Directeur of arbeider?
RADIO
,e^eï
V
DE
Paard vermorzeld
de don juan
ED
BU
G AR RICE
RROUGHS
No. 52.
Voor het eerst sinds maanden kwam er een
glimlach van vrede en geluk over het gelaat
van Jane. „Ik was gelukkig juist op tyd!"
riep de aapman uit, terwijl hij op de grond
sprong in een kleine, open, met gras be
groeide vlakte. Het meisje nog ontdaan van
haar vreselijk avontuur kon haar ogen niet
geloven. Waren ze niet in de hemel? „Neen,
lieveling, wij zijn allebei nog in leven", lachte
Tarzan. „Hoe kan ik je bewijzen, dat ik geen
geest ben? Ja, ik werd door die mooie meneer
„Thuran" over boord gegooid, maar ik ver
dronk niet, en hier ben ik dezelfde wilde man
die je vroeger hebt gekend". Het meisje stond
langzaam op en kwam naar hem toe. „Ik kan
het nog niet geloven", mompelde zij. „Zo'n
geluk kan niet waar zijn na al deze vrese
lijke maanden!" Ze ging dicht naar hem toe*
en legde haar zachte, bevende hand op zyn
arm, „Ik moet dromen en als ik wakker
word, zal ik dat vreselijke mes in myn hart
zien neerdalen. Kus me, slechts eenmaal,
voordat ik mijn droom voor altijd verlies".
Tarzan van de Apen liet zich geen tweemaal
bidden. Hij nam het meisje, dat hij liefhad in
zijn sterke armen en kuste haar, niet eensT
maar honderd keer. Toen hij ophield, sloeg ze
haar armen om zijn hals en kuste hem over
weldigd door het geluk, dat over hen gekomen
was. Het verleden was vergeten de toe
komst raakte hen niet. Maar het heden, dat
was van hen; dat kon niemand hen afnemen.
Het was het meisje, dat het eerst het zoete
stilzwijgen verbrak.
(Nieuwe spelling.)
Princlpieele zaak voor het Am-
sterdamsche kantongerecht.
Eén gulden boete wegens over
treding Arbeidswet geëischt.
Voor den Amsterdamschen Kantonrechter
mr. I. van Creveld, stond gisteren de di
recteur van de Clichéfabriek fa. Van Leer
te Amsterdam terecht, verdacht van over
treding van de Arbeidswet.
In de fabriek werkt in de uren,
waarop niemand anders aan den
arbeid is, één man. Hij maakt cli-
ché's in avond- en nachturen, waar
op dit volgens de Arbeidswet ver
boden is. De man is officieel direc
teur van de aparte N;V. „Sportflit
sen". Als directeur is hem wel ver
oorloofd 's avonds en 's nachts te
werken. De arbeidsinspectie was
echter van meening, dat het hier
camouflage betrof om de Arbeidswet
te ontduiken.
Tegen den directeur der N.V. Clichéfa
briek Van Leer werd proces-verbaal opge
maakt, daar de arbeider-directeur van
„Sportflitsen" werd beschouwd als arbeider
der N.V. Van Leer, voor wien geen ar
beidslijst aanwezig was en niet als direc
teur eener N.V.
Als verdediger trad op mr. J. de Vrieze.
De controleur van den arbeid, de heer
Hooghiemstra, vertelde, dat hij 's avonds
controle had uitgeoefend in de clichéfa
briek van de firma van L. Men trof alleen
den „directeur" aan den arbeid, voor
hem was geen arbeidslijst aanwezig.
Aan het clichébedrijf zijn bijnzondere ver
gunningen gegeven om gedurende late
avonduren tc kunnen werken (tot half
tien). Het moderne dagbladbedrijf stelt
echter hooge eischen het publiek is ver
wend. meende get. en „Dc Telegraaf"
had ook na half tien nog cliché's noodig.
De georganiseerde bedrijven mogen niet
langer dan tot half tien werken, dit is
een afspraak tusschen patroons, arbeiders
en den minister.
De administrateur van „De Telegraaf',
de heer v. d. Linde, vertelde, dat door „De
Telegraaf 's avonds laat opdrachten werden
gegeven tot het maken van cliché's.
's Avonds na 6 uur worden de cliché's door
dc N.V. „Sportflitsen" gemaakt vóór dien
tijd door de fa. van L.
Een schijnvertooning.
Verdachte van Leer verklaarde,
dat „Sportflitsen" een zelfstandige
N.V. is. Toen. verdachte ook van
deze N.V. nog directeur was, had hij
met „De Telegraaf' een contract
gemaakt over de prijzen der cliché's.
De N.V. „Sportflitsen" had een
aparte boekhouding en maakte een
eigen balans op.
Kantonrechter: Maar die N.V. „Sportflit
sen" bestond uitsluitend om „De Tele
graaf" te bedienen.
Verdachte: Wat wij hebben bestaat al
tien, twaalf jaar bij de N.V. Grafo met
goedvinden van de arbeidsinspectie.
De kranten willen nu eenmaal foto's in
hun ochtendbladen.'
Toen ik „Sportflitsen"begon, was ik over
tuigd, dat de arbeidsinspectie geen bezwa
ren zou hebben.
Kantonrechter: Maar u had er een apart
bedrijf van moeten maken, dit is een schijn
vertooning!
Verdachte: De Clichéfabriek „Grafo" is
ook niet werkelijk zelfstandig, maar onder
gebracht bij de „Pax'.
Requisitoir.
De ambtenaar van het O. M., mr. Men-
thon Bake, achtte bewezen, dat „Sportflit
sen" geen zelfstandige onderneming is met
een werkelijken directeur. Spr. acht het
niet noodig een bepaald blad te bevoor
rechten en vorderde tegen verdachte een
geldboete van f25.—.
De verdediger, mr. J. de Vrieze ,zeide zijn
betoog, dat het er juridisch niets toe doet
in hoeverre de directeur van de N.V. op
de hoogte van het bedrijf is.
In dit geval zijn aan alle wettelijke voor
schriften nauwkeurig voldaan. De statuten
zijn Koninklijk goedgekeurd, de aandeelen
zijn voor een deel volgestort enz.
Hier is geen sprake van een minder
waardig doel, men wil slechts een goede
klant zoo goed mogelijk bedienen.
PI. concludeerde tot vrijspraak.
Vonnis.
De kantonrechter wees onmiddellijk von
nis; de vraag is niet of deze N.V. rechts
geldig bestaat of dat het een schijnvertoo
ning betreft. De N.V. bestaat rechtsgeldig,
dat staat vast, doch door het oprichten der
nieuwe N.V. „Sportflitsen' is geen zelfstan
dig bedrijf gegrondvest. Daarom ziet spr.
hier een ontduiking van de wet. Daar spr.
overtuigd is van de goede trouw van ver
dachte legde hij de minimumboete van
f 1.op.
Hollende paarden in de resi
dentie.
Ongeveer half tien gisterochtend stond op
de Turfmarkt te 's-Gravenhage een groote
vleeschwagen, bespannen met twee paar
den. De voerman, een 19-jarige jongeman,
was aan de achterzijde van den wagen be
zig vleesch te lossen, toen de paarden plot
seling schrokken van een draaiorgel, dat
begon te spelen. De beesten sloegen op bol,
renden het drukke Spui op, juist op het mo
ment, dat ter plaatse een tramwagen van
lijn 4 passeerde. Alhoewel de wagenvoerder
nog moeite deed den tramwagen tot stil
stand te brengen om zoodoende te trachten
de aanstormende paarden te ontwijken, kon
hij toch niet verhinderen, dat een der dieren
met den tramwagen in botsing kwam. Het
arme beest werd tusschen het voorbalcon
van de tram en den zwaren vleeschwagen
gekraakt. Weliswaar was het dier niet on
middellijk dood, doch dc verwondingen wa
ren van dien aard, dat men het nog ter
plaatse heeft afgemaakt.
Het andere paard kreeg geen letsel. De
tram werd aan de voorzijde beschadigd, ook
enkele ruiten werden vernield. Een dame,
die op het voorbalcon stond, kreeg aan een
der beenen een onbetcckencndc wond.
liet cadaver van het paard is naar het
abattoir overgebracht.
BOTER-EXPORT NAAR BERLIJN.
Men deelt van bevoegde zijde mede, dat
het aan Nederland toekomend aandeel in
het algemeen contingent voor den invoer
van boter in België gedurende de maand
Februari 27.500 Kg. bedraagt, welke hoeveel
heid uiterlijk 28 Februari 1938 in België moet
zijn ingevoerd.
De aandacht wordt erop gevestigd, dat met
ingang van 2 Februari j.1. de taxe de licen-
s'e van frs. 5.50 tot frs. 6.50 per Kg. is ver
hoogd.
Nieuwe stewardessen bij
de K.L.M.
Tn tegenstelling tot de geruchten, dat de
K.L.M., evenals verschillende buitenland-
sche luchtvaartmaatschappijen, cr toe over
zou willen gaan, haar corps stewardessen
geleidelijk op tc heffen, teneinde dit vrou
welijk personeel door stewards te vervangen,
vernemen wij, dat met irrgang van den zo
merdienst liet corps stewardessen integen
deel zal worden uitgebreid, vermoedelijk
met een tiental, welks opleiding binnenkort
zal beginnen.
De stewards zullen in hoofdzaak dienst
blijven doen op de ïndiëvliegtuigcn en op
een enkele Europceschc lijn als die naar
Milaan. Dc positie van de stewardes aan
boord is echter een ccnigszins andere dan
die der stewards. Zij treedt meer op als de
vertegenwoordigster der maatschappij aan
boord, en haar aanwezigheid wordt door de
passagiers zoo zeer op prijs gesteld, dat de
K.L.M. tot uitbreiding van het corps heeft
besloten.
IJmuider vischlosser
vrijgesproken
Haarlemsche rechtbank acht het
bewijs niet geleverd.
Veertien dagen geleden heeft voor
de Haarlemsche rechtbank terecht
gestaan de IJmuider vischsorteerder
K. van S., lid van de Provinciale
Staten van Noord-Holland, die er
van verdacht werd op 25 Augustus
j.1. in de Rijksvischhal te IJmuiden
visch weggenomen te hebben.
Een politiebeambte van het Staatsvisschers-
bedrijf had zich dien dag verdekt opgesteld
in de hal en gezien, dat van S. driemaal
een paar visschon in een kist had gegooid,
waarin dat soort visch nooit gesorteerd»
wordt. Doordat er op dat moment een onge
luk op een botter gebeurde kon de politie
man eerst eenigen tijd later een onderzoek
instellen. De visch was toen echter uit de
kist verdwenen, hoewel deze toen op een
zeer ongewone plaats stond. Over do vraag
of het de gewoonfe was, de 'bewuste viscli-
soort in een dergelijke kist te sorteeren, lie
pen de getuigenverklaringen zeer uiteen.
De officier van justitie eischte vijf maan
den gevangenisstraf.
De rechtbank, heden uitspraak doende,
achtte het bewijs niet geleverd en sprak den
verdachte vrij.
ONZE OOST.
Algemeen organi&atieleider
N.S.B. afgetreden
De heer P. de Jong tijdelijk waar
nemer.
Het A.I.D. de Preangerbode meldt, dat aan
den algemeenen organisatieleider van de
N.S.B. in Ned.-Indië, den heer van der Laa-
ken, op zijn verzoek, met ingang van 1 Fe
bruari ontslag is verleend, meldt dc N.R.Ct.
De heer P. de Jong is belast met de tijdelijke
waarneming van de functie van algemeen
organisatieleider.
(Bij informatie werd dit bericht aan Ane-
ta bevestigd. De definitieve benoeming van
een nieuwen algemeenen organisatieleider
in Ned. Indië maakt nog een punt van over
leg uit in de N.S.B.)
Hevige aardschokken
op Nw. Guinea
Vloedgolven tot twee M. hoogte.
Op 2 Februari zijn tusschen 3 en 5 uur
's morgens plaatselijkon tijd te Fak-Fak
(Nw. Guinea) vijf hevige aardschokken ge
voeld, die ongeveer twee minuten aanhiel
den, meldt de N.R.Crt.
De richting was Zuid-Noord en de schok
ken gingen gepaard met een zeebeving,
waarbij vloedgolven optraden van een tot
twee meter hoogte.
Alle ingezetenen vluchtten hun huis uit.
Van ongelukken is nog niets bekend.
PROGRAMMA
ZATERDAG 5 FEBRUARI 1938.
VARA-uitzenidng. 10.0010.20 v.m. en
7.30—8.00 VPRO.
8.00 Gramofoonplaten.
10.00 Morgenwijding.
10.20 Voor Arbeiders in de Continubedrijven.
12.001.45 Gramofoonmuziek.
2.00 Causerie „Medische hulp aan Spanje".
2.15 Zang en piano.
2.45 Amateurs-uitzending.
3.15 Residentie-orkest (Gr.pl.).
4.05 Gramofoonmuziek.
4.30 Esperanto-uitzending.
4.50 Vervolg van 3.15.
5.40 Literaire causerie.
6.00 Orgelspel.
6.30 „De Wielewaal" en causerie.
7.00 Filmland.
7.30 Bijbelvertellingen.
8.00 Herhaling SOS-Berichten.
8.03 Berichten ANP, VARA-Varia.
8.15 Orkest, koor en solist.
9.05 Toespraak.
9.15 „En nu... Oké".
10.30 Berichten ANP.
10.35 Internationaal programma uit Londen
en Kopenhagen.
11.15—12.00 VARA-Orkest.
KRO-uitzending. 4.00—5.00 HIRO.
8.009.15 en 10.00 Gramofoonplaten.
11.30 Godsdienstig halfuurtje.
12.00 Berichten.
12.15 KRO-Melodisten en solist.
1.00 Gramofoonmuziek.
I.20 KRO-Orkest.
2.00 Voor de jeugd.
2.30 Vervolg KRO-Orkest.
3.00 Kinderuur.
4.00 Gramofoonplaten.
4.05 „Dr. Annie Besant en de Theosofie",
causerie.
4.25 Gramofoonmuziek.
4.30 HIRO-Post.
4.35 Gramofoonplaten.
4.40 Causerie „Bellamy wil Welvaart door
Recht".
5.00 Gramofoonpalten.
5.30 Esperantonieuws.
5.45 Kinderkoorzang.
6.15 Gramofoonplaten.
6.20 Journalistiek weekoverzicht.
6.45 Gramofoonplaten.
7.00 Berichten.
7.15 „Het zien van schilderyen", causerie.
7.35 Actueele aethertlitsen.
8.00 Berichten ANP. Mededeelingen.
8.15 Overpeinzing met muzikale omlijsting.
8.35 KRO-orkest, de KRO-Melodisten en so
list, accordeon-ensemble en gramofoon
muziek.
10.30 Berichten ANP.
10.40 Sportrevue.
10.55 De KRO-Melodisten en solist.
II.3012.00 Gramofoonplaten.
FEUILLETON.
roman door
e. phlllips-
oppenheim
35.
„Wees niet al te leergierig, kerel," ver
maande zijn gast. „Ik ben eenmaal te ver
gegaan, en kwam met de kous op den kop
thuis. Jij bent slechts één man, Cradd en
geen dozijn. Je kunt alleen het leven van één
man leiden. Wat denk je van Londen, of
welke groote sta ook, voor je in petto heeft
Daar ga je verloren als een mijt in een
kaas. Blijf hier, en ze zullen je volgend jaar
vragen om lid van den gemeenteraad te
Worden."
„Ik zou er geen slechter raadslid om zyn,
wanneer ik kan meepraten wat er westelijk
van het Strand ligt."
„Niet veel goed, laat mij je dat vertellen,"
merkte Barnslow zwartgallig op. „Daar wo
nen een paar honderdduizend vadsige, leeg-
loopende, dierlijke parasieten, die eikaars
bloed opzuigen, en wat de politieke wereld
betreft, welnu, ik zou liever een mijl om-
loopen dan een Kabinetsminister tegenkomen.
Ik zou te vurig zyn om hem te vertellen, wat
ik van de kwakzalverswetgeving van dit
wanbestuurde land dacht."
De port viel zeer in Peter Cradd9 smaak.
Hy had nog nooit iets dergelijks geproefd, en
de wijn begon hem naar het hoofd te stygen.
„Ik wed, dat je niet van Londen houdt,
Barnslow," zei hij met een ondeugende flik
kering in zijn oogen.
„Een stinkende vuilnishoop!" riep hij bit
ter. „Niettemin, neem je stok op en wandel
daarheen. Maar, dit zeg ik je. Je zult daar
een massa ontdekken wat je liever niet ge
weten hadt."
Peter Cradd zuchtte, om te antwoorden:
„Ik denk liever niet, dat het leven aldus is."
„Dat komt, omdat je een wanhopige opti
mist bent, ondanks het harde leven dat ach
ter je ligt. Je gelooft in het goede, omdat het
je beter bevalt dan het kwade. Het maakt
misschien een gelukkiger mensch van je,
maar er staat een massa onaangenaams door
te wachten als je al te weetgierig wordt.
Toch, /oer maar in den mierenhoop, als je
wilt. Wellicht zal Louise je een handje helpen,
wanneer ze toevallig geen nieuwe gril by de
hand heeft. Misschien loop je daar ook mijn
vrouw tegen het lyf."
„Je vrouw?" vroeg Peter Cradd, ten top
punt van verbazing. „Ik had er geen flauw
denkbeeld van, dat je getrouwd was."
„O, jawel, ik trouwde jaren geleden. Met een
Italiaansche. Het duurde geen twee jaar, of ze
had genoeg van mij, mijn land en mijn leven.
Ze is nu een vermaarde operazangeres, geloof
ik."
„Dat spijt me zeer voor je," verklaarde Pe
ter Cradd bedremmeld.
„Ik weet zelf niet, waarom ik het je niet
eerder vertelde," ging Barnslow voort, zich 'n
derde glas port inschenkende. „Ik ben even
goed mensch als anderen, weet je. Ik heb ge
kend wat het is om een vrouw in je huis te
hebben, en wanhopig te zyn als je haar ver
liest. Dat heb jij nog niet meegemaakt, Peter
Cradd, en ik hoop dat je er voor gespaard zult
blijven voor dat half sentimenteele, half
hartstochtelijke verlangen om een vrouw, die
je liefgehad hebt, en nog liefhebt, weer terug
en om je heen te hebben, met al haar geurtjes,
en maniertjes en grillen en heerlijke oogenblik-
ken. En met dat verlangen heb ik somtijds te
kampen. Dan kan ik liggen kermen. Somtyds
maar laten wij dat laten rusten. Houd je
gedachten van vrouwen afgewend. Peter
Cradd, tenzy het je ooit weer vrijstaat om te
trouwen, en kijk dan goed uit je oogen... Dat
was een heerlijke flesch '70. Nu ga ik een pijp
rooken, en dan naar huis."
De vicaris was zoo goed als zyn woord. Zijn
vertrek geschiedde inderdaad eenigszins plot
seling, en zyn gastheer voelde vaag, dat hy
geen poging behoefde te doen om hem te weer
houden.
Den volgenden morgen om negen uur reed
Peter Cradd, met zyn bagage achterop, zijn
chauffeur naast zich, en met een avontuur-
lyken geest bezield, door het dorp en langs den
wegwijzer waarop vermeld stond „Londen".
BOEK n.
HOOFDSTUK XV.
Het is altijd moeilyk geweest om iets, dat
een behoorlyke bezigheid genoemd zou kun
nen worden, te bedenken voor Mr. Reginald
Spearmain, het jongste en sierlijkste lid van
de groote firma Spearmain, Armitage
Spearmain. Het bezoek van Mr. Peter Cradd
aan het kantoor evenwel, den morgen na zijn
aankomst in Londen, en de openbaarmaking
van zyn wenschen, deden dadelyk een middel
aan de hand om dat vraagstuk op te lossen.
Op het gebied van kleeding, en op wereldsch
terrein, en in al zijn doen en laten, werd de
jonge man tot mentor van Mr. Peter Cradd
benoemd. Het was een post, die eenigszins
lydeiyk aanvaa.rd, maar daarna met geest
drift voortgezet werd. Reginald deed zijn
vader af en toe verslag van zijn vorderingen.
„Vader," zei hy, na een dag of veertien,
„wij hebben rare sijzen onder onze cliënten,
en toen u mij in 't eerst met de zorg over
Mr. Peter Cradd belastte, vond ik dat een
waar koopje. Maar toch, dat mannetje loont de
moeite. U moest hem eens zien. Hij draagt
de beste kleeren, en beweegt er zich uitmun
tend in, en hoewel hij in 't begin een zonder
ling leek, kan hij zich aardig redden. Ik kan
het niet nader beschrijven, maar hy slaat zich
overal doorheen. Je kunt je gerust overal met
hem vertoonen. Hij is een kraan van een ke
reltje, ziedaar."
„Dat is interessant," zei zijn vader. „Bui-
tengewono zefs. Ik moet eerlijk zeggen, dat
toen ik hem voor 't eerst zag, ik hem vol
strekt niet als een maatschappelijk succes be
schouwde."
„Hij heeft zooiets eigenaardigs over zich,"
hernam Mr. Reginald. „Hij zegt niet veel,
maar nooit het verkeerde. Fijngevoeligheid,
zoo noemen ze dat, geloof ik. En die bezit hy
volop. Ik zou kunnen maken, dat alle deuren
zich voor hem openden, maar hy brengt de
helft van zijn tijd in schilderyenmusea door."
„Een zeer bewonderenswaardige snaak,"
merkte Mr. Spearmain Sr. op.
„Hy moet niet veel van de vrouwtjes heb
ben." ging Reginald voort. „Ik bracht hem in
kennis met een paar habituées van Ciro, en
wij hebben er hier of daar ook weieens een
paar >pgepikt. Hij is zeer hoffelijk en zeer
royaal maar daar schijnt hij een streep te
trekken."
„Dat is ook ver genoeg," merkte zyn vader
gestreng op. „Ik wou, dat jij ook zoc goed wiet
tot hoever je behoort te gaan, Reginald. Maar
toch, wat je me van Mr. Cradd vertelt, is
hoogst interessant. Je weet, dat hy een vrouw
heeft?"
Reginald knikte. In zyn wereld namen wet
tige vrouwen geen groote plaats in.
„Zij is iemand, tot wie hij met geen moge-
lylcheid ooit zou kunnen terugkeeren. Hij is
er zelfs in geslaagd om in een paar maanden
een geheel ander mensch van zichzelven, te
maken. Maar toch, men dient te bedenken,
dat hy nog slechts op den drempel van het
leven staat. Je bent benieuwd ja, je bent
benieuwd."
Hy zal de ware fee op een goeden dag tegen
het !jf loopen," zei Reginald. „Vanavond
gaan wij dansen by Ciro. Ik heb Eula Tregenti
en Maisie Fairburn uitgenoodigd. Het heeft
heel wat moeite gekost om hem aan het dan
sen te krijgen, maar nu kent hij het tamelijk
goed.Ik zal u weer om een cheque moeten
vragen, vader."
Zijn vader maakte geen bezwaren. Het be
heer van het vermogen van Mr. Cradd was een
voordeelig zaakje voor hem en hun cliënt had
zelf den wensch te kennen gegeven dat alle
uitgaven in verband met de opdracht van het
jongste lid van de firma voor zyn rekening
zouden zyn.
I
„Wie zijn die jonge dames vaA wie je
spreekt, Reginald?"
„O, Eula Tregenti is een zangeres, en Maisie
Fairburn was vroeger aan het tooneel maar
nu niet zooveel meer."
„Ik vertrouw." ging Matthew Spearmain
voort, „dat je een zekere selectie in acht neemt
ten opzichte van de personen, met wie je onzen
vriend in kennis brengt."
„Het zou mij geenr zier helpen,al deed lk
dat," antwoordde de jonge man. „Hij heeft
zijn eigen wil, laat my u dat zeggen. Van de
luidjes, die doorslaan, moet hij niets hebben.
Kort geleden waren wy in een gezelschap
waarvan een paar dames een weinig de hoogte
kregen, en hij nam van geen van deze notitie en
ging vroeg naar huis. Ik zocht hem den volgen
den morgen op en hij gaf my een standje. Hij
verzocht van dergelijke dames verschoond te
mogen blyven."
(Wordt vervolgd.)