RADIO
Om een autobusdienst over
den Afsluitdijk
Millioeneostrijd
Een carnavals legende
de don juan
EDGAR RICE
BURROUGHS
13
De verschrikte angstkreten van de panter
vermengden zich met de aanvalskreten van
Tarzan. Akoet had juist tijd 'genoeg gehad
om op zij te springen. De witte aap stak zyn
mes met een laatste krachtige stoot in het
lichaam van de panter. Deze richtte zich nog
eenmaal op en viel toen dood neer. En weer
klonk door de jungle de wilde overwinnings-
kreet van Tarzan. Akoet en zijn troep keken
verbaasd van de dode panter naar de krach
tige figuur van de man, die hem verslagen
had. Tarzan was de eerste die sprak: „Twee
maal heb ik Akoet het leven gered, als Akoet
of zon troep in nood verkeren, laat hij Tarzan
dan roepen... zoo...!" En de aapman liet een
vreselijke kreet horen, waarmede de leden
van zijn vroegere troep een vermist lid riepen.
„En", vervolgde hij, „als zij Tarzan zo horen
roepen, laten ze er dan aan denken,- wat hij
voor Akoet deed en met grote haast naar hem
toe komen. Zal het zijn zoals Tarzan zegt?
Van Akoet en zijn troep werd een gegrom
van instemming vernomen. Daarna begon de
troep weer naar voedsel te zoeken, alsof er
niets gebeurd was. Het blanke lichaam van
Lord Greystoke mengde zich met de bruine,
harige lichamen van zijn metgezellen, als ze
op jacht waren. Hij merkte, dat Akoet met
een vriendelijke blik in zijn kleine ogen,
aldoor dicht bij hem bleef. Soms, als Akoet
een speciale lekkernij vond, gaf hij deze aan
Tarzan.
(Nieuwe spelling.)
Doktoren van Prinses Juliana
geridderd
H. M. de Koningin heeft benoemd tot
Commandeur in de Huisorde van Oranje:
le. bij bevordering dr. C. L. de Jongh, te
'e-Gravenhage;
2e. dr. C. T. van Valkenburg, te Amster
dam;
3e. dr. J. de Groot te 's-Gravenhage.
Korporaal met sergeants
allures
De 21-jarige reiziger G. V., te 's-Graven
hage dienstplichtig korporaal, had op de
mouwen van zijn veldjas sergeantstrepen
laten stikken en had zich met dat uniform
op den openbaren weg vertoond, toen hij
met groot verlof was.
De politierechter had hem daarvoor een
gevangenisstraf van een maand opgelegd,
van welk vonnis verdachte en officier van
Justitie in hooger beroep bij het Haagsche
gerechtshof waren gekomen.
Verdachte voerde aan, dat hij het uniform
wilde gebruiken voor een tooneelstukje bij
een bruiloft op te voeren en dat hij voor
dat feit al in dienst gestraft is.
De procureur-generaal meende, dat het
vonnis van den politierechter vernietigd
moest worden, omdat deze zaak tot de com
petentie van den militairen strafrechter
behoort.
Indien hét hof in overeenstemming zijn
Uitspraak zal doen, zal verdachte opnieuw
voor den krijgsraad vervolgd worden.
Arrest 16 Maart.
Gisteren behandelde de Raad van State
de weigering van de R.A.P.-commissie van
de aanvrage der Gebrs. de Jong te Sint An
na Parochie en Leeuwarden voor een
autobusdienst LeeuwardenRotterdam over
don Afsluitdijk.
Mr. Polak kwam voor appellanten de
Jong op. Pleiter wees op de perfectionnee-
ring van het autobuswezen voor het vervoer
langs grootere afstanden.
Men kan, aldus pleiter, het moderne weg
verkeer eenigen tijd tegen houden, maar
men kan het niet tot stilstand brengen.
De afstand LeeuwardenRotterdam leent
zich uitnemend voor een autobusverbinding
en bovendien is deze veel goedkooper dan
de treinverbinding en zeker veel geriefelij
ker dan de door de Ned. Tramwegmaat
schappij aanbevolen verbinding: trein Rot
terdamDen Haag, tram Den HaagLei
denHaarlemAmsterdam, boot Amster
damLemmer, tram LemmerJoure en
bus JoureLeeuwarden.
Mr. Bierman bestreed het beroep namens
de Ned. Spooiwegen en de heer Bruining
bestreed het namens de Ned. Tramwegmaat
schappij. De koninklijke beslissing volgt la
ter.
De beenwond van baron
Roëll
Met herstel eenige weken gemoeid
Het ongeval, dat den commissaris der Ko
ningin in Noord-Holland, mr. dr. A. baron
Roëll, Dinsdag op de Groote Markt te
Haarlem is overkomen, schijnt van ernsti
ger aard te zijn geweest dan aanvankelijk
werd gedacht. Zooals men weet liep de heer
Roëll een spierscheuring in het linkerbeen
op.
Naar de behandelende geneesheer, dr.
Koot mededeelt zullen met een volledig
herstel nog wel eenige weken gemoeid zijn.
Oneerlijk penningmeester
voor het Hof
Slachtoffer van het plichtsver
zuim van anderen?
Voor het gerechtshof te Amsterdam had
zich gisteren in hooger beroep- een
58-jarig loodgieter uit Hilversum wegens
verduistering te verantwoorden. Verdachte
bedroog reeds lang den Chr. Nationalen
Werknemersbond, waarvan hij penning
meester was. Controle werd sinds lang op
zijn kas niet meer uitgeoefend; het bestuur
vertrouwde hem.
Zóó las spreker in zijn finantiëele jaar
verslagen steeds voor, dat hij groote bedra
gen op de Postspaarbank had gedeponeerd...
in waarheid had.hij deze bedragen voor
zijn eigen genoegen verteerd! Het was be
kend, dat verdachte een stevig glas bier
dronk en geregeld in loterijclubs speelde.
De procureur-generaal vorderde bevesti
ging van het vonnis der rechtbank (vier
maanden gevangenisstraf.)
De verdediger merkte op, dat verdachte
mede het slachtoffer van het plichtsverzuim
van anderen geworden was, en bepleitte
clementie.
Arrest 16 Maart.
De dief kon best door het luik
Het gerechtshof te Amsterdam veroor
deelde gisteren den 38-jarigen metselaar A.
H. O. wegens diefstal met braak tot twee
jaar gevangenisstraf. Hij had ingr^^Ven in
een kantoor aan de Spuistraat, waar hij
f700.buitmaakte. Conform den eiscli
van den procureur-generaal bevestigde het
Hof het vonnis der rechtbank.
De politie had vingerafdrukken van ver
dachte in het belendend perceel gevonden.
Hij ontkende ten stelligste zich aan in
braak te hebben schuldig gemaakt, wel gaf
hij,toe in dat belendende huis te zijn ge
weest. Volgens hem zou hij onmogelijk
door het luik waarop zijn vingerafdrukken
waren gevonden hebben kunnen kruipen
om in het kantoor te komen. Het Hof be
sliste, dat dit punt nader onderzicht moest
worden en toen bleek, dat hij er wel door
kon klimmen.
De diefstallen in Den Haag
Een der daders aangehouden.
Zooals men zich zal herinneren zijn in den
nacht van Zaterdag op Zondag en in dien
van Zondag op Maandag acht diefstallen
in Den Haag gepleegd. Zoo werden uit een
perceel aan de Da Costastraat 'n luidspre
ker en eenige kleedingstukken gestolen.
Thans heeft de politie als verdachte van
dezen diefstal aangehouden zekeren P. van
E., wonende in de Da Costastraat. De ge
stolen goederen zij bij hem thuis gevonden
en in beslag genomen. De man is voorloo-
pig in bewaring gesteld.
Een negentienjarig meisje maakt
er aanspraak op.
De negentienjarige Olga Zaharoff. heeft
aanspraak gemaakt op het fortuin van Sir
Basil Zaharoff, die de grootste fabrikant
van munitie wordt genoemd en in Novem
ber van het jaar 1936 in Frankrijk stierf.
Zijn fortuin bedraagt niet minder dan 50
millioen pond. Olga bewees voor den rech
ter, dat zij een achternicht was van Sir Ba
sil; zij studeert nog aan de Universiteit te
Boston. Zij vertelde, dat het testanvent,
waarbij Sir Basil haar zijn vermogen na
liet. spoorloos was' lerdweneh. Acht jaar
geleden bezocht zij hem te Parijs en-toen
vertelde hij haar, dat hij van plan was
haar alles na te laten.
Olga zeide voorts tot een der redacteuren
van de Daily Express dat de broer van
haar vader nu voor de .Fransche Rechtbank
een proces voert om het geld in handen
te krijgen. Mijn ouders aldus zeide het
meisje vluchtten vóórdat de. revolutie
uitbrak, uit Rusland.
Sir Basil, voegde zij er aan toe, was of
ficier in het Russische leger, vóórdat de
oorlog uitbrak. Hij trouwde op jeugdigen
leeftijd, maar zijn vrouw stierf tegelijk met
het kind, dat zij ter wereld bracht. Toen
Olga geboren werd, stelde Sir Basil een
groot belang in haai*.
Sir Basil liet geen testament na.
Zijn onderneming in Engeland wordt
op een waarde van 193.03 pond ge
schat. Men sfegt. dat hij tien jaar
geleden alreeds het grootste deel
van zijn fortuin had weggegeven.
Zijn stiefdochters beweerden, dat
zijn eigendommen in Frankrijk niet
meer waard waren dan 100.000 pond.
Het is nu maar de vraag of de jonge Olga
Zaharoff de buit zal binnenhalenl
Hoe de Tsjechen "boetten.
In Noord Bohemen, te Jirkova Chomutov,
is Zondag, de pelgrimstocht van halfvasten
gehouden, welke zijn oorsprong vindt in een
oude, tot 1588 teruggaande traditie. Vol
gens de legende had, toen in dat jaar de
Carnavalsstoet voorbij het kerkhof trok, een
der deelnemers met luider stemme geroe
pen. „Staat op luiaards, komt met ons
mee". Een zwarte ridder stond hierop uit
zijn graf op en volgde den stoet. Toen de
ze terugkeerde, had de zwarte ridder ge
zegd: „Vandaag hebt gij mij uitgenoódigd,
ik noodig u uit voor over een jaar". Kor
ten tijd daarop overleed de man, die de
dooden van het kerkhof geroepen had, plot
seling en brak in het dorp een pestepidemie
uit.
Sindsdien wordt jaarlijks een boeteproces
sie naar het kerkhof gehouden. In den loop
van den tijd is de oorspronkelijke beteekenis
van deze optocht echter verdwenen en heeft
de stoet geheel een carnavalskarakter ge
kregen. De optocht van dit jaar is zeer ge
slaagd.
PROGRAMMA
Vacantie voor Finsche
arbeiders
Wettelijke regeling in voorberei
ding.
De minister voor sociale, aangelegenheden
nv'Finlanü'zaj 'bij liet. parament èen wets
ontwerp indienen, waarin bepaald wordt,
dat ieder handarbeider in Finland recht
heeft op een jaarlijksche vacantie. Op het
oogenblik hebben de kantoorbedienden en
ambtenaren reeds recht op een jaarlijksche
vacantie, doch er zijn nog geen bepalingen
in de wet opgenomen voor arbeiders. I-Iet
wetsontwerp, dat thans in voorbereiding is
en dat waarschijnlijk nog dit voorjaar door
het parlement in behandeling zal worden
genomen, bepaalt, dat alle handarbeiders
in fabrieken, winkels etc. ieder jaar, na een
arbeidsperiode van zes maanden vijf dagen,
na een arbeidsperiode van een jaar, negen
dagen vacantie zullen krijgen, zij, die langer
dan vijf jaar in een onderneming gewerkt
hebben, zullen recht krijgen op twaalf da
gen vacantie.
Benzine in autobus
vatte vlam
Doodelljk ongeluk in Iran.
Aan de pas van Malavi hij Luristan
(Iran), is een ontploffing ontstaan in een
autobus. Vijf passagiers kwamen om het
leven en zeven anderen werden ernstig ge
wond. Het ongeluk is te wijten aan den
chauffeur, die met een onbeschermd licht
wilde nakijken, hoeveel benzine zich nog
in den tank bevond.
VRIJDAG 4 MAART 1938.
Hilversum I, 1875 en 415,5 m.
8.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA. 12.00
AVRO. 4.00 VARA. 7.30 VPRO. 9.00 VARA
10.40 VPRO. 11.00—12.00 VARA.
8.00 Gramofoonmuziek.
8.05 Sportreportage.
8.20 Gramofoonmuziek.
10.00 Morgenwijding.
10.20 Declamatie.
10.40 Gramofoonmuziek.
11.10 Vervolg declamatie.
11.30 Orgelspel.
12.00 Omroeporkest (gr.pl.).
12.30 Renova-kwintet.
I.30 Gramofoonmuziek.
2.00 Declamatie.
2.30 AVRO-Dansorkest en solisten.
4.00 Gramofoonmuziek.
5,00 Voor de kinderen.
5.30 De Ramblers.
6.00 Amateursuitzending.
6.30 Politiek radiojournaal.
6.45 Gramofoonmuziek.
6.50 NVV-Uitzending.
7.20 Gramofoonmuziek.
7.25 Berichten ANP.
7.30 Berichten.
7.35 Causerie „Lezen in de Bijbel".
8.00 Zang en piano.
8.30 Literaire causerie.
9.00 VARA-Orkest en soliste.
10.00 „Fantasia", m.m.v. solisten.
10.30 Berichten ANP.
10.40 Avondwijding.
II.00 Pianovoordracht.
11.30 Jazzmuziek (Gr.pl.)'.
11.5512.00 Gramofoonmuziek.
Hilversum II, 801,5 m.
Algemeen Programma, verzorgd door de
KRO.
8.009.15 en 10.00 Gramofoonmuziek.
11.30 Bybelsche causerie.
12.00 Berichten.
12.15 KRO-Melodisten, solist en Gramofoon
muziek.
2.00 Gramofoonmuziek.
3.15 KRO-Kamerorkest.
4.00 Gramofoonmuziek.
4.15 KRO-orkest.
5.05 De KRO-Melodisten en solist.
6.00 Land- en tuinbouwcauserie.
6.20 Gramofoonmuziek.
6.30 Berichten.
6.45 Inleiding volgende uitzending.
6.55 Uit Weenen: Weensch symphonle-Orkest,
Wiener Singakademie, Onderwijskoor en
solisten.
9.20 Gramofoonmuziek.
9.30 Causerie „Het levenswerk van F. v.
Zeppelin".
9.50 KRO-orkest.
10.30 Berichten ANP.
10.40 Lily Mathé en haar Zigeunerknapen-
orkest.
11.1012.00 Gramofoonmuziek.
EUILLETON
T
roman door
O. phillips-
oppenheim
Zij dronken cocktails in den Wintertuin,
wandelden over de terreinen, en lunchten
aan hetzelfde tafeltje als toen.
„Wat zijn wij toch slaven van onze gevoe
lend lispelde zy. ,Ik voel mij al zoo behaaglijk
omdat ook dezelfde kellner ons bedient... Dus
je bent naar de stad gekomen voor het hu
welijk van je dochter? Ik meende, dat je
totaal met je familie gebroken had?"
„Dat heb ik ook," antwoordde hij. „Maar
ik heb beloofd het huwelijk of de begrafe
nissen van wie van hen ook, te zullen bij
wonen."
„Is er ook iets aardigs aan die dochter
van je?" vroeg zij.
„Dat heb ik nooit kunnen ontdekken. Ze
was een hebzuchtig, prachtlievend, zelfzuch
tig en leugenachtig meisje. Ik dank den he
mel, dat zij fatsoenlijk onder dak is."
„Ik zou je bij dat huwelijk weieens willen
zien," lachte zij.
„Welnu, dat zul je niet, noch iemand dien
ik ken, met uitzondering misschien van Mr.
Spearmain. Ik vind het vreeselijk, en toch
was ik biy met die kaart. Weet je, het heeft
mij een zware strijd gekost om uit Londen
weg te blijven. En nu moest ik er wel heen."
„Als wij elkaar om de veertien dagen of
zoo ontmoetten," overpeinsde zij, .zouden wy
misschien alle verborgen gebreken ontdek
ken, die wy bezitten."
„Helaas, dat kan niet," zuchtte hij. „Jij
hebt mezelve onder het oog gebracht, dat Je
belofte aan Sir Arthur gehouden moet wor
den, zoowel naar de letter als naar den geest."
„O, wy zullen zijn eigenliefde in bescher
ming nemen," antwoordde zy luchtig. „Wy
gaan dineeren in zoo'n eigenaardig restaurant
in Chelsea, waar niemand uit onze kringen
komt, of ik bak in mijn atelier een paar spie
geleieren voor .ie Daarna rock je een piip, en
scheld op myn werk."
„Ik zou je acni'derij graag zien."
„Dat zul je morgen," beloofde zij. „Somtijds
houd ik het voor mijn beste werk, dan twijfel
ik weer. Zeg eens, ben je sedert nog naar het
Eiland geweest?"
„Vele malen."
Je weet, dat ik naar Blakeney kom?"
„Dat heeft George mij verleid."
„Aan het einde van myn bezoek," stelde zjj in
uitzicht, „zal ik weten waf mij te doen staat,
Op dit oogenblik twijfel ik eigenlijk al niet
meer Ik ben zeer gelukkig, Peter geluk
kiger dan sinds lang het geval was. De koor
den van m(jn belofte snijden mij dieper in het
vleesch dan ooit, en toch voel ik me gelukkig
met jou samen te zijn."
„Ik ben blij gekomen te zyn," antwoordde
hy eenvoudig.
Zij reden bijna zwijgend terug. Bij het
naderen van Chelsea Street, waar haar atelier
lag, voelde hij dat haar hand lichtelijk beefde.
„Ik vraag je niet om binnen te komen,
Peter," zei ze. „Hier moet je langzamerhand
aan gewennen. Veel genoegen bij het huwe
lijk!"
Hij hielp haar bij het uitstappen, en toen zij
naar binnengegaan was, reed Peter Cradd
naar zijn kamers terug. Hij ging rechtstreeks
naar zijn slaapkamer, sloot de deur af, en
trok de gordijnen dicht. Dit uur behoorde hem
alléén.
HOOFDSTUK XXXIV.
In de kerk waren geen schikkingen voor
hem genomen, een nalatigheid, waarvoor hij
dankbaar was. Hij zocht een plaatsje achter
af op, waar hij in een soort gespannen ver
wachting de geheele opvoering van de parodie
van een deftig huwelijk bijwoonde. Mrs. Cradd
bij het aanschouwen van haar doorliep hem
een lichte rilling droeg een goed costuum
van een goede modiste, waarin oen vrouw
van de helft van haar postuur er zeer goed
uitgezien zou hebben, maar by haar lichaams
omvang overal dreigde te bersten. Zij leunde
op df i arm van Mr. Bloxom, die een zwierige
jas, gebloemd vest, vut zijden das en een
tuiltje witte lathyrus in zijn knoopsgat droeg.
Verder, een geruite pantalon, meer wit dan
zwart gestippeld, verlakte schoenen en witte
slobkousen. Lena, die er voor één maal ietwat
zenuwachtig uitzag, wat haar des te beter
stond, werd ten huwelyk geleid door George.
die passend gekleed wao en zich behoorlijk
gedroeg. Zoodra de plechtigheid afgeloopen
was, sloop Peter Cradd de kerk uit en reed
naar Arlington Street, waar hij zich een
sterke whisky-soda inschonk. Bij de receptie
was hij een van de eersten.
„Kijk, daar heb je Pa!" riep Mrs. Cradd,
hem aan Lena wijzende. „Je ziet er best uit,
Peter, maar eerder gekleed voor een begra
fenis dan voor een bruiloft."
„Ik woon buiten," antwoordde hy, en neem
zelden aan plechtigheden deel. Hoe maken
jullie het, Henry en George? Lena, ik ver
heug mij zeer, als dit je gelukkig maakt."
„Dit is Roderick, Pa," stelde Lena haar
man voor, die er, voor zijn klasse mee door
kon. „Ten eerste bedankt voor de cheque."
„Een mooi cadeau," voegde de bruidegom
er bij. „Aangenaam kennis met u te maken,
sir. Komt u ons af en toe eens bezoeken Wij
gaan wonen in Welken Square, Kensington,
niet zoo ver uit de buurt."
„Dank u," zei Peter Cradd. „U handelt in
effecten, hoor ik."
„Een makelaarskantoor. Neemt u een glas
champie, sir. 't Is hier goed spul, geloof ik."
„Haha!" riep Mr. Bloxom, naderby komen
de. „Hierzoo, kellner! Lekker goedje, sir, door
mij uitgekozen, proef eens."
Peter Cradd proefde, en zei dat het hem
smaakte. Lena, die trotsch op haar „pa" was,
omdat ze zeer goed zag dat hij dat cachet
bezat, wat aan de anderen ontbrak, toonde
hem de huwelijksgeschenken.
„Vader," zei ze nu, „het komt mij weieens
in de gedachten, dat wij u vroeger eigenlyk
leelijk behandeld hebben. Wij allen bedrogen
en plunderden u. Wat zult u het land aan ons
gehad hebben!"
„Bepaald dol was ik niet op jullie, maar,
Lena, het schenkt mij toch een zekere vol
doening je dat te hooren zeggen. Het bewyst
mij, dat je begonnen bent met nadenken."
„O, 't is maar tijdelijk." riep ze ongevoelig.
„Het kwam maar even bij me op. Als we een
paar jaren terug konden gaan, zou alles weer
net eender zijn. Dat wij zoo arm waren; was
voor ons om razend te worden."
„Voor mö ook eenigszins," merkte Peter
Cradd droogjes op.
„Och, wij zijn nu eenmaal zelfzuchtig. Maar,
gelukkig, dat alles is nu geleden. Én heeft u
het naar uw zin, vader. U ziet er zoo deftig
uit, geheel anders als wij, maar toch kijkt u
of u volkomen gelukkig is. Wilt u m niet één
kus geven, 't Is maar om de gewoonte, omdat
ik de bruid ben, weet u, anders zullen de men-
schen het zoo raar vinden."
Kort daarna vertrok hy. Zijn kort gesprek
mèt Lena was het eenige lichtpuntje van een
afschuwelijken middag geweest. Hy reed naar
Chelsga, schelde aan, en ging de trap naar het
atelier op. Het scheen een en al venster en be
vatte twee ezels, achter een van welke Louise
zat te schilderen. Zij liep hem tegemoet, in
schildersjas, en en palet in de hand.
O, o Peter," zei ze, „waaraan ik bezig ben
verveelt mij zoo, en ik ben niet in de stemming
om aan mijn groot doek te werken. Anna, laat
ik Mr. Cradd aan je voorstellen. Mr. Cradd
Miss Van Rolstein."
Een zeer ernstig kijkende jonge dame met
prettige gelaatstrekken, drukte hem de hand
trok daarna haar schort uit, en ging thee
zetten.
„Vind je mijn atelier niet aardig?" vroe°-
Louise, toen zy Peter Cradd in 't rond zag
kijken. „Vertel mij nu alles van de trouw
partij
„Even protsig als ik mij voorgesteld had. Ik
ben zelf niet precies van al die dingen op de
hoogte, maar het kwam my voor, dat alles
averechts was. Zij leken allen op een carica-
tuur-modeplaat. De geschenken al zullen ze
wel een boel geld gekost hebben schenen
zoo uit een fabriek in Birmingham te komen,
en de champagne Ik dronk er "één glas van
was niet te genieten. Het lichtpuntje was
de bruid."
„Vertel mö wat meer van haar," verzocht
Loüise.
Hy gehoorzaamde, en zij luisterde oplettend.
Wordt vervolgd.)