Kolonisatie in den loop
der eeuwen
j
Drama onder water
Mevrouw Colijn
houdt schoonmaak
Nieuwe kolibri's
in Artis
Een ontdekking
SE HEELE WERELD IS NU
OPGEDEELD.
Een van de opvallende verschijn
selen van dezen tijd is de drang,
die men algemeen kan waarnemen
naar lvet bezit van koloniën. Ook
vroeger hebben wc wel eens perio
den gekend, waarin de Europeesche
Staten bewezen aan het bezit daar
van groote waarde toe te kennen,
maar de drang was toen minder
lievig, trad althans minder duidelijk
aan, den dag.
De réden daarvan schuilt, vermoedelijk
in het feit, dat er in dien tijd nog koloniën
te krijgen waren. Het land. dat prijs stelde
op 't bezit er van,, behoefde ze slechts te
nemen. Er waren uitgestrekte gebieden, die
voor kolonisatie in aanmerking kwamen en
ie.der kon-de behoeften, die hij in dit op
zicht gevoelde, bevredigen.
Die dagen zijn voorbij. De hccle wereld
is ongedeeld, er zijn geen gebieden meer te
vinden, die, gelijk vroeger, eenvoudig in
bezit kunnen worden genomen, daardoor is
de kwestie der koloniën in een heel ander
stadium gekomen. Geen land. dat er thans
geen bezit, kan er de beschikking over
krijgen zonder dat dit gaat ten koste van
eenig ander koloniaal rijk. En aangezien
geen land genegen blijkt afstand te doen
van datgcene, wat hij bezit, schijnen de
staten, die arm zijn aan koloniën, gedoemd
om dit ten eeuwigen dage te blijven.
Italië heeft onlangs een van de laatste,
daarvoor in aanmerking komende gebieden
ingepikt door Abessynië te onderwerpen,
wat. vermoedelijk slechts mogelijk werd ge
maakt door aanwending van de allermo
dernste voortbrengselen der hedendaagsche
techniek. De onherbergzaamheid^ van het
terrein was oorzaak, dat Abessynië zich tot
voor enkele jaren heeft kunnen handhaven
als onafhankelijken staat.
Intusschcn is het interessant In
het kort na te gaan op welke wijze
de kolonisatie in den loop der
eeuwen heeft plaats gehad en wat
men er mee heeft willen bereiken.
Daf doel kwam bijna altijd neer op een
pogen om zich te verrijken, om er beter van
te worden, de manier echter, waarop het
werd nagestreefd heeft geleidelijk aan nog
al wat'wijziging ondervonden.
Do eersten, die koloniseerden waren de
Snanjaarden. Ze namen 'het zoo' gemakke
lijk op als men zich slechts denken' kan en
interesseerden zich zoo goed als uitsluitend
voor edele metalen. Daarnaast probeerden
ze den R.K. godsdienst te verbreiden en do-
ze laatste omstandigheid vooral was oor
zaak, dat zo zich niet beperkten tot steun
punten, doch uitgestrekte gebieden trachtten
te onderwerpen.
Ongeveer gelijktijdig met de Spanjaar
den verwierven de Portugcezen hun kolo
niaal bezit. Terwijl de Spanjaarden zich
meer naar het Westen richtten, begaven de
Portugcezen zich naar het Oosten, waarmee
ze iri landen kwamen, die minder onbe
kend waren dan het Westelijk gelegen Ame
rika. Dc bevolkingen, waren er veel dichter
terwijl .do Portugcezen, meer handelaren
dan de Spanjaarden en door dc omstandig
lieden daartoe wellicht ook genoodzaakt, in
het bijzonder belang bleken te stellen in
kostbare goederen als specerijen, die ze el
ders goedkoop verkregen en bier „peper
duur" van dc hand zetten. Hoewel ook
katholiek, waren ze in dit opzicht veel ge
matigder dan dc Spanjaarden. Een interes
sante uitspraak in dit onzicht treffen we
aan bii Joao de Castio, die in bet jaar 15^8
schreef:
„Zij kwamen naar Indië met het zwaard
„in dc eene hand en met het crucifix in de
„andere. 'Indien ze evenwel ergens grond
„vonden, legden ze het crucifix weg en vul-
„den ze zich de zakken."
Hun kolonialisatie beperkte zich veelal
tot het aanleggen van versterkte steunpun
ten van waaruit ze hun handel dreven.
De distributie der Portugeesche koopwa
ren over Europa geschiedde door dc. Hol
landers en toen Filips II in 1580 ook koning
van Portugal was gevonden en hij in 15S5
beslag legde op alle Hollandsche schepen,
begon langzamerhand de Hollandsche kolo-
nisatiëperiode te naderen. Deze kolonisatie
geschiedde door de compagnieën, die het de
den in den geest van de Portugeezen, dus
puntsgewijs, tenzij de omstandigheden er
toe noopten uitgestrekter gebieden te onder
werpen.
Wanneer dan geleidelijk Engeland en ook
Frankrijk beginnen op te komen, ontstaat er
om de rijkste gebieden concurrentie, hetgeen
meebrengt, dat het gezag intensiever moet
zijn, wil men zich kunnen handhaven.
Successievelijk ziet men dan een wijziging
komen in do producten, die uit de koloniën
worden betrokken, Dc belangstelling voor
specerijen begint te tanen, daarvoor in dc
plaats komen de tegenwoordige groote cul-
luurgewasseh: koffie, thee, tabak en in onze
dagen rubber met daarnaast petroleum. Te
vens zien we een strooming opkomen om de
slavernij af te schaffen en toen Engeland een
desbetreffende wet had aangenomen zien we
dit land vooraan staan in den strijd om den
slavenhandel af te schaffen, aangezien het
bevreesd was voor de concurrentie uit die ko
loniale gebieden, waar bet werk nog door
slaven kon worden verricht.
Doordat intusschen heel andere producten
zich in de belangstelling der koloniseerende
landen mochten verheugen, kwam eindelijk
ook Afrika aan de beurt om te worden on
derzoebt op de mogelijkheid van kolonisa
tie. De eerste die daartoe overging was En
geland, die op deze wijze een compensatie
hoopte te vinden voor het verlies van dat
deel van Noord-Amerika, dat later de Ver-
cenigde Staten zou heeten.
Dan breekt ten slotte dc groote run
los om gebied, wat het ook is. De
Vereenigde Staten breiden zich uit
tot den Stillen Oceaan, Rusland tot
aan het Verre Oosten, Frankrijk ver
overt practisch geheel Noord-Afrika,
de Sahara incluis, Engeland beperkt
zich tot Australië en verschillende
van de beste gebieden in Afrika. Als
laatste verschijnt Duitschland ten
tooneele, dat genoegen moet nemen
met wat er van Afrika is overgeble
ven, doch dat deze winsten verloren
ziet gaan door den grooten oorlog.
De groote voordeden, welke men zich over
het algemeen nog altijd van koloniën droomt
zijn ten deele zeker legendarisch en dateeren
vermoedelijk nog uit de dagen van de
Spaansche en Portugeesche expansie. Ten
deele ook zijn ze zonder twijfel het gevolg
van het feit, dat sommige koloniseerende
landen, die in den loop der jaren groote ka
pitalen in hun bezit hebben geinvesteerd,
daarvan heden ten dage dc goede gevolgen
ondervinden, waarbij niet uit liet. oog mag
'worden verloren, dat het eene gebied nu een
maal rijker is dan het andere.
De dagen, waarin koloniën de on-
uitputtclijke bron waren van goud en
zilver zijn voorbij, ook kan men de
bewoners niet meer uitbuiten als sla
ven om 'in het bezit te komen van
gocclkoope handelswaren.
Het zijn geworden streken, waar men
cultuur- en mijnbouwondernemingen kan
vestigen, waarmee, zoo die ondernemingen
tot bloei geraken, handelsbetrekkingen kun
nen worden onderhouden en waar een deel
an de vaak groote vadcrlandsche bevolking
arbeid en brood vindt.
Dat echter niet alle gebieden daarvoor
even geschikt zijn, behoeft geen betoog.
De gekleede jas van den minis
ter-president wappert aan een
lijntje op het balcon!
Onze Haagsche correspondent schrijft ons:
Ook in 't Haagje heeft het „schoonmaalt-
monster" alom geregeerd en al is het mo
derne huishouden dan „gemechaniseerd",
toch blijft er altijd zoo tegen Paschen wel
iets te „groote beurten"De meeste hui
zen zijn dus „schoon" en de huisvrouwen
kijken wederom vol trots naar haar werk.
En: de mannen zijn, aftcr all, toch óók in
hus sas. laten zij het nu maar eerlijk be
kennen! Vrouw-lief wist het toch immers
(ook in deze!) véól heter.
Want bij velen betcckent het „Paasch-
schoon" niet alleen geboende vloeren en
gewasschcn gordijnen, neen, ook de garde
robe krijgt gemeenlijk een frissche beurt en
niet het minst die vanmencér! Zagen
we niet op vele balcons jassen en broeken
en vesten waaien in den bollen wind? Er
zijn er natuurlijk, die zooiets „niet erg def
tig" vonden en verre de voorkeur geven aan
een „chemische reiniging", doch wil ik li
eens iets „housch gezien" vertellen?
Welnu, dezer dagen tippelde ik langs
onze Stadhouderslaan en toen ik den hoek
van den Verlengde Tolweg omsloeg, keek
ik onwillekeurig zoo even naar het mooie
hoekhuis van onzen minister-president, dr.
Colijn. dat 'doe je dan natuurlijk! En wat
zag ik?
Op het groote achferbalcon wap
perden en wiegelden lustig, aan een
lijntje, diverse zwarte jassen cn
vesten, 'n „Gekleede", 'n jaquet
Hier hingen kennelijk de kloe-
dingsfnkken van onzen grand olcl
man! En daar gn je. dames en
heeren van de „chemische reini
ging"! Zoo-maar voor ieder oog
zichtbaar, hield mevrouw-de-mi-
nistersche schoonmaak in de klce-
rchkast van baar wereld vermaarden
gemaal De „gekleede" stamde
misschien nog wel uit den tijd der
groote Londensche conferentie, en
om het jaquet zweefde nog sigaren
rook-atmosfeer van de -vele Kabi
netsformatie-conferenties, wie zal
het zeggen?
Maar ministers gade wist den fri.9-
schen wind te waardecren. dat ziet men, cn
voor de vrouw van een rcgeeringschef is
dat in hooge mate verheugend. Mocht dit
voorbeeld, in zijn wijdste strekking! ook
eens begrepen worden door de „koks" der
wercld-hckscnkctcl.
Uitmonding kanaal
Groningen-IJsselmeer
LEMMER ZEGEVIERT.
De minister van Waterstaat heeft
aan Gedeputeerde Staten van Fries
land bericht, dat hij heeft beslist,
dat Lemmer het eindpunt zal zijn
van den vaarweg Stroobos—IJssel-
meer.
Hollandsche boternoteering
boven de Deensche
Noteeringsbord te Leeuwarden
vlagt.
In verband met de hoogcre notee
ring van Hollandsche boter (8G ct.
per Kg.) boven die der Deensche,
prijkte gistermorgen de rood-wit-
blauwe vlag aan het bord der com
missie-noteering in het beursgebouw
te Leeuwarden»
Bekend duiker omgekomen
Bij bergingswerk In de Wester-
schelde lijnen en lachtslang
onklaar geraakt.
Op de Westerschelde onder de ge
meente Hontenisse is gisteren een
ernstig ongeluk gebeurd, waardoor
een lid van de bekende duikersfa-
milie Sperling, de 32-jarige duiker
C. Sperling uit Maassluis, tijdens
bergingswerkzaamheden in de Wes
terschelde om het leven is gekomen.
Sperling was in dienst van Tak's Ber
gingsbedrijf te Rotterdam welke firma
belast wa6 met de opruiming van het in
den nacht van 28 op 29 December 1937 op
de Westerschelde vergane Joegoslavische
stoomschip „Srdj'.
Van het werkschip der bergingsonderne-
ming is Sperling gisterenmiddag om
streeks drie uur afgedaald om ziin wenk
te verrichten aan het ruim elf meter onder
het wateroppervlak liggende wrak. Korten
tb"'' later gaf hij nog seinen, totdat o** een
gegeven oogenbiik de opvarenden van het
werkschip tot hun grooten schrik bemerk
ten, dat de lijn, waarmede de duiker met
liet werkschip verbonden was en. waarmee
hij kom worden opgehaald en met behulp
waarvan signalen worden gegeven, ergens
onder water vastzat evenals de luchtslang,
waarmee van het Werkschip af lucht in dc
duikerkap wordt gepompt. Aangezien bet
afdalen in het water van de Westerschel
de slechts mpgelijk is als er door het kee-
rornde getij stil water is, en er op het mo
ment, toen men tot de noodlottige ont
dekking kwam reeds weer een sterke
stroom stond, was het onmogelijk een an
deren duiker te doen afdalen om Sperling
te helpen.
Pas gisteravond tegen half tien, toen het
tij dit weer toeliet, kon een andere duiker
naar beneden gaan. Het bleek, dat lijn en
luchtslang onklaar waren geraakt, door
dat zij aan het wrak van het Joegoslavi
sche schip waren blijven vastzitten.
Sperling had blijkbaar onder water ge
merkt, dat de luchtslang ergens vastzat cn
hoeft waarschijnlijk in de veronderstelling
verkeerd, dat dit met de lijn niet het ge
val was.
Hij hooft althans om zich te be
vrijden, de luchtslang met het mes,
dat elke duiker bij de hand heeft,
doorgesneden, vermoedelijk in de
hoop, dat men hem dan snel naar
boven kon trekken. Hij heeft ech
ter niet geweten, dat ook de lijn
vastzat, zoodat zijn signalen boven
niet gemerkt werden en men daar
onwetend was vam het drama, dat
zich elf meter onder den water
spiegel afspeelde. Door den doorge
sneden luchtslang is het water in
den duikerkap van Sperling gedron
gen en deze is in zijn duikercos-
tuum verdronken.
Toen tegen half tien het lijk aan boord
van het werkschip was gebracht, beeft dit
koers gezet naar Hansweert, vanwaar het
naar Rotterdam is overgebracht en ter
beschikking van de familie is gesteld.
Het slachtoffer was gehuwd en vader
van een kind.
Kinderwagen onder auto
Kinderen van drie jaar en vijf
tien maanden aan het hoofd ge
wond.
In de Veerstraat te Wageningen werden
gistermorgen twee kinderen van den arbei
der J. C. Koehoorn, respectievelijk drie jaar
en vijftien maanden oud, die in-een kar
retje werden gereden door den negenjarigen
knaap van R., toen deze plotseling den weg
overstak, door een auto. bestuurd door den
chauffeur E. M. van Kooten, aangereden.
Beide kinderen werden aan het hoofd ge
wond. Het jongste is in Ziekenzorg opgeno
men. De toestand is ernstig. Het andere
kind bleek slechts licht gewond, terwijl bet
knaapje die het karretje trok, met den
schrik vrijkwam.
Het wagentje werd geheel vernield.
Als groote, schitterende zweef
vliegen jagen ze heen en weer.
In het vogelhuis van Artis zijn weer nieu
we kolibri's en tanagra's van Oost-Brazilië
aangekomen. Schitterende robijn-topaas, fon
kelende smaragd-groene cn blauw-groene ko
libri's, smaragdina cn chlorestes couruleus,
een zwaluwstaart kolibri bevolken de in de
middenzaal van het Vogelhuis speciaal voor
hen ingerichte vitrines, waar ze met de lange
tong voedsel opnemen uit bloemen en uit
fleschjes met voor hen samengesteld vloei
baar voedsel.
Bovendien iagen ze dan nog als groote,
schitterende zweefvliegen heen cn weer schie
tend en telkens in de lucht stilstaand, op de
kleine bananenvliegjes, die speciaal voor hen
gekweekt worden. Bijna 3000 vleugelslagen
per minuut maken ze, zoodat van de bewe
gende wiekjes slechts een schijn te zien
blijft, schieten ze van bloem naar fleschje,
van fleschje naar vliegje, om daar weer op
hun dunne zitslokies neer te strijken.
Wisselende lichtval fonkelen en glanzen
er telkens andere gloeiende kleuren in hun
gevederte op. Structuurkleuren, die hun ont
staan danken aan interferentie verschijnse
len, welke optreden door terugkaatsing van
het licht aan voor- en achterzijde van het
dunne buitenste laagje der vecren.
Mooi zijn ook de gloeincd-roode fluwccl-
tanagra's en de blauwgestrecptc tanagra's,
die met de kolibri's meekwamen. De Suri-
naamsche suikervogeltjes, die al zooveel ia-
ren in het vogelbuis verblijven, doen echter,
pas opgeruid als ze zijn, in hun glanzend
t ri^öoisblauw prac.hkleed,.nlet yoojr-.hen on
der. Evenmin de Braziiïaansche azuurgaai
cn dc blauw- cn witte Ecuador prachtgaai,
wanneer die in de buiten volière als glinste-
rendo „bluc-birds" van struik tot struik vlie-
gcn.
Overgestoken zonder uit
te kijken
Meisje te Den Haag door auto
overreden en gedood.
Gisterochtend om tien uur is een vijfjarig
meisje op den Noordwal te 's-Gravenhagc
door een auto oven-eden. Zij werd met een
ernstigen schcdelbasis-fracluur door den
G.G.D. naar het R.K. Ziekenhuis aan het
Westeinde overgebracht, waar zij kort daar
na is overleden.
Uit het onderzoek is gebleken, dat het meis
je zonder voldoende uit te kijken, den druk
ken rijweg is overgestoken.
Den automobilist treft 'daarom vermoede
lijk geen schuld.
Schoonmaaktijd
Er gaat weer een bekend geluid
Door onze huisgezinnen,
Men is al klaar, men maakt nog schoon,
Of men gaat pas beginnen.
En. wat de wereld ook beweert
Van allerhande zaken.
De huisvrouw aan het schoonmaak-front
Die weet %em best te raken!
De bezem en de dweil rukt aan,
De tvitkwast houdt parade,
De trapleer, stevig en paraat,
Slaat blij dit schouwspel gade.
Er is een prettig défilé
Van lang vergeten dingen.
De vliering of een zoldr.rhoek
Zijn vol herinneringen!
Nu komt weer alles voor den dag
Met meer of minder gratie:
Een bolhoed, wat verdacht van kleur,
Maar met een reputatie!
Een kinderspel, een bleek portret
Met oude klecderdrachtcn,
Een bundel brieven, ach van toen,
Ligt droomerig te wachten!
En, net wanneer je teeder wordt,
Klinkt, op de trap gestommel,
Dan zegt een echte schoonmaak-slcm:
„Wat zoek jij in dien rommel?!"
Ach, ja, wat zocht je er ook weer?
Je gaat maar naar beneden,
En je ontwijkt een water-spoor,
Dat afdrupt langs de treden!
En in de gang ontmoet je. dan
De ivcrkvrouw en den witter,
Diep in je keuken duikt spontaan
Een hupsche waterfitter!
De ramen kaal, je huis is hol,
Je bed ligt fijn te zonnen.
En je erkent met stil ontzag:
De schoonmaak heeft gewonnen!!
KROES.
(Nadruk verboden.)'
April 1938.
Joden uit Oosfenrijksche grens
provincie geweerd?
Het Joodsche Tclegraaf-agentschap te
Praag publiceert een bericht als zou de
Duitsche regeering last gegeven hebben tot
ontruiming der Oosfenrijksche provincie
Rurgcnland door de Joden, en wel om stra
tegische redenen. Tot dusver zouden reeds
400 Joden uit deze aan Tsjechosiowakije
en Hongarije grenzende provincie verdreven
zijn. Het zou aan Joden .verboden ziin op
dichter dan 50 K.M. afstand van de grens
te wonen. Als tweede reden voor het ver
bod wordt opgegeven dat men do Joden
wil verwijderen uit die plaatsen, waar zij
contact kunnen hebben met familieleden
in andere plaatsen.
Geluidlooze spoorwegrails
in Italië
Aan de spoorlijn Milaan-Bologna
'zijn proefnemingen verricht met
nieuwe instrumenten, welke zijn
uitgevonden door ingenieur Lodetti
cn de rails geluidloos maken, waar
door het karakteristieke stooten
van den trein wordt weggenomen.
Stand van het Duitsche
gewas zeer gunstig
Naar officieel bericht wordt, is de stand-
der Duitsche wintergewassen, in tegenstel
ling met het vorig jaar, zeer gunstig eni
wordt die in doorsnee met beter dan nor
maal aangegeven. Het naar verhouding
droge voorjaar is verder het uitzaaien van
het zomergraan zeer ten goede gekomen,
zoodat men met het uitzaaien vam zo-
mertanve, haver en gerst in enkele ge
deelten reeds geheel gereed is.
KORT VERHAAL
door Charles Delambres.
Georges Mariton, die een wereldnaam ge
maakt had met zijn laatste twee stikken,
trad zijn luxueuze woning binnen, even
buiten Parijs gelegen, op een zeer nachte
lijk uur en begaf zich regelrecht naar zijn
slaapkamer. Toen hij daar het licht op
draaide stond hij als verstijfd. Op bed lag
het smerigste jonge meisje dat hij ooit ge
zien had. Ze lag ruslig te slapen, het ge
zicht bedekt met, de donkere haren. Maar,
toen hij haar naderde, werd zij wakker, ging
overeind zitten en keek hem met knipperen
de oogen aan. Toen lachte ze onbeschaamd.
„Komt U altijd zoo laat thuis?" vroeg ze,
met een afschuwelijk achterbuurt-accént.
Mariton was even sprakeloos. Toen werd
hij rood van woede. „Wat doe jij hier? Hoe
kom je hier?" Ze wees naar het open vens
ter. „Ik kan klimmen als een aap. Ik wou
met U spreken. Als ik gewoon was geko
men had U me vast niet ontvangen." Mari
ton keek naar de vlekken, die baar modde
rige schoenen op zijn zijden deken maakten
en keek toen in haar vuil gezichtje. Er
brandden een paar groote. wilde oogen in,
witte tanden flikkerden tusschen haar lip
pen. „Van alle brutale, onbeschaamde
begon hij. Ze viel hem in de rede, plotseling
boos overeind springend, stortte ze een vloed
van woorden over hem uit. Ze schold en
klaagde, ze sc.hreidde en ze lachte. Hij kon
er geen woord tusschen krijgen, maar lang
zamerhand begon hij uit haar zonderlinge
taaltje te begrijpen, dat ze aan het tooneel
wilde en hem smeekte baar te helpen. I-Iij
lachte haar uit, waarop ze hem bijna te lijf
ging en toen begon te schreien. Opeens ging
ze staan en droeg een straatlied voor. Het
was een banaal, belachelijk senlimontcel
lied, maar toen ze geëindigd was, lachte Ma
riton niet meer. TTij bad den klank van het
talent, gehoord in die diepe, hoewel onge
schoolde stem, hij was getroffen en geroerd
in weerwil van die belachelijke woorden en
haar slechte uitspraak.
Hij beloofde haar te zullen helpen en ze
vertrok. Suzanne Latour was baar naam. Zo
zóu den volgenden dag terugkomen. Hij
sliepweinig dien nacht, maar bracht een
deel ervan aan zijn schrijftafel door. De
idee voor een nieuw stuk was in hem ont
staan, een stuk dat zou kunnen worden ge
speeld door zoo'n talentvol kind uit het
volk. waarin zij een rol zou krijgen, die geen
beschaving of goede manieren cn uitspraak
vorderde. Precies op tijd werd zij aange
diend. De bediende liet haar binnen. Mari
ton. die baar tegemoet ging. stojid als ver
steend. Tegenover hem stond een knap, ge
distingeerd en elegant gekleed jong meisje
hem glimlachend en ironisch aan te kijken.
Het donkere haar was nu geonduleerd, het
gezichtje niet meer vuil, maar in de groote
oogen- brandde het vuur, dat hij dezen nacht
erin had zien laaien, toen zij voordroeg.
„U moet m.c de comedie vergeven", zei
ze en haar stem was nu zacht en be
schaafd: „ik had geen schijn van kans
U te interesseeren als ik zoo was gekomen:
een van de vele meisjes die een tooneel-*
school hebben afgeloopen, cn nu niet aan;
de beurt komen. Tk moest alle.s wagen om
te winnen. Ik ben van goede famiilic en
zooals U ziet. niet verwaarloosd, ruw en-
vuil. Maar U hebt geloofd dat ik een on
beschaafd meisje was. U hebt geloofd in'
mijn spel vannacht... mi móet, U mij een
kans geven!"
Toon hij weer spreken kon zei hij:
..Gaat U ziften, ik zal U het eerste bedrijf
van mijn nieuwe stuk voorlezen."
Zij sneelde het nieuwe stuk.. De direc-*
teur.. hij wien ze sinds een jaar niets dan
onbeduidende rolletjes had gekregen, zei
verbaasd tot Mariton: ..Dat jij haar ont
dekte. begrijp ik niet. ik moet eerliik zeg
gen dat ik niet veel in haar zag. Tk zou
wel eens willen weten, wélk rolletje het was
dat ie zoo trof."
Mariton eriinsde. „Dat van een achter-
hnnrf.kind met talenl". zei hij.
Zooiets heeft ze nog nooit gespeeld."
.Alleen voor mij." zei Mariton niet zonder
trots. „Dat kan ik me veroorloven!"