II
Kuilgras ervaringen in de winter 1937- 38
liet mblinÉgsgevaar
ap den weg
■IUITENLANDSCH
1
VERZICHT
KING PEPERMUNT
Tante Matjes wedervaren
in Scbagen
v. Geelen's Gescbenkenhuis
II (Slot).
Hieronder bespreek ik de ensilage-
systemen, in mijn begin-artikel
aangeduid door groep C: de organi
sche zuren (methode (zure wei- en
diverse suikers).
Gaat men in de B groep welbe
wust een zuurgraad forceren van
4,2,, bij de suikörtoevoeging volgt
imen meer eén biologische weg (de
B groep zie ik dan als de anorga-
nisch-chemische weg).
Men redeneert bij de suikerensilage als
volgt: in het kuilproduct leven de verschil
lende bacteriogroepen naast elkaar. Het
hangt er nu maar van af, welke groep de
beste ontwikkelingsmogelijkheden krijgt.
Bij zuurder worden van de massa houdt
de melkzuurbacterie de beste kansen. Deze
bacterie maakt uit suikers melkzuur en wel
beter en sneller naarmate er meer suikers
ter beschikking zijn. Is er voldoende suiker
aanwezig dan krijgt men veel organisch ge
vormd melkzuur en dit zuur heeft een dus
danige zuurgraad dat daardoor de botcr-
zuurvormers en de eiwitontleders in hun
activiteit geheel worden belemmerd.
Nu is het bekend dat juist eiwitrijke ge
wassen, in verhouding, arm zijn aan voor
genoemd doel beschikbare suikers. Vandaar
de noodzakelijkheid om oplosbare suikers
toe te voegen, teneinde de gewenste melk
zuurvorming te bevorderen. Ook zal het
dan duidelijk zijn dat meer suiker nodig is
naarmate het te cnsilcren product een ho
ger eiwitgehalte heeft.
In tegenstelling met de methode van de
mineraie zuren is het gevormde melkzuur
een volkomen verteerbaar product en ont
trekt dan ook vrijwel geen mineralen aan
het kuilproduct.
De suikerensilage is in zijn einduitslag
minder zeker, omdat men niet precies weet
hoeveel suiker nodig is, aangezien het ei
wit-gehalte van het te ensileren product
nooit bekend is.
r-
I
1
De natuurzuivere
om te genieten
om U te verkwikken!
FIRMA TONNEMA Cie SNEEK
Het lage slagingspercentage is in ons
staatje vooral een gevolg van het in één
groep verwerken van suiker en wei ensila-
Bïj de laatste groep is de suikertoevoe
ging in het algemeen te gering om voldoen
de w&arborg voor goed slagen van hot pro
duct in te houden.
Bij de goed uitgevoerde suikcrensilages
waar meer dan 1 suiker (1 van de
kuilomassa) was toegevoegd, was het sla
gingspercentage bijna 30 Dit is nog aan
zienlijk minder dan van de mineraalzuur
kuilen (bijna 60
Uit de analysen van het Rijkslandbouw
proefstation te Hoorn is deze winter ook
wel gebleken, dat men 2 suiker moet
toevoegen. voor een redelijke slagingskans.
Hierbij zijn de 3 groepen van ensileren
van gras welke men, met variaties, in de
practijk tegen komt in grote lijnen be
sproken.
Ik heb er geon economische beschouwin
gen aan vastgeknoopt, teneinde duidelijk te
blijven in de principieele verschillen.
Wat moet men nu straks als practicus
doen met z'n kuilgras?
Ik zou het volgende willen adviseren.
Welk systeem men ook gaat toe
passen, een eerste eis is en blijft:
voldoende zorg besteden aan op
bouw van kuilhoop of silo en de
massa gelijkmatig spreiden. Vooral
ook zorg dragen dat 's winters geen
grondwater in het kuilgras kan ko-
tmien, dus niet te diep in de grond
kuilen. Als het half kan de gewone
•kuilmethode, dus zonder enige toe
voeging achterwege laten.
Wil men er toch geen afstand van doen,
dan heeft men nog de beste kans op een
aangenaam ruikend product indien men 't
gras niet al te jong maait (dus niet het
hoogste eiwitgehalte pakken), het een dag
laat. verwelken en het met mooi weer aan
de hoop gaat rijden (het regenwater hoeft
heus niet uft de kar te sijpelen!).
Naderhand voldoende grond op de mas
sa is vanzelfsprekend (niet er op kijken,
maar er werkelijk op brengen en dus af en
toe op te meten tot 60, ja 80 cm toe!).
Hierbij gaand staatje geeft wel enig in
zicht.
Invloed dikte gronddek op kuilen zonder
toevoeging.
Kuilgras enquête 1937*38.
geslaagde (matige slechte
cnsilage ensilage ensilage
(PH 4,2) (pH 4,2-4,5) (pH 4,5
Gronddek tot en meer)
■10 cm. dikte 2(1,7%) 7 (5,9 110(92
40-60 cm.dikte 3 (3,8 8 (10 6S (86.2
60cmenmecr 8(12 9(13 51(75
Hoewel niet van overwegende invloed
blijkt hier toch de gunstige invloed van
voldoende belasting van de massa.
Is men overtuigd van de noodzakelijkheid
om in te kuilen met toevoeging van een
bepaalde stof, dan geeft inkuilen met- mi
nerale zuren het beste slagingspercentage,
dus de grootste zekerheid Voor het verkrij
gen van 'n eindproduct dat de „chemische"
kritiek goed kan doorstaan.
Voorzichtigheid geboden.
Bij de minerale zuren methode moet men
de instructies nauwkeurig opvolgen, anders
houdt men een kans op een minder mooi
eindproduct. Niet dus op eigen houtje de
verdunning gaan wijzigen of meer gras
willen behandelen per eenheid zuur! Voor
zichtigheid blijft geboden, want ook bij ver
dunning wil het zuur graag de kleding aan
tasten.
De silo moet met zuurvrije asphaltlak
worden ingesmeerd en tijdens het voederen
dient men extra mineralen te geven.
Heeft men, om welke reden dan ook, be
zwaren tegen de minerale zuren dan rest
de toevoeging van suiker.
De ervaring heeft geleerd dat de zeer veel
eiwithoudende producten het moeilijkste zijn
te kuilen. Ook dient men voldoende suiker
te geven. Voldoende wil zeggen ongeveer 400
kg. gedenatureerde suiker per ha. kuilgras.
In tegenstelling met de minerale zuren
methode moet méri hier de eerste 5 dagen
van het inkuilen het drainsap vasthouden
(dus de drainafvoer dicht maken). De sui
kers worden dan omgezet tot verteerbaar
melkzuur en er is 'slechts weinig verlies
aan voedingswaarde van de toegevoegde
suiker. Koopt men voor f 25.suiker, dan
mag men bij deze werkwijze rekenen op een
behouden voedingswaarde van plm. f 20.
De eigenlijke conservering kost dan aan
suiker pl.m. f 5.— per ha. Het beste doet
men het gras niet al te jong te nemen en
iets te laten verwelken, d.w.z. bij toepas
sing van de suiker methode. Snel afwerken
bliift echter eis!
Bij de minerale zuren methode kan men
eigenlijk altijd het verse materiaal direct
inkuilen, ook het meest eiwitrijke!
Slechts bij sterk drogend weer moet men
de suiker oplossen, anders kan dit product
droog gestrooid worden.
De slagingszekerheid acht ik, ondanks
voornoemde instructies iets minder dan van
de zuurmethoden, maar uit biologische over
wegingen nieen ik de suiker methode niet te
mogen afraden.
Wel is dat het geval met de wei-toevoe
ging, vooral ook omdat veel wei, alvorens
bij den boer te komen, dikwijls verdund is
met spoelwater, waardoor het weisuiker
te laag wordt om succes te mogen verwach
ten.
Ook wil lk nog opmerken dat dus niet
de silo het principe van het ensileren bc-
hecrscht, maar dit geheel afhankelijk is
van de methode.
De silo is een hulpmiddel, vooral daar
waar grondverzet bezwaarlijk is en ook
daar waar men prijs stelt op het bezigen
van alles wat het kuilproduct tot een goed
voeder kan maken.
In het algemeen kan lk geen positief oor
deel geven over de combinatie van mineraal
zuur en suiker. Wel is mij bekend dat het
z.g. Duitse zuur bedoeld is voor gecombi
neerd gebruik, maar dit zuur is hier waar
schijnlijk niet meer verkrijgbaar. De voor
lopige resultaten zijn echter gunstig ge
weest. Het. te kuilen product zal echter
een bepaalde verhouding van suiker en
zuur vragen en daarin is het moeilijk te
generaliseren.
De Rijkslandbouwconsulent
voor Noord-Holland,
Ir. G. J. LIENESCH.
Hierbij 'zijn-inhegréjicn de kuilen uit
de Wieringermecr; deze zijn in de andere
tabellen niet opgenomen.
DEN HELDER
10 jaar lijdend aan rheumatiek
Was niet in staat haar huishouden
te doen
„Ik was reeds 10 jaar lijdend aan rheuma
tiek en niet in staat mijn huishouden te
doen. Niets hielp mij tot men mij de raad
gaf Kruschen Salts eens te próbeeren. Na
het een jaar lang te hebben gebruikt, was
ik tot mijn groote blijdschap weer in staat
zelf mijn huishouden te doen. Mijn oprech
ten dank voor de wonderbaarlijke werking".
Mevr. A. P. te R.
De oorzaak van rheumatische pijnen ligt
meestal in een onvoldoende werking Uwer
afvoerorganen, waardoor zich allerlei scha
delijke afvalstoffen, als o.a. het urinezuur,
kunnen ophoopen. Kruschen Salts spoort Uw
inwendige organen aan tot betere werking,
waardoor alle afvalstoffen geregeld worden
verwijderd en Uw pijnen langzaam maar
zeker voorgoed zullen verdwijnen. Kru
schen Salts is verkrijgbaar bij apothekers
en erkende drogisten a f0.40, f0.75 en fl.60
per flacon.. Let op. dat op het etiket op de
flesch, zoowel als op de buitenverpakking
de naam Rowntree Handels Mij., Amster
dam voorkomt.
Brengt het gepolariseerd licht
een oplossing? Proeven met te
leurstellend resultaat.
Ten einde zich ook hier te lande
van de automobielverlichting met
gebruikmaking van gepolariseerd
licht, een indruk te kunnen vormen,
zijn nu, in samenwerking met den
Rijkswaterstaat en de Permanente
Verlichtingscommissie van de K.N.-
A.C., eenige proeven genomen, met
het doel de eigenschappen van deze
verlichting, voornamelijk op den
weg,, te bestudeeren.
Sinds het in Amerika en daarna ook in
Duitschland, gelukte filters te vervaardigen
in den vorm van dunne platen, waardoor
het produceeren van bundels gepolariseerd
licht zeer eenvoudig werd, worden in deze
beide, en ook in andere landen, de voor- en
nadeelen van dit verlichtingssysteem aan
een serieus onderzoek onderworpen.
Stuurt men een bundel licht door
een van de hierboven bedoelde fil
ters, dan is dat licht achter dit filter
gepolariseerd, d.w.z. het trilt, in te
genstelling met gewoon licht, slechts
in één bepaalde richting loodrecht
op de voortplantingsrichting. Deze
richting wordt de voorkcursrichting
van het polarisatiefilter genoemd.
Autobestuurder heeft bijzondere
brü noodig.
Bij het toepassen op autóvèrlichting moet
men zich denken, dat voor de koplichten
filters zijn aangebracht en dat de.bestuur
der een bril heeft met polarisatie-glazen. De
voorkeursrichting van den bril van een be
stuurder moet loodrecht staan op die van
de koplichten van zijn tegenligger, en bril
en eigen koplichten moeten evenwijdige
voorkeursrichting hebben. Daaraan is vol
daan als alle filters met de voorkeursrich-
tiiig onder 45 gr. verticaal geplaatst
zijn en wel de rechterzijde omhoog, gezien
met den bundel mee. Op 'deze wijze zijn o
de proeven verricht.
De proeven op den wi
De resultaten van de proeven op den
kunnen als volgt worden samengevat:
le. Een bestuurder met gewoon
licht ziet de voorwerpen, die achter eem
genligger met gepolariseerd groot licht i
gelegen, beter met bril dan zonder. De
stand tusschen de beide auto's bedrj
hierbij ongeveer 25 M.
2e. Diezelfde bestuurder ziet de voorws
pen tusschen de auto's even scherp mét i
zónder het gepolariseerde groot licht v«
den tegenligger er bij. De bril is hier nif
van invloed. j
3e. Bij regen bleek, dat het gepolariseeri Ij
licht van een tegenligger, dat onder klein
hoeken door het natte wegdek wordt tem
gekaatst, gepolariseerd blijft in de oei
spronkelijke richting en dus mèt bril vel i
minder gezien wordt dan zonder.
4e. Natte voorwerpen ontpolarisccren ha
licht minder dan droge. Men kan ze dus mi
bril in natten toestand beter zien.
Regendruppels bevorderen d
verblinding.
5e. Regendruppels en krassen op de voot
ruiten, ook veiligheidsglas, ontpolariseercjf
het licht wat er op valt, weer sterk, wad
door dus weer verblinding optreedt. Ooi
de dekglazen van de lantaarns maken zie#
hieraan schuldig.
6e. Sommige personen ondervinden duid*
lijke verbetering, anderen merken weinii
verschil.
Het resultaat van het onderzoek op deii
weg was dus bepaald teleurstellend. Dj
proeven werden daarom voortgezet in hel
laboratorium voor Technische Physiaca tj
Den Haag, maar ook uit deze proefnemin
gen werd vastgesteld, dat de voprdeelen
van gepolariseerd licht niet zoo groot zijn.
dat zij de groote bezwaren, die er tegen
aangevoerd worden, overtreffen.
(Vervolgverhaal met kleurwedstrijd voor d«
kinderen, zie Schager Courant van
Zaterdag 16 April).
Opeens nam zij een kloek besluit.
Hier moet ik zijn, roept Tante luid.
Want Wat ze ook zoekt of vraagt,
Ze weet dat ze bij Van Geclen best slaagüj
LAGEZIJDE B 40, Tel. 26, SCHAGEN,
en onze filialen: C. PRINS, Breezand, A.
NIPSHAGEN. Middcnmeer, W. HALBERTS-
MA, Winkel. J
Zoekt U een leuk cadeautje? Komt eens bijl
ons kijken en U slaagt vast naar uw zinl,
GROEPEERING EN HERGROEPEERING
DER EUROPEESCHE STATEN.
IEDER IS ZICHZELF HET NAASTE!
IS THANS DE VREDESGEDACHTE BEZIG
TE ZEGEVIEREN?
Het is een merkwaardig verschijnsel in de
wereld, dat alles altijd zoekt naar een ze
kere evenwichtstoestand. Deze universeele
regel geldt ook voor de politiek en zoo kun
nen we dus op aarde waarnemen een zich
steeds opnieuw groepeeren en hergrocpee-
ren der verschillende staten.
Een tijdlang, ongeveer de eerste tien of
vijftien jaren na den grooten oorlog waren
Engeland en Frankrijk almachtig. De Cen-
tralen waren verslagen en hadden weinig
te zeggen. Rusland en Italië namen vrij ge-
isoleerde^ plaatsen in, samengaan deden ze
niet en ieder afzonderlijk leverden ze nau
welijks ecnig gevaar op. Bovendien was in
Italië ook nog niet aangebroken het tijdvak
van Mussolini's bewapeningswaanzin. Te
vreden in zijn eenzaamheid was de Duce
echter niet. Het stak hem, dat Engeland en
Frankrijk de groote oorlogsbuit als het ware
samen hadden gedeeld en dat zijn vader
land was afgescheept met enkele restjes,
die eigenlijk niet eens den naam van krui
mels mochten dragen. Weliswaar werd
daarbij door Italië uit het oog verloren, dat
het eerst deelnam aan den oorlog, toen het
begon te begrijpen, dat Duitschland en Oos
tenrijk het pleit zouden verliezen, dat Frank
rijk en Engeland en ook bet tsaristische
Rusland dus feitelijk de kastanjes \iit het
vuur hadden gehaald, dat nam niet weg,
dat men allerminst tevreden was en dat
men meende voor het verraad" aan zijn in
het nauw gedreven bondgenooten een be
tere prijs te hebben mogen ontvangen.
De ommekeer in de Europcesche machts
verhouding kwam, nadat Hitier in Duitsch
land het bewind in hnpden had genomen.
Wellicht zal men later in de annalen der
historie kunnen lezen, dat het- volkomen
onbegrijpelijk mag worden genoemd, hoe
het mogelijk was, dat de overwinnaars van
voorheen Duitschland zijn gang lieten gaan
en hoe dit land zich kon ontwikkelen tot
een militaire mogendheid van de eerste or
de, zonder dat men het ook slechts het min
ste of geringste in den weg legde.
Wel trachtte Frankrijk het Duitsche ge
vaar te bezweren door een keten van bond
genootschappen rondom het nationaal-socia-
listische Duitschland te smeden, het kon
daarmee de vermilitariseering niet tegen
houden.
Dan zien we zich het merkwaardige feit
voltrekken, dat Italië, dat Duitschland eens
zoo smadelijk in den steek liet, meer cn
meer toenadering zocht tot het Rijk van
Hitier, een toenadering, waaruit tenslotte
„de as" wordt geboren. De vorming daar
van was mogelijk, doordat zoowel Mussolini
als Hitier ontevreden waren. Beiden hoop
ten ze door een samengaan te kunnen win
nen, waarbij Italië reeds van den beginne
af aan plannen moet hebben gehad ten aan
zien van Abessinië, terwijl Hitier zoowel
droomde van koloniën als van een Groot-
Duitschland, waarin alle Duitsoh-sprekende
gehieden zouden worden opgenomen.
Beide staatslieden hebben daarbij ver
moedelijk vertrouwd op de lankmoedigheid
van het Fransch-Britsche blok. Het is ech
ter de vraag of ze de successen, die ze heb
ben weten te boeken, hadden kunnen in-
easseeren, zoo ze niet een bondgenoot had
den gevonden in het verre Japan, waarvan
do regeering, ook al imperialistische droo-
men had. De drie landen vonden elkaar in
het bekende anti-Komintern-paet, dat in
naam weliswaar tegen Rusland was ge
richt, in werkelijkheid weinig anders was
dan een verlengstuk van de as RomeBer
lijn.
Voor Hit Ier, wiens aspiraties uitgaan naar
het Oosten, was de beteekenis van deze
verdragen wellicht in hoofdzaak deze, dat,
ze hem vrijheid van handelen jegens Rus
land zouden verschaffen. Het anti-komin
ternpact had voor hem stellig een diepen
zin. Voor Mussolini, die nimmer last met
Rusland heeft gehad, die er bovendien lan
ge jaren zeer vriendschappelijke betrekkin
gen mee heeft onderhouden, kan dit niet
het geval zijn geweest. Het nut, dat hij zag
in de as van Europa en in het anti-komin-
tern-pact, had met het communisme betrek
kelijk weinig te maken. Hot stond in ver
band met Abessinië en de verdragen waren
gericht tegen diegenen, die de verovering
HALF POflp ^fleiNA KofOt
VAN 45-5MZ-?5 zo <W?
UWKJW HOIJHUUEI^ nylJHCIfV
bijna een eeuw lang
gevraagd
van dat land door Italië wilden beletten.
In de eerste plaats was dat Engeland.
We zouden er aan kunnen herinneren,
dat in de dagen voor de Abessijnsche oorlog
de verhouding tusschen Italië en Frankrijk
betrekkelijk zeer goed was. De toenmalige
minister-president van Frankrijk, Laval,
had, door een geheime overeenkomst met
Mussolini, de annexatie van Abessinië tot
op zekere hoogte bij voorbaat gesanction-
ncerd en uitdrukkingen als „ondermijning
van den Volkenbond" waren aan de orde
van den dag. Met den Engelschen minister
Samuel Hoare werkte Laval in opdracht!
van den Volkenbond een plan uit, waarbijl
Abessinië grootendeels overging in de han-J
den van Italië, een plan, dat tenslotte hun!
beider val ten gevolge had.
Het was de Spaansche burgeroorlog, die
aanleiding werd dat het anti-komintern-J
pact ook voor Mussolini eenigen zin kreeg,I
want de Duce met zijn droom van „de Mid-
dellandsche Zee een Italiaansche zee", moet}
wortel schieten van het communisme in het
naburige Spanje als een groote onaange
naamheid hebben ondervonden. Intusschcni
blijkt meer en meer, dat de Italiaansche ac-1
tiviteit in Spanje voor een goed deel ten,;
doel had Engeland te treffen. De Duitsche
belangen daarbij richtten zich meer in het!
bijzonder tegen Frankrijk.
Met de bekende lankmoedigheid
lieten de Westersche democratieën
al weer toe, dat Hitier en Mussolini
in Spanje rustig hun gang gingen.
En het schijnt, dat de Duce althans
daarvan de resultaten, die hij zich
had gewenscht, zal binnenhalen.
Eenerzijds verzamelde hij roem en
eer, waarop hij zoo bovenmate ge
steld is, anderzijds heeft hij er En
geland de erkenning van de verove
ring van Abessinië door weten af te
dwingen.
Veroveren en in exploitatie brengen zijn
twee zeer verschillende dingen. De Ducert
heeft dat te over kunnen merken en het I
zou niet vreemd zijn, wanneer Mussolini i
voorloopig tevreden is met de door hem be-
reikte resultaten.
Nu is het de vraag of de as van Europa f
met het verlengstuk, het anti-komintern-
pact, in werkelijkheid de macht vertegen-
woordigde, die velen daaraan toekenden. Die f
macht was echter zoo groot als de anderen I
haar beoordeelden en in de oogen van zeer I
velen werd ze te groot. De annexatie van I
Oostenrijk door Duitschland deed de emmer
overloopen en het is Engeland geweest, dio 1
nu vermoedelijk een ernstig gat, heeft ge- I
slagen in het net der Duitsche bondgenoot-
schappen en die dit kón doen, omdat het
heel goed wist, dat de activiteit van Italië
voornamelijk was gericht tegen Groot-Brit-
tannië en allerminst tegen Rusland. Vooral
nu het. lot van het communisme in.Spanje
beslist schijnt te zijn.
I-Iet resultaat is echter, dat Duitschland,
van waaruit in Europa de grootste bedrei
ging uitgaat, zich meer geisoleerd ziet. Er
heeft een nieuwe verschuiving in de groe
peering der Europeesche staten plaats ge
had, die vermoedelijk den vrede ten goede
zal komen. Spoediger en krachtiger dan f
menigeen zou hebben vermoed is op de
Oostenrijksche annexatie de reactie gevolgd, i
