De reis naar Amerika
EeiU jonq&ni en, tneajei,!
Er zgn deze week weer heel wat briefjes
<le bus van het bureau binnengewandeld,
méér nog dan vorige maal en ik denk, dat
dit in verband zit met de taart, die we gaan
verloten onder de goéde oplossers. De meesten
van jullie hadden het over het zelfde onder
werp: de voetbal wedstrijd HollandBelgië.
Er is er haast niet één of hg of zij heeft zitten
luisteren bij de luidspreker, om toch vooral
maar niets te missen van het grandioze hel
denfeit, dat 11 Nederlandse jongens daar in
het Rotterdamse stadion aan het volbrengen
waren. Het andere waar over geschreven is
was het raadsel. De meesten vonden het op
het eerste gezicht een „gek" of een „eng"
raadsel, maar als ze er even op waren „gaan
Bitten" bleek al spoedig, dat het helemaal niet
moeilik was. En dit wist ik wel.
De taart (sjonge ,wat ziet hij er weer
lekker uit...!) werd gewonnen door de boffer
MARIETJE VAN DER BAAN,
Sint Maart ensv lot brug.
Geen pijn in je buik eten hoor!
En nu de briefjes:
Gys Oskam, Callantsoog. Zeg Gijs, als
Ik jouw zin deed en ook de foute oplossingen
in de krant zette, had ik wel nachtwerk met
de kinderkrant. Me dankt dat het voldoende
is, dat alleen de goede er in komen staan. Ben
je erg ziek Gijs
Pietje Piggelmee, Aards woud. Dat is hele
maal een mooie boel. Daar komt me een raad.
eelvriend en zegt: mneer, U zegt niet wat
Uw naam is en daarom doe ik dat ook niet.
Alsjeblieft! Maar wil ik jou eens wat vertel
len Piggelmeetje: als je een boek of een
taart wint houd ik 'm voor me zelf! O zo!
IWant ik weet Je naam niet!
Jan Hartog, Aartswoud. Dat is niet
leuk Jan, een auto-ongeluk meemaken. Ik
zelf heb er al heel wat in m'n leven gezien
maar ik verzeker je, dat het geen pretje is.
Weet jtj misschien wie Piggelmee is?? Zo
ja, dan moet je me dat volgend week schrij
ven.
Hilde Bestevaar, Scha gen. Ja Hilda, het is
precies zoals je zegt: vies weer. Regen in de
lucht en modder op de straat. Brrr... wat een
klimaat. Maar... nog twee maanden en we
zgn er door. Dan is het Mei!!
Jamiie en Japie Klomp, Stolpervlotbrug.
Nee Jannie, ik zie heus geen kans om net als
Kick Smit 5 maal te doelpunten. Ik denk dat
ik er nog niet één maakte. Ben veel te stijf
en... was nooit een geweldige voetballer.
Lacht Japie me nu uit?
Bram v. d. Welle. Kjjk Bram, dat ge
beurt meer in het leven. Iets lijkt in het eerst
vreselyk moeilijk en je zit in angst en vrezen
eraan te beginnen. Maar pak je de zaken een
maal aan... dan valt het soms ineens gewel
dig mee. Dat zul je later waarschijnlijk nog
heel dikwijls ervaren. Maar dan ben je de
Kindervriend van de Schager Courant al lang
vergeten. Dag Bram!
Nelie Lak, Hoogwoud. Ik kan me voor
stellen dat je met een halve griep in de body
geen lust hebt brieven aan de kindervriend
te schrgven Nelie. Dat zou ik zelf ook niet
hebben. Toen ik laatst ziek was heb ik ook
op één dag wel tienmaal m'n penhouder in
m'n hand genomen om wat te schrijven, maar
er kwam geen letter op papier. Ik had net
aJ® jij &een zin.
Lieze Borst, Barsingerhorn. Jouw briefje
ls een week blijven liggen Lieze, omdat het
te laat in de bus gstopt is. Dat is jammer,
want nu heb ik je ook niet op tijd kunnen
feliciteren met de verjaardag van je moeder.
Maar dat doe ik maar alsnog.
Hendricus Peetoom, Keinsmerbrug. Ja dat
Nederlandse elftal is een kranig stel hoor.
Goeiemorgen, wat kunnen die voetballen.
Daar vliegen de stukken af. Wie had dat nu
kunnen denken. (En daar schrijf ik me ver
leden week nog wel, dat ze zullen verliezen
met 2 punten
Grietje Berkenpas, Schagerbrug. Nee,
dat is waar ook: Gerdien Dekker kom ik niet
meer bg de raadsels en briefjes tegen.
Waarom schrijft ze niet meer? Dat moet jij
nu eens voor me uitzoeken, Grietje. Ik reken
er op hoor!
Jacomtfntje van Rijn, Wes ter-Moerbeek.
Ik ben blij, dat je nu voortaan weer trouw
WINKELTJE SPELEN.
„Dag mevrouw, wat moet het wezen,
Twee pond suiker, één pond zout?
Neen, het is nog lang geen zomer,
Vind het ook nog reuze koud!"
„En wat moet u nog meer hebben:
Rol beschuit, een fles azfln!
Ja, mevrouw, het is vervelend,
Als de kinderen lastig zijn."
„Hebt u heus nu niets meer nodig!
O, u zei een bus cacao?
'k Zal 't wel even er bezorgen,
Dat is zeker goed mevrouw!"
„Wilt u even gaan betalen
Aan de Cassa! Dank u zeer.
Dag mevrouw en tot weerziens,
Wie z'n beurt is het nu weer?
P. BosSchoelink.
met de kinderrubriek mee gaat doen, Jaco-
mijntje, want je was een van m'n beste
vriendinnen geworden. Het raadsel: „wat is
de sterkste drank?" heb ik nog niet opge
lost. Ik zal er eens over napiekeren.
Trgnie Delver, Schagen. TjéAóA... er is
maar éné taart Trijnie en een heleboel lief
hebbers, die er op azen. En maar één ge
lukkige in de maand krggt hem thuisbe
zorgd. Maar... volhouden. Fortuna is een
heel wispelturige dame hoor!
Miek Leguit, Schagen. Ja Miek, Rika
Keyzer heeft me haar poëzie-album ge
bracht en wat ziet die er keurig uit. Met
genoegen heb ik al de wensen en versjes
gelezen. En het laatste heb ik zelf gemaakt.
Dag Miek!
Jacoba Kuiper, Schagen. Wat zal me
dat een fgn feest worden Jacoba, bij Han-
nie de Veer. Jullie met z'n drieën... ik kom
misschien wel even m'n neus om de hoek
steken. Dan kan ik meteen aan Guda
Schouten vragen wanneer er ijs komt...
(wat een plaaggeest is die Kindervriend,
hè??)
Corrie Kalverdgk, Oudkarspel. Ja, ik
wist dat jg zo mooi borduren kon Corrie,
maar dat je een 9 op je rapport er voor
had, nee... dét wist ik niet. Kun jg ook
zakdoeken borduren...??
Guda Schouten, Schagen. Ja,,, wat was
dat geweldig aardig bij jullie, dat varken
met al die biggen. Een wonder is zoiets
toch eigenlijk. Trouwens, alle mensen heb
ben er over gesproken en jullie werden na-
tuurlgk geducht benijd! Dag Guda. Veel
plezier op het feest hoor!
Gerrit Wit, Terdiek. Gerrit is een
kranige vent. Als hij de raadsels niet kan
oplossen, stuurt hij evengoed een brief en...
tekent wat voor den Kindervriend. Deze
keer een heel mooi landschap en een prach
tige big, die bij „Knor" gedoopt heeft. Heb
je je plus-four al Gerrit? Wat zal je trots
zijn in die H.B.S.-luier, zeg!
Rika Keyzer, Schagen. Nee maar...
die is goed! Rika vraagt me of i k op het
carnaval in Schagen een van die Canadese
Vijfling was... Ik heb me verslikt toen ik
het las... maar ik was het niet hoor! Je
poësie-album ligt klaar. Kom het maar
halen. DSAéAg!
Corrie Keyzer, Schagen. Ja, Miek en
Joop Leguit hebben ook een poëzie-album
gekregen, dat schreven ze me. Staan er bg
jou ook al veel plaatjes in?? Dag Corrie!
Jacob, Jannie en Helmoet Schoorl, Lage-
dgk. O ja, jongens, ik kom er heel dik
wijls 's nachts om 2 uur uit om aan het
werk te gaan. Soms ook ben ik zo laat pas
klaar, maar dat is nu eenmaal zo als jij
de krant bent. Daar kan geen vaste werk
tijd bestaan. Net als bij jouw vader!
Maart je Wgngaard, Burgerbrug. Is
me die broer van jou even een boffer zèg.
Zo maar in de opleiding op de Pollux voor
matroos en met een reis naar Indië voor
de boeg. Of ik er wel eens heen wilde...?
Hoe kun je dat vragen. Vandaag als het
moet hoor!
Jongens en meisjes, er Is nog een stapel
briefjes, die op antwoord wachten, maar
die laat ik nu eens liggen voos de volgende
week, want anders komen m'n andere
vriendjes, dié niet mee raadselen en schrij
ven, steeds te kort. Volgende week schrg-
ven jullie me dus niet, doch zenden alleen
de oplossingen in en dan beantwoord ik de
andere briefjes.
KindeWiiend
Appelen verdelen
Bij een groentehandelaar lagen prachtige
appelen voor het raam. Een dame ging
naar binnen en kocht een paar K.G. van
de mooie vruchten. Thuis gekomen telde
zij de appels na en zag, -jat zij 13 grote
en 18 kleine appels had. Daar de dame ze
ven kinderen had en van ieder kind even
veel hield, besloot zij ze allemaal evenveel
van de vruchten te geven. Hoe heeft zij ze
moeten verdelen om te zorgen dat alle ze
ven kinderen evenveel kregen?
VAN TWEE MUIZEN.
Twee muizen dansten samen
Een tango in de goot.
Ze hipten vrolijk heen en weer
Van d'een op d'andere poot
Een oude, dikke kater
Zag 't stelletje eens aan.
Hg likte al zgn baardje
En wou aan 't smullen gaan.
Voorzichtig sloop hij nader,
Nog één stap: maar, o, wee!
Hg stapte mis daar viel hij
Van 't dak af naar benee.
De muisjes, die dat zagen,
Die schoten in een lach
En dansten eens zo vrolijk nog
Tot aan 't krieken van de dag.
Oplossing raadsel vorige week
I. roos, 2. Olst, 3. Oslo, 4, Room, 5. nors,
6. teen, 7. Leon, 8. Arno, 9. bode, 10. Eend,
11. meel, 12. riem, 13. heks, 14. knol, 15.
gnoe, 16. egel.
Goede oplossingen ontvangen vant
Goede oplossingen ontvangen van
Marietje v. d. B., St. Maartensvlotbrug;
Kees W., Anna Paulowna; Jacomgntje v.
R., Wester-Moerbeek; Hilda B., Schagen;
Boezem, Aartswoud; Ggs O., Callantsoog;
Grietje B., Schagerbrug; Hendricus P„
Keinsmerbrug; Nelie L., Hoogwoud; Bram
v. d. W., Schagen; Jan N., Wester-Moer
beek; Jannie en Japie K., Stolpervlotbrug;
Albertus M., Barsingerhorn; Jack v. d. C.,
Schagen; Jacob, Jannie en Helmoet S.,
Lagedijk; Gretha H-, Schagen; Corrie K.,
Schagen; Rika K„ Schagen; Corrie K.,
Oudkarspel; Jacoba J. K., Schagen; Miek
L., Schagen; Trijnie D., Schagen; Nellie
en Kees E., Keinsmerbrug; Annie K., Wie-
ringen; Ada P., Schagen; Nellie P., Kol-
horn; Jacob B., Anna Paulowna; Dik P.,
Winkel; Janske P., Winkel; W. M., Scha
gerbrug; Albert B., St. Maarten; Anne,
Thgs en Feike B., Schagen; Herman L.,
Anna Paulowna; Klaas B., Schagen; Janie
B., Schagen; Annie en Agatha v. d. V.,
Oudesluis; Trieni N., St. Maartensbrug;
Mientje v. E., Petten; Maartje en Wim B.,
Schagerbrug.
Nieuw raadsel
Wie heet zo?
't Is een meisjesnaam, die je allen kent.
3 maal I en 4 maal A.
3 maal R en 2 maal H.
2 maal E en 1 maal T.
2 maal M en 1 maal G.
2 maal L en 1 maal W.
1 maal X en 1 maal B.
1 maal N en 1 maal L.
Nu weet grj de namen wel!
Daar zat Frits nu en hij vond dat hij
wel had geboft. Vanmorgen was hij met de
trein aangekomen in deze havenplaats en
nu was hij al op een schip. Het was niet
prettig om aan huis te denken, want Frits
was stilletjes weggelopen, maar daar dacht
hij nu maar zo min mogelijk aan. Het geld
dat hij in zijn spaarpot had, was genoeg
geweest voor de reis, heel vroeg was hij
al uit huis geslopen en niemand had er
iets van gemerkt. Nou, scheepsjongen te
worden, zoals Frits had gedacht, dat viel
niet mee, dat begreep hij nu wel. Daar
voor had je een pas nodig en allerlei an
dere papieren, maar een van die zeelui was
erg aardig geweest en dien had hij het
hele verhaal verteld. Dat hij waarschijnlijk
zou blijven zitten op school, dat zijn vader
zo streng was en dat hij, Frits, altijd zo
graag verre reizen had willen maken en
vreemde landen zien, dat hij veel geld
wilde verdienen in Amerika en dan alles
voor zijn ouders weer goed maken. De ka
pitein van het schip „Annemarie", had
het allemaal heel best begrepen en hem
groot gelijk gegeven. Hij wilde hem ook
wel helpen, zei hij. Zijn schip zou de vol
gende dag naar Amerika gaan, de lading
lag al in het ruim en als Frits zich daar
nu zolang schuil hield, zou niemand hem
vinden, en kon hij voor den dag komen
als ze midden op zee waren. Een prachtig
plan. De bemanning was nog niet aan
boord, voor zijn laatste geld kocht Frits
een brood, een half pond worst en de aar
dige kapitein zorgde, dat hij een paar fles-
schen water meekreeg en zo zat Frits nu
in het donkere ruim. Niemand behalve de
kapitein van de Annemarie had gezien, dat
hij aan boord kwam!
Na het vroege opstaan en de vermoeien
de, opwindende reis van die morgen, viel
Frits in de donkere ruimte al gauw in
slaap. Hij droomde van allerlei avonturen,
die hij tegemoet ging, van Indianen en
cpwboys, van farms en van millionairs.
Toen hij wakker werd, hoorde hij boven
zich lopen, de bemanning was zeker al aan
boord gekomen, dan moest het dus al de
volgende dag zijn en zouden ze gauw uit
varen. Het was een gestommel en gedraaf
boven zijn hoofd, Frits werd er opgewon
den van. Maar hij moest wel wachten.
Eerst maar eens wat eten, dat smaakte. En
maar weer wachten! De tijd ging wel erg
langzaam voorbij.
Na een poos viel hij weer in slaap, van
verveling. Zijn horloge was blijven stil
staan, hij had geen flauw idee hoe laat het
kon 4in» tQen hij weer wakker werd. Frits
liep eens wat heen en weer, at nog een
stuk worst en brood, en ging weer zitten.
Verschrikkelijk vervelend werd het nu, hoe
lang zou het nog duren? Als het maar niet
voortdurend zo stikdonker was. Hij had
wel een zaklantaarn, maar daar moest hij
wat zuinig mee zijn, want die gaf al niet
zoveel licht meer. Op het dek was het nu
stil. Frits klom eens tegen het trapje op en
probeerde het luik open te maken, heel
even wilde hij het daglicht zien, de zon,
weten wat er gebeurde. Was het eigenlijk
wel dag? Hij wist het niet eens, het kon
net zo goed nacht zijn! Wat een gek idee.
akelig eigenlijk! Maar het luik wou niet
omhoog, er stond zeker iets zwaars op en
Frits daalde maar weer naar zijn donkere
verblijfplaats.
Weer zat hij op zijn kist, soesde een bee
tje, dommelde zo nu en dan in, was weer
eens een poosje wakker en at dan maar
weer uit verveling. Maar het brood raakte
ook al aardig op. Zouden ze dan nooit uit
varen? Hij wist helemaal niet welke dag
of nacht het kon zijn, maar die ene dag
waarop het schip naar zee zou gaan, was
toch zeker al voorbij. Waarom lagen ze nu
nog stil? Het viel toch allemaal niet mee,
de helden uit zijn boeken beleefden altijd
avonturen, ze leefden in gevaren, ze leden
honger en dorst, maar alles leek hem beter
dan dit wachten in de duisternis en in de
doodse stilte. Waar zou de bemanning toch
zijn, die aan boord zou komen?
Toen hij weer een poos had geslapen en
stijf en huiverig wakker werd, besloot
hij om er uit te breken, hij had er genoeg
van. Nog eens probeerde hij het luik op te
lichten, maar er kwam geen beweging in.
Hij klopte, riep, schreeuwde, er gebeurde
niets.
Wanhopig klauterde hij maar weer naar
beneden, en huilde tranen met tuiten. De
avonturier en de toekomstige cowboy zat
te huilen als zijn kleine zusje van drie jaar.
Zo huilde hij weer zichzelf in slaap en toen
hij wéér wakker werd. viel er licht in het
ruim en stond het luik open
Hg vloog overeind, klom nog slaapdron
ken de trap op en stond te knipperen met
zijn ogen tegen het daglicht. Het eerste
wat hij zag, was dat de Annemarie nog op
dezelfde plaats lag. Toen zag hij op het dek
twee mannen staan, de kapitein en.zijn
vader! De kapitein lachte schaterend, maar
Vader keek hem ernstig aan. .Amerika!
Uitstappen" lachte de kapitein.
Frits begreep wat er was gebeurd en
toen hij hoorde, dat de kapitein zijn vader
had opgebeld, was hij eigenlijk blij, dat
alles zo was afgelopen. Hij was tenminste
bevrijd uit die donkere gevangenis en....
nu bekende hij zichzelf pas, hoe hij eigen
lijk verlangd had naar Vader en Moeder.,
en Zusje.
„We zullen maar rekenen, dat je genoeg
bent gestraft en dat je tijd hebt gehad om
na te denken", zei Vader alleen, „ga nu
maar gauw mee naar Moeder!" Verder
werd er niet over gesproken en dat was
ook niet nodig.
(Nadruk verboden.)
IET HOOGERS.
Papieren zakdoeken
Op sommige Engelse scholen zal het wor
den ingevoerd, dat er tijdens verkoudheids-
epidemieën in alle klassen gratis papieren
zakdoeken zullen worden uitgedeeld, om
tegen te gaan dat de kinderen elkaar tel
kens weer aansteken door steeds dezelfde
zakdoek te gebruiken.
De vogelbescherming op Capr
Het Italiaanse eiland Capri heeft men
tot een vogeleiland gemaakt. Er zijn vo
gelbewakers aangesteld en er wordt streng
op toe gezien, dat niemand met een buks
of jachtgeweer op het eiland komt. Ook
vogelnetten mogen natuurlijk niet gespan
nen worden.
Hoe snel vliegt een valk?
Jagers en vogel-deskundigen hebben
vastgesteld, dat een valk, die zich op zijn
prooi stort, een snelheid heeft van ongeveer
260 K.M. per uur.
jEDGAR R IC E
j BURROUGHS
No. 15.
De panter, die voelde, dat de druk op zijn
lichaam verminderde, krabbelde vlug onder de
boomstam vandaan. En toen Tarzan de boom
daarna weer liet vallen, stonden mens en dier
daar tegenover elkaar en keken elkaar aan.
Er kwam een grijns over de lippen van de
aapman. Vrees was iets, dat hem onbekend
was. Nu wist hg, dat hij rijn leven in zgn
hand had door de bevrgding van dit wilde
schepsel der jungle. Het zou hem niet ver
baasd hebben, als de kat hem dadelijk was
aangevallen, maar dat deed het dier niet. Ter
wijl Tarzan weer in de bomen klom, liep de
panter onderlangs met hem mee. Na een
ogenblik aarzelen liep de aapman vlug de
jungle in. Tot zgn verwondering volgde de
panter hem als een hond zgn meester. Ten
slotte begreep Tarzan, dat Sheeta hem volgde
met vriendschappelijke bedoelingen. Later op
de dag ging Tarzan naar de boom, waarin hij
het hertevlees bewaarde. Terwgl hij bij zgn
prooi kwam, riep hg Sheeta met hetzelfde
spinnende geluid, dat de tggers maken als ze
paarsgewgze op jacht gaan. Bijna ogen
blikkelijk verscheen Sheeta in het onderhout.
Op het gezicht van het karkas van Bara en
de geur van bloed gaf de panter een schreeuw
van honger. Voor Tarzan zgn deel had klaar
gemaakt gooide hg Sheete een paar stukken
rauw vlees toe en spoedig zaten de twee zg
aan zg te eten. Vele dagen achtereen liep dit
vreemde paar door de jungle. Als één van bei
den een prooi had gevangen riep hij de ander
en zij kregen op die manier voldoende voedsel.
(Nieuwe spelling.)
