^e\
„Recht en geloof
onafscheidelijk"
Vingerafdrukken verrieden
meubelmaker
Radioprogramma
„tóV
DOOR
G AR R I C E
R ROUG H S
Vele mijlen naar het Westen zat Morison
Baynes voor zijn tent, terwijl Meriem vocht in
de greep van de Zweed. Hij riep zijn jongen
om meer hout op het vuur te doen. Hij had
Hanson gezonden inplaats van zelf te gaan om
Meriem te halen, doch toen de tijd verliep en
zij niet kwamen opdagen, begreep hij, dat hy
misleid was. Na een slapeloze nacht drong het
tevens tot hem door, dat hij met slechts weinig
voedsel en een zwarte bediende in de wilde
jungle achtergelaten was. Terwijl hij zich
voorstelde wat het vermoedelijk lot van Meriem
zou zijn in de handen van de Zweed, werd zyn
woede grotér. Doch hy had dit aan zichzelf te
wyten. Hij schaamde zich en overlaadde zich
zelf met verwijten. Kon hij zyn fout nog goed
maken? Hij kon het immers proberen. Vele
uren later vond hij het spoor der paarden. Ter
wijl Meriem met Malbihn vocht, drukte hij
haar armen tegen haar lichaam en haar hoop
vervloog. Ze wist, dat het nutteloos was om
hulp te roepen. Terwijl haar krachten zich bijna
begaven, kwam haar hand in aanraking met
zijn revolver, die in de holster op zijn heup zat.
Vlug trok zij het wapen er uit. Instinctief vlo
gen de handen van Malbihn naar zyn heup om
haar tegen te houden, maar Meriem had het al
vast en richtte het op zijn borst en haalde de
trekker over. Doch tevergeefs. De revolver was
niet geladen. Malbihn wilde haar weer beet
pakken. Een ogenblik ontsnapte ze hem, maar
vlak bij de opening van de tent ving hy haai'.
Om hem heen draaiend met de woede van een
gewonde leeuwin, greep Meriem de lange revol
ver bij de loop, zwaaide hem boven haar hoofd
en liet hem met een harde slag op het gezicht
van Malbihn neerkomen. Met een kreet van
pijn en woede strompelde de man achteruit,
verloor zjjn evenwicht en viel bewusteloos op
de grond.
Het recht kan slechts gediend
worden onder geloof, onder be
zieling van Hooger Hand.
Z.K.H. Prins Bernhard opende gisteren te
Amsterdam het veertigste congres van de
internationaal Law Association, dat zich be-
zfghoudt met de beoefening en bevordering
van liet internationaal recht. Hot is mij een
eivoi genoegen, aldus Prins Bernhard, U
allen, die voor bet grootste deel uit zoo vele
Janden zijt gekomen, bier bijeen te zien in
de hoofdstad van Nederland, de stad Am
sterdam, ter gelegenheid van Uw veertigste
congres.
Gedurende haar bestaan dat is meer
den zestig jaar is de International Law
Association in staat geweest zeer veel goed
werkte verrichten. Goed werk óp bet gebied
van het bevorderen van het rechtsgevoel en
de vreedzame verstandhouding tusschen de
naties, goed werk ook op het even belang
rijke en belangwekkende gebied van wette
lijke regelingen, voor soepele internationale
handelsbetrekkingen.
Jk vertrouw, dat bet U ditmaal in ons
land mogelijk zal blijken, uw werk op be
vredigende wijze voort te zetten en weest
overtuigd, van mijn beste wensehen voor
uw arbeid.
Hiermee verklaar ik deze bijeenkomst
geopend. (Applaus),
Hecht en geloof één.
v Prof.van Hamel, als voorzitter gein stal-
u Deerd, vestigde onder indruk van de tpdsom-
Handigheden de aandacht op bet indruk
wekkende schilderij van Brcugel, op de
Boymans-tentoonstelling: de toren van Ba-
bel. Het werk ligt stil, het is alsof de
menschlieid wederom in zulk een toestand
van moedeloosheid en onmacht verkeert.
Maar, als men goed ziet., is het werk niet
opgegeven. Het is slechts onderbroken. Men
zoekt en bezint zich. Men wil het hervatten,
niet in hoogmoed, maar in ootmoed, in den
gemeenschappelijkcn strijd tegen de demo
nische impulsen.
Het recht is niet een begrip van het en
kelvoud en het „ik" maar het kan slechts
in'het meervoud en in de harmonie met
anderen, bestaan.
...Nederland biedt zich op het oogen-
blik daarvoor als werkplaats aan, en
hoopt, een gunstige atmosfeer te bie
den. Het beschikt daartoe, krachtens
zijn geboorteacte, over drie gewich
tige elementen. Men eert persoon
lijk» vrijheid en de rechten des volks
Tevens heeft men een krachtigen
drang tot handel en economische
werkzaamheid over de geheelc we
reld. En tenslotte de gehechtheid
der natie aan den godsdienst. Mo
gen vroeger de juristen wel hebben
willen bctoogen, dat het recht een
instelling is van menschelijke orde,
los van hoogere macht, en daarin is
juist de negentiende eeuw zeer ver
gegaan, zoo heeft onze tijd wel al
len doen beseffen, dat het recht
slechts gediend kan worden onder
geloof, aan de bezieling van hooger
hand.
Daarna spraken nog minister Goseling en
Lord Macmillan, de congresvoorzitter, waar
na tp half twaalf de openingszitting werd
gesloten.
Inbreker te Groningen aangehou
den.
In de laatste weken is te Groningen op
een drietal plaatsen ingebroken. De inbre
ker bepaalde zich uitsluitend tot -het ont
vreemden van geld. Een keer nam hij echter
ook een gouden dameshorloge mee
Thans is het do recherche met behulp van
vingerafdrukken gelukt den dader van de
ze inbraken aan te houden. Het is de 24-ja-
rige gehuwde meubelmaker F. E. uit Gro
ningen, die ter beschikking van den officier
van Justitie is gesteld.
Het ontvreemde horloge, dat in het water
was geworpen, heeft de recherche opgevischt
Een pootige huishoudster
Oude Heer bewusteloos geslagen
te Groningen.
Zondagmiddag werd de politie gewaar
schuwd dat een oude heer in bewusteloozen
toestand in een portiek lag aan de Helper
west singel.
Bij onderzoek is gebleken, dat een ernstige
ruzie had plaats gehad, waarbij een 39-jari-
ge huishoudster den 67-jarigen heer H. met
een ijzeren stang een zoodanige klap op het
hoofd had gegeven dat het slachtoffer in be
wusteloozen toestand neerviel. Hij is in ern-
stigen toestand in het R. K. Ziekenhuis op
genomen. De daderes is ter beschikking van
den officier van Justitie gesteld.
DE VACANTIE DER TAXI CHAUFFEURS.
De president der Amsterdamsche
rechtbank verklaart zich onbe
voegd.
De president van de Amsterdamsche recht
bank, mr. V. G. A. Bol, heeft gisteren vonnis
gewezen in het Vrijdag j.1. gehouden kort
geding tussclièn den Ccntralcn Bond van
Transportarbeiders en het Amsterdamsche
taxibedrijf als gedaagde.
De centrale bond eischte van den president
het. bevel tot het verleencn van een week
vacantic aan de taxi-chauffeurs.
De president verklaarde zich onbevoegd,
van de vordering kennis te nemen, daar de
zaak z.i. niet spoedeischend is en een onmid
dellijke voorziening van voorraad niet nood
zakelijk is.
Jongeman schiet op zijn moeder
Hij was het niet eens met haar
trouwplannen.
Zondagavond omstreeks half zes
heeft de 31-jarige A. van der V. te
Reuver eenige sohoten op zijn moe
der gelost, waardoor de vrouw ern
stig werd gewond.
De 58: jarige weduwe van der V. heeft zich
eenige dagen geleden in ondertrouw bege
ven met een 31-jarigen jongeman, hetgeen
den zoon niet welgevallig was.
Gisteravond was de vrouw alleen op weg
naar haar kosthuis. Op den Kelscheweg
heeft de jongen zijn moeder opgewacht en
eenige schoten op haar gelost. Ernstig ge
wond viel het slachtoffer neer. Omwonen
den waren op het geluid der schoten naar
buiten gekomen en vonden de vrouw in
deerniswekkenden toestand.
Nadat geneeskundige hulp was ontboden,
is het slachtoffer naar het R.K. ziekenhuis
te Venlo overgebracht,.
De dader heeft zich na zijn daad bij de
marechaussee aangemeld.
Cardenas spreekt de
boeren toe
Landarbeiders moeten Sociaal
programma uitvoeren.
De president van Mexico Cardenas, lieeft
de oprichtingsvergadering van den nationa-
len boerenbond geopend niet, een rede, waar
in hij o.a. heeft gezegd,' dat de verschillende
agrarische groepen zijn samengebracht in
een hond, waarin de leiders door verkiezin
gen zullen worden aangewezen. Zij zullen
het volk moeten toonen wat zij kunnen. De
vrouwen zullen worden vertegenwoordigd
door een secretaris in het uitvoerend comité
Evenals de werklieden-organisatie
moet de organisatie der landarbei
ders zorgen voor het uitvoeren van
hel sociaal programma, waardoor
het moreel niveau zal worden ver
hoogd, alsook het materieel niveau.
Tenslotte verklaarde hij, dat de eenige au
toriteit, welke in het leven der arbeiders zal
gelden, de meerderheid is.
Passagiersvliegtuig verongelukt
Vier dooden in Queensland
Nabij Innisfail (Queensland Australië) is
een passagiersvliegtuig van de „North
Queensland Airways" omlaag gestort. De pi
loot en drie passagiers zijn om het leven ge
komen, vijf passagiers werden ernstig ge
kwetst.
Eerecompagnie voor Horthy
De Hongaarsche rijksregent ver
laat Duitschland.
Gisterochtend te half acht hebben de Hon
gaarsche rijksregent Horthy en zijn echtge-
noote bij Hainburg a.d. Donau het Duitsche
gebied verlaten. Aan den oever van de ri
vier stond een eerecompagnie van het Duit
sche leger en afdeelingen van de partij op
gesteld. Een talrijke menschen menigte riep
liet Hongaarsche gezelschap hartelijk vaar
wel toe.
Millionnairszoon dood gevonden
Moord of zelfmoord
Nabij den hoofdweg van Dover naar Eastry
is het lijk gevonden van een knappen jon
gen man. De doode, die op het bed van bla
deren lag, bleek te zijn doodgeschoten. Men
gelooft, dat de ongelukkige een zoon is van
den ijzermagnaat Tublo in Amerika en dat
de jongen een vacantiereis naar Engeland
maakte. De vader is per vliegtuig
naar Dover vertrokken, teneinde het lijk te
identificecrcn. Men tast nog in het duister
of men hier met moord of wel zelfmoord te
doen heeft. Naast het lijk werd een dubbel
loops jachtgeweer gevonden, waaruit slechts
één schot was gelost; vertelt de Daily Ex
press.
Krijgsgevangenen zwalkten rond
Op de Middellandsche zee opge
pikt.
Het passagiersschip „Djehel Aures" heeft
op de Middellandsche Zee 2 jeugdige Oos
tenrijkers aan boord genomen, die uitgeput
in een scheepje ronddreven. Zij hadden ge
vochten in het leger van Franco in Spanje
en waren door de regeeringstroepen gevan
gen genomen. Nadat zij het gevangenkamp
bij Valcncia ontvlucht waren, wisten zij zich
meester te maken van een bootje.
Zij rekenden erop een naburig land te be
reiken ,doch kregen tekort aan levensmidde
len.
De beide jonge mannen zijn aan de politie
overgeleverd. Zij zullen na onderzoek door
bemiddeling van liun consultaat teruggezon
den worden.
ENGELSCH UITVINDER GEDOOD.
Bij het afleggen van een proef
voor de politie.
De zestienjarige Victor Rutherford, taxi
chauffeur meldde zich op liet politiebureau
aan met een nieuw type taxi-cub, om daar
mede een proef af te leggen. Hij had dit ty
pe zelf uitgevonden. Zijn vrienden wcnsch-
ten hem veel succes, loon hij zijn huis in
Cricklewood N.W. verliet. Bij de proef wel
ke hij aflegde sloeg de auto over den kop.
De uitvinder werd, volgens de Daily Express
zwaar gewond en stierf kort na liet onge
val in het ziekenhuis, waarheen hij was
vervoerd.
WOENSDAG 31 AUGUSTUS 1938.
Hilversum I, 1875 m.
VARA-Uitzending. 10.00—10.20 v.m. en 7.30
—8.00 VPRO.
8.00 Gramofoonmuziek. (Om 8.16 Berichten).
10.00 Morgenwijding.
10.20 Declamatie.
10.40 Gramofoonmuziek.
11.00 VARA-orkest en solist.
12.00 Zang en orgel. (Om 12.15 Berichten).
12.45 Esmeralda-septet.
I.151.45 Gramofoonmuziek.
2.00 Gramofoonmuziek.
3.00 Voor de kinderen.
5.30 Esmeralda-septet.
6.15 Gramofoonmuziek.
6.407.00 Sportreportage.
7.05 Gramofoonmuziek.
7.10 Causerie „40 jaar democratische ontwik
keling".
7.30 Causerie: „De Nederlandsche cultuur in
40 jaar".
8.00 Herhaling SOS-Berichten.
8.03 Berichten ANP.
8.15 VARA-Kinderkoor „De Krekeltjes".
8.40 VARA-Orkest en solist.
9.15 Radiotooneel.
10.15 Berichten ANP.
10.20 VARA-orkest.
II.00—12.00 Gramofoonmuziek.
Hilversum II, 301,5 en 415,5 m.
NCRV-Uitzending. 6.307.00 Onderwijs
fonds voor de Scheepvaart.
8.00 Schriftlezing, meditatie.
8.15 Berichten .gramofoonmuziek.
8.25 Zang-Aubade m.m.v. de Rotterdamsche
Harmonie, voorafgegaan door redevoeringen
9.00 Gramofoonmuziek.
(9.309.45 Gelukwenschen).
10.30 Morgendienst.
11.00 Gramofoonmuziek.
11.20 Pianovoordracht en gramofoonmuziek.
12.00 Berichten.
12.15 Gramofoonmuziek.
12.30 Ensemble v. d. Horst en gramofoonmuz.
2.00 Carillonbespeling m.m.v. een Leger des
Heils-orkest.
3.00 Reportage.
4.30 Meisjeskoor.
4.45 Felicitaties.
5.00 Voor de kinderen.
5.45 Vervolg koorconcert en gramofoonmuziek.
6.10 Gramofoonmuziek.
6.30 Taalles en causerie over het Binnenaan-
varingsreglement.
7.00 Berichten.
7.15 Fragmenten uit de Nationale Film.
7.45 Reportage, eventueel Gramofoonmuziek.
8.00 Berichten ANP, herhaling SOS-Berichten.
8.15 Wijdingswoord.
8.45 Gramofoonmuziek.
9.00 NCRV-orkest. gemengd koor en solisten.
In de pauze: Reportage. (10.0010.05 Ber,
ANP.).
10.45 Gymnastiekles.
11.00 Vervolg concert.
11.30 Gramofoonmuziek.
Ca. 11.50—12.00 Schriftlezing.
F E U I L L E T O N.
ETHEL M. DELl
30.
Hy gaf haar een kus. „Als je maar begreep
dat het voor jezelf is. dat ik zoo zwijgzaam
ben. Nu kun je tenminste met een gerust hart
zeggen, dat je niets weet, wanneer de poten
taat er je naar vraagt."
„Hij zou zoo graag willen weten of je al
i plannen hebt," protesteerde ze. ,,Zie je, Vi-
1 vian en Oswald weten al dat ze officier wil-
len worden."
„Nu, maar ik niet! Wat zal Vivian een
eigenwys officiertje zijn. Ik zie hem al! En
al» er dan nog eens oorlog komt, blijft hij
buiten de vuurlinie daar zal hy wel voor
zorgen!" Hij zag haar verwijtenden blik. „Oh,
neveling, neem me niet kwalijk. Natuurlijk
komt er geen volgende oorlog meer. Dat ver-
heelemaal! Nu, des te beter voor mijn
halfbroeders. Zij zullen er den militairen
dienst des te liever om hebben."
„Rollo, je bent onverbeterlijk!" verweet
i Molly hem.
een komisch, berouwvol gezicht wierp
n\j zich voor haar op zijn knieën en smeekte
om vergiffenis. Molly moest lachen. „Oh
Rollo, doe toch niet zoo dwaas!" zei ze.
^om. sta op en wees verstandig! Als je me
25?" T®i vertellen wat voor plannen je
ïr«t l? me veel &elukkiger voelen."
eind Kom "K? T.°ng was hij weer over"
die tvJóo aI' ly' laten we ons amuseeren,
Z niet IS?' dSt We Wer E"
met praten over toekomstplannen en
zulke nare dingen. Toe, laten we net doen of
ik daar nog veel te klein voor ben!"
Er was iets ernstigs, iets smeekends in zijn
stem en, hoewel ze wist, dat ze zich tegen
over Lord Aubreystone te verantwoorden zou
hebben, kon ze hem onmogelijk langer weer
staan. Ze legde haar beide handen op zijn
schouders en zei: „Beloof me dat je goed zult
zijn en dat je iets zult gaan doen, dat wer
kelijk de moeite waard is."
Verrast keek hij haar aan. „Maar Molly,
natuurlijk is het de moeite waard! Ik kan je
niet beloven, dat huize Aubreystone met mijn
keuze ingenomen zal zijn maar zooiets zou
ook wel een wonder wezen, niet? Maar ik
weet zeker, dat jy er heel erg mee in je
schik zult zijn, want jij zult het begrijpen. En
dat is het eenige, wat er voor my opaan
komt. Je weet toch wel, dat ik je niet teleur
zal stellen?"
Glimlachend kuste ze hem op zyn voor
hoofd. „Dat weet ik, mijn jongen," zei ze. „Je
zou het eenvoudig niet kunnen, want je bent
de zoon van je vader."
„Dank je, Molly. En ik zal myn best doen
te zijn als hij was. Wees maar niet bang,
moedertje, ik kom er wel!"
En Molly, opkijkende naar zijn jong, ener
giek gezicht, had op dat oogenblik een groot
vertrouwen in hem.
HOOFDSTUK XXV.
Meditaties.
De twee dagen waren omgevlogen en Molly
en Rollo gingen ieder huns weegs. De Mam
moet Rots lag daar weer eenzaam en ver
laten.
Rollo's geheim bleef bewaard; als by af
spraak hadden ze elk gesprek over dat onder
werp vermeden. Ze namen afscheid van elkaar
op het perron van een station, een heel eind
van „Aubreys" verwijderd. Molly's trein naar
Londen vertrok het eerste en Rollo bracht
haar naar haar coupé.
„Je komt toch gauw op Aubreystone
Castle?" vroeg ze, toen hij daar op het vertrek
van den trein stond te wachten.
„Ik denk het wel," antwoordde hy. „In ieder
geval zal ik je een bericht sturen als ik ver
hinderd ben. Wat is het toch jammer dat je
niet met mij mee kunt gaan!"
„Oh, ik wou dat dat kon!" riep ze uit. Maar
toen keek ze hem lang aan en glimlachend ver
volgde ze: „Eigenlijk is het toch maar beter
zoo."
„Waarom?"
„Omdat ik je toch niet steeds aan den lei
band kan houden en het ook veel verstandiger
is het maar niet eens te probeeren."
„Oh, jij schat!" riep hy uit. „Ik wou nu maar
dat ik je alles verteld had. Maar ik zou het
daardoor veel moeilijker voor je gemaakt heb
ben by het eerstvolgende onderhoud met mijn
geachten stiefvader. En dan het is best
mogelijk dat ik heelemaal voor niets naar
Southampton ga."
„Oh, dat hoop ik niet! Beloof me dat je
direct naar me toe zult komen ,ook als je plan
mislukt."
„Daar kun je van opaan!" zei Rollo lachend.
Een schel gefluit weerklonk en langzaam be
gon de trein zich in beweging te zetten. Snel
bracht de jongen haar hand aan zijn lippen en
vroolyk wuifde hij haar na, totdat hij haar
niet meer zien kon.
Met een zucht liet ze zich in een hoek van
de coupé vallen. Het waren twee heerlijke
dagen geweest, maar ze had zich slecht van
haar taak gekweten en ze kwam tot de con
clusie dat ze een afkeurenswaardige slapheid
ten opzichte van haar zoon betoond had. Ivor
zou lang niet tevreden over haar zijn en het
zou haar een paar onaangename oogenblikken
kosten. Het was Ivor's uitdrukkelijke wensch
dat Rollo hem niet steeds tot last zou blyven.
Zijn gevoelens voor den jongen waren nooit
van zoo heel vriendschappelijken aard geweest;
hij vond hem verwend en eigenzinnig en tole
reerde hem slechts terwille van Molly en om
de belofte, die hij haar lang geleden gedaan
had. Het was zijn bedoeling dat Rollo een eer
lijke kans in het leven zou krijgen en als hij
van hetzelfde type was geweest als zijn eigen
zoons, had hij hoogstwaarschijnlijk dezelfde
opleiding gehad. Maar Rollo was zoo geheel
anders dan dezen, zoo geheel anders ook dan
hijzelf. Het eenige, wat hij met hem gemeen
had, was zijn liefde voor Molly. Maar ook dit
was geen reden tot grootere genegenheid,
want beider gevoelens voor Molly waren van
zoo'n geheel verschillend karakter. Want Ivor's
liefde bestond hoofdzakelijk uit het steeds
weer beslagleggen op zijn vrouw. Zij was zijn
slavin en hij vond het vanzelfsprekend dat ze
te allen tijde .tot zijn dispositie was. Het was
al iets heel bijzondérs dat hij haar had toege
staan deze twee dagen met Rollo op „Aubreys"
door te brengen en het feit, dat ze zich hierop
zoo klaarblijkelijk had verheugd, had in hooge
mate zijn misnoegen opgewekt.
Maar hij wist heel goed dat hij geen macht
over Rollo bezat en daarom had het hem heel
geschikt geleken dat Molly haar zoon eens een
paar dagen rustig kon spreken. Voor haar ver
trek had hij er sterk bij haar op aangedrongen
dat ze hem nu eens grondig zou polsen over de
keuze van een beroep. En nu moest ze zich
zelf bekennen dat ze niet veel wijzer was ge
worden.
Rollo had haar gevraagd niet verder op het
onderwerp in te gaan. Ze had hem vertrouwd
en toegestemd, maar nu voelde ze zich on
voldaan. Was het goed geweest hem zoo weg
te laten gaan?
Ze dacht aa.n den vader, in wien ze altijd
zoo'n onwrikbaar vertrouwen had gehad. Rollo
geleek zoo sprekend op hem; zelfs in stem en
gebaren deed hij sterk aan hem denken. Maar
had hy hetzelfde doorzettingsvermogen, de
zelfde volhardendheid als zijn vader? En dan
nog hoe geheel anders was deze na-oorlog-
sche wereld dan die, waarin de geliefde doode
gelegenheid had gehad zich te ontplooien. Oh,
hoe kon ze hunkeren naar dien rustigen,
goeden tijd en sterk besefte ze hoe geheel
anders het leven geworden was. Toen was er
nog tijd geweest om adem te halen, om te den
ken, te werken, gelukkig te zyn! Toen was er
nog niet dat koortsige jagen, met als doel:
het meeste geld verdienen en de kortste werk
uren.
Met haar hoofd tegen de kussens geleund,
haar oogen gesloten, overdacht ze dit alles en
ze verbaasde zich er over dat zij te midden van
dit alles steeds dezelfde was gebleven. Mis
schien was ze achteraf niet zoo onge'.ukig a'.s
ze, nu jaren geleden, toen ze in dit tweede
huwelijk toestemde, dacht dat ze zijn zou. Ze
had er de consequenties van gedragen, zich
nooit aan haar plichten onttrokken, maar
daartegenover stond dat ze Rollo een levens
kans verzekerd had. Indien hij mocht falen
hier partij van te trekken, dan zou zij daar
voor niet te laken zijn. En voor deze kans
voor Rollo had ze betaald, zooveel als in haar
vermogen was. Dat ze Ivor niet werkelijk
liefhad was iets, dat ze op zoo'n delicate ma
nier had weten te versluieren, dat het nooit
merkbaar was. En hij was er van overtuigd
dat hy haar een leven van volmaakt geluk
gegeven had. Dat deze vrouw eens met haar
geheele wezen hartstochtelijk had liefgehad,
was iets, wat hij zich onmogelijk kon voor
stellen. Zijn gevoelens voor haar waren van
een geheel ander karakter. Hij was trotsch op
zijn bezit. Dat zijn vrouw, na een zeventien
jarig huwelijksleven, nog steeds een wezen vol
schoonheid en charme was. was iets. waarmee
hij zichzelf van harte gelukwenschte en hij
vond dat de keuze, die hy indertijd gedaan had,
een rechtvaardige was gebleken te zijn. Zyn
zuster Caroline mocht er dan anders over
denken, maar ook zij moest toegeven dat de
zes kinderen, uit dit huwelijk geboren, aüen
gezond en allen van het echte degelijke
Aubreystone type, een prachtig resultaat te
noemen was.
Maar, ofschoon Molly naar het uiterlijk
Rollo's zuster had kunnen zijn, had het leven
toch wel degelijk zijn tol van haar geëischt.
Ze was niet meer zoo sterk en veerkrachtig
na de geboorte van zooveel kinderen. Caroline
'achte haar vaak uit als ze na een wandeling
van enkele kilometers doodmoe was en ze be
schouwde het als gemakzucht dat Molly
's middags ging rusten. Zijzelf, die zooveel
ouder was, was nooit vermoeid.
Wordt vervolgd.)
