RADIO
Sirene kondigt e
blijde geboorteian
Beroemd redder van
Hollands kust overleden
De hoofdstad
gealarmeerd
PROGRAMMA
de don juan
,\et
E D G A R R I C
BURROUGH
No. 28.
Tarzan tilde het slappe lichaam op zijn
schouders en klom terug de bomen in. Van
daar begon hij, toen het dorp ontwaakte en
men bemerkte, dat de bewaker verdwenen
was, lang en onheilspellend te kreunen. Toen
de plunderaars in zijn richting keken, gooide
hij plotseling het lichaam over hun hoofden
heen, zoodat het tussen de verschrikte me
nigte terecht kwam. De angst voor de onbe
kende vijand, die ze nooit zagen, groeide
steeds. Er begon een ware paniekstemming
in het kamp te heersen en de kannibalen
smeekten ten slotte hun meesters om deze
vreselijke plek te verlaten. De Arabieren voel
den er echter weinig voor, met hun gestolen
buit door de jungle te trekken. Maar toen
Tarzan en zijn krijgslieden de volgende mor
gen terugkeerden voor een aanval, vonden ze
de booswichten gereed om te vertrekken. Tar
zan verijdelde hun poging om het dorp in
brand te steken. Verder plaatst hij zijn man
nen op gezette afstanden langs het pad. Als
de colonne passeerde, zou elke speer of ver
giftige pijl, goed gemikt, een vijand kunnen
vellen. Tarzans opzet slaagde volkomen. Zijn
taktiek van onzichtbare aanvallen dunde de
gelederen van de toch al gedemoraliseerde
bandieten nog aanmerkelijk. Maar nog wil
den zij het gestolen ivoor niet prijsgeven. Drie
dagen lang zette de steeds kleiner wordende
troep de vreselijke tocht voort. Ieder uur
sneuvelden er enkelen. Op de vierde ochtend
schoten de Arabieren twee slaven dood om
de anderen een voorbeeld te stellen en hun te
dwingen verder te gaan met de nu gehate
last. En toen ze dit deden, klonk er helder
en vreemd een stem, heel geheimzinnig uit de
jungle.
qe oost.
Desa en stad maken zop voor
het groote leest.
Alles duidt er op, aldus de N!t., dat,
wanneer de lang verbeide blijdeling in
Indië bekend zal worden, de gele Indi
sche gemeenschap op ongeëvenafc wijze
leest zal vieren.
Er zijn speciale voorzieningen troffen
voor berichtgeving over den gehee Archi
pel door Aneta, in overleg met dorheid.
Een tvpeerende bijzonderheis,
dat de sirene (welke zioh opet
Anelagebouw bevindt en waaor
koude wordt gedaan dat een b<g-
rijk bericht is binnengekomenal
blijven zwijgen wat er ook mojje-
schieden, zoolang het verheiwl
bericht nog niet is ontvangen, ut
iedere burger van Batavia zak
ten, dat, indien eenmaal de s.e
wordt gehoord, het groote mott
werkelijk daar is.
De toenemende spanning blijkt in chen
van diverse kanten bij elk geluid,t iet
of wat op dat van een sirene gelijk
Intusschen werken talrijke orgaüies,
zoowel in Batavia als in de andcretden,
aan de voorbereidingen voor de feesHng.
Overal wordt vlaggcdoek gekocht men
is reeds .bezig illuminaties aan de vo^am-
stc gebouwen aan te brengen.
Desa ën stad wedijveren in ani om'
alles zoo mooi mogelijk te maken.
In inheemsche straken, in het binrand
dus, zal de verspreicTing van het ber op
eigenaardige wijze geschieden. In elkng-
gar (bedehuis) zal op de bedoeg tien
geslagen. De bedoeg, welke een vee'ger
geluid heeft dan de tong-tong, is uits'md
bestemd voor den oproep bij pleclu of
religieuze gebeurtenissen. Doordat dme
bedoeg het van een volgende ovemeenlus
op liet eerste geluid ook het bericht >rt-
draagt, zal op deze eigenaardige wijiet
heugelijke bericht over geweldige er-
vlakten en afstanden worden evrspre
Op den grooten feestdag zelf zullen -al
optochten worden gehouden. In Batav.al
die optocht Arabische, Chineesche. inn-
sehe en Europcesche groepen omvn.
Hoogstwaarschijnlijk zal deze optochij
avond met fakkelverlichting een fantadi
schouwspel van eenheid in oranjehult^-
lovercn.
Tasikmalaja vierde reeds II
Ook grappige incidenten blijven natutk
niet achterwege. Zoo is dezer dagen op
kele plaatsen gebleken, dat de bulletinse
uiteraard reeds gereed zijn gelegd, top
rechte waren verspreid, zoodat een verv>-
de feestviering in Tasikmalaja hiervart
resultaat was. Verder spoorden kortgelj
eenige reizigers langs een feestelijk ver-
de desa, waarop zij dachten dat „hel
zoover was", en onmiddellijk naar huis
rugkeerden, om daar te vernemen dat
eenig geduld geoefend moest worden.
In den ouderdom van 67 jaar is te Noord-
wijk aan Zee overleden de heer Jan van
Kan, secretaris van de plaatselijke commis
sie der Noord- en Zuidhollandsclie Redding
maatschappij.
Jan van Kan, die ongeveer een halve
eeuw nauw aan het reddingwezen was ver
bonden, maakte van 1887 tot 1902 deel uit
van de bemanning van de reddingboot te
Noordwijk aan Zee.
In de 15 jaar dat hij actief aan het red
dingswezen deelnam, heeft hij zeer vele
reddingen meegemaakt. Hem werden bij
Koninklijk Besluit resp. de bronzen, de
zilveren en gouden medaille voor menschlie-
vend hulpbetoon toegekend. IIij was na
Dorus Rijkers de eerste, die de groote gou
den medaille van de Noord- en Zuidhol-
landsche Redding-maatschappij verkreeg.
Deze hooge onderscheiding verdiende hij
in November 1919, voor zijn zeer rroedig
optreden bij de redding van de Kw. 47.
De reddingboot welke was uitgevaren bij
den eersten tocht naar den gestranden log
ger, sloeg om en drie leden van de beman
ning van de reddingboot verdronken. Daar
op nam Jan van Kan het initiatief voor
een tweeden tocht, waarbij hij het bevel
over de boot had en vergezeld was van zijn
zoons, die later ook roeiers zijn geworden.
Als lid-secretaris van de plaatselijke com
missie -schroomde hij niet zelf de riemen ter
hand te nemen.
Een -paard als reddingsboei.
Den eersten keer dat van Kan zich bij
het reddingwezen onderscheidde, was hij
smidsknecht van beroep en 19 jaar oud Hij
was toen nog geen lid van de bemanning
van de reddingboot.
Een paar visschers die op een
bomschuit in nood verkeerden, redde
hij met behulp van een paard. Hij
begaf zich hiermee te water en be
reikte, met het dier zwemmende,
de visschers. Op honderd meter af
stand van het strand haalde hij de
visschers uit de branding. Zij gre
pen zich aan het paard vast en zoo
bracht van Kan hen naar den wal.
Voor deze redding ontving hij de bronzen
medaille voor menschlievend hulpbetoon
van koning Willem III. Dit was de eerste
medaille van een lange reeks. Na deze red
ding werd van Kan lid van de bemanning
van de reddingboot.
Tot zijn dood toe leefde hij met volle be
langstelling voor alles wat op het redding-
wezen betrekking had en aan zijn functie
te Noordwijk gaf hij zich met volle tocwij
ding.
Steekpartij in Groningsch café
Dader voortvluchtig.
Dinsdagavond is in een café aan de Nieuw-
straat te Groningen ruzie ontstaan, waarbij
een der aanwezigen, H. K., wonende Folkin-
gedwarsstraat, met een dolk in de borst
werd gestoken.
Hierbij werd een long getroffen.
Het slachtoffer is naar het Academisch
Ziekenhuis overgebracht. Zijn toestand is
wel ernstig, doch niet levensgevaarlijk.
De recherche zoekt naar een zekeren L.,
afkomstig uit Leeuwarden, die thans voort
vluchtig is. Het wapen is nog niet gevonden.
Luchtbeschermingsproeven.
De Luchtbeschermingsdienst van de hoofd
stad heeft gistermorgen een proef ge
nomen ten einde de bruikbaarheid van si
renes als alarmoeringsmiddcl bij luchtaan
vallen te toetsen aan den gewonen gang van
het stadsleven.
Aan een 25-tal bedrijven in Am
sterdam was verzocht op een be
paald tijdstip in de ochtenduren de
luchtdrukfluit of stoomfluit gedu
rende 60 seconden te laten werken,
en zoo was het precies 7 minuten
over half elf toen het geluid van
loeiende sirenes de stadsbewoners
op straat en in hun huizen overviel.
Dit was, naar de heer j. j. D. H. Ver
schoor, hoofd van den Luchtbeschermings
dienst ons mededeelde, dan ook de bedoe
ling. De bevolking moest door het alarm
worden overvallen, evenals de meer dan
2000 personen, die officieel met de waarne
ming waren belast.
Als de meest geschikte wijze
waarop de controle kon worden uitgeoefend
en waarop men zich de zekerheid van be
trouwbare rapporten kon verschaffen, had
men de hulp van de hoofdstedelijke politie
ingeroepen. Elk politieambtenaar had dan
ook de opdracht gekregen over zijn bevin
dingen tusschon kwart over tien en kwart
voor elf, waar hij zich danook bevond rap
port uit te brengen. Anderzijds vulden ook
de fabrieken, die hun medewerking tot deze
proef hadden verleend, vragenlijsten in,
welke evenals de door de „luisteraars" inge
vulde naar 't hoofd van den Luchtbescher
mingsdienst zullen worden opgezonden.
Uiteraard zal het nog wel eenigen tijd in
beslag nemen, voordat de ruim 2000 rappor
ten zijn gerangschikt en het resultaat daar
van in een overzichtelij ken vorm zal zijn
weergegeven.
Gistermiddag tusschen kwart over twee
en kwart voor drie word een tweede proef
genomen, ditmaal van een centraal punt uit
ingezet, n.1. door de sirene van den Lucht
beschermingsdienst op dé La vondelschool
aan de Papaverhoek. Dit geschiedde om 19
minuten over twee, waarop alle bedrijven,
die hun medewerking hadden toegezegd,
eveneens hun sirenes in werking stelden.
Ook hiervan zullen rapporten worden inge
zameld.
VRIJDAG 81 DECEMBER 1987.
Jaarsveldzcndcr op 415,5 m.).
Hilversum I. 1875 m. (Tevens over den
8.00 NCRV, 12.302.00 's nachts KRO.
8.00 Schriftlezing, meditatie, gewijde muziek
gramof oonplaten
8.30 Gramofoonmuziek.
9.30 Gelukwenschen.
9.45 Gramofoonmuziek.
10.30 Morgendienst.
11.00 Gramofoonmuziek.
11.15 Sopraan en piano.
12.00 Berichten.
12.15 Gramofoonmuziek.
I.00 De „Gooilanders".
3.00 Gramofoonmuziek.
3.30 Trio Beute-Zepparoni Hemerik.
4.45 Felicitaties.
5.00 Voor de kinderen.
5.45 Apollo-ensemble.
7.00 Berichten.
7.15 Gramofoonmuziek.
7.30 Nederduits Hervormde Kerkdienst.
9.00 Berichten A.N.P. Herhaling S.O.S.-Be
richten.
9.15 Gramofoonmuziek.
9.30 Oudejaarsavondprogramma (Toespraak,
NCRV-orkest en solisten). (Om 10.30 Be
richten ANP).
12.15 Gelukwenschen aan Zeevarenden.
12.302.00 Gramofoonmuziek, toespraak, Ge
lukwenschen van Zeevarenden en het
KRO-orkest.
Hilversum H. 301 m.
8.00 VARA, 10.00 VPRO, 10.20 VARA.
12.00 AVRO, 4.00 VARA, 7.00 VPRO, 9.00
VARA, 10.40 VPRO.
8.00 Gramofoonmuziek.
10.00 Morgenwijding.
10.20 Declamatie.
10.40 Gramofoonmuziek.
II.10 Vervolg declamatie.
11.30 Orgelspel.
12.00 Gramofoonmuziek.
12.30 De Palladians.
1.30 Gramofoonmuziek.
2.00 Causerie „De belangrijkste vraag".
2.30 Orgel en altviool.
3.10 Gramofoonmuziek.
3.20 AVRO-Dansorkcst.
4.00 Gramofoonmuziek.
5.00 Voor de kinderen.
5.30 ..Fantasia".
6.35 Politiek radio-journaal.
6.55 Gramofoonmuziek.
7.00 Reportage.
7.30 Nederduits Hervormde Kerkdienst.
9.00 „The Ramblers", het Souvernir-orkest ea
solisten.
10.30 Berichten ANP.
10.40 Avondwijding.
11.00 Gevarieerd Oudejaarsprogramma.
12.00 Nieuwjaarstoespraak. Hierna: Geluk-
wensch namens opvarenden van schepen e»
gramaf oonplaten.
12.30 Nieuwjaarswensch.
12.35 Groeten van schepelingen.
1.002.00 Vroolyke Revueklanken uit 1937,
ZATERDAG 1 JANUARI 1988.
VARA-uitzending. 10.0010.20 v.m. ep
7.30—8.00 VPRO.
10.12 Orgelspel.
10.40 Declamatie.
11.00 Gramofoonmuziek.
12.00 Ren Kopartzky en zgn Tipica Orkest,
1.00 Gramofoonmuziek.
I,30 Spraan en alt.
2.00 Dialoog.
2.05 Gramofoonmuziek.
2.20 Prijsvraag.
2.45 Amateurs-uitzending.
3.20 „Fantasia".
4.00 Declamatie.
4.15 VARA-orkest en solist.
5.00 Uitzending van de Centrale Bond van
Transportarbeiders.
6.00 „The fout bleu Stars", en gramofoon
muziek.
6.30 Folkloristische reportage.
7.00 „Filmland".
7.30 Nieuwjaarstoespraak.
8.00 Herhaling SOS-Berichten.
8.03 Berichten ANP, VARA-Varia.
8.15 Radiotooneel met muziek.
9.15 „En nu Oké
10,30 Berichten ANP.
10.35 Toespraak.
10.45 Hammond-orgelconcert.
xl.00 Radiotooneel.
II.10 Weensche muziek.
11.4512.00 Gramofoonmuziek.
Hilversum H. 301 m.
8.30 KRO, 9.S0 NCRV, 11.15—12.00 KRO.
8.30 Morgenwijding.
9.30 Jeugddienst-Kerkkoor.
10.00 Gramofoonplaten.
10.20 Nederduits Hervormde Kerkdienst. Na
afloop gewijde muziek (gr.platen).
12.15 KRO-orkest.
1.00 Koninklijke Harmonie, Den Bosch.
1.30 Gramofoonmuziek.
I.45 Vervolg Koninklijke Harmonie, Den
Bosch.
2.15 Kinderuur.
3.05 Gramofoonmuziek.
5.45 De KRO-Melodisten, en solisten.
6.30 Gramofoonmuziek.
7.00 Vervolg KRO-Melodisten.
7.45 Gramofoonmuziek.
8.00 Berichten A.N.P. Mededeelingen.
8.15 Overpeinzingen met muzikale omlijsting.
8.35 Gramofoonmuziek.
8.45 Radiotooneel met muziek.
9.25 Gramofoonmuziek.
9.40 „Bastien en Bastienne", opera.
10.30 Berichten A.N.P.
10.40 De KRO-Melodisten en solist.
II.3012.00 Gramofoonmuziek.
FEUILLETON.
i met een zweem van verwachting. Wat kon
I het gezin van Peter Cradd overkomen, dat
niet ten kwade zou zijn? De heer des huizes
sprak met bewustzijn zijn verdere leugens
uit.
„Ik heb een neef in Nieuw-Zeeland," zei hij,
„maar vergis ik me niet, dan heeft geen van
jullie ooit van hem gehoord. Hij is een rijk
man. Zoover mij bekend, ben ik zijn naaste
bloedverwant. Hij heeft den wensch te kennen
gegeven dat ik onmiddellij' moet overkomen.
Hg heeft het volle bedrag voor de passage-
kosten overgemaakt. En bovendien het noo-
V dige geld om tijdens mijn afwezigheid in de
T J behoeften van het huishouden te voorzien."
Nu was de bom inderdaad gebarsten. Zg
roman door staarden hem ademloos aan. En in die wei-
nige oogenblikken werd Peter Cradd met de
gave der helderziendheid begiftigd. Hij keek
6. phillips- iran den een naar den ander en las ieders ge-
ODDenheim3achten- Daar stond Henry. zijn oogen uit-
™)uilende, zijn prijscourant nog in zijn rechter-
6. land. Voldoende om in de behoeften van het
*t. Eonige wat zij voor heirv voelden, was 'mishouden te voorzien. Zou het ook strekken
lauw medelijden, vermengd met een verned<m zijn üefsten hartewensch tot vervulling te
rende deernis met zichzelven, dat zij met zullen komen Naast hem was George, ook al
een man en vader opgescheept zaten. Zooda^.vjgtische berekeningen makende. Zou het
gedurende deze korte oogenblikken niemantrekken om hem te laten gaan naar dien
hunner geloofde aan de mogelijkheid, dat he]eermaker in 't strand, waar hij nooit langs
rad der fortuin zich zou keeren ten gunstton gaan zonder 'n steek in 't hart te voelen?
van iemand, die er zoo weinig aanspraak o]n Lena, haar vrij mooie oogen nu wijd open
had. Lena was weer uit haar stoel opgestaamsperd. zich afvragende, hoeveel het wel zou
Henry begon de prijscourant weer in te kijketj^ of zy er den eersten stap in hooger
George telde zijn kleingeld na, en bedacht:eeren mee zou kunnen zetten? En tegen-
waaraan hij het het best kon verkwisten. Mrs,er hem Harriet, nijdig, achterdochtig, in
Cradd keek haar man fronsend aan. njfel, niet in staat om te gelooven dat een
„Waar deed je dat voor, Peter?" vroeg zijan zooals Peter Cradd in het bezit zou kun-
„Waarom al die illusies bij hen opgewekt ?"n zijn van een neef met geld, of, zoo ja, hoe
„Lieve." antwoordde hij onbeschroomd, „ikt mogelijk was, dat hij wenschte hem te
heb vandaag een brief ontvangen. Er is letam.
gebeurd." Peter Cradd ging voort met spreken.
Allen keerden zich weer naar hem toe ,Tot zoover, Harriet, heb ik je voor de huis
houding wekelijks een bedrag van vier pond
tien gegeven, wat je tot mijn groote spijt, on
voldoende vondt, zoodat wij, vrees il-, dikwijls
met lastige schuldeischers te doen gehad heb
ben.
Jij, George, en jij, Henry, hebben bij ons in
gewoond, zonder een cent kostgeld te betalen,
en af en toe heb ik jullie wat toegestopt om je
uitgaven te dekken. Lena betaalde 10 shillings
per week geloof ik, maar dat is méér dan ver
effend door het lesgeld, dat ik Mr~. Maloney
heb moeten betalen om haar voor manicure op
te leiden. De andere voor de huishouding be-
noodigde uitgaven heb ik zelf gedragen. Zooals
jullie allen weten, bedroeg mijn salaris vierhon
derd pond. Volgens mijn schatting heb ik daar
van gedurende twaalf maanden niet meer dan
achttien pond voor mezelf besteed. Ik breng
je die geldelijke opsomming in herinnering,
opdat jullie je niet ongerust zullen maken.
Tijdens mijn afwezigheid zul je in beteren
doen verkeeren. Mijn neef heeft mg duizend
pond overgemaakt om de huishoudelijke uit
gaven gedurende mijn afwezigheid te bestrij
den."
Niemand geloofde het. George ei Henry
wisselden snelle blikken. Geen van beiden
twijfelden een oogenblik aan hetgeen er aan
het handje was. Zij hadden den ouwen heer
altijd als een halve gare beschouwd: nu liep
het met hem heelemaal de spuigaten uit. Dat
idiote lachje was voldoende bewijs. Mrs. Cradd
dacht precies hetzelfde. Ze begon haar oogen
al met een vuil vod van een zakdoek af te
vegen.
„Ik ben in staat gesteld om jullie voorloo-
pig voor een week of twee voort te helpen,"
vervolgde Mr. Cradd, zijn zoo goed als onaan
gebroken pak bankbiljetten uit zijn zak ne
mende. „want ik moet morgenochtend ver
trekken. Zooals je ziet, heb ik hier vierhon
derd pond. Asjeblieft, Henry, vijftig pond,
voor je motorfiets. Je zult je tijdens mijn af
wezigheid niet het hoofd over eenige bijdrage
in het huishouden behoeven te breken, denk
ik. Wat jouw plannen betreft, George, kan lk
je niet zoo dadelijk aan de verwezenlijking
daarvan helpen, maar hier heb je vijftig pond
en en ik stel voor, dat je je daarmee wat minder
opzichtige kleeding aanschaft, opdat je, als
de tijd daar is, je flat in Jermyn Street be
hoorlijker zult kunnen betrekken. En Lena,
jij hebt een paar rekeningen loopen, heb je
gezegd. Hier zijn jouw vijftig pond. Laat mij
nooit meer van rekeningen hooren. En ont
houd dit, ben je ooit om geld verlegen, wend
je dan tot je moeder. Zij zal het overvloedig
voorradig hebben. Wend je tot je moeder, en
tot je moeder alleen. Niemand van jullie,"
ging hij voort, „zal tot de huishouding behoe
ven üij te dragen. Het is mijn wensch of
liever, de wensch van mijn neef dat jullie
een prettigen tijd zullen hebben, zoolang ik
weg ben. Ziehier Harriet, tweehonderdvijftig
pond. Begin met alle uitstaande rekeningen
te betalen. Je zult, hoop ik, een geschiktere
dienstbode nemen, en zelve al het ruwe werk
nalaten. De rest van de beloofde duizend pond
berusten bg Messrs Spearmain. Armitage
Spearmain, Lincoln's Inn Fields, de zaak
waarnemers van mijn neef. Het geld zal je
uitbetaald worden in termijnen van vijftien
pond per week, en mocht mijn verblijf in Nw.
Zeeland verlengd worden, dan zijn ze waar
schijnlijk voor vermeerdering vatbaar. Je ziet
dus, dat je, wat de geldmiddelen betreft, ner
gens meer bezorgd voor behoeft te zijn".
„Potverdikkie!" riep George, zijn bankbil
jetten inpalmende.
„Ik ben het heertje!" mompelde Henry, over
zijn prijscourant gebogen.
„Vader ik krijg een lachstuip!" riep Lena
uit.
„Wie is die neef van je?" riep Lena uit.
„Hij heet net als ik. en hij is een rijke scha
penfokker," luidde het bedaarde antwoord.
„Ik ga naar hem toe, en ik heb reden om te
geiooven dat wij de rest van ons leven kunnen
doorbrengen zonder Ons ooit door het spook
der armoede te laten bang maken. Onthoudt
dat, jullie allen. Geld is niet iets om over den
balk te smijten. Zijn grootste verdienste op
aarde is, dat het iemand in staat stelt om
waardig te leven. Meer valt er niet te zeggen.
Ik zou graag willen, dat je mij bij het inpak
ken hielp, Harriet. Ik vertrek vanavond om
den jongen man te ontmoeten, die mij naar
Tilbury zal brengen, waar ik aan boord ga,
om morgen de reis te aanvaarden."
Harriet was sprakeloos. Het heele gezel
schap scheen een oogenblik met lamheid ge
slagen te zijn. Toen stond Peter Cradd op, en
de betoovering was verbroken.
„Hoera!" schreeuwde Henry.
„Vader!" riep Lena, haar armen om zijn
hals slaande, ..wie had kunnen denken dat u
zoo'n neef had! Mijn schulden betaald! Of ik
mijn klanten op een afstand zal houden, nu
ik niet meer om fooien hoef te bedelen!"
„Ik geef de volgende week een theeparty,"
kondigde Mrs. Cradd aan.
„Ik schrijf dadelijk om die fiets," verklaar
de Henry en liep naar de schrijftafel.
„Ik ga met Lotti^ naar de bioscoop," riep
George. opspringende. „Tot ziens."
En ieder ging zijns weegs om zijn om haar
vermaken na te jagen Lena stokdoof voor
de verzoeken van haar moeder om haar by
het inpakken van haar vaders boeltje te hel
pen. Peter Cradd ging weer in zijn stoel zit
ten. Hij keek achtereenvolgens naar de vier
leege plaatsen, en smaakte een oogenblik van
zoete rust. En op dat oogenblik begon hij zich
af te vragen wat het leven inderdaad zou
blijken te zgn.
(Wordt vervolgd.)
-
