Voor den Zaterdagavond 9.
7jo& no
V
Steden met 'n verleden
Rome de eeuwige stad,
Volhouden
De kracht der zwakken»
Niemand behoeft te zeggen: „ik kan niet,
ik ben niets waard". Wij kunnen allemaal,
als er maar een drijfveer komt die sterk
genoeg is. Wanneer wij tot nu toe niet kon
den en weinig presteerden, dan is dit geen
bewys voor onze minderwaardigheid, maar
wèl een bewijs dat voor ons de drijfveer nog
niet gekomen is om ons schrap te zetten en
alle zeilen bij te zetten.
Het is opmerkelijk wat menschen, die
iedereen voor zwak en onbeduidend hielden
en die ook nognimmer blijk hebben ge
geven van veel kracht en volharding, in een
levenscrisis dikwijls verbazend veel kracht
en taaie volharding aan den dag legden.
Volharding is niet altijd: actief vechten
om een doel te bereiken, die volharding
valt inderdaad het lichtst, vooral aan de
vechters-typen. Er is een volharding in het
v e r d ra g e n, die zwaarder, veel zwaarder
is dan het actieve doorzetten. En die vol
harding werd betoond door een meisje van
23 jaar, dat altijd bbjk had gegeven van
een egoïste, gemakzuchtige en pretlievende
natuur. Zij_ had de gewoonte, om alles wat
en iedereen die iets dreigde te veroorzaken,
dat haar lastig of onaangenaam was, uit
haar leven weg te schuiven.
Zoo was zij door het leven gedarteld,
vroolijlc en oppervlakkig, niet veel kwaad
doende, maar ook voor niemand iets betee-
kenend. Toen kwam haar verloving, alles
licht, vroolijk en blij, zooals zij het gewend
was, met een aardigen vroolijken jongeman
en wat fortuin.
Toen kwam de krach; de bank van den
vader van haar verloofde failleerde, en hij
zelf verloor zijn betrekking, alles door d©
crisis. Eerst nam hij het flink op, sollici
teerde rechts en links, maar vond geen
werk.
Eindelijk, na maanden van ontzenuwend
nietsdoen, een baantje van veertig gulden
in de maand.
Geen uitgangen meer, geen kostbare ca
deautjes en geen mogelijkheid om te trou
wen in de naaste toekomst. Daarenboven
werd Hans, zoo heette de jongeman, door
het gebeurde somber en neerslachtig; aan
den rand van zenuwziek.
Ja, nu bedreigden Else moeilijkheden e»
zorg van een kant, waarvan zij die nooit
verwacht had, van den kant van haar ver
loofde. Zij was gewoon 'rm alles wat haar
lastig of onaangenaam was, uit haar leven
weg te schuiven. Zij had er zich .nooit aan
gewend, iets te verdragen of ergens weer
stand aan te bieden. Nu was het Hans, die
haar zorg en verdriet bezorgde, en haar
onderbewustzijn zei: „weg met Hans".
Meer dan eens overwoog zij, haar ver
loving af te maken. Toen kwam er onver
wacht iets anders in haar boven de kern
van,haar wezen, die fair was en goed/alleen
wat diep verstopt onder jaren van gemak
zucht en genoegen. En dit eigenlijke ik
fluisterde haar in, dat het verkeerd was,
laf en unfair om. iemand los te laten, van
wien je hield en met wien je een goeden
tijd had gehad, zoodra alles zich tegen hem
keerde.
Zij maakte haar verloving niet uit en ze
bleef zorgzaam ert geduldig voor Hans, die
nu ook tegen haar dikwijls onredelijk was
en haar soms bijna tot wanhoop bracht met
zijn neerslachtigheid. Ze ging voort, hem
moed in te spreken. Zij werd mager en
voelde zich soms heel moe, maar ze hield
vol.
Op een avond, dat Hans een dieptepunt
van downheid bereikte, zei h\j tegen Else:
„Jjj zult er nu wel gauw genoeg van krij
gen en me aan mijn lot overlaten, en je zou
gelijk hebben."
Else antwoordde heel kalm: „O neen. tob
déérover vooral niet. Mij raak je niet kwijt|
tenzij je het zelf liever zou willen."
Hij drukte haar even de hand.
„Dat weet je wel beter, maar alleen vind
ik het onverantwoordelijk om..."
Zij legde haar hand op zijn mond.
„Laat dat nu maar aan mij over".
Twee lange moeilijke jaren doorworsteld©
Else met Hans, die doorloopend óf somber
óf opstandig was. Zij hield vol, terwijl nie
mand of niets haar dwong, zij, die gewoon
was geweest om de geringste schaduw bui
ten haar leven te sluiten.
Na twee jaar vond Hans een goede be
trekking en konden ze trouwen.
En Hans zegt nog, vijf jaar later, dat het
alleen Else is geweest, die hem destijds voor
een zenuwziekte behoed heeft. „Want jij
had altjjd moed voor twee".
Dan antwoordt Else: „Ik had zooveel
moed opgespaard in al die gemakkelijke
zorgelooze jaren."
Het is opmerkelijk, zooveel kracht als een
oppervlakkig en willoos-schijnend mensch
kan ontplooien, zoodra een factor in het
leven komt. die de waarachtige wil tot
kracht wekt.
Dr. JOS DE COCK.
TT nadei
Vreesefijk eenroBtflp
'nV-vormfg verkeers
bord beteekeot, dat
Voorrang s weg
nadert, waarop bet
verkeer voorrang
beeft, onverschillig
of bet voor a van
ftnks of van rechts
komt.
Let op de V-bordenc
*t te voor »w eigen
veftlgheld!
Napels, beroemd om zijn golf
Florence, de stad der duizend schaten
Bij het uitspreken van den naam Italië gaan de gedachten uit naar een roemrijk ver
leden in de e?' i plaats, een verleden dat als in geen ander land kunstenaars en
denkers heel ooxtgebracht. Reeds in de grijze oudheid staat Rome aan de spits van
een wereldrijk. Zoodoende werd het een centrum van cultuur. Vrijwel alle oude
steden van Italië leggen de getuigenis af van een bloeiperiode. Rome in het bijzon
der; de tallooze bouwwerken en ruïnes zijn er om het te bewijzen. Florence, de stad
die Midden Italië beheerscht, is een opeenstapeling van kunstschatten, terwijl Napels
do groote stad in het Zuiden een mengeling is van liefelijkheid en grauwe dreiging
der natuurmachten in den vorm van de Vesuvius.
Gezicht op Florence, de parel der Toskaansche steden, rijk aan sporen van een groot
verleden.
eeuwen-oude traditie de Florentijnen kunst
zinnige menschen zijn. In de musea liggen
de waardevolste kunstschatten opgesta
peld. Vrijwel op ieder punt van de stad
kan men bespeuren dat Florence eens is
geweest de residentie der Medici's, dat
prachtlievende vorstengeslacht. Behalve de
kerken en overige paleizen is vooral be
roemd het Palazzo Vecchio en de Loggia
dei Lanzi. Geweldige beelden zijn hier in
een betrekkelijk enge ruimte onderge
bracht waaronder de David van Michel
Angelo wel het meest opvallend is. Men
weet als vreemdeling eigenlijk niet goed,
waaraan men .zijn kunstgenot het eerst
verzadigen zal. Slechts enkele schreden
verder staat men reeds voor het Uffiziën
met zijn kostelijke kunstwerken uit alle
eeuwen en vrijwel van alle grootmeesters.
Genoemd dient ook te worden de prach
tige en indrukwekkende domkerk Santa
Maria de Fiore. Dan is er de gotische kerk
Santa Croce. Op het plein voor deze kerk
heeft Florence een van zijn grootste zonen,
Dante, in den vorm vaA een standbeeld ge
ëerd. In de kerk zelf bevinden zich de
praalgraven van de groote Florentijnen
Michel Angelo, Galilei, Macchiavelli, Alfie-
ri en Cherubini. Men komt eenvoudig niet
klaar met „het zien" van alles, wat te zien
valt.
Hier leefde eens Savonarola, die eenige
jaren in Florence over een boetvaardige
gemeente den scepter zwaaide, om tenslot
te na hevige martelingen op het groote
plein opgehangen en verbrand te worden.
Het is slechts een der historische feiten, die
het aspect van Florence accentueeren. Flo
rence, dat blijft voortbestaan met haar
eeuwig, maar dikwijls duister aangezicht.
De tooverpracht, saamgeweven uit geschie
denis, natuurlijke ligging en kunst, laat
iemand, die eens onder den indruk daarvan
gekomen is, nooit meer los.
Dc gekleurde film heeft
toekomst
NAUWELIJKS kan de bioscoopbezoe
ker zich nog den tijd herinneren, dat
de film „stom" was. Een nieuwe fase
in de ontwikkeling der film werd ingeluid
toen naast het beeld de klank kon worden
opgenomen. Met verbluffend groote schre
den heeft zich de vervolmaking van dit
procédé voltrokken. Thans heeft na enkele
jaren het geluid een hooge mate van na
tuurlijkheid bereikt.
Om de film als weergavemiddel nog vol
maakter te doen zijn, heeft men er naar
gestreefd ook de kleur in te voegen. Dit is
allerminst een kwestie van den laatsten
tijd, reeds tientallen jaren geleden, toen de
film nog in de kinderschoenen stond, heeft
men hierover zijn gedachten laten gaan. De
indruk, die de weinige gekleurde films,
welke op het oogenblik gedraaid worden,
op ons maken, is verre van bevredigend. De
kleuren volgens een bepaald procédé aan
gebracht. waren te hard en te onnatuurlijk.
Hoezeer deze nieuwe projectiemogelijk
heid de aandacht der filmindustrie heeft,
kan blijken uit het feit, dat reeds enkele
duizenden patenten werden aangevraagd.
Een bezwaar bleef echter tot dusver de
veel hoogere kosten, die de kleurenfilm
met zich meebracht. Amerika en Duitsch-
land verrichten op dit gebied pionierswerk
en naar het schynt is men er thans in
Duitschland in geslaagd, te komen tot een
gekleurde film, die niet noemenswaard
kostbaarder is dan de zwart-wit film. Bo
vendien heeft dit nieuwe procédé twee be
langrijke voordeelen. In de eerste plaats
worden de kleuren direct naar de natuur
opgenomen, in de tweede plaats moet het
copieeren van dezefilms buitengewoon
eenvoudig in zijn werk gaan.
In Amerika beschouwt men de gekleur
de film nog altijd als luxe, de kosten be
dragen dan ook het viervoud van die welke
aan de normale film verbonden zijn. Het
nieuwe Duitsche procédé biedt echter rui
me perspectieven van de kleurfilm binnen
afzienbaren tijd.
Het Palazzo Venezia in Rome
DE eeuwige stad heeft onder alle be
kende steden ter wereld zijn aparte
bekoring. In haar geschiedenis spie
gelen zich duidelijk drie opeenvolgende
cultuurepisodes af. Zooals geweldige aard
lagen - over elkaar heen schuiven, zoo is
het ook met deze cultuurtijdperken. Men
kan Rome in de,eerste plaats zien als
hoofdstad van het oude Romeinsche rijk,
uit den tijd van de heerschappij der Cea-
sars. Later beleeft Rome opnieuw een
bloeiperiode in de Middeleeuwen, tenslotte
kan men de stad zien als residentie van
het nieuwe Italiaansche rijk.
Komt men als vreemdeling naar Rome,
dan kan men de stad het beste leeren ken
nen, door niet alle merkwaardigheden in
Amerikaansch tempo te gaan „zien", maar
veeleer zich rustig den tijd te geven de
stad te doorkruisen, en echt de straten
langs te slenteren.
In de eerste plaats zal het dan opvallen
hoe oud en nieuw hier broederlijk naast
elkander staan. Het is slechts een enkele
schrede van de oude Romeinsche ruïnes
naar de gebouwen die in de Middeleeuwen
werden opgetrokken, terwijl in niet altijd
even gelukkige harmonie daarmede de
bouwwerken uit den jongsten tijd verrezen
zijn. Den nauwkeurigen beschouwer zal
het verder opvallen, dat in een tusschenpe-
riode, te weten de negentiende eeuw en
het begin der twintigste weinig opvallends
op het gebied der architectuur werd ge
presteerd in Italië.
Staande voor de imposante ruïnes vraagt
men zich af, welk een geweldig en machtig
volk het geweest moet zijn, dat dergelijke
bouwwerken oprichtte. En al zou de ge
schiedenis ons niets hebben overgeleverd,
dan nog zouden deze ruïnes ons een wel
sprekend verhaal doen van het karakter
van dat volk.
Op het Forum Romanum zijn het niet
veel meer dan gebarsten zuilen, die ons het
relaas doen van een trotsch verleden. De
Vesta en Castortempel zijn in staat meer te
vertellen dan welke interessante geschied-
boeken ook. Niet minder geweldig zijn de
enorme triomfbogen van Titus en Constan-
tijn. Tenslotte komt het Rome, op het top
punt van zijn macht tot uitdrukking in het
geweldige Colosseum. In afmetingen werd
dit gebouw eerst in de jongste tijden over
troffen door de moderne Olympische sta
dions.
Over dit oude Rome kwamen de Middel
eeuwen als verkondigers van een nieuwe
macht, waarvan Rome opnieuw een cen
trum zou zijn. Deze periode heeft haar
sporen nagelaten eveneens in den vorm
van tallooze bouwwerken, waarvan in het
bijzonder de prachtige paleizen en kerken
genoemd dienen te worden. Verstrooid tus-
schen al deze klassieke gebouwen staan de
kostbaarheden, die de Renaissance ons
heeft nagelaten deze vooral vormen een
schrille tegenstelling met de moderne ge
bouwen, die altijd strak en groot van opzet
zijn, terwijl de Renaissancestijl den voor
keur gaf aan versieringen, krullen en or
namenten. Zoo ergens dan kan men van
Rome zeggen, dat hier de geest van ver
schillende tijdperken is gekristalliseerd. De
stad Rome is op tegenstellingen gebouwd.
Gezicht op Napels en den beroemden Golf. Napels is een der schoonst gelegen steden
der wereld.
waar Mussolini zetelt.
Gaan wij door de smalle straatjes in het
hartje van de oude stad, ongeveer waar
zich de Kamer en het prachtige paleis, dat
tegenwoordig dienst doet als zetel van den
Senaat, bevinden dan is het zeer wel
mogelijk, dat wij plotseling in een benarde
positie geraken, want de autobussen rijden
hier met een waarlijk verbluffende vaart
door de nauwe straten en het is lang niet
denkbeeldig, dat wij op een onverwacht
oogenblik onzacht tegen de muur gedrukt
worden. Na enkele minuten kan men zich
plotseling op een ruim plein bevinden,
waar het mogelijk is ruimer adem te ha
len. Gemakkelijk kunnen deze stadswijken
wedijveren met de oude wijken van Parijs
en Frankfort, om maar een enkele Euro-
peesche stad te noemen.
Een majestueus gezicht heeft men bij
het Vaticaan den zetel van den Paus
in de tuinen van de Villa Borghese, op
de promenade langs de hooge oever van de
Tiber, in de omgeving van het Quirinaal,
bij het Forum Romanum, bij het Kapitool
en talloos vele plaatsen elders. Wie weken
achtereen verkenningstochten door Rome
maakt, zal zelfs dan nog ontdekkingen
doen. Terwijl de toerist op zoek is naar een
speciale kerk, waarin zich een zeer bijzon
der altaar moet bevinden, opent zich plot
seling voor hem vanaf een der zeven heu
vels een schilderachtig gezicht op den St.
Pieter of een der andere punten van de
Eeuwige stad.
EERST NAPELS ZIEN
DAN STERVEN.
NAPELS, de stad die het Zuiden van
Italië beheerscht, is niet te vergelij
ken met Rome. Napels is een stad,
die het echt Zuidelijke karakter heeft en
het lijkt wel of zij alleen uit schoonheid
en bevallige charme werd opgebouwd. Het
liefelijke en het demonische gaan hier
broederlijk samen, zoo gezegd paradijs en
hel. Op den achtergrond de rookende Ve
suvius als een altijd dreigend onheil met
zijn groteske, grauwe lava woestenij en, aan
den anderen kant de weelderige tuinen van
Posilipo met het uitzicht op de eilandjes
Ischias en Capri. Welk een geweldig en
eeuwig contrast, door de natuur zelf ver
oorzaakt, tusschen de bloeiende vrucht
baarheid eenerzijds, de grauwe dreiging
van den vuurspuwenden berg anderzijds.
Maar ondanks dat zijn de menschen er
even vroolijk als het kleurige landschap
zelf. De steegjes in de onmiddellijke nabij
heid van den haven zou men, met hun
bont gewoel, niet graag missen.
En evenals in Rome wordt men hier aan
het verleden herinnerd. Was het in Rome
de tand des tijds, die aan de bouwwerken
geknaagd had, hier waren het de verwoes
tende lavastroomen en de aardbevingen
van den Vesuvius, die het nabij gelegen
Herculanum en Pompeï verwoestte. Thans
zijn door de goede zórgen van de mannen
der wetenschap de ruines weer blootge
legd. Hier staat men van aangezicht tot
aangezicht met de groote raadsels, die het
binnenste der Aarde ons stelt. Ziet men
omlaag in de krater, dan vergeet men
voor een oogenblik het alledaagsche kleine.
Het herinnert ons aan de onsterfelijke ta-
fereelen, die de groote dichter Dante in
zijn „Goddelijke Komedie" heeft afgeschil
derd.
Dat is Napels, stad van vreugde en bont
leven, en de sfeer, die hier heerscht is uniek
in de geheele wereld. Die heerlijkheid
straalt ver uit over de grenzen der stad.
Ook Sorrent, Capri en Salerno deelen in
haar pracht en glorie'. Aan de boorden van
de Golf van Napels geldt het devies:
geniet van het leven.
FLORENCE STAD DER
DUIZEND SCHATTEN.
FLORENCE, de beroemde stad aan de
rivier de Arno, noemt men wel de
parel der Toskaansche steden. En in
derdaad zoowel door haar liefelijke lig
ging als door de kunstschatten die deze
stad in zoo overstelpende mate bezit, ge
niet zij de voorkeur zelfs boven Assisi,
Arezzo en Siena. Wat Florence is, begrijpt
hij eerst recht, die vanaf de berg Fiesole
op deze „gaarde Gods" heeft neergezien.
Hij alleen kan begrijpen waarom door alle
eeuwen heen de kunstenaars hierheen hun
schreden gericht hebben. En het spreekt
welhaast vanzelf dat tengevolge van deze
