tarzan
Draadbewakers
BEISTEN
VAN
IB&ile. janqmi en
Het bleek, dat het raadsel ditmaal min
der moeite heeft gekost dan het vorige,
waar jullie allemaal schandelijk zijn inge
lopen. En het mooiste is nog, dat er wel
een stuk of 10 briefjes waren waarin stond:
„meneer, mijn raadsel was goed, en toch
stond ik niet in de krant. Nu, we zullen er
verder maar over zwijgen.
Zo langzamerhand wordt de oogst iedere
week nu kleiner, en dat is trouwens ook
wel te begrijpen. Maar zoals jullie weet: we
gaan door tot en met de laatste week van
Juni, om dan de rubriek voor 2 maanden
etop te zetten.
Maar zover is het nog niet.
Het boek is deze week gewonnen door:
GERIE DEKKER,
Schagerbrug E 133.
En nu de
Miek Leguit, Sehagen. Nee, dat wist
ik nog niet, Miek, dat jij later bakker moest
worden, of is het maar op grapje? Zo nee,
dan kom ik eens krentenbrood bij je halen,
van dat fijne, met heel veel sukade en ro
zijnen en krenten erin Lust je dat ook zo
graag?
Pietje de Vet, Sehagen. Dat zal heer
lijk zijn Pietje, als je bij je tante in Zwolle
mag komen logeren. Wat zal je dar.r een pret
hebben, zeg! Is moeder nu weer op de been?
Dat hoop ik maar, want zo lang ziek zijn
is toch maar niets gedaan. Doe haar mijn
hartelijke groeten maar eens. Niet vergeten
Pietertje!
Jacoba Kuiper, Shagen. Ja, met dat
raadsel van de vorige maal was het eigen
aardig gesteld. Er waren vrij veel inzendin
gen en... maar enkele goed. Dat waren de
bekende voetangels en klemmen. Gisteren
ben je jarig geweest hè? Nu, daarvoor nog
m'n felicitatie's. Heb je een boel gekregen?
Jan Stöve, Schagerbrug. Ik merk dat
je de tuinkers en de radijs nog niet vergeten
bent Jan, dus ik houd je nog steeds aan je
woord. Je briefje was maar klein, doch je
belooft me volgende week meer te schrijven.
Heb je dan veel nieuws?
Jannie Borst, Sehagen. Ik heb gelezen
wat je allemaal voor je verjaardag gekre
gen, hebt Jannie en... dat is niet gering, zeg
Kolossaal, wat hebben ze je verwend. Wil je
wel geloven, dat ik haast jaloers geworden
aws? Je verzoek om ook eens wat te winnen
heb ik doorgegeven aan juffrouw Fortuna.
Misschien weet ze er wat op...
Nellie en Kees Everts, Keinsmerbrug,
Wat zeg je Nellie... of ik ijs lust? Dat zou
ik denken. En vooral als het warm is, ben
ik er stapel op. Dat mogen ze me gerust
's nachts wakker maken. Jou ook? Met de
Pinksterdagen hoop ik '■ok op mooi weer,
want ik heb grote plannen. Net als jullie
tweetjes.
Gerie Dekker, Schagerbrug. De Nes
bij Sehagen, nu zeg, daar zou ik nooit ge
weest zijn! Ik weet er in het donker net
zo goed de weg als bij me thuis. Dat was
leuk hè, dat Buurman Doorn met zijn vrouw
zoo onverwachts kwamen aanwippen.
Bep en Trien Tijsen, Anna Paulowna.
Gelukkig maar, dat Trijnie Delver en Piet
ook weer meé gaan doen, want vooral
•Trijnie heb ik al een flink tijdje gemist. Wat
was daar de oorzaak van? Geen tijd...??
Geen zin...? Of nog iets anders? Dat hoor
ik vast en zeker volgende week wel.
Jan Brommer, Barsingerhorn. H&éUL...
eindelijk weer eens een sportoverzicht van
Jan Brommer. Die heeft ook al een tijdje
de schrijverij gestaakt. Maar nu hoor ik ten
minste dat ze tegen Lutjewinkel gevoetbald
hebben, met 50 voor rust wonnen, waarna
de Lutje winkelaars begonnen te kiften.
Toen zijn we naar huis gegaan, schrijft Jan,
Konden ze niet tegen hun verlies
Japie Klomp, Stolpervlotbrug. Dat is
niet zo mooi, wat jij me allemaal schrijft
Japie. 4 Weken lang met je been op een
stoel. Maar nu gaat het beter lees ik en dat
is maar goed ook want nu komt het mooie
ewer. Of eigenlijk, dat is er al. Beterschap
ËDGAR RICE
BURROUGHS
Marietje en Wim Boontjes, Stolpen. Ja
de radijs heb ik ontvangen Marietje en Wim
en je begrijpt dat we ze thuis met smaak
opgesmikkeld hebben. Wat waren ze lekker,
zeg! We hebben er drie dagen mee gedaan.
Dag jongens!
Hendricus Peetoom, Keinsmerbrug.
Ook al een zieke raadselvriend die het bed
moet houden en hoopt dat het mooie weer
zal aanhouden omdat hij er dan misschien
gauw uit mag. Nu Hendricus, ik hoop het
maar voor je, want die zieke dagen... brrr
die kunnen beter buiten de deur blijven.
Niets gedaan!
Ennie Bos, Noord Scharrwoude. Dat
was een hele wandeling Ennie, zo in de
richting Alkmaar. Waren je voeten niet tot
je knieën afgesleten en hing je tong niet op
de grond? Maar natuurlijk niet ...zo'n flinke
meid als jij kam wel naar Amsterdam lopen
als het moet? Is 't niet waar?
Stynie Hemke, Noord Scharwoude.
Goeie morgen... ook al zo'n ver-wandelaarster
Die is met haar twee vriendinnen helemaal
naar school gelopen en het is hen goed
bevallen ook. Jullie kunnen daar in Noord
Scharwoude wel een tippelclub oprichten
zeg!
Jeltje Peetoom, Noord Scharwoude. Zo,
had Arie Keppel algauw in de krant ge
neusd wie het boek gewonnen had en dat
was vorige week Jeltje Peetoom. Je was
zeker geweldig in je schik niet? Is het al
gekomen? Als het uit is hoor ik wel hoe je
het gevonden hebt hè?
W. Molenaar. Nee Wim, het boekje met
de 500 raadsels heb ik r.iet geschreven. Ik
ken het wel* maar dat is een andere kinder
vriend. Ik wist niet dat je zo dol bent op
strikvragen, maar ik zal er over een tijdje
eens een stel opnemen. En kijken of je in
derdaad zo' strikvraag-bolleboos bent. Dag
Wim!
Janske Peetoom, Winkel. Leuk dat je
zwemmen mag leren Janske, Heb je plannen
een tweede Zus Braun te worden? Maar pas
op dat je voorlopig alleen in het zwembad
blijf en niet stilletjes op het strand gaat
baden. Maar dat doe jè natuurlijk niet!
Maart je en Klaas Bouwens, Noord Schar
woude. Dat was een grote brief Maartje
en Klaas en van het „uitsmeren" waarmee
Harry Kuiper je zo geplaagd heeft merk ik
niets. Of ik zwemmen kan??? Dat zou ik
denken. Als een haring, zo goed en zo vlug.
Maar ik ga pas het water in als er de eieren
in kunnen koken, want als je er blauw en
paars uitkomt, moet ik er niets van hebben
Corrie Keyzer, Sehagen. Dat was maar
een klein briefje Corrie. Zo klein heb ik er
nog nooit een van jou gehad. Of kwam dat
misschien doordat de rand van de inktpot zo
vuil was!
Rika Keyzer, Sehagen. Natuurlijk Rika
heb ik je tekening opgehangen en als je
weer eens zo'n mooie gemaakt hebt, wel,
denk dan eens aan de Kindervriend. Ik ben
geschrokken dat ik eigenlijk jullie geheim
van de club verraden heb. Maar ik wist
ook niet dat het een geheim was. Schrijf me
maar op als donateur.
Zo, jongens en meisjes, ik ben er door.
Tot volgende week.
KindcWvUnd
Oplossingen raadsels vorige week
Vertikaal: re, olm, os, beter, anker, gal,
oog, vat, me, te.
Horizontaal: brood, els, eg, on, tak, rok,
el, 1, mat, veter.
Goede oplossingen ontvangen van;
Japie K., Stolpervlotbrug: Janske P.,
Winkel; Jeltje P., Noord-Scharwoude; En
nie B., Noord-Scharwoude; Alberuts M.,
Barsingerhorn; Hendricus P., Keinsmer
brug; Marietje en W. B., Stolpen; Jan B.,
Barsingerhorn; Trijnie en Piet D., Keins
merbrug; Nellie P., Kolhorn; Bep en Trien
T., Anna Paulowna; Grietje H., Anna
Paulowna; Gerie D., Schagerbrug; Nellie
en Kees E., Keinsmerbrug; Jan S., Scha
gerbrug; Miek L., Sehagen; Jacoba J. K.,
Sehagen; Jannie B., Sehagen; W. M., Seha
gen; Corrie K., Sehagen; Rika K., Sehagen.
door
Paul Regtman.
Over Australië lopen
de eenzaamste telegraaf
lijnen ter wereld. Ze
gaan van de ene kant
van het werelddeel
naar het andere, dwars
over het hele eiland
heen. Zestig jaar gele
den is de eerste lijn
aangelegd, waarvan de
bouw twee jaar duurde.
Maar nauwelijks waren ze klaar, toen in
verschillende streken in de buurt van de
telegraaflijnen goud werd ontdekt. Daar
door kwamen ze op de gedachte om langs
die telegraafdraden een spoorweg aan te
leggen. In 1886 begon men van twee kan
ten met de aanleg. In het Noorden van
Darwin naar Birdum, ongeveer 340 K M.
lang, in het Zuiden van Adelaide naar Port
Augusta en verder naar Alice Springs, het
kleine plaatsje dat naar de dochter ^an een
postdirecteur was genoemd; deze lijn was
ongeveer 1500 K.M. lang. Midden in net
hartje van Australië houdt de spoorweg in
eens op. Tussen de beide eindstations ligt
een uitgestrekt, dunbevolkt gebied, dat al
leen door de telegraaflijn met de bewoon
de wereld in verbinding staat.
Op belangrijke punten van die lijnen,
voorzover ze door de eenzame streken voe
ren, zijn hutten gebouwd waar de draad
doorheen loopt. Daarin wonen de telegraaf-
beambten, die de versterkingsinstallaties
bedienen en de „telegraafruiters", die de
berichten verder brengen, de lijnen bewa
ken en herstellen,.als het nodig is. Die klui
zenaars tegen wil en dank zien op hun
eenzame posten maar zelden andere blanke
mensen.
Eens in de twee maanden gaat een flinke
doortastende postchauffeur er met een
vrachtauto op uit om levensmiddelen en
post te brengen aan de telegraafbeambten
in de afgelegen gebieden en aan de goud
zoekers en farmers.
Hij moet maar rijden, waar de weg op
dat ogenblik het beste is, dwars door de
woestijn, waar de zandheuvels minstens
eenmaal per week van plaats veranderen.
Zijn banden slijten hard en meer dan eens
komt de man op de plaats van bestemming
aan met autobanden, die met gras, dekens
en kledingstukken dichtgestopt zijn. En als
hij de pech heeft, dat de motor defect
raakt, moet hij wachten tot de een of an
dere stam zwervende negers voorbij trekt,
die hem een paar honderd kilometer wil
slepen. Bovendien moet hij gemiddeld zo'n
driehonderd rivieren en beken over, die in
Nieuwe Raadsels
X maat.
X vogel.
X allemaal; elk.
X huisdier.
X deel van de voet.
X onze beste vriend.
X vrucht; varkensvoeder.
,X hemelwater.
De beginletters, van boven naar beneden
gelezen, vormen de naam van een schadelijk
insect.
de wintermaanden vaak woeste stromen
worden, waardoor hij soms wekenlang
wordt opgehouden.
Wanneer hij veilig de telegraaf-hut be
reikt, dan wordt hij met vreugde ontvan
gen. De beambten die anders vaak weken
achter elkaar niets anders horen, dan het
tikken van hun toestel, kunnen dan ten
minste weer eens praten met een mens.
Al staan er zware straffen op het door
snijden van de telegraafdraad, toch zijn er
ook wel gevallen, waarin men maar van
straffen heeft afgezien. Enige tijd geleden
werd er ten noorden van Powell-Creek een
draad doorgesnedei^. Toen een telegraaf-be-
ambte de plaats bereikte, waar de draad
was doorgesneden, vond hij een hoed en
een lege veldfles. Hoewel hij de hele om
trek afzocht, vond hij geen spoor van den
man, die de draad had beschadigd. Pas
manden later werd er een eind verder een
vergeeld geraamte gevonden, van den man,
die door dorst was omgekomen en had ge
tracht hulp té krijgen, door de draad door
te snijden. Een ander geval liep beter af.
Een farmersvrouw werd ernstig ziek en
haar man durfde haar niet alleen te laten
om een dokter te halen, die twee dagen ver
v/eg woonde. Daarom sneed hij eenvoudig
de telegraafdraad door en toen een tele-
graafbeambte kwam om de draad te her
stellen, vertelde hij wat er aan de hand
was. Deze had het draagbare apparaat bij
zich, waarmee hij de leiding kon proberen,
en daarvan maakte hij nu gebruik om vlug
naar een dokter te telegraferen. Door een
operatie kon de vrouw nog worden gered.
Soms worden de draden ook doorgebeten
door de mieren, die hun mieerenhopen zo
hoog bouwen, dat ze tot aan de draden rei
ken.
Maar de mannen, die moeten zorgen voor
de andere lijn, die over Kaap York loopt,
hebben het nog moeilijker. Dit gebied is
zo woest en onherbergzaam, dat ze er niet
met auto's maar met paarden doorheen
moeten. Over woeste bergrivieren, over
bergen en door oerwouden voert hun weg.
Soms wordt bij het oversteken van een
rivier man of paard aangevallen door een
krokodil, soms hebben ze ontmoetingen met
wilde dieren in de wouden of lopen een
gevaarlijke slangenbeet op.
Vaak worden in deze streek de draden
beschadigd door omvallende bomen, eens
ontdekte een „telegraafruiter" een gewel
dige pythonslang, die' zich om de paal had
heengewonden en zo de leiding verstoorde.
Dikwijls bouwen vogels hun nesten in de
palen. Of de negers snijden de draden door
en gebruiken ze voor hun speerpunten,
aanvallen doen ze de beambten niet meer.
Aan dergelijke gevaren zijn die „draad
bewakers", zoals ze daar worden genoemd,
blootgesteld. Hun moeilijke werk houdt de
verbinding in stand tussen de eenzame
woeste gebieden, waar de enkele mensen in
grote verlatenheid wonen en uitzien naar
elk teken van hun medemensen en de gro
te, levendige buitenwereld der steden en
dorpen.
Theodoor en zijn vlinders
't Is een mooie zomermorgen.
Juist waar Theodoor op wacht,
Met zijn netje en zijn trommel
Gaat hij op de vlinderjacht.
Twee, drie mooie kleur'ge vlinders
Vangt hij binnen korte tijd,
Maar wat is dat voor een plantje?
Dat is vast een zeldzaamheid!
Pats, daar ligt meteen de trommel,
't Net gaat even aan de kant,
En met een vergrootglas kijkt hjj
Naar .de mooie vreemde plant.
Maar de trommel ligt daar open
En daar gaan de vlinders heen!
Dart'len, fladd'ren bly de lucht in
In de trommel blijft niet één!
Wat zal Theodoor straks kijken!
Waar is nu zijn hele buit?
Vlinders, vogels, bloemen, planten,
Allen lachen ze hem uit!
Harde, doorzichtige gummi
In Engeland wordt op het ogenblik ge
werkt aan het maken van gummiplaten,
die zo hard zijn als staal en doorzichtig
als glas.
De spijker blijft op dezelfde
hoogte
Als iemand een spijker slaat in een boom
lager dan anderhalve meter boven de
grond, dan zal de spijker altijd op dezelfde
hoogte blijven. De boom groeit namelijk
boven die anderhalve meter alleen verder.
No. 75.
Tarzan was nog nauwelijks enkele uren
weg, of in het kamp begonnen er dingen te
gebeuren, die overeen kwamen met de plan
nen van Gai Shang en de stuurman. De man
had die morgen gezegd, dat hij overdag wilde
gaan jagen, maar inplaats daarvan had hij
zichzelf verscholen en geduldig afgewacht,
dat de aapman zou vertrekken. Tarzan, juist
om de ongunstige stemming in het kamp niet
te verhogen, had hem toegestaan te gaan ja
gen. En nu kwam de stuurman van de tegen
overgestelde kant ademloos aanrennen.
„Vlug!" riep hij tegen Mugambi, „help, die
apen van jou zijn op komst. Zij hebben Shor-
ty te pakken". (Shorty was een ziekelijk
uitziende hutjongen van de Kinsaid). Ze zul
len hem doden als je hen niet tot de orde
roept. Jij bent de enige, die hen kan laten op
houden. Ik ben buiten adem" en de stuur
man van de Kinsaid viel tegen de grond, hoe
wel hij comedie speelde. Mugambi aarzelde.
Hij was hier achtergelaten om over de beide
vrouwen te waken. Hij wist niet wat te doen.
Toen Lady Greystoke het valse nieuws ver
nomen had, zei ze: „Vlug Mugambi, wij zijn
hier veilig. Shorty moet gered worden". En
Mugambi, die de bevelen van zijn meesteres
opvolgde, ofschoon hij heb niet met zichzelf
eens was, dat zijn daad verstandig was, haast
te zich met grote snelheid naar de jungle, om
haar bevelen uit te voeren. Nauwelijks was
hij verdwenen of de stuurman zette zijn vin
gers aan de mond en liet een schril gefluit
horen. Hij behoefde niet lang te wachten.
Spoedig verscheen het gezicht van Kai Shang
om de hoek van het open veld en achter hem
kwamen vier mannen van zijn bende, schur
ken.
(Nieuwe spelling. 1
