
geen vak meer te bedenken, waar niet de
gramofoonplaat af en toe behulpzaam bij
kan zijn. Neem b.v. een vak als gymnas
tiek, Eerst, wanneer de gramofoon mee
helpt, komt er ook „muziek" in dit on
derwijs en krijgen de leerlingen geestdrift
voor de lessen.
De „Nazionalsozialistische Kulturgemein-
de", heeft eveneens al een „gramofoonpla-
tenring" gevormd.
Aan den dood ontsnapt
Ongedeerd uit een totaal ver
brijzeld vliegtuig gekropen.
Mr. B. L. Taylor, wonende in Winton-
Itoad, Northcnd, Portsmouth, verdwaalde
in den mist toen hij een solovlucht «naakte
van Bristol naar Portsmouth.
Nabij Ilfracombe trachtte hij een noodlan
ding te maken; de machine werd door een
rukwind eegrepen en tegen de aarde ge
worpen. Wonder boven wonder kroop de
vliegenier geheel ongedeerd uit het geheel
.verbrijzelde toeajel.
Hij loopt, zit; eot en drinkt. Hij
rookt, kookt en bestuurt een
auto.
In Londen werd de mechanische mensch'
vertoond en volgens de „Daily Express''
heeft deze vernuftige uitvinding de tocschom
wers perplex doen staan.
Het geldt hier de uitvinding van een Duih
gcher, die zeven jaar heeft noodig gohad
om het resultaat te bereiken, hetwelk hij
thans bereikt heeft. Deze mechanische
mensch was zoo echt., dat men moeite had
te gelooven, dat het een pop was en men
veeleer wilde aannemen, dat het iemand
was die „in t,rance" handelde.
De toeschouwers mochten natuurlijk den
mechanischen mensch niet aanraken, maar
op een afstand van ongeveer tien meter kon
men niet zeggen of de oogen al dan niet
echt waren en of het gelaat niet van vleesch
en bloed was.
De mechanische mensch', die keurig ge-
kleed was, heeft volgens het Engelsche
blad het onderstaande laten zien: Hij
stond op van een stoel en liep de kamer
door over de geheele lengte.
Hij nam z'n vilten hoed af en boog meï
veel gratie, naar links en naar rechts.
Hij rookte een sigaret en liet de blauwe
rook door zijn neusgaten komen.
Hij dronk een glas met water leeg; nam
eerst het glas van de tafel op en zette het
daarna weer rustig neer.
Hij verorberde een stuk cake en: men zag
den Adamsappel duidelijk op en neer gaan.
Hierna deed hij een elk verstomd staan,
door in perfect Engelsch te zeggen: „Hoe
gaat bet u allen?" De mond maakte daarbij
de beweging van spreken, ook de lippen be
wogen.
De uitvinder vertelde nog, dat de mecha->
nische mensch in staat was een auto te be
sturen; een cake te bakken en machines te
bedienen.
De uitvinder staat op grooten afstand van'
den mechanischen mensch als hij met rus
tige slem zijn bevelen geeft.
Een journalist komt ©r achter,
ofschoon alleen de hotelhoud
ster in het complot was.
Maar de fotograaf ving bót!
Zooals wij alreeds hebben gemeld, heefü
een verslaggever van de Daily Express
prins Karei van België, de „onvindbare"
ontdekt in een hotel te Londen.
Over deze ontdekking geeft hij thans in
zijn'blad do volgende aardige bijzonderhe
den:
Prins Karei Van België, beide armen vol'
met Kerstpakjes, rende weg, liever dan.
met mij te praten over de geruchten, welke
er liepen over een verloving van hem met
Lady Anne CavendishBentinck, toen hij
bemerkte, dat ik hem herkend had op de
treden van zijn hotel te Londen, waar hij
zich verborgen had.
Zijn stalmeester, baron Goffinet, een
man van middelbaren leeftijd deed met
z'n parapluie een aanval op mij en op mijn
fotograaf, toen hij zag, dat we van plan
waren een opname te maken. Op een in
derdaad heldhaftige wijze dekte' hij voor
den Prins den aftocht.
Toen de Prins ongezien uit het Victoria-
station wist te komen, nam hij een „cab"
naar Bayswater en het dichtst bij Wel-
beek Abbev, waar zijn broer, Koning Leo-
pold en zijn moeder als gasten verble
ven, was zijn verblijf in het hotel in Ox-
fords treel.
Hij 'bracht den nacht door te Londen,
terwijl de menschen uit Welbeck beweer
den, dat hij aan het dansen was met
Lady Anne in de balzaal op Welbeck-
Abbey.
Prins Karei en baron Goffinet namen;
van den trein elk een afzonderlijke „cab"
naar het hoteï en bespraken er kamer 29.
De baron liet zich gewoon inschrijven als
Goffinet; Prins Karei teekende in het ho-
telregister als mr. C. Dorson. Hun slaap
kamer had een tweepersoons bed, terwijl
ze een gemeenschappelijke zitkamer hacL
den.
Toen ik me aan het hotel vervoegde,
stopte juist een cah voor den ingang en
stapte baron Goffinet uit, liaast' onherken
baar door een zwarte bril welke hij had
opgezet. Hij zag mijn fotograaf, die juist
van plan was een opname te maken, leen
de vlug de pai'apluie van den Prins, hief
deze in de hoogte en riep, terwijl hij van
de cab over het trottoir naar hfct hotel
snelde: „Allez! Allez! (Ga weg, ga weg!)'
Intusschen bleef de Prins glimlachend
in de „cab" zitten. Toen hij echter zag, dat
de kust veilig was de baron had positie
gekozen tusschen hem en den fotograaf
met de parapluie nog steeds omhoog, ge
reed om toe te slaan, raapte hij z'n pakjes
bij elkaar en rende het hotel binnen. De
deur werd haastig gesloten en het gor
dijn werd neergelaten.
De Prins en de baron gebruiken hun
maaltijden in de gemeenschappelijke eet
zaal en gaan steeds vroeg te bed. Alleen
de beheerdster van het hotel een Bel
gische van geboorte was in het complot.
Hardnekkige geruchten blijven in Londen:
de rondo doen. dat de Prins zich binnen
kort zal verloven met Lady Anne Caven
dish, ofschoon haar moeder deze geruch
ten even hardnekkig tegenspreekt.
Door een huwelijks
geschenk gedood
De twee-en-dertigjarige Robert OSwald
Ilall uit Putney werd dood in zijn bad ge
vonden met zijn handen op een draagbare
radiateur.
Het onderzoek door deskundigen wees uit,
dat de ongelukkige den dood door electro-
cutie had gevonden, zulks tengevolge van
een fout in het toestel.
Als tragische bijzonderheid vertelt do
Daily Express erbij, dat de radiateur een
huwelijksgeschenk was.
