Alkmaar wil tegea de
previncie procedeeren
Kon. Marechaussee te Oss
schond burgerbelangen
Auto met zes jongens
verongelukt
Ia verband met de weigering van
electrischen stroom
Radioprogramma
EDGAR RICE
BURROUGHS
No. 36.
Vreselijk was de strijd, die nu volgde.
Vreselijk het gezicht van een zwarte man en
een blanke man, die vochten, tezamen met
een panter en grote, wrede apen, en de wilden
vluchtten tenslotte overhaast hun dorp uit
Maar één man, viel Tarzan als gevangene in
handen. De aapman beloofde hem zijn vrij
heid in ruil voor inlichtingen over Rokoff en
zijn metgezellen. Het scheen, dat de lafhartige
gezellen van Rokoff mee. vrees hadden voor de
witte reus en zijn vreemde stryders dan de
zwarten zelf. Deze laatsten hadden kans ge
zien in. de kano's te komen en paddelden
stroomopwaarts om de dieren van Tarzan te
ontgaan. En zo trok Tarzan van de Apen
met zijn gevolg weer verder om zijn zoon
te zoeken en zijn ontvoerder achterna te
zetten. Dagenlang trokken zij door een on-
woonde wereld. In de strijd had de troep
enkele leden verloren. Nu waren er met
Akoet mee slechts vijf grote apen, dan was
Sheeta er, Mugambi en Tarzan. Doch de aap
man vond geen enkel spoor van Rokoff, de
blanke man en de vrouw met het kind. Mis
schien waren zij reeds omgekomen in deze
vreselijke wildernis. De hoop, dat het kind
het zijne zou kunnen zijn, was genoeg om
de aapman zijn zoeken te doen voortzetten.
En hij was er bijna zeker van, dat Rokoff
zich eveneens op dezelfde achtervolging be
vond. Maar nergens kon hij inlichtingen in
winnen. Iedere wilde, die hy ontmoette, hield
hij staande en onderwierp heni aan een
kruisverhoor. Niemand had v. 'n blanke vrouw
en kind gehoord, ofschoon allen tot hun schrik
met de Rus en zyn ongure makkers kennis
hadden gemaakt De aapman begreep dit
niet
VERSCHILLENDE BRIGADELEDEN
WORDEN VERVANGEN.
Namens de hoogste ter zake bevoegde
autoriteit brengt de Regeerinpspersdienst
het volgende onder de aandacht:
De brigade Koninklijke Marechaussée te
Oss slaat in den laatsten tijd in sterke
publieke belangstelling. De activiteit, wel
ke in een belangrijke strafzaak kon wor
den betoond, nadat voldoende concrete ver
klaringen tegenover de Kon. Marechaus
sée waren afgelegd, hoeft terecht waar
deering gevonden.
Gelijktijdig zijn echter, niet het
minst door niet wel te verantwoor
den uitingen in sommige persorga
nen, tegenstellingen geschapen tus-
schen de Kon. Marechaussée eener-
zijds en andere organen van bestuur
en politie 'anderzijds, die feitelijk
volkomen ongegronjj zijn en wel
ker aanwakkering niet kan wor
den geduld.
Uit verbalen en rapporten ls in
middels gebleken, dat bij de bri
gade Kon. Marechaussée te Oss,
naast vorenbedoelde lofwaardige
activiteit bij hét opsporingsonder
zoek in andere gevallen, methoden
werden toegepast, waardoor recht
matige belangen van burgers op
pijnlijke wijze werden geschonden.
In deze omstandigheden waren onver
wijld maatregelen geboden, die het ver-
eischtc evenwicht "herstellen Waardeering
voor goede prestaties, noch de overweging,
dat wellicht juist ongeronde publieke be
langstelling mede aanleiding kan zijn ge-
\veest voor verkeerd aangewende activi
teit, hebben mogen weerhouden van het
geen ten deze voor een gezonde handha
ving van het gezag noodig is.
Daarmede zijn tevens de eer van het
korps Kon. Marechaussee, die onaangetast
is, en de persoonlijke belangen van het
personeel het beste gediend.
De brigade als zoodanig zal in
andere samenstelling, die tevens
een behoorlijke samenwerking ter
plaats waarborgt, haar taak blij
ven vervullen, en volledig in haar
bevoegdheden worden hersteld,
zoodra zeer binnenkort onder lei
ding der verantwoordelijke chefs do
vcreischte mutaties zullen zijn aan
gebracht.
Het spreekt vanzelf, dat ook op het ter
rein van samenwerking tusschen justitie
en politie de maatregelen worden getrof
fen, waartoe de reeds ten dienste staande
gegevens en het verdere onderzoek aan
leiding geven.
Twee tlooden, vier gewonden.
In den vorigen nacht omstreeks één
uur is een personen-auto, waarin zes
jongens zaten te Pesse, gem. Rui
nen, verongelukt, waardoor twee Jon
gens werden gedood. De overigen
liepen ernstige verwondingen op.
De jongelui waren Zondag met een huur
auto van Hoogeveen naar Assen gereden.
Des nachts keerden zij -huiswaarts. Door
nog niet bekende oorzaak is de wagen met
groote vaart tegen een boom gereden. De
gevolgen waren verschrikkelijk: twee der
inzittenden, de 21-jarige Arie Hagen en de
25-jarige Marinus Prins, werden op slag ge
dood. Van de vier overigen werd W. Nieu-
wenhof zeer ernstig gewond; zijn toestand
is zorgwekkend. H. Löopers, J. Klaver en
H. Prins kregen 'eveneens ernstige verwon
dingen. De slachtoffers waren allen uit Hoo
geveen afkomstig.
Dokter van der Wal uit Hoogeveen ver
leende de eerste geneeskundige hulp. De
gewonden werden naar het ziekenhuis Be-
thesda vervoerd, het stoffelijk overschot van
Hagen en Prins is naar Pesse overgebracht
Dc auto werd geheel vernield en is naar
Hoogeveen gesleept.
De marechaussee stelt een onderzoek in.
De achttienjarige zoon ontbrak
Een paar klompen dreven op het
water......
Toen de familie van E. wonende onder
de gemeente Nijkerk zich Zondag aan tafel
wilde begeven, bleek de achttienjarige zoon
niet aanwezig te zijn.
Ongerust geworden ging men op onder-
zok uit en vond in een in de nabijheid zijnde
kolk een paar klompen drijven. Spoedig had
men nu ook den jongen opgehaald. De le
vensgeesten bleken reeds te zijn geweken.
Omtrent de oorzaak van het ongeval tast
men in het duister.
Op de gemeenteraadsvergadering
van Alkmaar d.d. 7 April a.& zal
een voorstel in behaoideling komen
tot het instellen van een prooedure
tegen de provincie Noordhoiland,
teneinde deze op grond van art. 4
der haar bij K-B- d.d. 23 Jan. 1918
verleende en sedertdien gewijzigde
concessie tot levering van electri
schen stroom te verplichten, aan
de gemeente Alkmaar op redelijke
voorwaarden electrischen stroom te
blijven leveren ter distributie aan
de ingezetenen.
Zooals men weet, heeft de provincie
Noordholland haar voornemen le kennen
gegeven, de levering van electrischen
stroom aan Alkmaar te staken, daar de
stroom leverings-overeenkomst op 1 Jan. 1938
is geëindigd. Slechts voor den korten tijd,
die tusschen genoemden datuim en de door
de provincie gewenschte opheffing der
gem. distributiebedrijven zou verloopen,
heeft de provincie er in berust, dat het
P.E.N. stroom blijft leveren.
De Raad is nu van oordeel, dat de
rechtsplicht der provincie om aan
de gemeente als distribuante elec
trischen stroom te leveren, niet
alleen gebaseerd was op de thans
vervallen overeenkomst, maar ook
en in de eerste plaats voortvloeit
uit de aan de provincie hij K.B.
d.d. 23 Jan. 1918 verleende cn se
dertdien gewijzigde concessie tot le
vering van electrischen stroom.
De provincie aanvaardt, aldus de toe
lichting, dit standpunt niet en acht zich
derhalve ontslagen van eiken plicht ter
zake jegens de gemeente.
Hieruit volgt, dat het gemeentelijk dis
tributiebedrijf zou moeten worden opgehe
ven, waardoor Alkmaar een belangrijke
bron van inkomsten zou moeten derven.
Het gemeentebelang vordert dan ook,
aldus de toelichting, dat omtrent de bo
venomschreven verplichting der provincie
een rechterlijke uitspraak worde uitgelokt.
Zoolang niet door een rechterlijke uit
spraak is komen vast te staan, dat de
provincie niet verplicht is tot stroom-
verstrekking aan de gemeente, zal deze
zich er van onthoudien, haar distributie
bedrijf aan de provincie over te dragen.
Restituties bij uitvoer van eieren
verhoogd
Naar wij van bevoegde zijde vernemen,
zijn met het oog op de verhooging der graan
heffing de restituties bij uitvoer van kip
pen- en eendeneieren met ingang van 3.
April 1938 gebracht respectievelijk van
f 0.425 op f 0.60 per 100 §tuks kippeneieren
en van f 0.25 op f 0,375 per 100 stuks een
deneieren.
In verband hiermede is het prijsverschil
bij invoer van eieren nader vastgesteld op
f 0.60. De restituties bij uitvoer van eier-
producten en van levend en geslacht pluim
vee. zijn eveneens verhoogd.
Nadere bijzonderheden hieromtrent zullen
bij afzonderlijke publicatie worden bekend
gemaakt.
Koninklijk feestmaal ter eere van
den Raad van State
Men deelt ons mede, dat H.M. de
Koningin voornemens is op Donder
dag 7 April ter gelegenheid van de
350-jarige herdenking van den da
tum waarop de Raad van State zijn
nationale taak in het Nederlandsche
staatsbestel heeft aanvaard,, een
feestmaal te zijner eere te geven.
HET LAAGST IN PRIJS EN
BOVENAAN IN KWALITEIT!
WOENSDAG 6 APRIL 1988.
NCRV-uitzending. 6.807.00 Onderwijsfond»
voor de Scheepvaart.
8.00 Schriftlezing, meditatie, gewijde muziek
gramofoonplaten
8.30 Gramofoonmuziek.
9.30 Gelukwenschen.
9.45 "Gramofoonmuziek.
10.30 Morgendienst.
11.00 Gramofoonmuziek.
11.15 Zang met pianobegeleiding (ln de pauz«
gramofoonmuziek).
12.00 Berichten. f
12.15 Gramofoonmuziek.
12.30 Het Apollo-kwintet. (In de pauze gra
mofoonmuziek).
2.00 Gramofoonplaten.
2.30 Voor jeugdige postzegelverzamelaars.
3.00 Het Haagsche Trio, en gram.muziek.
4.45 Felicitaties.
5.30 Voor de kinderen.
5.45 Gramofoonmuziek.
6.00 Land- en tuinbouwhalfuur.
6.30 Taalles en causerie over het Blnnenaan*
varingsreglement.
7.00 Berichten.
7.15 Causerie: „In de vacantie onder dak".
7.25 Gramofoonmuziek.
7.35 Causerie „Onze groote familie in de
Martha-Stichting".
7.45 Reportage.
8.00 Berichten A.N.P., herhaling S.O.S.-be-
richten.
8.15 Evangelisatie-koor, solisten en sprekers,
9.45 Gramofoonplaten.
10.00 Berichten A.N.P.
10.05 Dampraatje.
10.20 Pianovoordracht.
10.45 Gymnastiekles.
11.00 Gramofoonmuziek.
ca. 11.50—12.00 Schriftlezing.
VARA-uitzendlng. 10.00—10.20 v.m. VPRO,
11.00—11.80 en 6.80—7.00 RVU, 7.80—8.00
VPRO.
8.00 Gramofoonmuziek.
9.30 Causerie „Onze Keuken".
10.00 Morgenwijding.
10.20 Programma voor Arbeiders in de Con*
tenubedrijven.
11.00 Causerie over den sprookjesdichter An«
dersen.
11.30 Causerie „Verandering in de steunrege»
lingen".
12.00 Gramofoonplaten.
12.45—1.45 VARA-orkest.
2.00 Kniples.
2.30 Voor de vrouw.
3.00 Voor de kinderen.
5.30 Orgelspel en zang.
6.05 De Ramblers.
6.30 Causerie „1938, het zonnevlekkenjaar".
7.00 Gramofoonmuziek.
7.10 Zang.
7.30 Cyclus „Ons werk en ons geloof".
8.00 Herhaling SOS-berichten.
8.03 Berichten A.N.P., V.A.R.A.-varia.
8.15 Gramofoonmuziek.
8.30 Radiotooneel.
9.30 V.A.R.A.-orkest, m.m.v. solisten.
10.00 Berichten A.N.P.
10.30 Reportage (gr.platen).
11.00 Esmeralda-septet.
11.3012.00 Gramofoonmuziek.
FEUILLETON.
ETHEL M» DELL
27.
Hij haalde zyn breede schouders op met
een veelbeteekenende beweging. „Als ik in
Pax' plaats was, zou ik dat zeker vinden."
Zy bloosde tegen haar wil. „Misschien in
teresseert het U te weten, dat Pax er zeer
tegen was, onze verloving publiek te maken."
„Dat kan ik mij indenken," mompelde
Crofton.
Zij keek hem uitdagend aan .„Als dat zoo
is, waarom maakt U er dan insinuaties
over?"
„Deed ik dat?" vroeg Crofton. „Werkelijk,
ik uitte slechts mijn meening. Maar ik geloof,
dat wij liever niet op dit onderwerp moeten
doorgaan. Wees ervan overtuigd, dat ik U
alle geluk toewensch."
Zy kon er zich niet toe brengen om hem te
danken. Voor haar was er iets onheilspellends
en vreeselijks in zijn vleiende vriendelijkheid
iets dat haar kinderlijke uitvluchten
doorzag en er bovendien nog vermaak in
schepte. En plotseling voelde zij, dat zeker in
de oogen van dezen man de aankondiging
van haar verloving met Pax meer kwaad dan
goed had gedaan en een vreeselijke twijfel
beving haar, of hij misschien gelijk had.
„Maar daarvoor is ,U niet hier gekomen,"
hervatte zij. „U wilde Yvonne spreken. Ik
waarschuw U dat zy in een toestand van ver-
dooving verkeert, en ik twijfel er aan, of zij
reeds in zooverre van den schok bekomen is,
om een eenigszins duidelijk verslag te geven
van de gebeurtenissen van dien nacht. Het
schynt nog een verward en dreigend schrik
beeld voor haar te zijn."
„Misschien kan ik haar helpen," zei Crof
ton. „Maar kijkt U, als het U blieft, niet zoo
angstig! Ik zal niets zeggen, dat een van U
beider ook maar den minsten aanstoot zou
kunnen geven. Het is slechts over een paar
Onbelangrijke punten, dat ik haar wil spreken,
die Pax zelf mij niet vertellen kan."
Dat klonk onschuldig genoeg. Maar Claire
twijfelde aan zijn bedoelingen. Eén ding was
zeker: hij liet zich niet van zyn plan afbren
gen om Yvonne te spreken. Misschien was het
tenslotte beter om zich met een vriendelijk
gezicht in het onvermijdelijke te schikken. Als
Crofton overtuigd kon wo 1er van den wer-
kelyken loop der gebeurtenissen, zou deze
vreeselijke spanning weggenomen worden en
Pax bevrijd zijn van de afschuwelijke verden
king, waaronder hij gebukt ging.
Met een bezwaard hart wendde zy zich
naar de deur van Yvonne's icamer. „Ik zal
Yvonne voorbereiden," zei ze.
„U moet haar in geen gevai verontrusten!"
riep Crofton haar na. „Daar is niet de minste
reden voor."
Claire antwoordde niet. Hij had een stijgend
wantrouwen in haar opgewekt, ofschoon zij
de reden daarvoor nauwelijks zou kunnen
opgeven.
Zij vond Yvonne nog bleek en stil in de
kussens liggen, met diepe kringen onder de
moede oogen, maar ze was rustiger en glim
lachte Claire toe met een aandoenlijke poging
tot ODgewektheid.
„Wie is er, lieve? Kapitein Crofton? Hij
wil mij spreken, zeg je?" Haar lippen beef
den. maar haar stem klonk vast. „Wel.
natuurlijk, als het moet! Kan ik hem zoo
ontvangen
„Je bent altijd mooi,' zei Claire teeder. „Hy
wil je ecnige vragen stellen over dien vreese-
lijken nacht. Denk je, dat je het verdragen
kan?"
Yvonne zuchtte. „Ja, ik geloof het wel. Je
blijft toch hier? Je hebt het beloofd."
„Natuurlijk blijf ik bij je, lieveling." Claire
boog zich voorover en trok de kanten sprei
glad. „Maar voor hij komt, wil ik je één ding
zeggen."
„Wat! Jij ook!" zei Yvonne
Claire keek haar vast" in de oogen. „Het is
alleen dit, lieve: en het betreft minder jou
dan wel myzelf. Ik heb nog geen tijd gehad
om het je te vertellen, maar ik wil dat je het
eerst van mij hoort." Zij hield haar linkerhand
met Pax' zegelring voor Yvonne's oogen. „Ik
ben met Pax verloofd."
Yvonne haalde diep adem. „Claire!"
„Ja," ging Claire rustig voort. „Voor mijn
vertrek naar Kapoo heeft hg mg reeds gezegd
dat hy my liefhad. Toen kon ik hem nog geen
antwoord geven. Maar nu is mijn besluit ge
nomen. Ik heb hem gisteravond gezegd, dat
ik zijn aanzoek aannam. Hy wilde onze ver
loving uitstellen, maar dat heb ik niet ge
wild. Ik heb het reeds aan verschillende men-
schen verteld, zoodat nu hetjgeheele regiment
het wri weten zal. Kapitein Crofton weet het
ook, en ik wilde niet, dat hy je met het
nieuws overvallen zou."
Yvonne keek haar aan met een eigenaardige
uitdrukking in haar donkere oogen alsof
zij iets zoch, maar het tegelijkertijd vreesde
te vinden. „Je weet zeker, dat hij mij
haat?" zei ze langzaam.
„Daar weet ik niets van, antwoordde
Claire beslist, „en ik .geloof het absoluut niet.
Maar hij verkeert in groote moeilykheden en
ik zal hem helpen, evenzeer als ik van pian
ben om jou te helpen. Begrijp je het nu,
Yvonne?"
„Niet heelemaal." fluisterde Yvonne met
stijgenden angst. „Waarom verkeert hy in
moeilykheden? Kunnen zij hem niet op zijn
woord gelooven?"
„In een geval als dit moeten zij een zoo
nauwkeurig mogelyk onderzoek instellen,'1
legde Claire uit. „O, ik weet, dat het ver
schrikkelijk is, maar ze zijn het verplichte
Het is een formaliteit, waarvan niet afge
weken kan worden. De zaak moet eens en
voor al opgelost worden, zoodat er later niet
de minste vermoedens of achterdocht zouden
kunnen oprijzen."
Yvonne begon te beven. „Welke vermoe
dens?" vroeg ze. „Claire verberg je iets
voor mij?"
„Neen, liefste." Claire drukte Yvonne's
handen met bemoedigende teederheid. „Ik
vertel je alles ofschoon niets mij te veel
was geweest, als ik je dit had kunnen be
sparen. Ik weet heel goed dat Pax onzen
armen Guy door een noodlottige vergissing
heeft gedood, maar eenige menschen hebben
het noodig gevonden daaraan te twijfelen. In
elk geval wenschen zij de algeheele zekerheid
En Pax Pax is onder arrest, tot dat vree
selijke onderzoek geëindigd is."
„Onder arrest? Waarom?" Yvonne maakte
ei plotselinge wanhopige beweging alsof zij
wilde o^ aan. „Zij denken toch niet dat
zou niemand kunnen dat hy het met opzet
heeft gedaan?"
„Zij zullen het in elk geval niet lang den
ken," antwoordde Claire met vaste stem,
maar zij sloeg haar vriendin angstig gade.
Zij was op dat oogenblik meer beangst voor
Yvonne's gezondheid dan voor iets anders.
„Zij weten intusschen wat ik ervan denk
en ik ben Guy's zuster."
Yvonne zonk machteloos in de kussens
terug. „O, Claire!" zei ze. „Ik ben zoo bang!"
„Dat is niet noodig," verzekerde Claire
haar met onveranderde beslistheid. „Tracht
de vragen van kapitein Crofton zoo eenvou
dig mogelijk te beantwoorden. Je hebt niets
te verbergen, liefste, en niemand behoeft ooit
beangst te zijn voor de waarheid,"
„O, ik weet het niet," klaagde Yvonne. „Ik
weet het niet. Ze kunnen de dingen zoo ver
draaien."
„Niet als ik hier ben," zei Claire met aan
drang. „Ik kan alles wat je zegt bevestigen.
Wees niet bang, liefste, wees vooral niet
bang!"
Yvonne's oogen keken naar haar op
droevige angstoogen waren het als van een
dier, dat in een val geraakt was. „En ben
je werkelyk van plan met Pax te trou
wen?" vroeg ze.
Claire streelde Yvonne's handen met kalme,
teedere bewegingen. „Ja, lieve. Maar dat be
hoeven wij nu niet te bespreken. Kapitein
Crofton wacht. Zal ik hem zeggen, dat hy
binnen kan komen?"
„O, ik weet het niet ik weet het niet!"
Yvonne's mooi gezichtje was vertrokken van
onduldbaren angst. „Claire moet het is
het noodig? Claire, dit zal mij dooden!"
„Myn liefste Yvonne," zei Claire, zich teeder
over haar heen buigend. „Zou je het niet kun
nen doorstaan slechts enkele minuten? Het
kan voor Pax zulk een ongeloof lijk verschil
maken!"
Yvonne drukte krampachtig haar hand op
haar voorhoofd. Haar lippen trilden. Maar na
eenige seconden begon zij kalmer te worden.
Misschien gaf de kalmte van Claire haar de
noodige kracht.
„Goed, lieve," zei ze ten laatste. „Breng
hem binnen. Maar hij moet niet lang blijven
Zeg hem dat!"
„Dat zal ik doen," beloofde Claire en verlie'
het vertrek.
Zoodra zij weg was, stond Yvonne op, b
woog zich met snellen onhoorbare pass
naar haar toilettafel, waarvan zij een
laden opende. Zy nam er een sandelhout
luciferdoosje uit, waaruit zij iets op h)
handpalm schudde het waren twee of
kristallen. Toen legde zij het doosje ter
sloot de lade geruischloos en sloop terug n
haar bed.
(Wordt vervolgd.)
