Budapest
Beperkingen vnor
opticiens en masseori
Op reis naar
Joego-Slavië
Groeiende tegenzin in
Oostenrijk jegens Pruisen
Amsterdam en het
Regeeringsjubileum
Stad van licht en kleur, van mee-
sleepende zigeunermuziek. Van
fonkelende wijn, die de gemoede
ren opzweept. Maar ook van wuft
vermaak in wijken, waar gedege
nereerden hun armzalig plezier
zoeken.
„Bezint, eer Gij begint". Dat is niet
alleen een oud, maar ook een wijs
woord, al meenen wij tegenwoordig
dan vaak, dat: we het in onze jach
tige wereld veel te druk hebben om
tijd te verliezen met oudenvetsch
gezanik.' Vóór ik dit jaar echter naar
vreemde landen toog, ben' ik toch
eens voor den weefstoel mijner ge
dachten gaan zitten, om de losse
draden samen te weven tot één vast
patroon, of, om 't. nu maar gewoon
te zeggen, om er eens óver te pein
zen, waarom ik toch altijd weer zoo
graag naar onbekende streken trek.
Niet, omdat ik 't in eigen omgeving niet
haar nin zin heb. En ook niet, omdat het
elders beter is dan in,eigen land; meestal
moet ik me juist veel meer schikken en be
krimpen. Waarom dan wel? Ik ben, tot do
slotsom gekomen, dat het mij gaat
als de spreeuwen,
die in het nestkastje wonen in onzen ouden,
bloeien den appelboom. (Er wonen ook hee-
le zwermen onder de pannen en in den
schoorsteen, maar dat klinkt, niet zoo goed).
Die spreeuwen leiden ecri leventje van ple
zieren, zingen en zwetteren tot vervelends
toe, eten onze kersen en bessen op en al
les wat er verder in don tuin groeit en
maar lekker is, en als 't dan herfst wordt
en wij, als gevolg van ons sentimenteel hart,
ze ook nog gaan voeren, opdat ze geen ge
brek zullen lijden, dan toch verdwijnen ze
plotseling. Waaróm? Ik geloof niet, dat die
stomme dieren zich bezorgd maken over
den winter, zoolang ze nog wat te eten heb
ben., 't. Is eenvoudig een drang in ze; ze
móeten weg, móeten zwerven en avontu
rieren. En zoo
gaat het ook met de menschen
met. zwervèfsfnstineten, die iets van den
vagebond in zich hebben; die móeten gaan
zien wat er achter den horizon is, onver
schillig of dat mooi zal zijn of niet; en zoo
gaat het ook mij. Maar toch ook even trouw
als de spreeuwen in 't voorjaar terugko
men in hun nestkastje als de appelboom
weer bloeit, zoo word ik ook steeds weer
teruggetrokken naar 't plekje waar ik ten
slotte thuis hoor.
Nu ben ik ook weer geen gewone, vogel,
want ik reis niet zoomaar op zekeren dag
af om ergens „te teren op den boer", maar
spaar naarstig het bcnoodigdc geld bij el
kaar cn maak ook overigens een plan en
bereid dat zoo goed mogelijk voor. Zoo be
steedde ik dit voorjaar menig uurtje aan de
bestudeering van Roemenië, zat in den
Haag in héél diepe fauteuils of stond in
centimetersdikke smyrnatapijten om met.
allerlei officieele nersonen besprekingen te
houden, bezocht alle menschen die me maar
aan adressen in Roemenië zouden kunnen
ihélpen, had tenslotte in dat land zelf al een
heele staf menschen voor me aan 't werk
en toente elf-en de-half de ure bleek
het, dat. het heele plan niet door kan gaan
en dat ik iets anders zou moeten beden
ken. Mijn keus viel toen op
Joegoslavië,
het. land waar Serven, Kroaten, Bosniërs,
Turken en vele andere volken dooreen
moesten wonen. Maar do tijd tusschen dit
nieuwe besluit en m'n vertrek was vrij
kort cn word grootendecls in beslag geno
men met liet verbreken van de met moeite
verkregen connecties, zoodat ik tenslotte
toeh vrij onvoorbereid naar het Zuiden ver
trok.
Tot Budapest bleef echter mijn plan gelijk
en zoo kon ik die stad toch leeren kennen,
waar liet zoo heel mooi moest zijn overdag,
maar ook bij nacht.
Dat. laatste kon ik meteen vaststellen,
toen ik op een laten avond met den trein
de stad naderde en ze plotseling als een
Duizend-cn-één-nacht-sprookje uit het duis-
1cr te voorschijn kwam met de duizenden
lichtjes van liet hooggelegen Buda, de ge
ïllumineerde bruggen over de Donau en het,
vlakke Pest aan den andoren kant der ri
vier. Het was als een fastastische droom,
waaraan een kortstondig einde kwam, toen
we plotseling onder dc stationskap rolden
en ik, ondanks dc met vlaggen en groen
versierde uitgang, meteen weer met beide
lieenon in de werkelijkheid terugkwam.
Want die versiering was niet alleen voor
mij, maar ook voor de millioenen andere
vreemdelingen, die in de komende week
hier werden verwacht,, voor het. 34ste Eucha
ristische Congres. Daardoor moest, ik heel
wat zoeken, voor ik een geschikt tehuis had
gevonden.
Budapest.
Natuurlijk vind ik Budanest. mooi. Ik zou
niet oens anders durven beweren, om niet
vele lieden onherstelbaar te grieven, voor
wie deze stad dé favoriete is. Ze ligt dan
ook bijzonder schilderachtig aan weerszij
den der Donau en er is veel moois te zien.
Het is vooral ook een verleidelijke winkel
stad: het hcele leven is er zoo zwierig en
hoffelijk en vol kleur, met een eigen, heel
svmnathieke sfeer, zooals ik nog nergens
eerder vond. Maar ik wil ook eerlijk zeg
gen, dat één ding me erg tegenviel cn dat
was het architectonisch geheel.
Tk had gedacht een stad te vinden, waar
ieder huis een stukje anticko bouwkunst
Onze reis correspondente, mej.
Boekei, die verleden jaar in een
serie reisbrieven verhaalde van
haar avonturen in Finland is thans
onderweg naar Joego Slavië en zal
onze lezers ook van dit,voor de
meeste Nederlanders onbekende
land vertellen.
Wij geven hierbij haar eersten
brief met indrukken uit Budapest,
welke stad zij op haar doorreis be
zocht.
zou zijn en waar je op elk pleintje en in
ieder slopje de historie cn romantiek zoudt
kunnen voelen, ruiken, proeven en zien.
Zóó is alleen het hoogste gedeelte van Bu
da, waar het Koningsslot staat en de Kro
ningskerk en waar jc ook echt ouwe straat
jes vindt. Maar de regeeringsgebouwen daar,
zijn meest voor pl.ih. 50 jaar geheel ver
nieuwd.
Vanzelfsprekend heb ik in -4*4 dag niet;
alles kunnen bezoeken wat de moeite waard
was, want er was juist die dagen ook op
straat zooveel te zien, vooral aan kleurige
uniformen en kleederdrachtcn. Eens heb ik
ook een paar uur op een trottoir staan
wachten, om de deputatie van hooge gees
telijken uit Rome te zien arriveeren. Daar
bij kwam ik in gesprek met een Hongaar-
schen boer, die een Duitsch dialect sprak en
die me bijna omhelsde toen hij vernam,
dat. ik één van „die guten I-Ioolander" was,
die zoo goed waren geweest voor de Hon-
gaarsche kinderen. Op grond van dat feit
wist hij de menigte te bewegen, me een
plaatsje in de eerste rij af te staan. Welis
waar bleef hij toen zelf ook leukweg voor
aan staan, maar toen kon hij me ook alles
uitleggen wat er te zien was, want ik kwam
zóó ih de war met al die mooie uniformen,
dat ik niet meer wist wat een generaal was
eil wat een hotelpicolo. Er kwamen donker
groene soldaten voorbij met gulden biezen
en helgeclo kaplaarzen; rooie huzaren op
witte paarden; heeren (of moet ik zeg
gen ridders?), gedost in fluweel, met wijde,
gondbestikte mantels en een steek met ge
weldige, pluimen, alsof ze zoo uit een ope
ra waren weggeloopen. Verder geestelijken
in het paars, wit of zwart, allerlei soorten
monniken en nonnen cn niet te vergeten
c!e vrouwen van het land in hun ruime, fel-
kleurige rokken. Inderdaad, mijn gids had
gelijk,
ik had „Kliek" (Glück),
dat ik dit alles kon meemaken. En heele-
maal tot. slot kwamen toen de langverwach
te auto's cn wij wuifden naar Horthv, den
Minister President en al de Pauselijke ver
tegenwoordigers uit Rome.
En steeds meer menschen stroom
den naar Budapest en een steeds
compactere menigte schoof door de
straten om alles van het Congres
te zien en te hooren. De Hongaren:
zijn vrome katholieken. Ze hebben
hun eigen, stille manier, om je te
vertellen van hun kerken en pro
cessies, die ze allemaal zoo „sehr
schön" vinden en van hun heilige
mirakels, waarin ze mét kinder
lijken ecnivoud gclooven. En oo-k
hebben ze hun eigen, bijna devote
manier om hun kerken binnen te
gaan, om een oogenblik in gebed
neer te knielen.
FRAAI STADSGEZICHT LANGS DE DONAU.
Maar toch niet alleen hiervoor was het
volk naar de hoofdstad gekomen. Met ver
baasde gezichten liepen de dorpsmenschen
ook langs cle mooie winkelramen en de
aardige vrouwtjes in hun deinen,de rokken
likten met lange tongen aan ijsco's, of
stonden hand in band voor de eethuizen,
waar koks mét groote vaardigheid flensjes
in de lucht gooiden en weer in de pan
opvingen; en het was maar goed, dat hij
aan den anderen kant van het glas stond,
anders had de heele pannckock wel in de
wijd-opengezakte monden kunnen vallen.
Budapest is niet alleen bij nacht de
moeite, waard om te „zien", maar ook om
te „beleven" en daarom heb ik me er ook
met enikele andere aan een nachtelijke
boemelpartij gewaagd. We vormden een
zeer cosmopolitisch groepje, een Zweedsche
glasfabrikant met zijn wederhelft, een
mondaine dame uit Californië van onbere-
kenbaren leeftijd, een levenslustige Hon
gaar, die ons een beetje wegwijs zou maken
en dan nog ik zelf met een van verwach
ting kloppend hert.
We reden allereerst op den Gellertberg
om te genieten van het uitzicht over de
stad. Ter gelegenheid van het Congres, we
ren vele gebouwen nog extra geïllumineerd
en de droom van den avond van m'n aan
komst herleefde weer. Maar een nachtelijke
excursie door Budapest maak je niet zoo
zeer om buiten, maar vooral om binnen
te" zijn en zoo verzeilden we weldra in een
Hongaarsch café, om er Hongaarsche wijn
te drinken.Nu drink ik zelden of nooit
spiritualiën en ondanks de algemeene be
wering, dat Hongaarsche wijnen heelemaal
'onschuldig waren, .steeg' het, edele voctjt,
mij toch regelrecht 'naar het hoofd 011
daalde vandaar als een luchtige feeststem
ming weer in me neer. Trouwens, ook de
anderen ondergingen den invloed van de
zonnige Balatonwijn, waardoor alle
stijve deftigheid verdween.
Het Week nu, dat de Hongaar mij had
aangezien voor de dochter van den glas
fabrikant., die op zijn beurt weer meende,
dat ik familiebetrekkingen onderhield met
de Amerikaansche en nu besloten we, die
vermeende banden nog wat vaster aan
te trekken cn als één gezin onze tocht te
vervolgen, die daardoor zeer aan gemoede
lijkheid won.
En waar we ook kwamen om zwarte kof
fie te slurpen of iets kostelijkere te genie
ten, overal was er de zigeunermuziek, met
buitengewone virtuositeit gespeeld door
menschen, die er eigenlijk heelemaal nic'
als zigeuners uitzagen, zoodat je steed:
Weer werd meegesleept, ondanks jezelf cn
je hcele feeststemming. En toch hebben die
mannen geen enkele noot op papier; maar
als ,je den Primos om.een speciaal lied
vraagt en je het hem eerst nog moet voor
zingen omdat hij niet kent, dan hoeft bij
maar enkele streken te doen en het hcele
orkest valt hem bij en herhaalt de melodie
in eindelooze variatie. Maar bet opwin
dendst is het., wanneer de Primos met zijn
viool dooi' de zaal wandelt en achter je
stoel blijft staan fiedelen. Wat voor ge
voelens er dan tusschen je hoofd cn voeten
heen en weer' stroomen, waag ik niet eens
te beschrijven.
Tot slot kwamen we terecht in een
moderne nachtclub,
zeer wuft en zeer gedegenereerd. Excentrie
ke dames met gewaagd korte rokjes, of in
sleepjaponnen, maar dan van boven niets,
met onaangekleede beenen in ncusloozc
schoentjes, waardoor de roodgelakte teenen
naar buiten staken, dames met valschc
oogharen, kunstnagels, houten haar, ge
schminkte gezichten en in ieder opzicht hy
per-onnatuurlijk, dansten met daarbij pas
sende heeren op een - ronddraaiend dans-
vloertje, dat af en toen in de hoogte ging,
om als toonccl te dienen, waarop dan dan
seresjes verschenen nagenoeg als ons aller
moeder Eva in het Paradijs. Op zeker mo
ment kwam er zelfs een heel paard met
arreslee en *rneerderc honden van onder
het orchcst. te voorschijn. En tusschen de
nummers door danste het publiek. De Hon
gaar bood galant aan, mij daar ook eens
tusschen' te' vöërcnr wat ik beslist afsloeg;
omdat ik me gevoeld zou hebben als een
dikke wyandotté kip tusschen- een troep
flamingo's Onze Amerikaansche echter, was
wel voor zoo'n' experiment té vinden. Maar
toen ze op de ronde schijf stapte, begon die
juist beurtelings vlug naar links en rechts
te draaien, zoodat ze wild met haar handen
om zich heen sloeg, maar steeds den ver
keerden man greep. Ja, nog eens, het was
zeer excentriek en zeer wuft en ik zat daar
maar te kijken als een boertje van buiten,
dronk Hongaarsche champanje en kon niet
nalaten op tcmerken, dat wij zooicts in
Delfzijl toch niet hadden. „Maar", zei de
Amerikaansche, „daarom gaan we ook juist
reizen, don 't we?" Nee" zëi ik, „I don 'tl'"
Ik weet niet, of zij daarvoor heelemaal van
Californië was gekomen, maar eerlijk ge
zegd, ik was op reis gegaan op zoek naar
belangwekkender dingen.
M. T. BOEKEL.
Atletiekwedstrijden te Naubeim
uitgesteld
Italiaansche en Engelsche deel
neemsters verhinderd.
Op 29 Juni a.s. zouden te Nauheim,
internationale atlileti okw e d strij den voor
dames worden gehouden, waaraan van Ne-
dcrlandsche zijde de dames Koen, Door
geest cn V a n B a 1 e n Blanken zou
den deelnemen. Daar evcnivvel de Ilaliaan-
sche athletes meegedeeld höbbcn, eind Ju
ni niet te kunnen komen en ook cle En
gelsche bond bericht van verhindering
lieeft gezonden, hebben dc Duitsche orga
nisatoren besloten de wedstrijden tot mid
den Augustus uit te stellen. Het is nu maar
de vraag, of zij dan een voor de Neder-
landscbe dames geschiktcn datum zullen
kunnen vinden, daar onze landgenootcn in
Augustus alleen op den 14cn en den Sisten
vrij zijn.
Het nationaal gevoel groeit.
In de „News Chronicle" schrijft Venion
Bartlett over de toenemende tegenzin tegen
Pruisen in Oostenrijk, welke de reden zou
zijn van de reis van Hitier naar Wecnen.
Op bet oogenblik is het nationaal gevoel
in Oostenrijk sterker dan onder Dollfuss cn
Schuscbnigg. De voornaamste oorzaken van
de ontstemming zijn volgens Bartlett,, dat
de voornaamste posten ziin toevertrouwd
aan Duitschcrs of aan Oostenrijkers, die
naar Duitschland waren uitgeweken en do
rede, welke Gocring tc Linz lieeft. gehou
den cn waarin hij heeft gezegd, dat Duit-
schors naar Oostenrijk zouden komen om
de Oostenrijkers te leeren werken. Dit hoeft
vooral de Oosten rij ksche arbeiders gegriefd.
Verder is slechts een klein aantal Oosten-
rijksche officieren opgenomen in'het leger.
De kosten van het levensonderhoud zijn ge
stegen, terwijl de wijziging van dc -munt
van schilling in mark een loonsverlaging
beteckent.
Bartlett besluit zijn artikel met de ver-
klaring, dat het belachelijk zou zijn te
beweren, dat deze teleurstellingen zouden
kunnen leiden tot een opstand tegen de na-
iionaal-socialisten, doch de leiders van het
nationaal-socialismc maken zich ongerust
over het feit, dat Oostenrijk het centrum
van een liberale oppositie zou kunnen wor
den.
Nieuw vasteland in de
Waddenzee
Dijken naar Schiermonnikoog
en Rottemeroog zullen de aan
slibbing bevorderen.
Naar „Vooruit" verneemt, bestaan
er plannen om door aanleg van
dammen tusschen Schiermonnikoog
en het vasteland en ook tusschen
Rottemeroog en Groningen de aan
slibbing daar ter plaatse in de Wad
denzee te bevorderen, waardoor een
vaste verbinding tusschen het ei
land en het vaste land tot stand
zal komen. Voor Schiermonnikoog
openen zich daarmee ongetwijfeld
belangrijke perspectieven.
Dc Noordkust van Groningen en Fries
land, die nagenoeg Oost-West loopt en zich
langs de Duitsche kust nog over vrij groo-
tcn afstand in dcnzelfden vorm voortzet,
wordt onderbroken door sterke ombuigingen
naar het Zuiden, waar dc Lauwerzee en de
Dollard ieder een soort van zak vormen.
I.ang geleden waren er nog een drietal meer
van dergelijke f,zakken", n.1. de Middelzee
in Friesland en de Hunze- cn Fivclboezem
in Groningen. Deze drie zijn dichtgeslibd en
in vruchtbare landerijen herschapen. Lau-
werszee en Dollard zijn in den loop der tij
den aanmerkelijk kleiner geworden. Ook
aan deze noordkust groeit bet land voort
durend aan en verplaatst de kustlijn zich
in noordelijke richting door dc inpolderin
gen, die hebben pla.ats gehad.
Hiermee zou dan dc toestand hersetld
zijn, dat de duinenrecks weer de noord
grens van ons land vormt De landwinning
daar gaat echter minder snel dan in de
Lauiwerszee en de Dollard.
De zee biedt dus echter de mogelijkheid
tot herwinning van het verloren gegane.
Haars terRf bewogen wateren bevatten na
melijk fijne zand- en slibdeelcn, fijn bo-
demmateriaal, dat onder gunstige omstan
digheden aan de kust tot bczimking kan
komen en aldus het land doen aanwassen.
Hoe rustiger het water is, hoe meer fijne
deeltjes bezinken. En zoo is te verklaren,
de vluggere aanwas in de zoogenaamde'
zakken als Lauwerszee en Dollard, die ge
deeltelijk en in de Middelzee cn Hunze- en
Fivelboezem, die geheel dichtgeslibd zijn
Er bestaan, aldus het blad, plannen ora
de Wadden ten noorden van Groningen in
een paar groote „zakken" te veranderen,
waardoor de aanslibbing bevorderd zal
worden. Daartoe zijn een tweetal dammen
ontworpen, waarvan de eene is geprojec
teerd van Hornhuizen naar Schiermonnik
oog; de ander van Lauwerpolder achter
Uithuizen naar Rottumeroog.
Met den aanleg van den eersten daim zou
spoedig kunnen worden aangevangen. Deze
8 kilometer lange dam vordert hoogstens
3Vi millioen gulden voor aanlcgkostcn.
Een nieuwe autoweg
Mocht het zoover komen, dan opent zich
voor de noordelijke badplaats van ons land
een schoon perspectief. Eenige verhooging
en verzwaring van den "ontworpen dam zou
de mogelijkheid scheppen voor eèn schitte
renden autoweg.
f65.000.— voor verlichting en
versiering.
B. en W. van Amsterdam hebben den
Raad diverse plannen voorgelegd voor ver
siering en verlichting van gemeentewege,in
verband met het a.s. regeeringsjubileum van
HVM- de Koningin. Er zal een bedrag van
f Q5.00Q.mee gemoeid zijn. Daartegenover
staat, echter een bedrag van f35.000.als
geraamde ontvangsten van terreinhuur e.d. Juni 1938,
Tweede Kamet
In de gisteren gehouden vergadering der
Tweede Kamer werd als eerste van een
20-tal ingediende wetsontwerpen behain
'délcl, dat., behelzende aanvulling van Art,
1 van de wet, regelende de uitoefening der
geneeskunst, speciaal bepalingen bevattend
ten aanzien van de werkzaamheid van op,
ticicns en masseurs.
Zo.owel de heer Posthuma (c.d.) als dn
de heer Duymaer van Twist (a.r.) achten
beperkende bepalingen zeer gewenscht..
De heer Zijlstra (a.r.) ziet zwarigheden
Spreker herinnert, aan de moeilijkheden
welke vorige ministers hebben gehad me
de land-technici. Laat, zegt spreker, de op
ticicns rustig hun gang gaan. De oogart
yn redden zichzelf wel.
Dr. Vos acht deze redeneering niet juist
Hot gevaar van refractionneeren door onbe
voegden moet niet worden onderschat.
Het oog is het eenige naar huiten waar
neembare onderdeel van de hersenen.
Mevr. de Vries—Bruins (s.d.) juicht hel
ontwerp toe. Echter het woord „bedrij"
ter aanduiding van de werkzaamheid va
len arts acht spreekster niet juist cn dient
door een beter woord te worden vervangen.
De masseurs hebben,, zegt spreekster, ovei
het algemeen weinig bezwaar tegen het
ontwerp gemaakt.
De heer Rost van Tonningen (n.s.b.) zal
tegenstemmen, omdat, hij het ontwerp be
schouwt als een ongemotiveerd ingrijpen
van de regeering in een materie, waarvan
zij geen verstand heeft.
Minister Ramtme antwoordt, dat het ont
werp uitgaat van het bestaan van het art
senmonopolie en dat het moet worden be
schouwd uit een oogpunt van algemeen
belang.
De definitie van de uitoefening van de
geneeskunst ondergaat bij dit wetsontwerp
dat zich niet tot de opticiens beperkt, een
algemeene aanvulling.
Voor de voetverzorging acht spr. geen
bijzondere regeling noodig. Wanneer spr
schaatsenrijdt, dan gebruikt hij steunzo
len, zonder daarvoor het advies van een
specialist te hebben gevraagd.
Na repliek, o.a. door den heer Zijlstra
(a.r.) die zegt dat men door het verbieden
vhn refracfometcrs aan den opticien een
goed instrument ontneemt, wordt tot stem
ming overgegaan en het wetsontwerp met
63 tegen 9 stemmen aangenomen (tegen
N S.B.) cn de A.R. leden Botterweg, vari
den Heuvel, van Dijken, Zijlstra" en Alge-
ra en de s.g. leden Kersten en Zandt).
De kamer besprak daarha uitvoerig de
conclusie van de kamer-commissie omtrent
'inlichtingen on een advies van acht oester-
kweekers te Ierseke, aan wie door de do
meinen 75 pet. kwijtschelding van de pacht
som over 1934'35 is verleend. De adres
santen wcnschcn gelijke behandeling me,)
andere pachters, aan wie 95 pet. kwijtscheh
ding is verleend.
De meerderheid der kamercommissie
vroeg een arbitrale uitspraak in deze. De
minderheid wilde den minister dank zeggen
voor de verkregen inlichtingen. Minister dc
Wilde zei, dat de beslissing gebaseerd was
op de grootcre opbrengst der betrokken
oesterbedrijvcn en achtte geen rechtsgeschil
waarover arbitrage zou kunnen worden in
gesteld, aanwezig, daar de Staat, de volle
pachtsom zou hebben kunnen eischen,
Over deze zaak zal de kamer Dinsdag
stemmen. Dan is tevens het voor stel-Wende-
laar inzake Oss aan de orde.
Door de wereld
Door de wereld gaan de namen
Ieder land
Brengt ze voor zijn tijdgenooten
In de krant.
Namen van de groote mannen,
Die de aarde saam omspannen,
Nieuwe, grootsche wereld-plannen
In hun hand!
Door de wereld gaan de „woorden",
Luid en veel,
Ieder volk krijgt daarvan daag'lijks
Buim. zijn deel!
Woorden, die zichzelf bezingen,
Als de grootste levensdingen,
Die de tijden ooit ontvingen,
Als geheel!
Door de wereld gaan de ,jirachlen
Sterk en breed,
Tot den afweer van gevaren
Steeds gereed!
Krachten, die zichzelf ontvouwen
Tot gewapend zelfvertrouwen,
En een toekomst, willen bouwen,
Zonder leed!
Door de vjereld gaan 'de ,',daden
Zonder rust,
Vaak vermetel en ontstellend,
Welbewust!
Daden, die van durf gewagen,
Wijd de aarde rondgedragen,
En de stem., die wat wil vragen,
Wordt gesust!
Door de wereld gaat de liefde,
Altijd door,
Vindt ze nog in deze dagen
Wel gehoor?
Namen; woorden, krachtm,;daden
In hunblinkende gewaden,
Gaan langs alle wereld-paden,
En gaan vóór!!
